UitgeverW. A. Van den Munckhof, Venray.
KERMIS.
De H. Familie
Zaterdag 6 Augustus 1910.
31ste Jaargang
No 32,
])it numm ex-
bestaat uit
TWEE BLADEN.
plezierige Kermis.
Een Boeren Praatje.
TTpf sterfbed van een
vrijmetselaar.
PEEL
Abonnementsprijs per kwartaal
voor Venray 50 c.
franco per post 05 c.
▼oor het bnitenland bij vooruitbetaling 85 c.
afzonderlijke nummers d c.
Drijs der Advertentiën
van 1 4 regels 20 c.
elk» regel meer r} c
letters en vignetten naar plaatsruimte.
Advertentiën. 3maal geplaatst worden 2maal berekend.
Burgemeester en Wethouders
van Venraj
maken bekend, dat de loting voor de lich
ting van 1911 voor deze gemeente zal plaats
hebben in de de Muziekzaal op Maandag
den 22 Augustus 1910, (les voormiddags
half 11.
Zie verder aanplakbiljet ten Raadhuize
Gedaan te Venraj den 30 Juli 1910.
De Burgemeester en Wethouders voorn.
H. ESSER.
De Secretaris.
STOOT.
'l Zijn weer enkele dagen van
vreugde, die voor ons, Venrayers
thans aanbreken.
Na een geheel jaar van haast on
afgebroken werkzaamheid, van aller
lei beslommeringen, worden thans
de zorgen des leveDs voor een paar
dagen vergeten en het volk geeft
■zieii ongestooi'd over aau eene
gepaste kermisvreugde.
Ouden en jongen van dagen ver.
heugen zich; afwezige familieleden
komen voor een oogenblik in den
schoot hunner familie terug; vrien
denhanden worden gedrukt eu er
heerscht eene algemeene gulle
vroolijkheid.
Zien wij op sommige plaatsen de
kermis, die eigenlijk van kerkelijken
diep godsdienstigen oorsprong is
ontaarden in ergerlijke onmatigheid
en verfijnde zinnelijkheid, niet
utlzoo in Venray.
Hier houdt men Dog kermis naar
den alouden trant, vroolijk en ge
zellig, doch matig, kalm en bedaard.
Hier heèft de kermis zelfs zijn
verheven godsdienstig karakter ge
heel behouden.
Immers, wat zien wij hier op
Kermis Zondag gebeuren
Onze straten en huizen zijn in
feesttooi en overal zijn toepasselijke
versieringen aangebracht. Waarom
Wel op dien dag houdt de Koning
der Koningen zijn feesttocbt door de
straten, begeleid dooi duizenden ge»
loovigen, die Hem door vurig gebed
en gewijde gezaDgen verheerlijken,
terwijl de talrijk toegestroomde
vreemdelingen Hem al knielend hun
nen diepen eerbied betuigen.
Op dusdanige manier wordt in
Venray de kermis geopend.
Is het dan mogelijk, dat op zulk
■eene uiting van diepen godsdienstzin
grove uitspattingen kunnen volgen
Immers neen
Welaan dan, Venrayers, viert bet
kermisfeest naar gewoonte, vroolijk
en verheugd van zin; zet de zorgen
een oogenblik aan den kant, en ver
maakt u op gepaste wijze.
Van harte wenschen wij iedereen,
vroolijke, schuldelooze en
waarover- hier gesproken wordt, rs
de aartsbroederschap waar-van te
Venray ook eene afdeeling bestaat.
Het volgende is met eenige w ijzi
gingen overgenomen uit De Nieuwe
Koerier, no. 84, Donderdag 28 Juli.
Wie de beteekenis van het werk
der gesloten Retraiten wil kennen
leze aflevering 3, 1910, van Onze
Gele Boekjes, ter verspreiding uit.
muuterrd geschikt voor H. Families.
Congregaties, Maria vereenigingen
enz.
Bij tientallen genomen kosten de
boekjes slechts 3 cent. Ffik Directeur
van gen. vereenigingen zal ze belang
stellenden volgaarne verstrekken.
Deze 3-cent-boekjes zijn ook te
verkrijgen aan het rectoraat te Oos
trum, alwaar- men zich levens voor
een te houden retraite te Venlo in
-Manresa" voor mannen, of te Eisden
op -Huize Maria" voor vrouwen en
meisjes, kan aangeven.
