W. van den Munckhof-Sassen. PENSIOEN Episode uit den tijd Bokkenrijders. ZATERDAG 10 JULI 1898. NEG ENTIEN DE JA A RG ANC. No 29. Abonnementsprijs por kwartaal. voor Vknuay 50 c. franco per post 05 c. voor liet buitenland bij vooruitbetaling 85 c. afzonderlijke nummers 6 c. Prijs der A.dvertentiën van 14 regels 20 u. elke* regel meer 5 c. groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Advertentii'n, 3maal geplaatst, w mlen 2mnal berekend. Deze Courant verschijnt iederen Zaterdag. Advertentien of Ingezonden Stukken gelieve men Vrij dag vóór 2 uur 's middags te bezorgen aan het Bureau van »Peel en Maas'' te ^enray. voor den werkman. I)e pensionneering-van den werkman is een punt, dat ook op het werk program dezer Regecring voorkomt. Of zij het ook zal verwezenlijken, is eene vraag, die nog niet bevestigend kan beantwoord worden. Weinig vraagstukken zijn zoo druk en zoo algemeen besproken als dit. Al dc vleiers van het volk hebben zich daarvan meester gemaakt en er een onuitputtelijk thema iu gevonden om te schermen tegen de eigenbaat van Ik., Kapitaal niz. )Yoinigen echter helmen gepoogd .ene oplossing van dit groote vraag stuk to vinden. En dit is toch wel het voornaamste. Ondanks tal van redevoeringen en couranten artikelen heeft het vraagstuk geen stap voorwaarts gedaan en is men nog niets dichter bij de oplossing gekomen. 't ïs mooi gezegd en ook werkelijk goed te noemen, dat de werkman op zijn ouden dag een dragelijk pensioen moest ontvangen. Mooi, zeer mooi, zelfs. Maar nu de praclische zijde van den billijken eisch. Op welke wijze kan dit geschieden, hoeveel kost het en wie moet het betalen Feuilleton. DER c. Verschrikt spoedde Martin zich naar een der ramen, en bespeurde tot zijne groote ontsteltenis, dat aan de achterzijde van het kasteel brand was uitgebroken. Nu werd den toestand inderdaad recht hachelijk. De bokkenrijders onder aanvoering van de schele Louis hadden hun doel, oru brand le slichten, bereikt. Hoewel het kleine troepje verdedigeis al liet mogelijke aanwendden.' om de bandieten achter te beletten het kasteel tc naderon, dc overmacht was to groot. Menige roover deden zij door hunne wel gemikte schoten achterover tuimelen, doch steeds kwamen er nog meer voor in de plaats. Dat do gracht op die plaats goed te door waden was, moest voor de verdedigers nood- idttig worden. 'J Op een gegeven teeken van de schele Louis sprongen alle bokkenrijders tc water, terwijl zij hunne takkebossclien boven zich Zie, wanneer inen zoo begint, dan zwijgen de meesten als moffi n. Ofwel, de rnceningrn verschillen zooveel, dat men er geen touw aan vast kan knoopen. Dc moesten eischcn, dat liet van de Regeering moet uitgaan, maar geven geen geschikte middelen aan. Men is het niet eens over den leef tijd, waarop het pensioen moet worden uitgekeerd, evenmin als over hel cijfer dei uilkecring. Welke klasse van burgers hooft recht op pensioen en waar zal men hel noodigo geld vandaan halen Sommigen willen enkel aan werk lieden, in dienst der nijverheid, een pensioen toekennen, anderen ook aan werklieden in dienst van den landbouw, nog anderen aan allen die bet noodig hebben, terw ijl er zelfs zijn, die het aan eenieder zonder onderscheid zouden willen geven. Volgens sommigen moet de Staat alléén voor het gold zorgen. Anderen eisch en, dal de werkgevers en do Slaat samen betalen. Wat echter de belanghebbenden betreft, hen, die later eon pensioen dienen le genieten, men vraagt hun niets. Wie moeten voor pensioen in aan merking komen Dat is om te beginnen al eene zeer moeielijke, ingewikkelde zaak. Uit een oogpunt van rechtvaardig heid zou men moeten zeggen: ieder die werkt, onverschillig of hij eene betrekking heeft bij den handel, de nijverheid of den landbouw. De kantoorbediende is geen werkman in den algemeen gangbaren zin van het woord. Toch hoeft ook hij hel in verhieven, opdat zo niot nat zouden worden, terwijl ze tevens Inci achter eeuige beschut ting vonden tegen de kogels der dappere verdedigers. Langzaam maar zeker naderden de roovers de overzijde der gracht. Wel vielen er hier en daar tusschen uil. maar er wareu er te voel. Reeds waren eenigen aangekomen oil deze stapelden aanstonds hunne takkebosschen op elkander juist ouder hel raam, waai uit Je schoten kwamen. Eluks weid het vuur er aan gebracht en oen oogenblik daarna kronkelden de vlammen langs den muur en bel raam nog meer voed- sloiFen zoekende. Door de groote hitte smolt al spoedig het lood, waarin de glnsruitjus verval waren; hol glas viel er uil