ALLEEN.
Geïllustreerd Zondagsblad
Wat de vrouw kan.
ZATERDAG 9 JANUARI
VIJF
TWINTIGSTE JAARGANG.
No. 2.
Uitgever: W. A. van den Munckhof, Venray.
Voor de Lezers
Het Nieuwe Modeblad,
Muzikale Bloemlezing,
De Drankwet.
Mengelwerk.
üoor een varKen gerea
MAAS
Abonnementsprijs per kwartaal.
voor Venray 50 c.
franco per post 65 c.
voor het buitenland bij vooruitbetaling 85 c.
afzonderlijke nummers 6 c.
Prijs der Advertentien:
van 14 regels 20 c.
elke regel meer 5 c.
groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Advertentlën, 3maal geplaatst, morden 2maal berekend.
Als ik alleene zit, geheel alleen
Te denken, schouwend in de donkre lucht,
Ontvliedt mijn mond zoo droef een lang gezucht...
Zóó voel ik 't donkren door mijn ziele heen,
Het is, als komen dan in dichte vlucht
Véél beelden doemen uit mijn ver verléén,
En in mijn ooren fluistren één voor één
Van zonde sprekend, dreigend en geducht.
O, bange boelden, die besluipt mij stil
Als ik alleen eens innig denken wil,
Hoe blikt gij telkens mij verwijtend aan
Heeft diep berouw u dan niet uitgewischt
En toch verwijt mij, die 't zoo goed en wist
Alléén wil 'k denken, wat ik heb misdaan.
ANGA.
de volgende ÏMIËÜIIES aan
opgegeven prijzen verkrijgbaar:
de
verschijnt elke week in 10 pagina
Prijs pet 3 maanden 37'/2 Cis,
franco per post 45 Cts.
verschijnt 2 maal per maand in 12
pagina's. Bij elk nummer een uit
voerig patroon blad en 16 pagina's
roman.
Prijs per 3 maanden 55 Cis.
franco per post 80 Cts.
verschijnt 2 maal per maand.
Telkens 12 pagina's muziek en 4
pagina's belangwekkende lectuur.
Prijs per 3 maanden 60 Cts.
franco per post 80 Cts.
Menige vrouw in den tegenwoordi
gen lijd komt na haar huwelijk lot de
teleurstellende waarneming, dal haar
echtgenoot lang niet meer zoo vroom of
godsdienstig is, als zij het wel gaarne
zou willen hebben.
Ze zijn wel niet ongeloovig geworden
maar veelal erg onverschillig in het
nakomen hunner godsdienstige plichten.
In deze treurige omstandigheid is hel
echter juist de vrouw, die zulke mannen
het best tot bekeering kan brengen.
Vooreerst door haar goed voorbeeld,
en bovendien door haren liefdevollen en
verstandigen omgang.
Uit een zeer schoon artikel in de
Maasbode, ontleenen wij de volgende
bijzonderheden en goede eigenschappen
welke de vrouw in zoodanigen toestand
behoort te bezitten.
Ware, echte, diepe vroomheid is het
eerste wat een vrouw hebben moet.
Zij moet alle dagen voor haar man
bidden, opdat Gods genade zijn hart
treffe.
Dat vergeten zoovele vrouwen. Zij
zeuren zijn ooren doof, staan altijd
voor hem te preeken en laten hem bij
dag en nacht geen rust.
En de vrucht
In plaats van zich te beteren, wordt
do man hoe langer hoe meer verstokt.
Een enkel kort en innig gebed voor
den afgedwaalden echtvriend zal dui
zendmaal meer uitwerken,
Want het gebed trekt Gods genade
af, en alleen de genade verandert de
harten. Een vrouw, die veel en innig
bidt, wordt bijna altijd de redster, de
apostel van haar man.
