Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. Het gouden Bidsnoer, Dit nummer bestaat uit twee bladen De onpopulaire Rijwielbeiasting. FEUILLETON. Uit den Mobilisatietijd Gemengd Nieuws Donderdag 14 Augustus 1924 48e Jaargang No S3 ARONN F.MENTS PR IJS PER KWARTAAL: voor VENRAY 65 c. franco p r pos! 75 c. voor het buitenland (bij voo' uitbetaling) f 1,30 jif/.o.iiierl. summer s 5 c. PEEL EN MAAS Uitgave van FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY Telefoon 81. PRIJS DER ADVEKTENTIEN 1—8 regels 60 ct elke regel meer 7!/« ct Advertentiën bij abonne ment groote reductie. WAARSCHUWING Schouw der Waterlossingen De Burgemeester van Ven ray waar schuwt eenieder, dal. dit jaar, vooral met het oog op de klachten door be langhebbenden ingebracht, omtrent den toestand der waterlossingen, zeer streng /.al worden geschouwd en bij onvol doende reiniging zoowel bij schouw als herschouw onmiddellijk proces verbaal zal worden opgemaakt Inlusschen wordt er op gerekend, dat eenieder in hel. algemeen belang zal medewerken door de reiniging zoo goed mogelijk te doen zijn, opdatgeen procesverbaal zal behoeven te worden 1 opgemaakt. Ven ray 18 Juli 1924 De Burgemeester van Venray. O. VAN DE LOO. Populair is geen enkele belasting te noemen, maar het meest onpopulair is wel de rijwielbelasting. En toch kon zij populair worden en behoefde niet achter te staan bij contributie van een wielrijdersbond als de fietser maar waar voor zijn gelei kreeg. Hier mede wordt minder bedoeld een rijwiel- belastingmerk, dat niet te stelen is, of genummerd is, met bewijs van betaling, maar meer als de opbrengst eener belas tinggekapitaliseerd —besleed werd voor aanleg van fietspaden langs de zij kanten der groote verkeerswegen deze hiermede goed onderhouden werden en ze voor den belaslingbetalenden fietser (en voetganger} gereserveerd bleven. Populair werd ze, als de belasting uit gewonnen werd aan besparing van onder houdskosten der rijwielen, door goed en onderhouden paden populair werd ze, als het den automobi listen verboden kon worden langs de zijkanten der groote wegen te scheren of deze te berijden (tenzij bij uitwijken) na dat eerst het middengedeelte van den weg stuk gereden ispopulair werd ze, als alle kantonniers der wegen een geregelde dagelijksche zorg wilden besteden aan het vullen van gaatjes, zoodal deze niet tot gaten of kuilen kunnen uitgroeien, en den fietsers en voetgangers door voorbij vliegende auto's geen bad van verfris- sching en verschooning op minder aangename en minder doelmatige wijze »en passant" kon worden medegegeven na iedere regenbui. De hoofdverkeerswegen bij Rijk en provincie in onderhoud, zijn in een toestand, zooals het publiek ze niet verwacht. Wie treft hier de schuld Is de staat of provincie als onder houdsplichtige er niet meer toe in staat men late dan door aanbesteding bij 30. Vervolg van Tweede Blad Ik bezat de macht niet mijne han den op te heffenzij waren koud en het scheen mij toe of de verschijning er al het bloed had uitgetapt. Nogmaals wendde ik eene poging aan om te schreeuwen het gelukte mij een ge dempt geluid voort te brengen; dit scheen de gedaante niet te bevallen. Zij kwam met snellere schreden, dan waarmee zij vroeger ging, naar mij toe en lag hare magere, dorre hand op mijn mond, om mij te smoren. Nu spande ik al mijne krachten in om mij te verweren. Er had eene vreese- lijke worsteling plaats, en ik over mande mij zeiven. Niettegenstaande ik mij gevoelde of er gloeiend lood in plaats van bloed door mijne aderen vloot, gelukte het mij mijne linkerhand op te heffen en de verschijning van mij af te stooten. Op hetzelfde oogen- blik hoorde ik een ruwen slagik was met mijn stoel omgevallen, en ontwaakte uit mijn angstigen droom. De kaars, die ik, voor ik in slaap viel, in eene eenigszins schuine rich ting had zien staan, was op tafel ge vallen, en uitgedoofd. De bougies voor den schoorsteen waren bijna opge brand, en door het venster kwam de gedeelten