Zaterdag 24 Mei 1913.
34bte Jaargang.
No. 22
Uitgave van Firma W. Van den Munckhof, Venray.
Dit nummer
bestaat uit
TWEE BLADEN
Maten en Gewichten.
Zitting van den
KEURINGSRAAD.
Geen kostgangers, maar kinderen
Jubilé tl tv Mam-Congregatie.
Algemeen Nieuws.
Abonnementsprlja
voor VENRAY
por kwart.»*!
Iranco per post
voor het buitenland bij
afzonderlijke nummer»
vooruitbetaling
Prijs dor AdvertontiBn
van 1—4 regels -
elke regel meer
letters en vignetten naar plaatsruimte.
Advertentiën, 3maal geplaatst, worden 2maal berekend.
5 c.
vrage men zich af, of de uitgekozene op de minderwaardigheid van som-werd veelvuldiger, langer en wille- gewijde redenaar van dien blijden morgen,
werkelijk aan den gestelden eiscli j mige leden, op verhoogde'belastingen keuriger. De moeder schold en tier- Pftter Cecilius Peeters, zeide) blyk geveu
■II HIJK van
Burgemeester en Wethouders
van Venraj'
maken bij deze bekend dat dit jaar voor
den herijk der maten en gewichten zitting
zal worden worden gehouden in de Mu
ziekzaal. Schoolstraat Venray op den 27
28 en 29 Mei a. s. des voormiddags van
8 12, des namiddags van 1—3.
den 2 Juni a.s. van voormiddags 10 tot
namiddags 2 uur.
Zie verder de publicatie aangeplakt ten
Kaadhuize en aan de scholen op de ge
huchten.
Venray den 13 Mei 1913
Burgemeester en Wethouders voornoemd
H. ESSER
De Secretaris
STOOT.
Do Burgemeester van Venray
msa'.'t bekend dat de Keuringsraad .yoor
de ingeschrevenen voor de Militie, lich
ting 1914, alhier zitting zal houden in het
PATRÖNAATSGEBOUW op
Donderdag VU Del a a.
des voormiddags half 12 voor die inge
schrevenen wier geslachtsnamen volgens
het alphabetisch register beginnen met de
letters A tot en met H.
Vrijdag 3D Del a.s.
des voormiddags half 10, die beginnen
met de letters 1 tot en met M.
Vrijdag 3D Del a s.
des voormiddags half 11, die beginnen
met de letters N tot en met S.
Vrijdag 3D Del a s
des voormiddags half 12, die beginnen
met de letters T tot en met Z.
Zie verder de bekendmaking aange
plakt ten Kaadhuize en aan de scholen
op de gehuchten.
Veurey, 13 Mei 1913.
De Burgemeester voornoemd,
H. ESSER.
Met raesche schreden nadert het
tijdstip, waarop ingevolge de wet
tot verkiezing voor het aftredend
deel van den Raad moei worden
overgegaan.
In onze gemeente bedraagt het
aantal aftredende leden 5. Aangezien
de strijd om den vacanten zetel in
het voorjaar hevig is geweest, is het
te voorzien, dat ook op 24 Juni
meerdere candidatenlijsten zullen
worden ingeleverd.
Alvorens echter een overijld be
sluit te nemen is het niet ondienstig
eeu woord ter waarschuwing te
richten tot hen, die een candidaat
stellen, alleen uit weerwraak, over
een geleden nederlaag, of' om eene
andere reden, die met het algemeen
belang niets heeft uit te staan.
Wat kan en moet men van een
Raadslid verwachten
voldoet en dit laat hier in Venray
vaak veel te wenscben over.
In herberg of gezelschap worden
sommigen onzer raadsleden bestem
peld met de lieflijke namen van ja
broers of hielenlikkers, of wordt hun
verweten dat zij slechts hun eigen
voordeel trachten te bevorderen.
Opmerkelijk is het echter, dat er
nooit de vraag gesteld wordt wiens
schuld het is, dat er dergelijke leden
In den raad zetelen. Werd deze vraag
gesteld, dan moest het antwoord
noodwendig luiden »Het is der kie
zers eigen schuld".
Want hoe gaat het bij eene can
didaatstelling zeer dikwijls toe.
