nr
Reinheid.
De Geest.
UitgeverW. A. Van den Munckhof, Venraj.
Zaterdag 4 September IDOL).
30;4e> Jaargang
No. 36
TWEE
nummer Ien l,es!nettiiigkunnen ninsamengaan geopend te krijgen;
Maar dan moet de
Dit
bestaat uit
BLADEN.
Mengelwerk.
Abonnementsprijs per kwartaal
voor Venray 50 c.
franco per post 65 c.
voor het buitenland by vooruitbetaling 85 c,
afzonderlijke nummers 6 c.
MAAS
Prijs
4 rebels
der Advertentiën:
van 1
elke regel meer
letters en vignetten naar plaatsruimte.
Advertentiën, 3maal geplaatst worden 2maal berekend
20 c.
5 c.
jsmetting de kop ingedrukt reinheid een pcoupé
Het is met overdreven gezegd, dat
volksreinheid van grooten invloed is
op de volksgezondheid; wie ons volk
goed kent, weet, dat, hoe zindelijk
het over het algemeen ook op zijn
woning moge zijn, de reinheid van
het lichaam veel te wenschen over
laat; niet genoeg kan daarop gewezon
worden. Velen hebben nog niet het
standpunt verlaten dat het toch ei
genlijk niet heel fatsoenlijk is het ge
heele lichaam te wasschen, terwijl
anderen de verkeerde meening zijn
toegedaan dat 't ongezond zou wezen
de vetlaag van de huid te verwijderen
die zien langzamerhand bij niet-reini
ging daarop vormt, omdat men aldus
een stof zou missen, die voor de in
standhouding van het lichaam noodig
is Eindelijk zijn er nog menschen,
die gelooven, dat het wasschen van
de geheele huid een overbodig iets i
als men wekelijks maar van linnen
verwisselt, dan zal daardoor het vuil
van zelf wel verwijderd worden
Wat zijn die meeningen toch alle
in strijd met een goede opvatting van
de gezondheidsleer.
Onze huid speelt een belangrijke rol
bij de ademhaling en heelt ook de
taak de lichaamswarmte te regelen,
waartoe zij in staat is door de uit»
zetting of samentrekking barer bloed
vaten bovendien scheidt zij, behalve
vluchtige vetzuren ook allerlei gassen
af als koolzuur, zwavelwaterstof,
koolwaterstoffen, en?., we'ke de at-
mospheer van een lokaal, waarin vele
personen vertoeven, niet weinig kun
nen bederven. Onze huid is bezet
met allerlei zweel- en smeerkliertjes,
wier producten met de afgestooten
huidschilvers en het vuil een vettige
laag vormen, dat de normale functie
van de huid belet. Dat vellaagje is
bovendien een heerlijke voedingsbo
dem voor alle ziektekiemen, waar
mede de mensch maar al te vaak in
aanraking komt. Huidonslekingen en
.steenpuisten kunnen zoo ontstaan.
Insecten spelen hierbij als bemidde
laars vaak een zeer werkzame rol.
Om een voorbeeld te noemen het is
een vaststaand teit dat vlooien pest
kunnen overbrengen door een aan
pest lijdende rat over te spiingen op
een daarvoor vatbaar mensch. Onze
huisdieren, als kippen, ratten, hon
den, konijnen, waarmee kinderen zoo
vriendschappelijk kunnen omgaan,
zijn in dit opzicht lang zoo onschuldig
niet, als waarvoor liefhebbende ou
ders ze houden en zijn maar al te
dikwijls de oorzaak, dat men met
huidziekten wordt besmet. Schurfi,
dat door een insect wordt veroorzaakt
hetwelk gangen in onze huid graaft,
bedreigt het meest de onreine huid.
Wat dunkt u, is reiniging der huid
nu overbodig of niet Waar reinheid
wordt toegepast, daar wordt aan be-
reinheid
keurig worden toegepast.
Wil men zijn huid rein houden en
aan haar doel doen beantwoorden,
dan moet men zijn geheel lichaam
van top tot teen met warm wateren
zeep behanddelen, waardoor qlleen
het huidvet wordt opgelost.
Het verdient aanbeveling na de
met warm water de bu.d nog eens
geheel na ie wasschen met koud
water, om de door de warmte uitge
zette bloedvaten door het koude
water weeitot samentrekking te bren.
gen en aldus verkoudheid te voor
komen. Zulk een reiniging doet het
lichaam zoo goed, dat men zich als
ren ander mensch gevoelt en elke
week opnieuw daarnaar verlangt.
Het spreekt van zelf, dat men bij
dit reinigingsproces ook aan de na
vels (1e nondige aandacht moet
wijden ("uithalen en borselen), omdat
in de ruimten onder (le nagels aller
lei ziektekiemen hun verblijf houden.
