W. van den Muncfirof-Sassen.
De Opvoeding,
Hoe ik Priester werd.
Water des doods!
Uitgever:
zijndp:
de kunst der kunsten.
Deze Courant verschijnt lederen
Zaterdag.
Feuilleton.
i
SI
Abonnementsprijs p*r kwartaal.
Prijs der Advertentiën:
dvertentien of Ingezonden
Stukken gelieve men Vrlj-
'dag vóór uur 's middags
te bezorgen aan het Bureau van
«Peel en Maas" te Venray.
Ja. waarde lezer en vooral lezeres,
zoo mag de opvoeding der kinderen
toet recht genoemd worden, niet slechts
die der school, maar ook, en wel
voornamelijk de opvoeding in het
huisgezin.
Vele ouders zorgen uitstekend voor
de voeding hunner kinderen, maar de
opvoeding, het voeden tot iets, dat
huoger ligt dan dit aardscho, dat laat
nog al eens dikwijls wat te wenscheti
over.
En we sparen als uit onzen mond
hooren we sommige ouders zeggen
ooi onze kinderen toch uiaar alh;s
te laten leeren; op gevorderden leeftijd
zullen zij ons nog zegeneu, voor wat
wij tot hun welzijn opofferden.
Nu, daarover willen wij volstrekt
niet twisten.
Maar de opvoeding in den hui
selijke!» kring, hoe staat het daar
mede f
De kunst van opvoeden zoo
hebben wij ergens gelezen heeft dit
met de geneeskunde gemeen, dat ieder
haar meent te verstaan.
Evenals Jarv-en-alleman voor elke
ziekte een onfeilbaar geneesmiddel
kent, zoo meent ook iedereen de d«el-
matigste wijze van opvoeding te ver
staan.
Dit strekt echter beide wetenschap
pen niet tot oneer; want enkel La
zaken van zeer algemeen belang steekt
iedereen graag den neus.
Velen gaan van de gedachte uit:
wien God kinderen schenkt, zal Hij
ook wel het verstand geven om dezelve
goed op te roeden.
Wel zeker, dat spreekt als een
boek
Maar tusscben verstand hebben en
verstand gebruik is nog eet» zeer groot
vei schil.
En dikwijls wordt met de opvoed
kunde het verstand volsirskt niet of
slechts zeer weinig geraadpleegd.
Als men nagaat, 'hoe in sommige
gezinnen met de kinderen wordt omge
sprongen, dan moet hot ons verwonde
ren, dat er later van hen nog iets goeds
terecht komt.
De opvoeding van bet kind is, als het
ware, een groot kunststuk, een mees
terstuk, zoo zij gelukt; dal mpftatpralnfl jongen zeg
present.
Ook moet hij op dien leeftijd reeds
een kwart glas jenever kunnen ver
zwelgen.
«Ferm zoo. zegt de vader met trots,
onze Jan zal geen suffer worden."
O neen, daar is geen vrees voor
Maar weet gij wat hij wel zal worden
Een taankleurige drinkebroer
Wat wonder, dat later de ouders
van zulk een zoon verzuchten: 't Ware
beter, dat onze jongen niet geboren was.
Vooral ook bereikt de trots van
sommige ouders eene bedenkelijke
hoogte, als huil Jantje, of Pietje zoo
buitengewoon «slim" zijn.
O, 't is w erkelijk aardig, zoo geestig
als hunne lieveling is.
Alles merkt hij op, en van iedereen
weet hij de spraak en de gebaren «00
bespottelijk mogelijk na té bootsen.
Dan woidt wel eeDS gezegd «Foei,
Pietje, dat mag je niet doen maar
het verbod wordt lachend gedaan, want
de ouders hebben* zelf s*hik met hun
wordt bewerkt naar het ideaal, dat
iedereo vader eu elke moeder onwille
keurig voor den geest zweeft.
Hoofdzaak is daarbij gewoonlijk den
dwazen wensch, om de kinderen vroeg
groot te willen hebben.
En bleef het dan nog maar bij die
weuschen.
Maar neen, de kinderen moeten ook
kunnen handelen alsof het groote
taenschen waren.
Dat staat mooi, meenen sommige
dwaze ouders.
Zoo moet Jantje, vaders aangebeden
zoontje, op zijn zesde jaar noodzakelijk
al een halve sigaar of een pijpje tabak
kunnen rookefl. In plaats ran een
bromtol, krijgt de lieve jongeu op zijn
verjaardag een tabajts- op sigareupijp
slim
2.
Pietjo merkt ditiwi eu», en gaat zijn
gewoon gangetje. I
En als die vader eti'uyieder later tot
de ontdekking komen, dat bun zoon een
volleerde deugniet en een onuitstaan
bare bengel geworden is, dan krijgen
de makkers, mol wie hij verkeerde, de
schuld.
Maar zelden wordt de hand in eigen
boezeu» gestoken.
Het is de misplaatste liefde voor het
eigen vleesch, die zegepraalt over het
gezond verstand.
Als Willempje aan stoof of tafel de
teentjes stoot, dat» wordt stoof of tafel
beknord.
