n.
De winter nadert.
Kamerplanten.
m
m -
ZATERDAG 9 DECEMBER 1905.
ZES EN TWINTIGSTE JAARGANG
No. 49.
Uitgever W. A. Van den Munckhof, Venray.
Feuilleton.
Tegen winterhanden.
Abonnementsprijs per kwartaal.
voor Venkay
franco per post
voor het buitenland bij vooruitbetaling
afzonderlijke nummers
50 c.
65 c.
85 c.
6 c.
"J
v
i /jr 'lA-v I
AtV, To
Prijs der Advertentiën
van 1 4 regels
elke regel meer
letters en vignetten naar plaatsruimte.
Advertentlën, Smaal geplaatst worden 2maal berekend.
20 c.
5 c.
■HH
Langzaam, geachte lezers, nadert
de winter, waarin vele barre, koude
en gure dagen zullen voorkomen.
Voor hen echter, die door den
Algoede met ruime middelen zijn
bedeeld, is zulks geen bezwaar
gij kunt u immers ten allen tijde
bij gure koude daarnaar kleeden,
omdat de middelen, die daartoe
noodig zijn, u niet ontbreken.
En bij uwe thuiskomst zult ge
alles weder in orde bevinden om u
te verwarmen, zelfs ontbreekt het
u niet aan spijzen en dranken, die
bij koude u en de uwen genotvolle
avonden kunnen verschaffen.
Maar hebt gij wel eens, geachte
lezer, een kijkje genomen bij hen
uwe arme broeders en zusters,
waar al hot bovenstaande ontbreekt,
waar menig oude van dagen neder-
zit. verkleumd van koude, ja dik
werf zonder vuur of licht, en wat
is dan nog hun woning of hunne
ligging om hun gedurende den nacht
voor de koude te beschutten.
Hoevele weduwen zijn er niet,
die in het barre jaargetijde omringd
van haar lieve kmderen, hunkerend
uitzien, dat de liefdadigheid hare
milde hand voor haar en de haren
zal openen.
Maar God zij lof, wij hebben
hier eene vereeniging voor de Ka
tholieken, die gaarne bereid is
zooveel mogelijk in dien nood te
voorzien: «de St. Vincentius-ver-
eeniging" wier eenigste streven is
met eigen opoffering, hot welzijn
van den evenmensch te bevorderen.
Zij wendt niet alleen alle mid
delen aan om hun van kleedirig en
voedsel te voorzien, maar ze beoogt
het groote doel, de verdwaalde
schapen en lammeren weer naar de
kudde te voeren, waarvan zij
helaas zoovele jaren zijn afgedwaald.
Hetgeen voorgevallen was, vervulde de
bewoners van den molen met verschillende
droevige gedachten.
De toekomst zijner dochter, die ten
gevolge van een niet toereikende bruid
schat op het cpel stond, hield den vader
onophoudelijk bezig, de zieles mart uit de
onzekerheid ontsproten van bot lot van
haar kind, pijnigde het moederhart.
Madeleine leed veel bij de gedachte,
dat zij haar liefde voor Achille, die, ze
wist het, met wederliefde werd vergolden
zou moeten opofferen.
Eenige dagen daarna ontmoette Martial
Savinet den rijken koopman.
-Dit is een ongelukkige ontmoeting,
meester molenaar," zei de laatste, -ik
heb verscheiden zakken koren voor je
wanneer kun je die laten halen
-Ik kan ze aanstonds bij u laten opla
den, een knecht van me komt daar juist
met de kar aan."
«Kom dan zoo lang bij me binnen, ik
moet u toch ook spreken."
De vader van Madeleine voelde zijn
hart van vreugde kloppen en mompelde in
zich zeiven -Eindelijk de gelegenheid die
ik zocht."
De koopman deed den molenaar zijn
bureau binnentreden en gaf vervolgens aan
zijn bedienden last, den molenaarsknecht
den mensch veredelt en, werden
hun werkzaamheden door allen goed
begrepen, er zouden zooveel mis
standen niet te betreuren zijn.
Wij zouden geen strijd hebben te
voeren tegen drankmisbruik.
Wij hadden geen aansporing
noodig om den dag des Heeren te
heiligen.
Werd dat verheven doel goed
begrepen en werkten wij allen
krachtig mede, de toestand van
velen zou niet alleen naar lichaam
maar vooral naar ziel een verbetering
ondergaan.
