7occ. Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
Ontsnapt.
Onze mede-eters.
Vleeschrantsoen
Levensmiddelenboekjes
Roggebroodprijs.
Waarschuwing.
FEUILLETON.
WAARSCHUWING
Sluiting Molen
Vaandelwijding
Zaterdag 13 April 1918 S9e Jaar9an0 No- 18
PEEL EN MAAS
ABONNEMENTSPRIJS
PER KWARTAAL
PRIJS DER
ADVERTENTIEN
van 1—4 regels 2ü c.
voor het buitenland tiën 3 rosal ger -alsl
aïi 0™éd!'nummf-rs9 5 c! Uitgave van FIRMA. VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY. worden 2 maal berekend'.
De Burgemeester van Venray
brengt ter algemeene kennis
le dat bet vleesck alléén verkrijgbaar
is op beden Zaterdag.
2e dat eenieder, die vleosoh wenscht
te ontvangen in bet bezit moet sijn van
zijne identiteitskaart, die tegelijk met bon
no. 10 moet worden overgelegd.
3e dat niemaDd meer vleescb ont
vangt, dan bet kwantum waarop bij in
verband met bet aantal leden van zijn
gezin recbt beeft, d. i 2 ons per persoon
per week.
4e dat degenen, die nog voorraden
vleesoh hebben, van het verkrijgen van
vleesoh zijn uitgesloten.
5e dat het ten strengste verboden is,
om bons, waarop men zelve geen vleesch
wenscht te ontvangen, af te geven, hetzij
om Diet betzij tegen be'aling.
6a dat degeuen, die meer bons inleveren
dan waarop 'tij volgens de overgelegde
identiteitskaart recht hebben, in het geheel
geen vleesch tullen ontvangen.
7e dat op de ingeleverde bons zeer
strenge controle zal gehouden worden,
8e dat tegen diegenen, die niettegen
staande bet uitdrukkelijk verbod, op ten
onrechte ootvaogen bons, trachten bij
meer dan éóa slager het bun volgens de
rantsoeceeiing toekomende te kragen, om
zoodoende de wet te ontduiken, onm'dde»
lyk proces verbaal zal worden opgemaakt
en zij bovendien voor goed worden uit-
gesloten
Venray 8 April 1918.
De Burgemeester van Venray,
O. VAN DE LOO.
De Burgemeester van Venray
waarschuwt de ingezetenen hnnne levens
middelenboekjes zoo zorgvuldig mogelijk te
bewaren, daar voor weggeraakte of ver
lorent in geen geval nieuwe kunnen worden
afgegeven.
Venray 8 April 1918.
De Burgemeester van Venray
O. VAN DE LOO.
De Burgemeester van Venray,
brengt ter algemeene kennis, dat do
roggebroodprijs met ingang der 46e week
dus bsden Zaterdag, is vastgesteld op
33 cent per brood,
wegende 2 8 K.G.
Venray 11 April 1918,
De Burgemeester van Venray,
O, VAN DE LOO.
In den laatsten tijd is het meermalen
voorgekomen, dat de boomeo, welke door
bet gemeentebestuur langs de wegen zyo
geplant, werden beschadigd en zelfs ge
broken en ontworteld.
Ik waarschuw eenieder, dat ik de politie
opdracht heb gegeven, hierop ten streng-
31.
De zeelieden hieven verwonderd bet
hocfd op
De oude Michel zag tusschen de masten
van de in de baven liggende schepen door
twee mannen, die juist by de haven waren
gekomen; de eerste groot en sterk, de an
dore ving en slank; bij herkende Feucheox
en Potard, twee berachte stroopers uit zyn
kanton.
Gartahnt bad dezen laatsten eveneens
berkend, doch by liet niet de gerinste ont
roering blijken.
Michel riep weer
Houdt op, wy moeten
Hoe, zei Cartabot, die er even zeer
op gesteld was den bedongen prijs te ont
vangen als om te beletten dat Potard werd
gevangen genomen, hoe, wy zyn pas op
weg, hebben den wind in den rug en nu
zouden wy weer terug moeten naar de
haven, dat zal zeer moeilijk gaan.
Lnt8cber stond op zyne beurt verwooderd
op.
My a waarde collega, zeide hy, wat
ziet gij dan tooh
Wel voor deo drommel, ik zie Potard.
