vaat VII RAT HORSY en omstreken. UitgeverW. A. Van den Munckhof, Venray. Zaterdag1 11 September 19O0. SOrtte Jaargang No. 37 Dit nummer bestaat uit TWEE BLADEN. Hoe de Drankwet werkt. Mengelwerk. Bankdiefstal. PEEL Br# MAAS Abonnementsprijs per kwartaal voor Vknrat 50 c. franco por post 65 c. voor het buitenland by vooruitbetaling 85 c. afzonderlijke nummers 6 c. Prijs der Advertentiën: van 1 regels elke regel meer letters en vignetten naar plaatsruimte. Advertentiën, 3maal geplaatst worden 2:naal berekend. 20 c. 5 c. Aan de verslagen van de werk zaamheden en bevindingen van d inspectors voor het toezicht op d naleving van de Drankwet over het dienstjaar 1908, die als bijvoegsel zijn opgenomen bij 110. 202 cL. "St.-Crt." ontleenen wij de volgende opmerkingen van algemeen belang. I)e heer Franken (4e inspectie) schrijft in zijn inleiding o.m.- »Het is niet te ontkennen, dat de praktijk neeft doen zien. dat aan de drankwet gebreken kleven, even zeer echter leerde do ervaring, dat uit die wet niet al het goede gehaald wordt, dat bij een actieve toepassing verkregen kao worden. De zoo nuttige bepalingen van art. 7 komen in tele gemeenten nog niet tot haar recht; zij zoude nergens ongebruikt mogen worden gelaten, Veler wenscb is .local option." Volkitemmingen werden in enkele gemeenten zelfs gehouden, waarbij een noemenswaardige meerderheid zich voor de toepassing van zulk een algemeen verbod van den verkoop van sterken drank verklaarde. Reeds in 1905 boden echter de bepalingen van art. 4, tweede lid, 2e en 3e, de gelegenheid, om een keteflkenisvollen stap in deze richting te doen. In 1910 staat hiertoe weder de gelegenheid open. Ook do lauw heid van vele gemeen tebesturen, waar het de uitvoering van deze wet geldt, kan er niet loe leiden, die resultaten te bereiken, die bij een krachtige uitvoering er van zeker zouden verkregen kunnen worden. Omtrent het absinthgebruik in otis land deeldt de inspecteur het volgende raed? i In de eerste tien maanden van het jaar 1908 is volgeus verkregen inlichtingen hier te lande van buitenlandsch (rechtstreeks en entre- pót) door betaling van de verschul digde belasting vrijgemaakt 730 liter absinib, waaronder 373 L. uit België, 240 L. uil Frankrijk en 117 L. uit Pruisen. In een gemeente werd in een elftal slijterijen en inrichtingen voor maat schappelijk verkeer, absinthverkoop geconstateerd. Algemeen werd daar te kennen gegeven, dat de verkoop zeer gering was en in hoofdzaak aan vreemdelingen geschiedde. In een andere gemeente kwam in een 16-tal inrichtingen absinlhver. koop voorin de meeste daarvan was de verkoop zeer gering .een glaasje per jaar", in een geheel jaar slechts een paar glaasjes, .6 flesscheo per jaar" i/z flesch per jaar" etc. Een groote firma zou in haar 28 winkels in verschillende steden geen 100 hatve literflesscben per jaar verkoopen. Hollanders zouden hoogst zeidon dien drank vragen; vreemdelingen hoofdzakelijk Franschen (ook Fianseb dienstpersoneel) en Belgen moeten dit volgens den directeur van een groot hotel wel doen. Eén firma zoude volgens haar zeg gen per jaar 100 liter verko. prn dit schijnt mij aan gerechten twijfel onderhevig. Fransch sprekende heeren zouden dezen drank nog wel eens mee nemen op reis, lerwijl in het reisseizoen door hen nogal eens absinth gevraagd zou worden. In de restauratie van een spoorweg- slation werd, naar een der adjunct inspecteurs waarnam, gevraagd .een oude zeewater", hetgeen bij onder zoek bleek te zijnjenever met absinth De drie zeer jeugdige heeren. die dezen drank bestelden, schenen daar door .gewichtig" te willen doen. Over het algemeen kreeg de adjunct, inspecteur, die het onderzoek instelde den indruk, dat zich hij