en
UitgeverW. A. Van den Munckhof, Venray.
ziekenverpleging.
Villa Rustoord.
Faillissementen.
Zaterdau- 23 Januari ÏOOO.
r
JOc<3 J aargang1
No. 4
Abonnementsprijs per kwartaal
voor Venray 50 c.
franco per post 65 e.
voor het buitenland by vooruitbetaling 85 c.
afzonderlijke nummers 6 c.
MAAS
der Ad vertentiën
fp ijs
van 1 4 regels 20 c
elke regel meer 5 c.
letters en vignetten naar plaatsruimte.
Ad vertent lën, 3maal geplaatst worden 2maal berekend.
Burgemeester en Wethouders
van Venray,
brengen ter kp.nnis der lotelingen der Na»
tiönole Militie voor de lichting 1909, die
verlangen bij de Zeemilitie te dienen, zich
voor 1 Febr. ter gemeentesecretarie heb
ben aan te melden.
Zie verder de publicatën aangeplakt ten
raadhuize en aan de scholen der gehuchten.
Venray 4 Januari 1908.
Burgemeester en Wethouders
van Venray
Gelet op het bepaalde bij art, 87 der
Drankwet,
maken bekend, dat door Gerard Peeters,
landbouwer wonende te LeunenVenray.
wijk G nr. 588a
en door Peter Johannes Coopmans, land
bouwer wonende te Venray Veltum, Wijk
E no. 343a een verzoek is ingediend
ter bekoming van een verlof voor den
verkoop van "alcoholhoudender! drank,
anderen dan sterken drank.
dat zij, die tegen het verleenen van het
gevraagde verlof bezwaren hebben, deze
voor den 23 Januari aan hun college
schriftelijk moeten kenbaar maken.
Venray, 4 Januari 1909.
Burgemeester en Wethouders voorn.
H. ESSER.
De Secretaris,
STOOT
Het is o. i. dan ook het gemak-Hun vee mogen vel eet:- vat meer
kelijkst en wij gelooven ook aan de roenscbenverpleging gaan
denken. Anders loopt L?t met d
Na ia een artikel onder dit
opschrift een en ander gemeld te
hebben over de landelijke zieken
verpleging in Duilschland zegt het
C., zal vanzelf de vraag rijzen
hoe leggen wij het in Nederland
aan, om tot de zoo hoogst noodige
landelijke ziekenverpleging te ge
raken
Niettegenstaande ons daartoe
verschillende wegen openstaan,
willen wij toch wel toegeven, dat
deze vraag niet gemakkelijk te
beantwoorden is, Want 't is een
groote kunst; om van die ver
schillende wegen den besten weg'.te
kiezen.
Feuilleton.
Oorspronkelijke novelle vnn F. De Sinclair.
Het zal derhalve niemand vreemd toe
schijnen wanneer ik meedeel, dat op 'n
mooien morgen in den voorzomer en wel
op dcnzelfden dag. dat de heer Ekko in de
serre zijn boek begon, een Jan Plezier met
twee magere schimmels ervoor, 'n dikken
koetsier op den bok en een achttal dames
en heeren in het rijtuig, Klaarbeke
naderden over den mooien macadamweg,
die van Appeldoorn naar dat plaatsje leidt.
De inzittende dames en heeren waren
Amsterdammers, deftige Amsterdammers,
die met mekaar op 'n .-twintigie" in de
staatsloterij 'n goeie f 40. getrokken
hadden en in 'n daaropgevolgde bijeenkomst
vol brooddronken vreugde tot het besluit
waren gekomen dit kapitaal ineeDs en
gezamelijk er door te lappen, door es »'n
daggio gesjülig" uit te gaan.
Do roep over de wonderen van Klaarbeke
was ook al tot in de hoofdstad doorge
drongen en zon had -Jen", de leider van
r.et gezelschap dat eigenlijk een kaart-
clubje was, voorgesteld naar Appeldoorn
ie gaan en van daar uit 'n rijtuig te nemen
naar Klaarbeke.
r jen" was de heer vnn het gezelschop
het eenvoudigst verschillende
wegen tegelijk in (e slaan.
Een weg is bereids ingeslagen.