Lutscber zette groote oogen op.
Potard
Ja een vriend van Ronget, een wild-
strooper, een echte bandiet
En hebt gy bevel hem te arresteeren
Neen.
ste te letten en bij constateering onvoor
waardelijk procesverbaal zal worden opge
maakt.
Overtreding is strafbaar gesteld bij bet
Wetboek van Strafrecht en wordt gestraft
met gevangenisstraf van ten hoogste twee
jaren.
Oudera en voogden worden in het be»
lang hunner kinderen en pupillen uiige»
□oodigd, deze hierop te wijzen, daar zy
anders onvermijdelijk met den strafrechter
in aanraking zulleo komen.
Venray 11 April 1918.
De Burgemeester van Venray
O. VAN DE LOO.
De Burgemeester van Venray
brengt ter algameene kennis, dat bij besluit
vao den Regeeringscommissaris de coöpera
tieve Molën Heide wegens herhaalde
overtreding van bet maalverbod is beboet
met vijfhonderd gulden eo onvoorwaarde
lijke sluiting.
Venray 10 April 1918.
De Burgemeester voorn.,
O. VAN DE LOO
Tweehonderd gram brood per dag.
Het is waarlijk een hongerrantsoen.
Aardappelen worden zuinig, boonen
en erwten schaars verstrekt, gort is
zeldzaam, rijst krijgt men Dagenoeg
niet meer te zien. Er is een tekort,
dat nu hier, dan daar het volk aan»
leiding geeft tot opstootjes. In de
hoofdstad is zells onder het gehoor
onzer Koningin gejoeld.
Zoo er nog geen directe hongers»
nood is, indirecte is er zeker en het
spook der ondervoeding en der tering
dreigt.
Engeland en Amerika laten geeD
voedsel naar ods door; DuitschiaDd
verklaart voorloopig geen graan te
kunnen leveren. Er moeten dus
maatregelen genomen worden, dat de
karige voorraad, dien we nog hebben
zoolang mogelijk ten dienste onzer
eigen bevolking strekke.
Er begint groote ontevredenheid
onder het volk te komen, dat, terwijl
het zelf honger lijdt, eenige honderd
duizenden vreemdelingen met ons
mede eten, ten deele meer krijgen
(althans kregen) dan wij en buiten»
dien nog vaak een insolenten toon
aanslaan.
En nu moge van sommige kanten
gepleit worden, dat oos land zich
Waarom zouden we dan terug kee*
ren Waarom onzen kostbaren tyd ver.
loren laten gaan
Omdat ala Potard hier is, Rouget
niet ver af kan zyD.
Maar die ia immera te Noirmoutier.
Eo men heeft ods geschreven dat niemand
het eilaDd veriaten heeft, dan bekende zee.
lieden.
De onde .Michel haaldefglimlachend de
schouders op.
Misschien hebt gfj gelijk, ik heb
geen bevel tegen Potard en met dezen ach.
torna te ioopen, missen we misschien de
anderen.
IotnsscheD hield Cartahnt da oogen ge.
vestigd op de twee brigadiers, wier ver.
langen bij met ongeduld verbeidde; want
by bad hen niet tegen huonen wil durveD
medenemen.
De oude Micbel keek voor bet laatst naar
Eugène.
Laat hem naar den duivel ioopen,
mompelde by.
Evenais zijn makker ging by weer zit.
ten.
Op dit oogenbiik gaf Cartahut een an
dere richting aan bet roer en weldra was
de -Sainte Francolse" in volle zee.
De oude Michel had zich niet vergist.
Het waren inderdaad Potard eo zijn
vriend Faucheux, die by in de verte gezien
had.
Het rytuig was des nachts ts Pornie
aangekomen. Alle waren afgestapt in het
hotel de -la Sirene", waar Jeanne Beaure
gard en FrancoiBe thans van de reis uit-
rustten.
Intuaschan waren Eugène eo Pierre altijd
even bedryvig en onvermoeid de stad in en
nobel moet toonen te midden van
zoovele staten, die zich ignobel ge
dragen, dat wij onze traditie van
gastvrij en genereus toevluchtsoord
moeten hooghouden dat alles is
mooi in gewone omstandigheden,
maar in de tegenwoordige voelt ons
volk daar niet meer voor. Honger is
een scherp zwaard.
