Tweede Blad ?aa „PIEL KM MAAS" Het Onze Vader, Bij Scheren Even den draak steken... FEUILLETON Uit de Landbouwwereld ZATERDAG 27 AUGUSTUS f927 48e Jaargang. No. 35 Over malaise wordt in onze dagen geklaagdover karig salaris, ja hon gerloon ooit, aldus Pater Henricus in de Missie-Illustratie. Moet je allemaal zoo maar niet gelooven... Bijvoorbeeld ik weet van 'n dame in betrekking, die, ieder lieve jaartje, f 18.000 opstreek. Daarbij kwamen: a) ongeveer f 14.000 aan tantième's; b) 2 es weker, zomervacantie, vacantie met Kerstmis, Paschen en Pinksteren; vrije dagen om groote wedrennen bij te wonen, tezamen achtmet vergoeding van onkosten, tot een maximum van f 189 daags; eindelijk c) zes japonnen, in de 12 maanden, die per stuk gemiddeld f 200 moch ten kosten. Om te watertanden Dames-sollicitanten, wil u een kansje wagen voor iets dito's, wendt u dan onverwijld tot... het Londensch filiaal van de Parijsche mode-firma Paquin, die Mevrouw Constance ,EIspeth Fox Pitt (zij was de bofster) ontslagen heeft... Leve onze tijd, met zijn vette salarissen 11... Wat nu volgt, is geen verhaal var, kleine jochies, die samen in hun bed 's avonds aan 't „wedden" slaan nee, nee't is deugdelijk groote- merschenernst. Een zeker meneer, die veertig Lente's telt, is honderdvijftig uur achter mekaar, dat is 6i/« dag... wak ker gebleven 1... Wablief 1 Hoe of ie 'm dat lapte! Hij moest per dag hebben35 koppen koffie, plus zes pakjes siga retten. En nou voelt die man van veertig jaar zich geweldig. Hij beweert, een record te hebben geslagenMaar een record wordt je heel gauw be> twist. Er zijn er al, die beweren, dat ze nog langer niet slapen kunnen, en die den meneer, waarvan ik zoo juist vertelde, uitdagen tot een wedding schap in 't waken. Allemachies, wat een „wakkere' kerels hebben we nog in ons duf en sufferig wereldje. En dan klaagt men ooit over gebrek aan levensernst en levensideaiisme Wat 1 Zorg voor sigaretten en xoffie, en... men zal waken... aldoor maar wakker, wakker zijn.... 8, 10. 14 dagen lang! Hoeden af, heeren En dames, een goedig knikje a.u.b. -0— Van wakkere kerels repte ik zoo juist. Moet je weten In de renbaan voor motorwiel rijders te Turijn, heeft Hugo Zucchi ni zich... uit 'n kanon laten schieten Dat zat en dat ging zóó: Op 't middenterrein storid, 't was op 'n Zondag, een gepant serde automobiel, alias tank; en die tank droeg een monsterkanon. Om zes uur precies, begon 't spul Hugo, hij was gekleed in een leeren pak en droeg op 't hoofd een helm, zette een ladder tegen den mond van het stuk geschut, klom naar boven en verdween in de wijde H. opening. Zijn broer, Edmond, ging staan bij een opvang-net. Aan z'n voet was een kleine machine, die met een electrischen draad aan het kanon verbonden was. Hij riep„Hugo, kan je me hooren Als van heel ver klonk een zacht „Ja!" „Ben je klaar? Houd je dapper!" Geen antwoord. Toen een geluid als van draaiende wielen, en opeens een knal als van een echt kanon. Aan den mond van het stuk verscheen een witte rook wolk daarna zag men met groote vaart de man er uitvliegen. Een kreet van verbazing en ook wel van angst ging uit de menigte op. Nauwelijks was die goed en wel uit de kelen, of de bommensch danste ongedeerd al op en neer in het net, waaraan hij zich krampachtig vast greep om er niet uit gesmeten te worden... Leve onze Hugo, want hij is