Al beeft vaders jongen naar diens
meeuing ook klappen verdiend, toch
flBJiwi' jm.L—LLutiJi1 l. "pwaeaawp
Ifot net
krijgt hij ze niet, want vader houdt to
veel van zijn zoontje, om hem eens
ferm met do hand over de broek to
strijken.
't Zija kwasi-klappen, die de kleine
deugniet beloopt, en hem nog eer in
zijn luim of boos opzet stijven.
Een andere groote fout in de opvoe
ding is ook voorzeker, dat dienstboden
te allen tijde voor de jeugdige telgen
klaar moeten staan.
Laat een kleine zijn vork of lepel
vallen, aanstonds moet de meid het
gevallene opzoeken.
Hoe is bet mogelijk, dat de ouders
niet inzien, dat zij óp deze wijze kleine
tirannen van hunne kindeken maken
Een kind moet kind, dit is onder
geschikt blijven.
Het heeft, althaiis behoort niet te
gebieden over knecht of meid, naar
het woord van den Apostel: «Zoolang
een kind minderjarig is staat het in
niets boven den dienstknecht.''
Een kind leert gebieden door ge
hoorzamen. Wie in zijne jeugd niet
heeft leeren gehoorzamen, hem past
op mannelijken leeftijd niet het opzicht
over anderen.
Het gelukken van de opvoeding
zeiden we reeds is een kunststuk,
een meesterwerk.
Maar een kunstenaar heeft zich voor
het oog des geestes een ideaal gevormd
voor hij aan den arbeid gaat.
Zoon ideaal moeten ook de ouders
zich vormen.
Op de eerste plaats is daartoe
noodig eene deugdelijke kennis van
het willen en streven des kinds.
Ouders, leert uwe kinderen kennen
en bedekt hunne fouten en gebreken
niet zoo terstond en zoo vaak met den
«mantel der liefde."
Uwe verantwoording is groot.
W eest matig bij hel gebieden en
verbieden, opdat gij niet in noodzake
lijkheid komt een gebod of verbod in te
trekken.
Wie met liefde heerscht, wint het
hart.
Tegen brandewijn en andere dranken
welke den doodelijken alcohol bevat
ten, zeiden de ouden »aqua vitae
dat wil zeggen «Water des Levens",
en de Franachen spreken nu nog van
«eau de vie".
Deze naam is echter geheel ver
keerd.
Men zou niet moeten spreken van
Water des Levens, maar integendeel
van Water des doods".
De statistieken verkondigen ons,
dat er nog steeds veel meer menschen
in het kleine jeneverglas sterven dan in
de gtonto zéé.
Heti aantal ongelukkigen, die zich
door dén sterken drank een vroegtijdi-
gen dood berokkenen, is ontelbaar.
Men berekent, dat in ons land alleen
jaarlijks ruim 15.000 menschen door
den sterken drank of de gevolgen et-
van sterven.
Doch niet alleen op den mensch,
maar zelfs op planten en dieren werkt
de alcohol doodelijk.
Het zaad verliest in den alcohol zijne
kienikracht.
Bloemen en planten met alcohol
begoten, sterven na eenige dagen.
Zelfs krachtige boomen, wier wortels
met alcohol in aanraking gebracht
worden, kwijnen weg.
De vogelen des hemels, de dieren
der aarde, de visschen der wateren en
voor Yb*rat 59 c.
franco per post Gf» c.
voor hef bsitiwland bij vooruitbetaling 86 e.
afzonderlijke nummers 6 c.
AINT1KÏ
I T'..'
van 14 regels 20 e.
olke regel meer 5 c>
groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Adverteutiön, 3maal goplaatst. w irden 2maal berekend.
WSUH1"!W !»"U J! JLJ.Jl.Bi. 11 H n 1 ,uiin.»ipit
Kamr het Fransch van
Mgr. ANTOINE RICARD.
*o«-
r Hoe haastig ik ook naar do deur liep, waar
door ik het hol wan binnengetreden, scheen
hel mij toe alsof de eenmaal ufgelegde weg
^.Onafzienbaar laag was.
Kr droop vocht langs de oude muren, en
hef kwam mij voor ak kropen er adders o»er
dien glibberig en. nation grond, en als roeide
ik schorpioenen en andet ongedierte om mijne
roeten sluipen.
Na een lijdererloop, dat mij eene eeuwig
heid toescheen, kwam ik geheel bedekt niet
zweet, ademloos en verkbumd aan de deur,
waardoor ik den ricesciijken tiechter wilde
vet laten.
Maar hoe ging zij open
Geiuiiuen iyd bleef ik in het duister rond
tasten naar den klitik, den grendel ot het
slot.
Maar niets, ik ontdekte niets, zelfs goen
spoor dat mij kon leiden.
De deur was door een geheim slot afgeslo
ten en ik kon dat geheim niet raden.
Daar do deur zich echter zoo ge 1
opende toen ik binnen k»••••*-
tuij zonder twy*"
aanraken.
Maar zou ik deze nog wel ooit terug kunnou
rinden
Gedurende minstens een uur liet ik myue
ringels glijden langs de onverbiddelijke
yzeren dmr, die geen enkele holte, geen
verhevenheid, geen scharnieren of eenig teekeu
vertoonde.
