en Russische toestanden. Eens maar nooit weer, ZATERDAG 13 OCTOBER 1906. ZEVEN EN TWINTIGSTE JAARGANG No. 41 Uitgever W. A. Van den Mu.vckhof, Venray. Feuilleton. PEEL Abonnementsprijs per kwartaal. voor Venray 50 c. franco per post 05 c. voor het buitenland bij vooruitbetaling 85 c. afzonderlijke nummers 0 c. MAAS Prijs der Advertentiën van 1 4 regels 20 c. elke regel meer 5 c. letters on vignetten naar plaatsruimte. Advertentiën, 3maal geplaatst worden 2maal berekend. Eenige interessante aeededeelingen deed een onzer laudgenooten, die in Moskou wonende, tijdolijk hier vertoefde, aan «het Vaderland". Zij geven een heel anderen kijk op do toestanden in het groote Czarenrijk, dan de voorstelling, die er doorgaans van gegeven wordt. Het lezenswaardige stuk luidt als volgt Meh maakt zich een geheel ver- keerde voorstelling, als men denkt, dat de revolutionaire beweging, die volgons de courantenberichten nog steeds in leven is, in den dagelijk- schen gang van zaken maar in het mitiBt gevoeld wordt. Alles gaat gewoon zijn gang, in Centraal-Rusland ten minste, en de eenige streken, waar nog sporadisch gevochten wordt, zijn te vinden in de strook, die aan de dertien millioen Joden, die Rusland onder ziju onder danen telt, tot verblijfplaats is aan gewezen: die breede stiook loopt van het Hoorden naar het Zuiden langs de Westelijke grens van Rusland, ten Oosten begrensd door de Dnjepr en ten Noorden door Smolensk, Wi- tebsk en Wilna. De Russische Israëliet heelt met zijn Westelijken rasgenoot alleen den naam gemeen, in Rusland heerscht hij oppermachtig in het hem toege wezen gebied en heelt de oorspronke lijke bevolking zoodanig uitgezogen, dat de streek, op de eertijds bloeien de industrie-centra na, voor de oor spronkelijke bevolking geen voldoend middel van bestaan meer oplevert. De Russische Jood bezit, behalve zijn groot handelstalent, een enormen werklust en uiterst weinig behoeften en aangezien de Russische boer daar tegenover weergalooze luiheid en drankzucht plaatst, is de oorzaak van die overheersching niet verte zoeken. Met onze Westersche begrippen is hel moeielijk vereenigbaar, eenigen schijn van billijkheid te vinden in de scherpe uitzonderingswetten, waarmede do Joden worden onder drukt, maar als men nagaat dat de geheple bevolking van Rusland 140 millioen menschen bedraagt, dan is daartegenover liet getal van 13 mil lioen Joden zoo schrikbarend hoog en buiten alle verhouding, dat een onbegrijpelijk gevoel van zelfbehoud de Russische regeering wel tot dien maatregel verplichtte, In Centraat Rusland bestaat geen revolutie en wel om de eenvoudige reden dat de liberale beweging, die sinds de bevrijding der lijfeigenen in 1863 steeds beeft bestaan, met het eindigen der autocratie een zoo oote schrede voorwaarts deed, dat het Russische volk nog voor on geveer 80 pCi. analphabeten eerst een weinig moet worden ontwikkeld en beschaafd, voor het de weelde van meerdere vrijheden ongestraft kan verdragen. De Doema vroeg de meest vér strekkende hervormingen, algeheele persoonlijke vrijheid, verdeeling van de domeingronden, den acht-ure- werkdag, alsof een dezer eischen maar op stel en sprong, zonder tien tallen jaren van voorbereiding, ware te verleenen. Zeker, de weg voor hervormingen is door de instelling eener volksveitegenwoordiging ge baand, maar niets kan verderfelijker werken, dan overijling en dat heeft de tsaar ingezien, toen hij de Doema ontbond. De toestand van den landbouw is over het algemeen ook al weer in tegenspraak met de berichten uit stekend. Dat er gevallen van mis oogst