De Doos van den Markies.
Z ATERDAG 2S MA ART 1895.
ZESTIENDE JAARGANG.
No.
Abonnementsprijs per
voor VliNUAY
franco per post
voor liet buitenland
afzonderlijke nummers
kwartaal
50 c.
Uitgever:
Ij. a. sassen".
Deze Courant verschijnt iedcren Zaterdag
Prijs der Advertentiën:
van 15 regels 30 o.
elke regel moer 6 c.
groote letters en vignetten naar' plaatsruimte.
Advertoutiën, 3maal geplaatst, worden Smaal berekend.
Advertentien of Ingezonden
Stukken gelieve men *s Vrij
dags vóór 2 uur 's middags
to bezorgen aan het Bureau van
••Peel en Maas"* te Venray.
Zij, die zich voor het
volgend kwartaal abon-
neeren, ontvangen de nog in deze
maand verschijnende nummers
gratis.
Gelukkige en ongelukkige
Huisgezinnen.
Men kan wel zeggen, dat de gan-
sche wereld uit huisgezinnen bestaat,
want bijna iu elk luns woont eeue
familie, beslaande uit vader, moeder,
kinderen en dienstboden, ja cr zijn
zelfs huizen, .die door twee en soms
nog door meer gezinnen bewoond
woiden. Maar houvelon zijn er onder
dat onnoembaar getal huisgezinnen,
die waarlijk gelukkig zijn? Gelukkig
zijn, nomen wij hier niot op in den
volstrekte» zin van het woord, maar
zooals men het gewoonlijk verstaat.
Want overal waar menselien wonen,
treft men gebreken <n onvolmaakt
heden aan, die echter niet altijd van
dien aal'd zijn, dat zij het huiselijk
geluk, merkelijk benadeelcn. Een huis
waar nooit iels van dien aard voor
valt, zal wol een witte raaf zijn, en
dcszells bewoners, bij do Heiligen
kunnen vergeleken worden. Zulke
huisgezinnen hebben er zeerveel be
staan en nog ten huidigen dage vindt
men er, waar men zoo gelukkig met
Feuilleton.
NOVELLE
uit den tijd van Maria Theresia.
Terwijl aldaar de jonge tuinman zich door
hel gevrel van slaap had la'eu overmeesteren,
wandelden in een dei schaduwrijke lanen vau
het park twee dames, d:c in ecu druk gesprek
gewikkeld waren; buide waren jong, beide
zichtbaar' van hooge» rang. en toch geheel
verschillend iu gelaat en voorkomen. De
ouds'e was eeue IroucUe gebiedende gestalt";
zachlbloiid, lichtgupueJcul haar bedekte een
h jufd met edelo trekken, schitterende oogeii
en eeii goedaardig lachen rondom den welge
vormden mond. Ku tocl: lug op d it gelaat,
hetwelk zich vriendelijk lot hare gezellin boog
eeue uitdi ukkiug vhii ui justeit, welke iedereen
aanstonds in liet oog moest, springen. Ken
eenvoudig kleed niet. vi-ndblauw overkleed
omgaf hare gestalte, als sleepte zij een pur
peren mantel achter zich, cn voor het
purper was de draagsto" geboren, w,mt hut
was Maria Thereaia. keizerin vim Oostenrijk
en koningin Van Hongarije -zelve, dio.met
hare eereduino, do jonge gravin Falkenhurg
in vertrouwelijk gesprek eoue morgenwande
ling deed.
-liet. wordt, tijd dat wij tcrugkeeren,
Ludmiila," /.oido zij een zijpad iijslaande; liet.