Laat ons dan allen medewerken
om de moeielijke taak van hen, die
zich inderdaad met het Gode wel
gevallig werk belasten, zooveel
mogelijk te steunen.
Dan kunnen wij den naderenden
wintertijd zonder angst tegemoet
gaan want de giften en gaven
die der vereeniging Vincentius ter
hand zullen worden gesteld, ziin
beter besteed dan die welke wij
soms zeiven aan onbekenden uit
reiken.
Die leden immers, doorkruisen de
de plaats onzer inwoning en weten
bot.: ,L,r. wij, waar de nood Tfflt'
hoogst gestegen is.
En welk een vreugdevol gevoel
moet het zijn voor den milden gever,
als hij des avonds in zijn verwarmde
kamer zal nedorzitten, omringd van
allen, die hem dierbaar zijn en als
dan daarbuiten storm, hagel, sneeuw
en vorst elkander afwisselen.
O, hoe gelukkig zullen dan uw
gedachten zijn .- God U zij dank,
dat ik ter wille van uw naam mijn
armen broeder mede hebt gedeeld
van mijn overvloed, die gij mij
hebt geschonken hoe gerustvol zal
de avond van het leven zijn, die
toch onherroepelijk voor oen ieder
zal aanbreken om uit den mond
van den Zoon des Allerhoogsten te
oor waar eene vereeniging, diejhooren Ik was naakt en gij hebt
Mij gekleed; Ik hML honger, doch
gij hebt Mij gevoed, v uit alles wat
gij den arme .hebt gedaan, hebt gij
aan Mij gedaan.
En uw ontwaken zal zijn bij
hem, den H. Vincentius Paulo,
die op 26 September 1660 op
vijfe'itachtigjarigen leeftijd deez* aar
de verliet, om een eeuwig geluk
daarvoor te ontvangen.
Als wij, na deze regelen, het oog
van onzen geest noch met aandacht
vestigen op het leven van Vincenti
us a Paulo, dan ontdekken wij in
dit schitterend samenweefsel van
weldadigheid twee gouden draden,
die boven alle andere heerlijk
stralend uitschitteren namelijk het
geloof en de liefde.
liet levend geloof, in daden zich
veropenbarend, het gcioof te zamen
vereenigd met de werken der liefde
zie daar wat in Vincentius' levens
loop boven alles uitschittert, gelijk
het fonkelend licht der gouden
hemelzon bij middagluister alle
ander licht verre overstraalt.
Als heldere stralen van glanzend
licht schoten geloof ei liefde naar
alle kamen, uit, was'j*. en vrucht
baarheid wekkend, waar weleer
woestheid en onvruchtbaarheid re
geerden.
Do zon van den godsdienst straalt
op het uitgeworpen zaad en door
die milddadige koestering worden
er honderdvoudige vruchten voort
gebracht, op het uitgestrekte veld
der liefdadigheid, maar vruchten
zijn het, die, ontsproten, tot, welzijn
van den naaste, aan den zaaier do
eeuwige onsterfelijkheid verzekerend.
do zakken mede te geven als deze met
zijn kar zou langs komen vervolgens
wendde hij zich tot zijn gast.
-Neem plaats, Martial, en laat ons
eens samen praten."
-Tot uw dienst."
-Zijt gij er de man naar, u te storen
aan de praatjes die in deze streek de
ronde doen
-Als ze van belang zijn en mij interes
seeren, waarom niet
-Weet je van het nieuwtje dat sedert
veertien dagen het onderwerp uitmaakt
van de dagolijfcsche gesprekken, dat zoo
veel tongen in beweging brengt, in éón
woord, dat allen bezig houdt
De liefdesgeschiedenis van Achille en
Madeleine."
-Zeker, ik weet dat uw zoon zijn liefde
aan mijn dochter verklaard heeft en met
haai' verlangt in 't huwelijk te treden f"
Bij 't hooren van dit antwoord barstte
de koopman in een schaterlach uit, terwijl
den molenaar het bloed naar de slapen
steeg.
-Is dit zoo verschrikkelijk belachelijk"?
hernam de molenaar.
-Maar mijn vriend," zei de koopman,
een zeker air van hooghartigheid aanne
mende, -hoe kunt ge me zoo iets vra
gen
-Ik aarzel geenszins u dit te vragen en
ik verlang van u antwoord."
