ea emstreksa, ZATERDAG IT JANUARI 1891. SVA ALFPiJ A A RG A NO No. :t Uitgever W. VAN DEN JIUXü" !IOF-Sasscn. Deze Courant ver rschijnt j iedoren Zaterdag. Een tijdperk van overgang. Feuilleton. Pi'aclischc raadgevingen voor Buil Frankrij Ie EINDE, «Ser i^laan. E.K. 3e Zaterdag N.M. 10" Zaterdag L.K. 17 Zaterdag Y.M. 25 Zondaj Abonnementsprijs per kwartaal. voor Venray 50 c. franco per post 65 c. voor het buitenland 85 c. afzonderlijke nummers 6 c. 5, 10, 10. 22, 28 Jan. op 7.53; Siand dei* Zon. ,.">0; S.5: 8,0; 8.11; vin.; onder 3.18, .10, 3.-10, 3.40, 3.52; n'm, r' Prijs der Advertentien: Tan 1C refdj ;i0 c. nllto regel mner 6 c, er -'>-!ieUeu naar plantsruimle. Ad.'ei '!m:: 1 p wor.lnu 3waa: i... dvertentiën of Ingezonden Stukken gelieve men Vrijdag "vóór 2 uur 's-middags te be zorgen aan het Bureau «Peel en Maas" te Venray. Grootere dingen, dan de machine in het verleden reeds gewrocht heeft, wor den in de toekomst van haar verwacht en verlangd. Onder meer ook dit: dat haar arbeid meer dan tot nu toe zij in het belang van den arbeider en niet zoo uitsluitend als vroeger in het belang van den fa briekheer. Al zij het met behoedzaamheid en voorzichtigheid want de veranderin gen op dit wereldtooneel moeten gelei delijk en zonder schokken plaats heb ben overal zien we do Kerk zich het lot der misdeelden aantrekken. Zij is zich bewust van hare roeping, dat zij het Evangelie de blijde boodschap harten met vreugde en vrede vervult moet verkondigen aan de armen, dat dit juist een toeken is van hare goddelijke zending. En hare kinderen leeren dit van haar. Hare hoogste gezagdragers gaan vooruit en komen zonder aanzien van personen op voor het goed recht van den arbeid en den arbeider. Op den bo dem van die welwillendheid en welge zindheid ligt het bewustzijn van de broe derschap door Jesus Christus op aarde gebracht. En van daar dat de katholie ken, al blijven zij overtuigd dat ook in de toekomst deze aarde een oord van beproeving zal en moet blijven, zoo gaarne de hand uitsteken tot den in 't nood gebrachten werkman. 3. Achter eenen pilaar 111 den schandhoek zat de beul Claude Rémy met eenen aan de tafel geketenden wijnkroes, die alleen voor hem bestemd was en door geene 11 der gasten ooit werd aangeroerd, in de hand. Hij hoorde de beschrijving en zijne oogen begonnen van heb zucht te glinsteren. Hij wierp het bedrag zijner vertering op de tafel en verliet ongemerkt de kroeg. ••Die beste Gravin!" zei iiïj in zichzelven. „Ja, zij was tocli eene barmhartige vrouw en beeft mij van den gruwelijke» doodenrit be vrijd. God hebbe haar ziel! Maar de schoons juweelen, die zij mee in de kist gekregen heeft, moeten veel geld waard zijnAls ik die bezat en er mee vluchten kon 0111 ze. op eene andere plaats te verkoopeil en dan weer eerlijk te worden, dat zou een genot zijn. Wat zou de doode Gravin met zulke kostbaar heden doen? Mij, armen drommel, zouden ze goed te stade komen. Daarom acht ik het geene misdaad, het ontzielde lijk van die nut teloze versierselen te ontdoen." Met zulke roekelooze gedachten ging de hardvochtige booswicht naar zijne woning, •waar hij den nacht, eenen donkeren, regen en stormachtigen nacht, afwachtte. Huilend gierde de wind door de straten, en rammelde aan de dakpannen en vensterruiten. Beladen met eenen koevoet, schroeven- Ons tijdperk van overgang heeft dan ook groote behoefte aan de hulp van een zoo krachtig georganiseerd genoot- schapsleven als de Katholieke Kerk is. Opdat de ontwikkeling niet door so cialistische raddraaiers op geheel ver keerde paden geleid worde, en dienten gevolge onze beschaving niet in puin en bloed onderga, is een internationaal, de geheele wereld omvattend gezag noo- dig dat overal met kracht die ontwik keling in de rechte banen sture. En zulk een gezag dat overal over genoeg zame krachten, zoowel van zedelij ken als van stoffel ij ken aard beschikt, is er buiten de Katholieke Kerk niet te vin den. "Wij spreken van een tijdperk van overgang en wel in dezen zin. Meer en meer maakt de machine veel handenar beid overbodig. Daardoor wordt de vraag naar handenarbeid beperkt, het aanbod steeds ruimer. Deze toestand nu vereischt eene internationale regeling. Binnen de grenzen van een land kan die zaak niet geregeld worden, omdat zulk '..oA'/KiV.. .4/xg'iï vi; .