groot!?! Pioniers van een nieuwe acra der menschheid... Waarom niet? De eerste luchtmenschen immers kwamen ook nauwelijks een paar centimeter van den grond. Nu vliegt men, alsof 't niets is, over Alpen en over Oceaan Wie zegt ons, dat, over enkele jaren, men zich niet naar Amerika laat schieten 0— Een leuk wereldje, zeg je Heb je wel een stukje gelijk in. Denk b.v. aan Italië's koning. Onlangs, ze liepen samen de koning met een van zijn „onder danen", Mussolini, liet de gekroon de zijn zakdoek uit de vingers glip pen. Kan gebeuren I Mussolini, altijd attent en hoffelijk bukt zich fluks, reikt het zakdoekje weer aan. En de koning, ernstig en met nadruk „Excellentie, ik dank u! Heusch, Ach, Mona, hier is geluk en teederheid en bij Favre slechts strijd en wonden 1 Hier krachtig leven.... Maar van zoo korten duur 1 wierp zij tegen. En onder hetzelfde dak de drei gende dood. Als verschrikt sprong zij op Toch niet de kleine Tine?... Zij moet toch tenminste het laatste Kerst feest nog meevieren 1 Dit zal zij in den hemel doen, want Tine sterft. Ik heb er den heelen morgen doorgebracht en 't zal niet lang meer duren voordat men mij weer roepen komt. Dan zal het einde nabij wezen. Mona ging naar de piano en speelde heel zachtjes een oude melodie van Schumann. Dokter Meunier keek als in een droom naar het jonge meisje. Eens klaps zeide hij Mona, hebt ge mij lief vanavond? Vanavond? sprak zij ernstig. De liefde kent geen morgen en avond voor haar is het altijd licht en altijn zon neschijn. Mona, zoudt gij een andere kun nen liefhebben, wanneer ik vrijwillig van u weg zou gaan.... wanneer ik de ik dank u „Maar, Majesteit", deed Mussolini groot verwonderd, „geen dank, geen dank 1 „En toch", hernam de koning, „en toch: nog eens dank! De zak doek is me dierbaar geworden de laatste jaren, erg dierbaar... 't Is de eenige zaak, het eenige ding, waar ik tegenwoordig m'n neus nog kan insteken I: Ja, 't kan komisch Ioopen Zoo zaten onlangs zwaar te con- fereeren Japan, Amerika, Engeland Over oorlogsbodems, over kruisers ging 't. Japan voorstander van den status quo, keek 't liefst de kat maar uit den boom. De Vereenigde Staten meenden, dat ze, in zake kruisers, even sterk moesten zijn als Engeland, dat thans vDe meest hinderlijke kwaal F oste o-'s Alom verkrijgbaar voor menschen op leeftijd is verstopping. Foster's Maagpillen geven baat vanaf de eerste dosis. Een ide aal laxeermiddel voor ouden van dagen. ^aagpiBlen a f 0.65 per flacon. vreugde), u eiken dag weer te zien, zou prijs geven, omdat ik uw toekomst niet ongelukkig wil maken Zij zag hem aan, als begreep zij hem niet goed Wees niet bezorgd om mij, Paul Ik ben gelukkig en wensch verder niets. Ik ken geen anderen man dien ik zou kunnen liefhebben buiten u en wil liever alleen blijven. Hun blikken ontmoetten elkander warm en innig. Hij nam het geliefde meisje in zijne armen en kustte haar heftig.... doch plotseling schrokken zij en lieten elkander los als hadden zij kwaad gedaan. Paul liep in het vertrek heen en weer. Mona las in zijn oogen iets onzekers, iels, dat haar met angst vervulde, als dreigde haar een slecht nieuws Ik heb een brief van mijn ouders gekregen, zeide Paul, zonder haar aan te zien. Het was Mona alsof een vijandelijke hand de deur der kamer had openge rukt, zoodat de gure Decembernacht met al zijn jammer huiverend was binnengedrongen