neg enti en de ja a rg ang W. van den Munckhof-Sassen. DE DOCHTER :roor deelde. Bekendmaking. ZATERDAG 12 FEBRUARI 1898. No. 7. vr Abonnementsprijs par kwartaal. voor Venray 50 c. franco per post 65 c. voor het buitenland bij vooruitbetaling 85 c. afzonderlijke nummers 6 c. Uitgever Prijs der Adyertentiën: ran 14 regels 20 c. elke regel meer 5 groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Advertentiün, 3maal geplaatst, w irden Smaal berekend. Deze Courant verschijnt icderen Zaterdag. Advertentien of Ingezonden Stukken gelieve men Vrij dag vóór 2 uur 's middags te bezorgen aan het Bureau van wPeel en Maas" te Venray. Men is toch ook maar eens jong «Dat is een waarheid," zou men zóo zeggen, «als een koeEn dat is *-• 'öók zoo. Maar in welken zin, met welke bedoeling wordt die waarheid meestal uitgesproken Meestal hoort men haar uit den tnond van ouders, die te laf en te flauw zijn om het kwaad bij hun kinderen te willen zien, berispen, tegengaan, bestraffen; meestal hoort men die waarheid gebruiken als een dooddoener om rechtmatige klachten te doen verstommen. «Met: is dan toch ook maar eens /.mg!" Die waarheid wordt met medc- lijdend schouderophalen of op spulten- 'óen toon uitgesproken door vele man nen of vrouwen, die vrij wat "p hun kei (stok hebben, «lie in hunne j'-ugd ook zoo het eeu en ander deden, dat niet in den haak was, of die uit domheid of ^jbteiuuigheid nalieten, wat ze hatfjjeu rnoelen doen. «M«» is dan toch ook maar eens jongJa, dat is een waarheid vol diepen ernst en die daarom allerminst \erdient misbruikt te worden, die iute- gèndeel waard is iederen dag te worden lb .dacht en betracht. 'Eens k<>ml maar voor den menseh de» tijd om te loeren, voor de groote ti/k die in het maatschappelijk leven Feuilleton. W. J. SMIET. V l J I .'cu Je bankier zijn verbaal gefiindigd hn^J, ld tl Ilellaar jeJedieiijk bekend was, sprak d,,.: Ik koester hoogachting voor uwe vader- lii flc, maar hebt gij .wel overwogen wat eens bol lot van Helena zal zijn. indien uw zoon verneemt dat zij de dochter van Tordino K Gij \jeot zoo goud als ik, welk vonnis op baar vader Aim. Zou liet van uwe zijde niet hoogst onvoorzichtig zijn uw zoon van d'-ze zaak on1 Jndi'g te laten. Zeg lieru liever alles zonder i jlste vèij'ei'9; r. gelijk is dit voldoende oin zaj *enegè;>lieid aan bet wankelen te bleu- dJ God.' kier maakte eene afwerende bewo- be/.wa te hand. ,VciV>Cgiiig voort: jju| .„.j uw zoon dan nog in zyno liefde blijft arden, wil ik mij belasten liet meisje over aanzoek to onderhouden, maar vooraf 't ik u zeggen, dat ilc mij tot, niets verbind, en Helena kiet wil dwingen iu uw aanzoek' hem wacht, e» wee, den ongelukkige, die zij» tijd verbeuzelt of verzondigt, want verbeuzelde en ve-rzondigde jaren zij» met geen geld van de wereld terug te koopen. Eens komt maar voor den mensch den tijd om zijn levensplan te maken, en tot volvoering van dat plan zijn krachten naar lichaam en geest fi isch en ongerept te bewaren, fiisch en ongerept, om zo te gebruiken in den strijd van het leven, die dikw ijls ont zettend moeirlijk kan zijn. En 'l sluit in 'l geheel niet in dat de jaren van jonge mensclien daaidoor verdrietig, naargeestig, somber eti vervelend moeten zijn, dat men eenige leeftijden moet overspringen en onna tuurlijk kalm en bedaard zijn. Waarlijk niet Daar zijn er gelukkig, die beel wal werkten en dachicn en leerden toen zij jong waren, die met stralendcn blik en dankbaar hart genoten, wat hol leven zoo