ea sms Uitgever: Doze Courant verschijnt iedoren Zaterdag. ZATERDAG 8 NOVEMBER 1890.ELFDE JA A RG A NG y j L.K Stand 4e Dinsdag N.M. 12 Woensdag dea* E.K. ^Saass. 19® Woensdag. y.M. 2Ce Woensdag Stasad dor 5, 10, 10, 22, 28 Nov. op 7.3; 7,12; 7.22; 7,33; G. 13; Abonnementsprijs per voor Ven rat franco per post voor het buitenland afzonderlijke nummers kwartaal. 50 c. 05 c. 85 c. 6 c. W. VAX DEX MUA CK. II OF - Sassen Zon. v in.; onder 1.23, 4.IS, I.T, 3.59, 3.33; Prijs der Advertentien Tan 15 rafels 30 c olkc regel meer c pioete letters en rignetteo naar plaatsruimte. 3rnaal geplaatst, worden 3maai bei-ekcnd. Advert cntirn. dvertentiën of Ingezonden Stukken gelieve men Vrijdag 'vóór 2 uur 's-middags te be zorgen aan het Bureau »Peel en Maas" te Venray. Voor eenige tijd leverden wij een artikel over opvoeding, met belofte hierop naderhand terug te komen. Wij betoogden daarin dat van eeno goede opvoeding het welzijn der maat schappij voor het grootste gedeelte daarvan afhangt. Gaart wij nu een stap verder en wij zullen zien, dat, wil de opvoeding de gewenschte vruch ten dragen, de kinderen van hunnen kant den ouders gehoorzaamheid schul dig zijn. Inderdaad, de kiuderlijke gehoorzaamheid brengt den rijksten zegen voor tijd en eeuwigheid. „Beschouw een jongeling in de we- wereld. Mogelijk heeft hij menigen misstap in 't leven begaan, verleid •-!»?» rtet^-sk-i v.» -oV'-A'-w iA.i'.vi'iiljJ, is hij afgedwaald van 't ware pad maar is hij zijne ouders gehoorzaam geweest, behoeft hij daarom nog niet in vertwijfeling te geraken, want deze gehoorzaamheid blijft nooit onbeloond. Men leest somtijds over de laatste oogenblikken van groote boosdoeiulers hoe zij in hardnekkigheid en onboet vaardigheid volhardden, hoe zelfs de aankondiging van hunne spoedige te rechtstelling en het wijzen op de daar opvolgende eeuwigheid niet den min sten indruk op hen maakte, doch nauwelijks herinnerde men hen aan hunne goede ouders, of zij herdachten den gelukkigen tijd hunner jeugd toen zij als brave en gehoorzame kinderen in 't huis hunner ouders vertoefden en verheugd waren hunne bevelen te kunnen volbrengen. En deze enkele Feuilleton. herinnering verwurwen, was voldoende, hen te de roepstem der genade 1. Aan den kolossalen bouw in Gernsheim was het dagwerk geëindigd. I)e metselaarsknecht Hans Thiel. dio afzonderlijk aan een der hooge pijlers werkte, legde de troffel neer, zuchtte en rekte zich alsof hij afgetobt was. Alvoiens de ladder af te stijgen, wierp hij een blik omlaag en zag dat verscheiden metselaars liet werk reeds verlaten hadden. liet was een heerlijke zomerdag, de lucht was tot aan den horizont in lichtblauw gehuld. Hoven op de stellages waren er overdag wel uren geweest, dat men gewensclit had de zon een sluier te kunnen voordoen. Eeno hitte 0111 te smelten, wat te meer niet om uit te houden is als de menseh met zorg en verdriet is over laden. »Het is toch een hondenleven," dacht Hans Thiel, «zich dag aan dag te moeten af tobben om voor anderen prachtige paleizen te bouwen, voor geldwolven, die zich in goud baden. Wie er lust in heeft, moet het weten. Ik ben liet hartelijk moede!" Toen hij de eerste sport betrad om naar be neden te klauteren, zag hij de vrouw van een zijner makkers, die haar man eiken avond van het werk kwam afhalen. Vrouw Anna was jong en mooi. Dat wilde Hans zijn makker flaseler niet kwalijk nemen, -gijne Martha was ook eerst een en-twintig ie volgen en zich met God te verzoe nen. Als dus bij zulke diep gezonken kinderen vaak de gehoorzaamheid nog beloond wordt, hoe veel te meer dan bij hen, die zich minder zwaar ver grepen. De gehoorzaamheid brengt eer en achting van de mcnschen aan. Luister naar de vermaningen uws vaders en veracht de wet uwer moeder niet, zoo luidt het in de H. Schrift. Allé mcnschen, zoo goede als slechte, heb ben gaarne met gehoorzame kinderen te doen, zij nemen ze gaarne in dienst en in t werk. Als een volwassen zoon 11a gedane arbeid met zijn kameraden in de herberg zit en het uur slaat dat hij volgens den wil zijner ouders naar huis moet koeren, wordt soms alles in het werk gesteld om hem nog langer te houden. Doch als de gehoorzame zoon dan standvastig blijft, zal hij wel is waar menigmaal op beledigende en spottende wijze moeten ver»"""1 v ui.