nr Reinheid. De Geest. UitgeverW. A. Van den Munckhof, Venraj. Zaterdag 4 September IDOL). 30;4e> Jaargang No. 36 TWEE nummer Ien l,es!nettiiigkunnen ninsamengaan geopend te krijgen; Maar dan moet de Dit bestaat uit BLADEN. Mengelwerk. Abonnementsprijs per kwartaal voor Venray 50 c. franco per post 65 c. voor het buitenland by vooruitbetaling 85 c, afzonderlijke nummers 6 c. MAAS Prijs 4 rebels der Advertentiën: van 1 elke regel meer letters en vignetten naar plaatsruimte. Advertentiën, 3maal geplaatst worden 2maal berekend 20 c. 5 c. jsmetting de kop ingedrukt reinheid een pcoupé Het is met overdreven gezegd, dat volksreinheid van grooten invloed is op de volksgezondheid; wie ons volk goed kent, weet, dat, hoe zindelijk het over het algemeen ook op zijn woning moge zijn, de reinheid van het lichaam veel te wenschen over laat; niet genoeg kan daarop gewezon worden. Velen hebben nog niet het standpunt verlaten dat het toch ei genlijk niet heel fatsoenlijk is het ge heele lichaam te wasschen, terwijl anderen de verkeerde meening zijn toegedaan dat 't ongezond zou wezen de vetlaag van de huid te verwijderen die zien langzamerhand bij niet-reini ging daarop vormt, omdat men aldus een stof zou missen, die voor de in standhouding van het lichaam noodig is Eindelijk zijn er nog menschen, die gelooven, dat het wasschen van de geheele huid een overbodig iets i als men wekelijks maar van linnen verwisselt, dan zal daardoor het vuil van zelf wel verwijderd worden Wat zijn die meeningen toch alle in strijd met een goede opvatting van de gezondheidsleer. Onze huid speelt een belangrijke rol bij de ademhaling en heelt ook de taak de lichaamswarmte te regelen, waartoe zij in staat is door de uit» zetting of samentrekking barer bloed vaten bovendien scheidt zij, behalve vluchtige vetzuren ook allerlei gassen af als koolzuur, zwavelwaterstof, koolwaterstoffen, en?., we'ke de at- mospheer van een lokaal, waarin vele personen vertoeven, niet weinig kun nen bederven. Onze huid is bezet met allerlei zweel- en smeerkliertjes, wier producten met de afgestooten huidschilvers en het vuil een vettige laag vormen, dat de normale functie van de huid belet. Dat vellaagje is bovendien een heerlijke voedingsbo dem voor alle ziektekiemen, waar mede de mensch maar al te vaak in aanraking komt. Huidonslekingen en .steenpuisten kunnen zoo ontstaan. Insecten spelen hierbij als bemidde laars vaak een zeer werkzame rol. Om een voorbeeld te noemen het is een vaststaand teit dat vlooien pest kunnen overbrengen door een aan pest lijdende rat over te spiingen op een daarvoor vatbaar mensch. Onze huisdieren, als kippen, ratten, hon den, konijnen, waarmee kinderen zoo vriendschappelijk kunnen omgaan, zijn in dit opzicht lang zoo onschuldig niet, als waarvoor liefhebbende ou ders ze houden en zijn maar al te dikwijls de oorzaak, dat men met huidziekten wordt besmet. Schurfi, dat door een insect wordt veroorzaakt hetwelk gangen in onze huid graaft, bedreigt het meest de onreine huid. Wat dunkt u, is reiniging der huid nu overbodig of niet Waar reinheid wordt toegepast, daar wordt aan be- reinheid keurig worden toegepast. Wil men zijn huid rein houden en aan haar doel doen beantwoorden, dan moet men zijn geheel lichaam van top tot teen met warm wateren zeep behanddelen, waardoor qlleen het huidvet wordt opgelost. Het verdient aanbeveling na de met warm water de bu.d nog eens geheel na ie wasschen met koud water, om de door de warmte uitge zette bloedvaten door het koude water weeitot samentrekking te bren. gen en aldus verkoudheid te voor komen. Zulk een reiniging doet het lichaam zoo goed, dat men zich als ren ander mensch gevoelt en elke week opnieuw daarnaar verlangt. Het spreekt van zelf, dat men bij dit reinigingsproces ook aan de na vels (1e nondige aandacht moet wijden ("uithalen en borselen), omdat in de ruimten onder (le nagels aller lei ziektekiemen hun verblijf