en omstreken.
ZATERDAG 22 MAART 1890,
ELFDE JAARGANG.
Uitgever:
TV. VAN DEN MliTCKHOF-Sassen.
Het arbeidersvraagstuk.
ELIGIUS DE ORGANIST.
No 12.
Slmul lier
V.M. 6° Donderdag. L.K. 14® Vrijdag. N.M. 20" Douderdag. E, K. 28® Vrijdag.
$<uai<3 <Ier Zon.
5, 10, 1G, 22, 28 Jan. op 6.40; 0,30; G.I6; G, 2; 5.48; v m.; onder 5.45, 5.53, G. 3, G.40; 6.24. n'r
Abonnementsprijs per kwartaal.
voor Venray 50 c.
franco per post 65 c.
voor het buitenland 85 c.
afzonderlijke nummers 6 c.
•ju:
Deze Courant verschijnt ioderen Zaterdag.
Prijs der Advertentiën:
▼an i5 repels 30 c.
elke regel meer 6 c.
groote lettors en visnetten naar plaatsruimte.
Adveltentiën. 3maal geplaatst, worden 2maal berekend.
dvertentign of Ingezonden
Stukken gelieve men Vrijdag
"vóór 2 uur 's-middags te be
zorgen aan het Bureau «Peel en
Maas" te Venray.
Zaterdag is dan le Berlijn de ge
wichtige conferentie over het arbei
dersvraagstuk geopend. De Reichzan-
zciger meldt dat de minister van
koophandel Von Berlepsch de gedele
geerden der verschillende landen in
de congreszaal v. h. paleis des rijksban
sellers verwelkomde. Zijn toespraak,
in het Fransch gehouden, luidde in
haar geheel aldus:
«Mijne Ileeren!
Zijne Majesteit de Keizer, mijn
allergenadigste heer, heeft mij opge
dragen het gevoel van hooge bevredi
ging te vertolken, dat Allet'hoogst-
dezelve ondervindt, nu deze aanzien
lijke vergadering, die geroepen zal
verden over gewichtige, de Euro-
peesche industrie-staten op dit oogen-
l.lik bezig houdende vraagstukken te
beraadslagen, in zijne residentie bijeen
is gekomen.
De uitnoodiging van Zijne Majesteit
aan welke gij gevolg hebt gegeven,
is niet de eerste van dezen aard, welke
aan de Europeesche regeeringen ge
richt is geworden. Reeds in hel jaar
1881 heeft Zwitserland eene dergelijke
uitnoodiging aan haar toegezonden,
en dat rijk is daarop in het vorige
jaar en vervolgeus weder vóör eenige
weken teruggekomen. Het verheugt
den Keizer, er op te kunnen wijzen,
dat dank zij de tegemoetkomende
houding dor Zwitsersche regeering het
streven van Zijue Majesteit gelijktijdig
met dat van het Eedgenootschap een
voorwerp worden kan van deberaad-
Feuilleton.
u.
Vil.
"Tot over veertien dagen op hetzelfde uur,'*
had Brunei tot de beide jonge lieden gezegd,
toen zij bij het heengaan afscheid van hem
namen. Dien ten gevolge spoedde Eligius, na
zich nogmaals stellig voorgenomen te hebben
ditmaal bijzonder op zijne hoede te zullen zijn,
op den bepaalden dag, inwendig verheugd,
dat deze eindelijk, daar was, zich naar Dassan,
om met dezen naar den heer Brunei te gaan.
Hij gevoelde een bijzonder verlangen om den
man weder te zien, die hem zooveel genegen
heid betoonde.
Aan den maaltijd namen «ven weinig per
sonen aan deel als de voorgaande keereen
ruensch, gewoon om in de wereld te verkee-
ren, zou evenwel iets ongewoons in het huis
bespeurd hebben. Het had al den schijn, als
maakte men toebereidselen voor een feost
.er heerschte eene buitengewone drukte on
der de bedienden; het toilet van dc vrouw
des huizes was keuriger; zij scheen ver
strooid en gaf herhaaldelijk bevelen, welke
zij een oogenblik later weder herriep; er
brandden meer lichten in de groote zaal en
de andere vertrekkener was iets veranderd
in de rangschikking meubelen. Maar onze
jonge vrienden, die ijooit in hoogere kringen
slagingen eener conferentie.
Naar het inzicht des Keizers eischt
het arbeidersvraagstuk de opmerkzaam
heid van alle beschaafde natiën, sedert
de t rede tusschen de verschillende klas
sen der bevolking door den onderlin-
gen wedijver der nijverheid schijnt
bedreigd te worden. Naar de oplossing
van dit vraagstuk te zoeken is thans
niet alleen een plicht der menschen-
liefde, maar ook staatkundige wijs
heid die voorschrijft voor het welzijn
van alle burgers te zorgen en gelijk
tijdig het onschatbare goed eener
eeuwenoude beschaving te houden.
