ea omstreken.
Nieuwjaarspreek.
UitgeverW. A. Van den Munckhof, Venray.
Zaterdag 9 Januari 1900.
SOöte "Jaargang
No. 2
Feuilleton.
Villa Rustoord.
MAAS
Abonnementsprijs per kwartaal
voor Venray 50 c.
franco per post 65 c
voor het buitenland by vooruitbetaling 85 c.
afzonderlijke nummers 6 c.
Prijs der Advertentiën:
van 1 4 regels 20 c.
elke regel meer 5 c.
letters en vignetten naar plaatsruimte.
Advertentiën, 3maal geplaatst worden 2maal berekend.
ZEERST OUDE
li.
Na de jongelui komt de beurt aan
de gehuwden.
»Meer dan anderen hebben de
gehuwden in hunne huishouding
eenen kalender noodig. De kalender,
die ik hun aanbied, is gediukt te
Vreeburg iD het Stormenlaud.
Vöör alles moeten de echtelieden
in vrede met elkander omgaan,-
daarom wijs ik hen op het sterren
beeld der Visschen. De visch hoort
wel, maar hij zwijgt. Zoo ook, in
dien door oorblazers of ouruststokers
den man iets over zijn vrouw, of de
vrouw iets over den man wordt
overgebracht, moeten zij het wel
hooren, maar niet licht gelooven,
niet onmiddellijk boo/.en argwaan of
jaloezie opvatten; zij moeten elkander
niet gemakkelijk voorwerpen en ver
wijten, wat zij van booze tongen
hoorden, maar de zaak eerst goed en
degelijk onderzoeken en overpeinzen
opdat de huiselijke vrede tusscheu
hen niet verstoord worde.
De visch hoort wel, maar zwijgt
stilindien de man aan zijn vrouw-
iels beveelt, moet zij dit eerbiedi
aanhooren en zwijgen, niet tegen
spreken, niet daarover mopperen en
zich bij andere vrouwen daarover
beklagen. Desgelijks, wanneer de
vrouw in de huishouding tot alge
meen nut en weizijn aan den man een
goeden raad geeft, moet de man stil
toeluisteren en zwijgen; niet onmid
dellijk een grooten bek opzetten tegen
de vrouw of haar onmiddellijk ont
halen op scheldwoorden 'of muil-
peeren.
«Toen God in het paradijs den
huwelijken staat iustelde, vormde
Hij de vrouw uit eene ribbe. De ribbe
Oorsp'-onkelfjke novelle van F. De Sinclair.
6.
Na deze taak in orde was scheen Stroop-
mon aanmerkelijk verlucht, althans de
toon van a'n stem werd ineens weer veel
opgewekter.
Ik benijd u, dat u Rustooord gaat
bewonen dames Paar is wat om gevoch
ten.
Is 't nog ver meneer t vroog Clau,
terwijl ze in 't duister aldoor vergeet9
trachtte 'n blik te werpen op het gelaat
van den interressanten jongen man tegen
over baar.
We zijn er dadelijk freule.
Ptf wat zijn dat vreeselyko beest
jes, die Mosjes Kosjes of boe heeten zo,
herhaalde meneer Ekko.
Moschus Moscbeferus verbeterde
Stroopman met 'n buiglog en 'n glimlach
-a propos barones" vervolgde hij, ik meen
de iu uw geest te bandelen door vooreerst
een meisje voor u te huren, die u de eerste
dagen althans behulpzaam kan zijn en later
nw bedienden den weg kan wijzen; ze zou
zorgeu, dat 't licht opgestoken en de ka
mers 'n beetje stofvrij waren...
O, dat is beet atteDt van u meneer...
dank it, antwoordde mevrouw Ekko en
is boogvormig gemaakt; de boog nu
is het zinnebeeld der liefde waar
om dan ook de liefdes-god Cupido
met een boog gewapend is. Dit toont
aan dat een vrouw baren man harte
lijk moet liefhebben. De ribbe ziet er
uit als een C, die Charitas, d. w. z.
liefde beteekenl. Daartegenover
staat, dat God Adam op den damas-
ceenschen akker uit roode aarde
heeft gemaakt, daardoor beleekener.d
dat hij zijne vrouw hartelijk moet
beminnen; want het rood is de livrei
dei' liefde
Waar er vrede heorscht tusschen
man en vrouw daar is een ware
hemel op aarde, indien nl. twee ge
liefde echtgeuooten in hun huiselijk
verkeer lot elkander opzien als de
twee Cherubeinen op de Ark des
Verbonds. Als liuu beider harten
gegoten zijn in éénen vorm, hun
beider gemoed gevat iD één lijst, hun
beider wil geleid door éénen regel.
