Weekblad voor Yen^ i rst en omstreken. ZIJ Limburgsch Nieuws, Zaterdag- SI September 191S. No. 38 Uitgave van Firma W. Van cfen Munckhof, Venray ])it nummer bestaat uit TWEE BLADEN. Overdreven weelde. PËËT Abonnementsprijs per kwartaal voor VENRAY 50 c. franco per post 65 c. voor het buitenland bij vooruitbetaling 85 c. afzonderlijke nummers 4 c. MAAS Prijs der Advertentiön van 1—4 regels 20 c. elke regel meer 5 c. letters en vignetten naar plaatsruimte. Advertentiën, 3maal geplaatst, worden 2maal berekend. die zich met ingang van 1 Oct. a. s. op PEEL EN MAAS abon- neeren, ontvangen de nog voor dien datum verschijnende num mers GRATIS. Men schreef bet jaar 1813. Zwaar, loodzwaar drukte de vloek des oorlogs op de ongelukkige volkeren Napoleon, de Keizer aller Fran- schen had schier geheel Europa's vasteland aan zijn wil onderworpen en ook ons land was bij decreet van 9 Juli 1810 bij Frankrijk ingelijfd. De rampzalige tocht naar Rusland had den overmoedigen heerscher weliswaar vernederd, doch niet ont moedigd. Toen echter de slag van Leipzig ook voor hem verloren was en hij zijn keizerskroon met ballingschap moest verwisselen, herleefde ook in ons vaderland de hoop op bevrijding. Den 14den November 1813 liep het Amsterdamsche volk te hoop, verjoeg de Franschen en verbrandde de tolhuizen. Weldra volgde den Haag en Rot terdam. Toen meerdere steden volg. den, kende de uitgelatenheid des volks geen grenzen meer. Hoewel alle gevaar nog niet ge weken was, tooide men te Rotter dam het standbeeld van den grooten Erasmus reeds met Oranjelinten en plaatste er het volgende opschrift bij -Durft niemand nog Oranje dragen, Ik durf mijn ouden kop wel wagen", en het volk zoDg uit volle borst Nape-ho-leon waar zijt gij gebleven, Nape-ho-leon waar is uwe macht. Eertijds waart gij ke-kei-zer van Frankrijk, Terwijl gij nu op een eiland ver smacht. Weldra keerde de Prins van Oranje uit Engeland terug en werden de Franschen voorgoed verjaagd. Nederland was wederom vrij. Alom in den lande maakt men zich op om den lOOsten verjaardag onzer onafhankelijkheid luisterrijk te vieren. Zoude het nu ook niet zoetjes aan tijd worden, dat ook Venray, dat steeds toont feest te kunnen vieren als het wil, zich opmaken om ook dit eeuwfeest met allen luister te herdenken Zal de honderdste verjaardag der Oranjeregeering hier ongemerkt voorbijgaan Zal men zich later moeten ver wijten dat men vreemdelingen hul- j digde (ballonzuil) en eigen grootheid vergat Dat kan en mag niet zijn. Laat ons dan toonen dat wij het Oranjehuis, waaraan wij zooveel danken, niet vergeten Laten wij bij anderen niet ten achter staan, doch laat ons dit eeuw feest vieren op waarlijk grootsche wijze. Vooruit gij, notabelen en grooten, vormt thans reeds commissie's, vergadert, beraadslaagt en tracht iets op touw te zetten, dat alle vroegere feesten in pracht en groot heid overtreft, tot eer van Venray, tot roem van bet nageslacht. P. In een artikel onder dit opschrift in de Geld. lezen we o. a, Op den laatsten Bosschen Katho liekendag, voor twee jaar, werd als onderwerp behandeld -De be- kamping der weelde in verschillende standen." Zooals bijna elke Katholiekendag zal ook deze wel niet meer practisch nut gehad hebben dan een opwek king van geestdrift, een iets meer- gevoelen voor het Katholieke leven. Doch dat de weelde nu krachtiger bestreden zou worden, dat er bij de