VENRAY, HORST en Omstreken. Weekblad voor Moeder en zoon Provinciaal Nieuws. Son Dit duid mei- bestaat uit twee bladen Uit de Mijnstreek. FEUILLETON Vergadering over Drankbestrijding. Zaterdag 18 November 1922^ AS- Jaargang. No 40 ABONNEMENTSPRIJS PER KWARTAAL roor VENRAY 65 c. trunco per post 75 c. voor het buitenland vooruitbetaling f 1.30 onderl. nummers 5 c. PEEL EN MAAS PRIJS DER ADVERTENT1KN i Uitgave van FIRM a VAN DEN MUNGKHOF. VHNRAT. Tel. No. 51 fin 1—6 regtla 45 ct elke regel meer 7* et. Koolputter schrijft iu du Nieuva Koerier Bet is nog zoo heel lnng niet ge leden, dat de oogee ran heel Neder land op de mijnstreek waren geves tigd. Da steenkool begon een steeds gewichtiger rol in den oorlog te spelen. Wie over steenkool, de meeste steenkool beschikte, had een grooten strategischen voorsprong. Fabelachtige prijzen werden be» iteed voor een ton steenkool. De seevloten en de treinen, die dag en nacht van het eene naar het andere fror.t reden, duizenden K.M. ver, verslonden steenkool. De industrie hunkerde naar steenkool als een koortslijder naar een teug water, De kolen waren schaarsch en buitengemeen duur. Een leger van mijnwerkers stond ia het veld. De productie der steenkool verminderde de vraag werd grooter, dringender Op verzoek werden de mijnwerkers van de grenzen, garnizoenen en kampen naar den mijnschacht ge stuurd om er de kolen mee los te wroeten en de Nederlandsche indus» trie te steunen. Algemeen werd dus de noodzakelijkheid der steenkool erkend. Zelfs de legerautoriteiten lieten sich verbidden om de mijnwer kerssoldaten niet uit hun werkkring te halen. Io de mijneu verrichte hij een nuttigen, zoo niet nuttiger arbeid dan in Je forteD oi in de wachtlokalen Buitengewoon veel krachtsinspan ning werd van onze mijnwerkers ge vraagd. Hun physieke krachten moesten op peil gehouden worden. Daarom kregen ze extra vleesch, extra brood, extra spek, extra dit extra dat. De productie der steen» kool steeg met den dag. Alles werd op haren en snaren gezet, om zooveel mogelijk tonneo steenkool op te halen. Het aantal mijnwerkers breid- da zich voortdurend uit. Wie wilde kon mijnwerker wordes. Er was meer vraag naar werkkrachten dan aanbod. Over de vrij oppervlakkige keuring behoefde de adspirant-kolen putter zich niet ongerust te maken Kolen, kolen, kolen, zongen de liften de kooien. En het land prees de arbeidskracht en de vaderlandsliefde onzer mijnwerkers. Ja. toen begreep de natie eens, wat ze te danken had aan onze Limburgsche mijnen, die bet vaderland wel niet geheel, miar toch voor een groot deel onafhanke» lijk maakten van bet buitenland. Onze industrie kon aan den gang blijven, de treinen konden (beperkt) blijven loopen. De mijnwerkers ver» dienden een fatsoenlijk stuk brood. Maar waren hun loonen dan zoo overdreven hoog vergeleken met die van andere branches f De Neder» landsche pers, van alle kleurschakee- rmg, zong lofliederen op den stoeren mijnwerker, door Jan Toorop in forsch scherpe lijnen zoo juist ge» teekeud. In de Kamers werd de Limburgsche mijnwerker gefeteerd. evenals hij later in 1918 geprezen werd, toen hij in onze groote steden mee de revolutie bedwong. Het was toen ook een gouden tijd» perk voor de mijnen zeil. Premies werden beschikbaar gesteld boven een bepaalde productie. In alle rich tingen werd de Zuid»Limburgscbe bodem doorwroet; het een labyrinth van gangen, kris en kras door elkaar. Waar de dikste en de best te bereiken kolen zaten, werd met den arbeid aaDgevaDgen. De roof» bouw werd in de oorlogsjaren een teem. Van den nood werd een deugd gemaakt Vervolg van Ticeede Blad Ds gelegfobeid guoatig. om aan ov vsaseb t. roldoen, om kaonn te ma» ken met