Zulk een echtverbond is een uur
werk, welk3 wijzer steeds staat op
één; hr-t is een tuin, waarin slechts
rozen van liefde bloeien, een kalen
der, waarin sfeeds op schoon weder
wordt gekozen, ip w d
een hemel, waarin voortdurend vrede
vreugde, eensgezindheid heerschen
O ja 'n mooie hemel'u mooie
kalender verzucht menige vrouw.
Mijn man toont mij alle dagen den
hemel, hij is alle dagen vol sterren,
als de hemel Als hij Daar huis
komt, dan heerscht bij hem Salurnus
hij wil alles opeten, alles kapot
bebben. Bij hem heerscht Jupiter,
de donderaar, hij dondert en hagelt
als een sombere hemel, en het slaat
bijna altijd in. O ja, wel een kalen
der, waarin ijn man alle dagen
bij het gulden zonnelicht duisternis
voegt, waarin het eiken avond volle
maan is, w aarin altijd staat aange
geven voortdurend slecht weer met
stormwind en regenvlagen.
n Mooie hemel 1 verzucht menige
Paar zie ik tiet huis geloof ik d'r
is ten minate licht, sprak de heer Ekko.
Siroopman zag achter zich door 't
raampje.
Ja dat ie villa Rustoord, Wat spijt
me dat nu verschrikkelijk, dat ik u niet
even binnen kan brengen maar ik moet
dadelijk naar het station, anders mis ik den
laatsten trein.
Op dat oogenbik reed de brik 'n soort
hoogtetje op en hield even later stil voor 'o
deur, door welks matglazen ruiten 'n zwak
licht schemerde. Op 't. zelfde oogcnblik
werd de deur geopend en verscheen er
'n gestalte in do deuropening.
- Dat is Agneto, do meid vreemde
naam vind u niet nog zuiver Keltisch
sprak Stroopman, viug 't portior losma
kend en uitstappend.
- Agneto bier neem de bagage es
an zoo, nog een doos de rest beeft de
koetsier freule geef me de band wip
ha, u is vlug als eeu hinde barones.,
voorzichtig zoo nog een treedje
baron iaat ik u ook helpen ziezoo, nu is
u er. Ik beet u van harte welkom op
Rustoord Binnen een paar dageo hoop ik
n een visite te komen maken nu vlieg ik
naar *t slation Koetsier zoo hard als je
maar kant Baron, Barones en Freule
uw dieDaar
De beer Stroopman sprong in het rijtuig
klapte 't portier diebt en de brik reed in
de natte pikzwarte duisternis, die over de
villa Roostoord en de heele omgeving lag.
echtgenoot. Mijn vrouw is t ydmet'tiie met de rechterhand, de linker-
sombere wolken overtrokk- als een hand slaat; de vrouw echter is de
stormachtige lucht, die tlt .der en
bliksem en bagel over mij bntlast.
Bij haar voortdurend dik e, on
doordringbare nevel, die het zonnen
licht der liefde onderschept. Mooie
kalender waarin mijn 'choone
Venus zoo dikwijls loopt in het
sterrenbeeld, den Iiam, wrarinzij
als een Schorpioen steekt n ver»
gifiigt; waarin zij van zich'afsloot
als een wilde Slier-, ws trin zij
springt als een Steenbok-, waarin
zij rusteloos voor en achteruit loopt
al» een Kreeft-, en ten slotte moet
linkerhand van den man. Gij kunt
dien vrede bewaren, wanneer de
man niet zoo opvliegend is, een
weinig door de vingers ziet en toe
geeft. Gij kunt dien vrede bewaren,
indien de vrouw nu en dan zwijgt
niet altijd het laa'ste woord wil
hebben; als man en vrouw elkanders
gebreken en onvolmaakibeden met
zachtmoedigheid en geduld ver
dragen.
Ondergeschikten en dienstboden,
knechts en meiden, kijken wol
niet dikwijls in den kalender, wan
ik terecht komen bij den Vrjerman zij kennen den tijd, waarop zij
als ik mij moet tevreden sle"»n met
een koud, smakeloos wate soepje.
