voor Over standen. H Zaterdag* 14= December 19Q7. SBèie Jaargang. No. 50. Mengelwerk. „Wie ist das Leben doch so schön...' r„. „o -7;= rr Abonnementsprijs per kwartaal voor Vknrat franco per post voor het buitenland bij vooruitbetaling afzonderlijke nummers 50 c. 65 c. 85 c. Prijs der Advertentiën: van 1 4 regels elke regel meer letters en vignetten naar plaatsruimte. Advertentiën, 3maal geplaatst worden 2maal berekend. 20 c. o c. Uit een der woeligste tijdperken der geschiedenis van Engeland is ons een versjo gebleven, dat op zijn Hollandsch luidt Toen Adam groef en Eva spon, Waar was toen de edelman Het antwoord op de in die regels gestelde vraag moest natuurlijk inhouden: de edelman was toen niet te vind-'n, toen waren er geen edel lieden, er waren geen standen, er was alleen de werkende stand. Men moge betwijfelen of Adam wel ooit heeft gegraven en beweren, dat hij op meer eenvoudige, meer primitieve wijze den grond bewerkte, waarop hij in het zweet zijns aan- schijns zijn brood zou eten men moge niet willen aannemen, dat Eva spon, omdat zij het noodige voor haar toilet n.i. de vijgeblaren, kant en klaar in de natuur vond en hare garderobe eerder gevuld was met dierenhuiden, dan met kunstige spinsels, één ding zal men toch wel voor zeker houden, te weten, dat er by de eerste men schen geen standen bestonden, dat allen behoorden tot éênen stand, en wel den arbeidenden stand, omdat zij zonderzeil te arbeiden in hun onder houd niet konden voorzien en van alle ook de meest eenvoudige gerief lijkheden beroofd zouden zijn ge- W86St< Dat Adam en Eva niet in stand .verschilden, was ook maargoed, want anders zou het eerste huwelijk onder de menschen al een mésalliance een ongelukkig huwelijk zijn geweest want men zal gemakkelijk gelooven dat Adam Eva toch zou genomen hebben, al ware zij van minderen stand, ja, al ware ons aller moeder van heel -minne kom af" geweest, aangezien zijne keuze, zooals n.en zal toegeven, tamelijk beperkt w as. Was er geen ongelijkheid van stand bij de eerste menschen. spoedig werd dit anders. En door het verschil in lichaams kracht en geestelijken aanleg, waar door de een aanvoetder werd en de ander volgeling èn door gevechten en oorlogen, die geleverd en gevoerd werden, waardoor men overwinnaars en overwonnelingen kreeg, èn door het verschil in bezit van die dingen, die voor de menschen bogeerei:s- waard. waren, èn door de boosheid der menschen, bij wie begeerlijkheid des vleesches en hoogvaardij des levens heerschten, gebeurde het, dat de eene mensch niet meer wilde ol niet meer kon gelijk staan met den ander, dat de een zich en de zijnen hooger begon te achten en ook me de zijnen hooger begon te zijn dan de ander met zijne aangehoorigen, m. a. w. men kreeg verschil van stand, gepaard met ongelijkheid van rechten en plichten, van bezit en invloed, van eer en aanzien in de samenleving. Juist te zeggen, hoe het verschil in standen ontstaan is, kar» men niet daar ons van de alleroudste geschie denis ran de menachen uiterst weinig is bewaard gebleven, mau kan het alleen met tamelijke zekerheid ver moeden, uit den aard en do natuur der menschen. Wel kan men vaststellen dat bij de oudste volken, van wc ke de ge schiedenis melding maakt, standen gevonden werden en wel meestal standen, die onder den invloed van godsdienstige begrippen dier volken eene groote vastheid verkregen en eene volkomen afscheiding vormden bij do menschen, zoodat ieder in een bepaalden stand werd geboren en niet kon of mocht in een anderen overgaan. Zulke standen droegen den naam van -kaste" on