ea omstreken. Nieuwjaarspreek. UitgeverW. A. Van den Munckhof, Venray. Zaterdag 9 Januari 1900. SOöte "Jaargang No. 2 Feuilleton. Villa Rustoord. MAAS Abonnementsprijs per kwartaal voor Venray 50 c. franco per post 65 c voor het buitenland by vooruitbetaling 85 c. afzonderlijke nummers 6 c. Prijs der Advertentiën: van 1 4 regels 20 c. elke regel meer 5 c. letters en vignetten naar plaatsruimte. Advertentiën, 3maal geplaatst worden 2maal berekend. ZEERST OUDE li. Na de jongelui komt de beurt aan de gehuwden. »Meer dan anderen hebben de gehuwden in hunne huishouding eenen kalender noodig. De kalender, die ik hun aanbied, is gediukt te Vreeburg iD het Stormenlaud. Vöör alles moeten de echtelieden in vrede met elkander omgaan,- daarom wijs ik hen op het sterren beeld der Visschen. De visch hoort wel, maar hij zwijgt. Zoo ook, in dien door oorblazers of ouruststokers den man iets over zijn vrouw, of de vrouw iets over den man wordt overgebracht, moeten zij het wel hooren, maar niet licht gelooven, niet onmiddellijk boo/.en argwaan of jaloezie opvatten; zij moeten elkander niet gemakkelijk voorwerpen en ver wijten, wat zij van booze tongen hoorden, maar de zaak eerst goed en degelijk onderzoeken en overpeinzen opdat de huiselijke vrede tusscheu hen niet verstoord worde. De visch hoort wel, maar zwijgt stilindien de man aan zijn vrouw- iels beveelt, moet zij dit eerbiedi aanhooren en zwijgen, niet tegen spreken, niet daarover mopperen en zich bij andere vrouwen daarover beklagen. Desgelijks, wanneer de vrouw in de huishouding tot alge meen nut en weizijn aan den man een goeden raad geeft, moet de man stil toeluisteren en zwijgen; niet onmid dellijk een grooten bek opzetten tegen de vrouw of haar onmiddellijk ont halen op scheldwoorden 'of muil- peeren. «Toen God in het paradijs den huwelijken staat iustelde, vormde Hij de vrouw uit eene ribbe. De ribbe Oorsp'-onkelfjke novelle van F. De Sinclair. 6. Na deze taak in orde was scheen Stroop- mon aanmerkelijk verlucht, althans de toon van a'n stem werd ineens weer veel opgewekter. Ik benijd u, dat u Rustooord gaat bewonen dames Paar is wat om gevoch ten. Is 't nog ver meneer t vroog Clau, terwijl ze in 't duister aldoor vergeet9 trachtte 'n blik te werpen op het gelaat van den interressanten jongen man tegen over baar. We zijn er dadelijk freule. Ptf wat zijn dat vreeselyko beest jes, die Mosjes Kosjes of boe heeten zo, herhaalde meneer Ekko. Moschus Moscbeferus verbeterde Stroopman met 'n buiglog en 'n glimlach -a propos barones" vervolgde hij, ik meen de iu uw geest te bandelen door vooreerst een meisje voor u te huren, die u de eerste dagen althans behulpzaam kan zijn en later nw bedienden den weg kan wijzen; ze zou zorgeu, dat 't licht opgestoken en de ka mers 'n beetje stofvrij waren... O, dat is beet atteDt van u meneer... dank it, antwoordde mevrouw Ekko en is boogvormig gemaakt; de boog nu is het zinnebeeld der liefde waar om dan ook de liefdes-god Cupido met een boog gewapend is. Dit toont aan dat een vrouw baren man harte lijk moet liefhebben. De ribbe ziet er uit als een C, die Charitas, d. w. z. liefde beteekenl. Daartegenover staat, dat God Adam op den damas- ceenschen akker uit roode aarde heeft gemaakt, daardoor beleekener.d dat hij zijne vrouw hartelijk moet beminnen; want het rood is de livrei dei' liefde Waar er vrede heorscht tusschen man en vrouw daar is een ware hemel op aarde, indien nl. twee ge liefde echtgeuooten in hun huiselijk verkeer lot elkander opzien als de twee Cherubeinen op de Ark des Verbonds. Als liuu beider