in haar eenzaamheid, Zij wist uit welken hoek de wind blies, die haar leven verwoesten kon. Zoo, antwoordde zij zacht, wat schrijven zij? Zij wenschen, dat ik met Kerst mis naar huis kom en meenen, dat ik mij misschien in het stadje kon ves tigen De oude dokter trok zich terug, de praktijk is goed Ik weet het niet, ik geloof niet, dat ik er naar toe zal gaan.., veel meer kruisers heeft dan Amerika. Daarom stelde Amerika voor ik bouw wat kruisers bij, en Engeland breekt er een hoop af. Daar had Engeland natuurlijk geen puf in. Het wees op z'n groote be langen, die over de heele wereld verspreid zijn, en meende, dat het eigenlijk nu al veel te weinig kruisers had. Het maximum-aantal moest dus in Engeland nog worden opgevoerd. Is een mooier resultaat denkbaar? Lang en duur confereeren over ontwapening, want men wil „ern stig" vrede, en dan naar huis gaan met de vaste overtuiging: nu moeten we alle drie ferm aan 't kruisers bouwen gaan Ik noem het een stuk knap werk. En een leuke tijd Dat zal met mij wel roerend eens zijn die filmster, wier portret ik onlangs in een Illustratie ontmoette, die 't zich permitteeren kan, haar hond, een Duitsche herder, te ver zekeren voor 't peulschilletje van een zestig duizend gulden. Mopper nu maar over toestanden en complicaties Ik houd het er vooreen leuke tijd is 't géén Pyn en naschrynen of stuk gaan der huid, indien men vóór het inzecpen de baardoppervlakte inwryft met Doos 30, Tube S0 et PUROL lagsnndaa Msdsdseliagea. Een zegen voor de menschheid. ledera lijder aan verzwakte nieren, die gaarne zijn gezondheid zou her krijgen, behoort Foster's Rugpijn Nieren pillen te gebruken, het middel, dat nieuwe kracht en energie aan tal van angstige nierlijders bracht. Het 25jarig succes stempalt dit niermiddel tot een ware zegen voor de menschheid Ook gij kunt daarvan profiteeren Begin nog heden met het genruik van Foster's Rugpijn Nieren Pillen. Merk op hoe uw gezondheid erdoor verbetert Hoe de rugpijn afneemt, hoe de pijn in uw ledematen en spieren vermindert, hoe spoedig uw nier en blaasstoornis- sen verdwijnen. Door het versterken van 'iw zwakke nieren raakt gij bevrijd van urinekwalen, rugpijn, rheumatiek, blaasontsteking, waterzuchtige zwellin gen, ischias en spit. Stel 't nigt uit. Laat de trage nier werking niet van kwaad tot erger word?n. Begin dadelijk met Foster's Rugpijn Nieren Pillen. Kom dö aange laste nieren le. hulp, waardoor het bloed weder behoorlijk gezuiverd en verrijkt wordt en het geheele gestel bevrijd wordt van schadelijke onzuiver heden Foster's Pillen worden vervaar digd in modern ingerichte laboratoria, worden noch bij de vervaardiging, rioch bij do verpakking door mensche lijke handen aangeraakt, en bevatten geen schadelijke bestanddeelan. Verkrijgbaar (in glasverpakking met geel etiket let hier vooral op) bij apotheken en drogisten a f 175 per flacon. 