Scherps Wapenen, ZATERDAG 12 OCTOBER 1895. ZESTIENDE JAARGANG. No. 41. Abonnementsprijs per kwartaal. ▼oor Venray franco per post voor liet buitonland afzonderlijke nummers Uitgever: L. -A_. SASSÊN. Prijs der Advertentiën: van 15 regels 30 e. elke regel meer 6 c. greote letters on vignetten naar plaatsruimte. Adverteutiën, 3maal geplaatst, worden 2maal berekend. Deze Courant verschijnt iederen Zaterdag. Advertentien of Ingezonden Stukken gelieve men 's Vrij dags vóór 2 uur 's middags to bezorgen aan het Bureau van uPeel en Maas" te Venray. Slot. Goede hemel, vat staan we hier nog op een laag standpunt van zede lijke ontwikkeling, al doen wij ook niet aan bloedwraak, en al hebben we de leer van »oog om oog en tand om tand" vaarwel gezegd. Wij wieken ons met de tong en dan liefst onder getuigen, waarbij we dan alleen maar te zorgen hebben niet in de trouwens zeer wijde mazen van het net der strafbepalingen ver ward te raken. Ja, ook 's menschen wet bedreigt straffen tegen boleediging smaad en hoon; doch men kan heel wat zeggen do j'.mV.üi -vtt np icNiand k-XJ'. ■wie dc kunst vei staat scherpe woor den op de moest kwetsbare plaats te doen binnendringen, hij kan zijn slachtoffer bijna vei moorden, zonder dal er een haan naar kraait. Doch God laat zoo niet met zich sollen. Het ware beter voor hem dat hij niet geboren ware, zegt Je Heer van den kwaadsprekerhy verdient met een molensteen aan /en nok in het diepste der waterejf te worden neergeworpen. Den eeuwigen rechur ontvlucht men niet door de mazen oeeu. l^euilleton. De gelukkige ongeluksvogel. i. Er is geen ongeluk zoo groot, of er is een geluk hij," is men wel eens gewoon te zeggen. 01 dit nu altijd waar is, willen wij in hel mid den laten, maar zekei is hel d it hei gezegde au toepassing is op do geschiedenis van Klaas Sukkel, dio juist door de ongelukken, welke liern trollen, een zeer gelukkig man werd. lvluas Sukkel, dut wus zoo door zijn vader bepaald, zou met de muz.ek '.ijii brood moeien verdienen. Als jongen van aolit jaren hamerde hij al op de plano, tol groote blijdschap van zijn vader, die niet minder dan een tweeden Mozurt in hem zag. Maar daar had up zekeren dug een groot onheil plaats; er brak namelijk brand uit bij do familie Sukkel, een groot deel van den inboedel verbrandde, waaronder ouk de piano, eu met spelen was net dus uit, want aan het aanschellen van een nieuwe piauo viel vooreerst met (e deuken. Dut was een harde slag voor onzen kleinen kunstenaar, maar tegelijk een geluk voor hem want nu haalde zijn vader de viool van zolder, die nog van grootvader afkomstig was. Hij bracht die zoo goed en kwaad als liet gmg m orde eu zei tot zijn jongen-Nu moetje dan maar eens op de viool ja geluk beproeven." En Klaus had er geluk mee. Zyn ouderwij zer, don directeur van het stedelijk muziek corps, overtrof by al spoedig, en het duurde niet lang of hij spselde in zijn woonplails, iu letterlijken zin, dc eerste viool. Oudor gewor den begon hij den vurigen wensen te koeste ren om het 8ludje zijnor inwoning vaarwel te zeggon, en in do dichtbij gelegen residentie zijn muzikale talenten beter te ontwikkelen. Vaak ook wordt veel kwaad ge slicht met woorden, enkel eu allcea om zijn geestigheid aan den dag te leggen, uit ijdelheid. Geestigheid is eeue kostelijke gave, maar eene zoo hoogst gevaarlijke, dat menigeen reden gehad heeft om te wenschen, dat hij haar niet mocht bezeten hebben. Iemand, die op het juiste oogen- blik; in een van vernuft getuigenden volzin of mot een verrassenden woor denkeus iu staat is iets te zeggen, waarnaar men moet luisteren, kan gewoonlijk niet nalaten die eigenschap des geesles in helder daglicht te doen schitteren. Zeker beeft hij die gave ook niet te verbergen, 't Is slechts de vraag en het antwoord moet ons oordeel beslissen met welk doel, uit welk doel, uit welk beginsel hel geschiedt. Is het om