I ABDIJSIROOP Tweede blad. Voor Borst en Keel Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. Uit de Landbouwwereld. Armenzorg. I I I I FEUILLETON Hef geheim van den millionnair. Zaterdag 16 Mei 1929 46e Jaargang No. 20. ABONNEMENTSPRIJS PER KWARTAAL voor VENRAY 65 c. franco per post 75 c. voor het buitenland (bij vooruitbetaling) f 1,30 afzonder!, nummers 5 c. PEEL EN MAAS Uitgave van FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY Telefoon 81. PRIJS DER ADVKKTENTIEN '—8 regels 60 c elke regel meer 7ci Advertentiën bij abonne ment groote reductie. Meimaand kan een lieflijke maand zijn, door dichters is zij bezongen als de schoonste en lieflijkste. Bij den boer wekt zij dan blijde verwachtin gen op van een rijken milden oógst. Maar ook wordt de landbouwer in deze maand herinnerd aan zijn ver plichtingen als staatsburger jegens den fiscus door de ontvangst van het aangifte-biljet voor de Rijksin komstenbelasting en de Vermogens belasting. Met die aangifte zitten velen nog verlegen: wat moeten zij invullen wat is hun werkelijk zuiver inkomen Dat is moeilijk vast te stellen, wanneer geen aanteekening wordt gemaakt Wie eerlijk wil zijn tegenover den fiscus en zich zelf ook niet wil te kort doen, dient boek te houden. Daarmee moet dan thans, met de maand Mei, worden begonnen het opmaken van den inventaris, waar mee moet worden aangevangen, is, nu de voorraadschuren leeg zijn, het best te doen. Acht men zich in staat zelf de boekhouding naar behooren bij te houden, dan schafte men zich een der eenvoudigste landbouwboek houdingen aan, welke in den handel zijn. Ziet men er tegen op, of heeft men geen tijd er toe, dan wende men zich tot zijn Organisatie in de meeste provinciën is thans een Bureau voor Landbou wboekhouden gevestigd, waar men tegen zeer billijke vergoeding het geheele jaar door uit de gegevens, welke de boer opzendt, een behoor lijke boekhouding samenstelt. Men heeft dan geen zorg voor den fiscus wie den Keizer geeft, wat des Keizers is, kan gerust slapen. De Zomertijd houdt nog de ge moederen in beweging. Stad en plat teland staan nog scherp tegenover elkander. Toch, nu het pleit ander maal door den boer is verloren, gaan hier en daar stemmen op, die vóór een compromis, een minnelijke schik king, zijn. Daartoe moet het onzes inzien komen. Er is aan beide zijden een niet-begrijpen, een niet-willen begrijpen vaak ook. De stedeling miskent de nadeelen van den Zomer tijd, de schade en den hinder daar van, voor den boer, den veehouder vooralen meent, dat het verzet daartegen voortvloeit uit boeren- koppigheid. De boer ziet veelal niet in, dat een uur méér zonlicht per dag, zooals de zomertijd schenkt, door duizenden en duizenden, nu zij het eenige jaren achtereen hebben genoten, noode wordt gemist. Noch San de eene noch aan de andere Juffrouw Vicky bekleedde het voor zitterschap aan de theetafel en voerde het gesprek schier geheel alleen, daar Sophie tamelijk stil was en Alex niet veel zeide. Het bedaagde, goede juffer tje bespeurde onder anderen, dat zij het liefst spoedig naar huis wilde terug- keeren. Ik ben hier niet op mijn gemak, zeide zij, terwijl zij het kopje aan den mond bracht en daarbij, volgens ge woonte, haar pink kromde. Men kan, helaas, op de dienstboden geen staat maken. Ik vrees, dat juffrouw Krang zich verslaaft aan het gemberbier en Thomas en Johanna hebben een oogje op elkaar. Ik ben er van overtuigd, dat de menschen, tijdens mijne afwezigheid als van den band gebroken zijn. Joseph zal er wel orde onder houden, was Alex troostend van mee ning. Op een acbip, misschien, hernam juffrouw Vicky, maar hoe een huis houden in orde gehouden moet wor den, daarvan heeft zoo'n ruwe zeerob geen verstand. Joseph is een flinke ferme vent, maar driftig, veel te driftig. Men moet overal oogen hebben, willen de menschen zich niet al te groote vrij zijde wil men toegeventoch moet het. Handhaving van den zomertijd als tot dusver zal bij een groot deel der veehouders steeds op verzet blijven stuiten het is waarlijk te veel gevergd, om in 't voor- en vooral in 't najaar, bij koud en guur weer, 's morgens in het duister naar