Nadere inlichtingen verstrekt de
Rector.
De aartsbroederschap van de H.
Famiiieis voor alle streken, waar de
katholieke actie varj meergebieder-
de noodzakelij klioid is, hoogst ge-
wenscht.
Waarom
Het devies of de wapenspreuk door
de geschiedenis aan de H. Familie
gegeven luidt *Omni bono adsum .-
aan geen goed werk ben ik vreemd".
Daar is in de ongeveer zestig jaar,
dat de II. Familie in Nederland be
staat, op de plaatsen, waar zij af-
deelingen bezit, wellicht geen werk
van ijver door mannen gesticht,
waaraan de leden der H. Familie
vreemd zijn geweest.
Dat getuigde in 1S88 de geschied
schrijver der H. Familie in Neertan-
dia Calholicadat heeft sindsdien de
eschiedenis van zoo menige katho
lieke vereenrging van sociaal, van
ilrek, van liefdadig belang be
wezen.
Dat bewijst liet «eik der gesloten
retraiten opnieuw.
Wie zijn overal de eerstelingen
onder de arbeiders, de landbouwers,
de neringdoenden, die deel nemen
aan de gesloten retraiten
De mannen der HFamilie.
Terwijl wij op 22 Mei voor drie
duizend leden der Tilburgsche af-
deelingen van de H. Familie het
woord voerden, kwam onverwacht
deeerw. pater v. d. Hoven, een der-
paters van Manresa, het retraiten-
huis te Venlo, de groote zaal van
den Gildenbond binnen. Wat waren
er oDder die mannen en jongelingen
die den Pater herkenden en door den
Pater werden herkend De Til—
burgenaars, die naar Manresa ter
retraite togen, waren vooral leden
der H. Familie.
En boe dikwijls hebben wij op
missies en retraiten voor de H. Fa
milie in steden en dorpen van Noord
brabant door de Eerw. Geestelijkheid
hooren verzekeren .- De retraitanten
zijrr bijna uitsluitend leden der H.
Familie. Op sommige plaatsen ge
schiedt de maandelijk s'e recollectie
der oud-retrailanten >.an ook na de
H. Familie.
Geen beter middel "ook om do
vruchten der retraite te ontwikkelen,
de kracht daar opgedaan te stalen
dan de II. Familie. Zij doet de over
tuiging steeds dieper wortel schieten,
leert hel nienschelijk opzicht met
voeten treden, bevestigt in het goede
door het wederzijdsch voorbeeld,
gc-eft door gebed on Sacramenten
bovennatuurlijke kracht om de be
sluiten dor retraite t-. n uitvoer te
leggen, om te strijden, te werken en
te lijden als apostelen.
Is daarom de gesloten retraite
van zoo hoog belang voor Limburg
dan volgt daaruit oor; de nooge
tijdigheid var, alles wat aldaar kan
gedaan worden voor D. ir bloei dei
bestaande afdeeliiigon d<s H. Familie
voor de oprichting van nieuwe af
deelingen in die streek.
Om die reden hebber wij de vele
nieuwe afdeeliogen der H. Familie
in Limburg in den loop der- laatste
jaren met zooveel vreugde begroet.
Doch daaruit volgt voor de leden
der H. Familie ook iL eereplicht,
om het wer k der c sd^fjo retraite»
te steunen, zoo""rriogarfyk zelf e
retraite te gaan houdeD.
Wij zeggen dit zoowel voor de
leden der vrouwenafdeelingen als
voor die der mannenafdeeiingen. Wij
hebben mannen, echte mannen noodig
maar ook sterke vrouwen. DeH.
Familie weet mannen, maar ook echt
christelijke, echt sterke vrouwen te
vormen.
Wij herhalen hel daarom Mogen
de leden, mannen en vrouwen der
afdeeliogen van do II. Familie hun
eereplicht om vooraan te staan in het
werk der gesloten rotrailen begrijpen
en vervullen; de velerhande katho
lieke actie zal er goed bij varen,
maar ook de H. Familie zelve zal er
•loor winnen in aanzien''.
