en omstreken. ZATERDAG 22 MAART 1890, ELFDE JAARGANG. Uitgever: TV. VAN DEN MliTCKHOF-Sassen. Het arbeidersvraagstuk. ELIGIUS DE ORGANIST. No 12. Slmul lier V.M. 6° Donderdag. L.K. 14® Vrijdag. N.M. 20" Douderdag. E, K. 28® Vrijdag. $<uai<3 <Ier Zon. 5, 10, 1G, 22, 28 Jan. op 6.40; 0,30; G.I6; G, 2; 5.48; v m.; onder 5.45, 5.53, G. 3, G.40; 6.24. n'r Abonnementsprijs per kwartaal. voor Venray 50 c. franco per post 65 c. voor het buitenland 85 c. afzonderlijke nummers 6 c. •ju: Deze Courant verschijnt ioderen Zaterdag. Prijs der Advertentiën: ▼an i5 repels 30 c. elke regel meer 6 c. groote lettors en visnetten naar plaatsruimte. Adveltentiën. 3maal geplaatst, worden 2maal berekend. dvertentign of Ingezonden Stukken gelieve men Vrijdag "vóór 2 uur 's-middags te be zorgen aan het Bureau «Peel en Maas" te Venray. Zaterdag is dan le Berlijn de ge wichtige conferentie over het arbei dersvraagstuk geopend. De Reichzan- zciger meldt dat de minister van koophandel Von Berlepsch de gedele geerden der verschillende landen in de congreszaal v. h. paleis des rijksban sellers verwelkomde. Zijn toespraak, in het Fransch gehouden, luidde in haar geheel aldus: «Mijne Ileeren! Zijne Majesteit de Keizer, mijn allergenadigste heer, heeft mij opge dragen het gevoel van hooge bevredi ging te vertolken, dat Allet'hoogst- dezelve ondervindt, nu deze aanzien lijke vergadering, die geroepen zal verden over gewichtige, de Euro- peesche industrie-staten op dit oogen- l.lik bezig houdende vraagstukken te beraadslagen, in zijne residentie bijeen is gekomen. De uitnoodiging van Zijne Majesteit aan welke gij gevolg hebt gegeven, is niet de eerste van dezen aard, welke aan de Europeesche regeeringen ge richt is geworden. Reeds in hel jaar 1881 heeft Zwitserland eene dergelijke uitnoodiging aan haar toegezonden, en dat rijk is daarop in het vorige jaar en vervolgeus weder vóör eenige weken teruggekomen. Het verheugt den Keizer, er op te kunnen wijzen, dat dank zij de tegemoetkomende houding dor Zwitsersche regeering het streven van Zijue Majesteit gelijktijdig met dat van het Eedgenootschap een voorwerp worden kan van deberaad- Feuilleton. u. Vil. "Tot over veertien dagen op hetzelfde uur,'* had Brunei tot de beide jonge lieden gezegd, toen zij bij het heengaan afscheid van hem namen. Dien ten gevolge spoedde Eligius, na zich nogmaals stellig voorgenomen te hebben ditmaal bijzonder op zijne hoede te zullen zijn, op den bepaalden dag, inwendig verheugd, dat deze eindelijk, daar was, zich naar Dassan, om met dezen naar den heer Brunei te gaan. Hij gevoelde een bijzonder verlangen om den man weder te zien, die hem zooveel genegen heid betoonde. Aan den maaltijd namen «ven weinig per sonen aan deel als de voorgaande keereen ruensch, gewoon om in de wereld te verkee- ren, zou evenwel iets ongewoons in het huis bespeurd hebben. Het had al den schijn, als maakte men toebereidselen voor een feost .er heerschte eene buitengewone drukte on der de bedienden; het toilet van dc vrouw des huizes was keuriger; zij scheen ver strooid en gaf herhaaldelijk bevelen, welke zij een oogenblik later weder herriep; er brandden meer lichten in de groote zaal en de andere vertrekkener was iets veranderd in de rangschikking meubelen. Maar onze jonge vrienden, die ijooit in hoogere kringen slagingen eener conferentie. Naar het inzicht des Keizers eischt het arbeidersvraagstuk de opmerkzaam heid van alle beschaafde natiën, sedert de t rede tusschen de verschillende klas sen der bevolking door den onderlin- gen wedijver der nijverheid schijnt bedreigd te worden. Naar de oplossing van dit vraagstuk te zoeken is thans niet alleen een plicht der menschen- liefde, maar ook staatkundige wijs heid die voorschrijft voor het welzijn van alle burgers te zorgen en gelijk tijdig het onschatbare goed eener eeuwenoude beschaving te houden. Alle Europeesche staten bevinden zich tegenover deze zaak in denzelfden of gelijken toestand. Dit reeds recht vaardigt de poging om tusschen de regeeringen overeenstemming te bewer ken, ten einde de gemeenschappelijke gevaren door het nemen van voor zorgmaatregelen geza:nelijk tegen te gaan. Het programma, dat zich in uwe handen bevindt, geeft de grenzen aan voor de technische beraadslagingen, waarmede wij ons zullen hebben bezig te houden. De besluiten, tot welke onze handelingen in de gevolgen voe ren, blijven aan uwe hooge regeering voorbehouden. Ik waag het te hopen, dat de beraadslagingen, welke wij beginnen, niet zonder gevolg zullen blijven. Zij die in gelijke mate uit muntend door hunne kennis en hunne ervaring en in den hoogsten graad bevoegd een oordeel uit te spreken over vraagstukken, welke de