men vond die bij de Hindoes, bij de Egyptenaren en meer andere oudo volken. Bij de Hindoes was de eerste kaste die der priezters, de tweede, waar uit de koningen werden gekozen, die der krijgslieden, de derde die der herders kooplieden en landbouwers, de vierde die dei dienstbaren en werklieden. Buiten en onder deze kasten waren er nog menschen, nakomelingen van overwonnen volken, die tot geene kaste behoorden en als onrein en niet veel beter als een dier beschouwd werden. Bij de oude Grieken vond men zulke kasten, zulke streng gescheiden standen niet, maar ook daar vond men vele standen, die noch gelijke rechten noch gelijke plichten hadden tegenover de gemeenschap. Bij de oude romeinen was de Patriciër de voorname, volstrekt niet gelijk met den Plebejer, den man uit het volk en hoewel in latere tijden het onder scheid tusschen hen voor de wet niet bestond, in hel leven bleef het ver schil in standen voorgoed bewaard Bij onze voorouders de oude Grieken vond men vooreerst vrijen en waren de vrijen weer onderschei» den in edelen en gewone vrijen. Bij hen vond dat onderscheid in standen eene eigenaardige uitdruk» kin" in het rechtswezen. Doodslag werd namelijk geboet, gezoend door hel betalen van eon zeker bed ra dat den naam had van weergeld. Wie nu eonen edele doodde moest een hooger weergeld betalen, dan degene, die zich vergreep aan hot leven van een slaaf. In de Middeleeuwen vond men bij de volken van West-Europa hoofdzakelijk drie standen, die invloed hadden op den gang van het leven, nl. de adel, de geeste» lijkheid en do burgers in de ste den wie niet tot eenen van deze standen behoorde, had niets in te brengen. In de vorige eeuw stond tengevolge van de omwenteling 111 de nijverheid en van nog andere oorzaken een vierde stand op die der werklieden, toen in bijna alle landen van Europa de geestelijk» heid had opgehouden een afzonder lijken stand te vormen. Dit zijn slechts enkele sobere grepen uit de geschiedenis, die er ons op wijzen, dat er ten allen tijde en bij alle volken maatschappelijke standen werden gevonden. En hoe ziet het nu daarmee uit? Zijn er [menschen, kortom op zijn geheele heden ten dage geen tanden meef, zijn, zoodal een werkman, die zon» nu men zelfs spreekt an een vijfden der overgang geplaatst werd in de nu men zelfs spreekt fan een vyiuep der overgang gepi«*<usi woi» stand, den stand vat de bewoners hoogste kringen onzer samenleving der woonwagens en d r logiesgasteto zioh daar bijna altijd door mis» Eusteikeu heel niet »f i1»*1' aanwezigheid »l dan niet opmerkte. Uit zijn gelaatstrek kin# sprak een zoo vre-'selijke vertwijfeling, ziosls zij nog nimmer een geiien had... W»t dezen zieke overkwam, wal dan ook zeer hird. Eeuige weken geleJeu weid iig bewusteloos in 't ziokenhu'i gedegen op strxai werd hij d>orde elektrische iram ovetreden. Dadelgk had men. om 't leven van den ongelukkige te redden, het rechter* been afgezet, en toen hg eindelgk uit zgu bewusteloosheid ontwaakte, had lig, de vgfendeitigjarige hoopvolle man, zich als een hulplooze invalide bevonden? De vei twijfeling was ontzettend geweest Hij had getierd, hij had den doktoren de aer woonwagens en u r ïogiesgasten 2icn üaar oijna aityu uwi uit het hotel De luis aan de ket- plaatst zou gevoelen, daar even» ting ?1' Wie zou kunn-n volhouden, mjn op zijn gemak zou zijn als dat de minister gelijk is in stand een snoek in een dakgoot en met met den portier aan ijr» ministerie verlangen zon terugzien naar den of dal de groot-industrieel de stands- kring zijner voormalige medearbei» gelijke is van den