harten gegoten zijn in éénen vorm, hun beider gemoed gevat iD één lijst, hun beider wil geleid door éénen regel. Zulk een echtverbond is een uur werk, welk3 wijzer steeds staat op één; hr-t is een tuin, waarin slechts rozen van liefde bloeien, een kalen der, waarin sfeeds op schoon weder wordt gekozen, ip w d een hemel, waarin voortdurend vrede vreugde, eensgezindheid heerschen O ja 'n mooie hemel'u mooie kalender verzucht menige vrouw. Mijn man toont mij alle dagen den hemel, hij is alle dagen vol sterren, als de hemel Als hij Daar huis komt, dan heerscht bij hem Salurnus hij wil alles opeten, alles kapot bebben. Bij hem heerscht Jupiter, de donderaar, hij dondert en hagelt als een sombere hemel, en het slaat bijna altijd in. O ja, wel een kalen der, waarin ijn man alle dagen bij het gulden zonnelicht duisternis voegt, waarin het eiken avond volle maan is, w aarin altijd staat aange geven voortdurend slecht weer met stormwind en regenvlagen. n Mooie hemel 1 verzucht menige Paar zie ik tiet huis geloof ik d'r is ten minate licht, sprak de heer Ekko. Siroopman zag achter zich door 't raampje. Ja dat ie villa Rustoord, Wat spijt me dat nu verschrikkelijk, dat ik u niet even binnen kan brengen maar ik moet dadelijk naar het station, anders mis ik den laatsten trein. Op dat oogenbik reed de brik 'n soort hoogtetje op en hield even later stil voor 'o deur, door welks matglazen ruiten 'n zwak licht schemerde. Op 't. zelfde oogcnblik werd de deur geopend en verscheen er 'n gestalte in do deuropening. - Dat is Agneto, do meid vreemde naam vind u niet nog zuiver Keltisch sprak Stroopman, viug 't portior losma kend en uitstappend. - Agneto bier neem de bagage es an zoo, nog een doos de rest beeft de koetsier freule geef me de band wip ha, u is vlug als eeu hinde barones., voorzichtig zoo nog een treedje baron iaat ik u ook helpen ziezoo, nu is u er. Ik beet u van harte welkom op Rustoord Binnen een paar dageo hoop ik n een visite te komen maken nu vlieg ik naar *t slation Koetsier zoo hard als je maar kant Baron, Barones en Freule uw dieDaar De beer Stroopman sprong in het rijtuig klapte 't portier diebt en de brik reed in de natte pikzwarte duisternis, die over de villa Roostoord en de heele omgeving lag. echtgenoot. Mijn vrouw is t ydmet'tiie met de rechterhand, de linker- sombere wolken overtrokk- als een hand slaat; de vrouw echter is de stormachtige lucht, die tlt .der en bliksem en bagel over mij bntlast. Bij haar voortdurend dik e, on doordringbare nevel, die het zonnen licht der liefde onderschept. Mooie kalender waarin mijn 'choone Venus zoo dikwijls loopt in het sterrenbeeld, den Iiam, wrarinzij als een Schorpioen steekt n ver» gifiigt; waarin zij van zich'afsloot als een wilde Slier-, ws trin zij springt als een Steenbok-, waarin zij rusteloos voor en achteruit loopt al» een Kreeft-, en ten slotte moet linkerhand van den man. Gij kunt dien vrede bewaren, wanneer de man niet zoo opvliegend is, een weinig door de vingers ziet en toe geeft. Gij kunt dien vrede bewaren, indien de vrouw nu en dan zwijgt niet altijd het laa'ste woord wil hebben; als man en vrouw elkanders gebreken en onvolmaakibeden met zachtmoedigheid en geduld ver dragen. Ondergeschikten en dienstboden, knechts en meiden, kijken wol niet dikwijls in den kalender, wan ik terecht komen bij den Vrjerman zij kennen den tijd, waarop zij als ik mij moet tevreden sle"»n met een koud, smakeloos wate soepje. O 't is wel een ongelukkige fcn be» jammeringswaardige slaat, als bij de echtelieden zulke boozo sn ge» vaarlijke teekens