verschillende absinthve, koopers een soort schaam tegevoel openbaarde, dat zij de^en drank ten verkoop in vooraad hadden. «Men moest echter ook wel dien drank hebben, als er eens naar gevraagd werd". Ook werd wel geantwoord nu ia. maar wij verkoo pen maar een half fleschje per jaar. Ik acht een algeheel verbod van aanmaak, vervoer en verkoop van dit gevaarlijk vergift hoogst ge- wenscht. Mits men den verkoop en het gebruik er van geen tijd late tot verder doordringen, acht ik noemens waardige ontduiking van een even tueel verbod niet te verwachten." De inspecteur in de 2e inspectie, de heer Op ten Noort, merkt o.a. liet volgende op Met voldoening kan allereerst worden gemeld, dat het met het weren'van den drank uit het open bare leven, de goede richting uitgaat. 'Tentoonstellingen mogen niet meer op de vergunning drijven, maar moeten uit zich zelve levensvatbaar heid hebben. Het betalen van belas ting. het 'stemmen bij verkiezingen, in1 éèn -woord, het gebruiken van ergunningslokalitieitep of van- lokaliteiten, welke daartnedebinnens- huis gemeenschap hebben, voor rijks, provincialen of anderen openbaren dienst, zal slechts bij hooge uitzon dering gedoogd worden. Er wordt ernstig gestreefd naar beperking an het voorbereidend militair onder richt in lokaliteiten, waar sterke drank te krijgen is. Een gelijk streven om den drank te weren, daar waar men wezen moet ter voldoening aan wettelijke of maatschappelijke plichten, valt duidelijk waar te nemen. Gemeentebesturen beginnen in te zien, dat men zich kan outspannen zonder drank te gebruiken. De overheid gaat gevoelen, dat het drankmisbruik, bijheerschende werk loosheid, dikwijls oorzaak is van het geringe uithoudingsvermogen van gezinnen uit den werkmansstand. Naar dé misbruiken, welke een gevolg zijn van de gelijktijdige uitoefening van het scheepbevraehters- vergun- wordt bedrijf mot dc bedrijven vi nnig- en vefföfhötider, onderzoek gedaan, mede in hoeverre met den steun der Regeering, beperking of opheffing van liet kwaad kan worden verkregen. Tot nu toe werd niet' de hoop vervuld, dat de Inspectie geregeld wenken zoude ontvangen van de zijde van organisatiën en personen, welke een goede drankwet begeeren, omdat zij gedeeltelijk daarvan, de beteugeling verwachten van een kwaad, hetwelk zoo diep in het volksleven heefi ingegrepen. De Inspectie ontving slechts bij hooge uilzondering een wenk en dan1 nog soms te laat. Menigmaal werd door de lnspectie de aandacht gevestigd, vau hen die, op grond hunner beginselen, daar voor aangewezen waren, op midde len, welke de Drankwet aan de hand doet om beslaande n.ristanden te verbeteren of misstanden, welke voorzien werden, te vi-ofkomen, maar die aan bun opmerk tamheid ontgaan waren. Reeds in een vroeger ver.ag werd er op gewezen, dat. hoeve-1 nut de propaganda der drankbesti derver- eenigingen ook sticht, niet .oorbij mag wórden gezien ''he~ dia» onmiddellijk bereikbare". De inspecteur Hermans (3e inspec tie) vermeldt het volgende zeer zeldzame geval .Omdat de openbare lagere school te klein was geworden voor het toenemende aantal schoolgaande kinderen was door het gemeentebe stuur een vergunning.lokaliteit, de bovenzaal eener dorpsherberg gehuurd, om daar aan de leerlingen elegenheid te geven, lager onderwijs te ontvangen. Daar waren de wanden van het schoollokaal, behalve met platen voor het aanschouwings er, liet aanvankelijk leesonderwijs, ook .versierd" met eer. afdruk van de Drankwet en met een afschrift der acte van vergunning!.. Aan Gedeputeerde Staten werd dóór mij bericht dat een vergun ningslokaliteit niet een. geschikte leerplaats voor de kleinen kon worden geacht. Door tusschenkomst van dit College is de gemeenschap