39 het is voor velen moeilijk tot een vast besluit te komen. Een der eerste vragen, waarvoor ze staan, is natuurlijk »Waarheen Naar Canada, óf Frankrijk, óf Zuid-Afrika En gretig lezen ze berichten, die hun van dienst kunnen zijn. Daarom volgen er hier een paar, en wel uit Canada, 't Vorige jaar vertrok een Friesche boerenzoon daarheen. Hij schrijft nu o.m. »Ik werk niet meer in Ontario. Niet, dat het mij daar niet goed beviel, maar 'l loon is in Colgary-Alberta bijna tweemaal zoo hoog bij korter werkdagen. Ik heb me nu verhuurd voor 50 dollar (f125 de maand, het geheel jaar rond. Overigens zou ik Ontario wel aanbe- yelen als overgangsgebied. Eerst een jaartje daar werken en dan naar de West r Een vroeger raadslid der gemeente Vlagtwedde, de heer Zweep, vertrok eveneens verleden jaar naar Canada. Hij geeft nu van daar eenige nuttige wenken voor hen, die lust gevoelen hem te volgen. De eerste is »Ga als arbeider niet op eigen houtje, ook al mocht je de reiskosten zelf kunnen betalen, maar vraag altijd de medewerking van de Emigratie-Centrale Holland, Anna Paulowna3traat 6, Den Haag, welk bureau een instelling is onder regee- ringstoezicht en met een directeur aan het hoofd, die zelf Canada heeft bezocht. Voorts raadt hij aan vooral een weinig Engelsch te leeren, hoe meer hoe beter, opdat men iets verstaat en zich, ver- slaanbaar kan makenook al gaat men naar familie, men moet toch bij vreemden werken. Wie zelf kapitaal heeft, moet beden ken, dat er f 2 50 in een dollar gaat, en dat een dollar in Canada niet meer waard is dan f 1 80 voor een gemiddeld man. Voor wie luxueus wil leven, is een dollar gelijk aan een gulden. Arbeiders wordt aangeraden om zooveel mogelijk mee te nemen, gepakt en geperst in kisten beddegoed en daagsche kleeren desnoods in stevige groote zakken Menschen die moeilijk kunnen beslui ten, moeten in Holland blijven, want »handelen en aanpakken" is de bood schap. Flinke arbeiders of boerenzoons met vasten wil, kunnen gerust gaan ze zullen het na eenige jaren wel beter hebben dan in Holland. Woningen zijn er voor losse arbeiders heel moeilijk te krijgen en ook aparte woningen voor vaste arbeiders zijn niet -overal beschikbaar, zoodat ze vaak bij den boer moeten inwonen. Ten slotte zegt de heer Zweep »Ga niet midden in den zomer, zoodat je geen tuinvruchten kunt verbouwen, want alles van dien aard is hier peper duur; tenzij er plaats is bij een boer, waar je deze producten gratis hebt, in Canada. Daar zijn heel wat jonge en ook oudere landbouwer--, die nog met plan r>en tot emigreeren rondloopen, maar Ik wilde u om raad vragen Mona Hij sprak met onvaste stem en werd verlegen, toen hij den pijnlijken trek op Mona's gelaat bemerkte. Maar, Mona, lees liever zelf... lees, ik bid u er om.... en wees niet angstig.... daar is heusch geen reden toe.... Zij nam den brief en Jas de doodende woorden Voor den eersten den. besten lezer hadden zij niets bijzonders, doch voor Mona, die vermoedde wat er in lag opgesloten, namen zij een dreigende beteekenis aan. De moeder schreef in een bescheiden stijl, doch elke zin verried duidelijk zelfbewuste autoriteit, zij schrijft harte lijk en liet haar zoon volle vrijheid van handelen, doch zij smeekte hem te komen, omdat hare gezondheid te wenschen overliet. Zij stelden hem hare plannen zoo mooi voor en hier en daar waren er enkele namen van vrouwen, oogenschijnlijkachteloos, doch met voorbedachte rade als een weg wijzer neergeschreven. Mona wist genoeg. Zij vouwde den brief zorgvuldig dicht, reikte hem aan Paul over en zag hem aan in stomme afwachting. Welnu? Wat zal ik doen, Mona? Raad mij.... gij moogt beslissen I Een bitter spottend lachje speelde om haar mond. Had zij het recht, in het leven van dezen man in te grijpen en dit te beïnvloeden? 