en de vlammen hadden toen ruim spel om naar binnen te dringen en hier bun vernielend werk le beginnen. Een ontzettend vreugdegehuil steeg op onder de bokkenrijders, toen zij bunnen duivelschcn tocieg zoo goed gelukt zagen en dc vlammen reeds het dak bereikten. Hoeraschreeuwde Roode I'iot; nu zullen we spoedig binnen zijn, ol do dappuie belden worden levend gebraden Toen Waller van liegen het nieuwe gevaar bespeurde, dat ben dreigde, spoedde hij zich aanstonds mot zijne mannen naar hel looneel dor verwoesting, om hulp aan to brengen, doch het was reeds te luat om het vernielend clement te bedwingen. Door de rossige vlammen heen zagen zij reeds de verdierlijkte gezichten dor roovers, die slechts op de gelegenheid wachtten, om den regel niet zoo breed, dat hij voor den ouden dag veel of zells maar iets kan overleggen. Mag hij geen aanspraak maken op pensioen l Do losse werkman, die vandaag hier en morgen daar een karweitje hééft, die niet bij een vasten baas werkt, die weken, soms maanden kan hebben, dat hij geen cent verdient, hoe moet deze, die zijn gelieele leven door een zwaren st' ijd otri het beslaan heeft te voeren gehad, als hij oud geworden is en onbekwaam om te werken, in zijn onderhoud voorzien Heeft de landbuuwcrsknecht, die nu hij dezen, dan bij genen boer heeft gediend, geen recht op een lot op zekere hoogte onbezorgden ouden dag? Maar er zijn nog een groot aantal mensehen, die niet in dienstbetrekking, toch van den vroegen morgen tol den laten avond zwoegen en slaven en zelfs mot al hun hard werken maar met moeite het hoofd boven water kunnen houden. Hieronder mogen wij wel rangschik ken de kleine boeren, de zoogenaamde keuters, die ofschoon als baas wer kende, iiet dikwijls veel harder te verantwoorden hebben als de geringste werkman. Wat moeten zij doen, als zij niet meer werken kunnen, of hebben zij geen aanspraak op eene tegemoetkoming in eenigerJci vorm, omdat zij geen eigenlijk gezegde werklieden zijn Wij keuren de algemeens belang stelling ton opzichte der werklieden ten zeerste goed, maar het is een opmerke lijk, maar treurig feil, dat, hoe grooter deze belangstelling wordt, hoe minder consideratie men meent behoeven le hebben met de andere klassen der maatschappij. door de gemaakte bres naar binnen te drin gen. in allerijl werd een bode gezonden naar Maltin, die zich nog steeds in dcu toren boven de hoofdpoort bevond, ten einde de brug te verdedigen. Nu wordt het erger, sprak dc vurige oud strpopor. De schurken zijn te talrijk en daarbij ook nog slim. Doch we zullen ons verdedigen tot hot uiterste; ze zyn langs daar nog niet binnen. Wat moet ik aan mijnheer Walter boodschappenvroeg de bode. Zeg nem, dat hij de schurken zoolang tegenhoudt nis hij kan; gelukt hel niot meer, laat hem dat» een sein geven, dan /.al ik met mijne mannen komen om hom to helpen en probeeren om geznmunlijlc te ontvluchten door den onderaardsclien gang. De bode verwijderde zich. Wulter van liegen bewonderde de dapper- In ij en hel beleid van den eenvoudigeii sirooper. Hij nnm zich voor oin hiervoor niet onder doen en lot het hiutste toe te zullen strijden. liet gold immers hel leven en do veilig heid zijner iliuibare Muthilde; en hiervoor wilde hij zeer gaarne zelfs zijn leven opof- feien. Als een waar ridder zou hij het kasteel verdedigen tot het uiterste en desnoods op zijn post weten te sterven. IIij sprak zijne mannen moed in en wekte hen op tot de uiterste voorzichtigheid. - Zoodra gij iets verdachts bespeurt, schiet direct, en vooral goed raken, Dit is nu ook weer niet zooals het behoort, want de maatschappij bestaat niet enkel uit werklieden. Natuurlijk verdient de zwakste liet eerste en meeste bescherming, doch zonder den minder zwakke voorbij te gaan. In eene welgeordende maatschappij mag de eene boven de andere, althans naar verhouding, niet bevoordeeld worden. Zal hef. dus zeer moeielijk zijn, naar billijkheid vast te stellen, wie welen wie niet voor pensioen in aanmerking komt, geer. minder uioeielijkheid zal de vraag baren, door wie het. pensioen moet worden opgebracht. Moet do werkman er toe bijdragen of 'niet Bij de pensionneeringen, die wij tot dusver kennen, ais van onderwijzers, ambtenaren enz. werd door de belang hebbenden wel degelijk bijgedragen; dc werkman zou men er echter van willen vrijstellen. Noglhans is hel zeer wel mogelijk, dat men als het tot een ontwerp komt en de theorie en praktijk zal moeten worden omgezet, ook de bijdrage van den werkman zal vragen. Maar de Staat en dc werkgevers zullen