en
Russische toestanden.
Eens maar nooit weer,
ZATERDAG 13 OCTOBER 1906.
ZEVEN EN TWINTIGSTE JAARGANG
No. 41
Uitgever W. A. Van den Mu.vckhof, Venray.
Feuilleton.
PEEL
Abonnementsprijs per kwartaal.
voor Venray 50 c.
franco per post 05 c.
voor het buitenland bij vooruitbetaling 85 c.
afzonderlijke nummers 0 c.
MAAS
Prijs der Advertentiën
van 1 4 regels 20 c.
elke regel meer 5 c.
letters on vignetten naar plaatsruimte.
Advertentiën, 3maal geplaatst worden 2maal berekend.
Eenige interessante aeededeelingen
deed een onzer laudgenooten, die
in Moskou wonende, tijdolijk hier
vertoefde, aan «het Vaderland". Zij
geven een heel anderen kijk op do
toestanden in het groote Czarenrijk,
dan de voorstelling, die er doorgaans
van gegeven wordt.
Het lezenswaardige stuk luidt als
volgt
Meh maakt zich een geheel ver-
keerde voorstelling, als men denkt,
dat de revolutionaire beweging, die
volgons de courantenberichten nog
steeds in leven is, in den dagelijk-
schen gang van zaken maar in het
mitiBt gevoeld wordt.
Alles gaat gewoon zijn gang, in
Centraal-Rusland ten minste, en de
eenige streken, waar nog sporadisch
gevochten wordt, zijn te vinden in de
strook, die aan de dertien millioen
Joden, die Rusland onder ziju onder
danen telt, tot verblijfplaats is aan
gewezen: die breede stiook loopt van
het Hoorden naar het Zuiden langs
de Westelijke grens van Rusland,
ten Oosten begrensd door de Dnjepr
en ten Noorden door Smolensk, Wi-
tebsk en Wilna.
De Russische Israëliet heelt met
zijn Westelijken rasgenoot alleen den
naam gemeen, in Rusland heerscht
hij oppermachtig in het hem toege
wezen gebied en heelt de oorspronke
lijke bevolking zoodanig uitgezogen,
dat de streek, op de eertijds bloeien
de industrie-centra na, voor de oor
spronkelijke bevolking geen voldoend
middel van bestaan meer oplevert.
De Russische Jood bezit, behalve
zijn groot handelstalent, een enormen
werklust en uiterst weinig behoeften
en aangezien de Russische boer daar
tegenover weergalooze luiheid en
drankzucht plaatst, is de oorzaak
van die overheersching niet verte
zoeken.
Met onze Westersche begrippen is
hel moeielijk vereenigbaar, eenigen
schijn van billijkheid te vinden in
de scherpe uitzonderingswetten,
waarmede do Joden worden onder
drukt, maar als men nagaat dat de
geheple bevolking van Rusland 140
millioen menschen bedraagt, dan is
daartegenover liet getal van 13 mil
lioen Joden zoo schrikbarend hoog
en buiten alle verhouding, dat een
onbegrijpelijk gevoel van zelfbehoud
de Russische regeering wel tot dien
maatregel verplichtte,
In Centraat Rusland bestaat geen
revolutie en wel om de eenvoudige
reden dat de liberale beweging, die
sinds de bevrijding der lijfeigenen in
1863 steeds beeft bestaan, met het
eindigen der autocratie een zoo
oote schrede voorwaarts deed, dat
het Russische volk nog voor on
geveer 80 pCi. analphabeten eerst
een weinig moet worden ontwikkeld
en beschaafd, voor het de weelde
van meerdere vrijheden ongestraft
kan verdragen.
De Doema vroeg de meest vér
strekkende hervormingen, algeheele
persoonlijke vrijheid, verdeeling van
de domeingronden, den acht-ure-
werkdag, alsof een dezer eischen
maar op stel en sprong, zonder tien
tallen jaren van voorbereiding, ware
te verleenen. Zeker, de weg voor
hervormingen is door de instelling
eener volksveitegenwoordiging ge
baand, maar niets kan verderfelijker
werken, dan overijling en dat heeft
de tsaar ingezien, toen hij de Doema
ontbond.
