Tweede blad Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. Moeder en zoon Uit Duitsehland. FEUILLETON Moderne cultuurmen sehén. Zijn laatste wensch. INFLATIE. Zaterdag 27 Januari 1928 44c Jaargang. No - abonnementsprijs PER KWARTAAL s roor VEN RAY 65 c. franco per post 75 c. veor het buitenland bij vooruitbetaling f 1.30 «feoaderl. nummers 5 c. PEEL EN MAAS Uitgave van FIRMA. VAN DEN MUNCKHOF, VENRAT. Tel. No. 51 TKiJfe DEK ADVERTENTIEN Tan 1 —6 regels 45 ct elke regel meer 7» ct. iemand in Amsterdam vroeg aan da Arbeidsbeurs om een dienstmeis je, en kreeg z'ch door de telefooo tot zijn verontwaardiging van op recht vaderlander ds vraag gesteld, i of bij een Duitsch of Hollandsch meisje verlangde. De persoon in kwestie dort daar» over in bet «Handelsblad'' zijn be klag en meent, dat alleen Hollaod- ache dienstmeisjes tot de gegadigden moesten behooren. Hij heeft genoeg van het Welkom vreemdeling" en meent dat wij dezen import nu maar moeten staken en onzen Hollandschen meis je», die bulten dienst raken, een goede kans moeteD geven. Het bestuur van de Arbeidsbeurs verdedigt zicb tegen dit onverdieod verwjjt. De vraag, die dan klager werd ge- ateld, was louter een vorm vaD beleefdheid Er was een tijd. dat er byna geen Hollaodsche dienstmeisjes beschikbaar waren, en de B -urs alleen in Duitsche meisje was gesor teerd. Thans echter willen velen geen Duitsche meisj4s meer hebben, omdat dezen naar Hollandsche be» grippec niet zindelijk genoeg werker, vandaar dat er weer meer vraag komt naar Hollandsche Aaltjes, Bet- jas en Kaatjes. Och dat ons land geen grooter ramp mocht trillen dan deze invasie kan Duitsche dieosimeisj s, bet .welkom vreemdeling" zou ons niet Op de lippen besterven. Naar de algemeene opinie werken de Duit- »che meisjes tot aller tevredenheid, dj lijn vlijtig, zorgzaam, gediscipli neerd. volgzaam en beschaafd. Maar wij krijgen nu wel wat itndvr8 uit Duitsehland. waarover wij minder opgetogen kunnen zijn. Nu spreken wij niet eens over de Duitsche sigaren, die goedkoop en prachtig vau makelij een ernstige concurrent deden aan ons beproefd BhHandsoh fabrikaat. 't Was In die winkels, of de «geren gratis werden weggegeven of dat er distributie van werd gege ven. Maar toch, bet enthousiasme begon spoedig in te zinken en op den duur prefereerde de rooker toch liever de pittige, geurige Hollandsche- soort. Wij doelen ook niet op het Duit-' sche speelgoed, dat in den St. Nico-j laas- en Kersttijd zoowat op alle leegstaande winkelbuizen beslag leg- j de, en nu voor een appel en een ei wordt opgeruimd, tot verheugenis van onse kinderen. Maar Holland met zijn verlokke- lijken gulden trok nog allerlei andere elementen over de grenzen aan als vliegen de stroopkan. Allerlei Duitsche wonderdoeners en phenomen kwamen ons verrassen', en overbluffeD, wondere gedachten-' lezers, spiritistische mediums, hijpno-j tiseurs, wonderdokters, nieuwe pro feiten, Prof. Otto—Otto mobiliseer de heele provinciale bevolking, en tevreden over zijn bijval heeft hij zich nu voorgoed te 's Gravenhega gevestigd. Maar hij heelt tenminste nog dankbare patiënten, die zijn komst naar oes land in gezegende gedachtenis bewaren. Thans maakt Max Pallenberg, de groole Berlijn8cbe komiek, eeo tournée door ons land hij