personen dier verschillende standen, op dien Katholiekendag tegenwoor dig, inderdaad meer naar eenvoud gestreefd wordt, 't ware te wen- schen, doch merken kan men het nog niet. Want elk bewijs daarvoor ont breekt. En toch moet de overdreven weelde, vooral door de katholieken meer gelaakt, meer vermeden, meer bokampt worden. Want niemand zal ontkennen, dat het een der grootste kwalen van onzen tijd is, dat zoovelen weel deriger leven, dan hun stand het toelaat en dat in vele gevallen de weelde zelfs tot in het bespottelijke wordt opgevoerd. Maar. zegt men, zoo was het reeds in liet oude Rome; doch toen was ook de ondergang des Rijks zeer nabij. En al is het misschien waar, dat de Romeinsche lekkerbekken nach tegalentongetjes aten, zij hielden althans toch geen Chineesch fee maal voor dwerghondjes, waar die belachelijke miniatuurhonden ont haald werden op allerlei kostelijke gerechten. Ik begin te gelooven, dat het onderhoud van zulk een Pekineesje den Amerikaanschen dames minstens even duur zal komen te staan, als een rijk burgergezin het onderhoud van een goed verzorgden baby. En hadden de Romeinen ook op dit punt overdrijving, zij zouden geloof ik, toch nooit zoo ver geko men zijn om grafmonumenten op te richten voor honden en katten en die graven met bloemen beladen,. Op Allerzielendag echter, zoo konden wij lezen, was «et Parijsche honden en kaltenkerljnof met bloe men als bezaaid. Die dwaasheden w v.-an voorbe houden voor de hypeïvi lichte 20ste eeuw. En die, zij wille.:'nog de type zijn eener non plus-ultra beschaving. Zulke voorbeelden zijii gelukkig nog betrekkelijk zeldzaam. Maar erger is 't, dat de weelde, gepaard met de zucht naar genot in alle standen is doorgedrongen. Dedagelijksche voorbeelden liggen voor 't grijpen en, helaas, Neder land doet in dit punt niet veel onder voor eenig ander land. Wat vroeger zich de rijke burger veroorloofde, meent nu een kleine neringdoende reeds te mogen doen. Als vroeger een uitstapje gemaakt werd, waren wat broodjes met kaas, rookvleesch of worst reeds een feest maal, losse gezelligheid en vrijheid in de open lucht waren hoofddoel en kruidden de spijzen. En nu Een gewoon uitstapje wordt een pic-nic gedoopt en wat een massa proviand moet e mede ge nomen worden 1 't Eten v dl hoofd zaak, en 't frissche v&'ibi lanrtscke bier moet plaats maken voor Fran» schen wijn, anders is het uitstapje niets meer. Voor een broodje met kaas is ge komen een broodje met ossetong of kaviaar. Een -aangekleeds boterham is geworden een duur, overdreven koud souper. Immer worden de eischen grooter, grooter ook de ontevredenheid. De zucht naar opschik en naar snoeplust zijn misschien wel het grootst bij de dienstboden. Hel eerste vooral schijnt bijna algemeen; de zucht naar mooie kleeren en hoedjes. Wat wonder dan dat men aan de kleeren alléén dik wijls niet weten kan. wie des Zon dags gaat wandelen, de dochter des huizes of mejuffrouw de keukenmeid. Wat vroeger 'n muts droeg, dringt zich nu in 'n corset. Wat vroeger Trui heette noemt zich nu Truda, wat vroeger Lena nu Helena. O eenvoud der vaderen. Wel moet het eêri gelukkige tijd geweest zijn, waarvat;, ook nu nog de ouderen in jaren ons weten te verhalen. Toen de werkman in huis zijn vrede vond en huiselijk geluk het hoogste streven was. Toen de tevredenheid nog niet zulk een zeld zame plant was en niwmand hooger wilde vliegen, dan