het land te gaan, om daar de koeien te zoeken en te melken. Wordt evenwel de Zomertijd beperkt tot drie maan den, dan is er, dunkt ons, een basis tot verzoening gelegd dan zal de massa der boeren zich laten vinden en over verdere bezwaren heenstap pen en de stedeling, die dan goed deels zijn zin krijgt, kan dan ook tevreden zijn. Moge het spoedig in de Kamers tot. zulk een compromis komen Met groote voldoening mag mel ding worden gemaakt van het succes dat onze paardenfokkers hebben be haald op de tentoonstelling te Milaan. Daar is de energie, de ondernemings geest van de Vereeniging „HetNeder- landsche Trekpaard" bekroond, door dat haar inzending in een 6-tal cate gorieën niet minder dan 5 eerste prijzen verwierf, 't Is inderdaad ver diend, want die vereeniging heeft getoont durf te hebben, en wars te zijn van den jan Salie-geest, die helaas, in landbouwkringen nog zoo veelvuldig heerscht en voorzit. Haar devies schijnt te zijn Vooruiten Excelsior! Er is gewerkt de laatste jaren. Jaarlijks worden tentoonstel lingen georganiseerd, teneinde aan de bezoekers uit het buitenland, die werden uitgenoodigd, te laten zien wat de paardenfokkerij hier vermag. In 1922 werd een collectie paarden naar Kopenhagen gezonden. En enkele weken geleden gingen een 10-tal beste koudbloedpaarden uit het Zuiden van ons land naar Italië. Daar in de vruchtbare Po-vlakten, is wel licht een afzetgebied te vinden. Men betrok daar reeds fokdieren uit Bel gië en Frankrijk waarom zou de Nederlandsche fokker daar ook geen zaken kunnen doen Zoo heeft men gedacht, en het bij die gedachte niet gelaten. Het behaalde succes moge ook op ander terrein een prikkel zijn, om de handen in een slaan, en met vereende krachten, door het brengen van geldelijke offers ook, aan het buitenland te laten zien het beste, dat wij kunnen produceeren. Er is laatst te Utrecht een twee- daagsch Congres gehouden over ver volgonderwijs. Tal van sprekers en spreeksters voerden daar het woord over het groote belang van onderwijs aan de niet-leerplichtige jeugd. Wordt gevoeld, in verschillende kringen, dat er voor die kinderen iets moet worden gedaan, nu het Ver volgonderwijs in verval is gekomen. Dit onderwijs werd voor enkele jaren gegeven aan 968 openbare scholen, heden veroorloven. Wanneer is u be reid, naar huis terug te keeren, lieve Sophie Binnen een week. Alex was im mers nog van meening dat wij in ieder gevat een klein reisje moeten maken Wat? Een reisje maken? En de dienstboden naar willekeur thuis laten betijen Lieve hemel, miss En juf frouw Vicky hief afwerend hare kleine handen omhoog. Denk toch eens aan al die rekeningen. Maar wij hebben zoo ijselijk veel geld, Vicky. Daarom behoeft het toch niet ver kwist te worden. Neen, neen, wanneer wij op reis willen gaan, dan moet het huis gesloten of verhuurd worden. Misschien aan den «stillen heer' zei miss Sophie lachend. Alex keek plotseling op. Neen, aan hem niet. Dat is een geheimzinnig man, hernam juffrouw Vicky. Ik kan zulke menschen niet uitstaan, alhoewel ik tot zijn eer aan neem, dat alleen het gebabbel der dor pelingen hem in verband brengt met een zonderlinge geschiedenis. Zeer juist, merkte Alex aan, laten wij ons daarmee niet het hoofd breken. Juffrouw Vicky sprak nog van de mogelijkheid eener verdere reis, toen de keltner verscheen en aan miss Mar- low een briefje overhandigde. Het werd reeds drie uur geleden afgegeven, zeide de man. Ik vraag u verschooning dat ik vergat het eerder boven te brengen, maar ik had het zoo vreeaelijk druk, voegde hij er ter verontschuldiging bij. nu nog slechts op 164. De vermin dering bedraagt bij bijzondere protes- tantsche scholen 108, bij bijzondere Kath. scholen 151. Over 't geheel is er een teruggang van 80 pet. Dat kan schromelijke gevolgen hebben zoowel in de stad als op het platte land. Het te vroeg afgebroken onder wijs gaat voor een groot deel weer verloren door gedurige bevestiging door verwerking en uitbreiding van het geleerde, kan dit het werkelijk* bezit dei 'eer .