Tweede Blad ?aa „PIEL KM MAAS"
Het Onze Vader,
Bij Scheren
Even den draak steken...
FEUILLETON
Uit de Landbouwwereld
ZATERDAG 27 AUGUSTUS f927
48e Jaargang. No. 35
Over malaise wordt in onze dagen
geklaagdover karig salaris, ja hon
gerloon ooit, aldus Pater Henricus
in de Missie-Illustratie.
Moet je allemaal zoo maar niet
gelooven...
Bijvoorbeeld ik weet van 'n dame
in betrekking, die, ieder lieve jaartje,
f 18.000 opstreek. Daarbij kwamen:
a) ongeveer f 14.000 aan tantième's;
b) 2 es weker, zomervacantie, vacantie
met Kerstmis, Paschen en Pinksteren;
vrije dagen om groote wedrennen
bij te wonen, tezamen achtmet
vergoeding van onkosten, tot een
maximum van f 189 daags; eindelijk
c) zes japonnen, in de 12 maanden,
die per stuk gemiddeld f 200 moch
ten kosten.
Om te watertanden
Dames-sollicitanten, wil u een
kansje wagen voor iets dito's, wendt
u dan onverwijld tot... het Londensch
filiaal van de Parijsche mode-firma
Paquin, die Mevrouw Constance
,EIspeth Fox Pitt (zij was de bofster)
ontslagen heeft...
Leve onze tijd, met zijn vette
salarissen 11...
Wat nu volgt, is geen verhaal var,
kleine jochies, die samen in hun bed
's avonds aan 't „wedden" slaan
nee, nee't is deugdelijk groote-
merschenernst.
Een zeker meneer, die veertig
Lente's telt, is honderdvijftig uur
achter mekaar, dat is 6i/« dag... wak
ker gebleven 1... Wablief 1
Hoe of ie 'm dat lapte!
Hij moest per dag hebben35
koppen koffie, plus zes pakjes siga
retten.
En nou voelt die man van veertig
jaar zich geweldig. Hij beweert, een
record te hebben geslagenMaar
een record wordt je heel gauw be>
twist. Er zijn er al, die beweren, dat
ze nog langer niet slapen kunnen, en
die den meneer, waarvan ik zoo juist
vertelde, uitdagen tot een wedding
schap in 't waken.
Allemachies, wat een „wakkere'
kerels hebben we nog in ons duf en
sufferig wereldje. En dan klaagt men
ooit over gebrek aan levensernst en
levensideaiisme
Wat 1 Zorg voor sigaretten en
xoffie, en... men zal waken... aldoor
maar wakker, wakker zijn.... 8, 10.
14 dagen lang!
Hoeden af, heeren En dames, een
goedig knikje a.u.b.
-0—
Van wakkere kerels repte ik zoo
juist.
Moet je weten
In de renbaan voor motorwiel
rijders te Turijn, heeft Hugo Zucchi
ni zich... uit 'n kanon laten schieten
Dat zat en dat ging zóó:
Op 't middenterrein storid, 't
was op 'n Zondag, een gepant
serde automobiel, alias tank; en die
tank droeg een monsterkanon.
Om zes uur precies, begon 't spul
Hugo, hij was gekleed in een
leeren pak en droeg op 't hoofd een
helm, zette een ladder tegen den
mond van het stuk geschut, klom
naar boven en verdween in de wijde
H.
opening.
Zijn broer, Edmond, ging staan bij
een opvang-net. Aan z'n voet was
een kleine machine, die met een
electrischen draad aan het kanon
verbonden was.
Hij riep„Hugo, kan je me hooren
Als van heel ver klonk een zacht
„Ja!"
„Ben je klaar? Houd je dapper!"
Geen antwoord.
Toen een geluid als van draaiende
wielen, en opeens een knal als van
een echt kanon. Aan den mond van
het stuk verscheen een witte rook
wolk daarna zag men met groote
vaart de man er uitvliegen.
Een kreet van verbazing en ook
wel van angst ging uit de menigte
op. Nauwelijks was die goed en wel
uit de kelen, of de bommensch danste
ongedeerd al op en neer in het net,
waaraan hij zich krampachtig vast
greep om er niet uit gesmeten te
worden...
