Blad van „FEEL 11 MUS Tweed© Handwondjes PUEOL Het Onze Vader. Verzuim toch niet 99 Ingekomen en vertrokken personen. De puntjes op de i! WILLY RACH. Het Bruidsexamen. FEUILLETON waar Ja, bekrachtige Herman, de genade kan ik ook best gebruiken. Hoe heeten de drie deelen van de biecht Herman bleef stom als een visch, Bertha fluisterde hem in Gewetens onderzoek. Weezenbezoek, schreeuwde Her man. Ho, ho, sprak de Pastoor. Wat doet ge, als ge te biechten gaat? Hel deurtje open maken, antwoord de Herman. En dan Zonden zeggen. En wat voor zonden De zeven hoofdzonden, de zes zonden tegen den H. Geest, de vier wraakroepende zonden en de negen vreemde zonden... De Pastoor schudde het hoofd. En wat zijn Engelen Herman stond verbluft. Bertha fluis terde hem weer in Engelen zijn zuivere geesten, met verstand en vrijen wil. En dapper herhaaldd Herman Engelen zijn zuinige geesten, met verstand en eigen wil... Bertha schoot in een luiden lach en de Pastoor fronste de wenkbrauwen. Wat heeft God de Vader voor u Geschapen, antwoordde Herman. En God de Zoon Verlost En de H. Geest? Herman zat vast. De pastoor wilde hem er opbrengen: Ge., geh... Toe, ge weet het wel 1 Gehuwd, stamelde Herman. Bertha kromde zich van 't lachen. Nu begon de Pastoor iets te verklaren hij vertelde, hoe God het huwelijk in het Paradijs had ingesteld, schilderde de bruiloft te Kana en vroeg dan Dus Herman, het huwelijk is ingesteld in In Parijs 1 Maar Herman 1 vermaande de Pastoor, wie heeft het dan ingesteld De... de... stotterde Herman, de- aartsengel David 1 De Pastoor wrong de handen. Om '8 hemels wil, Herman, David is geen Engel. Herman zocht zich te verbeteren en riep snel Nu valt 't mij in... de reus Goliath, Pastoor 1 Herman, denk toch een beetje na 1 We zullen eens vooraan met de Bijbel sche Geschiedenis beginnen. Hoe heeft dan het eerste echtpaar geheeten Kaïn en Abel De Pastoor wist geen raad meer. Bertha was al lang opgestaan en draaide van 't lachen door cie kamer heen. Nu werd Herman vuurrood en riep Pastoor, schei maar uit met vragen, ik wil Bertha niet meer. En waarom niet De gans doet niets anders dan me uit lachen 1 En ik wil u ook niet meer, riep Bertha woedend Ik wist niet, dat ge zoo'n dommerik waart. Beste vriend, viel de Pastoor in de rede, zoo kunt ge niet trouwen met zoo'n beetje godsdienstkennis kunt ge geen Sacrament ontvangen. Pastoor, sprak Herman bedroefd, ik zou toch graag een vrouw hebben wat moet ik nu asnvangen Uw catechismus beter leeren. Zoover breng ik het nooit, Pastoor. Dan moet ge een leermeester nemen. Misschien wil de bruid het wel doen Bertha, wilt ge mij helpen vroeg Herman. Ge wilt me toch niet meer; ge hebt het gezegd, antwoordde het meisje. Dal heb ik niet vrijwillig gedaan. Na een beetje over en weer praten, was de vrede geteekend. De Pastoor bestelde ze over eenige dagen. Toen wist Herman tenminste het allernood zakelijkste. Het huwelijk werd geluk kig, doch Betha bleef altijd de baas. Mijnhardt's Hoofdpijn en K i e s p ij n- tablettcn Stillen spoedig de hevigste pijnen. Beide in buisjes van 30 en 60 ct. Bij Apothekers en Drogisten. 