Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
Christus is Verrezen
Ontsnapt,
De Peel-schatkamers
geopend.
Stieren keuring
FEUILLETON.
Zaterdag 30 Maart 1918
39e Jaargang No- 18
PEEL EN MAAS
ABONNEMENTSPRIJS
PER KWARTAAL s
Voor VENRAY 55 c.
franco per post 70 c.
voor het buitenlaad
bij vootu tbetaling 90 c.
afzondei:!, nummers 5 c.
Uitgave van FIRMA. VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY.
PRIJS DER
ADVERTENTIEN
van 1—4 regels 20 c.
elke regel meer 5 c.
letters en vignetten naar
plaatsruimte. Advort ac
tiën, 3 maal geplaatst,
worden 2 maal berekend.
De Burgemeester van V onray,
brengt belanghebbenden in herinnering,
dat de boofdkenriog van springatierea voor
1918 te Venray zal plaats bebben Maandag
22 April a.s. op het Henseniuspleia, des
▼oormiddags 9 unr.
Zy, die stieren aan deze keuring wen-
sehen to onderwerpen, moeten daarvan
minsiens 10 dagen voor de keuring door
tqischeDkomat van den Burgemeester der
gemeente, waar de stier gestald ia, aan
Gedeputeerde Staten aangifte doan bij bet
daarvoor voorgeschreven formulier.
Degenen derhalve, die met onder Venray
gestalde stieren aan do keuring wmsoben
deel te nemen, moeten aicli voor 10 April
a.a. ter secretarie dezer gemeente melden,
alwaar dan de aangifte geheel kosteloos
voor bet in gereedheid wordt gebracht.
Bij \erauim van deze tydige aangifte
wordt de aiier n'at tot de keuring toege»
laten.
De premiekeuring voor de op de hoofd»
keuring goedgekeurde atieren zal voor de
afdealiog Yanray plaats hebben te Tienray
op Dintdag 23 April a. a. dee namiddags
2 nu r.
De Burgemeester van Venray,
O. VAN DE LOO.
Nieuwe bepalingen omtrent de
Seboenen- en fttlompenhone.
De Burgemeester van Venray,
brangt.trr algemeen» kennia, dat ingevolge
ean bealuil vnn het Kon. Nat. Steuncomi
té te 's Graveohago de vanwege bet Plaatse
lijke Sttuacomi'é alhier uitgegaveo bous
voor schoenea en klompen vanaf beden
a i a t meer overal geldig zijn buiten de
Gemeente,
Op deze bons kunnen dus vanaf heden
20 Maart uitsluitend binnen de Gemeente
Venray schoenen of klompen gekocht
teerden
Venray, 20 Maart 1918.
De Burgemeester van Venray
O. VAN DE LOO.
Wij hebben in den Vastentijd
Zijn lijden overwogen,
Wij zagen Hem veracht, bespot,
Met innig mededoogen.
En op de vraag, voor wio, o Heer,
Hebt Gij Uw Kruis bemind,
Dan komt 't uit Zijn dierb're mond
Voor U, voor U, mijn kind.
o
Uit liefde gaf Hij voor den mensch
Zijn laatston druppel bloed.
En heeft ons door Zijn bitt'ren dood
Voor d' ondergang behoed.
80.
Weehtvol vertrouwen, litre juffrouw,
zeide by. Er ia nog oieta met zekerheid te
zeggen, maar mijc vriend Frauchaux en ik
gaan nog beden naar Noirmoutier.
Gar.t gij naar mijn kind 1 Ik ga
mede 1
Eogéne en Pierre wilden aicb hier tegen
verzetten, de aohoeamaker trachtte.haar
redeu te doen verstaaD. Maar bet bart eener
moeder luistert daarna niet, wanneer bet
baar kioci betreft, en weldra bad de oude
vrouw allen tegenstand overwonnen, en er
werd bepaald, dat zy, trots den langen
weg en niet te ontwyken ge var m mede
zou gaan naar Noirmoutier.