Sinds enkele jaren bestaat er
namelijk in de beide zuidelijke
provinciën van ons vaderland, Noord
Brabant en Limburg, een vereeniging
voor R. K. Ziekenverpleging, d
geregeld sollicitanten oproept tot
liet volgen van een cursus in zieken
verpleging. Vergissen wij ons niet
dan deed kort geleden de heer Dr.
van Moorsel uit den Bosch namens
de vereeniging nog een dergelijken
oproep
Welk resultaat dit gehad heeft is
ons tot nog toe.onbekend.
Maar dit is zeker, dat deze
vereeniging eerst dan resultaat zal
hebben, als de belangstelling komt
van die plaatsen, die 't meest aan
ziekenverpleegsters behoefte hebben,
m. a. w. van de dorpen en platte
landsgemeenten.
Daarom zou het o. i. aanbeveling
verdienen, dat in elk plattelandsdorp
eenige notabelen zich vereenigen
en te samen vormen een correspon».
ueiïisciiap'ói pfaai'sënjk orïueraïci
van de Zuid Nederl. vereeniging.
De leden dezer onderafdeeling
kijken dan eens in hunne omgeving
rood en sporen de meisjes, die
roeping gevoelen, om als leeken
verpleegster op te treden, krachtig
aan, den cursus te volgen. De
noordelijke provinciën zouden dan
denzelfden weg dienen in te slaan
Maar er ligt voor het platteland
nog een andere weg open.
Zou namelijk eene zoo machtige
vereeniging als de Boerenbond niet
een uitstekend werk verrichten, als
hij de vereeniging voor zieken vei':
pleging zoowel moreel als financieel
steunde J
De boeren, die zooveel geven voor
de 'verpleging en behandeling van
had een I oofd met glanzend krulhaar, van
die fijne kroeskruHeijes die negers plegen
te hebben, met dat verschil, dat Jen's krul
len donkerblond waren en pomadeachtig
glommen. Op dien haai dos had Jen eon
hoogen hoed geplaatsf, die eenigzins koket
scheel' stond, terwijl de krulletjes van zijn
achterhoofd tegen den rand van den hoed
waren opgeborsteld.
Ook de snor van Jen krulde, gelijk 't
ook zijn sikje deed. Jen had verder roode
wangen oi beter gezegd koonen, een blank
voorhoofd, blauwe, ietwat fletsche oogen
en bij rookte momenteel een sigaar met
een bandje er om, die gestoken was in den
nieuwen brander van een fraai meerschui
men pijpje met een mondstuk van barn
steen, welke beide delfstoften blijkens de
inscriptie in het rood fluweelen étuitje
-garantirt eclit' waren.
Nu men Jen zoo uitvoerig kent is
het ter kenschetsing van 't overige gezel
schap voldoende, als ik zeg, dat allen tegen
Jen opzagen, de dames met onverholen
bewondering de heeren met jaloezie.
Jen zat gekneld tusschen twee dames
die ijselijk gilden en krysehten
om de geestigheden, die Jen debiteerde,
waarbij de heer de gewoonte had de dames
in do knieën ie knijpen waardoor 't gegil
soms zoo geweldig werd dat de koetsier
op zijn boogen^bok zich bukte en on
gerust in 't rijtuig keek,
Nee men, hou je gemak maar hour
De meissies hebben alleenig maar lol.
Dit riep e°r. ou^er*» dnroe di»1 ren hoed
«krachtigen gezonden boerenstand"'
op den duur mis.
Onze boeren moesten eons even
naar Hannover en Oostpmisen gaan
kijken, waar de boerenbonden de
vereenigingen voor landel jke zieken
verpleging ten krachtstef steunen.
Wij schreven hierbov.o, dat er
verschillende wegen open liggen
Ten slotte ook nog deze
De zoo prachtig werken le boeren
leenbanken beginnen op iet platte
land vachtjes aan een reservefonds te
krijgen.
Wanneer dat fonds zijne bepaalde
hoogte bereikt heeft, zoodat de
leenbank met eigen middelen werken
kan, mag het tot algemeen welzijn
binnen den kring der gemeente
besteed worden.
Zeer zeker is onder dat algemeen
welzijn ook begrepen de zieken ver»
pleging. En, beschouwd in 't licht
der boerenleenbanken zou men
de landelijke ziekenverpleging op de
eerste plaats onder dal, algemeen
olzijn mogen noemen *~r
r Yv ar toch' is Het uuLi,r' j.jsgrooi-
sche doel der boerenleenbank l Vader
Raififeisen zal ons antwoorden »de
bevordering der christelijke naasten»
liefde." En alle boeren, alle
volksvrienden, geestelijken en leeken
in een woord al wie de werking der
boerenleenbank kent en gezien heeft
zal antwoorden »de bevordering
der christelijke naastenliefde
Maar wat is het doel der landelijke
ziekenverpleging
Geen andeie dan de christelijke
naastenliefde.