al heerlijks en schoons aan de j>*ngd te genieten geeft, maar die het loonden te begrijpen, hoe er dikwijls veel moet gedaan, maar ook veel moot gelalen worden, om iois van beteekenis te worden. Die hart on leven rein bewaarden van het kwaad, en welke het geluk hadden ouders te bezitten, die dat ook begrepen, en niet door ouderlijke ijtlel- heid en dwaasheid verblind, de kinderen lieten doen, wat onbetamelijk was en verdei fel ijk voor heel hun volgend leven. Want als 't niet zoo treurig ware, zou 't dikwijls zijn om hartelijk te lachen, w anneer men ziet, hoe honder den ouders hun eigen glazen inwerpen, door le lachen om het kwaad, dat hunne lieve zoontjes en beminnelijke dochtertjes soms uithalen,.... wat later toe te stemmen-, trouwens ik beb daar geen recht toe. Ik beb mijn stervend kind beloofd voor haar to zullen zorgen, en die belofte wil ik getrouw volbiengen. üp bet liooren dezer woorden trok de bankier wrevelig de wenkbrauwen samen. Toen sloeg hij bet groenachtig oog tot den beer Hollaar op en zeide: Nimmer zal ik het van mij kunnen ver krijgen mijn zooi/ met de geschiedenis van Helena bekend te maken Voor hem zal zij altijd de dochter van deu braven Meermans blijven. Waarom voor hem den sluier van het verledene (opgelicht, daar bij slechts schande en oneer bedekt! Verleen mij uwe Hulp. zonder dot ik die bekentenis afleg-, laat haar de echtgenonte van irjn zoon worden, en nimmer zal mij liet geheim over do lippen komen, dat gij haar oom en de zwager van Tordino zijt. Wat zoudt gij van my verlangen? riep do lieer Dcllaar, zijne blikken voor die des bankiers neder slaande, die hem gelijk de tijger zijne prooi, niet zijne vaDche oogen beloerde, wie geeft u bet recht mij in mijne woning te beledigen. en pogingen te doen oin mij tot een voorstel over te Inden, dat ik verfoei? Iu lievige drift stond iiij op en dooi liep het vert rek Maak u niet driftig, mynheer Dellaar! zcido do bankier op kalmen loon, ik wil u volstrekt met beleedigon. maar er u alleen op wijzen dat het voor beide partyen beter is, indien do naam van Tordino voor altijd be graven wordt. denzelfden ouders bittere tranen ontlokt aan het oog en woorden vol weemoed aan de lippen. Laat vader en moeder er maar voor zorgen, dat het geweten hun later niet toevoege: «Wat kwaads uwe kinderen doen, en wat smart pij lijdt door dat kwaad 't is alles uw eigen schuld." Had men 't vroeger maar ernstig bedacht, dat kinderen maar ééns jong zijn De Burgemeester van Venray Gelet op de artt. 11 tol en mot 13 der wet van don 7 September 1896 (Staatsblad No. 154). Noodigt bij deze de mannelijke in woners dezer geuiecntp, tevens Neder landers, die voor of op den 15 Mei 1898. den leeftijd van vijf en twintig jaren hebben bereikt, en aanspraak wenschen te maken oin geplaatst te worden op do KIEZERSLIJSTEN, uit, daarvan voor den 15 Februari aanstaande ter gemeentesecretarie te doen blijken. lo. Voor het geval zij in eone andere gemeente over het volle laatsl- verloopcn dienstjaar in eene dor rijks directe belastingen zijn aangeslagen, wal de grondbelasting betreft in eene andere gcmeen'e of in meer gemeenten le zarneti tot een bedrag van ten minste f 1.door overlegging der voor voldaan geteokende aanslagbiljetten. Hierbij zij opgemerkt dai de aanslag der vrouw geldt voor don man, die van minderjarige kinderen wegens goederen, waarvan hun vader het Gy weet dat nog slechts weinige mensclien kennis dragen van zijne verooi deel.ng, die uu bijna twintig