BUV voor liet onthijt nadert en graaf Voslau
heeft eenigo in\loedrijl(e magnaten uitgenoo-
digd, anti wie hij mijn half incognito bekend
zal maken, voordat ik hot morgen in de ver
gade ring dos adels geheid ontsluiere. Ach
Ludinillu, liet is ecu zware gang, dien ik doe.
elkander leeft alsof daar reeds de
vom-smaak werd genoten, van hot
eeuwig Geluk des Hemels. Zulke ge
lukkigen treft men in allo standen cn
rangen der christelijke Maatschappij
aan, zoowel onder de armen als onder
de .schatrijken, en onder de gewone
burgers. Maar toch onder deze laat-
sten wel het meest.
Het geld maakt ijen monsch op de
wereld niet gelukkig, ïooals velen
van meening zijn, maar de tevreden
heid des hanen, welke voortkomt uit
het bewustzijn, dat men zijn plichten
als christenuiensch zoo goed mogelijk
volbrengt. En omdat iedereen dit doen
kan, zoo kunnen ook allen aan dat
geluk deelachtig worden, en dit zou
ook het geval zijn, wanneer in de
huisgezinnen daarop meer gelet werd.
Nu zijn er Tele, en mogelijk wel de
meeste gezinnen, die ongelukkig zijn.
en sommige zelfs diep ongelukkig.
Hetwelk des te meer ic betreuren is,
omdat God, het huiselijk geluk niot
alleen wil en verlangt, maar ook alle
middelen aanbiedt, om dat geluk te
bevorderen, liet hangt (lus, kan men
vrijelijk zeggen, maar alleen van den
mensch zelf ai', of dat hij hier ge
lukkig of ongelukkig wil zijn. Want
do beproevingen dés Ilecren zijn, hoe
groot en menigvuldig ook, geen on
geluk te noemen, integendeel, wan
neer zij met geduld cn overgeviug
aan Gods wil worden ondergaan,
bereiden zij ons den weg naar den
Hemel, waar het een waren christen
maar om te doen is.
In het algemeen, kan men zeggen,
dal het ongeluk van een huisgezin
doch waartoe de booze man, zoo noemde
Maria Theresia en met ten onrechte
Frederik II koning van l'iuisen, en de Beier-
schc keurvorst dwingen! Doch mijne trouwe
Hungaren zullen hunne koningin tuiniers niet
verlaten, Ludmill.t
Wie koude zijne verhevene vorstin
zien. zonder door haren aanblik begeesterd te
worden?' riep I.udniiila. Iiidicn ik eeh man
ware, ik sprong oniuid O k voor uwe majes
teit in de bres!"
De keizerin wieip een half liefdevollen, half
plagende» blik «p h«t jmige mei-je, uit welks
donkere oogon schulksphheid cn levenslust
spraken.
-Hot is toch eigenlijk maar goed, dat
gij geen man zijl," antwoordde de keizerin
glimlachend; -uwe dolle stieken zouden mij
liCvl wat werk gegeven hebben, cli ik zou
niet zelden gedwongen zijn den trouyrsten
mijner dienaars des wegen gevangen le laten
nemen,"
-In eik geval zou mijn hart bij mijne
dierbare keizerin hl ij veil! betuigde Ludmiila.
Mtria Theresia drukte ontroerd de hand
der maagd, terwijl 7,ij vroeg.
-Kn zal uw Imrt.met evenveel trouw ann
de afwezige vriendin denken? Öf hebt gij ver
gelen. dat misschien reeds heden de door uwe
ouders gezondene begeleiding aankomt. die u
nuar het slpt uws v'aders in Bohème» brengen
moet, om daar uwe zieke moeder tot steun en
troost te zijn.
-Wel zie ik met kommer dat oogenbiik
van verwijdering te geinoel, ant woordde Lud-
mila, on toch noem it liet. goone scheiding,
wanf uw beeld, zal in on,uilwisehl>ure trekken
voor mijn geest blijven en, al liggen ook bur
gen en zeeën lusscben ons, zal uwe majesteit
evenwel hij, mij zijn."
-Waar hebt gij diit alles geleerd, meisje?
vroeg de vorstin; waarlijk, indien ik niot
voortkomt, uit gebrek aan brood
(levensbehoeften), gebrek aan liefde
en gebrek aan geloof.