binnenshuis tusschen genoemde bovenzaal en de gelijkvloers gelegen vergunningsloka- liteit verbroken en is de bovenzaal afgevoerd van de akte en van bet afschrift der akte van vergunning P. K. Het gevaar is groot. Wordt gc gepakt dan zijt ge zeker van oen half dozijn jaren Hoeveel denk ge Brooker dot er uit tr halen is vroeg vroeg de ingenieur. Hoeveel Ken vermogen riep Broo ker levend, Waar is het dan? Denkt ge soms dat ik alles vertellen zal? Neen zoo dom ben ik niet. Het moet u voldoende zijn. wanneer ik u verzek» dat ge in een nacht misschien een schat rijk man kunt zijn. De oogen van den ingenieur fonkelden. Kerlijk gezegd, zegde hij aarzelend, heb ik tot nu 10c lichte zaakjes bij de hand gehad Weet ik wel... oplichting, spel, meende Brooker minachtend. Dc mcnsch moet nu eenmaal leven antwoordde de ingenieur. Lichtzinnigheid heeft mij op dwaalwegen gebracht, doch de hemel weet, dat ik gaarne een eerlijk man zou worden indien ik de middelen had hier vandaan tc gaan en wat goeds te beginnen. Om die middelen te verkrijgen behoeft men slechts ja tc zeggen'. Kunt gc met ccn brandkast omgaan Dat wel, maar... Ik zie het al, gij behoort tot het wceke soort. Maar stelt u gerust. De menschen die ik een bezoek heb toegedacht zijn rijk genoeg om cenige duizend- dollars tc kunnen missen. Nog eens, wilt ge of niet. Laat me een half uur bedenktijd, Goed. doch geen minuut langer. Er haast bij. want een ander zou ons voor kunnen zijn. Geruimentijd zat Smith, of de „ingenieur' zooals hij onder de kornuiten naar zijn oorspronkelijk beroep genoemd werd als een standbeeld Het hoofd op de linker- 1 fh figuren teekenend. staarde hij in zijrrgias blies dc rook zijner sigaar voor zich uit Broker keek van tijd tot tijd op de klok. Om, riep hij eindelijk, ja of neen Ja, antwoordde Smith. Luister nu fluisterde Brooker. Kr sprake van de sedert vier maanden bestaande krediet- en nijverheidsbank van Wilser, Moore en Co., Broadway, die zooveel over zich doi t spreken. Het publiek is dol bestormt de bank bijna, om er zijn geld aan toe t vertrou wen. Aanzicnlijkt kapitalen zijn elders op gevraagd om ze de nieuwe bank te brengen De bestuurders schijnen voor hun geld fabelachtige hooge rente tc kunnen krijgen men hoopt reeds het eerste jaar op een winst van veertig procent. Enkel d<- laatste week ontving de bank vele honderdduizenden. Ge begrijpt dat daar wat te halen is. het is moeilijk werk. Ik ben er herhaalde malen geweest cn heb goed rondgezien Overal ijzeren deuren van ijzeren grendel* voorzien. Doch de straat is stil en wij finnen er gemakkelijk in!;- 'men. Als gij t maar met do brandkast klaar speelt. Wanneer moet het gebeuren Morgennacht. hij het open schoof In een heiberg in een oostelijk deel van New-Vork zaten in een donkere hoek twee mannen, aan een tafeltje. Dc jongste was als heer gekleed, de oudste maakte in zijn blauwe linnen kiel den indruk van een werkman. Zooals ik gezegd heb, ingenieur fluisterde de laatste, als het ging. zou ik 't zaakje alleen opknappen, want waarom te deelen. als men alles zou kunnen hebben. Maar met de geldkist speel ik het niet klaar, daar moet een vakman bij. En ons antwoordde de ander, beval len dergelijke dingen niet, eerlijk gezegd. Alles was tot nu toe uitstekend gelukt het openen van dc brandkast leverde voor don ingenieur geen moeilijkheden op. Met een begeeipg gezicht volgde Brooker de beweging van zijn makker Is het zoo ver vroeg hij. Ja- - Reik mij dan toe wat ge vindt. Ik licht wel bij. En hij liet een schijnsel van de dievenlantaarn in een gat vallen, dat den ingenieur in den wand gemaakt had. Alle duivels, riep Smith tcrugdein- zend. Wat is er Het ding is leeg. Leeg Gij zijt gek. Er is