üüü^ei is om zijne onclers ie vragen, dat zij hem nog aan den leiband doen loopen, enz.maar in werkelijkheid hebben ook deze lichtzinnige kamera den alle achting voor den braven zoon die zoo streng de bevelen zijuer ouders nakomt. Teu anderen, ook geluk en zegen op aarde valt den gehoorzamen kin deren ten deel. Het is wel een groot geluk door zijne medeburgers geacht en geëerd te worden. Maar daarvan alleen kan men niet leven. Als het iemand goed zal gaan, dan dient hij ook een zekeren welstand tc bezitten. Nu, deze welstand is den gehoorza men kinderen door God beloofd. Men verwondert zich vaak over menige mcnschen, wier het op de wereld zoo goed gaat, wier elke onderneming gelukt, zij zelven.en de hunnen ver. jaar, en al had zij niet het fijne geziclrje en liet sierlijk figuurtje van Anna, hem beviel hare blonde haren, haar gezond krachtig figuur beter. Maar waarom dan die afgunst? Wat kleedde deze Anna zich netjes, een sierlijk japonnetje, een stroohoed met bloemen. Ja die kon het. In het huis, waar zij vroeger ge diend had, had zij zuoveel geleerd, dat zij dit alles zelf maken kon. En dan had zij zeven duizend matk mee ten huwelijk gebracht, want kort voor haar trouwdag was haar ooin, do koperslager gestorven. Dan kan men wel fluweel en zijde dragen. In gedachten verzon ken, staarde hij de twee na, hoe zij vroolijk schertsend zich stadwaarts begaven. Die had den een goed leven. Goed eten en drinken, een flink huis en tuiuije waarin hij na den maal tijd de bloemen begoot en zij met een hand werkje daarbij stond. Zorgen en gebrek ken den zij niet, die benijdenswaardigeu Hij ech ter Hans Thiel lieve MemelGeen geld in huis, in de plaats daarvan een ziek kind en eene nauwelijks genezen vrouw, die alles even donker inzag. Eindelijk ging hij naar beneden, nam zijn j-is en ging naar de fontein aan de overzijde der straat om zich de handen te was- sclien, loeu een jonge snuiter op hem aankwam en zeidc: «Hoe is het Thiel, komt ge ook in het «zwarte Paard? Gij weet toch dat heden avond Gaspari d.tar spreekt. Dat is eeu kerel, dien moet go hooren." Hans Thiel schudde zuchtend met het hoofd, tik kan heden niet", bromde hij met gefronste wenkbrauwen. «Ik moet mij haasten om thuis tc komen. Acht dagen geleden heb ik Kuppers gehoord, hij en Gaspari zullen wel een pot nat zijn." heugen zich steeds ih welstand en be reiken in rust en vrede zonder noe menswaardige omstandigheden, een hoogen ouderdom. Ieder verwondert zich daarover en vraagt hoe het toch komt. Wij werken ook, zeggen zij, en toch brengen v ij liet niet ver. Ja maar begrijpt het wel, deze zegen is het loon der gehoorzaamheid, die de kinderen hunnen ouders bewezen hebben, Wie veel met menschen ver keert, zal ook heden nog, in weer wil der ongunstige tijdsomstandighe den, dikwerf getuigen zijn van dien onzichtbaren zegen, dien God aan de gehoorzame kinderen schenkt. Omge keerd is hot ook waar, dat de on gehoorzaamheid jegen- de ouders vroeg of laat door God op de kinderen ge wroken wordt. Wie kent niet het een of ander voorbeeld, dat vroeger zeer aanzienlijke fam liën steeds meer en meer achteruitgii gen, tot zij ein delijk tot den bed» 'staf geraakten. Hiervan zijn niet aihjd onverdiende onheilen schuld, maall/ V»erf "eno/wV ongehoorzaamheid, /'Ue die lieden hunnen ouders beloonden. Werpen wij eindelijk nog een blik op de straf, waarmede God ongehoor zame kinderen tuchtigt. God laat niet met zicli spotten. Deze onze Zoon is teugelloos en wederspannig en wil naar onze vermaningen niet luisteren, hij geeft zich o\èr aan zwelgerij en dron kenschap. En het volk der stad moet hem steenigcu en hij moet sterven. Al is het nu bij ons ook niet meer, exen als vroeger b;j de Joden, dat de kinderen met den dood gestraft wor den, zoo heeft God toch zijne mea ning over de strafwaardigheid van