Vogelverdelging.
Uitgave van Firma W. Van den Munckhof, Venray.
Zaterdag- SB Maart 1914.
3oste Jaargang.
No. 13
Dit nummer
bestaat uit
TWEE BLADEN
Vergadering
R. K. MIDDENSTAND.
l
f
Abonnementsprijs per kwartaal
Prijs der Advertentiën
Niet genoeg kan herhaald worden
dat het dooden van vogels die voor
de natuur zoo nuttig zijn, enkel en
alleen om een paar vederen te be
machtigen, een mensch-onwaardige
behandeling is.
Talrijke motieven kunnen nog
tegen vogelverdelging worden aan
gevoerd.
Wij konden spreken van de schoon
heid van den vogel, van zijn dik
wijls heet lijk gezang, zijn wondere
eigenschappen wat betreft nestbouw
verzorgen van de jongen enz., doch
waar deze regels geschreven zijn
voornamelijk uit een economisch
oogpunt, willen wij over de etische
argumenten tegen den voge'moord
niet spreken.
De vogels zijn een der nuttigste
«bezittingen' van den rnonseh, die
intusschen het allerminst worden ge
waardeerd. Hebben de vogels mooie
vederen, geschikt voortooi, dan is
oogenblik kelijk de vogelstrooper bij
de hand, om dood en verdeif te
zaaien.
Hierbij komt nog de verzamelaar.
Is eenmaal een zeker soort vogels
vrijwel geheel uitgeroeid, dan be
weegt de verzamelaar hemel en
aarde om voor het te laat is, nog
een exemplaar voor zijn collectie te
bemachtigen.
Ook de jager of sportman wenscnt
e**n deel van de kostbare buit, en is
er trofsch op de bijna uitgestorven
vogel als een tropee bij zijn collectie
te voegen en aan zijn vrienden te
kunnen toonen.
Geen exemplaar van de bijna uit
gestorven of liever uitgeroeide soort
vliegt des morgens weg, met de
zekerheid des avonds te kunnen
terugkeeren, want overal loert de
jager of veerenstrooper, om zijn meer
of minder kostbare veeren te be»
machtigen, ten koste van het leven
van het arme gejaagde dier.
Het gaat met dergelijke schand
daden, zooals het met zieken gaat.
Wordt de voortgang niet belet, dan
worden zij dagelijks erger. Wordt
de systematische vogelmoord niet
gestuit, dan is vast en zeker de
wraak, volgend op deze misdaad te
verwachten en zullen de gevolgen
veel vérstrekkender zijn, dan woor
den kunnen uitdrukken.
Een van de meest werkzame mid
delen om vogelmoord tegen te gaan
en te trachten de oogen van het
publiek te openen is nu in de Ver-
eenigde Staten van Noord Amerika
toegepast, terwijl ook Australië
denzelfden maatregel heeft genomen.
Men heeft namelij k eenvoudig
weg, den invoer van vederen,
huiden, vleugels of deelen 7an in het.
wild levende vogels strikt verboden.
Dit voorbeeld verdient navolging.
Op dit oogenblik is een wetsont
werp van dezelfde strekking bij het
Engelsche Parlement aanhangig.
Zal Nedeiland achterblijven l
Hebben eenmaal de voornaamste
koloniale mogendheden een verbod
van invoer uitgevaardigd, dan zullen
zeker andere landen volgen. De bijna
almachtige mode zal, vindingrijk als
altijd, nieuwe en minder immoreele
versieringen voor de vrouw schep
pen en binnen een paar jaren zal
het dwaze gebruik of misbruik van
vederen tot het verleder.e behooren.
Natuurlijk wordt hier niet ge
werkt tegen het gebruik van struis
vederen of van vederen van vogels,
die voor dit doel gekweekt worden,
«geplukt", wanneer de vederen rijp
zijn, zonder dat het dier er den min
sten last van ondervindt.
Wordt de veer geplukt wanneer
ze nog niet volwassen is, dan
schaadt de kweeker zich zelve
minstens even hard, omdat hij dan
zijn vogel, die anders gedurende
lange jaren een bron van rijke in
komsten is, grondig bederft.
Hier waakt dus eigenbelang tegen
Men zal van de zijde der veeren-
handelaars, ik bedoel hier de han
delaars in wilde vogelveeren en
huiden, trachten met alle mogelijke
drogredenen te bewijzen, dat het
bemachtigen der veeren niet geschied
ten koste van het leven der vogels of
hunne jongen. Deze actie is in
Amerika gevoerd, gelukkig zonder
succes, en nu trachten in Engeland
deze handelaars het publiek zand in
de oogen fe strooien, bang als zij
zijn, dat hun lucratief bestaan ten
koste van groote economische be
langen zal worden bedreigd.