Men heeft er zelf tuberkelbacillen in
gevonden 1 Het dragen van korte
nagels verdient daarom alle aanbe
veling.
Nog al dikwijls'wordt'door velen
verzuimd om de noodige zorg aan de
handen te besteden. Steeds moeten
die voor eiken maaltijd gewasschen
worden, hetgeen vooral moet geschie
den door ben, die met loodhoudend
materiaal omgaan, als schilders ty
pografen diamantwerkers lootgieters
enz. De zorg voor de tanden is naar
mijn ervaring bij de meesten ook
een zeer zwak punt. Ieder moet
zich eiken avond den mond spoelen
en de tanden borselen in op- en
benedenwaartsche richting teneinde
aldus de spijsresten te verwijderen,
tie zich in den loop van den dag in
de groeven tusschen de tanden ver
meld hebben en tol lotting aanlei»
ding kunnen geven in het bijzonder
is "dit voor hen noodzakelijk, die
met loodhoudend materialen omgaan,
en boven met name zijn genoemd.
Loodvergiftiging toch uit zich o. m.
in ontsteking van het mondslijmvlies
en in het afzeiten van lood in den
landzoom.
Een goede verzorging van tanden
en tandvleesch is tegelijk bij velen
een geneesmiddel tegen een onaan-
genamen geur uit den mond.
Het begrip «reinheid" heeft lang
niet genoeg post gevat in den geest
van ons volk; het moet daartoe
'opgevoed worden; geen beter middel
acht ik daartoe dan de oprichting
van badhuizen en vooral van school-
baden. Wat men in zijn jeugd leert,
heeft de meeste kans ook op lateren
leeftijd te worden toegepast. Wie de
jeugd heeft, heeft de toekomst
Als men reinheid neemt in den
meest uitgebreiden zin des woords,
dan behooren daaitoc ook reinheid
van lucht, reinheid van werkplaats,
reinheid van woning.
Dat ook zuiverheid van lucht
noodzakelijk is voor het behoud eener
goede gezondheid, wordt maar al te
vaak voorbijgezien. Wat moet men
b.v. niet dikwijls strijd voeren in
-r snipje
zoo^ls het
in spoorwegcoupés gaai, ga t het
ook vaak in werkplaatsen; altijd zijn
er eenigen, die zich verzetten tegen
den toevoer van versche lucht. En
het is toch te dwaas, dat anderpn
ons zouden mogen dwingen de lucht
in te ademen, die zij zelf door hun
ademhaling enz. hebben bedorven!
Er zijn heel wat momenten, «ie in
ruimten, waar vele personen v toe
ven, de lucht kunnen vergiftigen.
Allereerst de uitademingshicht dan
de stoffen, die door de huid wérden
afgescheiden, b.v. zweel, vervilgens
de uitwaseming van eventueel yoch-
ligo kleedingstuliken, de vurljrand-
ingsgassen van verlichting, kachel,
pijp of sigaar, en eindelijk djf stof,
die voor een deel dikwijls ooi; een
gevolg is van het bedrijf.
In zetteiijen heeft men er' zelfs
looddeelen in kunnen aantoci.en
Ieder op zichzelf kunoen enk le dier
oorzaken reeds de daarin ademende
personen vatbaar maken voor. i. ng-
tuberculose, maar hoeveel te meer
als zij optreden in samenwerking
met elkaar.
Eén afdoend middel is daartegen
en dat is de ventilatie
Laat ieder, die zich verzrt gen
het- opener va e?«
bedenken, dat hij daarmee
gezondheid schaadt én van zichzelf'
èn van allen, die met hem in hetzelfde
lokaal lertoeven.
Een werkplaats moet even goed
als een woning op bepaalde tijden
gereinigd worden, en men kieze
daarvoor oogenblikkon. als er niet
wordt gearbeid. Spinnewebben en
met stof bedekte richels zijn ook hier
contrabande.
Het zonnelicht, die ontsmetter bij
uitnemendheid, moet er ruimschoots
toegang hebben, endat kan natuurlijk
alleen door schoone vensterruiten.
De bodem mag nooit met sputum
bevuild worden, maar daarvoor
moeien hall met zand gevulde
sputumbakken aanwezig zijn, opdat
het daarin kan gedeponeerd worden,
zoodat er geen gevaar bestaat, dal
liet verdroogt, verstuift en door
anderen w ordt ingeademd.
Uit woon- en slaapkamers verbanne
men vaste kleeden en vervange die
door zeil, waarmede o k de stoelen
bekleed moeten worden.
Wie de juistheid gevoelt van
hetgeen hierboven werd gezegd
omtrent frissche lucht, zal zeker niet
nalaten, die ook in ruime male
toegang te verleenen tot woon en
slaapvertrek.