de kinderlijke ongehoorzaamheid niet ver anderd, veeleer, worden zij in de eeu wigheid des te harder daarvoor getuch tigd, hoe minder zij hier op aarde gestraft worden. «O neen, Gaspari is oneindig beter. Die maakt u de zaak zoo klaar als een klontje. Ik weet door Muller, Kuipers spreekt te ge leerd. Gaspari echter is een man voor het volk, een echte sociaal-demoeraat. Die be wijst u nauwkeurig, dat de geschiedenis zoo niet kan voortduren, en dat wij slechts be hoeven te willen, om den ouden rommel omver te halen. «Ik wil het gaarne geloovcn," zeidc Hans Thiel en gaf den jongen man de hand. «Heden kan ik echter niet meegaan. Adieu!" llaiis Thiel woonde in het noordelijk ge deelte der naburige stad. Zijn weg leidde wel een uur door velden eu door de van stadswege aangelegde wandelwegen. Naar lichaam en geest gebroken, begaf hij zich op weg. Hij had lieden geen oog voor het prachtige land schap. l)e gedachte zelfs aan den redenaar Caspari maakte hem nog woedender. Wat hielp hem het schitterende beeld der toekomst, dat door die woelgeesten werd opgehangen, nu het heden hem pijnlijke wonden sloeg? In de laatste weken was hem om zoo te zeggen alles tegen geloopen. Hij was voor een vriend borg gebleven en lmd daarbij veel geld ingeschoten. Toen was zijne vrouw ziek geworden. Eene halsontsteking zoo hevig, dat Martha meende te stikken. Hij had den dokter ge haald, deze was diie, viermaal gekomen en had daarvoor veel geld geëischt. De kleine Frits moest gedurende de ziekte der moeder bij buren ondergebracht warden, die dit ook niet om Godswildeden. Dit alles had zooveel gekost, dat Hans Thiel zijn trouwring en zijn zilveren horloge naar de bank van leening ge bracht had, en Utev zijn zoftdagsjus eu bijna Wil dan de maalschappij in bloei en welvaart toenemen, dan moeten opvoeding van den kant der ouders en gehoorzaamheid der kinderen samen werken. Waarde der koeien mor de zuivel bereiding en voor den aanfok. De innerlijke waarde der melkbees ten heelt op de rentabiliteit der zuivelbe reiding minstens zooveel invloed als sommige andere omstandigheden, welke men wel gewoon is scherper in het oog tc houden, als b. v. de marktprijzen van de melk, de boteren de kaas; de manier waarop die producten verkregen worden en dergelijke. Men let over 't algemeen te weinig op de geschiktheid van elk beest afzonder lijk om veel en tevens goede melk, als grondstof onzer nijverheid aftescheiden: men diende ze afzonderlijk, als melk- en llAtorl'Grt'ifi15 bniop 1-.. Om tot die wetenschap te komen, is hot volstrekt noodig om de veertien da gen de molk van iedere koe te meten of te wegen en daarvan aanteekemng te houden. V oor al de koeien zal dit niet eens noodig wezen, omdat er wei eenige zullen zijn, die niet aan cle eischen voldoen. Br zijn h*r, zelis in onze meikrijkste streken, nog maar wei nigen, die er zoogenaamde meiklijstcn op na houden en die daarom, na alloop van het jaar ook bepaald weten hoeveel melk ieder, gedurende de maanden dal zij melkend was, heeft opgeleverd. L>ie voerlicndaagsche controle der inelkop- biengst geelt niot veel moeite, en waar zij ingevoerd wordt, wordt doorgaans uieuig stuk vee al spoedig minder wel willend gadegeslagen dan vroeger. Af en toe zou ook melk van enkele beesten afzonderlijk moeten gekarnd worden. al het linnen verpand had. In deze zware da gen, was hij 's morgens eenige uren te laat op het werk gekomen, en de bou wmeester had hem dit van zijn werkloon afgetrokken. «Een schandaal voor zulk een rijk man!" Tot over maat van ramp, nu zijne vrouw weer zoover hersteld was om iets te verdienen, moest zijn anderhalfjarig zoontje ziek worden, ochtend, toen Thiol in allo vroegte zijne wo ning vei liet, lag do kleine lusteloos en afgemat in zijn bedje. Het was hetzelfde zooals eerst bij de moeder; het kind scheen het echter ster ker aangegrepen te hebben, want de moedor had wel zes dagen lang koorts gehad. Z;j hield evenwel de oogen open en verlangde nu en dan te drinken. l)o jongen lag echter in half slapenden toestand, tussuhenbeide wierp