met de spranken van zijr. veruuft anderen aangenaam to zijn, dan bewonderen wij hem en eeren wij hem als een weldoener; is liet &1ÏÖ >.n o:t; te'ttvtf»» iioe hoog hij boven ons staat, dan is de waardeering gering. Kn wanneer nu ecu geestig man zijn werk er van maakt door onbaimharligen seherts ten koste van een minder bevoor rechte de lachers aan zijn kant te krijgen, zonder cenig gevoel voor het lijden, dal hij o. n ander doet onder- g-aan, moeten wij dan niet tot du erkenning komen, dat hij, ondanks zijn vernuft, zeer laag staat, veel lager nog dan het slachtoffer zijner pi.,Ion, dat verduldig die scherpe aan vallen verdraagt, des te lager nog Maar daarvan wilde zijn vader noch zijn onderwijzer iels weten en zoo moest Klaas nolens volens iu liet stadje blijven. Toen bij twe.ontwintig jaar oud was, trut hem opnieuw een sla; van bet noodlot, want plotseling stierf zijn vader. Maar ooit dit werd een geluk voor hem. Nu was niets moer in staat hem van zijn plan terug te houdcii. Met zijn viool onder den arm, cn zoowat een gulden of tien op zak, trok bij naar de residentie. Het was al donker toen Klaas daar aan kwam. De geheele siad was in foesidosch, de huizen waror. versierd, er werd gevlagd on geïllumineerd. ilct verlovingsfeest van do oudste prinses werd namelijk gevierd, en tal van vrcemdoliugen waren o vergok amen. Al nar hoe mooi hij dal alles uok vond, het had ook weer zijn schaduwzijde, want uicl do gruoto diukte wus alles vol en ci was nergens een kanoer, nergens cell bed voor hcui to vinden: alles was bezet Wat moest liij nu beginnen? In ieder geval moest hy zijn maag, die mooi begon le jeu keu, IcvtcJen stellen. II«j kocht met dat duel een stuk brood eu een stuk woist. Nu vei stond de vrouw van den slager uit muntend do kunst om iemand uit tj beuren, eu zoo kwam liet dat Klaus lia.ir den minder pleizierigon toestand mededeelde, waarin hij zich voor 't oogenblik bevond. Eu terwijl hij dal zoo aan de vrouw verleide, moikte hij niet eens dat er Ook een jong meisje iu den winkel was gekomen, die alles aangeboord had, wal by zeide, en keek dan ook vreemd op toen bij een lief nieisjessteiumetje achter zich hoorde zeggen: »U zou bij ons wel wat kunnen vin den, als u met eou klein kamertje terroden is. Verrast keerde Klaas zich om. en onver holen verbazing toekende zich op zijn gelaat, toen hy do spreokstor aanzag. Het was eon allerliefst meisje, zoowat van duizend weken, daar gewoonlijk de pijlen daar gericht worden, van waar men geen weder- aanval te duchten heeft. Gemis van karakter. Zeker kan ooit een scherp en gees tig woord goed tc pas bomen, doch dan is het in het geheel niet onver schillig wie liet uitspreekt, op welken toon dit geschiedt en onder welke omstandigheden. Wanneer het vlijmend woord niet geuit wordt om goed te doen, door iemand daartoe berekend eu daartoe gerechtigd, is het uit den boozo en moet natuurlijk voel kwaad stichten. Men ondervindt het alle dagen, ieder in zijn kring. En dan ontmoet men er nog zoo- velen, die aanspraak maken op gees- liglieid, en zich doodeenvoudig grof tooneu. Deze zijn niet met een lan taarn te zoeken, maar jjcmakkelijk in gewone omstandigheden te vinden. Hunne pijlen treffen niei. Maar op den duur wrmoeien zij het doel waarop zij get.Af1t w-ovdon. Am do cciio i-ijuo iüci< ont stemd, aan de andere nijdig, en het gevolg is stoornis in den vriendschap- pelijken omgang, terwijl hij, die op dergelijke wijze zijn tong misbruikt, vaak onder de algemeeuo minachting valt. lid vee in (Ie llei'fslwciilc. Nu de zomer ons verlaten heeft en de herfst is ingetreden breekt er voor het vee in de weide weder een min een mooi figuurtje, net gekleed, met een aller liefst kopje en alleraardigste o.igon. Eer Klaas nog mot zijn antwoord gereed was, zeide de slagersvrouw tot hein »U kunt het aanbod gerust aannemen, mijnbeer. De weduwo Mijnhard en haar