Toen dit eenmaal bepaald was, ging Car
rou naar La Tressaie, terwijl Jeanoe
Boauregt.rd in baast toebereidselen maakte,
en Fauchèuxde stad iDging om paard en
rytuig te zoeken.
Eugöoa zou niet langer dan anderhalf
uur af we iig zijn, doch :.by kwam eerst na
drie unr, tegen bet vallen van den avond
terog. Naast hem liep Francoise Dagast,
tot groote verbazing van allen.
Hoe, gy bier, riep JeaDne, haar
ziende.
Ja moeder Beauregard, ik wil heden
avond met u gaan.
Maar uwe ouders
Op myn volhardend aandringen heb
ben zij my eindelijk veroorloofd u'te ver»
Daar op den berg van Smarfen,
Waar hij als offer viel;
Aanschouwen wij den duren prijs,
De waarde van een ziel.
En thans op dezen blijden dag,
Nu Christus is Verrezen,
Beloven wij voor Jezus Kruis,
De zonde steeds te vreezen.
Beminnen wij dat dierbaar Kruis,
Niet als het hout der schand;
Maar als de weg die allen voert.
Naar 't Hemelsch Vaderland.
Dierbaar Limburg, waar 't
Kruisbeeld
Steeds nog Uwe wegen siert,
En het geloof van Uwe Vad'ren
Nog zoo schoon en welig tiert,
Blijft Zijn beelt'nis immer eere,
Met oprechte kindermin,
Dan blijft Limburg aan den Christus,
Door Uw vrome godsdienstzin.
Fr. de VROEGE
Noordwijkerhout..
i.
Uit de reeds vroeger in dit blad
gepubliceerde artikelen over den in
de Peelstreek te bouweD Buurtspoor
weg, zal het eenieder klaar gewor
den zijD, dal dit een gaheele land
streek omvattende en doorsnijdend
spoorwegnet van (het grootste belang
is voor rie ontwikkeling van de nog
ten deele gesloten hulpbronnen der
streek.
Duizende en duizende hectaren,
die nu nog renteloos en woest liggen
sullen oogsten dragen en medewerken
ter oplossing van het groote vraag
stuk der volksvoeding.
De randdorpen der Peel zullen met
één stoot in het groote verkeer-staan,
een groot aantal afgelegen gehuchten
en alleenliggénde hoeven zuilen-regel
matige verbinding krijgen met de
buitenwereld.
Regelmatige toevoer van kunst
mest en zaaigranen, geordende afzet
van landbouwproducten, vee en
zuivel zal de opbrengst der landerijen
en hoeven met 3050 pet. verhoogen
In stede van stilstand komt er
gezellen.
Jeanne Beauregard drukte het meisje,
dat baar door dao hemel gezonden scheen,
aan het bart.
Carron vertelde dat'by de familie Dugast
op La Tretsaie bad aangetroffen. Bij bad
hun allea verteld, wat er de laatste dagen
gebeurd was, en wet bij voornemens was
te doen. Dadelfjk bad bet jonge meisje
verzocht met moeder Jeanne te mogen me
do gaan, cfschooo dat verzoek door baar
vader zeer onvoorzichtig eo dwaas werd
Francoise hield vol, zoodat de oudere,
geen weerztand kunnende bieden aan bare
tranen, eindelijk toestemden.
Dat ie nu alles g06d eo wel, mom
pelde Fancbeux, maar wat moeten wij
met de dames te Noirmoutier doen
We rnlleo wel zien, zeide Carrou, ais
onze vrienden nog op bet eiland moeten
blijveo, moeten zij alleen terug gaan. in
alle geval e er nu niet meer aan te den
ken, hen terug te sturen.
Maar vroeg vader Beauregard is bet
niet eene groote onvoorzichtigheid; zullen
mijne vrouw en Francoise de marechaus
sees niet op het spoor breogeu der ont
snapten
Laat ooi, hopen van niet. Wij vertrek
ken na bet invalleD der duisternis, niemand
zul weten waarbeen wij gaao.