in hun kalender worden aangetroffen als het bij ben bijna dagelijks ouwe rt en inslaat, geljjk dit eens gebt-b.de bij hen, die elkander lederen da.' in bet haar vlogen. Toen eens b< eten reeds op tafel stond, vroeg e man aan zijn vrouw: »Nu wijfjr^Tllen wij voor of na het eten tmandei airossen Toen antwoordde de vrouw »Nou, ik geloof, dat het beter is voor het eten; dan kunnen wij tenminste rustig middageten." Afgesproken En in plaats van te bidden voor het eten, ro6ten zij elkander flink af. Zulke echtelieden vinden in hun staat niet een hemel, maar een hel. Maar gij. geliefde echtelieden, gij moet dat aldus niet doen. ({lij moet doen als de Visschen gij moet hooren en zwijgen, opdat de 1 ieve en hoogst noodzakelijke huisvrede niet worde verbroken. Gij kunt dien buiselijken vrede bewaren, wanneer dejnan zijn vrouw met vriendelijke woorden ver maant, slechts zelden bestraft en nimmer slaat; want het is een gek Even onverwacht en snel .als zo in do brik waren gekomen. h-<d hun geleider ze ook Weeruit Juten stapp«n, zoo dat ze nog alle drie verbijsterd en raet een onbe stemde ongerustheid in hun hart voor de geopende deur stonden. Toen 't rytuig al lang verdwenen was. Mevrouw Ekko trad echter 't jeerste naar voren. Zoo meisje heet jy Agnelo Dal is goed wijs ons den weg nu maar eens, en ze trad gevolgd door man on dochter, de gang in. Agneto een plomp, groot,] vrouwelijk wezen, grinnikte bot. Dear bunt de koamers Met deze aanduiding wees ze op een paar deuren die in de gang uitkwamen. Mevrouw Ekko opende op goed goluk de eerste, keek iD de zwarte duisternis. Is hier nog geen hebt Licht Mó-je doar licht Ja natuurlijk. Agneto draaide zich zwijgend om en liep naar het einde van de gang. De familie Ekko bleef even staan in 't schemerduis ter. 'k Vind het hier griezelig^ sprak Clau zacht. 't Is jammer dat meneer Stroopman zoo gauw weg moest, sprak mevrouw. Maar ineens werd 't lichter om hen heen Agneto had een lampje gehaald een klein petroleum ganglampje en naderde daarmee de nieuwe bewoners. hunne bezigheden en hunnen arbeid moeten verrichten. Toch moeleo ook zij eenèn kalender hebben eo vooral vlijtig den loop nagaan van zon en maan en sterren. Ouder de zon versta ik dan den huisheer of meester, onder de maan de huis vrouw of huismoeder, en de sterren stellen hunne kinderen voor... Let hier wel op, gij dienstboden, die de gewoonte hebt te zeggenIk zou waarachtig daar of daar niet graag dienen, 't Gaat er zoo stilon droelgcoGf»^iu».*; il - Y' almachtig veel bidden en mag?linet lachen of schertsen. Dan ga ik liever fzegt de knecht) op die plaats bij die lui in dienst daar zijn aardige meisjes, waar je nog eens mee kunt dollen daar hebt je r.u en dan eens een vrijen dag waarop je allebei je beenen van den vloer kunt lichten Ik ga liever bij die of die in dienst (zegt de dienstmaagd)daar zijn nog lollige jongens, schrijvers en kamer dienaren, knappe studenten en kostgangers daar is het eei vroolijke boel waarbij je nog eens kunt lachen en pret maken en je hebt daar meer kans om tot een huwelijk te komen. Aan dienstboden, die zoo spreken, is niet veel goeds Zij begeven zich vrijwillig in het Ze trad de donkere kamer bin non en plaaste 't licht op een tafel. Is er geen andere lamp vroeg me» vrouw Ekko iondziende. 'k Weit T nie, antwoorde Agneto sloom. De afstammelinge der oude Kelten grijns» de dom. 