714—12 van 28 Oct. tot 4 Nov. INGEKOMEN P. H. Thissen en vrouw, z b., Hoen derstraat 11 van Venlo. J. A Vermeulen, dienstbode, Hoen derstraat 30 van Eindhoven W. B. Krüger, dienstknecht, Veulen H 40 van Straelen J. H. v. d. Heuvel, sigarenmaker, Kolkweg 4 van Nijmegen J. B. A. Bomers, kloosterzuster, Over* loonscheweg van Lierop J. Beerkens en gezin, landbouwer, Veulen H. 40 van Straelen A. Th. G. Coppus, reiziger, St Oda straat 11 van Nijmegen J. Gooren, dienstknecht, Lull C 70 van Maashees W. Heidens, dienstknecht, Veulen I 20 van Grubbenvorst. VERTROKKEN M. Gh. J. Janssen, onderwijzeres naar Horst M. H. Schloost, ld. naar Sevenum A. Driessen, verpleger, naar Bergen F. J. Penders en gezin, kommies naar Budel (Dorp) P. Nent, landbouwer, naar Bergen(L.) A. J. Kersten, klerk registratie, naar Horst, Herslraat H. van Aken, kloosterbroeder, naar Manage (België) A. M. G. Graus, z.bnaar Nijmegen Groesbeekseheweg 107 J. A. Crielaars, dienstbode, naar Ottersum M. Janssen, landbouwer, naar Maas hees B 16 J. Ch. M. H. Kuslers, zb, nasr Gennep M. A. Vroemen, verpleegster, naar Nijmegen, St. Annastraat 263 W. M. Jacobs, dienstbode, n. Meerlo- Blitterswijck. doen pijn by den arbeid en leiden yaak tot verzwering of bloed vergiftiging Reinig ze altyd dade- lyk en behandel ze verder met Doos 30-60-90 ct. Wat elke maand te doen geeft, (le helft November). Als November in 't land is, zijn de meeste gewassen en boomvruchten ge oogst. Maar ga nu nog eens uw boom gaard en fruittuin door en verzamel al het minderwaardige en wormstekige fruit, dat is blijven liggen. Hebt ge varkens, dan kunt ge het beste er uit aan die dieren geven als versnapering, anders wegdoen, niet op den mesthoop althans het wormstekige ooft niet. 't Mag niet onder den boom blijven, omdat de insectenlarven er dan later uitkruipen, in de schorsspleten der stammen zich nestelen en daar zich verpoppen. Hoe uw fruit te bewaren In kelders is het meestal te vochtig en ook te warm hoe koeler, des te beter. Daarop is eeu droge, vorstvrije zolder meestal de beste gelegenheid. Men brengt daar alleen de gave vruchten, de rotte en aangestokene worden dan eerst ver wijderd. Aanbeveling verdient het, voor de zindelijkheid, maar vooral ook ais beschutting tegen de vorst, om onder en boven het ooft couranten te leggen Is de vorst heel 3treng, dan zal dit vaak nog onvoldoende zijn en moeten er kleeden bij te pas komen, die men weer wegneemt, als de koude minder wordt. Onze zorg tegen de winterkou strekt zich ook tot andere dingen uit. Zoo tot onze Fuchsia's, die zoo makkelijk zijn le overwinteren. Wie geen kas of bak heeft, brenge ze in een kelder, waar het niet vriest. Eerst het jonge lot, dat dezen zomer is gegroeid, insnijden tot op 2 leden na 1 Water behoeft ge in den winter niet te geven. Ook kan men ze, als in den kelder geen plaats is, gerust zetten in gang of vertrek, waar geen vorst komt. Goleussen laten zich moeilijk over houden. Reeds in den herfst, als het koud wordt, takelen ze af. Men dient ze in de warme kas te overwinteren. Beter doet men evenwel in 't voorjaar weer te zaaien ongeveer Maart in zuivere aarde op warmen bodem. Als de plantjes groot genoeg zijn, worden ze verspeend en onder glas verder voortgekweekt. Ongeveer Mei kan men de kleur der bladeren al onderscheiden, de schoonste kleuren zoekt men uit en kweekt ze onder glas voort Nijp dan de plantjes in, ge krijgt dan breede planten. Het is bij deze planten enkel om de kleur der bladeren te doen, de bloem is van geen waarde. Kijk eens even naar uw aardbei bedden 1 Vorst en scherpe wind ver. dragen de planten slecht, daartegen kan men ze beschutten door er wat mest, liefst eenigszins verleerden paar denmest op te brengen dit is dan tevens bemesting. In 't voorjaar haalt ge den mest eraf en spit den grond om. Hebt U een warme kas? Gaandeweg, naarmate het kouder wordt, zal er nu meer gestookt moeten worden. 