en hongersnood voorkomen, is waar, maar bedenkt men wel, dat het grondgebied van Europeesch Rusland een oppervlakte heeft, gelijk aan die, van geheel West en Midden Europa, en komen er niet telken jare Toen hij in het politiebureau i aangekomen, stopte men hem io een hok, zonder vuur en zonder licht. Hij ging op een bank zitten, mnar weldra stond hy °P en probeerde aan de deur om er uit to komen. Deze was echte'' gesloten en op zijn geschreeuw kwam geen antwoord. Langzamerhand werd het donker en de nacht ging in een minder aangename stemming voorbij, Toen eindelijk het eerste morgenlicht in zijn cel binnendrong, bedacht hij dat hij in zijn dorp wel eens meer gezellige nachten had doorgebracht en hij stelde zich voor dat in de poolstreken zoo on geveer de pacht van zes maanden moest zijn. Eindelijk werd de deur geopend een politieagent trad binnen en gebood den ongelukkigen zanger op barsehen toon hem te volgen. Maar waar voert ge mij dan heen vroeg Otto. -Dat zult ge wel zien." Over trappen en gangen moest hij den agent voor gaan, totdat beiden ten slotte in een groote, warme kamer traden, waar twee voornaam uitziende heeren aan eon tafel zaten. Aan een klein zijtafeltje zat een jong mensch, met een groote massa papieren voor zich. De oudste der twee heeren wierp een scherpen blik op Otto en fluisterde zijn buurman toe «Die jonge man ziet er uit als het kwade geweten." Otto die oen zeer scherp gehoor bezat, keek in een tegenover hem hangenden spiegel en zag daar zijn beeltenis. Steenkoud, hongerig en ongewasschen, had hij werkelijk oen jammerlijken aam blik. De oudere heer vroeg; -Uw naam -Frederik Eugenius Otto." -Waar geboren 1" -Wilddorf aan den Rijn," -Betrekking." -Zanger, ik ben tenor en ik wilde hier Een luid gelach der heeren, waar ook de schrijver mee instemde onderbrak Otto'i zin de stakker was van opwinding en koude schor geworden en kraste als een raaf. -Waar hebt u gisteren gegeten -In het hotel de Baviére." -Wat hebt u daar gezegd -Mijn eten besteld en naar de rekening gevraagd." -Hebt u dit geschreven En bij hield Otto een vel papier voor. »n Spanje of in Zweden, in Neder land of de Balkan gevallen van misoogst voor Rusland is ongelooflijk rijk. Het land is (denk maar aan het onmete lijke gebied der Zwarte aarde) zoo vruchtbaar, dat het zonder bemesting en onder den invloed van hel gunstig klimaat een ontzaglijke graanoogst heeft, waarvan men zich moeielijk een denkbeeld kan vormen. Hoe men zich een hongersnood in Rusland moet voorstellen, blijkt voldoende uit de volgende statistiek n 1904 was in het gouvernement Saratot de oogst uitstekend: Toen bracht het staatsmonopolie op den alcohol elf millioen roebel op. In 1905 heersclite in hetzelfde gouvernement hongersnood en was de regeering genoodzaakt bij te springen met 50 millioen roebel. Dat jaar bracht het alcoholraono- polie zestien millioen op. De landkwestie werd in 1803 bij de bevrijding der lijfeigenen geregeld doch op een in de praktijk algeheel onbevredigend gebleken w^jze. Al die millioenen bevrijde boeren moesten grond hebben om te be bouwen, en den grond rerd dooi den Staat op' afbetaling" gtgiveu. Elk dorp kreeg zijr. bepaald aan tal desjasinen grond en elke man nelijke inwoner daarvan zijr» bepaald gelijk gedeelte. Dat land heet ziele- of wisselland. Om de 7 a 10 jaar het aantal jaren is in alle dis tricten niet gelijk wordteen nieuwe verdeeling gehouden, van het aan elk dorp toegewezen stuk land, Een noodzakelijk gevolg van dezen toestand was natuurlijk, dat et n boer, de laatste jaren voor de nieuwe verdeeling, aan