Wordt er een candidaat gesteld,
wonende in of bij de kom, en al is
deze een uiterst geschikt persoon,
dan is zulks niet naar den zin der
boeren, die geen burger in den
Raad begeeren. Fluks een lijst ge
haald voor een boeren candidaat,
maar o wee, het eene gehucht wil
niet bij het andere achterstaan en het
aantal ingeleverde lijsten wordt
legio.
In plaats van naar de bekwaamheid
te kijken en eendrachtig samen te
werken, verbrokkelt men zijne
krachten en zoo komt er door de
koppigheid van een aantal kiezers
soms een persoon in den Raad
terecht, die daar allerminst thuis
behoort.
Dat men toch eens inzie tot welke
dvaze toestanden dat ongemotiveerd
stemverbrokkelen aanleiding geve.
Vooral in deze dagen, nu het voor
Venray, de koningin der peeldorpen
bet er op of er onder is, is iedere
ondoordachte handeling eene schrede
nader tot den afgrond. Nu de ge
meente duizenden en duizenden in
ontginningen gaat steken, is het zaak
in den Raad mannen te hebben, van
energie en doorzicht.
Hel is niet noodig daar zitten te
schetteren en het groote woord te
nebben, steeds te vitten of opositie te
willen voeren, maar er moeten man
nen zetelen, die op lijd weten te
>raten, de meerderheid op kalme,
vastberaden wijze van hunne ziens
wijze kunnen overtuigen, die weten
te wijzen op feilen en gebreken van
een ingediend voorstel, kortom
mannen, die weten wat zij willen,
dan alleen kan er gewerkt worden
ot heil der gemeente.
Een zeer groot euvel is ook het
geven van drank bij de verkiezingen.
Er zijn, jammer genoeg, nog
iiezers, die openlijk zeggen, op hem
die mij het meeste trakteert, breng
ik mijne stem uit.
Wel een bewijs dat zij veel waarde
lechten aan hun kiesrecht en hun
belang goed begrijpen. Daarom
moest van iederen candidaat de
belofte worden gevergd aan niemand
irect of indirect niets te geven.
Ook dit zoude er toe bijdragen
elementen uit den
nu is de tijd gekomen, dat de kiezers'de niet. Zij bail, verduurde en over-
het in hunne macht hebben aan hun- woog.
ne grieven, althans-* gedeeltelijk
tegemoet te komen.
Reeds nu kan er werk van ge
maakt worden, geschikte personen
aan te zoeken eene candidatuur te
aanvaarden, maar dan ook eendrach
tig samenwerken, geen partijschap,
geen verschil in stand of rang, alleen
het algemeen belang te behartigen
zij de leuze, dan zal Venray werkelijk
eene schoone toekomst tegemoet
gaan.
Het eenige middel om tot een
zuiveren toestand te geraken is de
oprichting eener Kiesvereeniging
Wie bindt de kat de bel aan
Dat hij het algemeen belang met ongewenschte
terzijde stelling van ieder persoonlijkRaad te houden,
ik dienen. I Wel is gemopperd over de werk-
De heer W. Kampfer schrijft in
de N. L. K.
Voor menig huisgezin voor menige
familie is het een ware ramp dat de
kinderen zoo vroeg geld verdienen.
Wanneer de ouders met meer dan
karaktervast zijn,- c.,?«a it spoedig
daardoor het familieleven. Wanneer
ze zich niet krachtig houden en zich
door praatjes van hun kindereu laten
bedotten, kunnen ze stellig verwach
ten, dat ze weldra gepromoveerd
worden tot kostbazen hunner eigen
kinderen.
De volgende geschiedenis kan
dienen tot bemoediging voor die
ouders, wier hart ineenkrimpt van
leed en droefenis, bij de gedachte
alleen, dat ook hun zulk een onheil
zou kunnen treffen.
In een familie in Westfalen waren
de drie kinderen, een zoon en twee
dochters, onder het waakzame oog
van vader en moeder in deugd en
godsvrucht opgegroeid. De gulden
huisregels waren er inhoogeeer.
In orde en vrede verliep de eene dag
na de andere. Wat een genot was 't
het gelukkig vijlial samen te zien
zitten na volbrachte dagtaak. Het
'amilieleven was rijk aan afwisseling
Geen wonder dat elkeen zich ver
ïeugde op het einde der dagtaak, op
begin van de samenkomst in eigen
kring. Het was een zoete lente van
familiegeluk. Er bestond dan ook
weinig of geen behoefte, buitenshuis
ontspanuing te gaan zoeken.