zjjn stand het toeliet, Toen de meirse kern gezond waren, al r1 filtreerd wated en sterir'Wafen, De schrijver -Tentoonstelling platen" meldt o. 11. Woensdag:;, «Zooals wy ten, nam de eeuw en meer nog in de XI Ve eeuw een hoogere vlucht. Vooral de afbeelding, der H. Maagd trad daarbij op den voorgrond en onderging, in vergelijking met het. verleden, eene belangrijke verandering, j Tot hier toe volgde men Dog de oude deftige zittende voorstelling der Koningin-J Moeder, van nu af aan echter wordt die houding gemoedelijker, leniger en beval- liger, het is nu de Moeder-Maagd, zich bezig houdend met haar Goddelijk Kind dat ook meestal en negligé of ongekleed, vertrouwelijk omgaat met zijn Goddelijke Moeder. Ook in onze streken, zooals genoegzaam blijkt uit geëxposeerde modellen, was bet bovenaangehaalde van overwegenden in vloed en wel tengevolge der vestiging in onze omgeving van geestelijke klooster orden, die het karakter der elders, hetzij Frankrijk, hetzij in Duitschland beoefende kunst, overbrachten. Na een opsomming van eenige mooie beeldjes komt de schrijver tot die der 14e eeuw, waartoe ook het Oostrumsche Dehoort, op de tentoonstelling geëxpo seerd. Dan volgt uit de 14e eeuw eene talrijke reeks beelden van middelmatige en kleine afmeting, die wel niet allen als model kunnen worden aangewezen, doch kunnen dienen om aan te toonen hoe de verschil" leude destijds bestaande scholen de kunst beoefenden. Bijna allen vertoonen dezelfde gewrongen hoofdlijn in de figuur der Moeder, evenals 0?n tali.n?. van bei Goddelyk Kind, d'at nu met fruit, bloemen en vogeltjes wordt «zoet" gehouden Druiven en appels spelen de hoofdrol, ofschoon ook andere vruchten, zooals peren en kersen voor of door het Goddelijk Kind worden aangeboden, zoodat t moeilijk zal vallen in de een of andere vrucht symbolische beteekenis terug te vinden. oe collectie reproducties, kleine en allerkleinste, uit verschillend materiaal vervaardigd, van het genadebeeld uit Foy elgië, die destijds, als -souvenir" uit dat genadeoord werden meegebracht, verdienen onze aandacht. Deze collectie is van den ZeerEerw. heer Pastoor van Venray, zooals we reeds vroeger meldden. Voegen we bij het reeds opgenoemde eene reeks prentjes en platen met voor stellingen der meest bekende genadebeelden Nederland waaronder het in een vlasveld gevonden miraculeus 14e eeuwsch beeldje uit Oostium—Venray, het mooie beeldje uit Roermond en Schilberg Echt. Verder eenige oude prentjes, platen en voorstellingen die op Maria "Sterre der Zee" betrekking hebben, nog verder eenige zegels en medaljes, allen met de beeltenis van Gods Moeder en eindelijk eenige grootere en kleinere schilderijen waaronder de zeer merkwaardige proces sie rondom de genadekapel te Oostrum, en de lezer kan zich een flauw begrip maken van hetgeen de belangstellende bezoeker op de tentoonstelling heeft kunnen aanschouwen, die dankbaar voor de belanglooze medewerking der verschil lend inzenders het bejammeren zal, dat er nog zoovele bezitters en bewaarders van Mariavoor8tellingen, onverschillig bleven voor eene onderneming, die toch zonder twijfel de vereering van Gods Moeder en de archeologische s'udie bevorderen zal. We zieD hieruit dat, al is Oostrum ir ^len optocht niet met een groep tegen- loidig geweest, eene affaire van 700 _>jtlden, de bedevaartplaats toch aller /aandacht heeft getrokken door het