Alle Europeesche staten bevinden
zich tegenover deze zaak in denzelfden
of gelijken toestand. Dit reeds recht
vaardigt de poging om tusschen de
regeeringen overeenstemming te bewer
ken, ten einde de gemeenschappelijke
gevaren door het nemen van voor
zorgmaatregelen geza:nelijk tegen te
gaan.
Het programma, dat zich in uwe
handen bevindt, geeft de grenzen aan
voor de technische beraadslagingen,
waarmede wij ons zullen hebben bezig
te houden. De besluiten, tot welke
onze handelingen in de gevolgen voe
ren, blijven aan uwe hooge regeering
voorbehouden. Ik waag het te hopen,
dat de beraadslagingen, welke wij
beginnen, niet zonder gevolg zullen
blijven. Zij die in gelijke mate uit
muntend door hunne kennis en hunne
ervaring en in den hoogsten graad
bevoegd een oordeel uit te spreken
over vraagstukken, welke de industrie
en den toestand der werklieden in
hun land betreffen. Alzoo mag ik
wel de overtuiging uitspreken, dat
uwe werkzaamheden een weldadigcn
invloed in Europa zullen uitoefenen."
De heer Von Berlepsch, minister
van Koophandel en Nijverheid werd
daarop bij acclamatie tot voorzitter
verkeerd hadden, merkton van dat alles niets
zeer in bun schik met de vriendelijke ont
vangst, welke hen te beurt viel en niets aan
gelegen liggen, maar zaten opgeruimt to
praten.
Maar nauwelijks hadden zij na hot rraal de
koflie gebruikt, of de deuren der zaal werden
geopend en er kwamen bijna aanuoudeml
uiterst c-legant gekleede heeren en dames
binnen, die met, naam en toenaam luide door
een kamerdienaar werden aangediend. Wel
haast werd de zaal te klein om ai de genoo-
digden te bevatten en was men verplicht de
deuren der aangrenzende, insgelijks rijk ver
lichte vertrekken open te zetten. De eclitge-
nootcn Brunei vermenigvuldigden zich als
het ware, om de aankomenden te begroeten
en te ontvangen; liet was een kruisvuur van
beleefdheids- en vriendschapsbetuigingen. Te
midden van al die drukte en dat gewoel merk
te Eligius. die alles behalve in zijn schik was,
niet eens, dat hij hot voorwerp der algemeene
nieuwsgierigheid was. de dames lieten hem
zich echter aanwijzen en verscheidene heeren
liéten zich door den gastheer aan hem voor
stellen en trachtten met hem een gesprek aan
te luioopen; in tegenwoordigheid van zoovele
onbekenden, bad de jongeling weder zijne
vrijmoedigheid verloren. Daar de heer Brunei
zulks gewaar werd en bij reeds bij onder
vinding wist, wat het beste geneesmiddel daar
voor was, verzocht hij Eligius, zich op de pi
ano tc doen hooren, doch was niet weinig te
leurgesteld. toen deze hierin niet zeer veel
zin had. Hij moest er hern evenwel toe over
halen, want hij had alleen, om hem te doen
hoeren, zoo veje mcnscken genoodigd.
benoemd. Tot plaatsvervangend voor
zitter werd gekozen de onder-staats
secretaris Magdeburg. Het bureau
bestaat verder uit do heeren Dr.
Ivayser, Duitsche raad van legatie;
Dr. Fuerst, opperbergraadDuinaiue,
secretaris der Franse he ambassade
en graaf Arco, Duitsch gezantschaps
secretaris. Do zitting n zouden dage
lijks om elf uren geopend worden, te
beginnen met gistere;:, Maandag.
Overigens is het reglement van
orde, voor de conferentie bepaald,
hetzelfde als dat bij alle conferenties
gebruikelijk is. Daarbij is bijvoorbeeld
bepaald dat over de vragen, in het
programma gesteld, algemeene beraad
slagen zullen worde', gevoerd, en
dat, voor zoover het door de verga
dering noodig geoordeeld wordt,
afzonderlijke vraagstukken aan het
onderzoek eener commissie kunnen
worden opgedragen, over welker sa
menstelling de conferentie zelve beslist.
Voorstellen, door eeii commissie of
door afzonderlijke le V; ingebracht, I
worden gedrukt. '--ij u _be-, t
raadsiaging kunnen worden gebracht.
De stemmingen hebben plaats door
het afroepen van de namen tier staten
in alphabetische volgpide en ellce
delegatie heeft ééne stom. De debatten
worden in het Fransch gevoerd. De
verdere bepalingen betreffen het op
maken van het protocol der verhan
delingen. Tijdens den duur der con
ferentie wordt het gohoim der be
raadslagingen streng in acht genomen.