-Hoe komt ge op de gedachte van een
huwelijk tusschen Achille en Madeleine
-Daar do genegenheid der Jongelieden
jegens elkander niet in twijfel is te
trekken, waaraan zou ik dan anders den-
Kamerplanten hebben het in
den winter lnrd te verantwoor
ken r
«Waarlijk ge zijt een wonderlijk man"!
-Ik ben een fitsoenlijk man, die de
gevoelens van anderen beorrdcel'. naar de
rechtschapenheid van zijn eigen hart ik
acht uw zouti te fitsoenlijk om een braaf
meisje, dat alle achting waardig is, voor
't lapje te houden
De heer Bartin, door- deze zoo grondige
bewijsvoering van deu molenaar, erg in
't nauw gebracht stond zichtbaar onhutst.
op en tegon in zijn vertrek op en neer te
wandelen,
-Het is te dol om aan te hooien," zei
hij, -waar moest liet heen als elk meisje
zich gekrenkt in haar eer zou gevoelen
als een jongmensch oen buitengewone
beleefdheid jegens haar aan den dag legt
een mooie grap als ze danmaar aanstonds
dacht, dat hij haar voor 't lapje houdt
Maar do sop is ook do kool niet waard
mishaagt je de vriendelijkheid er. voorko
mendheid van mijn zoon jegens uwe
dochter, welnu, iaat haar dan door een
troep soldaten bewaken, maar wat het
huwelijk betreft, ik weiger mijn toestem
ming daarvoor aan Aclulle te geven."
-Berust uw weigering op de persoon
van Madeleine
-Neen dat nietik ken uw dochter,
het is een lief, aardig meisjemaar
iemand zooals u, een man van ondervinding
diende toch te begrijpen, dat er voor een
huwelijk meer noodig is, dan een lief
gezichtje 1
Maar luister, ik,ben altijd zeer inschik
kelijk ik geef mijn zoon als hij trouwt
honderdduizend francs moe ton huwelijk.
den. De natuur schrijft hun in dat
jaargetijde rust voor, maar de
gruwzame mensch dwingt ze, door
warmte geprikkeld, zich verder te
ontwikkelen.
Geen wonder, dat zij dit op den
duur niet kunnen uithonden. Een
mensch zou zenuwachtig worden,
als hem dag in dag uit geen oogen-
blik rust werd gegund. De plant
heeft geen zenuwen, kan dus ook
niet zenuwachtig worden, maar
toch wel ziek, of ten minste zieke
lijk als zij niet bijzonder sterk
gebouwd is.
Wanneer wij ons kamerplanten
aanschaffen, zullen wij doorgaans
het minst er op letten, of wij hun
wel de noodiga levensvoorwaarden
kunnen verschaffen Planten, afkom'
stig uit de vochtige-warme tropen van
het Ilimalaya-gebergte, van Japan
of Australië, zetfen wij zoo mogelijk
in een en dezelfde ruimte en verwon
deren ons erover, dat de planten,
niettegenstaande de uiterste zorg aan
besteed wordt, niet gedijen willen.
Des zomers is er aan de verpleging
der planten geen kunsteerst des
winters kan men het bewijs leveren,
met planten goed te kunnen omgaan.
Het aantal planten, dat in de kamer
kan worden aangekweekt, is tamelijk
grootwio dit echter met goed
gevolg doen wil, bepale zich uit
soorten, die ongeveer eenzelfde kli-
maatstemperatuur behoeven.
Een der ergste vijanden van onze
kamerplanten is koude, scherpe tocht
die door het venster binnen komt.
Daartegen beslaat een zeer een
voudig middel
Men plaatse de potten niet direct
op de vensterbank, maar egge daar
eerst een paar kleedjes over en
vervolgens eer. rechthoekig gevou
wen stuk bordpapier, even lang en
breed als de vensterbank zelve en
aan de voorzijde zoo hoog, dat de
daarachter geplaatste pollen er niet
boven uit steken.
Op deze manier kau de luchtstroom
niet tot de potten doordringen.
Dit middel is hoogst eenvoudig
en goedkoop en geeft niettemin
verrassende resultaten.
Een andere zeer gevreesde vijand
voor de meeste kamerplanten is
droge kamerlucht.
Voornamelijk bladplanten hebben
daarvan veel te lijden, wijl deze in
droge lucht in plaats van te rusten
\eel water uit de aarde moeten
opzuigen.