merk" waardige 14eeuwsche Beeldje en door het «zeer merkwaardige" processieschilderij. Bij herhaling zelfs kwam de schrijver de L. K. er op terug. sloten, ringen en armbanden niet verkocht worden, maar tot een schoon schilderij gevormd worden, waarvan er reeds een in de kapel is opgehangen, en sinds het verzoek om bijdragen voor een tweede schilder y in deze courant gestaan heeft, zijn weer ingekomen als Mariaoffertjes twee paar oorbellen, twee armbanden, twee sierspelden en een kostbaar gouden horloge. Het is reeds een goed begin, maar nog lang niet genoeg voor een schilderij. Daarom vraagt de rector andermaal om bij te dragen, teneinde spoedig een pendaDt van het eerste kan gemaakt worden. Men ga eens een kijkje nemen in de kapel, en men zal verwonderd staan hoe schoon al dat goud is aaoge* bracht. Het Eucharistisch Congres te WeeDen. Ondanks het slechte weer, heeft Zondag in Weenen's straten de groote processie ter eere van het H. Sacrament plaats gehad. Den regen trotseerend stonden duizenden en duizenden menschen urenlang te wachten om den God in de H. Eucharistie te vereereo. Reeds vroeg in den ochtend, nog voor de zon op was, werd een begin gemaakt met het opstellen van groepen. Om n^gen uur Zondagochtend stelden zich in de Stub- benring 2000 deelnemers op der Tiroler groepen in de schilderachtige Tiroolsche kleeding. Onder bevel van Prins Eduard ein. -Be te n*ard jf.at z.etie zich deze stoet in beweging. De grootsche en reusachtige proceesie was in drie afdeelingen iogedeeld. waar» voor zich 85000 personen badden opge» geven. Vrouwen namen aan de processie niet deel. In bet geheel bestond de processie uit 150000 personen, het inwonertal eener groote stad. met duizen den banieren en vaandels Om twaalf uur haalde keizer Fraus Jozef aan den Stephanusdom het Aller heiligste af. De leden van het Oostenrijksche keizershuis, twaalf aartshertogen, de grooten des rijks. 40 kardinalen, aarts bisschoppen en hoogwaardigheidsbekleders des lands in bun schitterende equipages, trompetters boog te paard, pages en edelknapen, alles bad zich vereenigd als een geleide voor het Allerheiligste Sacra ment. Nimmer zag wellicht een oog zoo'n schitterenden stoet. Om half acht naderde de stoet der geestelijkheid, meer dan 100 bisschoppen abteD, en meer dan 6000 geestelijken aller landen, de Heldenplatz, waar de verschillende groepen der processie stonden opgesteld. Daar verkondigden trompetgeschal, faDfares en het Hoch-geroep dat de hof stoet die het Allerheiligste begeleidde iu het gezicht kwam Tegen één uur verscheen in den Burgtor het eerste rijtuig. Daarna passeerden in onafgebroken rij de garden in hun historische uoiformen, de rijtuigen der kardinalen, van den hofstoet enz. en den galawagen met Allerheiligste, getrokken door acht schimmels. Volgens het program zou op de Heldenplatz in de open lucht eeD plechtige H. Mis worden opgedragen, doch wegens den regen kon dit niet geschieden en moest de H. Mis in de hofkapel worden Om half twee was de grootsche pro cessie, die twee K.M. lang was, op de Heldenplatz aangekomen, waar de stoet ontbonden werd met den zegen met het Allerheiligste. Sinds het bekend is geworden, dat alle aan O. L. Vrouw geofferde gouden Christelyke kunst, op'het| idê.derXIIIe en zUveren bellen, brochen, schuiven, VENRAY, 21 September 1912. In bet Klooster der Eerw. Zusters

Peel en Maas | 1912 | | pagina 1