Om de afgevaardigden in gelegen
heid te stellen, met elkaar kennis te
maken, hielden zij Zondagavond om
negen uur een gezellige bijeenkomst
in het «Hotel de Rome."
Dc Duitsche bladen roepen den af
gevaardigdeti ter conferentie van harte
het welkom toe. De National Ztg. zegt
dat het een verblijdend schouwspel
Eligius, dio dit geenszins vermoedde, gaf voor
reden zijne weigering op. dat hij geene mu
ziek lmd medegebracht, doch op de bemer
king van Dasson. dat Dij dan ra lar uit het
hoofd rnoest spelen, het bij zich eindelijk
overreden, en zich voor de piano zettende,
sloeg hij eenige zachte akkoorden aan. Naar
mate hij speelde, weck zijne beschroomd
heid en weldra was hij geheel in vuur. Er
was een doodsche stilte in de zaal; ieder wil
de zi -h als het ware met hein verheffen in die
hoogere gewesten, waar alleen zijne dich
terlijke ziel vrij en ru m scheen le kuunen
ademenmen hield den adem in. vreesde
hem uit het gezicht te .verliezen en volgde
zijne minste bewegingen met groote ge
spannenheid, even als men liet jonge vogel
tje nastaart, dat zoo even waggelende op den
rand van zijn nestje zat on met. vertrouwen
zijne vleugelen uitbreidende, statig in het
luchtruim opstijgt. Door zij» eigen gevoelvol
spel afgemat, stond Eligius eindelijk van de
piano op en nu schoen er goou einde te zullen
komen aan de toejuichingen on het haudgo
klap. welke als een lang bedwongen stort
vloed, bij zijn opstaan rondom hem losbarst
ten.
Dit was net beslissende oogenblik voorden
jongen toonkunstenaar. H.j had zich wel
voorgenomen zijn hart te houden voor allen
lof, mocht men hem dien toezwaaien, geslo
ten te houden maar men vleit zich to ver
geefs, dat men aan de bekoring woórstand zal
kunnen bieden, omJat men die voruit hoeft
voorzien en zich derhalve daartegen heeft
kunnen wapeneuhet is zekerder, er zich niet
aan bloot tc stellen. Als men in de stilte der
is, de vertegenwoordigers der staten
van het gewapende Europa te zien
bijeenkomen, niet om machtsvragen to
bespreken, welke hen zouden kunnen
verdoelen, maar kwesties van bescha
ving, geschikt om hen aan de nood
zakelijkheid van vrede en eendracht
te herinneren.
De Slrassbu) ger Ztg. meent dat de
conferentie een nieuw tijdperk van so
ciale hervorming zonder bloedvergie
ten zal openen, en de Börsenzeitung
voorspelt dat zij meer zal uitwerken
dan eon vergadering van alle diplo
maten der oude school en weldra over
de heole wereld zal uitschitteren.
Wij willen hot gaarne hopenwant
dat de sociale toestanden ernstige ver
betering behoeven wordt mot den dag
duidelijker. Maandag werd te Dord-
mund weer een vergadering van
mijnwerkers der mijn Kaisorstuhl
gehouden, die editor slechts door 120
van de 400 arbeiders bezocht werd.
Schroder heeft er de benoeming
aangenomen tot gedelegeerde naar het
.iny.nr!j:p.;o >a;d fdal.- ii jM ic.
Brussel zal worden gehouden, flfj
verklaarde, dat wanneer de aangc
legenhodon der mijnwerkers niet langs
vredel ie venden weg konden worden
geregeld, er getracht moet worden
eene algemeene verbroedering en in
ternationale werkstaking tot stand te
brengen, ten einde te doen ondervinden,
hoo arm de wereld zonder steenkolen
zou zijn. De vergadering werd door
de politie on t ban'Jeu.
In de laatste dagen heeft de rijks
kanselier herhaaldelijk samenkomsten
gehad met Dr. Windthorst, alsmede
met verschillende andere politieke
personen, waarbij naar men wil deze
vraag do hoofdrol speelde: op welke
wijze is het mogelijk in den nieuwen
Rijksdag een meerderheid te krijgen
voor een nieuw groot extra crediet
afzondering van hot gewoel der wereld afge
scheiden i?, waant men er zich genoegzaam
tegen bestand en gesterkt, doch het i? geheel
iets anders, wanneer inen zich werkelijk in
gevaar bevind;, en God hoeft zijne hulp niel.
toegezegd voor die, welke n.en vei mijdon kan
en waarin mon zich vrijwillig begeeft.