Bij het gebed moet komen trouwe
plichtsvervulling. Hoe
De vrouw moet haar kostbaren tijd regelin
niet met allerlei dwaasheden verbeuze
len, Haar eenig streven moet zijn, alle
redelijke wenschen van haar man te
bevredigen.
Een prettige, vriendelijke woning,
een goede, smakelijke tafel, een lieve
vrouw dat zijn zaken, die een man
aan huis biüden.
Zorg daarom, Christen vrouw, dat
dat alles in uw huis niet ontbreekt.
Geef u moeite de spijzen goed te
bereiden en kunt ge nog niet goed
koken, leer het; iets leeren is toch
geen schande.
Maak af en toe klaar, wat uw man
gaarne eet. Rust niet, voordat alles in
huis netjes en helder uitziet.
Alle huisraad, keukengereedschap,
kleedingstukken moet helder zijn ei
netjes.
Als het er gezellig en prettig uitziet,
blijft de man gaarne thuis en zal hij met
vrouw en kinderen een prettig familie
leven leiden, maar als van iedere stoel,
beladen met allerlei rommel, de'onge
zelligheid hem tegengrijnst, dan maakt
gij hem zelf tot kroeglooper en
drinker.
Maar ook het derde mag niet ont
breken: een lieve, opgeruimde vrouw
De H. Franci8cus van Sales heeft
gelijk als hij zegt: «Men vangt meer
vliegen met één lepel honig, dan met
een heel vat azijn".
Dat geldt vooral in het huwelijks
leven.
Door een goed woord zijner vrouw
wordt de man makkelijk geleid.
Ja, een vrouw, die vol Lefde en goed
heid is voor haren man, die geduld
heeft met zijn gebreken en zwakheden,
die als een heldin zwijgt bij hittereen passing der boeten,
onverdiende verwijten, zelfs bij mis
handelingen, die zich nooit bij anderen
beklaagt, haar man geen verwijten
doet. maar al zijn wenschen tracht te
■voorkomen, zulk een vrouw vermag
alles, wanneer zij bij haar goedheid
geduld nog een hartelijk gebed voegt.
Deze beminnenswaardigheid is lief»!»-
die zich wegschenkt, deemoed, die zich
iets ontzegt, geduld dat verdraagt,
sterkte die alles overwint.
Zij is als dauw, die verdroogde plan
ten opfrischt, als de geur eener bloem,
die zich verspreidt over den geheelen
omtrek, waar zij bloeit.
Maak ze eigen deze beminnenswaar-
ligheid, Christelijke vrouwen; zij wordt
niet in eens verkregen, daar is veel
gebed en strijd voor noodig.
Maar wie ze bezit, wordt een apostel
van het huisgezin.
Hadden wij in onze gezinnen vele
dergelijke apostelen, wat zou het et
dan anders uitzien
Vele duizenden mannen, die nu
onhandelbaar zijn, .z.rfwj veranderd
worden in zachte lammeren, trouwe
echtgenooten, brave huisvaders, goede
Christenen.
Zulke ouders hebben dan gewoonlijk
weer flinke zonen en dochters, die
wederom in hun kring apostelen
worden.
geweld geen toegang raag verschaffen
tot gesloten lokalen.
Er blijft dus voor de overtreders nog
steeds tijd over ora alles op te ruimen.
Het tweede punt: de zonderlinge toe-
Hiero\er sprak voor eenige jaren de
heer Jan Truyen in de Tweede Kamer
en haalde toen voorbeelden aan over de
belachelijk lage boeten, die, zoo we ons
niet vergissen, vooral in Amsterdam
worden toegepast.
Op andere plaatsen gaf de rechter
soms het maximum, zoodat van een
goede toepassing der wet geen sprake
kon zijn
Zal nu het nieuwe ontwerp, gesteld
dat 't zonder wijziging wordt aange
nomen, deze tw ee euvelen wegnemen
Dat mag men in 't geheel niet ver
wachten.
Het politietoezicht zal, evenals tot
heden, uiterst gebrekkig blijven.
