1QBST in
m,
De Overval.
Van verleden Zondag.
QHl!
ZATERDAG 2 FEBRUARI 1907.
ACHT EN TWINTIGSTE JAARGANG
No. 5
Uitgever W. A. Van den Munckhof, Venray.
De Russische geheime
politie.
Feuilleton.
De bestolen dief.
Abonnementsprijs per kwartaal
voor Vbnray 50 c.
franco per post 65 c.
voor het buitenland bij vooruitbetaling 85 c.
afzonderlijke nummers 6 c.
Prijs der Advertentiën
van 1—4 regels 20 c.
elke regel meer 5 c>
letters en vignetten naar plaatsruimte.
Advertentiën, 3maal geplaatst worden 2maal berekend.
Het is wel eens aardig en van
actueel belang de aandacht te ves
tigen op een instelling in Rusland,
wier werkzaamheid heden ten hoog
ste wordt opgedreven en die toch
zoo dikwijls, ondanks haar keurige
organisatie, machteloos staat tegen
over de woelige revolutionaire
actie in het Tsarenrijk.
De geheime politie is de grootste
en werkzaamste, maar ook de felst
gehate organisatie van dien aard, die
er tegenwoordig bestaan.
In haren dienst staan meer dan
30.000 mannen en vrouwen, die er
op uitzijn bij de voortdurende w kl
ingen in het russisch rijk alle plan
nen en maatregelen der revolutio
nairen te achterhalen.
In het Amerikaansch maandschrift
Cosmopolitan geeft Robert Crosier
Long een schets van deze wijdver
takte instelling.
Het getal 30.000, aangevend de
sterkte van dit veelgenoemd corps,
is slechts bij benadering, als onge
veer aangevend, te verstaan, wijl
het ledental der Okhrana of geheime
politie onophoudelijk vermeerdert,
zonder dat daarvan in officieele stuk
ken een woord gerept wordt.
De geheele inrichting der geheime
politie bestaat voor do russische wet
niet; zij wordt ook niet vermeld in
het keizerlijk budget, maar voert een
geheimzinnig leven in do duistere
schaduwen der groote gebeurtenissen
Van haar spreekt men slechts fluis
terend, en zij doet zich kennen als
een reusachtige, onvatbare macht,
die in duizende vormen zich hier en
elders openbaart, plotseling hande
lend optreedt, onnavolgbaar zich
terugtrekt door het gansche rijk
een huiveringwekkend bestaan voert
eu toch geen middenpunt, geen zicht
baren en tastbaren vorm bezit.
Slot.
De honden bereikten de openstaande
pooit vroeger dan de twee boachloopets
en vielen deze aan.
Tom stiet den eenen dog syn mes in het
lyf. en doodde het dier. Maar nu sprong
de andere hond hem naar dc keel en
rukte hem op den grond. Van dit gunstige
oogenbük maakte Jira gebruik, om door
de pooit te untsiiappen. De vlucht gelukte
hem en ondanks alle nasporingen werd hij
later nooit meer gezien.
Nu verschenen Richard Howell en Ralph
Tbo'nton op de pl-tais.
•.Verlos mo to«h van den hond
schreeuwde Tom.
-Geef je over," zei hij, «of ik schiet je
neer
«Er blijft me niets anders over," brom
de vroegere wilddief -Hm, bleeke, ge
hebt ons vei iaden O, onvergolykelijke-
schurk."
«Verroer je niet l" beval Howell. -Rij
de eerste verdachte beweging schiet ik
je door den kop 1" Daarna knevelde hij
den gevangen boschlooper mot sterke
touwen.
-O Jack, je hadt gelijk, toen je den
De geheime po'itie behoort in 't
geheel niet lot den regelmatigen
veiligheidsdienst of do gendarmerie,
die door het Ministerie van Binnen
landsche zaken geleid worden.
Zij is onafhankelijk van alle
officieele politie-organisalie. Slechts
in naam behoort zij tol het juist
genoemd ministerie; inderdaad wordt
zij van de meest verscheidene plaatsen
uit bestuurd en nu hiervoor dan
daarvoor gebruikt.
Overal w aar opstai den uitbreken,
komen de mannen der geheime po
litie; die plaatsen worden dan onder
"toezicht'' of onder «verscherpt toe
zicht gesteld, tijdens hetwelk de
geheime politie hare vreeselijke macht
en werkzaamheid ontwikkelt.