dochter Bertha zijn brave menschen, en u kunt nergens beter terecht dari daar." Maar die aanbeveling was geheel overbadig. Klaas zou liet zonde gevonden hebben om een aanbod, hem door zoo'n engel van meisje ge daan, af te slaan, cu gmg met haar mede naar buis. lin zoo werd dan weer voor Klaas het on geluk, dat hij nergens in de stad onderkomen km vinden, de aanleiding tot een groot geluk, w ml niet alleen werd hein oen aardig ka meiijo aangewezen dat. hoewel uiet groot, •och zeer genefeiijk was, maar moeder en dochter wedijverden in vriendelijk beid en dienstvaardigheid; en hij was overgelukkig in de nabijheid te vertoeven van iemand, die zoodia bij baar zag, een gevoel bij hum bad opgewekt, waarvan bij zich /elf nog ter nau- wemoOd behoorlijk rekenschap kon geven. Hen Ira was weldra het middelpunt zijner gedachten geworden, want zag inj haar niet in werkelijkheid, dan stond huur beeld hem toch voortdurend duidelijk voor den geest. Maar van rozengeur en maneschijn kon hij niet leven, cn hij was nu ai viei dager, in de residentie, en bet was hein nog niet gelukt, do eeue of andere betrekking hij een ui chest le krijgen. Er waa nergens iets voor hein dat huil hij overal ten antwoord gekregen. Dit stemde hum mismoedig, en om die sombere bui te verdrijven, greep inj. daar Bortlia er uiet was om hem te troosten, naar zijn ge liefkoosd ius'.rument, de viool. Hy was weldra zoo geheel in zijn spel ver diept, en er zóu mot hart en ziel by dut hij niet eens merkte, hoe de deur zachtjes word der gunstige tijd aan. Door het afnemen van lucht- en bodemtemperatuur vermindert de groei kracht der planten, zoodat ook de voedselvoorraad voortdurend afneemt. En niet alleen de hoeveelheid, maar ook de kwaliteit van het gras ver mindert, want het vee zoekt het beste steeds uit en spaart zoo het minder goede over. Voegt men hierbij de ge ringere verteerbaarheid van het over blijvende, dan is hot duidelijk, dat do voedinysloestand steeds ongunstiger wordt. Nu moest die toestand eigenlijk be ter worden, want daar de voorraad geringer is, kost het veel meer moeite voor het vee om zich te verzadigen, dan wanneer het gras volop voorhan den is. Het vee moet dus meer arbeid verrichten, om do maag gevuld te krijgen. Daar komt bij, dat die ar beid door het korten der dagen in minder tijd moet verricht worden, terwijl de geringere verteerbaarheid maar inspanning van de spijsverte ringsorganen v.ordert. Hoe grooier het verschil in tempe ratuur is lusschen ons lichaam en de ons omringende lucht, hoe meer warmte we door geleiding en uitstra ling verliezen. Voor het vee geldt hetzelfde; naar mate de nachten langer en kouder worden, moet het meer warmte voort brengen en uit kost eveneens arbeid in hot lichaam. Meer werk verrichten cu minder gevoed worden, dat gaat ten koste van het lichaam en dat is iu den regel ook al hooi spoedig merkbaar. En wat het vee schaadt. is nadeel voor den eigenaar. Daarom zorgen sommigen er dan ook voor, dat de beste stukken het laatst afgeweid worden en geven ze wat krachtvoer toe in het land, waar door tevens de overgang tot stalvoede- ring geleidelijker wordt. Indien er geen loopstal aanwezig is, wordt er een hoop stroo in het land geplaatst; de dieren zijn dan uiet genoodzaakt den langen nacht op den kouden grond te liggen; het groote warmteverlies, dat toch weer door voedsolopname moet gedekt worden, gaat men hierdoor tegen. En wanneer de gelegenheid hiervoor niet beslaat, kan men toch al veel van de nadeeligo gevolgen weg nemen. door des avonds een Hink dek op le leggen. Dit veroorzaakt twee keer per dag wel eenige werkzaamhe den, maar dit is zoo erg niet, daar de moeite wel beloond wordt. Ileeft men in de weide een plaats waar men de dekken kan opbergen en drogen, wan neer het noodig is, dan heeft men ze bij de hand en daar wordt het heel veel gemakkelijker van. Een veeliou*icr, EG* m»g