60 70 graden Fahr. is een temperatuur, ge schikt voor vele planten vooral voor die, waarvan men in 't voorjaar voor de perken wil kweeken, zooals Coleus, Achiranlus, Alternanthera en andere, Hebben deze planten het koud, dan staat de groei stil en gaan ze licht kwijnen, waar ze dan later niet mak kelijk van boven opkomen. Houd in uw kas de planten zooveel mogelijk vrij van luis en andere onreinheden, door ze nu en dan met een spons af te vegen. Planten, die dicht bij de pijpen der machine geplaatst zijn zullen erg uitdrogen, deze moeten dus een keer vaker gegoten worden. U teelt ook Brusselsch witlof, een smakelijke pikante groente; en mis schien ook Cichoreiwortelen Met het oog op mogelijke vorst in dezen tijd, welke dan lang kan aanhouden, is het goed deze wortelen nu reeds uit den grond te halen; straks zou het wellicht moeilijk gaan. Snijd eerst het loof even boven den grond af, licht daarna den grond wat op met een greep, anders zoudt ge de wortels te veel aftrekken. Snijd dan de wortels een weinig in en ga dan inkuilenbeurtelings een rij wortels en dan wat aarde er op. Gaal het erg vriezen, dan wat blad er over, men kan ze dan altijd, al is het vrie zend weer, steken om er lof van te hebben. Vriest het niet, dan is het goed er het blad weer af te halen. Voor de huisvrouwU wilt zorgen voor de winterprovisie, bestMaar groenten moet u niet te v<-el inslaan, er gaat niets boven versche, deze zijn niet alleen smakelijker, maar vooral ook gezonder, omdat daarin de voe dingszouten en de vitaminen in rijker mate voorkomen. Hebt u toch in voor raad, dan kunt u ze bewaren in manden op den zolder, of in bakken met wat zand (ietwat vochtig) in den kelder. Andijvie en uien hangt men op aan bossen wilt u peterselie, kervel en Ier ij in voorraad hebben, dan kunt u dit doen in bloempotten, vóór het raam, dus in het licht, geplaatst, en goed nat gehouden. Wij geven u tot slot een paar recepten voor de keuken: Bietenschoteltje. Op de bekende wijze bereidt men de bieten en een aardap pelpuree, hakt de bieten fijn en mengt ze met bruine botersaus, soja en citroen sap door de purée. Hiervan houdt men wat apart voor een laagje boven op. Men zet alles in een vuurvasten scho tel in den oven en laat het staan lot zich een mooie korst gevormd heeft. Aardappelen met peterselie. Men fruit fijngehakte uien in boter lichtbruin, voegt er gehakte peterselie aan toe, maakt er met wat meel en warm water een lijmige saus van, die men over den schotel van aan schijven gesneden aardappelen giet. Na de aardappelen ?oed met saus vermengd te hebben, aat men ze r.og eenigen tijd op een zacht vuur stoven. bij het boodschappen doen, een doos Purol mede te brengen. Elk "ogenblik van den^dag kan het in Uw gezin te pas komen. lagesea&sa 2£ide$@9l&gea. Bevrijd u van die rugpjjn I Rugpijn waarschuwt u, dat uw nieren verzwakt kunnen zijn. Uit rugpijn blijkt dan, dat gij een specifiek nier middel dient te gebruiken om deze belangrijke levensorganen te versterken. Waag u niet aan uitstel I Begin onmid dellijk Foster's Rugpijn Nieren Pillen te gebruiken. Dit middel kan aan de nieren nieuwe kracht geven, zorg dragen voor goede bloedzuivering, en rugpijn, blaasstoor- nissen, waterzuchtige zwellingen, pijn in de spieren of gewrichten, matheid, vermoeidheid, zenuwachtigheid, duize ligheid en urinestoornissen doen ver dwijnen. Tal van mannen en vrouwen, die gedurende de laatste 25 jaren leden aan nierkwalen en de pijnlijke verschijn selen daaraan, getuigden, dat Foster's Pillen hun kracht en gezondheid her stelden. Aarzel niet I De werking van dit specifieke middel is rechtstreeks op de nieren gericht, en als deze organen goed werken, wordt het bloed behoor lijk gezuiverd en krachtig. Daarom worden Foster's Rugpijn Nieren Pillen dan ook algemeen aanbevolen legen rheumatiek, lendepijn, ischias, rugpijn en andere ernstige gevolgen van nier- zwakte. Verkrijgbaar (in glasverpakking met geel etiket let hier vooral op) bij apotheken en drogisten k f 1 75 per flacon. 