We zitten hier te lande met eenige
tienduizenden Geallieerde en eenige
duizenden Centrale geïnterneerden.
Laat onze regeering den geallieerden
en centralen regeeringen aanzeggen,
dat zij zeiven de noodige hoeveelheid
voedsel voor die verpleegden hebben
aan te voeren. Het is een niet
langer vol te houden stelsel, dat zij
met ons méde eten en dat hun re-
geeringou later er wel voor betalen
zullen. Wat hebben wij later aan
francs, ponden, sterling en marken,
als we nu doodhongeren Laten de
oorlogvoerenden zooveel voedsel voor
hun hier .te lande verpleegden aan
voeren, als zij willeD. ods volk zal 't
hun gunnen maar laten zij ook
weten, dat, als ze het niet doen,
hun eigen onderdanen hier te lande
er de dupen van zullen zijn. We
kunnen die menschen niet laten ver
hongeren, maar het hemd is
nader dan de rok.
Als onze regeering den geinter-
neerden een rantsoen geeft, een
kleinigheid geringer dan aan onze
eigen landgenooten en dat is
alleszins billijk dan is zulks de
beste prikkel voor Londen. Havre en
Berlijn om voor eigen verplegiDg van
bun hier geïnterneerde soldaten te
zorgen.
Daar is maer. Duizenden dier ge»
icterneerden hebben hunne vrouwen
en kinderen naar ons land laten over
komen. Ook die eten ons onze
broodkasten mee leeg.
Als 't gaat dringen en spannen,
dient onze regeering te overwegen of
het geen tijd wordt die Engelsche,
Duitsche en Belgische annex bevol»
king naar hun eigen landen terug te
zenden. Het zou eeu harde maat»
regel zijn, gansch niet in overeen»
stemming met de gulle gastvrijheid
welke ons land tot dusver beoefend
heeft en welke het niets liever zou
willen dan blijven beoefenen, indien
de omstandigheden het zulks toe
lieten. Maar nood breekt wetten.
Er diende ook een einde te komen
naar da haven g-gaao om onmiddeliyk te
zoeken naar eeue gelegenheid om naar
Noirmootier over te steken.
Zy waren niet gelukkig geweest in hun
pogingen. Alle schippers hadden hnn tee
antwoord gegeven, dat zy de haven niet
wilde verlateo, omdat men een storm voor-
zag en de zee nu reeds bol en dreigend
stond.
Iotusscheo was de -Sainte Franooiee"
vertrokken en Potard en Faucheox hadden
van verre zeer goed dee brigadier van
Durtal herkend.
Zie, zie, had Eugène, zyn vriend bij
den arm vattende, uitgeroepen, ziet gy
hem 1
De oude MichelWat komt die hier
doen
Ik zon ar op durven zweren, dat hy
uitgezonden is om Ronget te arresteeren.
Alles ia verloreD, ais by hem ont.
moet 1
Allea is verloren 1 Maar hy
herkent ons kijk, hy staat op.
Ala hy eens lerng kwam en ons
achtervolgde, welk een geluk zou dat zyn.
Maar ik herken eok den schipper,
dat ie Cartahut van Roohefort.
Cartahnt
Ja, de vriend die oos gered beeft,
Wat gaat hy doee en wie ie die ande
re marechaussee
Dat ie ook een brigadier, ik ken
hem niet.
Ik ook nieï.
Zie zy gaan weer zitten. Zy hebben
het opgegeven ons te achtervolgen.
De boot zeilt de pier om, nu ziet men
hem niet meer.
Carrou nam zyn hoed af en riep
hoe ongaarne ook, aan het verplegen
van Belgische en Duitsche kindereD,
hier te lande; zooals de zaken nu
staan, kunnen ze werkelijk bier geen
ruimere voeding vinden dan in hun
land.
En de vraag is, hoe lang we nog
gastvrijheid kunnen betrachten tegen
over de vreemde burgerbevolking,
die grootendeels reeds sinds het be»
gin van den oorlog, een schuil- en
wijkplaats hier te lande heeft gezocht
en ons nu mede den levensmiddelen-
voorraad doen slinken.