het onderhoud aan de parti culieren. Slechter kan het niet worden. Een proef te nemen was het altijd waard. Zou bij onderhoud door parti culieren hierin niet eene belangrijke besparing van kosten, en een beter onderhouden weg uit volgen Dat de gemeentewegen over het al gemeen in een beteren toestand ver- keeren, zal naast een minder massa- en snel-vervoer door auto's ook wel aan een beter onderhoud en toezicht moeten worden toegeschreven. Het staatsorganisme is misschien te zeer uitgebreid met te veel rechten en te weinig plichten. In particuliere exploitatie zal de bezem meer in de handen, dan op de schouders (als embleem van het vak) komen. Het hooger toezicht kan voldoende waken tegen misbruiken en houde bij niet voldoende en niet goed onderhoud de koorden der beurs in handen. En als uit particulier onderhoud na genomen proef minder uitgaven en beter onderhoud zou volgen, kon de onpopulaire rijwielbelasting spoedig weer verdwijnen. De fietser en de be lastingbetaler zouden er wel bijvaren. Jaarlijks geeft de gemeenschap groote bedragen uit voor tegemoetkoming bij werkloosheid. Zou het niet de overweging eens waard zijn de opbrengst dezer belasting te besteden voor het aanleggen en onderhouden van fietspaden, liefst aan beide zijden der groote wegen De regel van »rechls houden" zou spoediger ingeburgerd zijn. Het ware een pro ductieve en nuttige werkverschaffing. Dan zou het offer dezer belasting (een cent per werkdag) door iedereen zonder uitzondering wel zijn op te brengen, zelfs door hen, die thans kosteloos een belasting-merk krijgt «omdat hjj het niet betalen kan," terwijl zijn schoolgaand fietsend zoontje het blijkbaar wel betalen kan. L.K. De bekende dichter Glinge Doorenbos schrijft in de Tel. over zijn herinnerin gen aan mobilisatietijd, waaraan wij ontleenen Moet ik vertellen van den heerlijken humor dien ik te genieten kreeg toen ik nog geen Rijks-liedjeszanger, doch uitsluitend Artillerist was? Van den uitstekende geest die er in den begin tijd heerschte, ondanks vele dingen, die alleszins in staat zouden geweest zijn om dien geest te bederven Ik denk hierbij aan het resultaat van 14 dagen hard werken, Zondags ook, aan een batterij, toen die glorieus als »klaar" werd gemeld, kwam de mededeeling, dat »men" zich vergist hadhij moest een kwartslag meer naar rechts staan. Afbreken en-opnieuw. Ik denk hierbij aan kleinzielige superieuren, doorgefourneerde model dienstkloppers, die den dienst, ondanks herhaald verzoek, niet vijf minuten eerder wilden laten eindigen, al beslis ten die vijf minuten, eiken lieven dag weer, over het »halen" van den éénigen trein, waardoor men in staat kon wor- flauwe schemering van een Januari- morgen, welke nauwelijks aan de kim verschenen, nieuwen storm en sneeuw vlagen voorspelde. Zoo had ik dan den ganschen nacht op mijn stoel gezeten mijn boek lag verknoeid en verkreukeld op den grond en van het haardvuur was geen sprank meer te vinden. Ik beefde door al mijne leden, zoo had mij de koude bevangen. Wat kwam die wonderlijke geschiede nis bij den aanbrekenden dageraad mij nu geheel anders voor! Ik was kwaad op mij zeiven, maar nog meer verstoord op den vreemdeling, die mij door zijn zonderling gedrag van den vorigen avond zulk een on- rustigen nacht had bezorgd. Ik wilde mijne bougies voor den schoorsteen uitblazen, maar weifelde; het daglicht was nog wat Hauw, en ik gevoelde hoe moedig ik mij ook weer geloofde, niet den minsten lust om in het don ker le zitten. Het was te laat geworden om nu nog naar bed te gaan. Alles was nog zoo rustig in huis, maar ik dacht toch spoedig beweging te hooren, en Jasper zou niet lang wachten, met mij te wekken. Snel haalde ik mijn horloge uit, om te zien hoe laat het wasmijn onderzoek naar den tijd gaf mij weinig bevrediging, mijn zakuurwerk immers was blijven stilstaan. Naar het daglicht te zien, dat nog niet uit zijne flauwe schemering in helderder gloed was overgegaan, moest het, volgens mijne