- jen worden ep blijven. Een der sprekers, de bekende land- bouwman de heer Jac. Welleman, burgemeester Van Krabbendijke, ver geleek in zijn „leekepraatje" de jonge menschen met de planten veel ge wassen op het veld hebben nog eenigen tijd van narijping noodig, en de landbouwer zorgt er voor, dat dit proces onder de gunstigste omstan digheden kan plaats hebbenzoo ook moet door voortgezet onderwijs de kennis rijpen, welke de lagere school den leerlingen heeft bijgebracht Hij achtte het onderwijs aan de niet leerplichtige jeugd ook voor het platteland noodzakelijk en klemmend en wees er terecht op, evenals mej. Th. Mansholt, directrice van de Huis houdschool „de Rollecate", dat zulk onderwijs algemeen vormend moet zijn, en zich daar moet aanpassen bij de omgeving, en meer nog dan het Lager Onderwijs, in het volle leven moet staan. Mevr. Buys-Klein, Chr. onderwijzeres en leerares Nij verheidsonderwijs te Zeist, pleitte met warmte voor een echt vrouwelijke opleiding van onze jonge meisjes. Moge dit Congres vruchten dagen De drie Centrale Landbouworgani saties hebben eveneens heur aandacht op deze belangrijke zaak gevestigd, en in een adres aan den Minister van Bimienl. Zaken en Landbouw, waarin gewezen wordt op de ernstige be zwaren, welke het land- en tuin- bouwonderwijs door de afschaffing van het Vervolgonderwijs ondervindt, Z. Exc. dringend verzoekt de moge lijkheid in overweging te willen nemen, het Vervolgonderwijs te herstellen. Br. Aan de »ZuidwiIlemsvaart" ontleenen we het volgende artikeltje, dat de te Helmond heerschende toestanden schil dert, die helaas ook op vele andere plaatsen voorkomen O, konden de milde gevers eens mee de poezie zien, welke zij door de han den der Vincentianen in die arme huis gezinnen brengen, niet alleen warmte en poezie van kleeding, voeding voor gezonden, en versterkende middelen voor onze T. B. C.-lijders, maar ook de warmte en poezie van gemoed I Sophie nam den brief aan. Wie bracht dien vroeg zij. Een dikke man met een rood ge zicht, in het zwart gekleed. Alex keek verwonderd op. Deze beschrijving past volkomen op den man, dien wij onderweg gezien hebben. Gij hebt gelijk, anlwoördde Sophie. Had de man een luide stem Aldus wendde zij zich tot den kellner. Een zeer luide, mejuffrouw, en een zeer fraaie stem zij klonk als de tonen van een orgel. Maar een fijne meneer was hij geenszins, voegde de bediende er met overtuiging bij. Ge kunt gaan, zeide Alex. Ver volgens keerde hij zich weder naar Sophie, die zoo juist het couvert van zwaar, roomkleurig papier openscheur de. Laat mij liever eerst dezen brief lezen, verzocht hij Waarom, Alex? Dat is toch niet noodig. Het zal niet anders zijn dan een bedelbrief. Kom, wij kunnen dien samen lezen. Alex boog zich, over haren schouder en las Zeer geachte mejuffrouw. Wanneer u aan ondergeteekende een behoor lijke belooning toekent, kan ik u gewichtige mëdedeelingen doen be treffende het wegnemen van het stoffelijk overschot des heeren Richard Marlow, onlangs overleden, uitdïens grafkelder te Heaton. Zend aan mijn hieronder opgegeven adres honderd pond dan zal de betreffende inlich- ting u gegeven worden. Wanneer u echter de politie in den arm neemt, Welk ander middel is zoo krachtdadig als Akker's Abdijsiroop voor verouderden hoest.hijging, heeschheid, bronchitis asthma en andere aandoeningen van borst en keel? Akker's Abdijsiroop geneest en versterkt de teergevoelige luchtpijpen, ver nietigt de ziektekiemen. Bevat geen ver- doovende bestanddeelen, is onschadelijk, zoowel voor kinderen als voor volwassenen. AKKER's L Alom verkrijgbaar in kokers v. 230 gr. a 1,50. v. 550 gr. a 2.7 5 en v. 1000 gr. a 4.50. Eischt kokerverpakkins. I Zoo moesten wij o.a. eens een gezin in de Heistraat gaan bezoeken, 't Is 'i\ paar jaar geleden. De man was voor langer dan een half jaar voor smok kelen naar de gevangenis gebracht. De moeder en kinderen, zonder kostwin ner leden armoede. Doch wij ontdek ten ook dat er geen genoegzame slaap gelegenheid was iongens en meisjes konden er niet apart slapen. Van eene liefdadige hand hadden we niet alleen een goed ledikant gekregen, maar tevens het beddegoed en dekens er in. En dat had zulke attractie voor de jon gens', dat ze er overdag den heelen tijd inkropen. Ze holden