Tweede blad. Het Testament. AbdusïrooP Weekblad voor VENBAY, HOBST en Omstreken. Kom de natuur te hulp! Openbare verpachting van onlginningsgrondsn. Het geheim van Charing Cross. te Helden-Panningen. atardag 23fötober W6 47e Jaargang No. 43 LENMA PRIJS DER ADVERTENTIEN 1—8 regels 60 ct.. per regel 7ct. bij abonnement lager tarief. Uitgave van FIRMA VAN DEN MUNCKHOF Telefoon 51 VENRAY ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal: voor Venray 65 ct., p, p. 75 ct voor het buitenland bij vooruitbetaling f 1.30, afz. nummers 5 ct Burgemeester en Weihouders van Venray brengen Ier openbare kennis, dal zij ingevolge besluit van den Ge meenteraad van den 1 October j I op Vrijdag 29 October a.s. des namiddags zes uur precies in café Keijzers te IJsselsteijn zullen overgaan tot de publieke verpachting van circa 30,79 II.A. onlginningsgrond voor een termijn van 15 jaren, ingaande 1 November 1926. De verpachting geschiedt in 8 per ceelen Perceel I is groot pl.m. 3.-48 H.A. II p 4.13 H.A III 5.92 H.A. IV 349 H.A. V 3 49 H.A. VI 3 46 H A. VII 3 50 H A. VIII 3.32 H.A. De perceelen zijn allen gelegen langs den kunstweg Venray—Deurne, het betreft de vrijgehouden strooken vóór de boerderijen. Indien de gemeente de vrije beschik king over de verpachte perceelen vóór 1938 herneemt, wordt een vast bedrag voor gemaakte ontginningskosten ver goed. De voorwaarden van verpachting liggen van af Maandag 18 October voor belanghebbenden ter secretarie ter inzage. Venray 13 October 1926 Burgemeester en Wethouders voornmd. O. VAN DE LOO. De Secretaris, VAN IIAAREN. Op een avond kreeg ik een boodschap om een testament le komen opmaken bij een ouden landbouwer in Werkers berg. Die boodschap was me allesbe halve aangenaam, want het was Fe bruari en koud weer, en daarbij was 'l al een uur of zes en ik kon op zijn vroegst eerst om elf uur terug zijn. Er is de grootste haast bij, ver telde me de boodschapper. De man kan ieder oogenblik sterven. Zijn rechtmatige erfgenamen hebben zich nooit om hem bekommerd. Zijn trouwe verpleegster, die hem al jaren heeft verzorgd en opgepast, die hem haar heele jeugd heeft ten offer gebracht, wil hij zijn vermogen vermaken. Maar met den gewonen afkeer van de meeste men- schen van een testament te maken, heeft hij er altijd mee gewacht, tot de dokter hem zei, dat hij er haast mee maken moest. Nu had hij gaarne zijn testament gemaakt, maar de erfgena men, die in de laatste dagen hun inirek bij hem genomen hebben, benemen hem de gelegenheid er toe. Op verzoek van den zieke heeft de dokter mij hierheen gezonden. Maak als hel u belieft veel haast, want er is groot ge vaar, dat 't gauw met hem is afge loopen. Wat mij betreft, zei ik, zal ik mijn best doen. De mededeeling van F£lXTILJL.BTOISr. 29. Nu, ik heb er werkelijk aan ge dacht, stemde Matherfield toe. En deze gedachte leidde er toe, dat ik de scheep vaarlenrubriek in de kranten eens nasloeg. Een detective moet overal op letten. Ik bemerkte toen, dat de «Tar taric" dienzelfden middag omstreeks twee uur uit Southampton naar New York zou vertrekken. Nu, er waren heel wat onwaarschijnlijker dingen dan dat zij van plan was met dat schip uit te varen, om particuliere redenen, voor al indien zij werkelijk de mrs. Whit- tingham van de Sellithwaite-zaak van tien jaar geleden was. Kijk eens, ik heb mij het geheele geval als volgt voorgesteld, in de veronderstelling natuurlijk, dat zij de mrs. Whittingham is. Zij zal dan scherpzinnig genoeg zijn om te weten, dat er in Engeland voor crimineele zaken geen tijdsgrens bestaat en dat zij nog steeds gearresteerd, ver volgd en veroordeeld kan worden. Bovendien ziet zij hoogstwaarschijnlijk wel in dat door de Hannaford affaire weer eens de aandacht op haar overi gens onbeduidend geval gevestigd is, en dat zij derhalve gevaar loopt. Verder heb ik in den trein over de relaties lus8chen deze vrouw en dien dr. den man had mij belangstelling inge boezemd en ik besloot mijn best le doen, het trouwe meisje haar verdiende be looning niet te laten ontgaan Een kwartier later was ik al met een klerk op weg. 