37 Met den vrek gaat het als mei het varken Zoolang als 't varken ia op stal Zoo baat het varken niemandal, Maar als 't gekeeld is, heeft men spek En zoo zal 't gaan met onzen vrek. De erfgenamen van den gierigaard zullen wel zorgen, dat de nalatenschap klein komt. En de eenigste dank en lof, die den gestorven vreK dikwijls van zijn erfgenamen ontvangt, is nog niet eens een grafgedicht, maar een schimp dicht als dit: 'n Kwestie van rechtvaardigheid... Meer dan hon ierd-duizend menschen, in steden en dorpen van ons land, hebben sinds verleden winter al zijn werk gezien en bewonderden toch, z'n naam kennen zij niet 1 Laten we hem even aan U voorstellen hij heeft 't wel verdiend. Willy Rach, Duitsch Amerikaan van geboorte, is (laa' ik met de Nederl. Auteurswet zeggen de »maker" van de bekende Floresfilm, die binnenkort ook naarVenray komt. 't Zal nu onge veer twee jaar geleden zijn, dat hij, na onderteekening van 't contract met de paters van SteylUden, de reis naar onze Oost ondernam om aldaar zijn film operatie te beginnen. Maandenlang doorkruiste hij Flores en verschillende andere der Kleine Soenda eilanden met name Bali Er zou een apart boek te schrijven zijn over de ongeloofelijke moeilijkneden, avonturen, berekeningen, plannen, trucs en manoeuvres, die er vastzaten aan Rach's voornemen en besluit, met 'n prima film uit Insulinde thuis te ko men 1 Zijn schitterendste successen beleefde hij zeker op Bali; dóèr slaagde hij er, na tallooze bezwaren en hindernissen in, met z'n draaikoffer toegang te ver krijgen tot de intieme feesten aan het hof der inlandsche vorsten... Op Flores moest hij de bergen en bosschen in, om 't nog heidensche en daarbij schuwe en achterdochtige volk bij z'n dage lijksch werk, z'n huiselijke en (vooral) godsdienstige verrichtingen te bekijken; en 't koslle hem heel wat, sommige der prachtige scènes vast te leggen, die thans een blijvende schat zijn voor den ethnogra8f en een genot voor elkeen die gelegenheid heeft de Flores film te zien. Over de avontuurlijke jacht op den varaan (laatste overblijfsel van een voor historische diersoort* dat alleen nog op Flores voorkomt) is in de dag bladen onlangs uitvoerig verhaald. Intusschen imponeerden den Ameri- kaanschen (en niet katolieken) film operateur wellicht meer dan alle natuurschoon en volksleven op Flores de vooruitgang van 't R. K. Geloof aldaar en de tegenstelling die hij er zag lus8chen 't armzalige heidendom en de pas bekeerde Christenen, vooral in streken waar de Missie nauwelijks tien jaar werkzaam is Wie eenmaal bij 't bekijken van de film den indruk gevoeld heeft, alleen reeds van 't zien dier duizenden pas bekeerde Florineezen, die verwondert zich niet meer erovsr, dat Rach nauwelijks uit Flores terruggekeerd 't besluit nam, zelf katholiek te worden. Herman was een flinke kerel, een goede boer en ee" ijverig werkman.Er mankeerde hem slechts iets op één plaats, n.l. in het hoofd. Niet dat het daar niet in orde was, maar hij had