x.i al zttr^ - aan zijne dieren besteedde, had op een geschikte plaats een paal in de weide gezet, die tevens als wrijfpaal diende In het boveneind waren een aantal spaken gestoken, waarop een kegelvor mige kap van latwerk rustte, die rmt asphaltpapier gedekt was. In dat kapje konden de dekken geborgen worden en zoo ze nat waren, werden ze aan do spaken gohangen om te drogen. Ilot vee kon er natuurlijk niet bij komen, en om hot opbergen gemak kelijk te maken, waren er aan de paal opengedaan en 'Bert,ba binnenkwam. Zij was dun ook heel stilletjes binnengekomen om heru niet te storen, maar ook om geheel ongehin derd van zyn heerlijk spel te kunnen genieten want Klaas was door gelukkigen aanleg, dien hij door voortdurende oefening ontwikkeld had, inderdaad een meester iu het vioolspel geworden. Toen hij ophield, kon ze niet langer zwijgen maar riep opgetogen uit: -O wat hebt U me een pleizier gedaan om me uw spel te laten hooreu. U wordt zeker in onze stad al bed spoedig ecu gevierd kunstenaar. Had Klaas aangenamer verrast kunneu worden? Ilalf lachend, half ernstig antwoord de hij "Ik hoop hot, maar liet heeft er nog niet veol van, want vandaag nog beu ik overal afgewezen." -Omdat men u niet. kent, omdat men u niet gehoord heeft," hernam Bertha levendig. «Maar had êOn van do hoeren u gehoord, zoo- als ik in dit oogenblik. dir. ZOUdt ge ongetwij feld al aangesteld zijn. Nu, ik wed dat men binnen een week om u vechten zal." Klaas zag haar onggïoovig anti en vroeg: lloe zou u dat wonder tot stand brengen f" -O, dat is dood gemakkelijk," ant woordde ze. "De gravin Bnrielst iu, die in onze kunstenaarswereld grouten iu vlood heeft, stelt al belang in u." -Hoc is dat mogelijk ken die dame niet. niet eens van naam." «Maar de gravin kent u wel. Gij weet natuurïyk met, dut mijn vader haar rentrcees ter is geweest eu daardoor kwam ik reeds als kind daar bij die groote dame, die zelve geen kinderen heeft en er veel van houdt, nu en dan spelen. Zij heeft mij allerlei handwerken laten lceieu, en na ben ik baar nog al eens van dienst als er kant of borduursels, die zij veel draagt, te vei stollen valt. Zoodoende heb ik haar juist alles wat u me van uw levens loop hebt medegedeeld, haarfijn overgebracht. Ja, nog meer heb ik gedaan, ik iicb een leu gentje om bestwil verzonnen, en haar gezegd dat ik u al bad hooren spelen en over uw kunst verrukt was. Maar nu heb ik u hooren spelen eu kan met een gerust hart het uur to geraoet zien, waarin ge de gravin een pro-f van uw liuast moot laten hooren. Zo verwacht u morgen om elf uur. Ik zelf zal u by haar brengen, inaar ge moet één ding beloven, de gravin, datzelfde stuk voor te spelen, wat ik zooeven van u gehoord heb. Wilt ge dat doen? Of hij dai wilde doen? Met traaen in de oogen drukte hij haar de hand. »De gravin geeft Zondag een concert. Er koinen dan een aantal gasten. Is ze over u tevreden, dan vraagt zy u zeker om dan ook bij baar op le treden, en zult ge reeds op dat concert gelegenheid liebbsn, om n voor allen, die hier naam hebben op het gebied van Lunst te laten hooren. I)an is uw fortuin gemaakt.' Hoe betouverend dat klonk, uw fortuin ge maakt, eu dat uit zulk een lieven mond. Wolk een omkeer in zoo korten tijdVoor een uur nog neerslachtig over de teleurstelling van overal afgewezen to wo«den. en nu gelukkig in hot zekore vooruitzicht van eeu zijner vurigste wenschen vervuld te ziee. Niet zonder eenige angstige gemoedsaan doening begaf de jonge kunstenaar zich don volgenden morgen naar de statige woning van de hooggeplaatste dame. met zyn vioolkist onder don artu. De oude bediende, die hem to woord stond, zeide d.it de gravin reeds gozegd had, dat zij hem verwachtte en ging hem voor naar een vertrek waarin eene oude dame met een vnondelijk vooi komen piano zat te spelen. Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1895 | | pagina 1