De toestand van den landbouw is
over het algemeen ook al weer in
tegenspraak met de berichten uit
stekend. Dat er gevallen van mis
oogst en hongersnood voorkomen,
is waar, maar bedenkt men wel, dat
het grondgebied van Europeesch
Rusland een oppervlakte heeft, gelijk
aan die, van geheel West en Midden
Europa, en komen er niet telken jare
Toen hij in het politiebureau i
aangekomen, stopte men hem io een hok,
zonder vuur en zonder licht.
Hij ging op een bank zitten, mnar
weldra stond hy °P en probeerde aan
de deur om er uit to komen.
Deze was echte'' gesloten en op zijn
geschreeuw kwam geen antwoord.
Langzamerhand werd het donker en de
nacht ging in een minder aangename
stemming voorbij,
Toen eindelijk het eerste morgenlicht
in zijn cel binnendrong, bedacht hij dat
hij in zijn dorp wel eens meer gezellige
nachten had doorgebracht en hij stelde
zich voor dat in de poolstreken zoo on
geveer de pacht van zes maanden moest
zijn.
Eindelijk werd de deur geopend een
politieagent trad binnen en gebood den
ongelukkigen zanger op barsehen toon
hem te volgen.
Maar waar voert ge mij dan heen
vroeg Otto.
-Dat zult ge wel zien."
Over trappen en gangen moest hij den
agent voor gaan, totdat beiden ten slotte
in een groote, warme kamer traden, waar
twee voornaam uitziende heeren aan eon
tafel zaten.
Aan een klein zijtafeltje zat een jong
mensch, met een groote massa papieren
voor zich.
De oudste der twee heeren wierp een
scherpen blik op Otto en fluisterde zijn
buurman toe
«Die jonge man ziet er uit als het
kwade geweten."
Otto die oen zeer scherp gehoor bezat,
keek in een tegenover hem hangenden
spiegel en zag daar zijn beeltenis.
Steenkoud, hongerig en ongewasschen,
had hij werkelijk oen jammerlijken aam
blik.
De oudere heer vroeg; -Uw naam
-Frederik Eugenius Otto."
-Waar geboren 1"
-Wilddorf aan den Rijn,"
-Betrekking."
-Zanger, ik ben tenor en ik wilde
hier
Een luid gelach der heeren, waar ook
de schrijver mee instemde onderbrak Otto'i
zin de stakker was van opwinding en
koude schor geworden en kraste als een
raaf.
-Waar hebt u gisteren gegeten
-In het hotel de Baviére."
-Wat hebt u daar gezegd
-Mijn eten besteld en naar de rekening
gevraagd."
-Hebt u dit geschreven En bij hield
Otto een vel papier voor.
»n Spanje of in Zweden, in Neder
land of de Balkan gevallen van
misoogst voor
Rusland is ongelooflijk rijk. Het
land is (denk maar aan het onmete
lijke gebied der Zwarte aarde) zoo
vruchtbaar, dat het zonder bemesting
en onder den invloed van hel gunstig
klimaat een ontzaglijke graanoogst
heeft, waarvan men zich moeielijk
een denkbeeld kan vormen.
Hoe men zich een hongersnood
in Rusland moet voorstellen, blijkt
voldoende uit de volgende statistiek
n 1904 was in het gouvernement
Saratot de oogst uitstekend: Toen
bracht het staatsmonopolie op den
alcohol elf millioen roebel op.
In 1905 heersclite in hetzelfde
gouvernement hongersnood en was
de regeering genoodzaakt bij te
springen met 50 millioen roebel.
Dat jaar bracht het alcoholraono-
polie zestien millioen op.
De landkwestie werd in 1803 bij
de bevrijding der lijfeigenen geregeld
doch op een in de praktijk algeheel
onbevredigend gebleken w^jze.
Al die millioenen bevrijde boeren
moesten grond hebben om te be
bouwen, en den grond rerd dooi
den Staat op' afbetaling" gtgiveu.
Elk dorp kreeg zijr. bepaald aan
tal desjasinen grond en elke man
nelijke inwoner daarvan zijr» bepaald
gelijk gedeelte. Dat land heet ziele-
of wisselland. Om de 7 a 10 jaar
het aantal jaren is in alle dis
tricten niet gelijk wordteen
nieuwe verdeeling gehouden, van
het aan elk dorp toegewezen stuk
land,
Een noodzakelijk gevolg van
dezen toestand was natuurlijk, dat
et n boer, de laatste jaren voor de
nieuwe verdeeling, aan zijn wissel
vallig bezit geen kopek meer ten
koste legde en op die wijze de
landbouw niet de minste kans van
bloeiende ontwikkeling verkrijgt.