berekening, ongeveer half acht zijn. Ik ging naar het raam en lichtte den gesteld om de familie een uurtje te bezoeken. Maar dan denk ik daarbij tevens aan een heerlijk complot met den koster van de kerk in datzelfde plaatsje, die goede man beklom Legen 5 uur (het einde van den diensttijd) den toren en zette de klok 5 minuten voor, om haar na vijven weer gelijk te zetten. En zoo haalde men den trein lekker toch. Brave koster! En ik zie weer, hoog in de blauwe lucht, 'n statige Zeppelin zweven. Alarm AfweergeschutIn de loods Waar is de sleutel Bij den fortwach- terWaar is de fortwachter? Naar een bruiloftWat kun je zoo'n Zeppe lin een eind nakijken Hij woof. En dan die Rijks-inconsek wen ties 1 Wij werkten samen met Marine en Infanterie. Deze laatste werd onderge bracht in schuiten, de Marine op zolder waar de Jantjes hun hangmatten bij gebrek aan beter, aan drooglatten op hingen. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. En dan die koelbloedigheid. Kunt u zich met trots voorstellen, toen ik op een goeden dag in een bomvrij munitie-magazijnlje kwam, waar de »jongens" doodleuk op den onbedekten voorraad ontploffingsstof zaten te kaarten, terwijl ze allemaal rustig rookten En dan dat neilige vuur 1 Bij een nachtelijke oefening kwam de vijandelijke infanterie (Groningers) steeds dichterbij en ze overmeesterden onze batterijtoen ze nog maar op enkele tientallen meters van ons af waren en er «ophouden" geblazen werd, waren ze zoo in vuur, dat ze niet ophielden, maar ons met dikke kluiten klei uit meenens bekogelden. Wij hielden stand, kogelden terug. Drie "bloedneuzen, daarna Volkenbond. En dan die Volkszang! Hoe duidelijk merkte wij overal de resultaten van de bemoeiingen in deze het lied was It's a long way to Tippa- rary, hetgeen phonetisch weergegeven, gezongen werdNeem je long mee aan je geweerriem... En dan die volkshumor Het piepjonge, juist klaargestoomde luitenantje (18 jaar) kwam voor'teerst bij ons troepje, vaders van kinderen met baarden. (De vaders.) Een onzer had wat lang haar en het luitenantje zei»Je moet je hèèr eens laten knip pen, zèg." Waarop het antwoord kwam »Ja Pa." Van denzelfden officier gaat het ver haal, dat hij, onder dergelijke omstan digheden, aan een ouden landweerman vroeg«Zeg eens, kerel, waar kan ik jou méér gezien hebben «Waterloo, Sire." Of moeten mijn herinneringen uit gaan naar den tijd, toen ik uit den troep gelicht en aan het Bureau voor Ontwikkeling en Ontspanning der Ge- mobiliseerden verbonden was Dan zie ik in de eerste plaats mijn dappere vrouw, die mede gemobiliseerd werden dan zie ik weer de gezellige ongezellige zalen, loodsen, schouwbur gen, cantines, Patronaatsgebouwen, stallen en bomvrije kazematten om mij heen en van 20 tot 1000 grijsgroenen het gordijn op om eene juistere en betere bevinding van den tijd op te doen, èn zoo mogelijk de rechte gis sing te maken van het uur, waarop de morgenstond was genaderd. Hel dacht mij wel zoo te zijn als ik giste. De voorwerpen in den tuin waren nauwelijks te onderscheiden, en het daglicht nog zwak genoeg, om de maan, die bijwijlen van achter een groep grijze wolken te voorschijn trad, de kracht van haar schijnsel te laten. Juist viel haar licht op de hut, welke zich, door klimop omgeven, maar dat thans met sneeuw overdekt was, achter in een hoek van den tuin bevond. Binnenin bewoog zich een voorwerp, de kleur scheen zwart te zijn. Zou het wellicht Sultan de hond wezen Weder bewoog het zich onrustig, en het licht der maan bestraalde de heldere sneeuw, welke voor in de hut lag en als ro bijnen vonkelde. Langzaam ging de maan achter de wolken schuil, en de hof vertoonde zich in het schemerend licht van den morgen, waarbij geen enkel voorwerp te onderscheiden was. Ik begaf mij van het venster naar het achtergedeelte mijner kamer, en nu de tafel voorbijkomende, trok een zeker figuur daarop mijne aandacht; ik meende dat "het zijn ontstaan aan het omvallen van de kaars verschuldigd was. Om echter mijne