Wie zou gedacht hebben, dat zoo
onverwacht het geluk zou verstoord
worden. Wie zou geloofd hebben,
dat een harde slag, een smartelijk
verlies, de bekoorlijke gezelligheid
moest komen verdrijven
De vader stierf.
In de eerste weken na den dood
des vaders ging alles in harmonie.
De droefenis over den beminden
doodé hield den liefdeband om de
moeder gesloten. Wilden de kinderen
eens uitgaan, dan vroegen zij moeder
een klein tenger vrouwtje, om verlof,
en keerden op het vastgestelde uur
terug. Maar spoedig bemerkte men
toch, dat het oog en de hand van den
vader ontbraken. Men ging zich een
Op zekeren dag waren de drie
kinderen weer zonder verlof uitge
gaan en kwamen laat in de^jiacht
thuis.
Terwijl 's anderendaags morgens
de kinderen van de inspanning en de
vermoeienis der ontspanning rusten,
was moeder al opgestaan en druk in
de weer en maakte het ontbijt klaar.
Nadat ze zich verzadigd hadden,
lei ze voor ieder kind een buide
met de noodigste kleederen, eer. beurs
met wat geld en zei daarop: Hier
hebt ge wat ge voorhands noodig
hebt. Verlaat thans het ouderlijk huis
Vader zaliger en ik willen niet. dat
uwe ongehoorzaamheid, uwe nach
telijke zwerftochten den vloek Gods
afroepen over dit, tot nu toe, geze
gend huis.
De kinderen kenden moeder wel.
Ze wisten heel goed dat ze werkelijk
meenden en ook doorzetten zou, wat
ze na rijp overleg gesproken had.
Als schubben viel bet hun van de
oogen. Ze beseften het leed dat ze
hun moeder hadden aangedaan ten
volle. Alle drie barstten ze in tranen
uit, baden om vergiffenis en beloof
den ernstig en welgemeend haar
nooit weer kommer en verdriet te
zullen berokkenen.
De moeder kende hare kinderen
ook. Zij doorschouwde den ernst
hunner belofte en zei met'goadige
kalmte: Goed, ik zal u alles vergeven
en zult als mijne kinderen hij mij
blijven en mijne oude dagen verlich
ten en verzachten. Maar onthoud dit
ééne. De gulden huisregels, die vader
zaliger opgesteld en altijd doorge
voerd heeft, gelden ook zoolaDg
mijne oogen niet gesloten zijn. Geen
kind gaat uit zonder mijn verlof,
zonder duidelijke opgave waarheen
het zich begeeft en zonder terug te
zijn op het vastgestelde uur. Ter
herinnering aan deze stonde, en tot
ernstig vermaan, bewaar ik deze drie
bundels op mijn kamer. Zou een van.
u zijne belofte schenden, zijn bundel
ligt klaar. Oogenblikkelijk dan het
huis uit.
Of moeder het gewonnen had
Yoor dat men een candidaat stelt, wijze van den Raad, veel afgegeven uieuwe behoefte scheppeu. 't Uitgaan -prachtig en practisch cadeau" (tooals de Eeu uitgbbreid oudeuoek warder
Indien we 't niet reeds uit ons weekblad
wisten, dan kun men bet Zondag 1.1. on
middellijk merken aan de buitengewone
versiering, buiten de genadekapel te Oos
trum aangebracht, dat er iets bijionders
op handen was. Ren tweetal opschriften
maakten 't ons dadelijk duidelijk. Het
eene. bij 't binnentrekken, luidde
Congregatie, vijftig jaren
Kwaamt ge in liefde en trouw li scharen
Om Maiia'e Wonderbeeld.
Oostrum blij uw vreugde deelt.
Dat was dus bet feest: vijftig jaren lang,
was jaar op jaar trouw de Congregatie
haar hulde aan Maria van Oostrum komen
1. Zulk een dag moest op waardige
wijze gevierd worden. Immers, wat al
gunsten waren in die halve eeuw voor
leden en oud leden door Maria verkregen
De Congregatie wilde dan ook aitdrukke
barer oprechte gevoelens van dank aan
Maria, cadeau, geschonken met een blij
hart door alle leden en oud leden der
Congregatie.