tenminste geen geld. Papieren anders niet. Onzinlaat mij zelf eens zien. Gij hebt gelijk, mompelde hij, zijn makker verbluft aangapend. Wat moet dat beteekenen Begrijpt gc dat niet? D<- gehccle bank is een vuile oplichterij en «ie heeren Wilser en Moor< hebben klaarblijkelijk alle gelden in veiligheid gebracht, om r mee van door te gaan Onze speculatie is mislukt. Dc ander stiet een vloek uit. Niets, een paar dollars in het eencj vak licht bij wc zullen deelen Die sta ik gaarne aan u af, ver I klaarde Smith en lerwijl de andere hg' geld opstreek bladerde dc ingenieur in de papieren, «lie de kast bevatte. Op een in blauw carton gebonden schrift bleef z>ja blik rusten. Plotseling vouwde het in zijn borstzak. Wat hebt ge daar? vroeg Brooker, De lijst der cliënten anlwoord.de dc ingenieur. Ik zal eens zien of er ook een rijke piet bij is, wien het de moeite beter loont. Goed... waarschuw mij dan. Teleurgesteld ondernamen beide» den terugtocht. Smith glimlachttc echter nu en «ian in zich zelf en toen beiden buiten gevaar waren, moest hij zelfs hardop lachen. Ge neemt het koelbloedig op. ant woordde Blooker. Eerlijk kerels. gezegd, bewonderde ik de - Valt er wat tc le vergeefs. Daarmee hand tot afscheid. - Vergeefs Misschcn mompelde deze. bewonderen Alle reikte hij Smith <1 niet geheel Wilser als houder der ka*, ontdekte de inbraak het eerst. Hij riep dadelijk Moe re. Beiden keken n tijdlang vol verbaz ng naar het gat in dc brandkast, toen barstu n zij in luid gelach uit. Handig gedaan zeide Moore. D.-» heeft zweet en arbeid gekost. Men zou bijna modelijden met 1 hebben. Intussehen zijn wij het er ze» i wel over eens, om hel maar niet aan te sjèvcn bij de politie. De spitsboeven zullen hun doen wel niet aan dc groote klok hangen en wij... hm, ons kon niets qtgurs jp'CcköflBÊh. Mix t leeg zijn van «leze kas waarin /djll millioenen vermoeden en die zij met eer bied bekijken. Overmorgen is het de eerste, die moeten wij nog meenemen. Dat bctcekent twee of driehonderd duizend dollars. Daar schat ik het op. Dan moeten wij d schade hier zien te verbergen. Ik zal er een gordijn voor hangen behalve wij beiden heeft niemand iets met kas te maken. Het sloeg tien uur toen een klerk een heer aandiende, die Wilser of Moore, of beide wcnschte tc spreken. Wie is het vroeg Moore. Een meneer Smith. Zeker een geldbelegging? Daar ziet hij niet naar uit. Niet Nu Iaat hem in dc spreekkamer bezoeker groetc den directeur, doch beantwoordde den groet nauwelijks want dc sehunnig-elegante kkeding van den bezoeker liet een bedelpartij Vcrwad - Dc Wat wen! Heb ik vroeg d-* directeur, meneer Wilser te Moore. Dank u het is mij ccn groot ge- n. Wat verlangt gc Tijd is gel«i. Dat weet ik cn wed dat de aan mij bestede tijd veel geld voor u vertegen woordigt. Wat wilt ge -daarmee zeggen Wees zoo goed meneer Wilser te roepen. Ik zou gaarne eveneens met hem kennis willen maken, Wat zijt ge van plan»? lk£wil mijn zaak liever in tegenwoor digheid van beide bestuurders behande len. Moore belde en riep den binnentredende bediende toe Mijnheer Wilser. Deze verscheen aanstonds. Niemand kan ons hier beluisteren vroeg dc vreenfder Beide heeren zagen den bezoeker ver» wonderd aan.' Hei js namelijk beter, dat wij de zaak met gesloten deur» n behandelen, Wat voor een zaak De vreemdeling nam een stoel, zette dien voor de deur cn ging er op zitten. Ei» is van nacht bij u ingebroken, begon hij fluisterend. Wilser cn Moore keken elkander ver baasd aan* I loe weet ge «lat wilde Wilser roepen doch Moore nam hem met een knipoogje het woord af. Bij ons ingebrokenzefde hij'. "Daar moeten wij dan toch'dok'ietsN*an weten. Hoe *komt ge aan dat nieuws.

Peel en Maas | 1909 | | pagina 1