Vogelverdelging. Uitgave van Firma W. Van den Munckhof, Venray. Zaterdag- SB Maart 1914. 3oste Jaargang. No. 13 Dit nummer bestaat uit TWEE BLADEN Vergadering R. K. MIDDENSTAND. l f Abonnementsprijs per kwartaal Prijs der Advertentiën Niet genoeg kan herhaald worden dat het dooden van vogels die voor de natuur zoo nuttig zijn, enkel en alleen om een paar vederen te be machtigen, een mensch-onwaardige behandeling is. Talrijke motieven kunnen nog tegen vogelverdelging worden aan gevoerd. Wij konden spreken van de schoon heid van den vogel, van zijn dik wijls heet lijk gezang, zijn wondere eigenschappen wat betreft nestbouw verzorgen van de jongen enz., doch waar deze regels geschreven zijn voornamelijk uit een economisch oogpunt, willen wij over de etische argumenten tegen den voge'moord niet spreken. De vogels zijn een der nuttigste «bezittingen' van den rnonseh, die intusschen het allerminst worden ge waardeerd. Hebben de vogels mooie vederen, geschikt voortooi, dan is oogenblik kelijk de vogelstrooper bij de hand, om dood en verdeif te zaaien. Hierbij komt nog de verzamelaar. Is eenmaal een zeker soort vogels vrijwel geheel uitgeroeid, dan be weegt de verzamelaar hemel en aarde om voor het te laat is, nog een exemplaar voor zijn collectie te bemachtigen. Ook de jager of sportman wenscnt e**n deel van de kostbare buit, en is er trofsch op de bijna uitgestorven vogel als een tropee bij zijn collectie te voegen en aan zijn vrienden te kunnen toonen. Geen exemplaar van de bijna uit gestorven of liever uitgeroeide soort vliegt des morgens weg, met de zekerheid des avonds te kunnen terugkeeren, want overal loert de jager of veerenstrooper, om zijn meer of minder kostbare veeren te be» machtigen, ten koste van het leven van het arme gejaagde dier. Het gaat met dergelijke schand daden, zooals het met zieken gaat. Wordt de voortgang niet belet, dan worden zij dagelijks erger. Wordt de systematische vogelmoord niet gestuit, dan is vast en zeker de wraak, volgend op deze misdaad te verwachten en zullen de gevolgen veel vérstrekkender zijn, dan woor den kunnen uitdrukken. Een van de meest werkzame mid delen om vogelmoord tegen te gaan en te trachten de oogen van het publiek te openen is nu in de Ver- eenigde Staten van Noord Amerika toegepast, terwijl ook Australië denzelfden maatregel heeft genomen. Men heeft namelij k eenvoudig weg, den invoer van vederen, huiden, vleugels of deelen 7an in het. wild levende vogels strikt verboden. Dit voorbeeld verdient navolging. Op dit oogenblik is een wetsont werp van dezelfde strekking bij het Engelsche Parlement aanhangig. Zal Nedeiland achterblijven l Hebben eenmaal de voornaamste koloniale mogendheden een verbod van invoer uitgevaardigd, dan zullen zeker andere landen volgen. De bijna almachtige mode zal, vindingrijk als altijd, nieuwe en minder immoreele versieringen voor de vrouw schep pen en binnen een paar jaren zal het dwaze gebruik of misbruik van vederen tot het verleder.e behooren. Natuurlijk wordt hier niet ge werkt tegen het gebruik van struis vederen of van vederen van vogels, die voor dit doel gekweekt worden, «geplukt", wanneer de vederen rijp zijn, zonder dat het dier er den min sten last van ondervindt. Wordt de veer geplukt wanneer ze nog niet volwassen is, dan schaadt de kweeker zich zelve minstens even hard, omdat hij dan zijn vogel, die anders gedurende lange jaren een bron van rijke in komsten is, grondig bederft. Hier waakt dus eigenbelang tegen Men zal van de zijde der veeren- handelaars, ik bedoel hier de han delaars in wilde vogelveeren en huiden, trachten met alle mogelijke drogredenen te bewijzen, dat het bemachtigen der veeren niet geschied ten koste van het leven der vogels of hunne jongen. Deze actie is in Amerika gevoerd, gelukkig zonder succes, en nu trachten in Engeland deze handelaars het publiek zand in de oogen fe strooien, bang als zij zijn, dat hun lucratief bestaan ten koste van groote