Mocht dit opstel hen, die nog niet
voldoende overtuigd waren van het
groote nut, dat reinheid uit een
hygiënisch oogpunt heeft, tot besliste
vooistanders daarvan gemaakt
hebben
Wie de hier gegeven eenvoudige
wenken nauwkeurig in toepassing
brengt, handelt zonder twijfel inden
geest van heigeen op het titelblad van
«Ons Boekje" vermeld slaatbij
bestrijdt daarmede de tuberculose
en bevordert de hygiëne.
Dr. W. J. W.
Den Haag.
HUINIS K.
Er is niets goeds aan, Mr. March-
mont, zeide de man van den woninggids,
terwijl hij in zijn stoel achterover leunde,
Gc zoudt het daar geen week uithouden.
Mnrchmont keek met een kritischen blik
naar de fotografie, welke hij uit de massa
die op den lessenaar verspreid lag, had
uitgekozen. Ze stelde een schilderachtig
met klimop begroeid huis voor, staande in
een fraai en tuin, een huis, dat rust en
vergetelheid scheen te beloven.
Het is anders juist een plaatsje, zoo
als ik er een zoek, mr. Heil. zeide hij. Het
lijkt me vee! beter dan een van de andere,
die gij mij hebt laten zien.
Het is het schoonste plekje wat in
ilighgatc te vinden is, als gij het er nu
toch eenmaal op gezet hebt om daarheen
te gaan, maar ik verzeker u nogmaals
mijnheer, ge zoudt het er geen week uit
houden, zeide mr. Bell. Met spookt er.
Marchmont glimlachte.
- Ik geloof niet aan geesten, zeide hij
droogjes.
Dat kan wel wezen, zcidc mr. Bell.
Er zijn een massa dingen, waar ik niet
aan geloof en die me ondertusschen het
tevens toch aardig lastig maken. Ik zal u
de geschiedenis van dat huis vertellen.
Het heeft cenigc jaren leeg gestaan, totdat
nu twee jaren geleden, wijlen miss Dan-
bersy kwam, de beroemde dierenschil
deres. weet u
Ja. zcido Marchmant kalm.
Nu. rrifcs .n.tht i
liet het mcubileeren en maakte van die
groote kamer daar een prachtig werkhuis-
En. zooals ge weet, ze is een slachtoffer
geworden van melancholie of iets van dien
aard en zc heeft zich in diezelfde kamer
vergiftigd. Zij had het huis voor zeven
jaar ingehuurd en haar familie, die rijk is,
besloot het te houden cn gemeubileerd le
laten. Zij zetten er een huisbewaarder in
cn stelden het in mijn handen. Dat is nu
een jaar geleden,
Daarna heeft miss Johnson, de land
schapschilders, het gehuurd en die zou
er gaan wonen niet haar moeder en zus
ter. Maar op een goeden dag kwam ze
vrceselijk opgewonden hier cn zeide, dat
zij in dat huis niet wilde wonen, voor
duizend pond in het jaar. Wat later begon
Willington, de portretschilder over de huur
te onderhandelen en hij was op hel punt
er met zijn gezin zijn intrek te nemen. Hij
er voor dien tijd dagelijks cenigc
uren zitlen werken. Na een week had hij
-■nocg van. Hij was al even bang
de rest.
"Waarvoor is iedereen, die d mr wcw
jan beangst-V vroeg Marchmont.
Dat is het geluid van een vrouw
nicht en snikt, zeide mr. Bell. Zij '/egg
lat het soms een uur lang duurt. Hel
gehoord op alle uren van den dag. Men
zegt dat miss Dnnbcrsv in het laatst van
leven soms uren lang zat te weenen
en le snikken en natuurlijk is het haar
geest, die door het huis rondspookt.
Marchmont bezag het huis nogmaals met
groote belangstelling. 't Is juist wat ik
bben moet, zeide hij bij zichzelf. Ik denk
dat ik het toch maar eens zal moeten be
zichtigen. mr. Bell, geesten of geen
testen.
Ga uw gang mijnheer, zeide mr. Bell
op een toon van medelijden. Ik zal u een
kaart geven. Maar gij zult zien, dat alles
wat ik u van het huis heb verteld, vol
komen waar is. Mrs. Hannaford, de huis*
bewaardster kan er u nog wel meer van
vertellen.
Nu ik wil het huis in ieder geval
bekijken, zeide. Marchmont.
Dien middag begaf Marchmont zich naar
Highate. Het huis dat hij wenschle te zien
stond een eindje van de straatweg af,
zoodat het er schilderachtig uitzag, vanaf
den weg. Er was een aardige tuin met
een schoon grasperk, cenigc oude hoornen
cn een schoone vijver.
Van buiten ziet het er aanlokkelijk
genoeg uit, zeide mr. Marchmont bij zich
zelf.