zijn wissel vallig bezit geen kopek meer ten koste legde en op die wijze de landbouw niet de minste kans van bloeiende ontwikkeling verkrijgt. Ook is, ingeval van groote toeua* me der bevolking, vaak het aantal j hectaren grond niet meer toereikend voor de behoeften van allen en is de boer, die daar als overal zoer aan zijn grond gehecht is, veroor deeld tot broodsgebrek of emigratie naar de steden of het buitenland. De hoofdoorzaak van de armoede is echter veel minder gebrek aan grond, dan aangeboren luiheid en verslaafdheid aan drank. De regeering tracht door alle mid delen de emigratie naar Siberie te bevorderen en biedt eiken ooei'. die zich daar wil vestigen, 40 desjaiinen goeden grond, maar hoewel hij weet dat hem op die wijze, met hard werken en goeden wil do weg naar rijkdom openstaat, is hij meestal te hokvast orn het besluit te nemen daarheen te gaan. En nu de werklieden-kwestie. In Nederland kan men rekenen, dat de werkman in een jaar tijd 300 dagen werkt. In Rusland zijn zoo verba zend veel publieke feestdagen, waar op alle werk moet stilliggen, dat men slechts op ongeveer 200 werk dagen rekenen kan. De Russische arbeider is daaren boven ongeloofelijk traag en heeft verder tot ellendige gewoonte zich 's Zaterdagsavonds en Zondags zoo danig te bedrinken, dat hij pas Dinsdag of Woensdag weer boven water komt. In October, na de groote werk staking werd voor de arbeiders de 9 a 10-urige arbeidsdag geprocla meerd. De groote beweging daartoe was door Joodsche en andere agita toren voorbereid, allen menschen die niets te verliezen hadden. Zij verhuurden zich als werklieden op de fabrieken en zweepten de arbeiders op, onder belofte van allerlei voorrechten, wier verwezen lijking geheel lot do onmogelijkhe den behoorden. Tegenwoordig zijn de arbeidsuren weer als van ouds, 15 a 10 uur, en Otto wierp er een blik op en las -Ja, er is slechts een middel ora aan het xloel te komen Broeder, u kan ik vertrouwon, Voor dat hij niet dood is, mijn vervolger zal ik geen geluk bunnen smaken. »Ik moet hem vernietigen, ja het moot, -Nu hebt u dat geschreven «Zeker, dit is het begin van een novelle u ziet, ik heb nu en dan een woord door gehaald en een ander daarvoor in de plaats gezet," antwoordde Otlo. -Waar zijt gy gisteren geweest?" -By den opper-regisenr Wachter." -En wat zeidet ge tot hem, toen ge zyn huis verliet." -Ik weet het niet meer, ik was zeer opgewonden, toornig en wanneer hy mij oen proces wil aandoen, mag hij or wel om denken -Deze man zal u nu voor een hoogeren Rechter aanklagen," zeide de officier van justitie op deftigen toon. -Mij? Waar'?" vroeg Otto getroffen. -Ja, u Of weet ge niet, dat het offer van uw wraak dood is -Wat Is mijnheer Wachter dood riep Otto. -Hebt ge gisteren bij den heer Wachter in de keuken gezeten -Ja, maar hoogstens een kwartiertje. «Hebt ge daar water gedronken of ten minste om gevraagd -Ja. ik vroeg een glas water en dronk het uit." -Ter zelfde tijd liet de heer Wachter een glas water halen en er creraor-tartari wordt, niet geklaagd. De werk» lieden willen niets meer weten van een beweging, die hun slechts nadeel bracht. Men kan dan ook zeggen, dat heden te dage, de rust is wederge» keerd; alles is weer als van ouds. De toestand van den Russischen arbeider- is nog zoo slecht niet. In Rusland wordt stellig evenveel ge» daan als in Nederland. Een fabriek bv. waar 500 man werken, moet voorzien zijn van een school, een badinrichting en arbei derswoningen, die wel niet aan hooge, maar toch aan zekere eischen moeten voldoen. Alle werklieden moeten volgens