Leve onze Hugo, want hij is
groot!?! Pioniers van een nieuwe
acra der menschheid...
Waarom niet?
De eerste luchtmenschen immers
kwamen ook nauwelijks een paar
centimeter van den grond. Nu vliegt
men, alsof 't niets is, over Alpen en
over Oceaan
Wie zegt ons, dat, over enkele
jaren, men zich niet naar Amerika
laat schieten
0—
Een leuk wereldje, zeg je
Heb je wel een stukje gelijk in.
Denk b.v. aan Italië's koning.
Onlangs, ze liepen samen de
koning met een van zijn „onder
danen", Mussolini, liet de gekroon
de zijn zakdoek uit de vingers glip
pen.
Kan gebeuren I
Mussolini, altijd attent en hoffelijk
bukt zich fluks, reikt het zakdoekje
weer aan.
En de koning, ernstig en met
nadruk
„Excellentie, ik dank u! Heusch,
Ach, Mona, hier is geluk en
teederheid en bij Favre slechts strijd
en wonden 1 Hier krachtig leven....
Maar van zoo korten duur 1 wierp
zij tegen.
En onder hetzelfde dak de drei
gende dood.
Als verschrikt sprong zij op
Toch niet de kleine Tine?... Zij
moet toch tenminste het laatste Kerst
feest nog meevieren 1
Dit zal zij in den hemel doen,
want Tine sterft. Ik heb er den heelen
morgen doorgebracht en 't zal niet
lang meer duren voordat men mij
weer roepen komt. Dan zal het einde
nabij wezen.
Mona ging naar de piano en speelde
heel zachtjes een oude melodie van
Schumann.
Dokter Meunier keek als in een
droom naar het jonge meisje. Eens
klaps zeide hij
Mona, hebt ge mij lief vanavond?
Vanavond? sprak zij ernstig. De
liefde kent geen morgen en avond voor
haar is het altijd licht en altijn zon
neschijn.
Mona, zoudt gij een andere kun
nen liefhebben, wanneer ik vrijwillig
van u weg zou gaan.... wanneer ik de
ik dank u
„Maar, Majesteit", deed Mussolini
groot verwonderd, „geen dank, geen
dank 1
„En toch", hernam de koning,
„en toch: nog eens dank! De zak
doek is me dierbaar geworden de
laatste jaren, erg dierbaar... 't Is de
eenige zaak, het eenige ding, waar
ik tegenwoordig m'n neus nog kan
insteken I:
Ja, 't kan komisch Ioopen
Zoo zaten onlangs zwaar te con-
fereeren Japan, Amerika, Engeland
Over oorlogsbodems, over kruisers
ging 't. Japan voorstander van den
status quo, keek 't liefst de kat maar
uit den boom.
De Vereenigde Staten meenden,
dat ze, in zake kruisers, even sterk
moesten zijn als Engeland, dat thans
vDe meest hinderlijke kwaal
F oste o-'s
Alom verkrijgbaar
voor menschen op
leeftijd is verstopping.
Foster's Maagpillen
geven baat vanaf de
eerste dosis. Een ide
aal laxeermiddel voor
ouden van dagen.
^aagpiBlen
a f 0.65 per flacon.
vreugde), u eiken dag weer te zien, zou
prijs geven, omdat ik uw toekomst niet
ongelukkig wil maken
Zij zag hem aan, als begreep zij hem
niet goed
Wees niet bezorgd om mij, Paul
Ik ben gelukkig en wensch verder
niets. Ik ken geen anderen man dien
ik zou kunnen liefhebben buiten u en
wil liever alleen blijven.
Hun blikken ontmoetten elkander
warm en innig. Hij nam het geliefde
meisje in zijne armen en kustte haar
heftig.... doch plotseling schrokken zij
en lieten elkander los als hadden zij
kwaad gedaan.
Paul liep in het vertrek heen en
weer.
Mona las in zijn oogen iets onzekers,
iels, dat haar met angst vervulde, als
dreigde haar een slecht nieuws
Ik heb een brief van mijn ouders
gekregen, zeide Paul, zonder haar aan
te zien.