toch in ieder geval het grootste deel te betalen hebben. Voor deze laatstcn zal dit in veel gevallen zeer bezwaarlijk zijn, vooral indien men in ons Nederland hardnek kig blijft vasthouden aan de bestaande vrijhandelsthioi'ie, die de concunentie met het buitenland haast onmogelijk maakt. Doch ook den Staat zal het niet gemakkelijk vallen-, de noodige millioenen bijeen te brengen, daar van De verdedigers hadden nu plaats genomen op de binnenplaats achter den brandenden nchlerbouw. Het was een schoon gezicht die helden te zien, beschenen door dun rossen gloed der lammen, allen met de hand aan den trekker van het geweer. Het vernielingswerk had intusschen groote vorderingen gemaakt, en hier en daar ont stonden groote openingen in het gebouw, waardoor de roovers gelegenheid hadden om binnen te komen. Zoo haast vertoonde zich echter een d«-r bandieten, of een of meer schoten weerklon ken en de roover viel iu het vuur. Op een gegeven oogenblik was hel echter aan twee der schurken gelukt, om al krui pende naderbij to komen. Eensklaps stonden" ze rechtop voor de voelen van Wal'er, Icgelijkeriijd hunne pistolen richtende op de boisl van den jongen ridder. Deze was echter op zijne hoede; con geduchte sabelhouw op den arm van een der aanvalleis deed het pistool uil diens hand vallen. Door het bukken van Waller kreeg het schot van den tweeden roover eene andere richting en doorboordt do kogel slechts het hoofddeksel des ridders. Een aaiii.il mannen waren toegeschoten en de schurken waren in een oogenblik afge maakt. Do toestand der kloeke verdedigers weid hier editor met het oogenblik gevaat lijfver, want steeds grooter werd het nnnlnl roovers, dut zich nu hier en dun daar vertoonde, alle zijden verzwaring der uitgaven ia het naaste verschiet is. En nu reeds weet men op goen stukken na, op welke wijze men die zal besnijden, zonder do lasten ondraaglijk zwaar te maken. Hoe nu aan geld te komen, dat voor eene pension neet ing van den werkman noodzakelijk noodig is. Twee wegen slaan hiervoor open, en hot zijn ook de eettige, welke door eene Regeering, die aan sociale poliiiek wil doen, kunnen ingeslagen worden. Vooreeist dan konden de uilgaven voor het zoo dure «soldaatje spelen* geweldig besnoeid worden. En dat voorzeker zou heel wat gewicht in de schaal leggen. Wanneer ons leger, dat tusschen de troepenmachten der verschillende mogendheden toch verdwijnt als een druppel in een emmer water, en daarom totaal overbodig is, eenvoudig afge schaft werd, en er een llink korps vrijwilligers voor in de plaats trad. dat zon 'onze schatkist een voordeeltje van eenigc millioenen bezorgen. Dan was een flinke schrede gezet op den weg dor pensionneeritig. En op de tweede plaats is er nog een machtig middel om de schatkist te versterken, namelijk de protectie van Nederlands nijverheid, door het heffen van invoerrechten op buiten- la tidsche producten. Het zijn ingrijpende, maar bepaald doeltreffende middelen. En wanneer hiertoe niet wordt overgegaan, gelooven wij dat het hoofdstuk sociale hervorming, met andeic woorden de pcnsionnocring der werklieden, nog lang op zich zal laten wachten. En dat is toch te betreuren. Inmiddels wist Martin met zijne dappere schutters, aan de bokkenrijders nog. sicods don toegang lot de hoofdpoort van het kusteel te beletten. Nog steeds was de ophaalbrug omhoog en onbereikbaar voor de roovers, daar iedere poging om dezelve te laten vallen, gepaard ging met den dood des vermelelen bokken rijders. Een groot aantal lijken dreven door de gracht, die haast roud gekleurd was van het bloed. Geen wonder, dat er op liei laatste geen roovers meer ui do gracht wilden om dc brug to laten zakken. Wat Roode I'iot praatte of vloekte, liet gaf niets. - Doe het zeil', zeiden de roovers, indien gij ten minste uw leven niet meer liefhobt. De rooverhoi'filman begreep, dat liy zyn toevlucht tot een list moest nemen. Uy gaf derhalve heel stil hei bevel, dat eenige bokkenrijders ongemerkt iu hot kreupelhout, moesten verse;.uilen. Dam op klonk voorde overigen het bekende fluitje tot verzamelen en een oogenblik daarna zag men van het kasteel .de bokken rijders voor don tweeden koer terugtrekken. Martin wist niet goed wat hij or van denkon moest. Trouwens, men wist niet dat die mannen in het struikhout zaten, daar door hot ver minderen van don brand, de duisternis van den nacht zach'j*s teruggekeerd was en het uitzicht belemmerd had. Een tijd lang was alles doodstil.. Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1898 | | pagina 1