mij» batirmeieje, I» wie gij zoo» teel belang icbijat te Hellan «ij eiaat op bet poot, om uit te gaao, om aio bat froola ooocoua deal te nemen, dal beden ia bat Conaarfatoira wordt geboudeo eo waar mij aan prijf boopt ta bebalen. Zij aal dadalijk hiar foorbü komeo, dso gaan wij ala bü loafal naar bnilan en ik atal n aan baar foor. Wilt gij t Mat geooegno, antwoordde Gaatoo •nel. terwijl bij da deur weder aloot, om biaaan la wacbteo. tot de deor de, andere kamer openging. Geen balra minunt later gaaebladda dit en traden Gaatoo eo Heori ia den gang Hij sag datelfde preohtiga gaatalta. dia bij bij bat binnentreden alrchta terloops gezten bad, an met een enkelen blik ofartnigde bij aieb, dat Henri niet la faal gatagd bad. taan bij bet jonge meiaja foor aan aoboonbaid rerklaarde. Z|j moeit, om bij de trap te komeo, do beida joaga boeren voorbij, en Gaaton bad, vnor tij bij ham waa, tijd ganoag, haar praabtiga oogaa la bawondaran. dia «y, toadar vraea. maar ook ssndar kokettaria op Haari «ijn vrind l:at rnatao. Zij waa •oo aepvoodig. maar tooh mat aooteel •maak gaklaad, aooala maa bat. babalva ia ia hoofdlied dar moJaa, saldan vindt an Enkele jaren later. Slapte, over het algemeen io de mijnindustrie. De loonen gingen sprongsgewijze omlaag. Een staking met roerende eenstemmigheid door de mijnwerkers gevoerd, moest kracht bijzetten om te. voorkomon den wensch van een der mijndirecties om haar personeel in een uitzonde ringspositie te plaatsen. Toen schreven we 1921, jnid-zomer. De staking werd opgeheven de arbei ders dar Domaniale zouden hetzelfde loon blijven verdienen als hun kame raden van de andere mijnen. De Domaniale zou van de Regeering concessies krijgen met betrekking tot baar contract. Einde 1922 is nog niets positiefs hieromtrent be kend. De Haagsche molen draait wel erg laDgzaam, ofschoon de Haagsche wind toch een n&tioDale reputatie geniet. Nu loopen hocderde mijnwerkers rond, zonder werk. Niet. omdat er gten werk is, maar omdat de Duit- scbe kameraden hun bet brood uit den mood nemen. Met heele kara vanen komen de Dultsche mijnwer kers iederen dag over de grens, met den knapzak over den rug. Zij werken in onze mijnen, en onze mijnwerkers, die in den oorlog tot een soort nationale helden werden verheven, mogen aan de poort blijven staan. Voor hen is men niet thuis. Met de zakken vol marken gaan de Duitsche mijnwerkera des avonds naar huis, onze mijnwerkers staan op de werkloozenlijst bij onze Arbeidsbeurzen of worden door een of andere gemeente aan bet werk gehouden. We zullen niet twisten over de vraag met productieven of improductieven arbeid. Maar alle belastingbetalers moeten aan deze werkloozen-uitgaven hun cijns bren gen. Sinds vele maanden wordt beproefd .met alle middelen, die oirbaar wer» [den geacht, aan dezen voor onze mijnwerkers en de bouwvakar beiders niet te vergeten zoo penibelen toestand een einde te maken. Es bat nicht sollen sein. Noch het geschrijf in de vakbladen, noch de besprekingen in de afdee- lingsvergaderingen, uoch de ver» toogen tot de Regeering, noch de vergaderingen van de aalmoezeniers met de leiders der vakbonden en met vertegenwoordigers van de Duitsche bondeD hebben veel effect op de Regeeriog gehad. Ook het bezoek var. twaalf katholieke Kamerleden aan Heerlen en omgeving, om zich persoonlijk van de toestanden te overtuigen, kon de Regeering niet bewegen, de vigeerende maatregelen in te trekken ec nieuwe te creeëeran, in het belang van den Nederland- scben mijnwerker, die, uit plichts» gevoel, in de voorbije oorlogsjaren bet land groote diensten beeft be> wezen. Het is al zoover gekomeo dat in Heerlen een protesivergadering werd gehouden door Katholieke bondeD deze