jaren geleden heeft plaatsgehad. Wy moeten geen slapende wolven wakker maken, of wilt gij opnieuw uw naam, die thans met eerbied genoemd wordt, in opspraak brengen en aan verguizing blootstellen? Want bot kind, dat toen uwe zorg vereisohte en door u aan armoede werd prijsgegeven, zal boo goed gij bet thans behandelt, voor u do grootste schande zyn; men zal u om uwe hardvochtigheid laken en u als een onuieuscli mot den vinger nawijzen. Wees dus verstan dig; gebruik uw invloed om myn zoon gelukkig te maken; daardoor zul; gy uw uiisdryf groo- telyks herstellen en tegelijk uw naam onge schonden btjwaren. De lieer Dellaar had, tcrwyl de bankier sprak, dikwijls treurig bet hoofd- gesc-i.ud, want niet altijd waren zyne denkbeelden in overeenstemming uiet die van den heer Ver- muggen. lly p-'Ogde zich echter te overtuigen, dat diens woorden veel waathciJ bevatten, en zijn raad niet geheel lo verwerpen was. De gedachte alleen dat zyn naam aangerand er. veracht z< u worden, joeg hem schrik aan en bracht zijne goede voornemens aan het wankelen. Daarom besloot by tol bot voorstel van den bankier toe te treden en bent naar vermo gen ill zijn plan bij te staan. Verniuggen, verrukt zoo goed in zyn Hst geslaagd te zijn. verliet met een vei licht hart hel huis. I)o grondslag tot liet herstel van zijn be minden zoon was gelogd, spoedig hoopte hij vruchtgebruik heeft, voor hunnen vader. Aanslagen in de grondbelasting we gens onroerende goederen ecner onver deelde nalatenschap gelden ook voor den mede-eigenaar, wiens naam niet bij den aanslag in hel kohier is vermeld, mits zijn aandeel in dien aanslag ten minste f 1.bedraagt. Door den aanslag in de grondbe lasting wordt verstaan de Hoofdsom en de Rijksopcenten. 2o, Indien zij niet overeenkomstig het bepaalde van art. 1 sub a zijn aangeslagen, voldoen aan eene der volgende voorwaarden A. dat zij als hoofd.-n van gezinnen of als alleenwonende personen op den 31 Januari sedert den 1 Augustus van liet vorig jaar hebben bewoond krachlens huur, achtereenvolgens in dezellde gcumente niet moer dart twee huizen of gedeelten van huizen, voor elk waarvan, met of zonder bijbehoo- rende grond of lokalen en bijgebouwen, niet ter bewoning bestemd, de werke lijke huurprijs per week berekend ten minste heeft bedragen: Venray (dorp) f 1.eti Venray (overig deel) f O.SO, of, krachtens eigendom, vruchtgebruik of huur, eenzelfde vaartuig van ton minste 24 kubieke meter. B. dat zij op den 31 Januari sedert den lslcn Januari van liet laalst'-erloo- pen jaar bij denzelfdcn persoon, onder neming, openbaie uf bijzondere instelling in dienstbetrekking of als inwonende zoon in het bedtijf of beroep dor ouders w erkzaam zijn en als zooda nig over dat jaar een inkomen hebben genoten: voor Venray (dorp) f300 en Venray (overig deel) f 275. Bij de berekening van hot inkomen worden vrije woning of inwoning voor Venray (dorp) op f37.50 en Venray hem weer even gezond als weleer aan zijne zijde te 2ien. Tevens kon hy dan ook, volgens zijne zienswijze, gedeeltelijk aan Helena liet kwaad vergoeden dat hij haar vader Totdino had berokkend. Zoodra iiij vertrokken was, liet de l.eor Dellaar Helena ontbieden. liet meisje mankte zich juist gereed om zich tot hem te begeven, toen een bediende haar kwam mededoelen, dat er een heer in de spreekkamer was, die haar oogenblikkelijk verlangde le spreken. Nieuwsgieiig om te weten wie die vreemde ling was spoedde zy zich naar de spreek kamer. Nauwelijks had zij de deur