nieuwsgierigheid te bevredigen, nam ik eene der bran dende bougies van den schoorsteen en trad naar de tafel. Wie schetst mijne verwondering en ontsteltenis, toen ik in de dichte laag stof, welke op het zeil van de tafel verspreid lag, den voor me; ik zie weer het ongemoede lijke N. O. deel van Groningen, waar onze komst zoo gewaardeerd werd, dat de hééle wacht, dienstdoende schild wachten incluis, in het zaaltje zat. «En als er een officier komt controleeren «Dat kan niet, we hebben de ophaal brug opgehaald." Koeien vlogen over de grens... lagsmieB MsdsieeUngen. Wees liever verstandig dan -«pijtig waarom niet heden een flacon Foster's Maagpillen gekocht? Dit geneesmiddel wekt de lever op, regelt de vloeiing der gal, draagt zorg voor goede spijs vertering en houdt de ingewanden werkzaam. Dit beduidt reiner bloed, betere zenuwen en een helderder hoofd. Prijs per flacon van vijftig versuikerde pillen f0,65; in apotheken en drogist zaken. 11 De Rywielbelasting. Het is niet uitgesloten, dat hier of daar personen, die voorgeven belast te zijn met de handhaving der rijwielbe lastingwet zullen trachten zich meester te maken <van rijwielen, onder het voorwendsel, dat zij die wenschen in beslag te nemen wegens wetsovertre ding. In verband hiermede zij men in dachtig, dat uitsluitend de ambtenaren der invoerrechten en accijnzen en de ambtenaren van Rijks- en gemeente politie op de naleving der wet hebben toe te zien- en dat eerstgenoemde amb tenaren voorzien moeten zijn van het bewijs hunner aanstelling, dat zij op verlangen moeten vertoonen. Waarschuwing. De commissaris van politie te Velsen waarschuwt dringend in het algemeen belang geen handelsrelaties aan te knoopen met C. Glass, wonende in de afdeeling Santpoort-Rozensteyn, ge meente Velsen; N. Zoontjes, bakker en winkelier, wonende in de afdeeling Velseroord, Kalverstraat gemeente Vel sen, alvorens inlichtingen te hebben ingewonnen bij den commissaris van politie voornoemd. Gratis passen voor Duitschers De inspecteur der Koninklijke Mare chaussee te 's Gravenhage heeft den divisie-commandanten laten weten, dat aan bona-fide Duitsche toeristen voor een termijn van ten hoogste één maand gratis passen verstrekt kunnen worden ook voor nachtverblijf. Dat beteekent dus voor de meeste Duitsche toeristen naar ons land op heffing van een passendwang. Het is een maatregel, die zeker toe te juichen valt, maar waarom is hier het beginsel der wederkeerigheid niet betracht Onze regeering had toch wel kun nen zeggen gelijk oversteken, jullie kunnen gratis passen krijgen, als wij ze ook krijgen. En daarvan hebben we nog niets vernomen. vorm zag afgedrukt van een bidsnoer! Zeker was het, dat toen ik 's avonds op mijne kamer kwam en ik eenigszins ontevreden die bewijzen van onrein heid op mijne tafel vond, de geheele laag stof glad en effen was en gëene enkele hand er hel geringste gedeelte van had verspreid. Zou mijn droom geen droom, maar werkelijkheid zijn geweest? Peinsde ik, opnieuw niet zeer plezierig gestemd. Dal mijn zonderlinge huur op mijne kamer was geweest, stond evenzeer bij mij vast, als ik had gedroomd, maar ik had mijne fantasie met de waarheid verward, en deze smolten zoo onmerk baar ineen, dat zij niet van elkander te onderscheiden waren. Op dit oogenblik meer toornig dan bevreesd, omdat ik mij als het slacht offer van de grillen eens zonderlings begon te houden, trad ik weder naar het raam, na eerst mijn bougies te hebben uitgedoofd, en haalde hel gor dijn omhoog. Goede hemelWie beschrijft mijne verbazing, toen ik dezelfde verschijning, die ons den vorigen avond zooveel onaangenaams had berokkend, door het heldere licht der maan beschenen, middenin den tuin zag staan, het kost bare bidsnoer omhoog geheven, welks diamanten kruis, door het tintelend schijnsel der schoone nachtvorstin be straald, als duizenden sterren fonkelde. De ongemeene gloed en pracht van den rozenkrans, en wellicht ook de sneeuwmassa in den tuin, door de maan