't Was een ongezel lige avond, er viel regen met sneeuw vermengd en we bevroren haast in onze dikke winterjassen De koetsier, dien ik had laten ontbieden, dreef de paarden tot het uiterste aan, hij kende den weg en trots de invallende duister nis vlogen we voort. Na een uur bereikten we een brug over een rivier, die met het slechte weer hevig spookte. Op een paar hon derd pas er van af hoorden we een stem die riep Gaat niet over de brug of ge zult verongelukken. De koetsier hield stil. Wat is er dan vroeg hij. Het ijs heeft de brug stukgeslagen. Ge moet terug. Ik opende haastig het portier. De brug is onbegaanbaar. Te drommel, dat komt ons erg ongelegen, we hebben haast. Waar wilt ge dan heen Naar Werkersberg. Dan doet ge 't b^ste terug te keeren en over Sandwijk te gaan. Iedere minuut is kostbaar, ant woordde ik, zouden we er niet over kunnen Probeer het maar, ik als voetgan ger zag er geen kans toe. Maar laat je koetsier zelf maar eens gaan zien. De man verdween in de duisternis. Hij heeft gelijk, riep onze koetsier, ik zal eens gaan kijken. Ik stemde toe en de koetsier liep de brug op. Ongeduldig wachtten we op zijn terugkomst. Toen hij een paar minuten weg was, voelden we plotse ling een hevigen ruk. De paarden waren op hol gegaan. Om Godswil, we gaan te water, riep mijn klerk. Onze harten bonsden, dikke zweet droppels parelden op ons voorhoofd. Angstig boog ik me naar het portier. Goddank, riep ik, zo gaan van 't water af. Maar we zullen ergens tegen aan vliegen, en worden dan verpletterd. We moeten er uit zien te komen, zei ik. De klerk hield me terug. Als uw leven u lief is, blijf dan zitten, meneer, riep hij, ge valt te pletter als ge er bij zoo'n vaart uit springt. Maar als we ergens tegen aan stooten zijn we toch verloren. We komen nu tusschen de boomeD. Nu moge God ons genadig zijn. Aan uitspringen was geen denken meer, we zouden tegen de boomen te pletter geslagen zijn. Minuut op minuut verging en altijd holden we maar verder. Een uur gin gen we zeker zoo wel door, toen plotseling de wagen met een schok staan bleef. We sprongen er uit, daar we vreesden, dat de paarden er weer van door zouden gaan. Hebt u dat gezien, meneer vroeg mijn klerk. Wat? Het was net of er een donkere gestalte in 't bosch verdween. Ik heb het niet gezien. Maar ge kunt wel gelijk hebben we zijn het offer geworden van een samenzwering, geloof ik, een boevenstreek. Hollende paarden hadden ons op zoo'n gevaar lijken weg in de duisternis al lang Baseverie zitten peinzen. En ik vroeg mij af, of het onmogelijk was, dat dr Baseverie bij de fraude van Sellithwaite haar medeplichtige was. In de meeste van dat soort gevallen heeft de vrouw een mannelijke medeplichtige, die zich wijselijk achter de schermen houdt. Zoo kunnen haarbetrekkingen met Baseverie wellicht verklaard worden. En dan is het niet meer dan natuurlijk, dat hij haar, ook uit vrees voor zijn eigen persoon, gewaarschuwd heeft om zich zoo gauw mogelijk uit de voeten te maken. Wat denkt ge daarvan? Nu, er kan iets van waar zijn. Matherfield, gaf Helherwick toe De combinatie is in elk geval zeer logisch. Dat vindt ik werkelijk ook, meende Matherfield. Ge weet, we hebben den journalisten heel wat inlichtingen ver schaft. Ik heb reeds een buitengewoon vertrouwen in de pers gehad vaak geeft zij ons een kostbare hulp, wellicht meestal, maar in enkele gevallen is zij ook een waarschuwing voor de mis dadigers, dan verleent zij den vijand al te kostbaren steun. En ik weet niet, of we in dit geval den verslaggevers niet te veel hebben laten weten. Zoo hebben we hun alles verteld over de foto, welke wij in Hannaford's portefeuille hebben gevonden en over de verzegelde enveloppe, waarin naar we meenen, het geheim van zijn uitvinding verborgen