van de schoolbanken zoo bitter weinig meegenomen. Nu zou hij gaan trouwen met Bertha. Ze waren uitgenoodigd bij den Pastoor om blijken van hun godsdienstkennis te komen afleggen. Herman ging met kloppend hart er heen. Betha echter was rustig en vol moed. ,We zullen het kort maken, begon de Pastoor, Herman let op 1 Ge gaat nu het Sacrament des Huwelijks ontvangen. Wat verlangt ge dan van de Kerk Gods Ik krijg Bertha, antwoordde Her man. Zeker, sprak de Pastoor, maar toch ook de genade van God, niet 22. Ik was reeds op weg om een zieken verpleegster voor Mona Liza te zoeken sprak Saville tot Miotte. Uw zuster Evi heeft zich daarvoor aangeboden; zij heeft haar verpleegd gedurende den dag, maar voor den nacht is dit kind te zwak. Zeg eens, Miotte, wat zoudt gij ervan denken, wanneer gij de taak uwer zuster overneemt? en Zou dat niet beter wezen dan zoo zonder doel rond te dolen in den nacht....? Mona zal mij wegjagen, zooals alle anderen. O neen, Miotte, gij kent Mona nog niet... Zij zal u niet wegjagen of veroordeelen, wees daarvan verzekerd. Ik zal haar zelfs niet met een enkel woord er toe overhalen, daar ik weet, dat dit overbodig is en zij zal haar goedheid en haar liefde voor u ver dubbelen, zoodra zij verneemt wat gij geleden hebt, dst is alles. Miotte ging verder, doch antwoordde niet Lazare drong niet verder meer aan. Hij zeide tot zich zelf Ik heb deze vrouw op haar plicht gewezen, bezit zij nog een greintje feweten en eigenwaarde, dan zal zij ezen volgen. Zij hadden de brug bereikt, die den broeden stroom overwelfde. Miotte leun de aan de ijzeren rastering en verborg haar gelaat in de handen. Saville stond aan haar zijde en zweeg. De wind dreef de wolken uit elkan der. Een groote scheur ontstond en de hemel werd zichtbaar. In de schuimen de golven en in den vloed, die naar 't meer toestroomde, weerkaatste de gou den lichtjes, als waren de sterren in den stroom gevallen. Saville keek naar boven, daar ston den de sterren als vastgenageld aan het gewelf van het firmament. De wind omhulde de twee zwijgende huiverende menschen. De man voelde, dat zoolang hij naast de ongelukkige staan zou, de groote stem van den stroom geen macht over haar zou hebben. Overigens zij keek niet naar de lokkende diepte; haar gezicht bleef in de handen ver borgen... zij scheen na le denken en met 2ichzelven te overleggen... Eindelijk ontwaakte zij als uit een droom en toen zij naast haar nog sleeds Saville zag staan, zonder mantel en tandenklapperend, ontsnapte ha8r een kreet van medelijden. Ach, gij hevriest immers I Waar om blijft gij hier? Kom wij moeten weg van hier, gauw... Zij drong hem weg. Waar gaat gij heen. Miotte? Naar Mona Liza, antwoordde zij en zag hem aan met haar open, eer lijken blik. Saville ging met haar mede. Hij zag naar den hemel... daar ston den de sterren beweegloosen God kende hun getal. o— Een uur nadat de arbeiders van den timmerwinkel vertrokken waren en de duisternis was ingevallen, sloop Jean Fabre weer heimelijk naar de werk plaats. Een zware last van alle soorten ge reedschappen drukte zijn schouder. Hij had deze allen voor en na bijna voor de oogen zijner medearbeiders ont vreemd vandaag, nu zijn geweten wakker was geworden, verborg hij zich angstig om ze terug te brengen. Het waren zagen, een bijl en alle soorten van werktuigen, die een timmerman bij de uitoefening van zijn vak noodig heeft, en die langzamerhand van den timmerwinkel naar het dakkamertje waren overgebracht. Hij legde zijn last neder in den