Het was duidelijk, de wildstroopers
waren niet te overtuigen. In bun eenvond
verbeelden tü zich dat de nacht voldoende
wat om de juBtilie op een dwaalspoor te
brengen.
Een unr later was het stikdonker;
moeder Beauregard, Francoise en Carrou
begaven zich buiten de stadl waar Fauchsux
vooruitgaDg.
Dat alles te zamen genomen zal
een heilzamen invloed uitoefenen op
bet leven in de gemeenten. Men zal
niet zoo bekrompen en pover zitten,
maar kunnen zorgen voor goede
verlichting, drink waterbezorging,
electrisch licht en telefoon, die in de
nieuwerwetsche wereld noodzakelijk
zijn.
Da gemeenten zullen hunne woeste
gronden met'kracht ontginnen en de
gaten, die de distributie geslagen
heeft, zullen weer dicht gepleisterd
kunnen worden en definantiën zullen
weer in evenwicht komen met de
draagkracht der belastingbetalers.
Voor dat alles bestaat voorloopig
weinig kans, als er geene snelwer
kende hulpmiddelen te baat geno
men worden, om welvaart te brengen
en den nood te lenigen.
Dat middel is te vinden in betere
verkeerswegen, in den Peelbuurt-
spoorweg. Zonder eenige uitzon
dering bijna, zijn de gemeenten
doordrongen van de urgentie van
den aanleg van die stoomverbinding.
Zoowel de kleine als de groote
ontginners, zij, die een paar hectaren
peel en beide aangevat hebben, zoo
wel als de peelheeren, die honderde
hectaren ouder ploeg genomen heb
ben, zien met verlangen uit naar de
Peellijnen.
De lijn BoxmeerGemertEind
hoven moet de exportslagarijen
dienen, het peelbedrijf steunen, de
ondergegane industrie van Gemert
weder opwekken, in de dorpen bij
Eindhoven de kiein industrie levendig
houden en Eindhoven zelf tot een
begeerd eindpunt maken der groote
dwarsverbinding.
De beide lijnen van Noord na$r
Zuid ter weerszijden der Peel moeten
het onderling verkeer der opluikende
dorpen, welke in een lange rij van
Oss tot Deurne en van Grave tot
Venray liggen, bevorderen en de
verbinding vormen met de handels-
en nijverheidscentra, terwijl de zui
delijke lijn van Helmond, via Deurne
naar Venray, die plaatsen met eene
groote toekomst, te samen moet
schakelen en verbinden met de
Staatsverkeerslijnen.
Al deze lijnen zijn zoo toodigvoor
de gezonde ontwikkeling der Peel
streek, dat wij gerust durven zeggen
dat een andere manier niet mogelijk
is.
Men zou nu zeggen, dat waar de
urgentie van alle zijden te zien is, er
van uit de streek groote actie zou
uitgaan, dat men met bekwamen
spoed alle zeilen op zou zetten, om
het plan in veilige haven binnen te
brengen.
Dat d® afgevaardigden met prijs-
baren ijver het Nederlandsche volk
er op zouden wijzen, dat in het'
Zuidoosten van ons land eene groote
streek ligt, die op hulp en bijstand
wacht. Dat men de mannen, die be
langeloos de taak op zich namen een
aanzienlijk stuk van ons toch niet al
te groot vaderland open te sluiten
voor handel, nijverheid en landbouw
actieve hulp zou brengen, hen niet
alleen zou 'aten zwoegen en tenminste
mede den weg zou effenen.
Dat men niet alleen met sympa
thieke woordeo, maar ook met
klinkende daden in de'gemesnte»
raden blijk zou geven van mede te
willen arbeiden aan het grootsche
plan.
Gebeurt dat dan niet, zal men
vragen. Jawel, hier en daar, maar
lang niet genoeg. De ware, krach,
tige, voor geen bezwaren teruggaan,
de actie is er nog niet. De een ziet
nog naar den ander, de gr%ad van
belangstelling verschilt van 40100
pet. en moet eigenlijk overal 100 pet
zijn. Men maakt nog te veel bezwa.
ren, die licht op te lossen zijn of in
't geheel niet (bestaan. Men wil een
miliioen algemeen belang voor eenige
duizenden guldens koopen, wil van
de zij Je van staat en provincie edel.
moedigheid en mildheid zien, maar
houdt heimelijk den sleutel der
geldkist zoo lang mogelijk in den
zak.
