TALENTEN,
zijr"
ZATERDAG 7 DECEMBER 1895.
ZESTIENDE JAARGANG.
Abonnementsprijs per kwartaal.
voor Vbnray
franco per post
voor hot buitonland
afzonderlijke nummers
50 c.
65 e.
85 e.
6 e.
t». Zij, die zich thans op
PEEL en MAAS abon-
neeren ontvangen de tot 1 Jan.
verschijnende nummers gratis als
mede een present almanak.
Talenten, rormogens, gaven, krach
ten, wie uwer, lezers, heeft ze niet
ontvangen?
Velen hebben in dat opzicht nog
meer dan zij denken, zooveel wat be
graven lag onder de aarde bleef ook
verborgen voor het oog.
En nu is ér geen kring, geen be
trekking denkbaar, hoe gering ook,
waarin de gelegenheid zou ontbreken,
die te gebruiken. In huisgezin en be
roepsleven, bij arbeid cn ontspanning
in eenzaamheid en gezellig verkeer,
nergens behoeft het u toevertrouwde
onvruchtbaar te zijn, en daarom be
hoeft geen enkel leven verloren, le
Wij hebben allen »ondorscheiden"
talenten ontvangen naar aanleg en
behoefte, en die do meeste en de
grootste heeft ontvangen, heeft ook
liet meest te verantwoorden. Geen
twee mensehen geheel gelijk, maar
ook bij geen twee menschen de ta
lenten geheel gelijk.
't Is niet licht uiltemaken wie de
meeste, wie da grootste talenten ont
ving, wie het meest werkt, doet ten
nutte der maatschappij, de groote
denker, de groote kunstenaar de
groote schrijver, de man met groote
werkkracht of de zoogenaamd stillen
iu den lande.
De man die door de drukpers dui
zenden beroikt, dag aan dug, of de
Feuilleton.
Een echte
Amerikaansche streek.
De zijde naar den spoorweg- too was bijna
loodrecht; omhoog, omstreeks dm tig voet
boven de rail?, liepen, door in de rots geslagen
ringen, de telegraafdraden; de door den stroom
bespoelde zijde was insgelijks rondom steil
en onbeklimbaar, eene kleine natuurlijke rots
«lerkte.
Carpe beschouwde deze steilte opmerkzaam
een tevreden hoofdknik duidde aan dat hij ge
vonden had wat hij zocht- Wij bleven niet
lang in twijfel. Hij hinkte op den grond
neder, deed zijne souspieds af, stak de revolver
in den buitenzak ran zijno jas en knoopte deze
tot aan den hals dicht, om door niets belem
merd te worde». Alles aan den inau was
leven en beweging; echter teekeude zyn gelaat
co» werkelijk indrukwekkende kalmte.
William knikte mij veelbetcekencnd toe.
Nu gaat het er op los,'' zeide hij, en by had
gelijk.
Wij waren een dicht kreupelbosch ingeloo-
pen, van alle kanten beschut, en myu vriend
cn ik waren nog allyd in liet onzekere wat
onze geleider voorhud. Nu wendde hij zich tol
ons, op den Plymet wijzende, en zeide met
gedempte stem. zoodat die bijna door het ïui-
schcn van den stroom gesmoord werd
-Daarboven schuilt by, dien wy zoeken,
groote redenaar, de staatsman die
zorgt voor de belangen van gansche
volkeren of de onderwijzer die in da
kleine maatschappij zijner school tot
kennis en deugd wil opleiden en bo
venal opvoeder wil zijn, de predikei-
voor groote scharen of do vrome
moeder die in haar huis alles tracht
to wezen voor man en kinderen.
"Wat schittert in de wereld is niet
altijd het grootst en nuttigst. Gemoe
delijke trouw en volhardende ijver
zijn dikwerf oneindig meer waard
dan groote gaven van geleerdheid en
vernuft. Menigmaal deed de slinger
van een herdersknaap meer dan het
slagzwaard eens konings. Het zit niet
in de veelheid en groothoid der ta
lenten, maar in de gehoorzaamheid,
trouw, toewijding, waarmede gij ar
beidt en het u toevertrouwde gebruikt.
Klaagt daarom niet over het be
perkte van uw werkkring, bet geringe
van uwe betrekking, maar klaagt
over uw gebrek aan ijver en liefde
on trouw.
i- do. tóïaii'ios' -U
schonken, tot eigen en anderer nut.