donkersten hoek der loods en hoopte, dat het niemand bemerken zou. Dan keerden hij met een verlicht gemoed naar zijn huis terug. Dat was de laat ste gang geweest van een geheele rij stille teruggaven, die hij gezamenlijk met Francine ondernomen had. Zij hadden zich deze boete op aan raden van hun biechtvader, vrijwillig opgelegd. In menigen winkel bracht zij kleine voorwerpen terug en de verwonderde eigenaars namen hare zelfbeschuldiging en hare verontschuldigingen aan en lieten haar zonder meer vertrekken, ja, eenigen schonken haar zelfs de voor werpen, die zij wilde teruggeven. Doch op zekeren morgen liet de heer Maynard, de jonge directer der zaak, die als een streng doch rechtvaardig man bekend stond en algemeen geacht was, de werklieden te zamen komen. Mei wantrouwende blikken vroeg hij: Vele gereedschappen zijn voor en r.a uit de werkplaats ontvreemd ge worden, nu zijn zij allen weer te voor schijn gekomen.... Wie uwer heeft dat gedaan Allen zwegen. Bekennen was zooveel als ontslagen worden. Een gloeiend rood bedekte Favre's gelaat. De werk lieden keken elkander vijandig aan. De oogen van dengene die zich zelf niets te verwijten had, klaagde" reeds zijn buurman aan: Wie is de laffe bedrieger die zwijgt En allen schaamden zij zich, dat de blik van hun meester hen allen met het zelfde verachtelijke wantrouwen mat De bekoring om verder te blijven zwijgen, greep Favre heftig aan. Dat het ook juist nu gebeuren moest, ter wijl het geluk in zijn huisje weder wilde "pbloeien, ach, zou het noodlot nu weer alles vernietigen? Wanneer men hem van den timmerwinkel ont slaan zou wegens oneerlijkheid, zou het voor hem moeilijk wezen ergens anders werk te vinden. Maar toen hij zijn blik in de rondte liet gaan en al zijn kameraden zag, goede, eerlijke kerels, die met beteuterde gezichten daar stonden, innerlijk woe dend, dat zij zich niet konden recht vaardigen, toen kreeg hij kracht tot zelfvernedering, hij wilde niet het stelen laten om met het liegen weer te be ginnen 1 Reeds deed hij een schrede naar voren, nam de pet van zijn hoofd en klaagde zich aan Mijnheer ik hoop, u zult mij ver ontschuldigen.... Ik heb het gedaan. Ik heb die voorwerpen meegenomen, zoo als ik ze noodig had.... en ik dacht er niet aan ze terug te brengen ik was krankzinnig. Maar het deed me leed, ik had er spijt van, en daarom heb ik ze weer teruggebracht. Ik bid u, mijnheer... stuur mij niet weg, ik wil gaarne dubbel werken, dag en nacht als boete.... ik heb toch vrouw en kin deren.... De ellendige Favre 1.Nu, die zal er van langs krijgen 1 De directeur keek Favre doordringend aan. De verandering, die met dezen had plaats gegrepen sedert de laatste weken was den scherpzienden menschenkenner niet ontgaan. Favre dronk niet meer, en de vrijwillige teruggave dezer ge reedschappen was wel het duidelijkste bewijs van zijn berouw. En hij las het in de kommervolle trekken en de deemoedige open houding van den man, dat hij in de toekomst eerlijk zou wezen, en dat het zijn vurigste wensch was den meester dit te kunnen bewijzen doorzijn toekomstig gedrag. Hij voelde wat er omging in het gemoed van dezen man, waarvan de patroon het wel of het wee het geluk of ongeluk in de handen droeg. De directeur verwijderde zich zonder dat hij Favre eenig antwoord gaf. Blijft allen ataan en wacht tot ik terugkomzeide hij. Jean Favre wachtte met gebogen hoofd, alsof het zwijgen hem in den hals had getroffen. Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1927 | | pagina 7