houden. Men heeft er zelf tuberkelbacillen in gevonden 1 Het dragen van korte nagels verdient daarom alle aanbe veling. Nog al dikwijls'wordt'door velen verzuimd om de noodige zorg aan de handen te besteden. Steeds moeten die voor eiken maaltijd gewasschen worden, hetgeen vooral moet geschie den door ben, die met loodhoudend materiaal omgaan, als schilders ty pografen diamantwerkers lootgieters enz. De zorg voor de tanden is naar mijn ervaring bij de meesten ook een zeer zwak punt. Ieder moet zich eiken avond den mond spoelen en de tanden borselen in op- en benedenwaartsche richting teneinde aldus de spijsresten te verwijderen, tie zich in den loop van den dag in de groeven tusschen de tanden ver meld hebben en tol lotting aanlei» ding kunnen geven in het bijzonder is "dit voor hen noodzakelijk, die met loodhoudend materialen omgaan, en boven met name zijn genoemd. Loodvergiftiging toch uit zich o. m. in ontsteking van het mondslijmvlies en in het afzeiten van lood in den landzoom. Een goede verzorging van tanden en tandvleesch is tegelijk bij velen een geneesmiddel tegen een onaan- genamen geur uit den mond. Het begrip «reinheid" heeft lang niet genoeg post gevat in den geest van ons volk; het moet daartoe 'opgevoed worden; geen beter middel acht ik daartoe dan de oprichting van badhuizen en vooral van school- baden. Wat men in zijn jeugd leert, heeft de meeste kans ook op lateren leeftijd te worden toegepast. Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst Als men reinheid neemt in den meest uitgebreiden zin des woords, dan behooren daaitoc ook reinheid van lucht, reinheid van werkplaats, reinheid van woning. Dat ook zuiverheid van lucht noodzakelijk is voor het behoud eener goede gezondheid, wordt maar al te vaak voorbijgezien. Wat moet men b.v. niet dikwijls strijd voeren in -r snipje zoo^ls het in spoorwegcoupés gaai, ga t het ook vaak in werkplaatsen; altijd zijn er eenigen, die zich verzetten tegen den toevoer van versche lucht. En het is toch te dwaas, dat anderpn ons zouden mogen dwingen de lucht in te ademen, die zij zelf door hun ademhaling enz. hebben bedorven! Er zijn heel wat momenten, «ie in ruimten, waar vele personen v toe ven, de lucht kunnen vergiftigen. Allereerst de uitademingshicht dan de stoffen, die door de huid wérden afgescheiden, b.v. zweel, vervilgens de uitwaseming van eventueel yoch- ligo kleedingstuliken, de vurljrand- ingsgassen van verlichting, kachel, pijp of sigaar, en eindelijk djf stof, die voor een deel dikwijls ooi; een gevolg is van het bedrijf. In zetteiijen heeft men er' zelfs looddeelen in kunnen aantoci.en Ieder op zichzelf kunoen enk le dier oorzaken reeds de daarin ademende personen vatbaar maken voor. i. ng- tuberculose, maar hoeveel te meer als zij optreden in samenwerking met elkaar. Eén afdoend middel is daartegen en dat is de ventilatie Laat ieder, die zich verzrt gen het- opener va e?« bedenken, dat hij daarmee gezondheid schaadt én van zichzelf' èn van allen, die met hem in hetzelfde lokaal lertoeven. Een werkplaats moet even goed als een woning op bepaalde tijden gereinigd worden, en men kieze daarvoor oogenblikkon. als er niet wordt gearbeid. Spinnewebben en met stof bedekte richels zijn ook hier contrabande. Het zonnelicht, die ontsmetter bij uitnemendheid, moet er ruimschoots toegang hebben, endat kan natuurlijk alleen door schoone vensterruiten. De bodem mag nooit met sputum bevuild worden, maar daarvoor moeien hall met zand gevulde sputumbakken aanwezig zijn, opdat het daarin kan gedeponeerd worden, zoodat er geen gevaar bestaat, dal liet verdroogt, verstuift en door anderen w ordt ingeademd. Uit woon- en slaapkamers verbanne men vaste kleeden en vervange die door zeil, waarmede o k de stoelen bekleed moeten worden. Wie de juistheid gevoelt van hetgeen hierboven werd gezegd omtrent frissche lucht, zal zeker niet nalaten, die ook in ruime male toegang te