Dat is een groote fout. Groote
zaken moeten op waarlijk groote
wijze behandeld worden, zonder ach.
terdeuren of zijwegen.
Alles en allen moeten samen»
werken om het doel te bereiken,
het tot bloei brengen der Peel en
der Peelstreek, door een alles om.
sluitend, alles omvattend spoorweg»
net, door den Peelbuurtspoor.
Wie daarvoor de koorden der
beurs niet wat ruimer dan gewoonlijk
wil opentrekken, weet niet in de
toekomst te lezen.
II
Sinds enkele jaren staan wij in een
met het rijtuig beu wachtte.
Zeer ootroerd namen aile vier io het
rijtuig plaats, rondom hen waa bet volko
men stil, en toen Faucheux het paard in
de nchtiDg van Poroic atuurde, scheen hel
wel alsof niemaod hen in den duisteren
nacht gesien had.
Op een dier schoons dagen, gelijk er
in den herfst zoovsle rijstak tegen den
avood een hevige wind op.
Vier zeelieden maakte rich gereed om
met de -Sainte Francoise" over te steken
van Pornic naar Noirmontier. Dit waren
Cartabui, File a Voiie. Yalander en Equa
tor, die allen naar Noirmoutier mossten,
De reilen waren geheachen en- klapteD
tegen de masten, de roeiboot was achter
aan bet schip vastgebonden en allee op
het dek zorgvuldig gerangschikt en in
orde gebracht,
Cartahnt bad het teeken gegeven en
reeds maakten Yalander en Equator zich
gereed het anker te lichten.
De zee werd woestqr, een sterke Noor
denwind joeg de golven over deo pier.
Het wordt slecht .weer, zei File a
Voile,
Cartabut wierp een onderzoekenden blik
naar den horizont.
Dat is waar, doch de storm zal niet
voor den nacht doorkopien.
Moeten wij het anker lichten, vroeg
Equator.
Ja, antwoordde Cartahnt, en dan op
Qods genade.
Op betzelde oogenblik liepen twee ma
rechaussees lange de haven overal vragen
de, of er niet een schip gereed lag om
naar Noirmontier te vertrekken.
Van verre de -Sainte Francoise", die ge.
reed lag om de haven te verlateo, be
merkende, snelden zij toe ea riepen den
kapitein aan.
Het waren de oude Michel, brigadier
van Durtal en Luticher, brigadier van
CbateaubriaBt. Beiden hadden van hunne
chefs een vertrouwelijke opdracht outran -
geo.
ZÜ moeiten zich naar Noirmontier be
geven, waar men vermoedde, naar ioiich.
tingen van Dambié, den vrederechter, dat
Rouget en Beanregard moesteo zijn.
Niat zonder reden meende men, dat de
manneo, die indertijd da beide veroordeel
den hadden gevangen genomen, hen on-
middeiyk zonden herkennen.
De oude Michel, voor op de pier staande,
hield bfj wijze van spreekbuis de handen
aan deo mond.
Ahoi I boot I ahoi I
Ah»i 1
Oaat ge naar Noirmontier
Ja I
Wilt ge om meenemen
Dat hangt er van af de zee staat erg
hol.
Equator keek Cartabut aan, en zorgende,
dat hij op de pier niet kon wordeD ge
boord, zeide bij
Ik vaar oiet gaarne met die lieden.
Ja, zei Yalander, zij weten altijd op
kleine wetsovertredingen te «ijzen.
Dat is om te verbaliseeren.
Joist, maar dao moet ar ook boete
betaald wordea.
Intuuchen streak Cartahnt aarrelend
door zijn baard.