Het was Mona alsof een vijandelijke
hand de deur der kamer had openge
rukt, zoodat de gure Decembernacht
met al zijn jammer huiverend was
binnengedrongen in haar eenzaamheid,
Zij wist uit welken hoek de wind blies,
die haar leven verwoesten kon.
Zoo, antwoordde zij zacht, wat
schrijven zij?
Zij wenschen, dat ik met Kerst
mis naar huis kom en meenen, dat ik
mij misschien in het stadje kon ves
tigen
De oude dokter trok zich terug, de
praktijk is goed Ik weet het niet, ik
geloof niet, dat ik er naar toe zal gaan..,
veel meer kruisers heeft dan Amerika.
Daarom stelde Amerika voor ik
bouw wat kruisers bij, en Engeland
breekt er een hoop af.
Daar had Engeland natuurlijk geen
puf in. Het wees op z'n groote be
langen, die over de heele wereld
verspreid zijn, en meende, dat het
eigenlijk nu al veel te weinig kruisers
had. Het maximum-aantal moest dus
in Engeland nog worden opgevoerd.
Is een mooier resultaat denkbaar?
Lang en duur confereeren over
ontwapening, want men wil „ern
stig" vrede, en dan naar huis
gaan met de vaste overtuiging: nu
moeten we alle drie ferm aan 't
kruisers bouwen gaan
Ik noem het een stuk knap werk.
En een leuke tijd
Dat zal met mij wel roerend eens
zijn die filmster, wier portret ik
onlangs in een Illustratie ontmoette,
die 't zich permitteeren kan, haar
hond, een Duitsche herder, te ver
zekeren voor 't peulschilletje van een
zestig duizend gulden.
Mopper nu maar over toestanden
en complicaties
Ik houd het er vooreen leuke
tijd is 't
géén Pyn en naschrynen of stuk
gaan der huid, indien men vóór
het inzecpen de baardoppervlakte
inwryft met
Doos 30, Tube S0 et PUROL
lagsnndaa Msdsdseliagea.
Een zegen voor de menschheid.
ledera lijder aan verzwakte nieren,
die gaarne zijn gezondheid zou her
krijgen, behoort Foster's Rugpijn Nieren
pillen te gebruken, het middel, dat
nieuwe kracht en energie aan tal van
angstige nierlijders bracht. Het 25jarig
succes stempalt dit niermiddel tot een
ware zegen voor de menschheid
Ook gij kunt daarvan profiteeren
Begin nog heden met het genruik van
Foster's Rugpijn Nieren Pillen. Merk
op hoe uw gezondheid erdoor verbetert
Hoe de rugpijn afneemt, hoe de pijn
in uw ledematen en spieren vermindert,
hoe spoedig uw nier en blaasstoornis-
sen verdwijnen. Door het versterken
van 'iw zwakke nieren raakt gij bevrijd
van urinekwalen, rugpijn, rheumatiek,
blaasontsteking, waterzuchtige zwellin
gen, ischias en spit.
Stel 't nigt uit. Laat de trage nier
werking niet van kwaad tot erger
word?n. Begin dadelijk met Foster's
Rugpijn Nieren Pillen. Kom dö aange
laste nieren le. hulp, waardoor het
bloed weder behoorlijk gezuiverd en
verrijkt wordt en het geheele gestel
bevrijd wordt van schadelijke onzuiver
heden Foster's Pillen worden vervaar
digd in modern ingerichte laboratoria,
worden noch bij de vervaardiging,
rioch bij do verpakking door mensche
lijke handen aangeraakt, en bevatten
geen schadelijke bestanddeelan.
Verkrijgbaar (in glasverpakking met
geel etiket let hier vooral op) bij
apotheken en drogisten a f 175 per
flacon. 39
het is voor velen moeilijk tot een vast
besluit te komen.
Een der eerste vragen, waarvoor ze
staan, is natuurlijk »Waarheen Naar
Canada, óf Frankrijk, óf Zuid-Afrika
En gretig lezen ze berichten, die hun
van dienst kunnen zijn. Daarom volgen
er hier een paar, en wel uit Canada,
't Vorige jaar vertrok een Friesche
boerenzoon daarheen.