Gebrek aan brc-cd. Waar de ar
moede zoo groot is, dat men zelfs
geen brood meer in huis heeft, of
andere spijzen zull-m kommer en el
lende niet onthteken. Want het lichaam
heeft zijne behoeften, die dikwijls zeer
dringend zijn. Gelijk de lamp zonder
olie niet kan bran len, en het vuur
uitdooft uit gebrek" aan hout, zoo kan
ook het lichaam z.-nder voedsel niet
blijven beslaan. 1I< t zal verzwakken
en eindelijk 6terven «Eten moet gij,
zegt een oud spreak .voord, of het zal
ras met u gedaan z;jn."
Daarom heeft oo-v de Zaligmaker
ons nietzonder reden leeren bidden.
«Geef ons heden ons dagelijksch
brood." Als wij da vragen, dau zal
God, die onzen nclotl kent, ons ook
iu zijhe oneindige [goedheid genoeg
geven om van té lt't/en. «Gij, Heer!
schrijft de psalmist](103, 14) brengt
uit de aarde voort, opdat
het hart van den 'rneuseh zou ver
sterkt worden."
Hoc komt hejh- dan, dat ofschoon
God zijne zegenende Handen dagelijks
over de wereld uitstrekt, er zooveel
huisgezinnen zijn, waar zelfs groot
gebrek aan de noodzakelijkste levens
middelen bestaat Het is zonder twij
fel zeer ongelukkig wanneer de nood
zoo hoog gesLegen is, want daaruit
ontstaan kommer en ellende. Eten
willen allen, eten moeten allen," zoo
wel de grooten als de kleinen, zoo
wel de rijken als de armen. Een
dag zonder eten doorgebracht, doet
wist, dat uw bait u uwe woorden ingeeft, 70u
ik verouder stellen, dat gij hij den markies de
la Tour "de geheele hoogeschuol der compli
menten dami'npeiT hadt."
Do jeugdige vroolgklieid had bij Ludmiila
«eeds weder do bovenhand gekregen.
«Ik hoop" dat uwe majesteit beter van
mijnen -smaak deukt!" riep zij uil; ecu ouder
wijzer die iedereen verachtelijk moet locschij
hen, een gek die zich inbeeldt onweerstaanbaar
te zijn en aller oogen tot zich to tiekken,
omdat hij meent zijnen ouderdom, zijne ge
breken en bespottelijkheden onder goud eu
bnllaiiteii te kunnen verbergen, uog liever
ging ik op de kuiJerbanken zitieu by den eer
waarden dorpsonderwijzer, als ik mg onder
richt behoefde."'
»G:j zyt 'gelukkig mijn kind, dat gij
vermijden kuut wie gij wilt/' zeide Maria
Theresia; -wij. vorstinnen', zijn zoo gelukkig
niet, onze -neigingen worden geluid en be
heosscht tl our' de staatkunde eil ik kan slechts
vrij de stem mijns harten volgen' in do liefde
lot mijnen echtgenoot Frans, tot mijn armen
zoon, dien zij ree-JS in de wieg van zijne kroon
Willen berotiYCM, en in dé genegenheid jegens
trouwe Vrienden, onder welke, liet zij ijl ver
trouwen gezegd, de markies de ia Tour up
eenmaal mot behoort."
-Als men van den duivel spreekt, is Lij
b\j u ol omtrent!" riep Ludmiila,vair Fuiken-
burg; -zie maar eens, uwe majesteit, daar
komt juist' nuze dappere salimi idJer aan cn.
naar liet scliynt, is hij liiet in de boste stem-
tl)e markies had zich in het paik willen be
geven, om daar ongezien met. behulp van zijn
zakspiegrltje, dat hij steeds hij zich droog,
zijn cemgszins in wanorde geraakt toilet in
orde to bridgennier, w einig verschrok hij,
toen hij de keizerin gewaar werd. Doch het
was te laat haar le vormijden.
reeds bitter wee. Honger lijden is
gewis een scherp zwaard voor ieder
een, maar vooral voor iemand die
met de zorg voor vrouw eu kinderen
belast is. 't Is hard voor een vader
om te hooren, dat zij hém een stukje
brood vragen, hetwelk hij hun niet
geven kon. Zulke toestand verdient
inderdaad ons medelijden.