geopend, of zij •oolde zich door twee krachtige armen om- alten en weerklonken de kreten onder eeno ut ige omhelzing: Willem Helena mijne diei baro zuster. liet was WiHein Meermans, die voor eeni- gen tijd nam Amerika vertrokken was. Nadat zy zich eenige oogeublikken aan de ui'stoiting van hun gevoel hadden overgege- •eti, iiwk'o du voor eene kalmere gemoeds stemming plaats. Naast den jongeling gezeten, die weleer loot- Helena ats dood beweend w as, vergal zij I de rampen, die zij in zijne afwezigheid had moeten verduren. Zij di ukle teeder zijne hand ut de hare, en kon zich bijna niet verzadigen met hem te- aanschouwen. Na eenige oogeublikken vroeg Willem op crnstigen toon: (overig deel) op f 25 en vrije kost en inwoning Venray (dorp) op f 200 en Venray (overig deel) op f 175 gere kend. C. dat zij op den 1 Februari in het genot zijn van een door eene ópen- bare instelling verleend pensioen van een gelijk bedrag als onder B vermeld; met dien verstande dat voor hen, die in beide gevallen verkeeren, zoo noodig ter bereiking van het ver- eischle bedrag, het inkomen en het pensioen worden samengeteld. D. dal zij op den I Februari sedert een jaar den eigendom met recht van vrije beschikking hebben van ten minste f 100 (nominaal), ingeschreven in do Grooteeken der Nationale Schuld of van ten minste f 50, ingelegd in do Rijkspostspaarbank; en E. dat zij hebben voldaan aan de eischen van bekwaamheid, door of krachtens de wet gesteld voor de be noembaarheid tot eenig ambt, voor de vervulling van eenige betrekking of voor de uitoefening van eenig bedrijf of beroep. De modellen voor de aangiften hier boven vermeld zijn ter gemeentesecre tarie kosteloos vetkrijgbaar. Wijders wordt opgemerkt, dat voor lien, die krachtens vroeger gedane aangifte op de loopende kiezerslijst voorkomen, eene hernieuwde aangifte onnoodig is, indien de plaatsing op die lijst berustte op: 1. bewoning van een huis of ge deeltevan een huis uf \an een vaartuig, mi's zij op 31 Januari alsnog het>* zelfde huis of een gedeelte van het zelfde huis of hetzelfde vaartuig bewonen; 2. genot van pensioen; 3. bezit van eene inschrijving in de Grootboeken der Nationale Schuld Helena, gevoelt gij u hier in huis ge lukkig? Ik ben tevreden, hernam Helena, geluk is cellier voor my op aarde niet weggelegd, Gij weet.. Ik w eet alles, hernam Willem haar in de rede vallende, maar waarom zou het geluk, dat ik gevonden heb, ook u niet eenmaal ten deel kunnen vallen? Ach. Willem! hoe kunt gij zoo iets vra ger. Is er voor de dochter van eeu veroor deelde nog vreugde le vinden Il<md op liep Willem, in groote drift opspringende uit; gij wilt toch de nagedachte nis van onzen braven diet baren vader niet schandvlekken. Bedaar, Willem, zeide Helena in tranen losbaistende, gij weet immers dal ik van mijn eigen vader sprak. Hek-nul riep Willem ontsteld, zijt gij. krank zin nig geworden Helena wist niet wat zij van dien uitroep moest denken: zij had hem immers per brief hare droevige geschiedenis medegedeeld; Ito® kon hij Jan het gesprokene van haar vader op zyn vader toepassen. Zij nam den jongeling bij de hand en sprak op z.ichleo toon: Maar WilU-m. herinnert gij u dan den brief mei meer, die ik u over dit onderwerp schreef? Ken brief!: nimmer hebt gy tny iets dienaangaande geschreven. Hebt gij dan mijn laatste schrijven niet ontvangbn, waarin ik de reden blootlegde-,, waarom ik hel door u gezonden geld weigerde. H 'ordi vervolgd.

Peel en Maas | 1898 | | pagina 1