Begraaf geen enkel in de aarde, laat
geen enkel ongebruikt, vragend: wat
zal ik, of wat zal het baten?
Winst doen met hot u verleende
verrijkt hart en leven, maakt u tot
grooter dingen bekwaam.
En hebben wij allen nu geen reden
om ons te schamen, om ontevreden
te zijn over onszelve, ora met vasten
wil ons beter voor te nemen? Hoeveel
tijds is er al niet weggedroomd, weg-
gebeuzeld, weggedarleld van dat kost
bare leven?
Wat hebt gij met uw gaven en
krachten, met uw geld en goed ge
daan voor uw naaste, tot leniging
van zooveel nooden, tot bestrijding
mijnehoeren, zooals ik uit alles moet opmaken
En wij moeten hera in zyn nest opsporen."
-Maar," viel mijn vriend in, ik begrijp
het volstrekt niet."
-Ik weet het," zeide Carpe, knikkend.
-Do vent heeft aan den rotswand, waarlangs
de telegraafdraden loopen, den draad van de
maatschappij waar gij gewoon waart uw telo-
grammen te laten seinen, doorgesneden vangt
met een telegrafilcb toestel, dat hij waar
schijnlijk van zijn vroegoren patroon te Nar
row sburgh gekocht heeft, het telegram op eer
het verder gaat, en heeft op die wijze ook het
leugenachtig telegram ann uwe bijkantoren
aftezonden. Een medeplichtige wion hij nauw
keurige aanwijzingen heeft gegeven, heeft bel
geld afgehaald, en mogelijke zwarigheden
heeft iiy in de plaats van uw vader, door zijn
telegrafisch antwoord uit den weg weten to
ruimen.
Ik keek verbaasd naar de steile wanden op.
-Maar wie kan daar boven komen?"
Wij waren de ro,s omgeloopenaan den
kant van den spoorweg was zij glad en steil
van den stroom al, was zij ook niet te be
klimmen.
-Hm reide mijn vricDd, toen wij onze
verkenning gehouden hadden, -daar ksn geen
mensch tegenop; dot's onbeklimbaar.
-Des te veiliger is het boven," zeide
Carpe, zonder verdero opheldering.
Eindelijk hielden wij halt tegenover eeno
plaats, die de eenige. althans twijfelachtige
raogelykbeid van beklimming aanbood, daar
voor 't overige de wanden glad en lijnrecht
omhoog liepen, liet was een smalle kloof, die
verder, den stroom opwaarts, eenigsziiis biee-
L. -A_. SAtVJEN.
Deze Courant verschijnt iedcren Zaterdag.
van zooveel zonden, '.tot opbouwing
van zooveel -wankelend!
Iladt ge een hart om mee te ge
voelen, meo te lijder, een hart tot
helpen bereid?
Wat hadt gij niet
veel kunnen doen doe
verloochening, door
beeld voor betrekkingen en vrienden
voor velen om u heem»
En als gij dan v(n wat gij ook
deedt, aftrekt wat gedaan was uit
ijdelheid en eerzucht ten wat ook geen
zegen kon geven, Kórrend en prui
lend en zuchtend eft klagend wat
blijft er dau over da», den toets kan
doorstaan
Daarom, uzelven herzien, uzelven
aangegrepen. Zoek qe rechte mensch
op do rechte plaats':n zijn, zooveel
iu u is ten zegen Ie t*jn voor velen
opdat gij vrede moogr hebben als de
levensdag ten einde i^Rppdut ge uwe
plaats niet onnut hej beslagen, op
dat men vau u kutifc.peggendie
leefde niet tevergeefs.
toluVc T*
tlu ccu'TvtgU--ióok reeds voor
dit leven: wat gij zaait, zult gij
maaien. Geen wet is "'aster dan deze.
Wie wél doet, wel ontmoet: den
trouwen arbeider zal zijn loon niet
ontgaan.
En de tijd der rekenschap, der
verantwoording komt'zeker, wanneer
een ieder rekenschap zal worden ge
vraagd van het hem geschonken©,
meer van do vlijt dan van den tijd,
meer van de trouw dan van de
vrucht.
der werd, waardoor de beklimming van daar
uit gemakkelijker, ten minste mogelijk word.
-Daar moeten wij op," zeide de agent
met den vinger haar do spleet wijlende, -an
ders is er geen weg."
