ea emstreksa,
ZATERDAG IT JANUARI 1891.
SVA ALFPiJ A A RG A NO
No. :t
Uitgever
W. VAN DEN JIUXü" !IOF-Sasscn.
Deze Courant ver
rschijnt j
iedoren Zaterdag.
Een tijdperk van overgang.
Feuilleton.
Pi'aclischc raadgevingen voor
Buil
Frankrij Ie
EINDE,
«Ser i^laan.
E.K. 3e Zaterdag N.M. 10" Zaterdag L.K. 17 Zaterdag Y.M. 25 Zondaj
Abonnementsprijs per kwartaal.
voor Venray 50 c.
franco per post 65 c.
voor het buitenland 85 c.
afzonderlijke nummers 6 c.
5, 10, 10. 22, 28 Jan. op 7.53;
Siand dei* Zon.
,.">0; S.5: 8,0; 8.11; vin.; onder 3.18,
.10, 3.-10, 3.40, 3.52; n'm,
r'
Prijs der Advertentien:
Tan 1C refdj ;i0 c.
nllto regel mner 6 c,
er -'>-!ieUeu naar plantsruimle.
Ad.'ei '!m:: 1 p wor.lnu 3waa: i...
dvertentiën of Ingezonden
Stukken gelieve men Vrijdag
"vóór 2 uur 's-middags te be
zorgen aan het Bureau «Peel en
Maas" te Venray.
Grootere dingen, dan de machine in
het verleden reeds gewrocht heeft, wor
den in de toekomst van haar verwacht
en verlangd.
Onder meer ook dit: dat haar arbeid
meer dan tot nu toe zij in het belang
van den arbeider en niet zoo uitsluitend
als vroeger in het belang van den fa
briekheer.
Al zij het met behoedzaamheid en
voorzichtigheid want de veranderin
gen op dit wereldtooneel moeten gelei
delijk en zonder schokken plaats heb
ben overal zien we do Kerk zich het
lot der misdeelden aantrekken. Zij is
zich bewust van hare roeping, dat zij
het Evangelie de blijde boodschap
harten met vreugde en vrede vervult
moet verkondigen aan de armen, dat dit
juist een toeken is van hare goddelijke
zending.
En hare kinderen leeren dit van haar.
Hare hoogste gezagdragers gaan
vooruit en komen zonder aanzien van
personen op voor het goed recht van
den arbeid en den arbeider. Op den bo
dem van die welwillendheid en welge
zindheid ligt het bewustzijn van de broe
derschap door Jesus Christus op aarde
gebracht. En van daar dat de katholie
ken, al blijven zij overtuigd dat ook in
de toekomst deze aarde een oord van
beproeving zal en moet blijven, zoo
gaarne de hand uitsteken tot den in 't
nood gebrachten werkman.
3.
Achter eenen pilaar 111 den schandhoek zat
de beul Claude Rémy met eenen aan de tafel
geketenden wijnkroes, die alleen voor hem
bestemd was en door geene 11 der gasten ooit
werd aangeroerd, in de hand. Hij hoorde de
beschrijving en zijne oogen begonnen van heb
zucht te glinsteren.
Hij wierp het bedrag zijner vertering op de
tafel en verliet ongemerkt de kroeg.
••Die beste Gravin!" zei iiïj in zichzelven.
„Ja, zij was tocli eene barmhartige vrouw en
beeft mij van den gruwelijke» doodenrit be
vrijd. God hebbe haar ziel! Maar de schoons
juweelen, die zij mee in de kist gekregen
heeft, moeten veel geld waard zijnAls ik
die bezat en er mee vluchten kon 0111 ze. op
eene andere plaats te verkoopeil en dan weer
eerlijk te worden, dat zou een genot zijn.
Wat zou de doode Gravin met zulke kostbaar
heden doen? Mij, armen drommel, zouden ze
goed te stade komen. Daarom acht ik het
geene misdaad, het ontzielde lijk van die nut
teloze versierselen te ontdoen."
Met zulke roekelooze gedachten ging de
hardvochtige booswicht naar zijne woning,
•waar hij den nacht, eenen donkeren, regen
en stormachtigen nacht, afwachtte. Huilend
gierde de wind door de straten, en rammelde
aan de dakpannen en vensterruiten.
Beladen met eenen koevoet, schroeven-
Ons tijdperk van overgang heeft dan
ook groote behoefte aan de hulp van een
zoo krachtig georganiseerd genoot-
schapsleven als de Katholieke Kerk is.
