PEEL EN MAAS Bijvoegsel van Zaterdag 10 November 1923, no. 45. De Duitscbo hel,. Een correspondent van de N. R. Ct. schrijft uit Duitschland d.d. 2 Nov.: Weet men eigenlijk in het buiten land wel, hoe hel er hier in werke lijkheid uitziet? Weet men, dat dui zenden, ja millioenen families redde loos verloren zijn en dat de hongers nood nu reeds overal offers vraagt? Weet men wel, dat kinderen nu nog met bloote voeten over straat loopen, dat andere stumpers schoenen dragen,' die door 10 jaar ouderen afgedragen zijn en den naam schoenen niet meer verdienen, maar veeleer uit gaten be slaan, door lederresten omzoomd Kent men de uitgeteerde gezichtjes dezer verhongerende kinderen en de wanhoop hunner uitgemergelde ouders? Dat de ouderen van dagen er ellendig aan toe zijn is wel algemeen bekend. Maar wat te zeggen van het verhaal, dat mij dezer dagen een van deze on- gclukkigen deed: Met 65 jaren was de man in 1910 als boekhouder, ten gevolge van een oogziekte die hem zoo goed als blind maakte, ontslagen, zonder pensioen en leefde nu van een inkomen van eenige centen per week, in Nederlandsche munt gerekend. De vrouw was ziekelijk, de cenige zoon in den oorlog gesneuveld. Brood konden de oude luidjes moei lijk koopen, ze leefden hoofdzakelijk van erwten en boonen. Ze wisten heel goed, dat ze een dergelijk leven niet lang meer zouden kunnen uithouden »Do vorige week", zoo vertelde de oude man berustend, »ben ik op straat in elkaar gezakt". Gisteren vertelde mij een kennis, dat "hij 's avonds een oud man opeen grasperk bezig gezien had om wormen te zoeken, die hij at Ik heb het niet willen gelooven en kan hel nu nog niet, maar ik heb geen enkele reden om aan de waarheidsliefde van mijn zegsman te twijfelen. Iiij vertelde mij dat het ook hem zoo verschrikkelijk en ongelooflijk had toegeschenen had, dat hij van achter een boom nog eens terdege toegekeken had voordat hij den ouden man had meegenomen om hem menschelijker voedsel voor te zetten. Dat zijn twee gevallen uit duizen den. En we staan hier eerst aan het begin van de ellende. De steeds maar dalende mark verergert de toestand van dag tot dag. .Nu is de dollar, die gisteren nog 70 milliard noteerde, weer tot 140 gestegen, hetgeen een nieuwe vloedgolfvan ellende beteekent. De winter staat voor de deur, steen kolen qji aardappelen zijn voor zeer vele families groole weelde geworden, schoenen en kleeren heeft men nau welijks, de werkloosheid neemt met den dag toe, de vooruitzichten zijn wel ontzettend. Deze winter zal een periode van ellende en sterven in Duitschland zijn, erger dan misschien velen in Duitschland wel beseffen. De vermin derde koopkracht van de mark betee kent steeds weer een grootere verar ming van Duitschland, dat daardoor steeds minder het zoo broodnoodige vet, vleesch, graan etc. op de wereld markt kan koopen. Nu reeds kan men in de couranten lezen, dat tengevolge van de beperkte toewijzing der aange vraagde deviezen aan de Berlijnsche beurs, de importeurs van bevroren vleesch niet meer in staat zijn om dergelijk vleesch aan de markt te brengen. En zoo is liet ook in werke lijkheid eieren, vleesch en vele voe dingsmiddelen worden in de laatsLe weken steeds schaarscher en waar de navraag natuurlijk stijgt, ook steeds duurder. Waren tot kort geleden de prijzen van dergelijke artikelen- nog veel goedkooper dan in Nederland, thans is het leven hier, wat voedings middelen aangaat, veel duurder ge worden dan in Nederland. Is het werkelijk niet te voorkomen, dat hier in dit zoo hoog ontwikkelde land duizenden en duizenden menschen en kinderen van honger moeten ster- vtflï en dat millioenen voor hun leven geknakt zullen worden, dat wanhoop en ziekte het tegenwoordige geslacht en het nageslacht zullen verminken? Menschen, die toch volkomen onschul dig zijn aan alles wat er in de wereld der politiek gebeurt en gebeurd is I ln ierfer geval is alles wat er op het oogenblik gebeurt in Duitschland, in Saksen, Beieren, het Rijnland, het Roergebied enz. van geen beteekenis, vergeleken bij het reusachtige gevaar, dat met den dag sneller en sneller naderkomt en waaraan velen in en buiten Duitschland nog niet gelooven... de bijna niet meer af te wenden hon gersnood en zijn ontzettende gevolgen. Geheimzinnige drank. Een oude scheepskapitein beroemde er zich op dat hij alle dranken der wereld kende, zoo goed