Bij gevolg: Boerenleenbank en
ziekenverpleging vullen elkander op
de schoonste wijze aan. Zij vormen
als 't ware een harmonie van
christelijke naastenliefde.
Laten de Boerenleenbanken haar
reservefonds dan gebruiken voor
de landelijke ziekenverpleging, eri
zij zullen de schoonste kroon op
hare werkzaamheden zetten
droeg waarop een velJbouquet prijk'e,
saaraiiesteld uit de vieemdste gewassen,
die een menschelijk brein zich voor den
geest kan too veren, maar waarvan lila
korenaren en groene klaprozen 't meest
het oog boeiden.
Genoemde dame zat gekneld tusschen
twee heeren die ook sigaren met bandjes
rookten, doch niet uit fraaie pijpjes en
welke heeren ook veel luidruchtige grap
pen verkochten, die echter lang niet zoo
insloegen als die van Jen.
In den kattebak zat een meneer met
een gespikkeld bruine paletot, een biuin
hoedje waarvan de rand alleen wat vettig
was en 'n helgroen dasje, erg klein onder
het enorm-hooge -up en down'-, boord
dat hem bijna verstikte. Doch die laatste
marteling verdroeg hij koelbloedig, omdat
hij naast een aardig meisje zat in 'n wit
japonnetje, dat hem telkens aanmoedigende
blikken toewierp.
Seg, torteldU'lies. wet doene jullie
vroeg Jen, voorzichtig zijn krulhoofd
omdraaiend, want hij zat met zijn iugj
naar den kattebak toe.
Nou sjig, dat selle we jou an je
neus hangen, sjig riep het aardige
meisje ganech riet verlegen. Er werden
over en weer eenige guitige vermoedens
;euit, ten opzichte van het jonge paar,
welke 't meisje driester, doch den
eigenaar van de gespikkelde paletot
schaapachtiger maakten. Ten slotte werd
de laatste zells eenigszins korzelig, het»
ceen bil hewps door op pen schalkachtige
De jaarcijfers over 1907, ?egt de
K. in de T., van het centraal hu
reati roor (le statistiek zijn wederom
verschenen.
En, zooais we dat van 't centraal
bureau gewoon zijn, zijn de gegevens
wederom met de grootste zorg ver
werkt.
Deze jaarcijlers geven ook telken
jare eene statistiek van het in den
loop des jaars uitgesproken aantal
faillissementen.
Reeds vroeger heeft het blad
medegedeeld, dat dit aantal telken
jare grooter wordt.
Maar, de toename van het aantal
faillissementen over 1907 gaat alle
grenzen te buiten,
Voor het jaar 1907 vinden we
opgegeven niet minder dan 1925
faillissementen en verklaringen in
slaat van kennelijk onvermogen.
Ie 1900 belior, het getal 1664
zoodat het aantal faillissementen in
den loop van een enkel jaar met 216
vermeerderd is.
Om nog beter te doeD uitkomen,
hoe uiterst treurig de toestand op dit
gebied in den loop van't jaar 1907
geweest is, diene het volgendo lijstje
waarbij het eeisle cijfers het jaar,
het tweede aantal faillissementen en
verklaringen in staat van kennelijk
onvermogen.
1897 948, 1898 1115, 1899 1062
1900 1145. 1901 1242, 1902 1375,
1903 3508, 1904 1611, 1905 1529,
1906 1664, 1907 1925.
Dus, vanaf 't jaar 1897 tot 1907
is het aantal faillissementen in ons
land meer dan verdubbeld.
Inderdaad rene hoogst treurige
statistiek.
In de wandeling zegt men
eens, als iemand failhel g >at -()•
dat is zoo heel erg niet. Failliet g ,i,
staat tegenwoordig deftig. Is mo.le
Eo menigeen moet eerst failliet zijn
geweest, alvorens hij goedo zaken
kan doen."
Bepaald, 't begint er goed op te
gelijken.