Hij schrijft nu o.m. »Ik werk niet
meer in Ontario. Niet, dat het mij daar
niet goed beviel, maar 'l loon is in
Colgary-Alberta bijna tweemaal zoo
hoog bij korter werkdagen. Ik heb me
nu verhuurd voor 50 dollar (f125
de maand, het geheel jaar rond.
Overigens zou ik Ontario wel aanbe-
yelen als overgangsgebied. Eerst een
jaartje daar werken en dan naar de
West r
Een vroeger raadslid der gemeente
Vlagtwedde, de heer Zweep, vertrok
eveneens verleden jaar naar Canada.
Hij geeft nu van daar eenige nuttige
wenken voor hen, die lust gevoelen
hem te volgen.
De eerste is »Ga als arbeider niet
op eigen houtje, ook al mocht je de
reiskosten zelf kunnen betalen, maar
vraag altijd de medewerking van de
Emigratie-Centrale Holland, Anna
Paulowna3traat 6, Den Haag, welk
bureau een instelling is onder regee-
ringstoezicht en met een directeur aan
het hoofd, die zelf Canada heeft bezocht.
Voorts raadt hij aan vooral een weinig
Engelsch te leeren, hoe meer hoe beter,
opdat men iets verstaat en zich, ver-
slaanbaar kan makenook al gaat
men naar familie, men moet toch bij
vreemden werken.
Wie zelf kapitaal heeft, moet beden
ken, dat er f 2 50 in een dollar gaat,
en dat een dollar in Canada niet meer
waard is dan f 1 80 voor een gemiddeld
man.
Voor wie luxueus wil leven, is een
dollar gelijk aan een gulden. Arbeiders
wordt aangeraden om zooveel mogelijk
mee te nemen, gepakt en geperst in
kisten beddegoed en daagsche kleeren
desnoods in stevige groote zakken
Menschen die moeilijk kunnen beslui
ten, moeten in Holland blijven, want
»handelen en aanpakken" is de bood
schap.
Flinke arbeiders of boerenzoons met
vasten wil, kunnen gerust gaan ze
zullen het na eenige jaren wel beter
hebben dan in Holland. Woningen zijn
er voor losse arbeiders heel moeilijk
te krijgen en ook aparte woningen
voor vaste arbeiders zijn niet -overal
beschikbaar, zoodat ze vaak bij den
boer moeten inwonen.
Ten slotte zegt de heer Zweep »Ga
niet midden in den zomer, zoodat je
geen tuinvruchten kunt verbouwen,
want alles van dien aard is hier peper
duur; tenzij er plaats is bij een boer,
waar je deze producten gratis hebt,
in Canada.
Daar zijn heel wat jonge en ook
oudere landbouwer--, die nog met plan
r>en tot emigreeren rondloopen, maar
Ik wilde u om raad vragen
Mona
Hij sprak met onvaste stem en werd
verlegen, toen hij den pijnlijken trek
op Mona's gelaat bemerkte.
Maar, Mona, lees liever zelf...
lees, ik bid u er om.... en wees niet
angstig.... daar is heusch geen reden
toe....
Zij nam den brief en Jas de doodende
woorden Voor den eersten den. besten
lezer hadden zij niets bijzonders, doch
voor Mona, die vermoedde wat er in
lag opgesloten, namen zij een dreigende
beteekenis aan.
De moeder schreef in een bescheiden
stijl, doch elke zin verried duidelijk
zelfbewuste autoriteit, zij schrijft harte
lijk en liet haar zoon volle vrijheid
van handelen, doch zij smeekte hem
te komen, omdat hare gezondheid te
wenschen overliet. Zij stelden hem
hare plannen zoo mooi voor en hier
en daar waren er enkele namen van
vrouwen, oogenschijnlijkachteloos, doch
met voorbedachte rade als een weg
wijzer neergeschreven.
Mona wist genoeg.
Zij vouwde den brief zorgvuldig dicht,
reikte hem aan Paul over en zag hem
aan in stomme afwachting.
Welnu? Wat zal ik doen, Mona?
Raad mij.... gij moogt beslissen I
Een bitter spottend lachje speelde om
haar mond. Had zij het recht, in het
leven van dezen man in te grijpen en
dit te beïnvloeden?