was. Dat alles heeft in de kranten, of schoon zij er, naar ik meen, niet heel veel copie uit geslagen hebben. Maar toch was het heusch meer dan genoeg voor hem, die de zaak op den voet gevolgd heeft. Veronderstelt nu, dat omgesmeten de wagen ging ook zoo precies alsof hij door iemand bestuurd werd. Wal /denkt u dan Dat de brug niet stuk was en onze geheime waarschuwer dezelfde is die on9 hierheen gebracht heeft. Maar waarom zou hij dat gedaan hebben, hij Begrijpt ge dal niet, onderbrak ik hem. De kerel is een handlanger van de familie. Hij moest ons ophouden, opdat we niei o- lijd meer bij den stervende konden komen. Dat zou verschrikkelijk zijn. Ja maar wat vangen we nu aan We weten hier weg noch steg. We overlegden een wijle. Plotseling hoorden we hondengeblaf. Een oogen blik later vroeg een ruwe stem, wat we wilden. We vertelden hem ons wedervaren. Dan ben je leelijk van den weg af, zei hij, toen we uitgesproken hadden, je bent hier minstens twee uur rijdens van Werkersberg af. Als we nu maar een voerman hadden, zei ik, kunt gij ons niet weg brengen Neem mij niet kwalijk, ik ben boschwachter en kan mijn post niet verlaten, maar ik weet wel iemand, die u op weg kan helpen. We moesten daartoe naar een dorp in de buurt rijden, dit gaf wel opont houd, doch wat zouden we er aan doen. Toen we in het dorp kwamen, wer den we door een paar mannen tegen gehouden. Daar heb je de paardendieven, riepen ze. Wat is dat. Ik ben notaris en dit is mijn klerk, riep ik, wat moet dat beduiden Dat klopt, dat heeft de man ook gezegd, die hier is komen waarschuwen, dat jullie er met zijn paarden en rijtuig vandoor waari gegaan en hier waar schijnlijk langs zoudt komen. Maar ik kan je mijn papieren toonen, riep ik, laat me gaan, ik stel u aansprakelijk voor de schade, die ik door dit oponthoud lijd. Goed, je gaat uw gang maar, doch nu eerst mee naar den burgemeester. In optocht werden we naar het huis van den burgemeester gebracht, die al in bed lag en na lang kloppen brom mend te voorschijn kwam. Ik maakte me aan hem bekend en vertelde hem, wal ik ging doen. Ja, ik weet het, Bergman is zwaar ziek en 't zou mij spijten voor Marie, maar als de wagen eens werkelijk gestolen was. Ik keek onrustig op mijn horloge. Halftwaalf. Wie weet, of we niet te laat komen, dacht ik Daar schoot me plotseling een reddende gedachte in den geest. Geef ons dan een koetsier mee en desnoods een paar agenten er bij, zei ik, dan kunt ge zeker zijn en wij worden niet langer opgehouden. Dat ging als we maar beloofden dat we niet zouden ontsnappen. Voor mijn part kunt ge ons han den en voeten binden, zei ik. Dat gebeurde ech'er niel, wel kregen we behalve een koetsier twee stevige kerels mee in 't rijtuig Een uur later waren we te Werkers berg, we hadden er goed over gereden. Aan de woning van den zieke kregen we eerst geen gehoor. Hoorde men ons niet? Verwachtte men ons niet meer Baseverie tien jaar geleden de mede plichtige was van mrs. Whittingham en dat hij dat alles gelezen heeft en de foto in de bladen heeft gezien, wat is er dan natuurlijker, dan dat hij begreep, dat zij in gevaar was en dat hij daarom gewaarschuwd heeft. Ik acht het waar schijnlijk, en ik zou wel willen, dal wij niet zoo scheutig geweest waren met ons nieuws voor de persmannen. In elk geval hen ik blij, dat wij hun overéén zaak niets medegedeeld hebben, n.l over het medicijnfleschje, dat hij Granetl gevonden is. Buiten ons tweetjes en de geneesheeren is er niemand, die, zoover ik weet, daar iets van afweet. Gij denkt dat die vrouw lady Riversreade zooals zij nu heet, mrs. Whittingham, die zij vroeger was op reis ging naar Southampton en wel licht verder, op een wenk van Baseverie? vroeg Hetherwick peinzend. Denk u het als volgt in, ant woordde Matherfield. Natuurlijk moeten er heel wat schakels bijgedacht worden, maar zonder supposities komen wij er in dit zaakje niet. Welnu, lady Rivers reade was vroeger