economische be langen zal worden bedreigd. In een van de Engelsche bezittingen in Afrika leven een soort prachtige ijsvogels, die zich voornamelijk met insecten voeden. Gedurende de laat ste zes veerenveilingen in Londen worden niet minder dan 166,000 ijsvogelhuiden verkocht voor den prijs van 17 cent per stuk. Elk dezer vogels is zijn gewicht aan goud waard als insecteneter. In 1913 werden in zes veilingen 216000 dezer huiden verkocht. In de twaalf maanden voor Juni 1913 werden er in Londen niet minder dan 4,500,000 pauwenveeren verkocht. Behalve deze, die het grootste aantal vormen, komen er geen an dere losse vederen aan de markt in zoo groot aantal roofvogelvederen. Wanneer niet spoedig een algemeen verbod van vederen wordt gegeveD, zal al ras de aanvoer dezer vederen toch ophouden, maar dan zullen het de vrouwen alléén niet zijn, die be vreesd zijn voor muizen. Deze enkele gegevens zullen reeds voldoende duidelijk hebben gemaakt, dat er een hoogst ernstig gevaar dreigt van den kant der vogelhuiden bandelaars. Ten eiode aan dit gevaar het hoofd te bieden, is het dringend noodzakelijk, dat ook wij Neder» landers, alles doen wat in ons ver» mogen is, om deze vreeselijke moordpartij te doen eindigen. Het eenige wat te doen is, is een strikt verbod van invoer van deelen van in het wild levende vogels, niet J alleen als handelswaar, maar ook, voor die vederen enz.die als z.g. j particulier bezit door enkele per» sonen op hun hoeden en in hun bagage worden ingevoerd. Het gelijkt op het e?rste oogen» blik een draconische maetregel, doch bij nader inzien zal men tot de over» tuiging komen, dat het noodzakelijk is, wil men het vërbod van invoer niet tot een doode letter maken. Waar hier de Vereenigde Staten zijn voorgegaan, waar op ditoogen» blik in het Engelsche Lagerhuis een wet van dezelfde strekking in behan» deling is en waar in Duitschland eveneens een dergelijke wet te verwachten is, mag Nederland met zijn groote koloniale en handelsbe» langen niet achterwege blijven, om mede te werken, het gebruik van doode vogels als versiering, binnen zoo kort mogelijken t id tot de ge» schiedenis te doen b%h oren. Dit is Uit den aard der zac hebben wij ons door gebrek aan ruimte zeer te beperken en zijn enkele hoogst be» langrijke zaken dikwijls slechts met een enkel woord genoemd. Waar bijv. gezegd wordt: »deze vogels worden gedurende den broei» tijd belaagd'*, kan een ieder die een oogenblik nadenkt, vatten wat verder bedoeld, maar niet gezegd wordt. In dien tijd namelijk hebben de oude vogels hun mooiste veeren, maar ook hun eieren of jongen. Worden de ouders nu gedood, dan is duidelijk dat de eieren bederven of de jongen verhongeren, met het gevolg, dat het bestaan der soort ernstig bedreigd wordt. Gld. PEEL MAAS Weekblad voor Venray, Horst en omstreken. 1 voor VENRAY franco per post voor het buitenland bij vooruitbetaling afzonderlijke nummers 50 c. 65 c. B5 c. 4 c. van 1—4 regels elke regel meer letters en vignetten naar plaatsruimte. Advertentiën, 3maal geplaatst, worden 2maal berekend. 20 c. 5 c. mÊmimÊ^ÊÊÊÊÊÊmmÊÊÊÊmÊ—iÊÊÊÊÊmÊmtÊÊmÊmmÊÊmÊÊ^imÊÊm^m i-»r. oio Ml o V mm Maandag 23 Maart, nam. half 8. Ruim kwartier over 8 opende de Voor zitter de vergadering roet den gewonen groet. Hoewel dit punt niet op de agenda voorkomt, zal 'nij allereerst verslag uit brengen over de vergadering van het Hoofdbestuur te Venlo, waarop hij als afgovaardigde der afdeeling Venray tegen woordig was. Die vergadering was iD hoofdzaak belegd om te komen tot op richting van, of aansluiting bij eenige credietbank, doch reeds bij den aanvang trad het Bestuur zeer partijdig op. Spreker geeft uitlegging van de handelwijze van het Bestuur tegenover de afdeeling Roer mond, speciaal tegen haren Voorz'tter, den heer Hermens—Moons, voorstander der aansluiting bij 's Bosch, in tegenstel ling met het Hoofdbestuur dat voor Utrecht ijverde, hoe het niet leveren der gevraagde rapporten kwaad bloed