Gedeeltelijk kan men deze planien,
wanneer zij óp een bloementafel
staan, hierin tegemoet komen door
des nachts op een staketsel, dat boven
de planten uitsteekt, een stuk voch
tig linnen te leggen, dat aan alle
zijden tot aan de Jtafel afhangt, zon
der de planten te raken. Op deze
wijze hebben zij althans gedurende
den nacht rust.
Verschaf je dochter een dergelijken bruid
schat en ik teeken het contract met beide
handen."
»U weet zeer goed, dat ik zooveel niet
kan geven, ik zou slechts tienduizend fiance
kunnen missen, mij geheel vermogen is
op zijn hoogst veertigduizend franks.
Wat kapitaal aangaat, ben ik uw min
dere, wat eerlijkheid en rechtschapenheid
betreft, ben ik uws gelijken, mijnheer
Bastin."
-Wie zegt u het tegenovergestelde?"
«De eenige hindeip»ai, die deze verbin
tenis dan in den wegstaal is de dubbeltjes
kwestie
«Juist."
-Zoo ik dan vandaag of morgen honderd
duizend francs in mijn molen vond, zoudt
gij geen bezwaar meer hebben
-Gij hebt het gezegd.
-Vergeef me dan mijn vrypostigheid als
ik u zeg, dat het dan tueer een geldspe
culatie, dan pen huwelijksverbintenis is,
zooais gij de zaak opneemt."
-liet staat u vrij het te noemen zooals
gij wilt,"
-Slechts een vereeniging van kapitalen
-Niets is zoo waar."
-Waar bij het hart, niets of bijna niets
heeft in te brengen
-Uw gevolgtrekkingen zijn uiterst
scherpzinnig en juist."
Welnu, mijnheer Bastin, dat vind ik
onuitstaanbaar dat is met afschuwelijke
laaghartigheid spelen met de verhevens'e
gevoelens dat is het gewichtigste van 's
menschel) leven; daar er de toekomst van
het menschelijk geslacht aan afhangt,
vernietigendat is verregaande barbaarsch-
Voor elk mensch is het onge-
wenscht winterhanden te hebben
maar een driedubbele last is die
kwaal voor allen die met het vee
en de zuivelproducten moeten om
gaan en voor wie dus ongerepte
handen een eerste vereischte zijn.
En nu komt het elk jaar opnieuw
voor. dat ons voor deze kwaal een
afdoend geneesmiddel wordtgevraagd
door hen, die door dikke, opgezette
vingers en dikwijls met bloedige
scheuren en naden doorploegde
handen de pen bijna niet meer han-
teeren kunnen.
Laat die lijders (want oen lijden
is hetnu eens niet afwachten, tot
met de winterkoude de handen dik
of rood worden, een begin dus van
de gevreesde «koude" vertoonen maat'
laat ze nu reeds beginnen met een
lieid
»Maar mijn goede Savinet, bedaar toch,
gij spreekt als een wijsgeer der oude
school en ik als een koopman der nieuwe,
ziedaar het verschil.
Zou het de wederzijdsche lief ie weg
nemen ais twee verliefden op den dag
van hun trouwen elk honderdduizend francs
in huo koifje vonden
Bij gevolg ziet ge wel dat de gelJ-
kwestie die gevoelens niet doodt daaren
hoven, het is onmisbaar in een jeugdig
huishouden daarvoor behoeft men niet
bezorgd te ween wat het financieels
betreft het bijeen gebrachte geld behoeft
slechts in hoeveelheid toe te nemen, en
zouden de echtelingen ongelukkig zijn,
dan is dat niet de schuld der ouders, die
alles gedaan hebben wat ze konden."
-O, ellendige tijdgeest mompelde de
molenaar, -geld, niets dan gold
Alles wordt per gewicht gekocht cn
verkocht, wat 'n verkankerde maatschappij
wat een schande 1"
-Dus liet is brgrepan 1" hernam do
koopman met trots, -zie dat je Madeleine
een bruidschat bezorgt en zg kan mijn
dochter worden
-Adieu, mijnheer Bastin, zei de molenaar
met drift de deur openende om zich te
verwijderen.
-Tot ziens, meester Savinet gaf de
heer Bastin ten antwoord, en zag den
molenaar met een minachtenden blik na.
-Wat is hij toch een onoozele bloed
mompelde hij, schouderophalend: «dat kun
je begrijpen,men zal hem een zoon en een
bruidschat van honderdduizend francs
geven. Wordt vervolad.
PEEL
EN
MAAS