't Spreekt vanzelf, mijn vriend, dat
gij gaan moet. Uw moeder heeft uw
hulp noodig.... en dan 't zou voor
Ziektebestrijding in
kweekerlj en boomgaard.
»De ziektebestrijding is de
laatste jaren een beroep
geworden."
Er wordt, hoewel nog lang niet ge
noeg, de laatste jaren heel wat meer
aan ziektebestrijding gedaan dan
vroeger.
V8n verschillende zijden is het vooral
den fruitkweeker op het hart gedrukt,
dat hij vooral die bestrijding niet moet
nalaten, zal hij op een geregelden
goeden oogst en op een goede kwaliteit
zijner vruchten mogen rekenen. Maa
de bestrijding geschiedt nog lang niet
overal, zooals ze behoort. Er wordt op
dit gebied ook heel wat gekwakzalverd
In stede van zich behoorlijk te laten
voorlichten van deskundige zijde, zijn
er velen, die de bespuiting of andere
behandeling toevertrouwen aan perso
nen, die zich hiervoor aanmelden, zon
der dat zij weten of die menschen te
goeder trouw en voor hun taak bere
kend zijn.
Do Plantenziektenkundigen Dienst te
Wageningen waarschuwde onlangs nog
legen lieden, die onder voorspiegeling
van mooie resultaten te bereiken, be
handelingen toepassen, die geheel of
rijwel geheel waardeloos zijn.
Gewoonlijk wordt er een flink bedrag
voor gerekend, en als die lieden hun
jraktijken een korten tijd op een plaats
lebben uitgeoefend, verdwijnen ze naar
elders later blijkt eerst, dat men beet
genomen is.
Zoo worden middeltjes aangeboden
tegen de »iepenziekte", de loodglans
ziekte" bij perzikboomen e a., en ook
wil men uog steeds den boer en kwee-
ker gelukkig maken met den »bacteiie-
mest", een artikel zonder eenige hemes-
lingswaarde.
Er is natuurlijk niets tegen, dat een
landbouwer of kweeker de bestrijding
door een ander laat uitvoeren, maar
laat zoo iemand dan opgeven, waarmee
en op welke wijze hij de behandeling
wil toepassen, terwijl hij ook controle
op zijn middelen moet toelaten. Alsdan
kan men hiervan kennis geven aan
genoemden Dienst te Wageningen.
Het komt bij ziektebestrijding in tuin
t kweekerij zoowel op het juiste
middel als op de wijze van toepassing
aan Al is het middel goed, maar de
toepassing deugt niet, dan zal het
resultaat of negatief of schadelijk zijn.
Controle zou dus gewenscht wezen.
De heer Lijsten, redacteur van het
Orgaan der Ned. Pomologische Ver., is
van oordeel, dat de controle moet uit
gaan van de telers zelf. Een nauwere
samenwerking tusscben de telers en
hen, die de ziektebestrijding uitvoeren,
is mogelijk en gewenscht. De teler zal
zich moeten verbinden geen bespuitin
gen te laten uiivoeren, zonder daarover
eerst een deskundige te hebben geraad
pleegd de uitvoerder moet zich ver
plichten geen bespuiting te zullen
verrichten, dan nadat hij hiermee den
deskundige in kennis heeft gesteld.
Wenken en mededeelingen.
Tal van iepen zijn de laatste jaren
doodgegaan. Men zocht naar de oor
zaak, en naar een geneesmiddel. Dit
laatste meende men ten leste gevonden
te hebben in Mangaansulfaat. 't Gaf
ook hier en daar succes, de boomen
stierven niet verder af en begonnen
zelfs opnieuw uit te loopen. Maar het
succes bleef zeer beperkt.
Men wendt aan per zieke boom t/t
kilo M. Sbij oude boomen iets meer,
bij jonge boomen iets minder. Eerst
werd aangeraden gaten te graven op
circa i/i Meier uit den stam, nu graaft
men ze rondom den stam, evenver uit
den stam als de kroon van den boom
reikt. En dan circa 8 gaten van onge
veer 10 c M. diep.
Wie zieke iepen heeft, kan het mid
del beproeven. Maar ook nog een ander
het volgende.