mrs. Whittingham. Mrs. Whittingham haalde te Sellith waite een sterk stukje fraude uit en verdween met de Noorderzon. Baseverie was haar medeplichtige. Nu dan, tien jaar later is mrs. Whittingham lady Riversreade, een zeer rijke dame ge worden. Zij krijgt plotseling op Rivers reade Court bezoek van Baseverie én is over dit eerste bezoek zeeropgewon den. Hij komt terug. Drie nachten later zien wij, dat zij uit de club komt, welke hij voortdurend bezoekt. Zij brengt het Zou de man al dood zijn? Eindelijk na lang wachten hoorden we een vrouwen stem. Nog verliepen eenige minuten, toen werd er open gedaan. Ik had jullie niet gehoord, ik sliep vast, zei de persoon die open deed. Die stem kwam mij bekend voor. Het scheen mij toe, dat het dezelfde persoon was, die ons aan de brug ge waarschuwd had. Achter hem kwam de slanke gestalte van een jonge vrouw te voorschijn in een eenvoudige zwart kleed. Haar gezicht was zeer bleek en ze had geschreid. Heb ik de eer met juffrouw Marie Roth te spreken vroeg ik, mij tot haar wendend. Jawel meneer, dat ben ik u zijt Notaris Fellens, die ontboden is om het testament voor uw pleegvader te komen maken. Ze keek me bedoefd aan. Het is toch, hoop ik, nog niet te laat? vroeg ik gejaagd. Neen, meneer, zei ze en begon weer te schreien, maar 't zal niet lang meer met hem duren. Goddank we waren nog op lijd ge komen 1 Ik maakte het testament op en Marie Roth werd erfgename met toekenning aan de familie van het wetlig gedeelte. Een uur later was de landbouwer heengegaan. Toen hij begraven werd volgde slechts één persoon de lijkbaar. 't Was Maiie Roth. lagszoaïaa Medslesliagea. Stop die rheumatiok Verwaarloos nimmer de geringste aanval van rheumatiek. Die kan u maandenlang pijn en ongemak kosten. Ofschoon weinig menschen bij vochtig of koud weer geheel van rheumatiek bevrijd blijven, behoeft deze kwaal niel di8 kwelling te zijn als het geval is. De oorzaak is gewoonlijk urinezuur, en zooals bekend, is het de taak der nieren om dit urinezuur en andere schadelijke bestanddeelen uit het bloed le filtreeren. Men kan derhalve in het algemeen zeggen, dat men bevrijd kan blijven van rheumatiek, als de nieren gezond en geregeld werken. Bij slecht weer en na een gevatte koude, of als ongewone inspanning de nieren verzwakt heeft, is derhalve de eenige veilige weg om de werking dezer allerbelangrijkste organen te versterken. Daarvoor wordt geen middel sterker aanbevolen dan Foster's Rugpijn Nieren Pillen, want tenzij de nieren gezond zijn en goed werken, hebt gij kans niet van rheumatiek verschoond te blijven. Verzuim geen kostbare tijd Neem Foster's Pillen zoodra gij de minste rheumatische pijn voelt; wek de trage nieren op en versterk ze, en bevrijd u zoodoende van nierverschijnselen als rugpijn, spit, ischias, rheumatiek en* die ellendige urinestoornissen. Verkrijgbaar (in glasverpakking met geel etiket let hier vooral op) bij apotheken en drogisten f 1.75 per flacon. 37 Moeilijks Stoelgang Verstopping, onregelmatige of trage stoelgang wordt zonder kramp of pijn geregeld door de zacht en zeker werkende Mijnhardt's Laxeertabietten Bij Apothekers en Drogisten. Doos 60een grootste gdeeelte van den nacht in een flat in een rustige wijk van Londen door en sluipt den volgenden morgen zoo vroeg mogelijk, naar een haven stad Southampton. Welke conclusies vallen daaruit te trekken Dat haar reis naar Southampton in elk geval iets te maken heeft met het bezoek van Baseverie aan Riversreade Court en met haar bezoek aan de Club der Stillen. Ik acht het zeer goed mogelijk, dal daar veel van aan is, zeide Hether wick. Maar.... we waren op reis naar Southampton. Een uitstekende trein, hoor, ging Matherfield voort. We kwamen even voor achten te Southampton aan, een paar minuten te laat. En verlangden er op dat oogenblik naar iets te eten en te drinken en mijn lady scheen dezelfde behoefte le gevoelen. Zij begaf zich ten minste naar de