Failliet gaan schijnt in ons vader
land een tweede gewoonte geworden
te zijn. En, als men verder in de
bovengenoemde statistiek den aard
der bedrijven en personen, die
failliet werden verklaard, nagaat,
dan valt het evenals vorige jaren,
ook dit jaar weder op, dat hel
leeuwenaandeel toekomt aan den
middenstand, kleinindustrie en klein
handel.
De lichtzinnigheid en onbezonnen-
heid, waarmede onder den midden
stand dikwijls zaken begonnen en
edreven worden grenst aan 't onge
looflijke.
Winkels on winkeltjes verrijzen
zoowel in stad als dorp, gelijk pad
destoelen ait den grond. Onmogelijk
dat al deze zaken het op den duur
kunnen volhouden.
En wat het ergste is, deze zaken
brengen aan menig solied en geves-
;d bedrijf'een gevoeligeu slag toe.
Op den duur kunnen door den
drang der concurrentie zoowel de
kleinere als de grootere zaken 't
niet meer houden en het faillissement
staat voor de deur.
Ziedaar o. i. de hoofdoorzaak van
het steeds grooter wordend aantal
faillissementen. Voeg daarbij de
vermindering van koopkracht van
t publiek tengevolge van den slech
ten tijd en gij zult waarde lezer,
eenigszins kunnen begrijpen, waarom
de faillissementen zoo toenemen.
Toenementot schade en schande
van ons Nederlandscho volk.
van Jen te ui t a oorden Verek jij
g.ap
maar
Maar gelukkig weerde de koetsier op
dat moment het blijkbaar dreigend conflict
af, door zich opnieuw te lukken, met z'n
zweep te wijzen en te zeggen
Daar I me Klaarbeke
Toen dieigde het rijtuig plotseling om
te vallen, naar den kant, waar de
koetsier gewezen had, want iedereen had
haast om den aanblik van het beioemde
dorp te genieten,
Je kén 't al ruiken riep Jen, en
waarlijk oak de andere ledpn van het.
gezelschap constateerden de aanwezigheid
van een muskusgeurtje.
Det selle toch enge beissies wese,
veronderstelde de dame met het veld-
bouquet.
Ze lijken persies op 'n gewone ret,
verzekerde Jen en deze heer deelde
daarbij nog tal van merkwaardigheden
mede uit het leven der Moschus Moschi-
ferus.
Het rijtuig stalde op raad van den
koetsier io -Het vergulde miiskusiier" en
het gezelschap was dadelijk omringd door
een zonderling troepje kinderen, aller
vreemdst uitgedost, die om het hardst
schreeuwden
Weg wijzen naar de beroemde
echo weg wijzen naar de beroemde
ecbu 1
Wet seit det knanpie vroeg het
veldbouquet aan Jen.
Jen sruff-'hle
I
A; 1
doorn, maar bij had geen supplement en
wist hei <nrhaUe ook n et.
Inmiddels waren de jeugdige gidsen,
tuk op de bediening van de eeiste
bezoekers in dit seizoen zoo (Irmgerig in
hun aanbieding, dut Jen bes'oöt maar 'c
wichten.
Nou fintje, dan sel jij ons do echo
wij se
De uitverkoren KIrarbekenaar, in zijn
binnenste buiten gekeerde broek, wandelde
gewichtig vooruit, nadat hij vooruitbe
taling bedongen en verkregen had en
ging het gezelschap voor over eeD leelijk
paadje door een dor stuk land.
Inmiddels zat de heer Ekko in z'n serre
druk te arbeiden aan z'n hoek.
'n Bitter gemoed is vaak welsprekend
wat wonder dan, dat de fraaiste zinnen
uit zijn kroontjespen vloeiden en reeds
vier, vijf bladen gevuld hadden met zijn
kriebelig schrift.
Af en toe glimlachte de schryver.
Dan was hij op bet papier sarcastisch
of cynisch en de uitdrukking op z'n
gelaat werd dan zoo, alsof hij die zinnen
voorlas io 'n volle zaal, geheel gevuld
met generaals, ministers van oorlog en
andere ambtenaren van 't koloniale bestuur
die hem in z'n promotie hadden gedwars
boomd.
Na zoo'n bijtende tirade, legde hij even
de pen neer, deed een paar haaltjes aan
z'n sigaar, kneep 2'n eene oog op spottend
slimme wijze dicht en overpeinsde met
i welgevallen, want 'n opzienbarend iets de
uitgave van z'n boek zou worden.
Wwdt vervolgd.