De oude Mlcbel fluisterde zijn kameraad
in bet oor Laat ons naar den prijs
vragen, het land betaalt toch.
wereld vol nieuw bewegeo en laven
op allerlei gebied. Vooral in de vier
oorlogsjaren is veel veranderd. De
waarde van het geld is gezakt. Alles
is in prijs gestegen. De handelswereld
past zich snel genoeg aan dien
nieuwen zabeDgang aan, maar het
overige gedeelte van het menschdom
is over het algemeen nog al behouds.
gezind. Het gaat te snei. Men kan
zich niet van de oude wijze van be.
schouwen losmakenv denkt en handelt
nog steeds, zooals meo dat voor
jaren aangeleerd heeft. Men gaat
niet mede en kan niet zoo snel vatten
hoe dringend noodig nieuwe spoor»
wegverbiudingen als de Peelbuu.'t»
spoor zijn.
Men ziet hem graag komen, o ja,
maar men heeft gezieD, dat altorlei
andere groote plannen ook zoo lang
duren en geduurd hebben en tcch
eindelijk gekomen zijn, men dommelt
in en laat violen fluiten. In euvelen
moed rekent men op den goedzak
Staat en de milde dame provincie, die
dat samen we! voor de brave burgers
en gemeenten kant en klaar zu'len
maken. Moeten de besturen zelf
meedoen, nu, dan kan men immers
nog handelen en de raak voor een
prikje uitgevoerd krijgen en lacht
later de domraen uit, die eerlijk en
redelijk door flinke bijdragen krach,
tig steunden. O, die Jansaliegeest
heeft zoo dikwijls de uitvoering der
mooiste plannen jaren vertraagd en
soms totaal naar den kelder geholpen
dat wij onbewimpeld durven zeggen,
dat vooral deze geest van verderf uit
de omgeving der peelplannen moet
gehouden worden.
Neen, de belanghebbende gemeen,
ten bebben kunnen zien en waar»
nemen, dat de ontwerpers hun plan.
nen eerlijk en openlijk, tast» en
berekenbaar voor eenieder blootge»
legd en openbaar gemaakt hebben,
dat zij er riet tegen op gezien
hebben, daaraan jaren van grondige
studie der streek en der bestsuns»
middelen der bevolking voorat' te
doen gaan.'
De opzet is naar den eisch geschied
zonder eenig achterhouden. Daar
tegenover moet dus staan van den
kant der besturen een oponlijk en
degelijk steunen, krachtig en werk»
dadig, een steuneD, dat zich omzet
in het nemen voor een flink bedrag
van aandeeien, met het uitzicht op
rente.
Slot volet.
Eo zich weder tot Cartabut weuder.de,
riep bfj
Hoeveel verlangt ge voor deo over-
toobt
Er is reeds veel volk aan boord.
Dat is oiels wij willeo mede,
Hebt gij baaat?
Ja veer voet, wij zullen betalee wat
ge vraagt.
CartRfaut ocemde een zeer beogen prye,
die onmiddellijk werd goedgevonden.
De zeeman nam zijo hoed af.
Wacht, wacht, riep hij.
Eo io de roeiboot spnpgoode, roeida by
naar de pier, om de twee marechaussees af
ie haieu.
Dat is eeo gelukkig toeval, ze'.do de
oude Michel, achter in de bootgaaode zit.
teo, met tyn karabijn oaa.V. zich. Wij moe
ten uog dezen avond te Noirmoutier zy®,
en zonder n hadden we hier knooeo blij
ven.
Hebt gij dan daar een ornslige zaak,
vroeg Cartabui Diet zonder belangstelling.
Eene zeer ernsiige I
Een oogenblik keek Cartahnt beide ma
rechaussees onderzoekend aan en dacbi aan
de twee galeiboeven, die by in bet begin
van den zomer op het eiland aan wal bad
gezet.
Ziende dat de vloed opkwam, bevel by
Yalander en Equator om het anker te lich
ten.
Eenige minnten iater wendde de -Saint®
Francoise" dm boeg reeds naar voiie ze®,
toen de onde Michel, die naar de haven zat
te kijken opeene overeind vloog.
Houdt op, boodt op, riep by.
Wordt vervolga.