Ook is, ingeval van groote toeua*
me der bevolking, vaak het aantal j
hectaren grond niet meer toereikend
voor de behoeften van allen en is de
boer, die daar als overal zoer
aan zijn grond gehecht is, veroor
deeld tot broodsgebrek of emigratie
naar de steden of het buitenland.
De hoofdoorzaak van de armoede
is echter veel minder gebrek aan
grond, dan aangeboren luiheid en
verslaafdheid aan drank.
De regeering tracht door alle mid
delen de emigratie naar Siberie te
bevorderen en biedt eiken ooei'. die
zich daar wil vestigen, 40 desjaiinen
goeden grond, maar hoewel hij weet
dat hem op die wijze, met hard
werken en goeden wil do weg naar
rijkdom openstaat, is hij meestal te
hokvast orn het besluit te nemen
daarheen te gaan.
En nu de werklieden-kwestie. In
Nederland kan men rekenen, dat de
werkman in een jaar tijd 300 dagen
werkt. In Rusland zijn zoo verba
zend veel publieke feestdagen, waar
op alle werk moet stilliggen, dat
men slechts op ongeveer 200 werk
dagen rekenen kan.
De Russische arbeider is daaren
boven ongeloofelijk traag en heeft
verder tot ellendige gewoonte zich
's Zaterdagsavonds en Zondags zoo
danig te bedrinken, dat hij pas
Dinsdag of Woensdag weer boven
water komt.
In October, na de groote werk
staking werd voor de arbeiders de
9 a 10-urige arbeidsdag geprocla
meerd. De groote beweging daartoe
was door Joodsche en andere agita
toren voorbereid, allen menschen
die niets te verliezen hadden.
Zij verhuurden zich als werklieden
op de fabrieken en zweepten de
arbeiders op, onder belofte van
allerlei voorrechten, wier verwezen
lijking geheel lot do onmogelijkhe
den behoorden.
Tegenwoordig zijn de arbeidsuren
weer als van ouds, 15 a 10 uur, en
Otto wierp er een blik op en las -Ja,
er is slechts een middel ora aan het xloel
te komen Broeder, u kan ik vertrouwon,
Voor dat hij niet dood is, mijn vervolger
zal ik geen geluk bunnen smaken.
»Ik moet hem vernietigen, ja het moot,
-Nu hebt u dat geschreven
«Zeker, dit is het begin van een novelle
u ziet, ik heb nu en dan een woord door
gehaald en een ander daarvoor in de plaats
gezet," antwoordde Otlo.
-Waar zijt gy gisteren geweest?"
-By den opper-regisenr Wachter."
-En wat zeidet ge tot hem, toen ge zyn
huis verliet."
-Ik weet het niet meer, ik was zeer
opgewonden, toornig en wanneer hy mij
oen proces wil aandoen, mag hij or wel
om denken
-Deze man zal u nu voor een hoogeren
Rechter aanklagen," zeide de officier van
justitie op deftigen toon.
-Mij? Waar'?" vroeg Otto getroffen.
-Ja, u Of weet ge niet, dat het offer
van uw wraak dood is
-Wat Is mijnheer Wachter dood
riep Otto.
-Hebt ge gisteren bij den heer Wachter
in de keuken gezeten
-Ja, maar hoogstens een kwartiertje.
«Hebt ge daar water gedronken of ten
minste om gevraagd
-Ja. ik vroeg een glas water en dronk
het uit."
-Ter zelfde tijd liet de heer Wachter
een glas water halen en er creraor-tartari
wordt, niet geklaagd. De werk»
lieden willen niets meer weten van
een beweging, die hun slechts nadeel
bracht.
Men kan dan ook zeggen, dat
heden te dage, de rust is wederge»
keerd; alles is weer als van ouds.
De toestand van den Russischen
arbeider- is nog zoo slecht niet. In
Rusland wordt stellig evenveel ge»
daan als in Nederland.
Een fabriek bv. waar 500 man
werken, moet voorzien zijn van een
school, een badinrichting en arbei
derswoningen, die wel niet aan
hooge, maar toch aan zekere eischen
moeten voldoen.