Donderde, ja duizende verdachte
personen worden dan gevangen ge
nomen, huiszoekingen worden ge
houden, drukkerijen gesloten euz.
De mees! voorkomende opdracht
voor de agenten der geheime politie
is in allerlei vermommingen ver
dachte personen na te sluipen of in
ien geest der regeering in te werken
op de volksmassa.
Tot de bijzondere werkzaamheden
der geheime politie bc-hoort'du be
waking van den Tsaar, de Groot»
vorsten en de ministers.
Het paleis des Tsaren is voort
durend omspannen door een net van
geheime politieagenten, die zijn op
gesteld op de spoorwegstations, op cle
wegen voerend naar de paleizen iu
het park of in de portalen daarvan,
altijd vermomd als werklui, als
reizigers of in andere vormen.
Plehwe, de gehaatte minister van
Binnenlaudsche Zaken, was altijd
omgeven door een troep van meer
dan honderd detectives en werd toch
op klaarlichten dag door een bom
gedood.
Bij den aanslag op Stolypin's villa
waren onder verschillende verklee-
d in gen, als lakei, portier enz. 35
agenten der geheime politie daar
opgesteld. I kabinet van den Chel binnengaat; en
'1 och konden de revolutionairen hij verlaat deze ruimte door een
bleeke wantrouwdet," mompelde Tom.
"Leef je nog, Jack
De gewonde Liverpoolsche inbreker
kieunde. Ralph naderde hem.
"Dat is de ergste, do gevaarlijksto,"
zeide hy tol Howell, terwijl hij zich over
den gewonde boog.
Daar pakte Jack hem met ijzeren vuist
by den krnag.
«De gevaarlyksto zijt gij 1" ii-p hij.
-Ha, schurk, verrader Twee kogels
zitten nog iu mijn revolver, genoeg voor
ons beideu.
En hij schoot den bleeke een kogel door
het 1 art, zoodat deze onmiddelijk dood
neei stortte. Door uitputting en bloedver
lies stierf ook liy spoedig.
De squatter sprong toe. doch kon de
vreeselijke daad niet meer beletten.
«Goede heer, laat me loopen, smeekte
Tom nu. -ik zal me beteren, dat heloot ik
u Jim en ik werden door de anderen
verleid. Jack daar en de bleeke waren de
ergsten en de loodharige Ier had het
plan bedacht
«Nu, maak dan maar, dat je weg
komt I Maar laat je nooit meer zien, aan
den Googong."
De vroegere wilddief deed alle goede
belofteu. bedankte en verliet de hoeve.
Ook van hem zag en hoorde men later
niets meer.
-Richard 1" riep de jonge vrouw, zich
vol angst buiten het venster buigend.
"Alles is voorbij, Marie, antwoordde
haar man. Er is geen gevaar meer.
doordringen lot bij den ingang van
des ministers werkkamer.
Overigens bewijzen do talrijke;
immer voortdurende aanslagen hoe
ondanks hare reusachtige organisatie
de geheime politie doorgaans mach
teloos is tegenover de doodsverach
ting en koenheid der terroristen.
De hooger ontwikkelden in het
Russische Rijk zijn op de handen der
revolutionairen, terwijl zich voorden
dienst der geheime politie slechts
minder ontwikkelde personen aan
geven, die met een maandelijksch
inkomen van 70 tot 100 roebels te
vreden zijn.
Zeer groot is het g'tal der niet
direct aangestelder., maar men
zou ze haast noenun gelegen
heidsspionnen, die in bepaalde ge
vallen inlichtingen aan de politie
verschaffen.
Deze verklikkers, die gewonnen
worden uit alle klassen van Ruslands
maatschappelijk leven, zijn omgeven
door de dikste sluiers der anonymi-
teit, der naamloosheid.
Nooit noemt men hen en zij wor«
den onderscheiden <,on nummer
want een spion, wiens naam bekend
werd, heeft niet alleen zijn waarde
verloren, maar is daarenboven bloot
gesteld aan de moordzucht der
samenzweerders.
Oveiste Geiasnimowitsch, het
tegenwoordig hoofd der Petersburg»
sche geheime politie, is de eenig
levende, die de namen en de geschie»
denis kent der duizende spionnen,
door wie hij zijne inlichtingen ver»
krijgt.
Zelfs kennen de leden dezer politie
elkander niet. In het bureau dezer
afdeeling te St. Petersburg, waar de
bekwaamstedeteclivcs hunne iostruc»
tien ontvangen, zijn van elkander
gescheiden en kleine kamertjes inge»
richt, waarin telkens maar een man
wordt toegelaten, voordat hij het
"Kn de nieuwe knecht."
