INKTEN Drukwerken Firma van les Munckhof TWEEDE BLAD. Weekblad voor VENRAY, HORST eu Omstreken. Hst Limburgsch Anti-Annexatielied. Klinkende munt. Feest van St. Joseph solied Schoenwerk, JOS. HENÜRIKX Adverteert in dit blad Firma v. d. Munckhof. J. y. d. BERG Alle soorten meubels, lersche en Salamander KACHELS, DE AALMOES, iAdverteiitiën. te Smakt-Venray. Schrijf-, Stempel- en Copieer- Meubelfabriek en Magazijn Gezondheidsmatrassen. Calorifère's, Tegelplaten, Gruisbakken, Kachelbuizen, Ellebogen N. V. Industrie- en Handelsmaatschappij „VULKAAN" Venray. Groote Straat beveelt zich beleetd aan voor het leveren van aan scherp concurreerende Vraagt prijs. prijzen. Zaterdag 18 Maart 1819 40e Jaargang. Na 11 FEEL EN MAAS ABONNEMENTSPRIJS PER KWARTAAL s voor VENRAY 60 c. franco per post 70 c. voor het buitenland bij vooruitbetaling 90 c. afzonder!, nummers 5 c. Uitgave van FIRMA. VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY. PRIJS DER ADVERTENT1EN van 1—4 regels 2B elke regel meer 5 c. Wijze Yooruil, voortui, vooruil, Minn, 'l Is kermis in de stad ja, ja. Komt, jongens, zingt uw bartolied »Voor Nederland en anders niet Uit n'.ler monden klinke 't luid Van Limburgs Noord tot Zuid. Refrein Ho, ja ho, dat zal èn vriend èn vijand zian, Ho, ja ho, lang leve Wilhalmien Ons Limburg snoert dén zelfde band Van houw en trouw aan 't Vaderland; Geen annexatie die ons scheidt, Dan liever op ten strijd. Refmn Ho, ja ho, dat zal, enz. Wanneer voor ons de noodklok slaat, Heel Limburg op ten strijde gaat. En met eeo blij en vroom gemoed Geeft 't dankbaar goed en bloed. Refrein .- Ho, ja ho, dat zal, enz. Wee den belager, die het waagl Om Haar, die Kroon en Scepter draagt To ontrooven van haar vaderland, Ons dierbaarst Limburgsch pand Refrein Ho, ja ho, dat zal, enz. Zoo loven wij vereend van zin, Voor Vaderland en IConiDgin, En wapp're hoog door heel de gauw 't Oranje, rood, wit blauw Refrein Ho, ja ho, dat zal èn vriend èn vijand zien, Ho. ja ho, lang leve Wilkelmien Het woord is gebleven, de zaak dreigt haast vergeten te worden. Nu ja, een dubbeltje of eeo kwartje komt men nog wel ehns tegen; zij maken zelfs het onderwerp uit van langdurige onderhandelingen tus- schen verkooper en kooper, een ge- ■prek, dat ingeluid wordt met kan u 't niet passen waarop dan van heide zijden de klacht volgt, dat het tegenwoordig een last is met dat kleingeld.'' Maar die dubbeltjes en kwartjes klinken niet in den gewonen zin; de klinkende munt zou misschien begin nen bjj de halve guldens; maar wie herinnert zich die gezien te hebben Klinkende munt, dat zijn guldens en rijksdaalders, de klank er van is eoo sprekend, dat hij een herken- ningsteeken is voor de echtheid. Tegenwoordig spreken wij over harde en papieren guldens en rijks daalders; de eerste doen aan als een curiositeit, de laatste munten uit door hun beduimeld aanzien, hun viesheid en hun gelaptheid, vooral de guldens, die wel wat op veel gebruikt vloeipapier lijken, dat gebezigd is om koldedruppels op te slorpen. Ais er een echte harde gulden van de eene band in de andere overgaat, dan gebeurt dal ondtr hel wisselen van een blik, die zegt «merkt ge 't wel 't is een echte" en 't is niet onwaarschijnlijk, dat die hem toe reikt op een bedankje of althans op een woord van erkenning rekent, want zij zijn zeldzaam. Da zilveren guldens en rijksdaal ders zjjn merkwaardigheden gewor den en een stapeltje ervan, tien op gestapeld als van ouds, doet iemand oen oogenblik zwijgend bewonderen, of even bedenken hoe lang het ge leden is, dat hij ze zag; eeu enkelen heeft hij misschien gehad; dien heeft hij opgeborgen in zijn portemonnaie in ren afzonderlijk tascbje, waar hij vroeger, o zoo lang geleden, een gouden tientje borg waDneer zal hij dat weerzien? en 't is hem aan 't hart gegaan, toen hij in de onver mijdelijke noodzakelijkheid kwam om den dierbaren gulden uit te geven- Waar zijn zij gebleven Herinnert ge u nog de opeen hooping van menscbeu in Augustus '14 voor het agentschap van de Nederlandsche Bank, waar men elkander verdrong met bundels bank biljetten in de zak om ze, uit louter benauwdheid, voor