verleenen tot woon en slaapvertrek. Mocht dit opstel hen, die nog niet voldoende overtuigd waren van het groote nut, dat reinheid uit een hygiënisch oogpunt heeft, tot besliste vooistanders daarvan gemaakt hebben Wie de hier gegeven eenvoudige wenken nauwkeurig in toepassing brengt, handelt zonder twijfel inden geest van heigeen op het titelblad van «Ons Boekje" vermeld slaatbij bestrijdt daarmede de tuberculose en bevordert de hygiëne. Dr. W. J. W. Den Haag. HUINIS K. Er is niets goeds aan, Mr. March- mont, zeide de man van den woninggids, terwijl hij in zijn stoel achterover leunde, Gc zoudt het daar geen week uithouden. Mnrchmont keek met een kritischen blik naar de fotografie, welke hij uit de massa die op den lessenaar verspreid lag, had uitgekozen. Ze stelde een schilderachtig met klimop begroeid huis voor, staande in een fraai en tuin, een huis, dat rust en vergetelheid scheen te beloven. Het is anders juist een plaatsje, zoo als ik er een zoek, mr. Heil. zeide hij. Het lijkt me vee! beter dan een van de andere, die gij mij hebt laten zien. Het is het schoonste plekje wat in ilighgatc te vinden is, als gij het er nu toch eenmaal op gezet hebt om daarheen te gaan, maar ik verzeker u nogmaals mijnheer, ge zoudt het er geen week uit houden, zeide mr. Bell. Met spookt er. Marchmont glimlachte. - Ik geloof niet aan geesten, zeide hij droogjes. Dat kan wel wezen, zcidc mr. Bell. Er zijn een massa dingen, waar ik niet aan geloof en die me ondertusschen het tevens toch aardig lastig maken. Ik zal u de geschiedenis van dat huis vertellen. Het heeft cenigc jaren leeg gestaan, totdat nu twee jaren geleden, wijlen miss Dan- bersy kwam, de beroemde dierenschil deres. weet u Ja. zcido Marchmant kalm. Nu. rrifcs .n.tht i liet het mcubileeren en maakte van die groote kamer daar een prachtig werkhuis- En. zooals ge weet, ze is een slachtoffer geworden van melancholie of iets van dien aard en zc heeft zich in diezelfde kamer vergiftigd. Zij had het huis voor zeven jaar ingehuurd en haar familie, die rijk is, besloot het te houden cn gemeubileerd le laten. Zij zetten er een huisbewaarder in cn stelden het in mijn handen. Dat is nu een jaar geleden, Daarna heeft miss Johnson, de land schapschilders, het gehuurd en die zou er gaan wonen niet haar moeder en zus ter. Maar op een goeden dag kwam ze vrceselijk opgewonden hier cn zeide, dat zij in dat huis niet wilde wonen, voor duizend pond in het jaar. Wat later begon Willington, de portretschilder over de huur te onderhandelen en hij was op hel punt er met zijn gezin zijn intrek te nemen. Hij er voor dien tijd dagelijks cenigc uren zitlen werken. Na een week had hij -■nocg van. Hij was al even bang de rest. "Waarvoor is iedereen, die d mr wcw jan beangst-V vroeg Marchmont. Dat is het geluid van een vrouw nicht en snikt, zeide mr. Bell. Zij '/egg lat het soms een uur lang duurt. Hel gehoord op alle uren van den dag. Men zegt dat miss Dnnbcrsv in het laatst van leven soms uren lang zat te weenen en le snikken en natuurlijk is het haar geest, die door het huis rondspookt. Marchmont bezag het huis nogmaals met groote belangstelling. 't Is juist wat ik bben moet, zeide hij bij zichzelf. Ik denk dat ik het toch maar eens zal moeten be zichtigen. mr. Bell, geesten of geen testen. Ga uw gang mijnheer, zeide mr. Bell op een toon van medelijden. Ik zal u een kaart geven. Maar gij zult zien, dat alles wat ik u van het huis heb verteld, vol komen waar is. Mrs. Hannaford, de huis* bewaardster kan er u nog wel meer van vertellen. Nu ik wil het huis in ieder geval bekijken, zeide. Marchmont. Dien middag begaf Marchmont zich naar Highate. Het huis dat hij wenschle te zien stond een eindje van de straatweg af, zoodat het er schilderachtig uitzag, vanaf den weg. Er was een aardige tuin met een schoon grasperk, cenigc oude hoornen cn een schoone vijver. Van buiten ziet het er aanlokkelijk genoeg uit, zeide