beschenen, gaven aan zijn gelaat de kleur van een doode, terwijl de Nederlanders, die naar Duitschland reizen, hebben nog altijd een pas van zeven plus een visum van negen gul den noodig. Mogen we nu ook spoedig met gratis bewijzen Duitschland intrekken De liquidatie van den passenrommel behoort tot de liquidatie van den oor log. En we zijn het er toch allemaal over eens, dat die zoo gauw mogelijk moet worden uitgevoerd, zegt «het Centrum". Brutale autodiefstal. Zondagavond omstreeks half 12 heeft te Valkenswaard een brutale autodief stal plaats gehad. De Essen-wagen van den heer Nijpels uit Eindhoven stond daar voor de deur van hotel du Com merce. Terwijl de chauffeur even bin nen was stapten twee tot nu toe onbekende heéren in de auto en reden in razende vaart in de richting Eind hoven weg. Door de politie werd direct per auto een onderzoek ingesteld bij de grens- karitoren, doch tevergeefs. Maandagmorgen kwam uit Zundert bericht binnen, dat een wagen daar onbeheerd was gevonden. De Echo-put. Niettegenstaande de overvloedig ge vallen regen is er nog geen water in den algemeen bekenden 232 voet diepen Echo-put te Hoog-Soeren, welks bodem dit jaar voor het eerst seder menschen- heugenis droog is. Gelijk velen bekend is, is deze put gegraven op last van koning Lodewijk Bonaparte. Om z'n tabaksdoos. Zondag reed de heer R. uit Knijpe (Fr.) aldus de «Tel.", per motor in omgeving Makkinga, De duo-passagier de bejaarde heer D. de Haan, verloor z'n tabaksdoos. Zonder na te denken sprong hij van de in volle vaart zijnde motor. Zwaar gewond werd hij opgenomen. Dokter Pool legde het eerste verband en on middellijk werd de getroffene per auto naar het ziekenhuis te Leeuwarden vervoerd. Rü wiel- en motorongevallen. Op den Hornerweg nabij Roermond kwam Zaterdag een 60 jarig persoon welke met zijn rijwiel kwam te vallen, met zijn arm onder een zware kar terecht. Hij is in het Louisahuis aldaar opgenomen. Te Heithuijzen brak een jongeman bij het helpen opslaan eener korenkar zijn sleutelbeen. Tusschen Kessel en Neer brak even eens een sleutelbeen een der nieuwe ling-wielrenners uit Nijmegen. Zondagmiddag heeft op den Almelo- schen straatweg nabij Zwolle de auto van den heer v. L., uit Zwolle, tenge volge van slippen in mulzand, een man en een vrouw, die daar fietsten, aangereden. De vrouw werd bewuste loos per ziekenauto naar het Sophia- ziekenhuis vervoerd. De man kreeg lichte inwendige kneuzingen. Merk waardig is, dat toen de man het onge luk zag aankomen, hij zijn kind, aal voor op zijn fiets zat, greep en op den breede roode kringen om zijne oog leden hem geheel en al het voorkomen van een verworpeling gaven, die ver oordeeld was, om onophoudelijk langs deze aarde te zwerven, zonder ooit eenige rust in zijn graf te kunnen vinden. Eenige oogenblikken vloden heen toen wierp hij den rozenkrans verre van zich, en keerde zich met afschuw daarvan af. Hij woelde als van wrevelige spijt met beide handen langs zijn hoofd, waarin het scheen te duizelen, en moedeloosheid en wanhoop toonden zich in al zijne bewegingen. Zijne lange zwarte haren, met de wintersneeuw des levens doorlint, zwierden heen en weer op den adem van den schrillen noordoostenwind, en gaven hem geheel het voorkomen van een radelooze, die, van iedereen ver laten, hulp- en tioosleloos ronddoolt. Weder scheen hij zich tot den kost baren rozenkrans aangetrokken te ge voelen hij liep met een schuifelenden tred naar de plaats, waar hij hem had neergeworpen en het kostbaar voor werp in het langzaam verflauwende licht van de maan lag te glinsteren, en roode en blauwe stralen van zich afwierp Hij bukte, raapte het op, wilde het aan zijne lippen drukken, maar toen hij het trachtte te kussen, ontviel het aan zijne machtelooze hand. Hij wierp een treurigen blik omhoog, als bevroedde hij dat daar de Macht zetelde, welke hem tegenover het zeldzame bidsnoer in zijne handelingen breidelde. Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1924 | | pagina 1