De heer A. Brussof van het Botanisch
Instituut der technische hoogeschool te
Aken heeft als zijn meening uitgespro
ken, dat het typische verwelken hij
iepenzieke boomen wordt veroorzaakt
door verdrogen der bladeren wegens
gebrek aan wateraanvoer. Hij nam de
ziekte ook waar bij verschillende
lindesoorten, beuk, zilvereschdoorn,
Canada populier en eschdoorn, en heeft
daarbij een bacterie aangetroffen, welke
de ziekte zou verwekken Aangeraden
wordthet losmaken van de boven-
oppervlakle van den grond, dus zorgen
voor breede, vrije, open bermen. De
plantenwortels moeten lucht hebben,
bij afsluiting van lucht sterven de
boomwortels gedeeltelijk af en dan
heeft bedoelde bacterie (Micrococcus
ulmi) zijn aangrijpingspunt spoedig
gevonden.
haar geen Kerstmis zijn zonder u.
Meunier verheugde zich over dit
onverhoopte, dappere antwoord, dat zijn
geheimen wensch zoo zeer tegemoet
kwam.
Ach, Mona, ik heb u zoo lief
zoo liefl
Zij week onwillekeurig terug en haar
onverschrokken blik rustte hopend en
vragend op hem.
Doch hij ontweek dezen blik als ver
stond hij hem niet.
Gij hebt gelijk, Mona.... ik zal
gaan en het zal voor ons beiden beter
zijn.... Mona, zijt ge kwaad op mij?
Neen, heb ik u niet steeds gezegd,
dat mijne liefde nooit storend in uw
leven werken zou.
Ik zal wellicht morgen reeds ver
trekken, tenminste als Tini deze nacht
sterft. Wanneer ik de nacht doorreis
kan ik een paar dagen vóór Kerstmis
in M. zijn.
Morgen reeds, zeide zij moedeloos,
morgen?
Ja, ik heb niet veel te kiezen ik
heb het allemaal zoo overlegd en be
rekend.
Zij was teleurgesteld, want nu begreep
zij, dat zijn besluit reeds genomen
was, en zijne plannen reeds vaststonden
toen hij tot haar kwam. Om haar raad
te vragen Om haar te laten beslissen?
Zij lachte kort en hoonend.
Verschrikt wilde hij haar omvatten
en haar gebiedend tot zich trekken.
Doch zij deed eeDige schreden terug.
Raak mij niet aan.... zeide zij, en
haar blik toonde zooveel diepe ver
achting dat zijn wangen rood werden
Weet gij
Weet gij, dat het lichaamsgewicht
der kuikens een maatstaf kan zijn Ier
als bloed.
Wat scheelt er aan, Mona? Om
Gods wil, zie mij zoo niet aan, gij doet
mij pijn....
Denkt gij, dat uwe kleinzielige
uitvluchten mij geen pijn veroorzaken?
Hij liet zich op een stoel nedervallen,
verslagen onder deze nederstriemende
beschuldiging.
Toen Mona de smartelijke uitdruk
king op zijn gelaat bemerkte, kreeg
haar groote liefde voor hem weer de
overhand. Zij dwong zich zelf tot kal m te
en zeide vriendelijk:
Ga gerust weg, Paul.... ik zal
moedig zijn 1
Hij stond op en wilde het afscheid
kort maken. Waarom die kwelling?
Vaarwel, Mona..
Vaarwel, Paul, zeide zij met toon-
looze slem.
Hij nam hare hand, deze was koud,
en de druk zijner vingeren werd niet
beantwoord Zij zat stil, bewegingloos.
Men schelde aan de huisdeur.
Vergeet mij, Mona, ik moet wegl
Het is voor Tini MartiD.
Zij stond op. Beneden weende een
moeder om haar eenig kind, dat zij
ging verliezen zij was dus niet
alleen in haar leed.
Ga, Paul, de dood wacht niet, en
ik., ik zal er altijd nog wezen.
Eén oogenblik geloofde Paul Meunier
nog, dat het hem niet moeilijk zou
vallen rijn eerzuchtige plannen te laten
varen om harentwil doch in het
volgend oogenblik onderdrukte hij deze
opwelling weder met alle kracht, die
in hem was.