Er behoorde eene telling plaats te
hebben en den betrokken gouverne
menten diende aangezegd, dat, als
zij niet zeiven voor de zending van
zooveel en zooveel graan enz per
week zorg dragen ter bevoorrading
van deze hunne uitgeweken ODder»
danen, Nederland zich tot zijn spijt
genoodzaakt zal zien ze hun weer
terug te sluren.
Eeu eind diende ook te komen aan
het ergerlijk contrast, dat Nederland
voortdurend eetwaren moet in ont
vangst nemen en verder expedieeren,
voor België en zelf met een leege
maag toekijken. Tonnen eetwaar
moeten onze dokwerkers en spoor»
wegarbeiders lossen en laden met
een jeukende maag. Laat odzo re
geering den vreemden regeeringen
aanzeggen, dat zij op den duur niet
te veel van het geduld van ods volk
kan vergen en dat door ons niet
meer meegeholpen wordt aan de be
voorrading van België, zoolang niet
een billijk gedeelte van den inhoud
van elk Reliefscbip voor de behoef»
ten van Nederland wordt afgestaan.
Voor alles dierffin in Nederland de
Nederlanders zich in het leven te
kunnen houden.
Alles heeft zijn grenzen; zelfs het
ongeloofelijk geduld van ons Neder»
landsche volk. En de uiterste spaD»
kracht van dat geduld begint men
du van zeer nabij te naderen. L K.
R, K. Werklledenvereeniging.
Zoniaguamiddag bad albier in de Pa
rochiekerk door deo Zeereerw. beer Pas
toor, id tegenwoordigheid van bestuur eo
leden der vereeDigiog, ds plechtige inzege
ning plaa»s van het Dieuwe vaandel.
Z Eerw. hield daarbij eene mooie toe
spraak, waarin hy de verschillende af»
beeldingen van bet vaandel voorstelde als
eren zoovele voorbeelden voor de werk-
Tot zieDs, oude, tot ziens I
Levendig verontrust over 't lot van hun
ne vrienden en in het bijzonder over Rou
get, dien den ouden Micbel zeker zou her
kennen, begonnen de twee vrienden nog
vee! ijveriger naar een bark te zoekeD,
die ben zou over brengen. Doch zij vonden
niets.
Schouder ophalende antwoordde men
hun
Wie zou met zulk weer naar Noir
moutier gaan f
De -Sainte Francoise" is wel ver
trokken.
Cartahut is een oude 'zeewolf en een
slimme vogel, die zioh zijne diensten duur
laat betalen, vooral als het marechaussees
betreft.
Noem een prys.
Neen, tot geen prijs zullen wij ons
leven wagen om u naar bet eiland te
brengen.
Na uren van nuttelooze pogingen, kwa
men Carron en Faucheux half wanhopig
in het hotel terug en vertelden aan de
vrouwen hun wedervaren.
Opgewekt door de reis en de hoop wel
dra haar verloofde terng te zien, bad Fran
coise eene uitdrukking van geluk op het
gelaat, welke haar allerliefst stood, hare
oogeu schitterden, nare wangen hadden een
zachte roode kleur, nooit was zij sohooner.
Toen zy vernam dat de oude Miohel eo
nog een brigadier waren gezien op de
-Sainte Francoise" op weg naar Noirmou
tier, sloeg bet jonge meisje de schrik om
het hart.
Wy "moeten vertrekken, riep zy uit,
wij moeten weg tot eiken prijs.
Maar wy hebbeD gesproken met alle
lisden, o a. het kruis in den top als het
taekeu der overwinning; de H. Joseph aan
de schaafbank op de voorzijde vau het
vaandel, ais de patroon der Kerk en de
Vader der hoisgezinoeo; de H. Oda op de
achterzijde, dragende volgens heraldisch
gebruik, het wapso van Veoray, als de
beschermster en patrones van Venray,
Spreker spoorde ten slotte dan ook alle
werklieden aan om steeds trouw te blijven
aao dit vaandel.
Na de kerkelyke plechtigheden werd de
vereeDiging aao den ingang der kerk door
Venray's Fanfarecorps afgehaald en trok
men onde.* de vroolyke tonen der fanfare
in optocht naar het Patronaat, alwaar de
grootè feestvergadering zou gehouden
worden.