-Maar als de vent hoven is en ons over
rompeltvroeg mijn vriend,
-Dat zal bij wel laten," antwoordde
Carpe, «dan zou hij zich zelf verraden, cn zou
den wij eenvoudig de lotsleilie laten omsin
gelen ora hem to laten uithongeren. Hij laat
ons wel boven komen daar twijfel ik niet
aanmaar dun komt het er eok op aan hem
te pakken te krijgen. Want als. wij hoven in
de val loopen, dan komen wij cr met lovend
af, dat is evrn zeker."
-Een mooi vooruitzichtf' dacht ik. Mid
den in Ameiika, op eone bijna onbeklimbare
rots door een schavuit doodgeschoten en door
zon, maan en sterren beschenen te worden,
zonder dat t'iiuis iemand kon vermoeden waar
ik eigenlijk gebleven was!"
Maar tot nudenkon was hier geen tijd voor
alles ter wereld had ik niet willen terugtreden
De over rotsklompen springende stroom wat
spoedig doorwaad en wij stonden tot over de
knieën in het water, voor de aangewezen
kloof. De ageut werd, als de lichtste, vooruit
geschoven.
Mijn vriend volgde hem. door mij met han
den en schouders ondersteund, on eindelijk
klauterde ik met moeite hem achterna, nu
eerst inziende hoe goed bet geweest was, dat
ik als jongen in mijne bergachtige woonplaats
zoo dikwijls, bij mijn eigenzinnig beklimmen
juist van de steilste rotsen, mijn bioek had
gesclioui d.
Zie je daar niet rechte voor de grijze
kolomkachel die bleeke lange gestalte,
die naar de M. 1.90 loopt? die uct
dat peervormig hoofd en lange dunnV
nek (alsof het een aspirant voor de
guillotine is) op de breeds magere
hangende schouders, waaraan een
paar verschrikkelijk lange abnormale
ai men hangen, zijn -bul" getooid mei
do. groenachtige zwarte pet met blin
kende 'klep. waaronder bavrozen pin-
achtige haren als versleten resten van
piumccrborstels neerhangen, twee git
zwarte oogen mot dito dikke spits-
Yormig uitloopende wenkbrauwen,
waartusscheu. de lange verwaterde
neus (semitiseh. model) met beweegbare
onrustige neusvleugels* .daaronder de
opening der -vcrdanurigs-anstalt" ter
breedte van circa li c.M., die u een
tanden, bij het mi.feSto TacÈfo \b zi
geven, dat alles omzoomd met een
rossig stoppelachiig gewas van acht
dagen en het geheel als zinnebeeld
van 's menschel ij ke volmaaktheid, ge
sierd met twee platte, groote, zich
van het hoofd verwijderende kraak
beenachtige, vleeschlooze, soelsche
ooren, misplaatste klankborden van
een dicimeter kwadraat; zie je hem
daar omringd van een clubje van zes
zijner standgenooten, allen in den
tradilioneelen blauwen kiel, hem aan
starende en het zich uitproestend van
lachen, dat Hannes ze hier de
worheid zö zit! Hallla, die heeft de
gemecnlebelangens bij de kop, en zegt
het er ongelogen neer.
Meermalen drong mijn wel krachtige, maar
ongeoefende vriend, wiens vingers begonnen
te bloeden, mij zoo dicht op den hals, dat ik
niet anders dacht of wij gingen weder naar
beneden in de Susquehanne. die, daar ik ge
scliiedcnissen van Indianen bad gelezen, altijd
ie's zeer aantrekkelijks voor mij bad.
Eindelyk had do agent; die als eene kat
klom. de kruin bereikt en stak even het hoofd
boven den rotsrand uit, dat hij echter bliksem
snel terugtrok. Het volgend oogenblik had hij
de revolver uit zijn zak te voorschijn gehaald,
en hield die voorzichtig, loerend omhoog ge
richt.