Hij moest ccnigen tijd wachten voor
hem werd opengedaan. Toen verscheen
een groote vrouw naar schatting vijftig
jaar oud wier donkere, eenigszins angstige
oogen hem scherp aanzagen. Marchmont
tg
kon de uitdrukking van de oogen niet
goed begrijpen.
Mrs. I Innnaford vroeg hij.
Jawel meneer.
Marchmont liet de kaart van den woning
gids zien. Mrs. Hannaford tor zijde.
Marchmont kwam in een ruime goed
verlichte vestibule. De ontvangstkamers
ter weerszijden waren eveneens helder
verlicht cn met veel smaak gemeubileerd.
Een ontbijtkamer, aan de achterzijde gaf
uitzicht op groene weiden.
lot zoover was er niets bijzonders te
zien.
S'J mc ^ct werkhuis even laten
zien zeide Marchmont.
Mrs. Hannaford Icide hem in een groote
kamer die Marchmont dadelijk buitenge
woon goed beviel. Hij zag dadelijk dat het
juist was wat hij noodig had.
En is dit nu de kamer, waar het
spookt vroeg hij.
De vrouw zag hem zijdelings aan met
een blik alsof ze liever geen antwoord
wilde geven.
Mr. Bell heeft me er alles van ver
teld, zeide Marchmont, gij behoeft niet bang
te zijn te spreken, mrs. Hannaford.
Ja ik kan niet ontkennen dat het
hier een beetje vreemd is. Ieder huurder
is hier altijd gauw weer weggegaan, ant
woordde de huisbewaarster.
Maar waarom zijt gij dan niet bang
vroeg Marchmont.
Wij gebruiken dit gedeelte van het
huis natuurlijk nooit, mijnheer, antwoordde
mrs. Hannaford. Onze kamers zijn beneden
de bedienden kamers. Ik kom hier
nooit behalve om schoon te maken, en af
en toe het vuur .aan te leggen enz.
En hebt ge wel eens iets gehoord
)«:h. meoyr. zfyde zii onwillip- Ik
zou niet kunnen zeggen dat ik bet nooit
gehoord heb, want dat heb ik wel. Het is
net of er een vrouw zatte zuchten, daar
in dien hoek.
Hm, zeide Marchmont. Nu, ik wil de
rest van het huis wel eens bezichtigen.
Na een volledige inspectie van het huis
had Marchmont zijn besluit -genomen.
Ik denk wel dat ik het huis zal
huren, zeide hij bij het heengaan tot dc
huisbewaarster.
Werkelijk Mag ik ook vragen of
ge uwe familie en bedienden, denkt mee
te brengen.
Ja. zeker antwoordde Marchmont.
Dus zult ge het geheele huis noodig
hebben
Ja natuurlijk zal ik dat antwoordde
Marchmont.
Zoudt gij dan zoo vriendelijk willen
zijn het mij cenigc gogen te voren te doen
weten, wanneer gij komt? vroeg mrs.
Hannaford. Mijn zoon en mijn dochter
wonen bij me in en zullen dan moeten
n vuor een eigen woning.
O, ja dat kan wel, antwoordde
Marchmont. (jij hebt nog veertien dagen
(ijd, mijn huisgenootcn zullen eerst den
n komen, en het is nu «Je zevende. Maar
indien ik besluit het huis te nemen dan
kom ik zelf dadelijk. W ilt ge twee slaap
kamers gereed maken, tegen morgennacht
k zal dit werkhuis eens een goede beurt
geven. Gij kunt ons zeker ook wel een
nvoudig ontbijt klaarmaken. Wij zullen
ergens anders lunchen cn dineeren.
O, zeker, meneer, antwoordde mrs.
Hannaford.
Daarop keerde Marchmont naar mr. Bell
terug en huuide het huis voor een jaar
ervolgens begaf hij zich naar zijn vriend
Archer en vertelde dien de geheele ge
schiedenis.
Dick, jongen gij moet een week bij
me komen logeeren. zeide hij. Ge kunt uw
ezel mee brengen: 't is een reusachtig
erkhuis. En de duivel hale me als we
en geest niet ontdekken of verdrijven
Afgesproken zeide Richard Archer.
Ik voel wel wat voor zoo'n geesten ge-
schicdcnisje.
Den volgenden dag kwamen Marchmont
■n Archer in het spookhuis met een kara
vaan bestaande uit drie rijtuigen waarin
behalve zij zelf, allerhande schilderezels
opgespannen doeken, ledepoppen en ver
dere schilders-ingrediënten waren geladen.
Het was mrs. Hannaford duidelijk dat
zij zich vast hadden voor genomen in het
spookhuis te blijven en zich niet door
booze geesten te doen verjagen.
Het was ook duidelijk, dat het een paar
oude kameraden waren, gewoon om een
kamer op te knappen, want ze hadden in
een minimum van tijd den boel gezellig