De groote p&tronaatszaal was, bui tea de
leden der vereenigiog, flink bezat. We
merkten er o a. op de Edelachtb. beer
Burgemeester, eenige Eerw. Heeren Gees
telijken, verschillende notabelen en talrijke
belangstellenden.
De voorzitter opende de vergadering rost
den chftstelyken groet en cocstateordo met
genoegen, dat allen aan den oproep vao
het bestuur hadden gehoor gegeveu eu zoo
tronw waren opgekomen.
De geestelijk adviseur toonde daarop,
met de bewyzen in de band aan, dat de
heer Hermans, die aanvankelijk op doze
fsestvergadering bet woord zou voeroa,
daartoe inderdaad verhinderd was; spreker
wilde dit bier eveD nadrukkelijk verklaren,
om bet reeds meermalen herhaalde gezegde
van sommige elementen bier ter plaatse,
ais zoude de Werkiiedonvereeoigiog geen
flinkeo spreker kunnen krygen, te logen
straffen. Na ontvangst van het bericht van
verhindering des heeren Hermans, had meo
zich onmiddeliyk tot den Heer Aalmoeze
nier van dit district, de Zeereerw. heer
Dr. A. Derckx gewend en wijl geen tegen»
bericht was gekomen, rekende men beslist
op dieos komst. Omstreeks 1 uur kwam
echter ook van dezen een telegram van
verhindering binnea. Teneinde raad en om
daze feestvergaderiag geen échêc te doen
worden, bad bet bestuur zich alstoen tot
Pater Cassianus gewend, en had d6zs zich
bereid verklaard eene spreekbeurt te
houdeD, 0ndertu8scheu was de Zsereerw.
heer Dr. Derckx echter oog door bet
regenachtige weder perry wiel van Veolo
gekomen, wel een bewys, dat Z Eerw,
veel voelt voor de werklieden en waarvoor
oy dan ook aller dank verdient. Applaus.
Alsdao kreeg het woord de Weleerw.
Pater Cassianus Hentzen. Z Eerw begon
met er op te wysen, dat by, boewei ter
elfder ure daartoe aangezocht, toch de
uitroodigiDg, om hier hedenavond het
woord te voeren, bad aangenomen, omdat
hy steeds veel voor den werkman voelde.
Hij zal dan. hoewel onvoorbereid, sproken
over -bet Katholiek zijn in het sociale
leven."
Vooreerst wees spreker daD op den
ernstigen tijd, dien wy zyn ingegaau en op
het groote gevaar, dat er dreigt van de
zijde van bet socialisme; de groote vraag
driogt zich aan ons op, zal deze tyd zijn
aan Jezus Christus, of aan het socialisme?
In eeu heerlyke rede en zijne gezegden
schippers, met alle matrozen, niemand wil
ons thans overbrengen.
Is dat zeker hebt gy er geeD enke
len vergeten
Ik geloof bet niet, maar de storm
schrikt hen af.
O, hernam Francoise, mij schrikt de
storm niet af, ik wil wel geheel alleen
vertrekken en alles doen om hen te redden.
Carrou en Faucheux antwoorde niet.
Die eenvoudige menschen, die altijd in huo-
ne bosschen geleefd en nimmer de zee ge
zien hadden, konden zich geen rekenschap
geven van de gevaren van den OceaaD,
noch van de zekere teekenen waaraan de
onderviDdingrijke matroien een ophanden
sijciden storm herkeonen.
0'. Even vis te Chateaubriant begon Jeanne
Beauregard ook nu weder te weenen.
Francoise troostte haar.
Wees gerust, moeder Jeanne zeide zy
wij zullen naar de baven gaan om nogmtals
te zoeken en ten slotte zullen wij wel een
vaartuig vinden. Men zogt dat de afstaod
tot bet eiland zoo kort is, dat men bet van
hier zien kan.
Dat is zoo, zei Csrrcu.
Laat ons dan gaan, bet wordt beter
weer, de lucht wordt liohter.
Het liet zich werkelijk zoo aanzien, maar
het matte licht, dat noch door de wolken
brak was juist voldoende cm groote zwarte
wolken te laten zien, die zich heel io ds
verte, in het Noord Oosten opstapelden.
Doch aangevuurd door bet jonge msisje,
dat niet twijfelde aan den goeden uitslag
gingen Carrou en Faucheux Daar de haveD
terng.
Wordt vervolgd.)