Alle werklieden moeten volgens de
wet geassureerd zijn en op zoo'n
fabriek moeten aanwezig zijn een
dokter, en een verpleger of hulp.
Natuurlijk komen er veel mis»
bruikon voor, maar beslist niet in
de groote industrieel** centra, als de
Oeral, het Dondistrict en Moskou
zelf.
Men moet nu echter niet denken,
dat er niets tc verbeteren valt.
Integendeel, maar1 de ontwikke
ling van hel volk is nog in haar
kindsheid en wanneer de ontwikke»
ling langzamerhand gvooter wordt,
zal het land ook rijp zijn voor meer»
dere vrijheden.
Men behoeft niettedenken.dat
de Tsaar, zonder het volk te raad»
plegen wetten zal maken of besluiten
zal nemen van eenige beteekenis.
De autocratie bestaat niet meer.
Een volksvertegenwoordiging, die
.zeer gematigd is in haar eischen, op
conservatieve leest geschoeid, en een
verantwoordelijk Kabinet, zijn de
factoren, die het land weer tot bloei
en ontwikkeling kunnen brengen.
Een vermeldenswaardige bijzon»
derheid is ook, dat de Tsaar door
den Rus nog steeds als een soort van
heilige beschouwd wordt.
Slot volgt.
in doen.
Van dit oogenblik m^iklet gij gebruik
terwijl de keukenmeid zich omkeerde om
de cremor-tartarie uit de kust lo krijgen,
schuddet, gij achter ha'-en i ug arsenicum
in het glas."
-Wie zegt dit
-Stil, stel u niet zoo aan. De feiten
spreken tegen u.
Nauwelijks had mijnheer Wachter het
water uitgedronken of hjj werd niet goed.
Een half uur later werd hij vreeselijk
onpasselijk, hij kreunde, wentelde zich
in bed om en oin en ten 6lotte riep hy
Ik moet vergift gedronken hebben. Otto
had mij wraak gezworen
Een uur later was hy dood. Toen ging
de keukenmeid een licht op en zelfs de
dochter van den armen Wachter twijfelde
niet aan uw schuld.
Groote genade Ik heb toch geen
braakmiddelen bij my, jammerde Olto.
-Neen, maar arsenicum Zult gij ont
kennen, dat ge eergisterenavond in den
hof-apotheek arsenicum gekocht hebt
-Neen," antwoordde Otto, -maar niet
om mijnheer Wachter te vergeven doch
om de muizen weg te krygen. die mijn
goed stuk maken.
-Kijk u dien zakdoek mnar eens, hoe
die gestopt is het poeder moet echter nog
bij mij thuis zijn.
Neen, ik heb het in de borstzak van
mijn overjas gestoken, daar moet het nog
in zijn. Ik heb slechts een zakje poeder
gehad, dat moet de apotheker toch kunnen
verklaren."
-Deze heeft zeker slechts een poeder
afgegeven, volgens zijuo verklaring."
-Bi eng de o vei jas van den heer Otto
hier," zeido hij tot den agen'.
-En is inijnhter W achter dou I Werke
lijk dood
-Hij stierf gisteren om drio uu een
uur later gaven de dienstboden Van liet
ongeluk kennis en spraken daarhij tevens
hunne verdenking tegen u uil.
Natuurlijk wist do geheelu stad weldra
dat do algemeen bekendo heer Wachter
zoo plotseling gestorven was en verschil
londe schryvers en kunstenaars kwamen
mij mededeelen dat gy eergistcreu aan
tafel in gedaehten verdiept zyt geweest en
zelfs gezegd heb -Het is het eenige middel
hij zal en moet sterven."
Mynheer Wachter is u dat weet ieder
een, in geenen deele bcdiulpzaam geweest
de jonge Hedemann uit de hof-apotheek
heeft verteld, dat hy vergif aan u heeft
verkocht, kortom er zyn bewijzen to
over."
Otto stond sprakeloos van verbazing.
De jas werd binnengebracht maar in de
borstzak werd geen poeder gevonden.
-Het zou hot beste zijn, dat gij alles
maar volmondig bekende," vermaande
hem de officier.
-Een volledige bekentenis kan uw lot
slechts verzachten."
Maar ik ben aan den dood van den heer
Wachter zoo onschuldig als een pasgeboren
kind kreunde Otto, en zonk uitgeput van
opwindingen ontbering op een s'oel neer.
Slot volgt.