zilver in te wis selen De Bank had oogenblihken, dat de beambten behoeften hadden aan een bordje «Uitverkocht" om het aan den ingang op te hangen. De gelukkigeo torsten hun specie dat zij er scheef of gebogen van liepen en sjouwden er mee naar huis en sloten het op, alsof bat daar veiliger was dan in de brand- en inhraakvrije kelders van het bank gebouw. En zij hebben hun schat bewaard. Misschien zijn er gsweest, die. als wijlen Koning Midas of een andere oude, zich dagelijks eenige oogen- blikken hebben vermeid in het heer» lijke gezicht van het blinkende metaal en zich verlustigd hebben aan dsn klink-klank er van; een genoe gen, dat zij zich gekocht hebben met verlies van de rente van niet onnaan- zienlijke kapitalen. Van den plattelander was het bekend, dat hij het papieren geld haatte en minachtte, maar de stads bewoner vergat, hoe hij den boer van bekrompenheid had beschuldigd; als deze er op stond om zilver inplaats van papier te ontvangen. Zeker; wij welen wel, dat er vrij wat edel metaal over de grenzen Is August strekte de hsod uit eD bij hft twijfelachtig iicbt vso zijn kaars zag bij eeu goudstuk. Nsem deu geheeleu voorraad, zai hij eu dau moet ik u oog driemaal zooveel leveren. Houdt alles maar, antwoordde de vreemdeliog, «u probeer of gy Diet zuiver ziogeu kout, Mynheer, zei de jongeD, gij hebt my eeu weldaad bewezen. Wilt gij mij uw myo weldoener gegaan en dat de goud- en zilver smeden, naar men zegt, menig zilver of goudstuk hebber, versmolten om in de nieuw opgekomen behoeften van O.-W'ers te voorzien. Maar toch; er moet nog wel hier en daar heel wat zitten in de histo rische antieke kous of in de moderne brandkast en in de verschillende dingen, die den overgaDg tusschen naam zrggto. opdat ik die twee vormen. later kan terugvinden f Zou het nu haast niet eens tijd! 1"et nooll|z worden om aan het verkeer terug I™"t'droo geven, wat daarin behoort en er uit kleingeestig! n angst aan onttrokken is. Wij zitten nu al zoo lang met de vieze, bacteriën rijke zilverbons; en ons dunkt, het gevaar voor een Duit- sehen inval want dat was toch de aanleiding tot den wedloop op Spaarbank en Rijksbank is nu wel verdwenen; of zouden de lief hebbers zich nu verschuilen achter sociaal-democratische en bolsche- wieksche revolutie-dreigementen. Komt, gij allen, die nog van die z.g. geheime bergplaatsen hebt, doet eens aan schatgraverij en brengt de rerlingen, die zoolang in't duister hebben gelegen, weer aan 't licht, geeft aan de maatschappij terug, wat aan haar behooi t, zonder dat gij er schade van hebt. Gij verlost or ons mee van de vieze dingen, die omkomen in hun eigen vuil. Neemt nu eens een flink besluit zet uw vijfjarige vrees op zij; hergeef ons de klinkende munt. Pr. N. C. Eenige dagen voor de Fransche revolutie in bet jaar 1786 bad op eeo konden win teravond, een arme kleine, die naalden verkocht, zyn draagbaren winkel op een der boulevards van Parys uitgestald, In dien tijd waren dezen niet zoo schitterend verlicht als tegenwoordig en er waren weinig wandelaars op de been, zoodat bet walmende eindje kaars, dat de jonge koop» man bad aangestoken, weinig nieuwsgierige en nog minder klanten trok. Het kind. ongeduldig geworden door die eenzaamheid, wist, om da aandacht der voorbijgangers te trekken, niets beter te doen dan een vroolijk liedje te zingen doch de kleine handelaar verloor zijn doel niet uit het oog 6D prees, tusschen de coupletjes dóór, zyn koopwaar aan. Deze hst bad hem reeds eenige bonderden Daalden doen verkoopen doch de winst was zoo klein, dat hy er nauwelijks zijn kaars van kon betalen. Toch liet hij zich niet ontmoedigen, en vervolgde zijn gezang dat bij afw aaelde met lofspraken op zija naalden. Een jonge man, in een mantel gebu'd, giDg juist voorbij. Hij stood laobend stil en zei tot bet kind Ge zingt valscb, kleine snaak. Ik heb ook geen les gehad van uw muziekmeester, antwoordde de ander. Hoe heet gy vroeg de ander. August. En hoe nog meer Ik heb geen anderen naam. Wat hebt gij dan geen vader of moeder. Ik ken niemand dan een oude vrouw die voor mij zorgt en die mij slaag geeft als ik niet genoeg