vergadering ging indirect in tegen de Regeering. Dat moet voor dr. Poels niet prettig geweest zijn, om te spreken indirect tegen de Re» geering, die maar niet van houdiog verandert, en den Nederlandscben arbeider niet beschermt tegen den| Duitscher, die bovendien als loon», drukker optreedt, en behalve zijn werkkracht, ook allerlei schweinerei importeert, door middel van boeken en geschriften en vuilbekkerij. Moge de Regeering toch eindelijk tot het besef komen, dat een onhoudbare toestand Is geschappen en dat onze mijnwerkers weer in en op de mijnen kunnen gaan werken. even bescheiden, als baar toilet gekozen was, even prachtig vond het Gaston, die in ds laatste maanden eiob tot esc bevoegd reebter in zulke taken bad gevormd. Heori vond de wgtt, waarop zgn vriend het jonge meisje aanstaarde, een weinig aaoi matigend en haastte zich daarom, baar te groeten, voer ig ben voorbij gegaan wi Zij bedankte hem met een vriendelijkeD glimlach. Gij gaat naar bet concours, juffrouw Minny f zeide Heori. die de gelegenheid wilde aangrijpen, den vriend zgn scboone buurvrouw voor te stellen. Zeker, mgobeer De Langes. en ik hoop, dst uw bests wensobsD voor den goeden afloop mg zullen begeleiden Niet alleen de mijne, maar ook die van mijn vriend dien gg zoo even door nw gezang in verrakkiog gebracht heb mijnheer Gaston de de Marei 1 mejuffrouw Miony Milloer 1 voegde bg er bg, waar door de voorstelling was afgeloopen. Gaston maakte een onberispelijke bui ging, die zg met een eierlgken hoofdknik beantwoordde. Ik heb reeds bet genoegen gehad, mgobeer te zien, riep tg met een achalk- sohen Isob. Mg riep Gaston verbaasd alt, hebben wij elkander misaohien reads aiders ontmoet Niet ver van bier, antwoordde zg plagende. Gaaton zag baar vrageod aan. Ik was beneden in de kamer van den portier, toen uw rijtuig stilhield, en ik bad juist nog gelegenheid, uw praohtige' paarden te bewonderen. Die too gelukkig is, mat zulk een rijtuig Parijs te doorkrui- A san.... 1 voegde zij er met kinderlijke nsï viieit bij. Bet is tot uw beschikking, juffrouw Milloer, hernam Gaston op beleefden toon. en ik hoop, dat gij mg de eer wilt aandoen, vau mgo aanbod gebruik te ma kon, daar gg tooh naar bet Conservatoire moet gaaD. Het jonge meisje kon een ondeugender maar vroolgken lach niet bedwingen. O, neen, riep sg met baar heldere stem, ik dank n zeer, mgobeer De Ma- rel. Wat zoude men op bet Conservatoire zeggen, als ik io zulk een rqaipage. en in gezelsobap van een beer door Parijs reed Neen. dat is onmogelijk. Gaston liet ziob eobter niet van zgn slok brengen. Maar mijn aanbod kon oiet oosobni- diger zgn, dsn bet on is, zeide bg. mgo vriend De Langes en ik stonden juist op het punt, te gaan rijden.en gg kondet gemakkelijk met ons... Miony lachte oist meer, Rijdt mgobeer De Langes ook mede f Zeker. Dat is iets anders, dan... Dat dacht ik jnist ook. Ik bcnd u aan uw woord en rgd mede. Te veel eer, juffrouw Milloer. Miony trok een gezicht, alsof sg itg gen wilde, dat dit baar niet veel konde schelen. Gg zult dus de goedheid hebben, mg kan het conservatoire te laten uitstappen f vraagde tg. f Wg sollen er onmiddellijk heenrg- den bet ligt op onzen weg, daar wg naar het Bois de Bologoe gaao, I Onder leiding van het Bestuur der Mariavereeniging werd Zondagavond in het Patronaat alhier eene algemeene ver gadering gehouden, waar als spreker optrad de WelEerw. Pater fr. Bernardus O. F. M. uit Heerlen. Op het vastgestelde uur was de groote patronaat9zaal flink bezet. Als presidente van de Mariavereeniging opende Mej. Marie Arts de vergadering met den christelijken groet, heette alle aanwezigen hartelijk welkom, in 't bijzon der de spreker van dezen avond, de