't Spreekt vanzelf, mijn vriend, dat gij gaan moet. Uw moeder heeft uw hulp noodig.... en dan 't zou voor Ziektebestrijding in kweekerlj en boomgaard. »De ziektebestrijding is de laatste jaren een beroep geworden." Er wordt, hoewel nog lang niet ge noeg, de laatste jaren heel wat meer aan ziektebestrijding gedaan dan vroeger. V8n verschillende zijden is het vooral den fruitkweeker op het hart gedrukt, dat hij vooral die bestrijding niet moet nalaten, zal hij op een geregelden goeden oogst en op een goede kwaliteit zijner vruchten mogen rekenen. Maa de bestrijding geschiedt nog lang niet overal, zooals ze behoort. Er wordt op dit gebied ook heel wat gekwakzalverd In stede van zich behoorlijk te laten voorlichten van deskundige zijde, zijn er velen, die de bespuiting of andere behandeling toevertrouwen aan perso nen, die zich hiervoor aanmelden, zon der dat zij weten of die menschen te goeder trouw en voor hun taak bere kend zijn. Do Plantenziektenkundigen Dienst te Wageningen waarschuwde onlangs nog legen lieden, die onder voorspiegeling van mooie resultaten te bereiken, be handelingen toepassen, die geheel of rijwel geheel waardeloos zijn. Gewoonlijk wordt er een flink bedrag voor gerekend, en als die lieden hun jraktijken een korten tijd op een plaats lebben uitgeoefend, verdwijnen ze naar elders later blijkt eerst, dat men beet genomen is. Zoo worden middeltjes aangeboden tegen de »iepenziekte", de loodglans ziekte" bij perzikboomen e a., en ook wil men uog steeds den boer en kwee- ker gelukkig maken met den »bacteiie- mest", een artikel zonder eenige hemes- lingswaarde. Er is natuurlijk niets tegen, dat een landbouwer of kweeker de bestrijding door een ander laat uitvoeren, maar laat zoo iemand dan opgeven, waarmee en op welke wijze hij de behandeling wil toepassen, terwijl hij ook controle op zijn middelen moet toelaten. Alsdan kan men hiervan kennis geven aan genoemden Dienst te Wageningen. Het komt bij ziektebestrijding in tuin t kweekerij zoowel op het juiste middel als op de wijze van toepassing aan Al is het middel goed, maar de toepassing deugt niet, dan zal het resultaat of negatief of schadelijk zijn. Controle zou dus gewenscht wezen. De heer Lijsten, redacteur van het Orgaan der Ned. Pomologische Ver., is van oordeel, dat de controle moet uit gaan van de telers zelf. Een nauwere samenwerking tusscben de telers en hen, die de ziektebestrijding uitvoeren, is mogelijk en gewenscht. De teler zal zich moeten verbinden geen bespuitin gen te laten uiivoeren, zonder daarover eerst een deskundige te hebben geraad pleegd de uitvoerder moet zich ver plichten geen bespuiting te zullen verrichten, dan nadat hij hiermee den deskundige in kennis heeft gesteld. Wenken en mededeelingen. Tal van iepen zijn de laatste jaren doodgegaan. Men zocht naar de oor zaak, en naar een geneesmiddel. Dit laatste meende men ten leste gevonden te hebben in Mangaansulfaat. 't Gaf ook hier en daar succes, de boomen stierven niet verder af en begonnen zelfs opnieuw uit te loopen. Maar het succes bleef zeer beperkt. Men wendt aan per zieke boom t/t kilo M. Sbij oude boomen iets meer, bij jonge boomen iets minder. Eerst werd aangeraden gaten te graven op circa i/i Meier uit den stam, nu graaft men ze rondom den stam, evenver uit den stam als de kroon van den boom reikt. En dan circa 8 gaten van onge veer 10 c M. diep. Wie zieke iepen heeft, kan het mid del beproeven. Maar