Het gelukte mij echter niet de gevoelige
plaats te ontdekken.
Daarua begon ik op vreeseljjke wijze om
hulp te roepen.
Mijue stem weergalmde akelig door de
sombere gewelven, die in de rots uitgehouwen
waren.
Spoedig kwam ik echter tot de overtuiging,
dat daar buiten niets van myue kreten kon
gehoord wordeu.
Ik wi*rp snij op de deur. Met handen eu
voeten, en heel den Lardnekkigen weerstand
va* i'-maud die zich levend begraveu ziet,
sleeg ik op de deur en schreeuwde uit al
aiijue macht.
De deur bleef echter onbewegelijk als een
grafsteen.
Mijn God mijn God ?ou ik dan nooit
aan dit hol ontkonieu.?
Ik snelde van daar weg en langs den gang
het schemerlicht te geraoet.
Het was echter vreemd, hoe verder ik
kwam. hoe meer mij ook het licht scheen te
ontvlieden.
Helaas'!: de werkolijklieid overtrof nog
I--. HL f.
hij tücll
een onbereikbaar luchtgat.
Ilet was onmogelijk op te klimmen, langs
de hoogo, gladde muren die ran bet roobt
diopen.
Mijne naren waren te berge gerezen; rayn
gansche gelaat was met koud zweet overdekt;
de ontzetting bad zich van mijne ziel meester
gemaakt en benevelde tells mijn gezond
verstand.
My a God waar ben ik toch
Plotseling daagde er eene herinnering op
voor mij'1 geest.
Ik had vroeger in romantische verbalen
eeue menigte avonturen gelezen, welke hoofd
zakelijk voorvielen in de kelders van oude
kasteelen.
Geen twijfel meer of ik was in een derge-
lijken kerker gevallen, waarin naar het
zeggen der kroniekschrijvers, <10 vroegere
roofridders hunne slachtoffers wierpen, om
hem daar van honger te doen ontkomen.
To«n mijne oogen zich langzamerhand ge
wend hadden aan het halfduister der pleats,
ontdekte ik dat het ouderwdtsche gewelf
gemeubeld was.
Ik zag daar eeue kL'ae tafel, een stoel en
een canapé,
Maar was ik
begoocheling t
Waakte of
Op de 81
nsenscheli'
8,
1 eene ztns-
uidelijk eene
Zij wag dood 1
Zou de ongelukkige hier ingemetseld r.ijn
geworden, en men haar vooraf opzettelijk
voor dit afgrijselyk offor prachtig opgetooid
hebben t
Groote hemel, waar bevond ik mij dan
toch, waar w .g ik
Bij het gezicht van het lijk stolde het bloed
mij in de aderen.
Toen ik my omwendde, als een wild dier,
dat overal eeu uitweg zocht in z;jn hol,
bcspeurJe ik dat op de tafel oeu boek lag:
»I)e navolging van Christus."
Het boek lag geopend op de eerste blad
zijde. Hier zag ik tevens een groote speld
liggen.
Ik bemerkte dat die eerste bladzijde bedekt
was met een roodachtig schrift en begreep dat
de speld gedieud had om to schrijven, en dat
wel met bloed.
Ik las het volgende:
Ongelukkige die. eren als ik verdwaald
zijt geraakt in dit hol. beveel uwe ziel aan
God, want gy zult er niet weder levend
uitkomen
23 Mei 1841.
Lueie Ronaud.
1844 I En wij waren in 1861.
Sedert 20 jaren dus lag de rampzalige jonge
vrouw hier in dit vreest lijk hol hcraven »-
Ilct viel mij niet moeielijk te raden, hoe
zich dit drama toegedragen had.
Waarschijnlijk was zij op den dag van hare
bi u'ioft met haar echtgenoot en de genoodig-
den in deze streek gekomen, om het oude
duivelsslot te bezichtigen, en den dag aange
naam door te brengen.
Kven als ik, of misschien wel onder het
verstoppertje spelen, was zy bepaald ver
dwaald gerankt.
Zonder het te weten of te w illen, hadden
hare vingers misschien op de verborgen veer
der deur, die toegang gaf tot den somberen
kerker, waaruit zij niet meer kon .ont
komen.
Mee bevond zich hier dus in een graf,
waaruit men niet weder zou opstaan dan op
den dag der algemene verry/e tis.
Maar hoe was het mogelijk, dat de echtge
noot der ongelukkige jonge vrouw er niet in
geslaagd wa«, om de arme gevangene te be
vrijden
O. ongetwijfeld had hij hiertoe geen moeite
gespaard; doch de geheimzinnige ingang was
een ondoorgrondelijk raadsel, en dat des te
meer, doordien de Inge ijzeren deur. die bijna
geheel niet kruipplunten bedekt was. door den
tijd de kleur had aangenomen van den muur,
waarin zij aangebracht was, zoodat zy haast
met op te mei ken was.
Alleen een buitengewoon toeval of een
wonder kon mij nog redden.
'k was dus onherroepelijk verloren en
anger om te komen in deze
n&biiheid van