Wel Eerw. Pater Bernardus. Wie pater Bernar dus was, vermeende spreekster niet nader behoeven aan te toonen. wijl de leden der Mariavereeniging met ZEerw. vroeger al reeds hadden kennis gemaakt en de overigen hem heden zeer zeker uit de door hem in de parochiekerk gehouden preeken! voldoende hadden leeren kennen. De vraag, wat pater Bernardus was, kon zij beant woorden door mede te declen, dat pateI\ Bernardus Inspecteur was van de K. K.J Drankbestrijding in dit gewest. Vervolgens gaf zij het woord aan pater Bernardus. ZEerw. alsdan het woord nemende, be gon met er op te wijzen, dat hij voor de Drankbestrijding naar Venrav was gekomen en wel om allen aan te sporen steeds dc matigheid te betrachten. Wellicht zullen velen, die spreker heden morgen onder de Hoogmis in de Parochie kerk hadden hooren preeken bij zich zeiven wel gezegd hebben, dat hij overdreef, doch spreker is er zich niet van bewust zich aan overdrijving te hebben schuldig ge-1 maakt. In verband met de Drankbestrijding wenschte Z.Eerw. hier hedenavond eene lezing te houden over Christus, als voor beeld en model in het individueele, huise lijk en maatschappelijk leven. Op bevattelijke en boeiende wijzen be-j handelde ZEerw. achtereenvolgens de volgende stellingen-• 1e Christus, 'n sprekend voorbeeld van matigheid. 2e Waar in t buisgezin de matigheid beoefend wordt, daar heerscht geluk en welvaart, liefde en vrede. 3e De noodzakelijke verbetering onzer hedendaagsebe maatschappij heeft als een der krachtigste middelen noodig het be oefenen der matigheid, zooals Christus ons die geleerd heeft. Niet alleen, door natuurlijke middelen van Kruisverbond en Mariavereeniging maar vooral door bovennatuurlijke midde len moet de matigheid bevorderd worden Het drankmisbruik, aldus spreker, is de grootste struikelblok voor maatschappe lijke cn sociale opbeuring. Met feiten, in zijn jeugdig priesterlijk leven reeds ondervonden, toonde ZEerw. herhaaldelijk aan tot welke toestanden het drankmis bruik voert. Ten slotte spoorde spreker de aanwezi gen aan om allen elkaar de hand te reiken cn gezamenlijk te arbeiden aan het groot- sche werk der drankbestrijding tot heil van Kerk Staat en Maatschappij. Een daverend en welverdiend aplaus viel ZEerw. ten deel. De ZEerw. Heer Pastoor als geestelijk adviseur der Mariavereeniging. bedankte mede uit naam van alle aanwezigen pater Bernardus voor zijne boeiende en op zoo overtuigende, duidelijke en stichtende wijze voorgedragen lezing en sprak ZEerw- de hoop uit, dat deze er toe mocht bijdragen dat Kruisverbond en Mariavereeniging steeds met eere genoemd zouden worden, wijl deze vereenigingen, zooveel tot stand brachten voor ketk maatschappij, huisge zin en individu, cn ha den wensch te hebben geuit, pater Bernardus binnenkort nog eens in ons midden te mogen zien. sloot hij de vergadering met den christe lijken groet. Hij bood bet jonge msisj deo arm. toen zg beneden san den trap wareo, maar Min* ey bield z cb. alsof zg bet niet bad opge> merkt en snelde naar de huisdeur. Eenige minuten later snelden Gaston's vurige ros sen met de drie jonge lieden in de riob ting der Sane. Het was een prachtige najaarsmorgen de lacht was helder en ds zonnestralen verspreidden een aangename warmte Minny zat aohter in het rgtuig en kon van baar si plaats ju at de hoofden der beide paarden zien, die trotecb Luo maoeu schudden od bua veelkleurig hoofdtooi in deo wind lieten wapperen zg werd been eo weer geeebud als een kind en even ge- iakkig els een kind gevoelde sich Miony too benagelgk had zg sicb nog nooit ge voeld als os io deze sierlijke equipage duiteuden gedachten ea droomen doorkruis ten baar hoofd, tot zg zich eindelijk tot