Op de Tentoonstelling te Brussel
verheft zich te midden van zoovele
ndrukwekker.de paleizen een nederig
gebouwijp, dat het paviljoen der
Boerin wordt genoemd. Terwijl
handel en industrie machtige ge»
bon wen in beslag nemen, heeft de
landbouw slechts te beschikken over
dit kleine huisje, dat de groote
meoigte glimlachend en spoedig weer
vergetend voorbijgaat.
De Inspecteur van den landbouw
in België, de heer Devuyst, heeft
daar bij gelegenheid van bet bezoek
des konings enkele belangrijke mede-
deelingen gedaan.
Wellicht denkt men er niet aan,
dat de koeien evenveel opbrengen in
België als de spoorwegen.
De productie van de melk alleen
vertegenwoordigt meer dan 360
millioen franken per jaar, wat gelijk
staat met al de ontvangsten der spoor
wegen. De prachtige stations, het bij
zonder groote spoorwegnet, brengen
niet meer op dan onze stallen, zei de
heer Devuyst.
Er is nog een ander cijfer, dat niet het
minder treffend is. Er komt dagelijks
uit de stallen bijna evenveel witte
melk als er-zwarte steenkool wordt
gehaald uit de Belgische mijnen, en
de gezamelijke productie der melke-
rijen per jaar, vertegenwoordigt bij
na eene gelijke waarde, als die dooi
de steenkool in een gemiddeld jaar-
wordt geboden.
Nog mooier.
Het zware budget van het ministe
rie van oorlog wordt betaald door de
kippen. Officieele documenten, die in
het PaviljoenderBoeriu zijn te raad»
plegen, bewijzen dat de productie der
hoenderstallenin belangrijkheid over
treft de uitgaven van het ministerie
van oorlog.
En de goede kippen leggen toch
maar één ei des morgens.Maar nu
moeten zij 'i eens in den kop krijgen
er twee te gaan leggen per (lag!Doch
dat zullen zij niet doen. zegt ondeu
gend een Brusselsch blad, want
dan zou men aan 'tministerie van
oorlog misschien ook wel de uitgaven
gaan verdubbelen!
Mengelwerk.
Mijnheer was gewoon iederen avond
een kop heete en sterke thee te gebruiken
waarin bij dan een lepel goede oude Jamai-
rum deed, welke hij eens van
een vriend cadeau had gekregen en die hij
als een kostbaar geschenk zorgvuldig in
vei borgen boekje var. zijn bureau bewaar
de.
Langzaam en met smaak slurpte hij dan
zijn thee en hij. de man van de wereld,
geëerd in zijn omgeving beschouwd dit
uurtje, verre van de beslommeringen der
politiek, bevrijd van vlijerijen van vrienden
en marionetten, als het meest aangename
van den dag. Gekleed ui een loszittende
huisjas, zijn voeten gestoken in gemakke
lijke pantoffels hield hij er van zijn beenen
uit te strekken naar het vuur en te staren
in de grillende vlammen... vlammen, die
aan de jeugd luchtkasteelen vertonnen en
haar spreken van liefelijke toekomst
beelden... doch die nok aan hen, gekomen
op Vyper leeftijd en verzadigd van de ge
nietingen des levens. hunne afgelegde
levensbaan voor oogen tooveren en hun
ijdelheid van al het aardscho aantoonen.
Mijnheer wordt zorgvuldig verzorgd door
twee trouwe dienstboden. Zij komt en gaat
vermijdend do deur van de kamer te veei
te openen waardoor een koude lucht
binnenkomt, die iemand de koorts op zijn
lyf zou jagen ze plaatst een tafel ter zijde
van haar meester, zet hierop con kop
thee, geeft hem de couranten en vraagt
dan
•Wil meneer geen sigaar rooken
Zeg Anna vindt ge niet, dat ik er van
avond wat vreerad uitzie
Oh. niet erg... een beetje bleek."
Nu dan wil ik toch liever maar met
rooken.'
•iOch kom, mijnheer... dat zal u juist wat
verstrooien, waut u kijkt altyd een ver
genoegd gezicht naar de kringtjes rook die
u de lucht inblaast."
Vooruit dan maar Anna"en op een
toon, dien hij vroolijk wil doen klinken,
zegt hij om jou dan een pleizier te doen,
zal ik een sigaar opsteken.