Om kort te gaan. die oorverdovende toe
juichingen, de glans welke de talloozc, op
prachtige kroonkandolaren en lusters branden
de waskaarsen, op di3 opgcpror.kte, sierlijk
gekleede hoeren en dames wierpen, die oog
verblindend* luister en rijkdom verbanden,
op Eligius hun betoverden invloed uitoeDn-
do, de waakzaamheid uit zijn hart en evenals
do voorgaande koer, deed een nameloos ge
voel van zenuwachtige blijdschap zijne borst
zwellen: bot was de lioovmoed. dc gcsireelJe
eigenliefde, welke zich in zyn iuuueijsie deed
booren.
X.id.it de vervoering be iaard was, vorm
den zidi falrijke groepe»». waarvan dc moes
ten zich over don jongen toonkunstenaar on
derhielden
Inderdaad! riep een dame uit, die met
eenige beuren, waarbij ook Brum l behoorde
over het verrukkelijke spel v:m Eligius
spraken; inderdaad, alleen in bet Zuiden kan
men zulk een diep melancholisch dichterlijk
gevoel bezitten!
U hoorendo spreken, mevrouw, zou
men zulk een beslissend oordeel, dat alle an
dere oorden van Frankrijk uitsluit, niet dur
ven vellen, antwoordde Brunei. Weet gij wat
evenwel bij dit jonge rnensch in de hoogste
mate mijne bewondering wekt? dat er buiten
gewone geesten zijn, dje zich van alle boei
ten behoeve der vermeerdering van
do artillerie (men spreekt van meer
dan twintig miiliocii).
Tot de vorming van zulk een
meerderheid is het Centrum natuurlijk
onmisbaar; maar daargelaten nog dat
dit meermalen getoond heeft, met de
opdrijving der krijgslasten allesbehalve
ingenomen te zijn, laat het zich op
andere punten niet gemakkelijk van
zijn stuk brengen. De intrekking van
de verbanningswet legen de Jesuïien
en het herstel van den, invloed der
Kerk op de lagere school zijn eischen,
waarvan het niet afgaat.
Dit ergert in hooge mate do con
servatieven, die daarover nog II. Za
terdag in het Huis van afgevaardigden
hnn verontwaardiging luchtten. Bij do
debatten over het bergbouw wezen,
legde do conservatieve spreker, graaf
van Limburg Slirum in zijn overigens
onschuldige redo over do arbeiders-
toesi.andon, plotseling, zonder samen
hang met hot behandelde thema, de
uit politiek oogpunt zeer belangrijke
ve:-|;bo -ifjtjui wij g:y «ij»*-— j—v~
den tegen eon veratulerihg van hot
schoolwezen waren in den zin van
Dr. Windthorst, en dat zij de aan
vallen, door liet Centrum legen den
minister van Eeredienst Gossler gericht
niet billijkten. De school werd vol
gens hem naar oude Pruisische grond
stellingen golcid en elke Kerk kon
daarbij op vrije wijze meewerken,
ook de katholieke.
liet Centrum kwam tegen die
voorstelling ten krachtigste op; maar
de spreker ging voortGij bestrijdt
dit! Dat is niet nuttig voor ons
samenwerken tegen de sociaal-demo
cratie.
Zichtbaar kwam deze verklaring hot
gansche Huis onverwacht, daar zij,
naar het schijnt, het gevolg was van
een opdracht der conservatieve partij
en weten te bevrijden 011 zich door geeno
hinderpalen hoegenaamd in de hooge vlucht
laten belommeren; want gij zult daarover
zelve met mij verstel staan, ais gij wist. wie
do wester is, die dien jongeling zoogenaamd
opleidt. Ik zet liet u in honderd koeren om tt)
raden wie het is.
Is het iemand dien ik ken?
Voorzeker!
Borchini?
Neen, gij raadt ver mis!
Och. waarde lieer Brunei, zeg het toch
spoedig: ik brand waai lijk van ongeduld!
Bernard.
Wie zegt gij de uu le Bernard? Bernard
de organist
Dezelfde.
Ac'»! hoe jammer! maar dal is een ze
delijke moord!
Mijnbeer Brunei, wij moeten middelen
beramen, om hem uit zijne h uiJeu te bevrij
den.
traan denk ik Sterk, mevrouw-, want
die jongeling belooft voel
Ik hen vim I. zelfde gevoelen? merkte
«en klein mannetje ep meesterachtige!) toon
aan, onze beroemdste componisten nebben
niet lader liegonncu. Heeft iiij reeds voor het
toont'f! gewerkt?
Dat hoeft g-en nood. hij staat onder
de plank van Bernard
Genadige IFmol! liep het mannetje,
van schrik de handenin elkaar slaande, uit,
als dat het geval is, is er niets aan te doen!
Maar, komaan? by is toch niet vastgespij
kerd!
Wordt vervolgd,