Opdat de ontwikkeling niet door so
cialistische raddraaiers op geheel ver
keerde paden geleid worde, en dienten
gevolge onze beschaving niet in puin
en bloed onderga, is een internationaal,
de geheele wereld omvattend gezag noo-
dig dat overal met kracht die ontwik
keling in de rechte banen sture. En
zulk een gezag dat overal over genoeg
zame krachten, zoowel van zedelij ken
als van stoffel ij ken aard beschikt, is er
buiten de Katholieke Kerk niet te vin
den.
"Wij spreken van een tijdperk van
overgang en wel in dezen zin. Meer en
meer maakt de machine veel handenar
beid overbodig. Daardoor wordt de
vraag naar handenarbeid beperkt, het
aanbod steeds ruimer. Deze toestand nu
vereischt eene internationale regeling.
Binnen de grenzen van een land kan die
zaak niet geregeld worden, omdat zulk
'..oA'/KiV.. .4/xg'iï vi; .•'■.CgUrUQ hoav
door de concurrentie zou worden dood
gedrukt. De regeling moet daarom in
ternationaal zijn en het geheele pro
bleem kan dan herleid worden tot deze
eenvoudige vraaghoeveel handen bie
den zich aan en hoeveel arbeid is er te
doen! Met de beantwoording van deze
vraag hangt do duur van den arbeids
dag ten nauwste samen.
Ueze raadgevingen, die wellicht aan
tal van kippenhouders bekend zijn,
draaiers, loopers, een dievenlantaarn en een
vuurslag, verliet Claude Romy zijn huis en
sloop naar de cathedraal. Hij waagde het
niet do deuren van het voorportaal te openen,
daarom gleed Lij om de kerk heen naar een
stikdon keren hoek, waar tusschen twee pila
ren een geheim deurtje aangebracht was, wat
de beul zeer goed wist. waut als zoon van den
voormalige» doodgraver en koster was hij
geheel op de hoogte van het kerkgebouw en
zijne omgeving. Hij opende met eenen looper
behoedzaam de deur en stond 11 u in de kerk,
waar hij zijn lantaarntje aansloeg. Toen ver
wijderde hij met zijn breekijzer en groote
inspanning het ijzeren deksel van den graf
kelder onder liet koor, daalde den sleenen
trap af en stond bij de kist van de Gravin de
Monteval. Hij schroefde hot deksel los en
sloeg hot op. Daar lag voor hem de schoone
edelvrouw 111 dc* kalme majesteit des doods,
welke aanblik den snooden heiligdom- en
gravensehender ongevoelig liet. Eerst maakte
hij zich van het parelsnoer meester, toen trok
hij der doode de ringen van de vingers, be
halve» eenen, die te vastzat. Het was juist
de schoonste 011 kostbaarste, waarin een schit
terend juweel gevat was.
«Dat stuk moet ik hebbenbromde de beul,
een scherp dolkmes uit den gordel trekkend.
De snede van liet mes raakte even den vinger
der gravin
Maar op 't zelfde oogenblik richtte het ge
waande lijk ziek op. Blanche de Monteval
opende do oogen, staarde den misdadiger met
verbaasden blik aan en sprak met zachte stem:
«O, mijn God, wat laat Gij mij lijden!"
Als door deu donder getroffen tuimelde de
gravenschender achterover; zijne haren rezen
van ontzetting tcu berge. "Genade! genade!''
mogen toch nog wel s onder het
oog van belanghebben en gebracht
worden.
lo. Welke zijn de beste broedeieren?
Er zijn er, zooals ine. weet, zware
en lichte; gemiddeld v-.egt een kip
penei 53 tot 75 gr. (ai treft men er
ook van 35 gram aan); »ij de geboor
te weegt het kuiken 2 van het ge
wicht van het broedei; pij gevolg moet
men in elk geval daarl e de zwaarste
eieren nemen
2o. Kan men naar b.t ei gissen of
er een haan of kippetj 1 uit voort zal
komen?
Wie goed oplet kan iet in 9 van
de 10 gevallen wel raden; zit de
holte of luchtbal aan d«. punt van het
ei, dan duidt dit op e< haan; zijde
lings liggend belooft ztjeeu kippetje,
zoowel als do meer '!ondo eieren,
terwijl de langwerpig juntige eieren
veelal een mannelijke v-Jacht bevatten.
3o. Kan men opperdn'.kig het ge
slacht van jeugdige lui keus onder
scheiden?
Jawei: kam rif en cjer liaanfjès zijn
helder, en die der jonge kippen don
kerrood.
4o. Hoeveel eierenIkan een goed
gevoede kip leggen? 0p welken leef
tijd dient men haar van de hand te
doen
Do eierstok der kip bevat circa
600 eieren; daarvan v orden gelegd
het 1ste jaar 20 tot j5 eieren; het
2e jaar 120; het 3e ja ir 138 lot 150;
het 4e jaar 127 tot 111.