"Hij werd doodgeschoten dooreen van
zijn vroegere kameraden."
»We zullen hem eene christelijke be
grafenis geven, zei ze zacht. Wat hij ook
misdaan mag hebben, hij was toch r.iel
geheel verdorven, er leefde nog een edeler
gevool in zyn hart de herinnering aan
mijne moeder. Om harentwil heeft hij ons
gered en daarbij het leven gelaten."
De squatter knikte toestemmend.
D.eu volgenden dag weidende gevallen
boschloopers in een. kuil geworpen, Ralph
Tliornlone echter werd op christelijke wijze
begraven, en op zijn gra,f plaatste Marie
eigenhandig een klein houten kruis.
Het bl'khuis werd later nooit meer.
lastig gevallen. Marie leeft thans met haar
man in een kleine stad van Engeland in
de beste omstandigheden.
Nooit herinnert ze zich dien schrik ke-
lyken nacht in het blokhuis zonder een
dankbaren blik te weipen op het portret
barer moeder, die haar nog van uit het
graf beschermd en vóór een ontzettenden
dood bewaard heeft.
EINDE.
Sedeit lang had George Lerbais, koop
man te Grenoble, het plan, met vrouw,
zijn tante c.n zijn dochter, een blondinnetje
van elf jaar, een bezoek aan de groote
Chartreuse te brengen.
Hij huurde een rijtuig en het vertrek
andere deur, die hem, zonder dat hij
wordt opgemerkt naar buiten voert.
Een lid der geheime politie mag
zich niet laten potographeeren ten»
zij voor officieele doeleinden.
Hij mag zich alleen bekend maken
als hij wordt gevangen genomen, en
het gebeurt niet zelden, dat de eene
collega den andere inpikt.
De bekwaamste leden der geheime
politie konten uit het leger der revo»
lutio'nairen, onder'wie er velen door
geestdrift vervoerde" jongelui voor»
komen, die als de eerste roes dier
geestdrift voorbij is, van meening
veranderen en de bruikbaarste leden
zijn van een korps, dat hun vroegere
partijgenooten vervolgt.
Ook vindt men vele vrouwen, voor
al onder de «losse" dienaren der
Okhrana.
Vooral Trepoff bediende zich bij
voorkeur van vrouwen, die hem by
het achterhalen van geheimen de
gewichtigste diensten bewezen.
liet gebeurt niet zelden, dat zulke
dienaressen, zonder dat zy het ver»
tnoeden, hun eigen geliefde verraden
en aan de doodstraf overleveren.
Door dit wijdvertakt spionnenstel»
se! heeft misschien een verfoeide
regeeringsmacht voor zich zelve eenig
goed gewerkt.
Het drukt echter op de samen«
leving- als een nachtmerrie.
Vertrouwelijk, hartelijkheid, in»
nigheid, vriendschap alles verdwijnt
bij de overtuiging, dal zulk een
geheimzinnige en gruwelijke waak»
zaamheid ons begluurt.
Het toont wel de benarde positie
van zulke regeerende en het volstrekt
gemis aan zelfveitrouwen. Men zou
kunnen zeggen, dal de uitgebreidheid
en moordzucht der revolutionairen
zulk een stelsel noodzakelijk maken.
Welnu dan laten w ij die verklaring
gelden, voor zoover dit moet; rr.aar
willen toch wel onze grenzelooze
vreugde uitspreken, dat hier in oose
samenleving dergelijke maatregelen
nii't noodig zijn. T.
werd op vyif uur in den morgen vas'gesteld
Oiu vier uur was ieder reeds op. Tor-
wyl mevrouw Lerbais de toebereidselen
voor de reis maakte, spuwde haar tante,
die haar neef George niet kon lyJen, haar
gal uit en bevitte dit uitstapje, ofschoon
zij er heimelijk zeer verheugd over was
Mevrouw Lerbais en haar dochtertje
gaven openlijk uiting aan haar vreugd,
terwijl de tante maar steeds mopperde en
keef.
Wat een lichtzinnige mau heb je,
zeizy, hy zal je met zyrt verkwisten nog
op «'raai zetten.
Men mag zich toch ook wel een»
verstrooien, zei mevrouw Lerbais. we
zitten het heele jaar opgesloten.
Men kan een uitstapje maken zonder
een rijtuig te nemen.