zelfs, dat hij ze van elkaar kon onderscheiden,1 door ze, geblinddoekt slechts te proe ven. Op een fraaien morgen stapt een jong officier aan boord, en verklaart »Ik durf wedden, dat de oude niet alles kent". Beleedigd en in zijn eer gevoel gekwetst, verklaart de kapitein zich tot de weddenschap bereid. Met een blinddoek voor, begint hij te proevenmelk, thee, koffie, alle mo gelijke soorten wijn en bier proeft hij en noemt ze zonder aarzelen bij name. Tot opeens, drinkend uit een der vele glazen, geen antwoord volgtde oude zeerob proeft nog eens, ruikt aan het glas en schudt het hoofd. En hij geeft zich gewonnen! Die geheimzinnige drank was water De verdeeldheid in Duitschland. Een officieus Reutertelegram uit Amerika zegt, dat er nog niets is bekend geworden, dat de hoop op een definitieve overeenstemming in zake het bijeenroepen eener conferentie van deskundigen ter bepaling van Duitsch- land's draagkracht vernietigt. Coolidge, de president der Vereenig- de Staten, dringt aan op geduld. Eindelijk heeft Europa de groote .\merikaansche republiek, die over het wel en wee der Europeesche financiën beslist, kunnen bewegen, om zich met de reddering van den desolaten toestand van ons werelddeel te bemoeien. Poincaré heeft het thans in handen, of Amerika's hulp zal worden aanvaard. Luistert hij niet naar goeden raad, dan is de kans weer verkeken. Poincaré wil, dat de deskundigen Duitschland's draagkracht van thans, alsmede over een beperkt aantal jaren zullen onderzoeken. Dit laatste heeft Poincaré er in zijn laatste Zondagrede bijgevoegd. Beteekenen deze woorden dat Poincaré iets bijdraait en berust daarop de hoop, die nog over blijft? Het be grip een beperkt aantal jaren is nogal rekbaar. Poincaré staat op het oogenblik alleen met zijn opinie. Engeland, België en Italië zijn het over de conferentie eens geworden. Amerika is ook van plan om Duitsch land dezen winter te helpen met levensmiddelen. In het Duitsche rijk wordt de toekomst met den dag ingewikkelder. Elk oogenblik kan de burgeroorlog uitbre ken om de rampen, waardoor het volk wordt bezocht, met een te vermeerderen De ,,Rynlaiid»republiek." De toestand in het Rijnland schijnt thans zoo te zijn, dat in de Britsche zone en in het Roergebied, met uitzon dering van Duisburg, alles volkomen normaal is. Hetzelfde geldt voor de Belgische zone, behalve Crefeld. dat door de separatisten is bezet, uit trouw aan de voorloopige regeering te Coblenz De separatistische beweging schijnt slechts in de Fransche zone vasten voet te hebben gekregen. Daar houden de separatisten de grootere steden be zet, hoewel zij niet gesteund worden door de inwoners. In eenige der kleinere steden schijnt die verandering aanvaard te zijn. Het volkshuis te Bonn is Maandag- lacht door de separatisten bestormd, die er daarna als wandalen in hebben huisgehouden Volgens het laatste officieel te Berlijn ontvangen bericht, werden zij weer uit Bonn verdreven en wel door Fransche 'zettingstroepen. Jodenvervolging in Neurenberg. Uit Neurenberg wordt aan het Ber liner Tageblatt geschreven, dat in die stad een ongekende antisemietische actie wordt gevoerd. De toestand is van dien aard, dat gèen jood zich 's avonds meer op straal waagt. Inden nacht van Zaterdag en Zondag zijn in de stad affiches aangeplakt, waarin staat, dat niet genoeg jodenbloed kan vloeien. Ieder die jodenbloed vergiet, zal ongestraft blijven en heeft boven dien recht op den dank van het vader land. Herhaaldelijk zijn joden op straat mishandeld. De zoon van een bekend geneesheer kreeg een paar messteken. Zijn vriend werd levensge vaarlijk gewond. In een restaurant werd een joodseh advocaat, die zich in gezelschap van zijn vrouw bevond, bewusteloos geslagen. De hulp van de politie werd ingeroepen, zonder dat de agenten zich echter verplicht achtten handelend op te treden. De zoon van een advocaat is zoo mishandeld, dat hij bewusteloos op straat bleef liggen. Honderden gevallen van dien aard zijn bekend. Bovendien zijn honderden joden uit Neurenberg verdreven. De lyst van wanbetalers. Te Delft zal voor de leden der ver schillende Middenslandsvereenigingen een lijst van wanbetalers worden aan- gelegd. Een begeerd baantje. Voor de betrekking van gemeente veldwachter der gemeente Rijssen, zijn niet minder dan 183 sollicitanten binnen gekomen.

Peel en Maas | 1923 | | pagina 5