In een van de Engelsche bezittingen
in Afrika leven een soort prachtige
ijsvogels, die zich voornamelijk met
insecten voeden. Gedurende de laat
ste zes veerenveilingen in Londen
worden niet minder dan 166,000
ijsvogelhuiden verkocht voor den
prijs van 17 cent per stuk. Elk
dezer vogels is zijn gewicht aan
goud waard als insecteneter. In
1913 werden in zes veilingen 216000
dezer huiden verkocht.
In de twaalf maanden voor Juni
1913 werden er in Londen niet
minder dan 4,500,000 pauwenveeren
verkocht.
Behalve deze, die het grootste
aantal vormen, komen er geen an
dere losse vederen aan de markt in
zoo groot aantal roofvogelvederen.
Wanneer niet spoedig een algemeen
verbod van vederen wordt gegeveD,
zal al ras de aanvoer dezer vederen
toch ophouden, maar dan zullen het
de vrouwen alléén niet zijn, die be
vreesd zijn voor muizen.
Deze enkele gegevens zullen reeds
voldoende duidelijk hebben gemaakt,
dat er een hoogst ernstig gevaar
dreigt van den kant der vogelhuiden
bandelaars.
Ten eiode aan dit gevaar het
hoofd te bieden, is het dringend
noodzakelijk, dat ook wij Neder»
landers, alles doen wat in ons ver»
mogen is, om deze vreeselijke
moordpartij te doen eindigen.
Het eenige wat te doen is, is een
strikt verbod van invoer van deelen
van in het wild levende vogels, niet J
alleen als handelswaar, maar ook,
voor die vederen enz.die als z.g. j
particulier bezit door enkele per»
sonen op hun hoeden en in hun
bagage worden ingevoerd.
Het gelijkt op het e?rste oogen»
blik een draconische maetregel, doch
bij nader inzien zal men tot de over»
tuiging komen, dat het noodzakelijk
is, wil men het vërbod van invoer
niet tot een doode letter maken.
Waar hier de Vereenigde Staten
zijn voorgegaan, waar op ditoogen»
blik in het Engelsche Lagerhuis een
wet van dezelfde strekking in behan»
deling is en waar in Duitschland
eveneens een dergelijke wet te
verwachten is, mag Nederland met
zijn groote koloniale en handelsbe»
langen niet achterwege blijven, om
mede te werken, het gebruik van
doode vogels als versiering, binnen
zoo kort mogelijken t id tot de ge»
schiedenis te doen b%h oren. Dit is
Uit den aard der zac hebben wij
ons door gebrek aan ruimte zeer te
beperken en zijn enkele hoogst be»
langrijke zaken dikwijls slechts met
een enkel woord genoemd.
Waar bijv. gezegd wordt: »deze
vogels worden gedurende den broei»
tijd belaagd'*, kan een ieder die een
oogenblik nadenkt, vatten wat
verder bedoeld, maar niet gezegd
wordt.
In dien tijd namelijk hebben de
oude vogels hun mooiste veeren,
maar ook hun eieren of jongen.
Worden de ouders nu gedood, dan
is duidelijk dat de eieren bederven
of de jongen verhongeren, met het
gevolg, dat het bestaan der soort
ernstig bedreigd wordt. Gld.
PEEL
MAAS
Weekblad voor Venray, Horst en omstreken.
1
voor VENRAY
franco per post
voor het buitenland bij vooruitbetaling
afzonderlijke nummers
50 c.
65 c.
B5 c.
4 c.
van 1—4 regels
elke regel meer
letters en vignetten naar plaatsruimte.
Advertentiën, 3maal geplaatst, worden 2maal berekend.
20 c.
5 c.
mÊmimÊ^ÊÊÊÊÊÊmmÊÊÊÊmÊ—iÊÊÊÊÊmÊmtÊÊmÊmmÊÊmÊÊ^imÊÊm^m
i-»r. oio
Ml o
V mm
Maandag 23 Maart, nam. half 8.