heeft de verdienste, dat hij in dezen srmbere tyd de menschen nog eens laat lachen, en op zijn repertoire van kluchten is gelukkig niets aau te merken. Maar wie in ooze groote steden de weeksche markten eens afgaat, vintfej daar wagens vol met geïmporteerde Duitsche Schundliteratuur, handzame boekjes voor een dubbeltje of eeD kwartje te koop. Maar nadat zij eerst or s land hebben volgestopt met hun onreine boeken, komen cu de groote en beroemde auteurs zeiven naar ons toegestapt Iedere week krjjgen wij groote kleurige plakkaten aangeplakt met de aankondiging dat deze of gene] Duitsche beroemdheid ons de eer aandoet ons te komen bezoeken en ons uit zijn werken te komen voor lezen. De dragers van de allerjongste Duilsche decadentie komen ons thans hun nieuwste evangelie verkondigen natuurlijk tegen vergoediog van den solieden Hollandschen gulden. En zij hebben toeloop van een publiek, waar een gezond levend mensch griezelig van wordt. Odzb Amsterdamsche vriend uit het Handelsblad wordt korzelig, als de Amsterdamsche Arbeidsbeurs hem 23 Ik vtrneim. «chreef deie. dat gij hedenavond etn plaats in het pa qnat naast ds «jjee hebt wij tu'len dus den avond te aamto doorbrrgsn sn ik varsoek U dus -»m wij in hst restaurant »Mairt" te willen Waehtso Ik keb veel goeds eo schoons ovsr juffrouw Millosr geboord maar toch ban ik niet jeloorsch, daar ik weet, dat nw sffsoties elders geplaatst tjje. Nu most man mij nog tsggen, dat de liefde fclled is 1 Xtde HOOFDSTUK. Vtoegsr den gewoonlijk verliet Henri het kentoor, neg van kleeding te verw s asten en aan ds nltnoodigiog van Qaston javelg te geven- Preeiea isa our trad hij het door Oes<on aaegeweseo restaurant binnen, den blik door do ledige saai overtuigde hem dadelijk dat sija vriend nog niet was gekomen. Toen Qaston oen geruimoo tijd later bin nen trad, gaf zijn uiterlijk 'te kannen, dat ky kort lo voren aen seer onaangenaam teoeaal bad doorleefd. Ds jonge man had i eaaalijk andarbalf our ta voren een briefje vee Paodolfo ontvangen, waarin deie hem veraocht, aon apoadlg mogelijk bij hem te koman, Gaaton wat dadelijk op weg gegaan an trad tegan vijf oor in de kamer vraagt, of hij een Duitsch of eeD j Hollandsch dienstmeisje prefereert. De Nederlandsche sigarenindustriei protesteert togen dan gemakkelijken invoer van Duitsch fabrikaat. Prof. OttoOtto krijgt bet telkens met. de justitie aan den stok, nis hij j iemand weer het gebruik van zijn: beenen ol zijn tong teruggeeft. Maar! als de apostelen der Duitsche deca dentie, na eerst bun eigen volk te bebbon vergiftigd, ook thans de beurt aan ons gunnen tegen betaling van den solieden Hollandschen gul den, dien wij zeiven zooveel beter' kunDen besteden, dan prijst onze pers dat als een daad van cultuur, en heft blijde bet -welkom vreemde ling I" aan De Fraosche bladen maken da bevolking van hun laod bèvreesd dat weldra de Duitschers met hun vliegtuigen weer naar Frankrijk zu'len komen met hun nieuwste wond- en wrgiftigingsgassen. Maar de moreels vergiftiging van oes goede volk door de Duitschers geschiedt reeds lang ongestraft en ongestoord, en wij betalen er nog gaarne voor. En anderzijds klagen wij er over dat de Duitsche meisjes vuil werken terwijl wij het Duitsche moreele vuil bijna ju:chend over de grenzeD binnenhalen. 