had gezet, hoe alles wat niet naar den zin van het Bestuur was eenvoudig werd ter zijde gesteld en hoe de motie Venlo om de gevraagde rapporten te leveren met groote meerderheid werd verworpen. Deze ver gadering, die onder hevig tumult verliep, draaide ten slotte op niets uit en het Bestuur nam zijn ontslag. Van den afge treden Voorzitter en Secretaris ontving de afd. Venray een schrijven om in het vervolg een ander dan de heer Winters als afgevaardigde te zenden, wijl deze, gezien zijne houding op de Centrale Ver- gadeiing te Roermond en op de laatste vergadoring te Venlo een gevaar vormde voor de goede orde, er tevens op wijzen de dat de heer Winters op deze Vergaderingen gedwongen werd woorden te herroepen. Spreker noemt dit leugens. Cp de vergadering te Roermond heeft hij niets herroepen, alleen zijne woorden herhaal de'iijk toegelicht. Verschillende aanwezige Venrayers kunnen dit getuigen. Te Venlo heeft hij geen herrie geschopt, integendeel het Bestuur schopte herrie, ook heeft hy nie's gedwongen herroepen, alleen een punt in zake aansluiting bij de credietbank, heeft hij geheel vi ij willig ingetrokken. Op de vergadering, gehouden voor de vorkiezing van een nieuw bestuur, werd scherpe critiek op hem uitgeoefend e» werd hij op de grofe'e wijze beleedigd Indien dat deft'ge Bestuur eenig eerge voel had bezeten, zoude het toch wel nagelaten hebben om een afwezige, die zich niet verded gen kon, te beleedigen. Hij zal er dan ook niet verder op ingaan en is er zeker van dat ieder weldenkend" dergelijke handelwijze zal afkeuren. Agenda Verkiezing Bestuurslid. Van den heer V. Fonck was een schrijven ingekomen dat hij zich bedankte als bestuurs- en werkend lid, omrede hij vuui uoiuoti* ïa:-r.;eh -fijn» zaken terug te trekken en wijl hij als Raadslid vrij wenschte te blijven in zake de behartiging der gr meentebelangen Voor kennisgeving aangenomen. Een schrijven van den heer Jac. Fonck, waarbij deze zich bedankt als lid der vereeniging, zonder opgaaf van reden, werd eveneons voor kennisgeving aange nomen. De heer W. Laurensse wenschte het secretarisschap niet langer waar te nemen, wijl zyne vele bezigheden hem er den tijd niet toe lieten. De Voorzitter zal niet meer hij Laurensse aandringen op aanblijven, wijl het hem gebleken is dat zulks onmogelijk gaat, te meer daar de heer Laurensse als bestuurslid de veree niging zal blijven steunen. Ook de voorzitter had zijn ontslag inge diend. Vooreerst wegens de grievende wijze waarop hij te Roermond behandeld werd. voorts wegens drukte in eigen zaak en vooral wegens het gemis van een secre taris. Hij kon wel veel, doch alles op de schouders nemen, is hem onmogelijk. Op de bestuursvergadering heeft hij zich echter laten bepraten en zal voorloopig aanblijven hoe lang zal de tijd leeren. Er zal dus moeten voorzien worden in de vacature van een bestuurslid, dat tevens secretaris zal zijn. Hij drukt de verga dering op het hart goed toe te tien wien men kiest, want krijgt hij een persoon toegevoegd ais secretaris, die daartoe niet geschikt is, dan zal hij geen week meer voorzitter zijn. De heer W. Wijnhoven zon een persoon voorstellen en dien bij acclamatie kiezen. De voorzitter viudt eene stemming bij briefjes eerlijker, dan krijgt men een zuiver inzicht van het gevoelen der leden, maar als de heer Wijnhoven een geschikt persoon weet, bestaat er geen bezwaar hem de vergadering kenbaar te maken. De heer W. Wijnhoven zou de heer v d. Pasch een zeer geschikt persoon achten. Dit vond algemeen bijval en bij stem ming werd de heer v. d. Pasch met 30 der 35 uitgebrachte stemmen gekozen. De voorzitter vraagt den heer v. d. Pasch of hij zijne beuoeming aanneemt. De heer v. d. Pasch, hoewel eenige reden hebbende om te bedanken, zal daar ter wille van de goede zaak over heen stappen, hij breDgt de vergadering dank voor het in hem gestelde vertrouwen en verklaart zijne benoeming aan te nemen. Nu de vereeniging in het bezit is van een