Henri de Langes wendde en op vroolijken toon zside Wat tgo de memoheu toob gelukkig, die bun leven lang zich deze weelde kan- nen veroorloven, mijnheer De Ltcges I Wie weet, of gjj binnen korten tgd niet zelve tot die gelukkige zult behooreo. Ik riep ze op oogeloovige toon. Ja, Zsker 1 Gg gaat immers oasr bet concours op bet conservatoirs. Dat is zoo. Eu daar bevinden zich niet alleen de professoren, maar ook de groote mees ters en muziekkenners ven Pargs. Gg zgt jong, soboon, hebt een prachtig talent en een stem, die beter is dan die, welke men gewoonlijk hoort. Talent! seide' Minny terwijl zg hem in ds rade viel, talent I Ja. ik ge- Bankbiljetten ale pakpapier De wonderen tgo nog niet de wereld uit. Dat ondervindt je zoo nu eo dan, somt tot je genoegen, soms ook tot je displezier. Een displezier was 't eobter niet. wat de vorige werk op een markt in de baart werd aangeboden, naar ons een gstnige van dit -wonder" vertelde. Daar stond 'o oude koopman achter t'n tafeltje, 't type van 'o Dnitsobsr, met brsed, bebaard gezicht. Aan Hollaodsch bezondigde bg ziob niett was al Dnitsob, wat 'r over s'o lippen kwam. Natourlgk was 't artikel, dat ie ver- koobt. prima, 'n Vulpen, zooala er geen tweeds was, met drie reservepeocen er bij Wondere dingen waren dat. De man deed er n a'roek mee over 'n plankje, en de ponten stonden 'n halven oeotimeter van elkaar, o Streek in tegenovergestelde riebtiog, en de schrijfmachine was weer in orde. En dat a les kreeg je voor drie kwart- jee. Of nseo, we vergissen oos. Je kreeg oog meer, Als pakpapierije werd 'n biljet van duizend kronen er bij gedaan. Hadden we reobt. om to zeggeo, dat de wonderen de wereld nog niet uit tgc 1 Voor vijfenzeventig cent 'n uitstekende vulpen koopan en daarbij cadeau 'o som geld. waarvoor je 'o aardig snoepreisje zou kunnen maken in gewone tijden. Je. in gewooe tijden. Meer we leven oou eeomeal io 'n tijd, d!e beel erg onge woon ie. Noord Limb VENRAY, 18 November 1922. Ooze vroegere dorpsgenoot, ds Heer H. Cfols, Commies-titalair bij de Poste rgen en Telegrafie te Vechel. herdacht Donderdag den dag, waarop bg voor 25 jaren bij genoemd bedrijf io dienst trad. Ongetwijfeld zal deze dag niet onopge- loof zelve, dat het mg daaraan oiet onto breekt... maar gg weit. dat men alleen met talent er oiet komt, er zgn zoovsel zaken en zooveel personen, wearven oos welslagen afhankelijk is, zooals de direc teur. de regisseur, de oourentier ieder breDgt bet tgne er toe bg, om deo kunste naar te doen slagen of fhsoo te doen ma ken, eo met alles moet men rekeneohap honden dikwijls blgfc een uitstekend ta lent door deo tegenstand, dien bet van de een of andere zgde ondervindt, halverwege stean, en brengt bet tot niets. Dst zei bij u nooit bet geval zgn, juff-ouw Nmny ik verzeker u te voren, dat bet publiek u toejuicht, als het u voor de eerste maal boort. Deo zoude niemend [gelukkiger eo verheugder zgn dan mama Milloer. aot- woorde Miocy met een lieven glimlach. Maar ook ik zal er mjj over verheu gen sn iosgelgks mijn vriend De Langes. Dat weet ik oog niet, boewei ik het wel wil gelooven meer deo moogt gg beiden ook op deo avond van mijn eerste optreden in bet openbaar mij nw geluk- wenechen komeo brengen. Mtar deer ateet onze oude professor Conoi reeds aan den hoofdiogaog van bet conservatoire, wet zal bg wel zeggeo. els ego Deitecbe leerlioge dear in een tweespan komt aaogereden 1 zeide tg, terwijl tg bet groote gebouw na derden. Zg laebts vroolgk en verzoeht Gaiton toen op te houden, deer sg de wei nige schreden nog U vsst wilde afleggen, om niet door beer vrieodionso geplaagd te worden. Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1922 | | pagina 1