En met een brandende lucifer die de
trouwe diens'bode h*m geeft steekt hij Je
sigaar aan en behaaglijk rockend, vult
langzamerhand de kamer zich roet blauwe
rook, haarzelve en haar inhoud hallende
in ueveien, die het idee vestigen en
gelukkig bewustzijn versterken
van zich te bevinden in zyn eigen
buis.
Docli plotseling richt hij zich op. als
hoorde hij iets., een ernstige waarschuwing
in zijn lichaam neen... werkelijk... hot
gaat niet eu daarbij nog nooit heeft bij
zooiets ondervonden...
Anna ga maar naar bed, kind, gij zult
wel vermoeid zijn."
Nauwelijk is hij alleen of hij springt op
plaatst zich voor den spiegel en beschouwt
z'ch angstvallig. Ja... hij is bleek... afge
mat... en wat meer Hë wat zou dit toch
zijn een stekende pijn in zijn borst, die
al hooger.. gaat... nogal hooger... oh Anna
vlug... Anna... An.
-Mijnheer, mijnheer wat is er toch
Ach... O, mijn God
De zieke is te bed gelegd inzijn zitkamer
die in der baast in ziekenkamer veranderd
is. De dokter heeft het vervoer van de eene
kamer naar de andere ten strengste verbo
den, daar de minste beweging van het
lichaam de circulatie van het bloed zou
kunnen verhinderen en dit al*"»oen nood
lottig gevolg voor den patiënt zou kunnen
hebben. Hij ligt .daar dus neer, terwijl
zijne bezorgde dienstbode aan zyne zijde
zit. De goede brave vrouw bid met
vurigheid een rozenhoedje voor haar
meester.
-Bid gij voor mij, Anna!..."
-Ja mijnheer... ik bid voor u".
En zijn koortsheete band onder de lakens
uitstekende drukt hij de hand van zijn
♦na.iagd als een sum bewijs
dankzegging.
-...Als mijnheer maar wilde..." ant
woordde geroerd Anna... -ik kon toch zoo'n
goeden priester I"
De dokters
de machtigste
doen
van
wat zo kunnen, maar
allo doktoren is toch
Do goede God wilt go/.eggen, niet
waar Anna?
Ja... de goede God," herhaalde de bravo
diens bode. terwijl zij hare handen bidden
de vouwde. -...Ach... to«* meneer... wilt
gij Ik zou toch zoo... zoo gelukkig
zijn
Voor do tweede maal *'eekt by zijn
hand brandende van koorts onder de dekens
uit en ny de geleorde, d«; s'orke en be
roemde man voor wien duizenden hun hoofd
hebben ontbloot, hij roikt ze aau Anna en
meteen ondoorgrondelijke gelaatsuitdruk
king, vraag hij haar
-Dus, gij denkt... dat ik dat moest
doen..-
O zeker... do anderen....de vrienden
van mijnheer durven bot mijnheer niet
zeggen, doch ik m >«-t bekennen dat do
ziekte waaraan mijnheer lijdt... zeer
gevairlyk is."
...Zeer gevaarlijk.ja... ik geloof
het..."
Dus mijnbeer u begrijpt met nnzeu
Lieven Heer valt niet te gekscheren...
groote woorden... mooie redevoeringen...
dat alles... dient voor niets... biechten...
dat is de hoofdzaak... ja, dat is zelfs alles.,
alles... en nog eens alles.
-Goed... dan ga... maar vlug... hoort
ij L.. toe vlug... O, mijn God... royn
God... wat moet ik toch vreeseljjk
lijden
-Wilt ge oog niet eerst u drankje inne
men, Mijnheer.
-Neen.., ga maar spoedig heen!"
•Ja... u hebt gelijk, mijnheer... 't Is
ook ernstig genoeg."
Vlug... o, haast je toch., voordat die
anderen., komen ik iieb daarvoor mijn
reden., die ik je nog niet kan zeggen,.'
De kamer is niet veranderd, maar in do
plaats van de zorgzame Anna bevinden
zich daar nu zes deftige heeren, gekleed in
lange, zwarie, overjassen. Zij hebben bet
bureau, de tafels en alles wat er verder
loe diener. kan. bedekt met hun booge
noedeu, die daar tlgureerende als even
zoovele afschuwelijke bloemen van rouw,
ontloken te midden van de zoo lieflijke on
dikwyls dierbare voorwerpen, diede gezel
ligheid vao eeo zitkamer uitmaken.