We zouden zeker te voet naar de
Chartreuse moeten gaan
Wij zouden de gewone diligence
kunnen nemen, maar neen, mynheer huurt
een span.
Dat is beter dan in zoo'n bak opeen
gehoopt te zitten, antwoordde mevrouw
Lerbais, nu zijn wij onder elkaar. Had
Georgo anders gedaan, dan zoudt ge er u
het eerste over beklaagd hebben.
Zeg maar ronduit, datje man ter
wille van mij zyn geld onnoodig ver»
kwiet.
Ik ryd ook veel liever in een iy
tuig dan in een omnibus, zei het meisje.
Natuurlijk, gij zijl het evenbeeld van
je vader, antwoordde de lieve bloedver-
«Een knorrige brief zegt 't spreek
woord wordt 'altijd een ,d»g te vfoeg
geschreven."
Zbó zal 't ook wel gegaan syn met de
heelemaal-niet-aardige circuluire, d» hier
in ons goeie. Venray verspreid is geworden
tegen '1 It. K Secretariaat van Spoor-
en Tramwegpersoneel.
Steller en verspreiders zullen er wel
spijl van hebben gehad, dadelyk toen hun
gezond verstand '1 weer begon te winneti
van oogenblikkelyke hartstochtelijkheid.
'n Verstand zoo groot als een kersepit
is geDoeg om te begrijpen,^dat't -R. K.
Seoretaiiaat" beter is dan «Recht en
Plicht" maar hartstochtelijkheid ver
duistert 't verstand.
Wat weerga 't personeel ie hier Ka
tholiek is 't dar. wonder, dat ze liever in
een Katholieke vereeniging zyn dan ia de
gemengde vereeniging -Recht en Plicht"
Maar, de paar Protestanttn dan, die
hier werkzaam zyn, waar moeten Jie My-
ven 1 Tot hen (wiaten de circulaire- maa-
nen dat niet V zegt 't Secretariaat .Ka
meraden, komt gerust by one, weeat
welkom als gastgeniet dezelfde voor-
d»«len als wy I"
Verleden Zondag kwamen, op ui&eodt*
ging van den heer Wildenberg, eenige
mannen byeen in '1 OoMrumsehe
schoollokaal, doer de goede zorgen van
den heer Houba tot vergaderzaal iogerieht.
Doel der byeeo komst was 'l opriehten
van een R. K. Secretariaat.
Als eerste spreker trad op de heer Terra
van Blerik, een eenvoudig werkman
zooals hy zelf zeide maar die terdege op
de hoogte bleek te zyu. In van overtuiging
levende woorden, die mooier waren Daar-
maie ze niet van 't papier werden afgelezen
maar rechtstreeks en royaal-weg uit het
hart kwamen, bewees de sympathieke
spreker 't groote nut van het »R. K.
Secretariaat".
't R. K. S. streeft naar rechtmatig,
goed loon en billy ken arbeidsduur, imr
bevredigende oplossing van voorkome&da
inoeilyk heden.
Met waardige middelenniet met
pluimstrykery en ook niet met oproerig
lawaai. Deze wy*e van optreden bereikt
wanten scherp. Men zou zeggen, dat gij
millionoairs zyt.
Op dit oogeDblik ir«d mijnheer Lerbais
binnen.
Het ry<uig staat voor, zei hy bet
is vyf uur, syt gij klaar f
Na eenige oogeublikken namen alle vier
i> het rjjiuig plaats eu men vertrok.
Toen men Skim Laurent du pont achter
den rug had, werd de weg bergachtig en
om het paard te hulp te komen, stapte
Lerbais uit het rytuig.
Men ging door een groot boschen
Lerbais wrong zich door het struikgewas
om een stok af te snyden,
Plotseling bevond by zich tegenover een
individu, dat alles belvalve goede bedoe-
lingen scheen te hebben.
Lerbais wilde wegloopen, maar de on
bekende versperde hem den weg en liet een
dolk zien,
Indien gy een kik geeft, dood ik je
als eeo hond, zei hy.
Wat moet gij vroeg Lerbais,
Je geil en je ju woelen, zei de baar-
strooper, tracht niet ie vluchten, of ik
plant mijn mes in je keel
Lerbais gehoorzaamde. Hy gaf zyn
por.emonnaie aan den roover.
Dat is niet alles zeide deze, gy hebt
nog een horloge.
Dat is een souvenir, antwoordde
Leibai8, laat het my behouden.
Slot volgt.
I
MAAS
6