Ja, men moet met zulke menschcn
groot medelijden licbbeu, maar wan
neer men nu de oorzaak van veler on
geluk van nabij beschouwt, dan is bet
niet te verwonderen dat er dikwijls zoo
groot gebrek geleden wordt. In de
meeste gevallen toch zijn zij zelf daar
van dn schuld. Zij bouwen een huisge
zin in de lucht, dat is, zonder de mid
delen te bezitten waarvan zij leven
moeten. Dwaze liefde en grcnzeloozo
lichtzinnigheid doen veleu het huwelijk
aangaan, waar de bedelzak reeds aan
don muur hangt. Zij zijn voor zich al
leen niot in staal de kost te verdienen,
en toch maar trouwen. Daarbij komt
dan nog dikwijls, dat men te traag is
om te werken, en het weinige, wat
men soms nog zou overhebben, maar
opgemaakt wordt. «Komt de dag,
zeggen die lui, brengt de dag", en zoo
gaat het van den eene'n tot den anderen
dag maar voorwaarts. Bijzonder erg is
daarenboven, en dat is tegenwoordig
ook niet zeldzaam, dat in zulke huis
gezinnen, de jenever-flesch ter dege
wordt aangesproken. Daaraan wordt
vaak tot den laatsleu cent toe besteed.
Slot volgt.
Maria Theresia deed moeite om vriendelijk
te schyuen.
-Ha! rle lieer markies! reide zij, terwijl
zij den hoveling hare hand te kussen gaf;
uaor liet schijnt deelt gij onzen smaak iu een
zame wandelingen?"
-Ik geef anders wel de voorkeur aan
eo» vroolijk gezelschap." antwoordde de mar
kies, -het bloed stroomt mij nog friscli en
jeugdig iu de aderendat ik heden tot de een
zaamheid getrokken werd. is. geloof ik, eeue
gunstige schikking van mijne gelukster; ik
zou hier in de plechtige stilte des wouJs mijne
hulde moge brengen aan de eerste en schoonste
der vorstinnen."
-WooAle». markies, niets dan woorden!
zeido Maria* Theresia, half lachend, half
ernstig, -waarom wendt gij uw invloed liiet
aan, opdat uw land mij zijne hulp vetluenb. in
plans van mimen tegenstander, den kcutvoisi
van lictoren, bij te springen?"
De markies scheen een uogeubllk geheel ui',
net veld geslagen, doch spoedig, hei ki.eeg anj
zijne bezinning en iep op lioogdi a vendun
toon
-Laat dat aait mij over, uwe majesteit
AI treedt ook Frankrijk Voor het uogonblilc
r.og p'igciischynlyk als bondgenoot uws v ij -
auds up. liet zal zich spoedig.undeis verklaren
Laat rny echter tot zoolang niet voor de zon
den mijner na'io boeten, en geloof aan mijne
Jiepc verkleefdheid tQn uwen opzichte!".
In dei) rug der keizerin klo.uk een onder
drukt lachen Ludmiila van Falkenhurg kon
zich niet, langer inhouden. Misnoegd wendde
zich Maria Tgej-esia om.
"Voiadiooiiiiig, uwe majesteit," riup liet
jonge mei.-ju ouder dun strengen blik der kei
zerin liiet. haie zucht lot lachen kampend ;-
maai' hui s'nal ook al Ie koddig, do pruik van
den lieer markies zit Iieefemaal scheef.