mr. Marchmont bij zich zelf. Hij moest ccnigen tijd wachten voor hem werd opengedaan. Toen verscheen een groote vrouw naar schatting vijftig jaar oud wier donkere, eenigszins angstige oogen hem scherp aanzagen. Marchmont tg kon de uitdrukking van de oogen niet goed begrijpen. Mrs. I Innnaford vroeg hij. Jawel meneer. Marchmont liet de kaart van den woning gids zien. Mrs. Hannaford tor zijde. Marchmont kwam in een ruime goed verlichte vestibule. De ontvangstkamers ter weerszijden waren eveneens helder verlicht cn met veel smaak gemeubileerd. Een ontbijtkamer, aan de achterzijde gaf uitzicht op groene weiden. lot zoover was er niets bijzonders te zien. S'J mc ^ct werkhuis even laten zien zeide Marchmont. Mrs. Hannaford Icide hem in een groote kamer die Marchmont dadelijk buitenge woon goed beviel. Hij zag dadelijk dat het juist was wat hij noodig had. En is dit nu de kamer, waar het spookt vroeg hij. De vrouw zag hem zijdelings aan met een blik alsof ze liever geen antwoord wilde geven. Mr. Bell heeft me er alles van ver teld, zeide Marchmont, gij behoeft niet bang te zijn te spreken, mrs. Hannaford. Ja ik kan niet ontkennen dat het hier een beetje vreemd is. Ieder huurder is hier altijd gauw weer weggegaan, ant woordde de huisbewaarster. Maar waarom zijt gij dan niet bang vroeg Marchmont. Wij gebruiken dit gedeelte van het huis natuurlijk nooit, mijnheer, antwoordde mrs. Hannaford. Onze kamers zijn beneden de bedienden kamers. Ik kom hier nooit behalve om schoon te maken, en af en toe het vuur .aan te leggen enz. En hebt ge wel eens iets gehoord )«:h. meoyr. zfyde zii onwillip- Ik zou niet kunnen zeggen dat ik bet nooit gehoord heb, want dat heb ik wel. Het is net of er een vrouw zatte zuchten, daar in dien hoek. Hm, zeide Marchmont. Nu, ik wil de rest van het huis wel eens bezichtigen. Na een volledige inspectie van het huis had Marchmont zijn besluit -genomen. Ik denk wel dat ik het huis zal huren, zeide hij bij het heengaan tot dc huisbewaarster. Werkelijk Mag ik ook vragen of ge uwe familie en bedienden, denkt mee te brengen. Ja. zeker antwoordde Marchmont. Dus zult ge het geheele huis noodig hebben Ja natuurlijk zal ik dat antwoordde Marchmont. Zoudt gij dan zoo vriendelijk willen zijn het mij cenigc gogen te voren te doen weten, wanneer gij komt? vroeg mrs. Hannaford. Mijn zoon en mijn dochter wonen bij me in en zullen dan moeten n vuor een eigen woning. O, ja dat kan wel, antwoordde Marchmont. (jij hebt nog veertien dagen (ijd, mijn huisgenootcn zullen eerst den n komen, en het is nu «Je zevende. Maar indien ik besluit het huis te nemen dan kom ik zelf dadelijk. W ilt ge twee slaap kamers gereed maken, tegen morgennacht k zal dit werkhuis eens een goede beurt geven. Gij kunt ons zeker ook wel een nvoudig ontbijt klaarmaken. Wij zullen ergens anders lunchen cn dineeren. O, zeker, meneer, antwoordde mrs. Hannaford. Daarop keerde Marchmont naar mr. Bell terug en huuide het huis voor een jaar ervolgens begaf hij zich naar zijn vriend Archer en vertelde dien de geheele ge schiedenis. Dick, jongen gij moet een week bij me komen logeeren. zeide hij. Ge kunt uw ezel mee brengen: 't is een reusachtig erkhuis. En de duivel hale me als we en geest niet ontdekken of verdrijven Afgesproken zeide Richard Archer. Ik voel wel wat voor zoo'n geesten ge- schicdcnisje. Den volgenden dag kwamen Marchmont ■n Archer in het spookhuis met een kara vaan bestaande uit drie rijtuigen waarin behalve zij zelf, allerhande schilderezels opgespannen doeken, ledepoppen en ver dere schilders-ingrediënten waren geladen. Het was mrs. Hannaford duidelijk dat zij zich vast hadden voor genomen in het spookhuis te blijven en zich niet door booze geesten te doen verjagen. Het was ook duidelijk, dat het een paar oude kameraden waren, gewoon om een kamer op te knappen, want ze hadden in een minimum van tijd den boel gezellig

Peel en Maas | 1909 | | pagina 1