Het was een alles behalve aangename toe
stand. Ik klemde mij ami den rand van liet
nauwste gedeelte der kloof, niet m staat de
hand naar mijn wapen uil le strekken; in hot
breedere gedeelte zocht mijn vriend een weinig
adem te halen, en boven hing, ieder oogenblik
in gevaar van naar beneden geslingerd to
worden, de geheime poüacagaut. Eeuige
oogeublikkcn verliepen in angstige spanning
alles bleef rustig. Nu verhief de agent zijn
pet en den loop van den revolver boven den
rotswand niets bewoog zicb luj stak voor
zichtig het hoofd omhoog, daarna volgden zijn
lijf en zijn voelen toon lag hij boven. Mijn
vriend, wien hij een meegenomen teugel toe
wierp, wist cr nu oek op te krabbelen,
on na eenige minuten stondon wij alte drie
diep ademhalend achter een rotsklomp.
-Ik beb bem gezien," fluisterde Carpe,
-daarboven aan de andere zijde, Hij keerde
zich juist om, maar hij schijnt mij met opge
merkt te Lebben."
Op dcc gescheurden, met enkele boomen
Het kwakwater is de hoofdfactor van
's mans beredeneerdheid, met een ge
voel van trotsche eigenliefde rammelt
hij maar door, en heeft het woordje
»ik" de hoofdrol, om zijne persoonlijke
flinke, goed do ordachte redeneering
beter lot haar recht te doen komen.
Kijk daar gooi t ie warempel alweer
een driecentent ertje in het verdroogde
keelgat, haalt den half versleten, doch
goed gevulden tabakszak te voorschijn,
vaaruit hij met een eigenaardig soort
van slag bet vierde gedeelte in drogen
vorm in zijn kauworganen doet vei-
dwijuen, draait in herkauwende bewe
gingen de droge massa van links naar
rechts en visa versa totdat het uitheem
sche product mot behoorlijk vocht ver
mengd, allengs den vorm van een poot-
aardappel heeft aangenomen en ter
hoogte van date ld0" (and ter ruste
komt. -cm-hier het heerlijke uitzuigings-
proccs te ondergaan, en de zich af
scheidende pittigheden in waterachtige
'substanties opgelost Aen innerlijken
mensch, streelend doen)genieten. m
fin,» «Kè*r/;,.g
spiertjes, die van het geheel zijn afge
dwaald ter desinfectie gratis aan het
publiek te lourneeren, doet eene
slikachtigo beweging alsof hij het zoo
even genotene op eens wil verorberen
knijpt een oog half dicht, maakt een
samentrekkende en tevens zuigachlige
beweging met den moud, alsof hij flui
ten wil, strijkt met zijn linkerhand do
rechter onderkant van zijn kiel onder
den arm in de hoogte en vervolgt zija
aangevangen rede, al gesticuleerend
«As ik d'rin zaat, zegt hij, zeu wo
zonne beroerde weg :iie hebbe! kiekt
is op de stasie an, *t is potdgod
geklaagd zóveul geld as de kels dor
an eweg gesmet© hebbo, cn worrum
begroeid»» rotsbodem was het moeilijk voor
uitkomen, en terwijl wij juist in eene kloof
voortkropen, zouden eenige revolverschoten
genoeg zijn geweest ons voor altijd van da
aarde to doen verdwijnen.
Wij hadden de richting van den door den
spoorweg begrensden rotswand ingeslagen.
Na omstreeks een kwartier voorzichtig voort-
gekropen te zijn, hadden wij dien bereikt.
Hier waren wij in de nabijheid van de telegraaf
en één blik daarop gewoi pen was genoeg om
ons ie overtuigen dal de agent gelyk had go-
had. Een der draden was doorgesneden c-n
door een. do electriciteit blykbaar niet gelei
dend, lichaam verhonden maar aau de beide
uiteinden waren twee goleiddradeu vastge
maakt, dio, in eene gleuf gelegd, van ondeien
af voor bot 0Dgewaper.de oog niet zichtbaar
waren.
't Was duidelijk de bedrieger had de tele
grammen opgevangen en daarna verder ga
zonden. terwijl hij er zelf ook kon opgeven
zojwel als elke andere ophouden of naar zyn
goedvinden veranderen.
Nu was hei een gevaarlijk werk de plok
te naderen waar de bedrieger zijno toestellen
geplaatst had. Zoo\eel was zeker: troffen wij
hem aan terwijl hij bezig was, dan was een
strijd op leven en dood onvermijdelijk. l)e
draden strekten ons tot gidsen. Na ongeveer
twaalf schreden, brachten zij ons aan een om
hoogstekende» rotsklomp en van darr blijk
baar naar eene lager gelegen plek. Cmpe hief
den viDgcr op.
Wordt ceredgd.