't U edelmoedig van ons volk in deze voor de Duitschers zoo sombe re dagen en bedrukte tijden de deugd van de gastvrijheid hoog te houden, maar die edelmoedigheid behoeve we zeker niet door te voeren ten opzich te van Duitsche auteurs, die in deze lijd millioenen hebben verdiend met bun arme landgenooten nog dieper in den afgrond van moreele verwor ding te stooten. -Zeg mij eens, wis heeft den -Lucifer" geschreven De jongen wist het niet en dacht vermoedelijk dat er onderzoek werd gedaan naar de een of anderlijke onbehoorlijkheid met lucifers. Hij antwoordde -Ik weet het niet, meneer, ik heb 't Diet gedaan Daarna liep de zaak voor 't oogen- blik af. De schoolopziener gebruikte het tweede ontbijt bij den burge meester der plaats. Hij vertelde van zijn wedervaren op school, vau den jongen, wien hij vroeg wie heeft den Lucifer geschreven, met het ant woord ik heb 't niet gedaan. Nu zei de burgemeester -Houd 't er maar gerust voor, dat hij het wel gedaan heeft, hoor I" Een glans van innig zelfbehagen overtoog daarbij 's burgemeesters ge laat en zij d gade glimlachte minzaam achter een oesterschelp. De schoolopziener ging des avonds naar huis en ontmoette in den trein een lid der Provinciale Staten. Hij vertelde natuurlijk van het ge val met den jongen en den burge meester. Het Statenlid antwoordde .- -O, kende u dien burgemeester niet, die man heeft geen flauw begrip vaD muziek." bovecdieü. Hij wilde niet op mij schieten, maar was klaarblijkelijk vau plan, mij een slok whiskey aan te bieden". En terwjjl hij de flescb naar zijn mond bracht,'vervolgde hij -De laatste wensch van den doode zal vervuld Worden". Hierop ledigde hij deflesch en ver volgde vroolijk zijn weg. In het joogste boekje van Prof, van Dijk "Socrates' woidt gespro ken over «Bilduogsschwindei" en dan deelt de schrijver de volgende aardige anecdote mee «Mij komt hier te binnen een kos telijke anecdote, die mij Diet lang geleden verteld werd. Een schoolopziener bezocht een school, waar ook «gedaan*' werd aan vaderlandsche letterkunde. Aan een van de jongens vroeg hij van Pandoifo binoeo. Wat ia er gebeurd f vraagde by. Wat er gebeurd is f antwoordde deze terwyl bij de vn;st balde. Ziet gij dat dan niét f Hij weee naar de wanorde, die er ia de kamer beeraobteD. Gattin zag to* zijo verbazing, dat er ieti ongewoons ge- aobied was, de kast was opengebroken, de laden der oommode stonden open, de reis koffers droegen duidelijk sporen vaD het breekyier, eo de gehee'e inbond ervan lag op den Rrocd verspreid. Wie heeft dat gedaan vraagde Gas ton verschrikt Die ellendeling riep Paodolfo knar 8eiandende u't. Ja die kan het sleol.ts geweest zijn Gij waart op bet bal bij den graaf Malleptyre en bebt zeker, zooder bet te weten ofte willen, de een of andere oDvoorziohiigheid begaan, die argwaan beeft opgewekt. Men heeft mijn gangen nagegaan, is te w;t?n gekomen, waar ik woonde, en beeft de bewijzen van de mis daad. die men wist. dat in mijn bezit zijn, in mijn afwezigheid trachten te s'elen Dat is my nu alles duidelijk 1 Het oogeobÜk is gekomen, elke aarzeliog zoude na verkeerd zijn er moet na gehandeld worden. Zyt gy gereed f Ik ben altijd gereed, als gij bet goedvindt antwoordde Gaston op koelen' toon. die aaomerkelyk verschilde