En dan van jaar ti t jaar minder
zoodat ze na het 4e jaar de ondorhoud-
kosten niet meer beta;.lt.
5o. Hoe moet een gezond hoender
hok ingericht wezen?
Vooreerst moet het een warme stal
jammerde hij.
„Wie zijt gij?
Waar ban ik Wat is dit
plaats vroeg de
voor eene donkere, vreemde
Gravin.
„Gij zijt in uwe doodskist in den grafkelder
van de grafelijke familie de Monteval
«Ik was niet dood. Ik moet eene vers tij ving
gehad hebbenik weet niét, hoe lang
«Sedert drie dagen."
„Verschrikkelijk Maar nu is mijn bewust
zijn teruggekeerd. Ik ben aan 't leven terug
gegeven. Jezus, ik dank u voor zooveel ge
nade! Maar wat doet gij bier, vreemde man?"
„Ik wou... ik dacht, dat gij dood waart en
in dat geval zou liet u onverschillig geweest
zijn, of gij de juweelen behield of niet. Maar
Uier zijn ze. Ik geef alles weer terug en bid
om genade. De duivel heeft mij verblind. O,
ik smeek alleronderdanigsttreed niet to
streng met mij in 't gerecht!"
"Ik vergeef u de voorzienigheid heeft u
op wonderbaarlijke wijze hierheen gezonden,
om mij voor den gruwelijkste» dood te redden.
Mijn gemaal zal u niet voroordeelon. Maar
help mij nu uit de kist."
Claude ondersteunde de gravin en tilde haar
uit de doodkist. De edele vrouw was zoo ge
heel uitgezwakt, dat zij nauwelijks loopen kon.
„Wat nu? U kunt niet hier vandaan komen,
buiten regent en stormt liet geweldig."
„Ge moet mijn gemaal op de hoogte bren
gen en zeggen, dat hij hier spoedig met een
draagkoets kome, om mij af te halen. Geef
hem dezen ring en hij zal u gelooven. Draag
mij nu voor het altaar: dan zal ik op mijn
knieën bidden, tot mijn gemaal komt."
Met behulp van den beul bereikte de gravin
het altaar. Daar knielde zij op het tapijt en
1 dankte God voor haar wonderbare redding uit
wezen, hetgeen op het eicrhi;.p:jen
geen geringen invloed heeft. I>ij drie
graden kou blijven zo reeds gaarne
binnen, en wanneer haar bok dan
matig warm is. leggen sommige den
ganschen winter door. Vrij groote
getraliede ramen zijn doelmatig, en
zoodanig aan te brengen, dat de zon
er dooi' schijnt; den ganschen zomer
door laat men die ramen dag en
nacht openstaan. Dc sitsporten moeten
5 tot 6 cM. breed wezon en de hoo-
ger zittende» kippen de and a en niet
kunnen bevuilen, de haan blijft gaarne
op de laatste sprot, die dus ver ge
noeg van den wand verwijderd moet
blijven.
Baksteenen vloeren voldoen zeer
goed; des zomers bestrooit men ze
met zand; des winters met kort siroo;
ook ai met droge aarde, dennennaal
den
hok schoongemaakt en de zitsporten
gezuiverd, met zeep gewasschen of
•met kalkmelk bestreken.
De nesten le«rt men aan in lancre
houten kasten met de nöodige tussemm-
schotten, die zoo hoog moeten wezen,
dat de eene kip de andere niet kan
zien; die leghokjes moeten ook vaak
met versch siroo worden voorzien en
het oude verbrand, en ook schoonge
maakt desnoods gewasschen en gewit;
giet men een uitgezogen eierdop vol
gipsbrei, die spoedig hard wordt en
verwijderd men den dop, dan i.-? die
gipsbal een goed nestei.
60. Hoe reinigt men de hokken
van ongedierte
Men brandt in voorjaar, 's morgens
wanneer de kippen buiten zijn een
weinig zwavelbloem op houtskool;
houdt deu stal tot den middag dicht,
en zet van middag tot avond deuren
en ramen open om de zwavellucht
te verwijderen.
lo. Hoe voedert men de kippon
Granen en zaden, wormen en ve
lerlei alYal zijn natuurlijk kippenvoer
der; van oudsher scharrelden ze een
en ander op de boerderij bijeen en
kostte haar onderhoud uiots. Er dient
echibr tegenwoordig wat meer gedaan
te worden; de eieren zijn aanmerken
lijk duurder; men moot trachten er-
spoediger van de 600 zooveel moge
lijk te hebben. Bij lage graanprijzen
kunnen granen en zemelen voordcelig
worden gevoerderd.