Ruim kwartier over 8 opende de Voor
zitter de vergadering roet den gewonen
groet. Hoewel dit punt niet op de agenda
voorkomt, zal 'nij allereerst verslag uit
brengen over de vergadering van het
Hoofdbestuur te Venlo, waarop hij als
afgovaardigde der afdeeling Venray tegen
woordig was. Die vergadering was iD
hoofdzaak belegd om te komen tot op
richting van, of aansluiting bij eenige
credietbank, doch reeds bij den aanvang
trad het Bestuur zeer partijdig op. Spreker
geeft uitlegging van de handelwijze van
het Bestuur tegenover de afdeeling Roer
mond, speciaal tegen haren Voorz'tter,
den heer Hermens—Moons, voorstander
der aansluiting bij 's Bosch, in tegenstel
ling met het Hoofdbestuur dat voor
Utrecht ijverde, hoe het niet leveren der
gevraagde rapporten kwaad bloed had
gezet, hoe alles wat niet naar den zin van
het Bestuur was eenvoudig werd ter zijde
gesteld en hoe de motie Venlo om de
gevraagde rapporten te leveren met groote
meerderheid werd verworpen. Deze ver
gadering, die onder hevig tumult verliep,
draaide ten slotte op niets uit en het
Bestuur nam zijn ontslag. Van den afge
treden Voorzitter en Secretaris ontving
de afd. Venray een schrijven om in het
vervolg een ander dan de heer Winters
als afgevaardigde te zenden, wijl deze,
gezien zijne houding op de Centrale Ver-
gadeiing te Roermond en op de laatste
vergadoring te Venlo een gevaar vormde
voor de goede orde, er tevens op wijzen
de dat de heer Winters op deze
Vergaderingen gedwongen werd woorden
te herroepen.
Spreker noemt dit leugens. Cp de
vergadering te Roermond heeft hij niets
herroepen, alleen zijne woorden herhaal
de'iijk toegelicht. Verschillende aanwezige
Venrayers kunnen dit getuigen.
Te Venlo heeft hij geen herrie geschopt,
integendeel het Bestuur schopte herrie,
ook heeft hy nie's gedwongen herroepen,
alleen een punt in zake aansluiting bij de
credietbank, heeft hij geheel vi ij willig
ingetrokken.
Op de vergadering, gehouden voor de
vorkiezing van een nieuw bestuur, werd
scherpe critiek op hem uitgeoefend e»
werd hij op de grofe'e wijze beleedigd
Indien dat deft'ge Bestuur eenig eerge
voel had bezeten, zoude het toch wel
nagelaten hebben om een afwezige, die
zich niet verded gen kon, te beleedigen.
Hij zal er dan ook niet verder op ingaan
en is er zeker van dat ieder weldenkend"
dergelijke handelwijze zal afkeuren.
Agenda Verkiezing Bestuurslid.
Van den heer V. Fonck was een
schrijven ingekomen dat hij zich bedankte
als bestuurs- en werkend lid, omrede hij
vuui uoiuoti* ïa:-r.;eh -fijn» zaken terug
te trekken en wijl hij als Raadslid vrij
wenschte te blijven in zake de behartiging
der gr meentebelangen Voor kennisgeving
aangenomen.
Een schrijven van den heer Jac. Fonck,
waarbij deze zich bedankt als lid der
vereeniging, zonder opgaaf van reden,
werd eveneons voor kennisgeving aange
nomen.
De heer W. Laurensse wenschte het
secretarisschap niet langer waar te
nemen, wijl zyne vele bezigheden hem er
den tijd niet toe lieten. De Voorzitter zal
niet meer hij Laurensse aandringen op
aanblijven, wijl het hem gebleken is dat
zulks onmogelijk gaat, te meer daar de
heer Laurensse als bestuurslid de veree
niging zal blijven steunen.
Ook de voorzitter had zijn ontslag inge
diend. Vooreerst wegens de grievende wijze
waarop hij te Roermond behandeld werd.
voorts wegens drukte in eigen zaak en
vooral wegens het gemis van een secre
taris. Hij kon wel veel, doch alles op de
schouders nemen, is hem onmogelijk. Op
de bestuursvergadering heeft hij zich echter
laten bepraten en zal voorloopig aanblijven
hoe lang zal de tijd leeren.
Er zal dus moeten voorzien worden in
de vacature van een bestuurslid, dat tevens
secretaris zal zijn. Hij drukt de verga
dering op het hart goed toe te tien wien
men kiest, want krijgt hij een persoon
toegevoegd ais secretaris, die daartoe niet
geschikt is, dan zal hij geen week meer
voorzitter zijn.
De heer W. Wijnhoven zon een persoon
voorstellen en dien bij acclamatie kiezen.
De voorzitter viudt eene stemming bij
briefjes eerlijker, dan krijgt men een
zuiver inzicht van het gevoelen der leden,
maar als de heer Wijnhoven een geschikt
persoon weet, bestaat er geen bezwaar
hem de vergadering kenbaar te maken.
De heer W. Wijnhoven zou de heer v
d. Pasch een zeer geschikt persoon achten.
Dit vond algemeen bijval en bij stem
ming werd de heer v. d. Pasch met 30
der 35 uitgebrachte stemmen gekozen.
De voorzitter vraagt den heer v. d.
Pasch of hij zijne beuoeming aanneemt.
De heer v. d. Pasch, hoewel eenige
reden hebbende om te bedanken, zal daar
ter wille van de goede zaak over heen
stappen, hij breDgt de vergadering dank
voor het in hem gestelde vertrouwen en
verklaart zijne benoeming aan te nemen.