Vermindering der drankgelegenhe
den is voorhands ook al niet te voorzien
want de bepaling van 't bloote verlof
voor bierhuizen heeft voor de praktijk
maar zeer weinig waarde.
Wie eenigzins met de toestanden op
't platteland bekend is, begrijpt dit.
Er is maar één afdoende en toch
een-voudige regeling mogelijk, en dat
is: het vergunningsrecht uitbreiden tot
bier en wijn op een minimum van b
lyk Frankryk reeds ver waren doorgedrongen,
na een gewaagd strooptnchije, over den
straatweg naar Pithiviers, alwaar eene Duit-
sche legerafdeeling lag.
Half slaperig reden zij voort, als ruite s die
geen haast hebben en alsof er niet het minste
gevaar bestond, hoewel toch het platteland
krioelde van franctireurs (vrijschuDers) die de
Pr ui SS en overal va» uit hunne schuilhoeken
geweldig bestookten.
Tueschen hunne paarden liep, dooreen lang
touw met een achterpoot aan het zadel
bevestigd, een ptachtig varken, dat zij bij
e»-n boer te Santeau hadden gestolen.
Als de gevangene nu en dan beproefde om
terug te spartelen, stak een der soldaten hora
even met de punt van zyn lans in den 1 ug.
en onder een luid geschreeuw rende het
vat ken weer vooruit.
Nadat zij eene onbewoonde bouwhoeve
voorbij waren, kwam liet kleine troepje bij
eene brug over de rivier, welke al-latr den
weg doorsneed.
Geheel verdiept in hun buit, bemerkten de
drie uhlanen niet, dat verraderlijke geweer-
loopen even boven het gras van den oever
uitstaken.
Op het oogenblik dat zij de brug zouden
oprijden, weerklonken drie geweerschoten.
Twee der paarden, op tien pas afstand in
de volle borst getroffen, verheffen zich met
een sproag op de achterste pooten, en vallen
daarna met hunne ruiters ter aarde.
De derde ruiter, die het varken aan de lijn
heeft, wankelt een oogenblik in het zadel,
terwijl hij een rauwen kreet uitstoot. Dan
grypt hij met beide armen ora den hals van
het paard, dat hy vervolgens de sporen in
de zijde zet.
Op hetzelfde moment springen drie franc-
50 of 60 gulden, door Ged. Slateti ot lireurs uit do rivier, waar ze tol hunnen buik
gemeenteraad te verhooger. Daar goed-tel stonden, en snelden naar den
vinden weg, waar de ruiters onder de paarden lagen
I)an kan ook al die krenterigheid, jpoewei ze byna bewusteloos waren door
over inzicht in de lokalen vervallen,'jen Vü|( en geheel in bun tuig verward,
waarmee toch niets anders wordt trachten de beide ohlaneu zich nog met hunne
bereikt dan kleingeestige vitterij door revolver» te verdedigen,
de politie.
meer wij het wetsontwerp tot
van den kleinhandel in sterken
drank leeren kennen, hoe sterker zich
bij ons de overtuiging opdringt, dat ze
niet aan haai doel zal beantwoorden.
Waarom deugt de legenwoordige
drankwet niet
Eenvoudig, wijl zij, in plaals van
den verkoop van sterken drank tot een
klein aantal aangewezen localiteiten te
beperken, een verbazend groot aantal
localiteiten deed ontstaan, waar clan
destien sterke drank wordt verkocht.
Dit gaf natuurlijk ook weer aanlei
ding, dal het tweede doel: beteugeling
der openbare dronkenschap volkomen
werd gemist.
Maar, nu mag't wel eens gevraagd,
igt de schuld bij de wet zelve.
Neen.
De groote toename van den clan-
destienen verkoop van sterken drank
vindt hare oorzaak in de onmogelijkheid
de w et naar behooren te doen eer
biedigen en de zonderlinge toepassing
der boeten.