•'■.CgUrUQ hoav door de concurrentie zou worden dood gedrukt. De regeling moet daarom in ternationaal zijn en het geheele pro bleem kan dan herleid worden tot deze eenvoudige vraaghoeveel handen bie den zich aan en hoeveel arbeid is er te doen! Met de beantwoording van deze vraag hangt do duur van den arbeids dag ten nauwste samen. Ueze raadgevingen, die wellicht aan tal van kippenhouders bekend zijn, draaiers, loopers, een dievenlantaarn en een vuurslag, verliet Claude Romy zijn huis en sloop naar de cathedraal. Hij waagde het niet do deuren van het voorportaal te openen, daarom gleed Lij om de kerk heen naar een stikdon keren hoek, waar tusschen twee pila ren een geheim deurtje aangebracht was, wat de beul zeer goed wist. waut als zoon van den voormalige» doodgraver en koster was hij geheel op de hoogte van het kerkgebouw en zijne omgeving. Hij opende met eenen looper behoedzaam de deur en stond 11 u in de kerk, waar hij zijn lantaarntje aansloeg. Toen ver wijderde hij met zijn breekijzer en groote inspanning het ijzeren deksel van den graf kelder onder liet koor, daalde den sleenen trap af en stond bij de kist van de Gravin de Monteval. Hij schroefde hot deksel los en sloeg hot op. Daar lag voor hem de schoone edelvrouw 111 dc* kalme majesteit des doods, welke aanblik den snooden heiligdom- en gravensehender ongevoelig liet. Eerst maakte hij zich van het parelsnoer meester, toen trok hij der doode de ringen van de vingers, be halve» eenen, die te vastzat. Het was juist de schoonste 011 kostbaarste, waarin een schit terend juweel gevat was. «Dat stuk moet ik hebbenbromde de beul, een scherp dolkmes uit den gordel trekkend. De snede van liet mes raakte even den vinger der gravin Maar op 't zelfde oogenblik richtte het ge waande lijk ziek op. Blanche de Monteval opende do oogen, staarde den misdadiger met verbaasden blik aan en sprak met zachte stem: «O, mijn God, wat laat Gij mij lijden!" Als door deu donder getroffen tuimelde de gravenschender achterover; zijne haren rezen van ontzetting tcu berge. "Genade! genade!'' mogen toch nog wel s onder het oog van belanghebben en gebracht worden. lo. Welke zijn de beste broedeieren? Er zijn er, zooals ine. weet, zware en lichte; gemiddeld v-.egt een kip penei 53 tot 75 gr. (ai treft men er ook van 35 gram aan); »ij de geboor te weegt het kuiken 2 van het ge wicht van het broedei; pij gevolg moet men in elk geval daarl e de zwaarste eieren nemen 2o. Kan men naar b.t ei gissen of er een haan of kippetj 1 uit voort zal komen? Wie goed oplet kan iet in 9 van de 10 gevallen wel raden; zit de holte of luchtbal aan d«. punt van het ei, dan duidt dit op e< haan; zijde lings liggend belooft ztjeeu kippetje, zoowel als do meer '!ondo eieren, terwijl de langwerpig juntige eieren veelal een mannelijke v-Jacht bevatten. 3o. Kan men opperdn'.kig het ge slacht van jeugdige lui keus onder scheiden? Jawei: kam rif en cjer liaanfjès zijn helder, en die der jonge kippen don kerrood. 4o. Hoeveel eierenIkan een goed gevoede kip leggen? 