Do liovcling'verbleektu ouder net opgelegde
Iels ovcp hel spillen van den luin.
'l Is schier wwral de gewoonte den
tuin iu het voorjaar le spitten, hoe
wel de kleigrond er ongetwijfeld dank
baar voor zal zijn, wanneer hij reeds
in het najaar met de riek wordt om
gezet. Hel hindert volstrekt niet a!s
daarbij kluiten ontslaan, omdat de
vorst die toch uiteen doet vallen. In
het voorjaar kau dan het eigenlyko
spillen ten uitvoer gebracht worden.
Dc bedoeling van het spijlen is eea
tweeledige men maakt n.l. den grond
diep los, opdat de planten wortels zich
ongestoord naar omlaag kunnen be
geven en opdat dc Jucht, de warmto
en het water genoegzaam in den
grond kunnen doordringen. Deze dtie,
in \crccniging met een diep lossen
grond, zijn machtige factoren voor den
groet en waar zij de plantenwortels
onvoldoende kunnen bereiken, daar
kan van een energiek leven in den
grond geen sprake zijn.
Het spaten is hot besta middel on*
den grond voldoendo voor den groei
der planten los te maken, mits het men
verstand en op den rechten tijd ge
schiede. Met verstand: blijkens hun
wijze van doen, meonen velen nog, daf
spitten cn het bloot omwerpen van deit
grond zaken van gelijke beleekenis zijn
en toch is niets minder waar. Spitten
is niet een bloot mechanische werk
zaamheid, maar eischt wel degelijk
kennis en overleg,
Te vaak nog worden de spoten veel
te dik en te ondiep genomen en daarna
eenvoudig omgekeerd, zonder meer.
Welzeker, dat is ook spitten, maar hoe
in verlegenheid greep hij naar
blanketsel
zijii hoofd.
-Ik wist waarlijk nie'...." stamelde hij
doch het is waar, een lummelachtige tuiniers-
jongen legde opzettelijk lakker, iu mijn weg,
zord.it ik gevaileu heit eu daarbij is ntyii toilet
waai schyiilyk iu wanorde geraakt. Yersclioo-
ïiing. usve majisteil, dut ik liet gewaagd
heb
-Ontrust u daarover niet, heer markies,
sprak M;u ia Tneresia op goodigen to'-neen
ongeluk is zoo spoedig gekomen ook voor
u, spiivogel. Wendde zy zich op ernstige»
t-jou tot Ludmiila; overigens zie ik bij uiijne
getrouwen mot op Lel' hoofd, maar op tiet
hart."
-Ru het hart van den markies is als dat
der trou «sten uwer cinuerdaiiui:,'" liep do
eureduiiio, op* wie Uu terechtwijzing van de
vorstin juist n.et vevl indruk sc:.eeu gemaakt
lo nebben, fs het waar, hoer markies, z. u
vuer zycrtilitiUseli voort, ïs bet w.mr wat men
zeg u it gij u van do doos, u dooi* ham
in.'j :sumi geschonken en met haai pontes
versierd, skems tn-dient, nadat, gy cel biedi"
uw hoofd hebvoiuWoot, on gy mel de whurdeu
'ter cere van- Maria The-esi»! r een suuilje
-neemt
De markies poogde to lachen,'docli bracht
liet slechts tot ecu luolyken gryns,
-De jonkheid wout, wat jonklieid wil,
uwe majesteit," zeide hy-laat toch de lieve
jonkvrouw begaan Dal echter is de waarheid
dat uwe majesteit mij ieu hoogste gïltikkig
heeft fumaaki niot hii.r porlref nit yd draag
ik liet bij mij .en wilde men beproeven n
iiiyneu lioogsla» schat le oi»Wiemen, ik zju
hem verdedigon met rnijn bloed
Opnieuw ha-1 Ludmiila een spot'end u
woord <ip haro lippen, doch'de keizerin vour-
kwa n haar,
Wonll vervolgd.