Tegen half 9 u. zagen we hoe de feeste
lijke stoet in breeds, lange reien naderde,
voorop het mooie Congregatievaandel, dan
'n de processie de jaarlijksche, groote
offerkaars eu eindelijk het geschenk, ge
dragen door vier O, L. Vrouwe meisjes.
De stoet werd afgehaald door den Eerw.
Heer Rector, met alle bruidje», herder,
herderinnetje en zes engelen bij het troon
tje. Zoo trok men onder het feestelijk
gebeier van alle klokken de genadekapel
binnen. Daar werd de feestvierende Con
gregatie verwelkomd door den Eerw. Heer
Rector en werd door hem hartelijk dauk
gebracht aan alle leden en oud leden voor
het eenig-tnooie souvenir, dat de etoutsle
verwachtingen overtroffen bad. Telkens,
ale de processie om den vlasakker of naar
Trans Cedron trekt, zal het om zijn
schoonheid niet weinig de verwondering
wekken der belangstellende bedevaart
gangers.
De Weleerw, heer Directeur der Con
gregatie, Kapelaan Smeets, het bestuur en
alle leden waren, evenals de Weleerw.
beer Rector zelf, ten hoogste voldaan over
de mooie en degelijke afwerking. En voort
durend vernamen we van alle kanten:
wat is bet scboou Daar hebben ze eer
van Inderdaad, zoo is het.
Het cadean bestond in een chique cuivre-
poli draagtroontje met overhuiving, rusten
de op een a jour-uitgestoken houten voet.
Bij het welgemeende dankwoord zeide
de Weleerw. heer Rector, dat reeds vijf
jaren lang zijn vurige wensch was geweest
zulk een baldakijn *der Lieve Vrouwe te
mogen bezorgen, doch bet geld was er
niet voor beschikbaar, totdat nu eindelijk
op zulk eene uitnemende wyze door de
Congregatie daaraan tegemoet gekomen
werd. Beter dan hij het in woorden kon
uiten, zou een lief klein bruidje hulde
aan de Congregatie brengen. Daarop zeide 't
bruidje, Maria H. voor de heele kerk
ongedwongen vrij en met zeer veel gevoel,
langzaam en duidelijk-verstaanbaar baai-
gedicht op tot niet weinig voldoening der
toehoorders.
Onder directie van den heer Caró zong
bet zangkoor der Congregatie zeer schoon
de raissa testia van Haller, In de solem-
neele Mis, opgedragen door den Directeur,
hield de Eerw. Pater Cecilius eene hoogst
boeiende feestpredikatie, bracht eveneens
hulde en dank aan leden en oud leden der
Congregatie en boopte ten slotte, dat,
evenals de Congreganisten Maria nu een
troon bereiden, Zij op hare beurt den
Congreganisten een schooneu troon in deu
hemel mocht bereiden.
De zegen met het Allerheiligste en de
vereering der Relikwie van O. L. Vr.
sloten de heerlyke plechtigheid. Ook wij
sluiten dit verslag met den wensch vau eeu
der opschriften bij 't uitgaan der kapel
te lezen
Vijftig jaren viert ge heden
Dat ge op Beevaart zyt geweest.
Heil U, Congregatieleden,
Op uw gouden jubelfeest
Ken knaapje vermoord.
De Sjarige A. van den Broek had Zon
dagmiddag met zijn hoepel de ouderlijke
woning te Prinsenhage verlaten en keerde
niet terug. Des nachts om 1 uur heeft men
zijn lijkje gevonden. De justitie stelt een
onderzoek in, daar men vermoedt dat het
knaapje vermoord is.
Het vermoorde knaapje is een zoon van
gegoede boeren te Prinsenhage. Het lijkje
werd in eeu sloot gevonden met bet hoofd
naar beneden. Er stond zoo weinig water,
dat het kind zichzelf gemakkelijk nad
kunnen redden wanneer bet in de sloot
lijk door een blijvend aandenken, door een w j» gevallen.
PEEL
EN
MAAS
Weekblad voor Venray, Horst en omstreken.
1
50 c.
65 c.
85 c.
4 C.
20 c.
m
rt 1 '1 I uwwl OVII I/Ii|*wtiu e.' ^viaiivu,
iu>»