van baar naalden heb verkocht. Eq zoudt gij van avond slaag krygen vroeg de vreemdeling belangstellend Hm, aotwoordde het kiüd, hem lachend aanziende, dat kan wel gebeuren, als ge my aan deu praat hondt in plaats van mij mijn koopwaar te laten aanprijzen. En bij begon weer te roepen om klan» ten te trekken, doob de klanten schenen niet te willen komen. De onbekende zag zijn teleu-stelling met een lachje op het gelaat aan, en dit maakte den ongeduldigen August een beetje kwaad. Mynheer, ge brengt mij ongeluk aan. Nu, vroeg de onbekende, hoeveel moet ik u voor uw koopwaar geveD j Maar, mynheer, zei Angnst, t9pwyl hij den prachtigeo pels van den onbekende bewonderde, gij ziet er niet naar nit, of gij zelf nw hemden repareert. Wat doet dat er toe t Neem dit voor uw naalden. L antwoordde de ilde heengaan, doch droog aan en smeekte met gevou» wen handen. De markies van Saint- Germain, antwoordde de jonge man en verwijderde zicb haastig. Het kind bleef een oogenblik stil zitten, alsof het beproefde dien naam in zija geheugen te prenten en eindelyk verliet bij dsn boulevard met zijn mars op den rng, al mompelende Ik zal het onthouden. Twintig jaar later keerde de markies van Saint Germain, die wij zoo edelmoe dig en vroolijk hebben gezien, uit eeo vreemd land terug. Die twintig jaren, die hem veel leed hadden gebracht, hadden hem oud gemaakt Toen by, die vroeger prachtige eigendom» men bezeten had, in Frankryk terug kwam, zag hy zich beroofd van alle goederen, die gedurende de omwenteling verkocht waren* Toch bleef hem nog wel iets over, dat hem van rechtswege toekwam, doch daar» voor moest hij een kostbaar proces begin» de markies bad niet eens het noodige om van te leven. Tevergeefs wendde hy zich tot zijn vrienden, die hij vroeger zoo dikwijls ge holpen' had, zij beloofden hem veel, docb deden niets. Op een dag zat by, droevig gestemd in het kamertje, dat by bowooDde. toen een rijtuig voor do deur stil hield en een jonge man, wiens aiteriijk welvaart aanduidde, by hem aanklopte. Hij ging zelf open doen want een bediende bield hij er sedert lang niet meer op na. De onbekende trad binnen, nadat hij zicb verzekerd had, dat hij met den heer de Saint Germain sprak. Mijnheer, zei hij, na eenigen tijd met hem gesproken te hebben, ik weet dat gij een ?ry aanzienlijke som noodig hebt em oen proces te voeren, waarvan uw toe komst afhangt. Ik ben een der rykato kooplieden van Parys en ik kom myn geheele vermogen te uwer beschikking stellen. Mijnheer, antwoordde de markies ten hoogste verbaasd, ik begrijp niet waaraan ik die groote belangstelling Ik heet August, antwoordde de jonge man, herinnert gij u mijner nog Saint Germain dacht eeo oogenblik na; bet gebaarde op den boulevard was hem geheel uit het hoofd gegaan. Toen herinnerde de koopman hem aan het goudstuk, dat by aan den armen kleinen marskramer gegeven had, Die aalmoes was goed besteed, myo» heer vervolgde hij, met uwe edelmoedige gave begon ik een nieuwen handel, die meer winst opleverde dan de vorige. Daarmee breidde ik mijn zaken al meer en meer uit. Door ijver en volharding heb ik een groot fortuin verworven. Neem mijn diensten aan, mijnheer want ik ben alles verschuldigd aan deo edelen man. die mij het middel heeft verschaft om uit de ellende te geraken. De markies stemde toe en was weldra weer in bet bezit van dat gedeelte zijner bezittingen, dat niet verkeebt was. Tegen woordig is zyn familie zoo ryk als zij ooit te voren geweest is Op alle Zon- en Feestdagen in de maand Maart, nl. 2, 9, 16. 19, 23, 25 eD 30 Maart, des nam. om 3 uur plechtig Lof met preek. Op Woensdag 19 Maart, feest van St. Jozef, om 10 uur Hoogmis met preek, om 3 uur plechtig Lof met preek- Verkrijgbaar alle soorten ook mal houten zolen, hooge en lage modellen. Aenbevtltnd SCHOENHANDEL, EINDT. in prima kwaliteiten verkrijgbaar bij Groote Straat 55, Paterstraat. VENRAY' stoelen, spiegels, schilderijen sport en kinderwagens, kinderstoelen, Auping's Stalen springveeren en kapokmatrassen. Alle Draai- en Ornanienlwerken, enz. enz. en verder alles wat tot het vak behoort. VENRAY,

Peel en Maas | 1919 | | pagina 1