Wat 't eerste betreft: hoe wil de
politie op 't platteland op alle gelegen
heden, waar sterke drank verkocht
wordt, toezich» houden.
Waar men gemiddeld op de 30 a 40
inwoDers een café aantreft, bestaat geen
mogelijkheid behoorlijk politietoezicht
te hebben, vooral wanneer dan nog al
die calé's over een afstand van een uur
gaans verspreid liggen.
Verder moet men wel bedenken, dat
de ontduikers der drankwet zeer goed
weten, dat de politie alléén zich met
Daar was eene sterre verschenen,
nooit blonk er een zoo schoone
aan den trans
zij trok tot zich aller blikken
door haren wonderen glans.
Bewonderend zagen en staarden
de volkeren heinde en ver
alléén de Wijzen volgden
de liefelijk-wenkende ster.
Zij reisden vele dagen en nachten
langs wegen, moeielijk en lang
en vroegen steeds om hun Koning
met nameloozen drang.
En eindelijk bleef hunne sterre,
hunne zoete sterre staan
boven een ellendig stalleke
Zouden zij daar binnengaan 1
Hoe vroolijk flikkert hun sterre
Reeds zijn ze binnengetreên,
en vinden daar een hulpeloos Kindje
den Koning, wiens ster hun verscheen,
In nederig gelooven aanbidden
zy bet teedere Kindekijn
en offeren Het hunne gaven,
hunne harten, schuldeloos rein.
En toen zij aan Jezuke's kribbe
veel wonderbaars hadden geleerd,
zijn de gelukkige Wijzen
weder naar hun laDd gekeerd.
Zij waren de eerste heidenen,
wieu het licht der waarheid scheen,
en hebben voor deze waarheid
den marteldood geleên.
X.
De franclireurs maken hieraan echter al
spoedig een einde, door hen met banjonet-
Isteken af te maken.
Het paard, waaraan de gewonde soldaat
zich krampachtig vasthoudt, wordt door een
van de franctireurs gegrepen, doch het
ontsnapt aan zijne handen, en rent daarop in
vliegenden galop met zyn ruiter den weg af,
het varken met zich meeslepend.
Door de dolle vaart van de beenen geraakt,
rolt het varken met de vier pooten in de lucht
als een bal over den weg heen, ieder
oogenblik bij een nieuwen ruk van het paa d
opspringende.
Het beest sohreeuwt luidkeels bij iedere
aanraking met den grond, waardoor het vel
van zyn rug wordt geschuurd.
De franctireurs schieten op 200 meter allen
te gelijk op den vluchteling, doch zij raken
hem niet.
Het paard echter, misschien verschrikt
door het fluiten der kogels, maakte op eens
een geweldigen zijsprong, waardoor het touw
brak, waaraan het varken reeds hing te
zieltogen.
Toen het bee>t zich vrij gevoelde, bleef het
eenige oogenblikken aan den kant van den
weg liggen, stond daarna met veel moeite
op, en bleef nog suisebollend staan rond
kijken.
Link8 op eenige schreden van den weg,
stond een klein huisje.
Voor de deur, die wijd open was, zat een
oud vrouwije met een verschrikt en mede
lijdend gelaat te staren naar hetgeen op den
straatweg voorviel.
Op l»et gezicht van de hut, die hem waar
schijnlijk aan zijn vroeger verblijf herinnert,
laat het varken een zacht geknor hooien en
stapt hinkende over den drempel.
Wel is het mogelijk, zegt het oude
vrouwtje, medelijdend, wal hebben ze hem
toegetakeld 1 Hei man Kom eens kijken, hij
r\ -j weegt wel tweehonderd pond.
'I Een oogenblik daarna kwamen ook de francs
tireurs aanloopen en vallen de hut binnen.
Op een schoonen herfstdag in 1870 reden| Komaan moedertje zegt oen hunner,
drie Pruisische uhlanen, die ih het vyande- geef eens een flesch wijn en drie glazen