van de hartstochtelijke woorden van den ouden] Pandoifo. Vergeet niet, dat gij aiet halverwege kunt blijven «taan, als gij eens den strijd bebt begocneu er moge gebeuren, wat er wil, men moge uw beter gevoel traohten wakker te sohudden. Reken vast on my. Welnu, dan beden-avond... Pandoifo ïoltooide den tin niet, daar er op de deur geklopt werd Wie koa dat tfyn Pandoifo verwachtte niemand op dit nu*. Wie ia daar vraagde bij. Ik. Aotooio, luidde het antwoord. Pandoifo'# oogeo begonnen te schitteren, «Hy 1 mompelde by, en toen t oh plotse ling tot G?ston wendende fluisterde bij Gij moet weggaan en mij nut dien man alleen laten. Tot beden-avond 1 Tegen middernacht bso ik in den schouwburg Rena:ssacc9." Hij opende de dear en ontmoette op den drempel den bediende van den graaf De Mallepeyre. Beiden berkenden elkander. Een oogenblik later stond Paodolfo tegen over Autooio Gij kent mij vraagde Antonio aa een oogenblik van stilzwijgen. Ik heb u nooit vergeten en zal dit ook nooit doeD, riep Pandoifo op hartstoobte- lykeo toon uit. Gij zyt het zeker, die vau myo afwezigheid gebrnik gemaakt bebt, om de koffa s en kas'eo bier in de kamer open te breken. Ja zeker, dat ben ik geweest. Wat komt gy bier nu doen Ik kom u een voorstel doen. name* lijk, om van u te koopen, wat ik u niet konde ontstelen. Paodolfo brak io een luid gelach uit. Als gy toegeeft, zyt gij morgen rijk, vervolgde Antonio, zooder zicb door de vroolykheid van zija vyand van zijn stuk te latea brengen, Ik wil u niet lang ophouden wilt gij honderd duizend francs, dan zult gy ze hebben Honderdduizend francsherhaalde Op de vlakte van Texas reden twee cowboys oaast elkander. Zij kenden eikanker niet en vonden het ook niet noedig, zich aan elkander voor te stellen. Plotseling maakte een van de cowboys een verdachte beweging in de richting van zijnbioekzak Onmiddellijk trok de ander lijn re» volver en schoot hem dood. Daarop steeg de overlevende cow» boy af en zeide in zich zelf, terwijl bij zijn dooden collega in het wezen» looze gelaat zag -Nu ben Ik toch benieuwd of bij werkelijk op mij' wilde schieten. Da schijn was tegon hem, maar laat ik toch nog maar eers kijken.'' Hij onderzocht de kieeren van hel lijk en bevond, dat het eenige moord tuig, dat de mau bij zich had, eeu flesch whiskey was, waarop hij zicb op treurige toon een zelfverwijt maakte. -Wat ben ik toch een ezel 1 Daar heb ik nu iemand doodgeschoten, die onschuldig was en eeu gentleman Tosn voor een tjjj op 't Binnenhof. De te?m iiflitie klonk. Verwekte dat euorrae «tof, 't Was buskruit op een vook Sinds gaat dat woord vac mond tot mood Wijl 't burgerrecht verkreeg. Des morgens vroeg,,by avonda-ond. Ir fi «tie heericbt terdeeg. De -upper ten"' kykt sip en raar, Zit daoig io de kneep. Waot door inflitie. gicg zoo waar, Al meen'ge bai k om zeep. De middenstand doet wel haar best, Ea smeekt om luttel werk. Maar 'f is inflitie wat er reet. Malaise d'nkt te sterk. Eik ambteoaer dacht zicb gore-'. Hij kreeg een waardig Joon, Tot de regeering s'U't die pret, I flatie dient baar schoon. Ook d'arbeidsman voelt aan zijo lijf De kraebt van 't nieuwe woord, Zij" beu s wordt plat de,;spieren stijf IüflUie 't werken stoort Vriend Haooesboer roept mede laid, Iociukirg wordt myo deel. Wie koopt myo piepers, kool eo ft u t 1 'k Heb al d e waar te veel. Ja my viodt de i-flitie wel, Wao'. 