nieuwen secretaris, meent de veor- ziiter niet na te mogen laten een woord van dank te brengen aan den afgetredene. Hij bedankt dan ook den heer Laurensse, mede uit naam der gehoele vergadering voor al hetgeen hij in het korte tijdsbe stek dat de vereeniging bestaat voor haar gedaan heeft, hy bracht hem dank voor zijne accurate boekhouding en werkwijze en hoopt dat hy nog lang met hem zal mogen samenwerken als bestuurslid, den heer v. d. Pasch roept hij het welkom aan de bestuurstafel toe, en hoopt dat hij minstens evenveel jaren met den heer v. d. Pasch zal mogen samenwerken als maanden met den heer Laurensse. Voorts deelt hij mede, dat hij benoemd is tot lid der commissie van den Katho» 1 ekendag. Hij spoort alle aanwezigen aan tot trouwe opkomst op de eerstkomende vergadering, uit te schrijven door de commissie en wijst op den plicht en als katholieken en als middenstanders om dien dag zoo goed mogelijk te doen slagen. Ook wijst hij er op hoe het inrichten van doeltreffende etalage's op dien dag bij de talrijke bezoekers indruk kan maken en zijdelings voordeel af werpen. Men ga niet af op cafépraatjes als daar hebben we niks aan. ze nemen de boterhammen zelf mee. enz. doch helpe om dien dag alle luister bij te zetien. Daarna deed bij eene oproeping om de kinderen bij het bestuur op te geven voor het volgen van den handelscursus. Ieder kind. dat de lagere school met vrucht heeft doorloopen, kan worden toegelaten, doch ook voor volwassenen is de deel names opengesteld. Hij spoorde daarom tot spoedige aangifte aan, wijl bij de subsi- aanvrage opgegeven kan worden hoeveel leerlingen er ongeveer zijn zullen. Tot de bakkers en kruideniers richtte hij de aansporing nu eens te beginnen met het oprichten van een gilde. Hij wees op net gevaar dat de coöperatieve winkel der arbeiders opleveit voor den Middenstand, De arbeider hoeft volkomen recht om te ccöpereeren, maar de Midden stand dient middelen te beramen zulk een coöperatie onnoodig te maken, of zoo zij er eenmaal is, tenminste derden zooveel mogelijk uit coöperatieve winkels terug te houden, door levering van goede of goedkoope waar. De coöperatieve winkel is eeDmaal gevestigd te Venray en op een zeer geschikt punt ook. Spreker twijfelt geen oogenblik of hij zal er blijven en bloeien. Mopperen of schelden in de herbergen haalt niets uit, het is thans zaak de handen uit de mouwen te steken en aan te pakken, gebeurt dat niet dan hebben de kruideniers groot gevaar er onder te gaan. Hij wijst op het groote nut van ge zamenlijk inkoopen, op het stichten van een grossiershuis. waar alles aanwezig is, en waar ieder der aangesloten winkeliers zooveel of zoo weinig haalt als hem belieft. Hij toont aan dat de voordeelen welke nu de grossiers uit Venlo, Nijmegen of 's Bosch opstrijken, in eigen zak konden vloeien en roept de bakkers en kruide niers toe. vereenigt U, eer het te laat is, de tijd dringt, stel eene commissie van onderzoek in die U van advies dienst, begint spoedig want het is moeilijk verlo ren terrein te heroveren. Meer kan spreker niet zeggen, want het bestuur der M. V. is nu niet aangewezen om koopman of grossier te spelen, maar wanneer de commissie uit de bakkers en kruideniers hare taak volbracht heeft, wli het bestuur der M. V. gaarne helpen tot de oprichting der gilde. Ook tot de aanwezige schilders- en bouwvakpatroons richtte spreker nogmaals een woord van aanmoediging. Hy betreur de het dat hunne vereeniging op niets is uitgeloopen en stelde hun het smedengilde, dat onder leiding van zijn voorzitter, den heer A. de Haen, een schoone toekomst tegemoet belooft te gaan. ten voorbeeld. De kas van den penningmeester werd door de daarvoor aangewezen leden ge verifieerd en in orde bevonden. De gelden zullen voorloopig op de Rijkspostspaar bank geplaatst worden. Io zake de bestelwagen van Qend Loos deed de Voorzitter de mededeeling dat aau de directie der Staatsspoor, de

Peel en Maas | 1914 | | pagina 1