O 't is wel een ongelukkige fcn be»
jammeringswaardige slaat, als bij
de echtelieden zulke boozo sn ge»
vaarlijke teekens in hun kalender
worden aangetroffen als het bij
ben bijna dagelijks ouwe rt en
inslaat, geljjk dit eens gebt-b.de bij
hen, die elkander lederen da.' in bet
haar vlogen. Toen eens b< eten
reeds op tafel stond, vroeg e man
aan zijn vrouw: »Nu wijfjr^Tllen
wij voor of na het eten tmandei
airossen Toen antwoordde de
vrouw »Nou, ik geloof, dat het
beter is voor het eten; dan kunnen
wij tenminste rustig middageten."
Afgesproken En in plaats van te
bidden voor het eten, ro6ten zij
elkander flink af. Zulke echtelieden
vinden in hun staat niet een hemel,
maar een hel.
Maar gij. geliefde echtelieden, gij
moet dat aldus niet doen. ({lij moet
doen als de Visschen gij moet hooren
en zwijgen, opdat de 1 ieve en hoogst
noodzakelijke huisvrede niet worde
verbroken. Gij kunt dien buiselijken
vrede bewaren, wanneer dejnan zijn
vrouw met vriendelijke woorden ver
maant, slechts zelden bestraft en
nimmer slaat; want het is een gek
Even onverwacht en snel .als zo in do
brik waren gekomen. h-<d hun geleider ze
ook Weeruit Juten stapp«n, zoo dat ze
nog alle drie verbijsterd en raet een onbe
stemde ongerustheid in hun hart voor de
geopende deur stonden. Toen 't rytuig al
lang verdwenen was.
Mevrouw Ekko trad echter 't jeerste naar
voren.
Zoo meisje heet jy Agnelo Dal is
goed wijs ons den weg nu maar eens, en
ze trad gevolgd door man on dochter, de
gang in.
Agneto een plomp, groot,] vrouwelijk
wezen, grinnikte bot.
Dear bunt de koamers
Met deze aanduiding wees ze op een
paar deuren die in de gang uitkwamen.
Mevrouw Ekko opende op goed goluk
de eerste, keek iD de zwarte duisternis.
Is hier nog geen hebt
Licht Mó-je doar licht
Ja natuurlijk.
Agneto draaide zich zwijgend om en liep
naar het einde van de gang. De familie
Ekko bleef even staan in 't schemerduis
ter.
'k Vind het hier griezelig^ sprak Clau
zacht.
't Is jammer dat meneer Stroopman
zoo gauw weg moest, sprak mevrouw.
Maar ineens werd 't lichter om hen heen
Agneto had een lampje gehaald een klein
petroleum ganglampje en naderde daarmee
de nieuwe bewoners.
hunne bezigheden en hunnen arbeid
moeten verrichten. Toch moeleo
ook zij eenèn kalender hebben eo
vooral vlijtig den loop nagaan van
zon en maan en sterren. Ouder de
zon versta ik dan den huisheer of
meester, onder de maan de huis
vrouw of huismoeder, en de sterren
stellen hunne kinderen voor... Let
hier wel op, gij dienstboden, die de
gewoonte hebt te zeggenIk zou
waarachtig daar of daar niet graag
dienen, 't Gaat er zoo stilon
droelgcoGf»^iu».*; il - Y'
almachtig veel bidden en mag?linet
lachen of schertsen. Dan ga ik liever
fzegt de knecht) op die plaats bij
die lui in dienst daar zijn aardige
meisjes, waar je nog eens mee kunt
dollen daar hebt je r.u en dan eens
een vrijen dag waarop je allebei je
beenen van den vloer kunt lichten
Ik ga liever bij die of die in dienst
(zegt de dienstmaagd)daar zijn nog
lollige jongens, schrijvers en kamer
dienaren, knappe studenten en
kostgangers daar is het eei
vroolijke boel waarbij je nog eens
kunt lachen en pret maken en je
hebt daar meer kans om tot een
huwelijk te komen. Aan dienstboden,
die zoo spreken, is niet veel goeds
Zij begeven zich vrijwillig in het
Ze trad de donkere kamer bin non en
plaaste 't licht op een tafel.
Is er geen andere lamp vroeg me»
vrouw Ekko iondziende.
'k Weit T nie, antwoorde Agneto
sloom.
De afstammelinge der oude Kelten grijns»
de dom.
'k Weil 't nie."
Mensch je weet niks bulderde de
heer Ekko nu los, terwijl hy met z'n jas
nog aan op 'n soort fauteuil neerviel en
wantrouwend rondkeek in het half duister
vertrek.