restauratie zaal, zoo gauw zij uit den train was. Ik deed hetzelfde. Ik wist, dat een kalm, gewoon mensch als ik, bij haar nooit kwade vermoedens opgewekt had. Indien zij zich gewaardigd heeft mij even aan te kijken en te groeten, deed zij dit ongetwijfeld, wijl zij mij voor eer> handelsman aanzag. Overigens heb ik opgemerkt, dat zij een zeer be schaafde vrouw is. In de restauratie- zaal wij niet zoo heel ver van elkaar af, daar had ik wel voor gezorgd. Zij zat aan een kleine tafel met thee en broodjes en ik in een stil hoekje Na tuurlijk liet ik haar nooit bemerken, dat ik haar voortdurend in het oog hield. Maar toch was ik twee of driemaal in door Uw borst en adem halingsorganen te zuiveren van de scherp prikkelende taaie slijm vol ziektekiemen. Neemt daarvoor het terecht beroemde kruidenmiddel welke de natuurlijke ge neeskracht bezit van vele planten en kruiden. Uw gezwollen slijmvliezen slinken en Uw ademha ling wordt weer diep en vrij, hetgeen Uw geheele gestel ten goede komt. Overal verkrijgb. in kokers a f 1.50, f 2.75, f 4.50 De grocte flacons zijn voordeeliger. Zondag 17 Oct. had te Helden-Pan ningen de aangekondigde propaganda- vergadering van de RK, Werklieden- vereeniging plaats, waar als sprekers optraden Mgr. dr. Poels, J. Maenen, Heerlen, kapelasn Merckelbach uit Brunssum, terwijl door den eerw geestelijk adviseur der R K. Werk liedenvereeniging te voren eenige mededeelingen werden gedaan. Voor deze vergadering bestond buitengewone belangstelling. De zaal was propvol, terwijl velen nog teleurgesteld moesten worden. Des morgens waren aan de kerken te Dorp, Penningen, Konings- lust en Grashoek propagandablaadjes uitgereikt door de propagandaclub «Credo Pugno" uit Venlo. Te 5 uur opent de voorzitter der plaatselijke afd. van de R. K. Werkliedenvereniging, de heer Christiaans de vergadering met gebed. Hierna richt hij een woord van welkom, bijzonder tot do geachte sprekers Mgr Poels, Maenen en kape laan Merckelbach, burgemeester der gemeente Helden, de eerw. heeren geestelijken, kringbestuur, propagan disten, uit Venlo en de talrijke toe hoorders. Alvorens de sprekers hun rede te doen houden, verzoekt de eerw. heer kapelaan Gerards den voorzitter hem gelegenheid te geven eenige mededee lingen te doen. De publicaties in »de Morgen" aldus spr. hebben groote ont roering teweeggebracht. Door de volks- meening werd hij aangezien als de schrijver dier artikelen. Hij heeft deze geruchten noch bevestigd, noch tegen gesproken. Hij zou ze ook niet hebben de gelegenheid haar eens buitengewoon scherp op te nemen. Een zeer knappe verschijning, dat kan ik u verzekeren, mr. Hetherwick een vrouw, die zich weet le gedragen. Maar dat hebt ge natuurlijk zelf ook gezien 1 Och kom, merkte Hetherwick spottend op. Ik heb haar slechts twee maal even gezien. De eerste maal op het Victoria-station, toen miss Hanna ford mij op haar opmerkzaam maakte, de tweede maal in den afgeloopen nacht, maar dat was bij een armzalige gas lantaarn. Maar ik wil u op uw woord gelooven, mr. Matherfield. En wat is er verder gebeurd Nu, zij haastte zich heelemaal niet bij haar ontbijt, ging Matherfield voort. Zij is zeer kalm in al haar bewegingen, dat verzekerde ik u. Ten laatste ging zij toch weg. Ik volgde haar natuurlijk, als toevallig en zonder ergens acht op te slaan. Nu, zooals ge weet, Southamp ton-West, waar de trein ons deponeerde, ligt een aardig eindje buiten de stad en ik verwachtte, dat zij een auto zou nemen. Maar zij deed het niet. Zij wandelde van het station weg. En ik er achter, op een afstand van ean dertig k veertig meter. Zij deed er haar tijd over en het scheen mij toe, dat zij moedwillig haar tijd verbeuzelde. En in dat opzicht had ik gelijk. Zoodra de stadsklokken negen uur sloegen, ver haastte zij haar pas om sneller haar doel te bereiken. En wat denkt gewei, dat dat was Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1926 | | pagina 7