't is eeo droevig feit, Mm vrouw raakt ua den goeden tel Vao 't Zoodagsoorje kwyt. Op iets in Neerlands schooue gouw Heef: 't woord geeo vat of kraebt D»t is bslastiog, die getrouw Het saldo booger braclt. Aro. T. ALTIJD LIEFDADIG. Uit de Utrechtsche Kerklijst A s. Zondag 3e Zondag, Volle siUat voor den levenden Rozenkrans, des avonds Lof met gebeden en collecte voor de overleden leden van |de Broederschap". VROEG ER BIJ. »R K. Gymnastiekvereniging -Willen is kunnen". Aspirant-leden lee'tijd van 1 tot 18 jaar.'' Paodolfo schouderophalend 00 op verach telyken toon. Nu. dan tweebouderd duizecd f Zeg zelf maar, hoeveel gij hebben moet wa< gij vraagt, krijgt gij. Wat kao mij nw geld schelen 1 antwoordde Pandoifo op denzeiffeo ver» acbtelykeo toon. Het geheeld vermogen van de gravio De Mallepeyre kao my nut geveD, wat ik eisch, Ei dat is f vraagde Aotooio. My op u en op haar te wreken 1 Bab 1 voor mij zeiven b?n ik m >t geheel niet bang. anders-zcudt gy mij niet oiet bier zien eo voor de gravin wat zcuit gij daaraan hebben Dat weet gij zeer goed eo de gram eveneens, en dat zij er bang voor is, b9- wijst uw komst albier. De gravin is ryk, gezien en machtig zy zal wel zorgen, dat de brieven niet in verkeerde baodeo komen, Paodolfo lachte spottend. Waarom wilt gy ze voor tweehon derdduizend francs van my koopen, terwijl u Doch ds gravin ie s aan de papieren gelegen ia f Ig dat uw laatste woord Nog niet gij meent, dat de gravin' bet zal weten te verhinderen, dat de papieren baar mao ter hand gesteld zullen worden, maar wie zegt u, dat ik ze alleen aan den graaf zal zenden 1 Aao wie dao anders Die kostbare briefjsi, op rose papier, die nn wel is waar niet meer zoo genrig ruiken, heb ik io drie hoopjes verdeeld, eo eeo dezer hoopjes zal hedeo avond oog io handeo komeo van den Vicom'e. Lodewyk de Mallepsyre. Vao haar zooo t Elbndeliog, ik heb u al.yd wel voor eeo haghartigen schurk geboudeo, maar ik d*obt Diet, dat gy zoo dep gezonken waart. Maar wad tl Hij baalde een revolver uit zyn tak. miar de vroegere polilie-ambteoaar bad zijo tegenstander te oauwkeuriDg gadege slagen, om door zijo haodelwyze bet miost u t het veld geslageo te zijn Op hetzelfde oogenblik hield by Aotooio eeo dubbelloops pistool op de borst eo zeide hy. sobamper lachende Zooals gij wilt, oude joogen Steek uw revolver maar ge ust weer in deo zak ik beo op alles gevat eo heb myo maat regelen genomen daarenboven hadt gy nog maar een cutteloozen moord meer op uw geweten, want gy badt by mij, even min als in mijn koffiri, de bewoste papieren gevonden. Gij hebt se dus niet meer t Dan bebt gy ze uw bondgenoot gegeven. Misschien. Aao htm, die ik zooeven cutmoeite t Kent gy hem Gaston de Marei Ik bad bat moeten wetsn... maar 't is niets Ik zal U oiet uit bet cog verlieteo, eo het moge kosten, wat bet wil, ik zal torgeo... Neem U in acht, Antonio I zeide Pandoifo spottend, in Parya vermoordt men een bekend parsooo niet zoo gemakke lijk als op Monteleone Aitonio antwoordde oietbij keerde ziob om eo eeo miouut later was Paodolfo alleen, terwyl Aotooio ;naar deo Faubourg St Dbd s soclde VERVOLG ZIE EERSTE BLAD.

Peel en Maas | 1923 | | pagina 5