de wet geassureerd zijn en op zoo'n fabriek moeten aanwezig zijn een dokter, en een verpleger of hulp. Natuurlijk komen er veel mis» bruikon voor, maar beslist niet in de groote industrieel** centra, als de Oeral, het Dondistrict en Moskou zelf. Men moet nu echter niet denken, dat er niets tc verbeteren valt. Integendeel, maar1 de ontwikke ling van hel volk is nog in haar kindsheid en wanneer de ontwikke» ling langzamerhand gvooter wordt, zal het land ook rijp zijn voor meer» dere vrijheden. Men behoeft niettedenken.dat de Tsaar, zonder het volk te raad» plegen wetten zal maken of besluiten zal nemen van eenige beteekenis. De autocratie bestaat niet meer. Een volksvertegenwoordiging, die .zeer gematigd is in haar eischen, op conservatieve leest geschoeid, en een verantwoordelijk Kabinet, zijn de factoren, die het land weer tot bloei en ontwikkeling kunnen brengen. Een vermeldenswaardige bijzon» derheid is ook, dat de Tsaar door den Rus nog steeds als een soort van heilige beschouwd wordt. Slot volgt. in doen. Van dit oogenblik m^iklet gij gebruik terwijl de keukenmeid zich omkeerde om de cremor-tartarie uit de kust lo krijgen, schuddet, gij achter ha'-en i ug arsenicum in het glas." -Wie zegt dit -Stil, stel u niet zoo aan. De feiten spreken tegen u. Nauwelijks had mijnheer Wachter het water uitgedronken of hjj werd niet goed. Een half uur later werd hij vreeselijk onpasselijk, hij kreunde, wentelde zich in bed om en oin en ten 6lotte riep hy Ik moet vergift gedronken hebben. Otto had mij wraak gezworen Een uur later was hy dood. Toen ging de keukenmeid een licht op en zelfs de dochter van den armen Wachter twijfelde niet aan uw schuld. Groote genade Ik heb toch geen braakmiddelen bij my, jammerde Olto. -Neen, maar arsenicum Zult gij ont kennen, dat ge eergisterenavond in den hof-apotheek arsenicum gekocht hebt -Neen," antwoordde Otto, -maar niet om mijnheer Wachter te vergeven doch om de muizen weg te krygen. die mijn goed stuk maken. -Kijk u dien zakdoek mnar eens, hoe die gestopt is het poeder moet echter nog bij mij thuis zijn. Neen, ik heb het in de borstzak van mijn overjas gestoken, daar moet het nog in zijn. Ik heb slechts een zakje poeder gehad, dat moet de apotheker toch kunnen verklaren." -Deze heeft zeker slechts een poeder afgegeven, volgens zijuo verklaring." -Bi eng de o vei jas van den heer Otto hier," zeido hij tot den agen'. -En is inijnhter W achter dou I Werke lijk dood -Hij stierf gisteren om drio uu een uur later gaven de dienstboden Van liet ongeluk kennis en spraken daarhij tevens hunne verdenking tegen u uil. Natuurlijk wist do geheelu stad weldra dat do algemeen bekendo heer Wachter zoo plotseling gestorven was en verschil londe schryvers en kunstenaars kwamen mij mededeelen dat gy eergistcreu aan tafel in gedaehten verdiept zyt geweest en zelfs gezegd heb -Het is het eenige middel hij zal en moet sterven." Mynheer Wachter is u dat weet ieder een, in geenen deele bcdiulpzaam geweest de jonge Hedemann uit de hof-apotheek heeft verteld, dat hy vergif aan u heeft verkocht, kortom er zyn bewijzen to over." Otto stond sprakeloos van verbazing. De jas werd binnengebracht maar in de borstzak werd geen poeder gevonden. -Het zou hot beste zijn, dat gij alles maar volmondig bekende," vermaande hem de officier. -Een volledige bekentenis kan uw lot slechts verzachten." Maar ik ben aan den dood van den heer Wachter zoo onschuldig als een pasgeboren kind kreunde Otto, en zonk uitgeput van opwindingen ontbering op een s'oel neer. Slot volgt.

Peel en Maas | 1906 | | pagina 1