0p welken leef tijd dient men haar van de hand te doen Do eierstok der kip bevat circa 600 eieren; daarvan v orden gelegd het 1ste jaar 20 tot j5 eieren; het 2e jaar 120; het 3e ja ir 138 lot 150; het 4e jaar 127 tot 111. En dan van jaar ti t jaar minder zoodat ze na het 4e jaar de ondorhoud- kosten niet meer beta;.lt. 5o. Hoe moet een gezond hoender hok ingericht wezen? Vooreerst moet het een warme stal jammerde hij. „Wie zijt gij? Waar ban ik Wat is dit plaats vroeg de voor eene donkere, vreemde Gravin. „Gij zijt in uwe doodskist in den grafkelder van de grafelijke familie de Monteval «Ik was niet dood. Ik moet eene vers tij ving gehad hebbenik weet niét, hoe lang «Sedert drie dagen." „Verschrikkelijk Maar nu is mijn bewust zijn teruggekeerd. Ik ben aan 't leven terug gegeven. Jezus, ik dank u voor zooveel ge nade! Maar wat doet gij bier, vreemde man?" „Ik wou... ik dacht, dat gij dood waart en in dat geval zou liet u onverschillig geweest zijn, of gij de juweelen behield of niet. Maar Uier zijn ze. Ik geef alles weer terug en bid om genade. De duivel heeft mij verblind. O, ik smeek alleronderdanigsttreed niet to streng met mij in 't gerecht!" "Ik vergeef u de voorzienigheid heeft u op wonderbaarlijke wijze hierheen gezonden, om mij voor den gruwelijkste» dood te redden. Mijn gemaal zal u niet voroordeelon. Maar help mij nu uit de kist." Claude ondersteunde de gravin en tilde haar uit de doodkist. De edele vrouw was zoo ge heel uitgezwakt, dat zij nauwelijks loopen kon. „Wat nu? U kunt niet hier vandaan komen, buiten regent en stormt liet geweldig." „Ge moet mijn gemaal op de hoogte bren gen en zeggen, dat hij hier spoedig met een draagkoets kome, om mij af te halen. Geef hem dezen ring en hij zal u gelooven. Draag mij nu voor het altaar: dan zal ik op mijn knieën bidden, tot mijn gemaal komt." Met behulp van den beul bereikte de gravin het altaar. Daar knielde zij op het tapijt en 1 dankte God voor haar wonderbare redding uit wezen, hetgeen op het eicrhi;.p:jen geen geringen invloed heeft. I>ij drie graden kou blijven zo reeds gaarne binnen, en wanneer haar bok dan matig warm is. leggen sommige den ganschen winter door. Vrij groote getraliede ramen zijn doelmatig, en zoodanig aan te brengen, dat de zon er dooi' schijnt; den ganschen zomer door laat men die ramen dag en nacht openstaan. Dc sitsporten moeten 5 tot 6 cM. breed wezon en de hoo- ger zittende» kippen de and a en niet kunnen bevuilen, de haan blijft gaarne op de laatste sprot, die dus ver ge noeg van den wand verwijderd moet blijven. Baksteenen vloeren voldoen zeer goed; des zomers bestrooit men ze met zand; des winters met kort siroo; ook ai met droge aarde, dennennaal den hok schoongemaakt en de zitsporten gezuiverd, met zeep gewasschen of •met kalkmelk bestreken. De nesten le«rt men aan in lancre houten kasten met de nöodige tussemm- schotten, die zoo hoog moeten wezen, dat de eene kip de andere niet kan zien; die leghokjes moeten ook vaak met versch siroo worden voorzien en het oude verbrand, en ook schoonge maakt desnoods gewasschen en gewit; giet men een uitgezogen eierdop vol gipsbrei, die spoedig hard wordt en verwijderd men den dop, dan i.-? die gipsbal een goed nestei. 60. Hoe reinigt men de hokken van ongedierte Men brandt in voorjaar, 's morgens wanneer de kippen buiten zijn een weinig zwavelbloem op houtskool; houdt deu stal tot den middag dicht, en zet van middag tot avond deuren en ramen open om de zwavellucht te verwijderen. lo. Hoe voedert men de kippon Granen en zaden, wormen en ve lerlei alYal zijn natuurlijk kippenvoer der; van oudsher scharrelden ze een en ander op de boerderij bijeen en kostte haar onderhoud uiots. Er dient echibr tegenwoordig wat meer gedaan te worden; de eieren zijn aanmerken lijk duurder; men moot trachten er- spoediger van de 600 zooveel moge lijk te hebben. Bij lage graanprijzen kunnen granen en zemelen voordcelig worden gevoerderd. Een uitstekend kippenvoeder zijn verder de tnouCkieroe», die 18 pet, eiwit bevatten en het leggen onge meen bevorderen; mout kiemen zijn goedkoop