ook nog een ander het volgende. De heer A. Brussof van het Botanisch Instituut der technische hoogeschool te Aken heeft als zijn meening uitgespro ken, dat het typische verwelken hij iepenzieke boomen wordt veroorzaakt door verdrogen der bladeren wegens gebrek aan wateraanvoer. Hij nam de ziekte ook waar bij verschillende lindesoorten, beuk, zilvereschdoorn, Canada populier en eschdoorn, en heeft daarbij een bacterie aangetroffen, welke de ziekte zou verwekken Aangeraden wordthet losmaken van de boven- oppervlakle van den grond, dus zorgen voor breede, vrije, open bermen. De plantenwortels moeten lucht hebben, bij afsluiting van lucht sterven de boomwortels gedeeltelijk af en dan heeft bedoelde bacterie (Micrococcus ulmi) zijn aangrijpingspunt spoedig gevonden. haar geen Kerstmis zijn zonder u. Meunier verheugde zich over dit onverhoopte, dappere antwoord, dat zijn geheimen wensch zoo zeer tegemoet kwam. Ach, Mona, ik heb u zoo lief zoo liefl Zij week onwillekeurig terug en haar onverschrokken blik rustte hopend en vragend op hem. Doch hij ontweek dezen blik als ver stond hij hem niet. Gij hebt gelijk, Mona.... ik zal gaan en het zal voor ons beiden beter zijn.... Mona, zijt ge kwaad op mij? Neen, heb ik u niet steeds gezegd, dat mijne liefde nooit storend in uw leven werken zou. Ik zal wellicht morgen reeds ver trekken, tenminste als Tini deze nacht sterft. Wanneer ik de nacht doorreis kan ik een paar dagen vóór Kerstmis in M. zijn. Morgen reeds, zeide zij moedeloos, morgen? Ja, ik heb niet veel te kiezen ik heb het allemaal zoo overlegd en be rekend. Zij was teleurgesteld, want nu begreep zij, dat zijn besluit reeds genomen was, en zijne plannen reeds vaststonden toen hij tot haar kwam. Om haar raad te vragen Om haar te laten beslissen? Zij lachte kort en hoonend. Verschrikt wilde hij haar omvatten en haar gebiedend tot zich trekken. Doch zij deed eeDige schreden terug. Raak mij niet aan.... zeide zij, en haar blik toonde zooveel diepe ver achting dat zijn wangen rood werden Weet gij Weet gij, dat het lichaamsgewicht der kuikens een maatstaf kan zijn Ier als bloed. Wat scheelt er aan, Mona? Om Gods wil, zie mij zoo niet aan, gij doet mij pijn.... Denkt gij, dat uwe kleinzielige uitvluchten mij geen pijn veroorzaken? Hij liet zich op een stoel nedervallen, verslagen onder deze nederstriemende beschuldiging. Toen Mona de smartelijke uitdruk king op zijn gelaat bemerkte, kreeg haar groote liefde voor hem weer de overhand. Zij dwong zich zelf tot kal m te en zeide vriendelijk: Ga gerust weg, Paul.... ik zal moedig zijn 1 Hij stond op en wilde het afscheid kort maken. Waarom die kwelling? Vaarwel, Mona.. Vaarwel, Paul, zeide zij met toon- looze slem. Hij nam hare hand, deze was koud, en de druk zijner vingeren werd niet beantwoord Zij zat stil, bewegingloos. Men schelde aan de huisdeur. Vergeet mij, Mona, ik moet wegl Het is voor Tini MartiD. Zij stond op. Beneden weende een moeder om haar eenig kind, dat zij ging verliezen zij was dus niet alleen in haar leed. Ga, Paul, de dood wacht niet, en ik., ik zal er altijd nog wezen. Eén oogenblik geloofde Paul Meunier nog, dat het hem niet moeilijk zou vallen rijn eerzuchtige plannen te laten varen om harentwil doch in het volgend oogenblik onderdrukte hij deze opwelling weder met alle kracht, die in hem was.

Peel en Maas | 1927 | | pagina 5