van de school naar huis om 't eerste in't bed te zijn. Zelfs aan tafel ontbraken ze, ze kropen met hun boterhammen in bed, en 'sZond8gs was moeder ze den heelen dag kwijt. Ze konden maar niet genoeg van die ongekende weelde krijgen, die vroeger nooit bestaande heerlijke bed warmte, het was hun als een open baring en ze genoten er meer als de Pharao's tusschen de Oostersche weelde op hunne zijden praalbedden, of Cleo patra op hare pronklegerstede, of Calypso op rozebladeren in hare nym- phengrot of Madame Récamier op haren langen ruststoel van de sigarenkistjes zal ondergeteekende eenvoudig ver dwijnen en zijn voor u hoogst be langrijke kennis van die zaak met hem. Met de meeste hoogachting, CICERO GRAMP. Londen-Lambeth in 't Kosthuis Dixon. Toen Sophie de beteekenis van dit zonderling schrijven had begrepen, werd zij al bleeker en bleeker. De tij ding, dat het lijk haars vaders gestolen was, was voor haar zenuwgestel te veel. Ze viel in zwijm. Alex riep luide om juffrouw Prasch. Help haar, zeide hij kortaf, ter wijl hij den noodlottigen brief in zijn zak stak. Ik kom zoo gauw mogelijk terug. Maar wat.... wat....?l stamelde juf frouw Vicky verschrikt. Doch zij sprak dit tot de ijle lucht. Alex liep zoo hard hij loopen kon, de promenade langs en liet overal zijn blikken gaan naar den dikken man in het zwart. Doch alles was tevergeefsch. Cicero Gramp was nergens te zien. IV. Heaton lag slechts een uur sporens van Bournemouth af, en was derhalve nog gemakkelijk dienzelfden avond te bereiken. Toen Alex Torold zijn vruch teloos zoeken naar Cicero opgaf, be sloot hij terstond naar Heaton te sporen. Bij zijn terugkomst in hei hotel, vond hij Sophie uit hare bezwijming ont waakt. Hij deelde haar zijn besluit van Goulmy en Baar afpronkend. En dan nu met Paschen verleden week die heerlijke krentenmikken die een milddadig Vincentius Hon. Lid in elk onzer arme gezinnen geschonken had. 's Avonds te voren was het al smullen. Moeder kon het gebedel der kinderen niet uitstaan. De meeste mik ken moesten voor den dag der Ver rijzenis hunne verrijzenis afleggen. De sympathieke gever had die smuloogjes en smeurmondjes dier rijke arme kin deren eens moeten zien, ze mochten met een snee krentenmik in bed. Ik heb het toevallig gezien omdat ik in enkele woningen geweest ben. Geef tydens uw leven. Tracht te streven 't Is genoegen Om te geven Hulp te voegen Tijdens 't leven, In het zwoegen Vóór Uw dood. Waar men schreit; Want zulk geven Waar men binnen Stemt verheven, Huisgezinnen Waarlijk groot. Honger lijdt. Tijdens 't leven Wél is 't geven Zelf te geven Na Uw leven Bij het beven Ook verheven, En hun nood Bij Uw dood U erbarmen Maar zelf geven Over armen, Bij Uw leven mede, en Sophie verklaarde eveneens r.aar huis te willen. Zij had juffrouw Vicky met den inhoud van den geheim- zinnigen brief in kennis gesteld en het bedaagde juffertje was van meening, dat het van zelve sprak naar huis terug te keeren, zoodra zij met het pakken der koffers klaar waren. Doe mij het genoegen, Alex, en houdt mij daar niet van terug, riep Sophie, toen haar verloofde bedenkin gen opwierp tegen haar overhaast ver trek. Het zou mij krankzinnig maken hier nog een uur werkeloos te blijven. Maar kindlief, mogelijk is die bewering in 't geheel niet waar. Wanneer het niet waar was, waar om zou die man dan zooiets schrijven? Heb je hem getroffen Neen, hij was nergens te zien, en niemand schijnt iets omtrent hem te weten. Hoogstwaarschijnlijk heeft hij zich uit de voeten gemaakt, toen hij ons naar het hotel zag teruggaan. Ik durf wedden, dat hij reeds op weg is naar Londen. Ben je soms bij de politie geweest? vroeg Sophie ietwat beangstigd. Neen, gaf Alex ten antwoord en haalde den brief uit zijn zak, die al deze onsteltenis had veroorzaakt, ik achtte zulks niet verstandig. Vergeet niet, dat de man schrijft eenvoudig te zullen verdwijnen, wanneer wij ons tot de politie wenden. Wij verliezen dan natuurlijk de inlichting, die hij in staat is, ons te verstrekken Dat geloof ik niet, mijnheer To rold, wierp juffrouw Vicky hierop. Naar mijn bescheiden meening heeft de

Peel en Maas | 1925 | | pagina 5