'k Weil 't nie." Mensch je weet niks bulderde de heer Ekko nu los, terwijl hy met z'n jas nog aan op 'n soort fauteuil neerviel en wantrouwend rondkeek in het half duister vertrek. Tais toi doncf' snauwde mevrouw Ekko en dan tot de meid. «Kier, neem 't lampje ga me es voor naar de keuken; blij» ven jullie nu maar even in het donker hier. O God, ik vind het bier zoo angstig!» zuchtte Clandine met bevende stem, terwijl op den tast dichter naar baar vader toeschoof. 't 13 me je entreetje wel mopperde de heer Ekko snuivend, en ik geloof, dat er hier ook al van die lamme diertjes zitten, of 't mot die ouwe gravin zyn, die zoo'n raar luchtje heeft nagelaten,» 'n Oogenblik later kwam mevrouw Ekko gelukkig terug met ri' goede lamp. die ze in 'o kast in de keuken bad gevonden.; Ook had ze daar 'n petroleumtoestel ontdekt met 'n waterketel en 'n petroleum- kan, waar nog wat in was. zoodat ze opgewekt de lamp op tafel zette en zei Zie zoo... dadelyk kookt 't water, gevaar en zoeken hun ondergang. De maan krijgt haar licht van de zon zoo moeten ook dienstbaren het licht der goede leering, der onderwijzing en vermaning gaarne van hunne oversten aannemen en vlijtig opvolgen. Zij moeten niet iu trots zich on- middelijk verzetten nun huur opzeg gen en weg loopen, want het klinkt niet goed voor dienstboden, als van hen gezegd wordtdie knecht, die meid, heeft om de drie of vier weken 'n anderen heer of een andere vrouw. Het geschiedt soms, dal z«>n en maan tegelijk verduisterd ziju, d. w. z. dat de meester en de vrouw twist met elkander hebben. Dan moeten de dienstboden zich wachten daar- tusschen te komen, niet den strijd vermeerderen, maar trachten zooveel mogelijk die duisternis te verminde ren. Zij moeten ook niet praatziek zijn, hier en daar en overal gaau kletsen evenmin als nu eens bij de vrouw, dan bij den baas te gaan oorblazen. Zij moeten kunnen zwij» gen op hun tijd en op buu plaats. Aan de kinderen eindelyk scbeokt Fr. Steffan het sterrenbeeld van den JfeêSfi, v.K- v maar altijd vooruit en het teeken van den Steenbok. Wie de roede spaart, die haat «ijn kind; vooral wanneer de kinderen stijfkoppige steenbokken zijn, Zulke steenbokken moeten de ouders met in alles den zin geven, niet met hen spelen en schertsen, opdat die ouders niet door die 6teen» bokken worden omvergestooten en vertrapt. Want de droeve waarheid is maar al te bekend »Ach de ouders teelen 't kind, en brengen 't groot in smart De kleinen treén op 'tk'eed, de grooten treén op 't hart." «Indien deze kalender aldus besluit Fr. Steifan als nieuws jaarsg. schenk U bevalt, dan is mij dan zet ik thee... en dan gaan we maar vroeg naar bel... we moeten ons nu maar een beetje lebelpen... morgen als 't licht is, zullen we wel alles vinden, wat we nocdig hebben. Agneto is een uilskuiken.,, die meneer Stroopman had wel een beetje beter uit z'n oogen kunnen kijken. Goddank dat we saucyzebroodjes bij ons hebben, Clau geef de doos eens, Pa zal er wel een willen. Clau nam de doos en presenteerde. De heer Ekko hapte gretig io de sangebodon versnapering. Ik geloof, dat bier ook zoo'n beest sprak mevrouw even later, ruiken jullie het niet Ruiken en proeven antwoordde haar echtgenoot met vollen mond. mijn saucyzebroodje smaakt tenmiosto naar haai olie. Enüo, dat komt allemaal terecht I troostte zijn vrouw. Een kwartier later dronk de familie met veel vertoon van opgewektheid 'n kopje thee zonder melk, want die was er oiet en Agneto had nergens voor gezorgd 'n uur later, lagen de bewoners van Rustoord, na hun kussens met eau de cologne te hebben begoten, om 's nachts tenminste van die weemakende muskus- lucht zijn, in hun zonderling opgemaakte bedden, in diepe rust. Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1909 | | pagina 1