en wanneer men er regel? gebruik van maakt, kan men en derg. Elke maand wordt liet j op 30 pet. moer eieren rekenen; vleesch- ~--L 1-1 1 afva in stukjes gesneden en gedroogd en later gekookt, is ook aan te bevolen. iOiik het graf. Claude Rémy verliet de kerk en vloog naar het grafelijk slot. liet was reeds na midder nacht, doch hij trommelde zoo lang op dc deur, tot de portier brommend opstond en met een vloek opendeed. Hij vertelde deu man haastig wat er voorgevallen was. De portier dacht eerst, dat hij een krankzinnige voorhad, doch nadat do heul hem den kostbaren ring had ter hand gesteld, en hem allerdringendst tot spued had aangemaand, ging hij zijn hoogen meester waarschuwen. Monteval sprong van zijn leger op, ten hoogste verwondei 4 eu ontsteld, toen hij den ring zijner echtgenoot© aanschouwde. Haastig schoot hij eenige kieederen aan en het den beul binnenkomen. Claude Rémy, door dc buitengewone ontmoeting geheel in do war, viel voor den gestrenge» heer op du knieën en vertelde oprecht, zonder zijne misdaad te verbloemen, het wonderbare voorv.d. „Blanche leeft!" stamelde de Graaf geheel builen zichzelven. „O, mijn God, Gij hebt dus een wonder laten geschiedenHela, licht, fakkels! Een draagkoetssp<>"dig, mannen!" Do toeijlende dienaren bi achten in allerijl hét verlangde. Toen begaf zich Graal' dc Mon teval mot zijne dienaren, onder gi-icide van den beul, naar de cathedraal. Daar voor het altaar vereenigdo hij zich weer met zijne van de dooden opg-st me gemalin. Wulk, eeii vreugdevol wederzien! Claude Romy nam op dit plechtige oogen blik ernstig voor, een beter mensch te worden. »Je bent een groote spitsboef," zei de Graaf tot hem. -Doch je euveldaad werd tot heil voor mij no lieve Blanche. Je hebt haar voor een ijselijken dood behoed en haar leven gered. Vraau* eene gunst, Claude!" Kardinaal Lavigetie schrijft aar. het Bulle- tij 11 der Afrik.iaosehe Missiën, dat de Marseil laise, gespeeld door de leerlingen der Witte Paters, bij het bezoek van autoriteiten, in Afrika niet het revolutionaire karakter bezit, dat men er in Frankrijk nog aa» toeschrijft. Te Algier, to Jerusalem, op Malta, waar liet spelen der Marseillaise niets ongewoons is, hoort men liet aan als het Fransdie volksbod, waarvan de wijze aan iedereen bekend is. Niemand denkt du ar verder hij na. Het bericht der Parijsche bladen, dat prins Wilhelm van Baden Zaterdag in Prui sische generaals uniform de begrafenis va» den hertog van Leuchtenberg heeft bijgewoond en daarna om vijandelijke manifestation te „Bij mijne trouwe," genadige beer, «laat ruij weer eerlijk worden." „Goed, je zult in 't openbaar weer eerlijk gesproken worden, en in mijn dienst een aan stelling als houtvester ontvangen, als je be looft, geene misdaden meer te begaan." «Machtige heer, ik dank alleronderdanigst voor zooveel gunst riep Claude, „en zweer bij het heil van mijne zondige ziel, dat ik mij zal beteren." De Gravin werd in den draagstoel naar het kasteel gedragen. Onder de zorgvuldigste ver pleging herstelde zij spoedig van hare ziek IQ en werd volkomen gezond. Nog eene reeks van jaren leefdo zij aan de zijde van haren gc? maal. bemind en geëerd door allen. Claude Rémy werd openlijk in zijne eer hersteld en ontslagen van zijn beulsambt, dat aan iemand, die zich, daartoe aangemeld had, werd opgedragen. De voormalige wilddief werd houtvester in. een wo'udgebied van den Graaf, en huwde de aardige schoeuniakeis- docliter, welke men hem i.u niet langer wei geren kon. I)o beul en misdadiger werd van toen af ecu nuttig mensch, d.e nooit meer reden tot klagen gaf. Nog vele jaren daarna vierden do inwoners van Beatijeu jaarlijks op den bepaalden dag een feest ter gedachtenis aan de wonderbar© redding van de goede Gravin Blanche do Monteval.

Peel en Maas | 1891 | | pagina 1