Nu de vereeniging in het bezit is van
een nieuwen secretaris, meent de veor-
ziiter niet na te mogen laten een woord
van dank te brengen aan den afgetredene.
Hij bedankt dan ook den heer Laurensse,
mede uit naam der gehoele vergadering
voor al hetgeen hij in het korte tijdsbe
stek dat de vereeniging bestaat voor haar
gedaan heeft, hy bracht hem dank voor
zijne accurate boekhouding en werkwijze
en hoopt dat hy nog lang met hem zal
mogen samenwerken als bestuurslid, den
heer v. d. Pasch roept hij het welkom
aan de bestuurstafel toe, en hoopt dat
hij minstens evenveel jaren met den heer
v. d. Pasch zal mogen samenwerken als
maanden met den heer Laurensse.
Voorts deelt hij mede, dat hij benoemd
is tot lid der commissie van den Katho»
1 ekendag. Hij spoort alle aanwezigen aan
tot trouwe opkomst op de eerstkomende
vergadering, uit te schrijven door de
commissie en wijst op den plicht en als
katholieken en als middenstanders om
dien dag zoo goed mogelijk te doen
slagen. Ook wijst hij er op hoe het
inrichten van doeltreffende etalage's op
dien dag bij de talrijke bezoekers indruk
kan maken en zijdelings voordeel af
werpen. Men ga niet af op cafépraatjes
als daar hebben we niks aan. ze nemen
de boterhammen zelf mee. enz. doch helpe
om dien dag alle luister bij te zetien.
Daarna deed bij eene oproeping om de
kinderen bij het bestuur op te geven voor
het volgen van den handelscursus. Ieder
kind. dat de lagere school met vrucht
heeft doorloopen, kan worden toegelaten,
doch ook voor volwassenen is de deel
names opengesteld. Hij spoorde daarom tot
spoedige aangifte aan, wijl bij de subsi-
aanvrage opgegeven kan worden hoeveel
leerlingen er ongeveer zijn zullen.
Tot de bakkers en kruideniers richtte
hij de aansporing nu eens te beginnen
met het oprichten van een gilde. Hij
wees op net gevaar dat de coöperatieve
winkel der arbeiders opleveit voor den
Middenstand, De arbeider hoeft volkomen
recht om te ccöpereeren, maar de Midden
stand dient middelen te beramen zulk een
coöperatie onnoodig te maken, of zoo zij
er eenmaal is, tenminste derden zooveel
mogelijk uit coöperatieve winkels terug
te houden, door levering van goede of
goedkoope waar. De coöperatieve winkel
is eeDmaal gevestigd te Venray en op een
zeer geschikt punt ook. Spreker twijfelt
geen oogenblik of hij zal er blijven en
bloeien. Mopperen of schelden in de
herbergen haalt niets uit, het is thans zaak
de handen uit de mouwen te steken en
aan te pakken, gebeurt dat niet dan
hebben de kruideniers groot gevaar er
onder te gaan.
Hij wijst op het groote nut van ge
zamenlijk inkoopen, op het stichten van
een grossiershuis. waar alles aanwezig is,
en waar ieder der aangesloten winkeliers
zooveel of zoo weinig haalt als hem
belieft.
Hij toont aan dat de voordeelen welke
nu de grossiers uit Venlo, Nijmegen of
's Bosch opstrijken, in eigen zak konden
vloeien en roept de bakkers en kruide
niers toe. vereenigt U, eer het te laat is,
de tijd dringt, stel eene commissie van
onderzoek in die U van advies dienst,
begint spoedig want het is moeilijk verlo
ren terrein te heroveren.
Meer kan spreker niet zeggen, want het
bestuur der M. V. is nu niet aangewezen
om koopman of grossier te spelen, maar
wanneer de commissie uit de bakkers en
kruideniers hare taak volbracht heeft,
wli het bestuur der M. V. gaarne helpen
tot de oprichting der gilde.
Ook tot de aanwezige schilders- en
bouwvakpatroons richtte spreker nogmaals
een woord van aanmoediging. Hy betreur
de het dat hunne vereeniging op niets is
uitgeloopen en stelde hun het smedengilde,
dat onder leiding van zijn voorzitter, den
heer A. de Haen, een schoone toekomst
tegemoet belooft te gaan. ten voorbeeld.
De kas van den penningmeester werd
door de daarvoor aangewezen leden ge
verifieerd en in orde bevonden. De gelden
zullen voorloopig op de Rijkspostspaar
bank geplaatst worden.
Io zake de bestelwagen van Qend
Loos deed de Voorzitter de mededeeling
dat aau de directie der Staatsspoor, de