Tais toi doncf' snauwde mevrouw Ekko
en dan tot de meid. «Kier, neem 't lampje
ga me es voor naar de keuken; blij»
ven jullie nu maar even in het donker hier.
O God, ik vind het bier zoo angstig!»
zuchtte Clandine met bevende stem, terwijl
op den tast dichter naar baar vader
toeschoof.
't 13 me je entreetje wel mopperde
de heer Ekko snuivend, en ik geloof, dat
er hier ook al van die lamme diertjes
zitten, of 't mot die ouwe gravin zyn,
die zoo'n raar luchtje heeft nagelaten,»
'n Oogenblik later kwam mevrouw Ekko
gelukkig terug met ri' goede lamp. die ze
in 'o kast in de keuken bad gevonden.;
Ook had ze daar 'n petroleumtoestel
ontdekt met 'n waterketel en 'n petroleum-
kan, waar nog wat in was. zoodat ze
opgewekt de lamp op tafel zette en zei
Zie zoo... dadelyk kookt 't water,
gevaar en zoeken hun ondergang.
De maan krijgt haar licht van de
zon zoo moeten ook dienstbaren
het licht der goede leering, der
onderwijzing en vermaning gaarne
van hunne oversten aannemen en
vlijtig opvolgen.
Zij moeten niet iu trots zich on-
middelijk verzetten nun huur opzeg
gen en weg loopen, want het klinkt
niet goed voor dienstboden, als van
hen gezegd wordtdie knecht, die
meid, heeft om de drie of vier
weken 'n anderen heer of een andere
vrouw.
Het geschiedt soms, dal z«>n en
maan tegelijk verduisterd ziju, d. w.
z. dat de meester en de vrouw twist
met elkander hebben. Dan moeten
de dienstboden zich wachten daar-
tusschen te komen, niet den strijd
vermeerderen, maar trachten zooveel
mogelijk die duisternis te verminde
ren. Zij moeten ook niet praatziek
zijn, hier en daar en overal gaau
kletsen evenmin als nu eens bij de
vrouw, dan bij den baas te gaan
oorblazen. Zij moeten kunnen zwij»
gen op hun tijd en op buu plaats.
Aan de kinderen eindelyk scbeokt
Fr. Steffan het sterrenbeeld van den
JfeêSfi, v.K- v
maar altijd vooruit en het teeken van
den Steenbok. Wie de roede spaart,
die haat «ijn kind; vooral wanneer
de kinderen stijfkoppige steenbokken
zijn, Zulke steenbokken moeten de
ouders met in alles den zin geven,
niet met hen spelen en schertsen,
opdat die ouders niet door die 6teen»
bokken worden omvergestooten en
vertrapt. Want de droeve waarheid
is maar al te bekend
»Ach de ouders teelen 't kind, en
brengen 't groot in smart
De kleinen treén op 'tk'eed, de
grooten treén op 't hart."
«Indien deze kalender aldus
besluit Fr. Steifan als nieuws
jaarsg. schenk U bevalt, dan is mij
dan zet ik thee... en dan gaan we maar
vroeg naar bel... we moeten ons nu
maar een beetje lebelpen... morgen als
't licht is, zullen we wel alles vinden,
wat we nocdig hebben. Agneto is een
uilskuiken.,, die meneer Stroopman had
wel een beetje beter uit z'n oogen kunnen
kijken. Goddank dat we saucyzebroodjes
bij ons hebben, Clau geef de doos eens,
Pa zal er wel een willen.
Clau nam de doos en presenteerde. De
heer Ekko hapte gretig io de sangebodon
versnapering.
Ik geloof, dat bier ook zoo'n beest
sprak mevrouw even later, ruiken jullie
het niet
Ruiken en proeven antwoordde
haar echtgenoot met vollen mond. mijn
saucyzebroodje smaakt tenmiosto naar
haai olie.
Enüo, dat komt allemaal terecht I
troostte zijn vrouw.
Een kwartier later dronk de familie
met veel vertoon van opgewektheid 'n
kopje thee zonder melk, want die was er
oiet en Agneto had nergens voor gezorgd
'n uur later, lagen de bewoners van
Rustoord, na hun kussens met eau de
cologne te hebben begoten, om 's nachts
tenminste van die weemakende muskus-
lucht zijn, in hun zonderling opgemaakte
bedden, in diepe rust.
Wordt vervolgd.