werkman, die bij dors en dat iemand uil de hoogere hein zijn weekloon verdient* Wie standen, die door foi luinswisseling dat zou doen en naar zijne meening ineens tot arbeider werd gemaakt zou handelen, zou er op kunnen re- zich nimmer thuis zou gevoelen bij kenen menigmaal op gevoelige wijze degenen, die dan zijne standgenoo» I ilij had getierd, hij hadden duktoren dt te worden terechtgewezen of voor ton zouden zijn. Om dus te maken, bitterste ver wij en naar het hoofd ge een sul te worden aangezien, die dat er slechts een stand gevonden bigirleven!'ee°n niet weet, wat er in de wereld om-Uerd, zou men ook teweeg raoeten h'öven) dat uem honderdmaal erger scheen gaat. kunnen brengen, dat alle menschen I dan do dood. De amputatie van het been Ook zijn er standen in de maat» nagenoeg een werden in begrippen, |iad een hevige koorts tengevolge gehad schappij, en men zou eerder kunnen denkwijze en levensmanier. en langen tijd kwam het zuster Maria toegeven, dat er te ve l, dan dat er Er besta at echter zooveel verschil voor, dat het verlangen naar den dood e-t -i 4kA;,lltoch nog bevredigd zm worden. Maar geene zijn. Want al zijn er feitelijk hn geestelijken aanleg en geaaidheid l üzerst0rke na(uul. vaa den joHg0n man ook maar drie of vier standen die tusschen de menschen, dat dit gerust L d ,eo sloUe overwonnen, want de samengevat kunnen worden onder eene onmogelijkheid kan genoemd I koorts bleef weg en de genezing der de benamingen hoogefe stand, mid« morden. wond had een normaal verloop. Waren denstand en lagere standen, men ])aarbij. er zal niettegenstaande de uitroepen van pyo i» den eerste» tijd vormt daarin zooveel onderafdeelin» de. beweringen der socialisten die J™/*'"'de'1 dalropv^lgende gen, dat er ten slotte meer standen ons nog nooit duile'jt hebben vertwgfelieg was nog ontzeltender. De en slotte meer standen ons nog nooit duideljt hebben vertwijfeling was nog ontzeltender. De romen, dan er trappe zijn in een kunnen vertellen, hoe hun l0C))Ujeke nam nauwelijks genoeg voedsel tot huis van tien verdiepingen. komstraaatschappij met gelijk bezit 2,üh en sprak tegen nieramd eeuwoord. De adellijke sar. [reitkwartie- voor1 allen er wel uil zou zien ren acht zich hooger dan de TUmm kiai'-A^'.WttSJvoor MD»n er wel «iu zou ïiciij— zwijgend lag hij daar, uur aan uur, hooger dan deTjJtiid wel onderscheid zijn in fortuin [dag aan dag, een beeld van hopelooze r i -i |a»«ju mi J lellende Zelfs de meerdere bezoeken van nieuweling» geadelde, de fabrikant Er zullen a]tij«l, zoolang als onz°LUn nog jongd vrouw konden hem niet die honderd werklieden [samenleving een geordende zal| :i nnKonmn verschaft, stelt zich boven zijn blijven, wel regeerders medefabrikant die er maar vijltig in geerden moeten zijn. z»i ~i mauanju^» j zijn dienst heeft, enz. en de meesten d m0"elijk zijn de thans bestaan-Uctugenoote Van angst was zy bijna a» vaart de christ^k, L in U pelten to.h—X Si nederigheid daar ook niet altijd w el een^ het zou niet mogelijk zijn eene Je geduld,gd ZUJtar „iet tranen bij, gaan aan het schroeven en maatschappij op den duur te houden I m d0 00gen sm<jekte om hem toch bo er schroeven om toch maar iets hooger Londer standsverschil. Ite make i en goed op te passen, te komen of ten minste iets hooger Daarenboven dt- natuur, Gods En toen de dokters toestonden h*ir bij te schijnen op de matschappelijke I erk pre(liUt 0ns ongelijkheid, er den zieke te Uud Itg geen woord_ut adder. Daarbij beroept men zich L opkUmming bij de ddfstolfen, toch'had zg hem zoo lief - in stilzwijgend nu eens op