Een uitstekend kippenvoeder zijn
verder de tnouCkieroe», die 18 pet,
eiwit bevatten en het leggen onge
meen bevorderen; mout kiemen zijn
goedkoop en wanneer men er regel?
gebruik van maakt, kan men
en derg. Elke maand wordt liet j op 30 pet. moer eieren rekenen; vleesch-
~--L 1-1 1 afva in stukjes gesneden en gedroogd
en later gekookt, is ook aan te bevolen.
iOiik
het graf.
Claude Rémy verliet de kerk en vloog naar
het grafelijk slot. liet was reeds na midder
nacht, doch hij trommelde zoo lang op dc deur,
tot de portier brommend opstond en met een
vloek opendeed. Hij vertelde deu man haastig
wat er voorgevallen was. De portier dacht
eerst, dat hij een krankzinnige voorhad, doch
nadat do heul hem den kostbaren ring had ter
hand gesteld, en hem allerdringendst tot spued
had aangemaand, ging hij zijn hoogen meester
waarschuwen.
Monteval sprong van zijn leger op, ten
hoogste verwondei 4 eu ontsteld, toen hij den
ring zijner echtgenoot© aanschouwde. Haastig
schoot hij eenige kieederen aan en het den
beul binnenkomen. Claude Rémy, door dc
buitengewone ontmoeting geheel in do war,
viel voor den gestrenge» heer op du knieën
en vertelde oprecht, zonder zijne misdaad te
verbloemen, het wonderbare voorv.d.
„Blanche leeft!" stamelde de Graaf geheel
builen zichzelven. „O, mijn God, Gij hebt dus
een wonder laten geschiedenHela, licht,
fakkels! Een draagkoetssp<>"dig, mannen!"
Do toeijlende dienaren bi achten in allerijl
hét verlangde. Toen begaf zich Graal' dc Mon
teval mot zijne dienaren, onder gi-icide van
den beul, naar de cathedraal. Daar voor het
altaar vereenigdo hij zich weer met zijne van
de dooden opg-st me gemalin. Wulk, eeii
vreugdevol wederzien!
Claude Romy nam op dit plechtige oogen
blik ernstig voor, een beter mensch te worden.
»Je bent een groote spitsboef," zei de Graaf
tot hem. -Doch je euveldaad werd tot heil
voor mij no lieve Blanche. Je hebt haar voor
een ijselijken dood behoed en haar leven gered.
Vraau* eene gunst, Claude!"
Kardinaal Lavigetie schrijft aar. het Bulle-
tij 11 der Afrik.iaosehe Missiën, dat de Marseil
laise, gespeeld door de leerlingen der Witte
Paters, bij het bezoek van autoriteiten, in
Afrika niet het revolutionaire karakter bezit,
dat men er in Frankrijk nog aa» toeschrijft.
Te Algier, to Jerusalem, op Malta, waar liet
spelen der Marseillaise niets ongewoons is,
hoort men liet aan als het Fransdie volksbod,
waarvan de wijze aan iedereen bekend is.
Niemand denkt du ar verder hij na.
Het bericht der Parijsche bladen, dat
prins Wilhelm van Baden Zaterdag in Prui
sische generaals uniform de begrafenis va»
den hertog van Leuchtenberg heeft bijgewoond
en daarna om vijandelijke manifestation te
„Bij mijne trouwe," genadige beer, «laat
ruij weer eerlijk worden."
„Goed, je zult in 't openbaar weer eerlijk
gesproken worden, en in mijn dienst een aan
stelling als houtvester ontvangen, als je be
looft, geene misdaden meer te begaan."
«Machtige heer, ik dank alleronderdanigst
voor zooveel gunst riep Claude, „en zweer
bij het heil van mijne zondige ziel, dat ik mij
zal beteren."
De Gravin werd in den draagstoel naar het
kasteel gedragen. Onder de zorgvuldigste ver
pleging herstelde zij spoedig van hare ziek IQ
en werd volkomen gezond. Nog eene reeks
van jaren leefdo zij aan de zijde van haren gc?
maal. bemind en geëerd door allen.
Claude Rémy werd openlijk in zijne eer
hersteld en ontslagen van zijn beulsambt, dat
aan iemand, die zich, daartoe aangemeld had,
werd opgedragen. De voormalige wilddief
werd houtvester in. een wo'udgebied van den
Graaf, en huwde de aardige schoeuniakeis-
docliter, welke men hem i.u niet langer wei
geren kon. I)o beul en misdadiger werd van
toen af ecu nuttig mensch, d.e nooit meer
reden tot klagen gaf.
Nog vele jaren daarna vierden do inwoners
van Beatijeu jaarlijks op den bepaalden dag
een feest ter gedachtenis aan de wonderbar©
redding van de goede Gravin Blanche do
Monteval.