hij zich rusteloos hoon en weer en greep mot het brandende, bovendo handje, naar de keel of de lipjes. Vrouw .Marina had don kleine natte doeken om het halsje gelogd, zuonl.s door dr. Sohrora haar geordonneerd was, maai niets hielp. Hot hoofdje van don kleine glooide steeds -heviger, zmdut do moeder voordat Hans naar het work ging, zuchtend ver klaarde «Wij moeten een dokter halenhet kind is ernstig ziek." Hans Thiol had do schouders opgehaald. «Hot zal er wel toe moeten komen*', zoide hij met gefronst voorhoofd." «Zie het nog eenige uren aan, misschien komt er verandering. Bi ij ft liet zooals het is welnu dan, in Gods naam! Maar dan Diet dc gezondheidsraad-I Die zuigt ons uit tot den laatsten penning." Met een beklemd hart, was hij naar zijn werk getogen. Den gebeden dag was zijn kind hom niet uit de gedachte geweest. Bij want, tenzij de melk, rechtstreeks aatl do consumenten verkocht wordt, is er nog iets anders dan veel melk noodig; hoeveelheid moet aan hoedanigheid ge paard gaan, zoodra het aankomt op bo- tcrbci eiding. Waar dit niet wetenschap pelijk onderzocht kan worden, doet men het met de «Kanproef', en het zal wel niet voor elk beest noodig wezen, want allicht staat deze of gene reeds als zeer ordinaire botergeefster bekend, maar. van de beste moet grondiger studie wor den gemaakt cn men moet er vooral naar trachten onder hen een standaard- koe te vinden, die onder be.de opzich ten voldoet en die dan het vergelijkend onderzoek der andere, met behulp van eenvoudige roomglazen b. v., veel ge makkelijker maakt. Ivomt er nu nog bij een welgecven- redigde fraaie lichaamsbouw en een krachtig gestel, dan kan zulk een beest tot stammoeder worden gepromoveerd en aangehouden, zoolang,er nog dege lijke kalveren van vallen; want,cn di.fc geven enz,, is een eigenschap, welke nooit eigen is aan al de koeien, welke tot een zelfde, ras behooren, maar wel eigen aau enkele dieren of enkele veefa- niiliën. Het is een erfelijke eigenschap zij kan, van die enkele bepaalde dieren, overgaan op hare afstammeling en doet dit zelfs vrij zeker, mits: lo. diezelfde eigenschap gevonden wordt bij de familie, waartoe de vader van het jonge dier behoort 2o. dit naderhand zelf moeder ge worden, aan oen ervare cn zorgvuldige melkster wordt toevertrouwd, cn 3o. de afstammeling niet verhuist naar land- cn luchtstreken, waar melk* rijk vee zich nooit als zoodanig zal voortplanten. De Duitsche professor, dr. Fleisch- inan, iemand van veel gezag en onder vinding op dit gebied, heeft eenigen eiken steen had hij don angst om zijn lieve ling, mede in den pijler gemetseld. Het ge zicht van het tevredene gelukkige paar had hem door de ziel gesneden. Hun geluk scheen hem als bijtenden spot op zijn eigen toestand. Hij was in eene stemming, dat Hij de geheele weield had knnnen verbrijzelen en den bouw lieden r meester liet allereerst. Deze en de gezond heidsraad Schrutn hadden het hom aangedaan, nog wel meer a!s dien plocrr, bij wion hij zijne duitjes had ingeschoten. Deze was teu slotio nog een arme duivel; maar do bouwmees ter, die hem voor elk verzuimd uur twintig penningen inhield braste in overvloed, en Schrom bezat twee eigen huizen eu hield rij tuig en paard Door zulke gedachten beheerscht. vervolgde Hans zijn weg. De zon was ondergegaan en oen zucht windje ruischto door de bladeren. Hij nam zijn pet af en wischte zich liet /.we. t van het voorhoofd. Maar hoe uitgeput hij ook. was li ij gunde zich geen ru.-t, hij moest im mers thuis zijn om te zien hoe zijn lie reling liet maakte. Eeu verhaal van zijn huurman schooi hem tc binnen, ja het kwam overeen 1 Buurman** jongste zoontje was ook zoo be gonnen cn vier dagen d iarna bad men hem be-naven. Had hij locli van morgen maar den dokter gehaald! «Lieve G«od!" zn:l»tte Huns. Dut zal Martha niet te boven komen. Hij zou ook wel om den dokter gezonden hebben, zoo peinsde hij verder, maar hel ware misschien niet noodig, men wist immers hoe men die ziekte behandelen moet. Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1890 | | pagina 1