geboorte, pian(en en dierenrijk. In de Iverkl^ hart wab toch z00 big en dank- dan weder op bezit, een anderm aal |zejfSj de volmaakste m talschappij, Laar geweest, dat bij zou blijven leveu. op beschaving en dat zijn nog dingen m0n priesters en leeken. staat dat de dood het afschuwelijke ongeval die iets b^teskenen, maar men steunt La past()01. onder den bisschop, de niet beëindigd had. Wauneer hg dat maar ,l.arb« »ll. op bM talent op LJchop omler P.1M. chique Wijze Zijn hoedje te kunnen is opklimming, er is ven>Lel®k genoten balden, en dan zou het afpemon of op bevallige manier ™ot I schil in stand bij de Engelen, van raerhand wel te dragen z jn. Maar zijn wandelstokje te kunnen zwaaien |ien d[0 0nze schreden bewaken opLyH ha t bleef gesloten dieper en dieper Men kan en zal dus niet loochenen, 'wereiJronil tol de C inrubijnen I begroef hij zich in zyo ellende, zijn gem »ed dat er ook nu siandon zijn in de Serafiinen die hunne atnge» D"™ m ongerecht vaardigden trots op maatschappij, maar evenmin k»n zicbten met hunne vleugelen dekkend ^61^^ 'dr4geD degene, die opmerkzaam rondziet in Ieerbiedig gebogen staan, voor den l 'iet leven, dio let op het ciagolïjksche 1 ^roon des Allerhoogslen. I nu - gs loe out zich heen, ontkennen, dat er een streven bestaat om alle onder scheid in stand weg to nemen en da u heen te werken, dat er geen standen meer erkend worden in de samenleving. i)e vraag doet zich dus voor Is dat streven gerechtigd Is het mo gelijk en wenschelijk, dat er eene maatschappij ontstaat, waarin geen standen verschil moer gevonden wordi Is het mogelijk? Men zou het mogelijk kunnen noemen als iemands Hg kon er niet bij dat een ongeval tgn tieole leven raocai bederven en juist nu lig na langou strijd er zich bovenop geworkt had, nu de toekomst hem too schoon was voorgekomen, nu hij meende alios bereikt te hebben wat hij voilangde lag hg vernietigd daar om varder te leven als een invalide, om als hulpeloos wezen zijn bestaan voort to sleepen. Met gro ten afgunst had hij zijn kamergenoot Een paar minuten later, toen zg oen Uien sterven. Die vond den doodII Kn andere deur geopend had. glimlachte waarom hg niet? Ach hg had toch zuster Maria niet meer, was er geen niets meer aan het leven, wilde n*t spoor meer van op haar vriendelijk hooien naar de vertroostingen vai gi gelaat te bespeuren. Hare blikkoo wenden! vrouw. En hij blééf zwggen oven n zich bang naar den eeuigen zieke ia dit en dat had op de beklagenswaardige mogelijk kunnen noemen als iemands I vertrek. Het was een vriendelijke kamer j vrouw eeu verlammende» inv oe tme, hing als een kleed, dat men kanl^en. Je/ieke was gealJl.ven<.. de .,iekenkamer binnen. *s Morgens had uittrekken en met een ander ver" IjJ" de mau iti het andere bed was haar de professor het verband opnieuw aange- wisselen, met den persoon, die hetpatiënt, die haar de grootste 1 leg 1 de genezing vorderde goéd en de draagt. zorgeil veroorzaakte. Niet dat lig teveel oude dokter, die tegen zgn na,u"rU''° ,.8ar vergde, integeudeet, zij smeekte nu toe den zieken man ontzien had, na den hemelt dat hij haar eens iets zou j vandaag de gelegenheid te. baat den vragen of berispen zou; maar hg bleef patiënt eens ernstig over zgn stilzwg* maar steunen en stom liggen, zoodat ons lgeudhe.d ie onderhouden. Maar dit is zoo nietde stand van den mensch heeft invloed op zijne begrippen, op zijne denkwijze, op zijne verhouding tot zijne mede» PEEL EN s.n a nf n ml rlnn nl an/1 nar ilu ItOtl'AnOl'Q I V» anrrei o Ir rlnO^A.n H P 7. PP S 111 OH 1 ÖV1 DC*

Peel en Maas | 1907 | | pagina 1