industrie en den toestand der werklieden in hun land betreffen. Alzoo mag ik wel de overtuiging uitspreken, dat uwe werkzaamheden een weldadigcn invloed in Europa zullen uitoefenen." De heer Von Berlepsch, minister van Koophandel en Nijverheid werd daarop bij acclamatie tot voorzitter verkeerd hadden, merkton van dat alles niets zeer in bun schik met de vriendelijke ont vangst, welke hen te beurt viel en niets aan gelegen liggen, maar zaten opgeruimt to praten. Maar nauwelijks hadden zij na hot rraal de koflie gebruikt, of de deuren der zaal werden geopend en er kwamen bijna aanuoudeml uiterst c-legant gekleede heeren en dames binnen, die met, naam en toenaam luide door een kamerdienaar werden aangediend. Wel haast werd de zaal te klein om ai de genoo- digden te bevatten en was men verplicht de deuren der aangrenzende, insgelijks rijk ver lichte vertrekken open te zetten. De eclitge- nootcn Brunei vermenigvuldigden zich als het ware, om de aankomenden te begroeten en te ontvangen; liet was een kruisvuur van beleefdheids- en vriendschapsbetuigingen. Te midden van al die drukte en dat gewoel merk te Eligius. die alles behalve in zijn schik was, niet eens, dat hij hot voorwerp der algemeene nieuwsgierigheid was. de dames lieten hem zich echter aanwijzen en verscheidene heeren liéten zich door den gastheer aan hem voor stellen en trachtten met hem een gesprek aan te luioopen; in tegenwoordigheid van zoovele onbekenden, bad de jongeling weder zijne vrijmoedigheid verloren. Daar de heer Brunei zulks gewaar werd en bij reeds bij onder vinding wist, wat het beste geneesmiddel daar voor was, verzocht hij Eligius, zich op de pi ano tc doen hooren, doch was niet weinig te leurgesteld. toen deze hierin niet zeer veel zin had. Hij moest er hern evenwel toe over halen, want hij had alleen, om hem te doen hoeren, zoo veje mcnscken genoodigd. benoemd. Tot plaatsvervangend voor zitter werd gekozen de onder-staats secretaris Magdeburg. Het bureau bestaat verder uit do heeren Dr. Ivayser, Duitsche raad van legatie; Dr. Fuerst, opperbergraadDuinaiue, secretaris der Franse he ambassade en graaf Arco, Duitsch gezantschaps secretaris. Do zitting n zouden dage lijks om elf uren geopend worden, te beginnen met gistere;:, Maandag. Overigens is het reglement van orde, voor de conferentie bepaald, hetzelfde als dat bij alle conferenties gebruikelijk is. Daarbij is bijvoorbeeld bepaald dat over de vragen, in het programma gesteld, algemeene beraad slagen zullen worde', gevoerd, en dat, voor zoover het door de verga dering noodig geoordeeld wordt, afzonderlijke vraagstukken aan het onderzoek eener commissie kunnen worden opgedragen, over welker sa menstelling de conferentie zelve beslist. Voorstellen, door eeii commissie of door afzonderlijke le V; ingebracht, I worden gedrukt. '--ij u _be-, t raadsiaging kunnen worden gebracht. De stemmingen hebben plaats door het afroepen van de namen tier staten in alphabetische volgpide en ellce delegatie heeft ééne stom. De debatten worden in het Fransch gevoerd. De verdere bepalingen betreffen het op maken van het protocol der verhan delingen. Tijdens den duur der con ferentie wordt het gohoim der be raadslagingen streng in acht genomen. Om de afgevaardigden in gelegen heid te stellen, met elkaar kennis te maken, hielden zij Zondagavond om negen uur een gezellige bijeenkomst in het «Hotel de Rome." Dc Duitsche bladen roepen den af gevaardigdeti ter conferentie van harte het welkom toe. De National Ztg. zegt dat het een verblijdend schouwspel Eligius, dio dit geenszins vermoedde, gaf voor reden zijne weigering op. dat hij geene mu ziek lmd medegebracht, doch op de bemer king van Dasson. dat Dij dan ra lar uit het hoofd rnoest spelen, het bij zich eindelijk overreden, en zich voor de piano zettende, sloeg hij eenige zachte akkoorden aan. Naar mate hij speelde, weck zijne beschroomd heid en weldra was hij geheel in vuur. Er was een doodsche stilte in de zaal; ieder wil de zi -h als het ware met hein verheffen in die hoogere gewesten, waar alleen zijne dich terlijke ziel vrij en ru m scheen le kuunen ademenmen hield den adem in. vreesde hem uit het gezicht te .verliezen en volgde zijne minste bewegingen met groote ge spannenheid, even als men liet jonge vogel tje nastaart, dat zoo even waggelende op den rand van zijn nestje zat on met. vertrouwen zijne vleugelen uitbreidende, statig in het luchtruim opstijgt. Door zij» eigen gevoelvol spel afgemat, stond Eligius eindelijk van de piano op en nu schoen er goou einde te zullen komen aan de toejuichingen on het haudgo klap. welke als een lang bedwongen stort vloed, bij zijn opstaan rondom hem losbarst ten. Dit was net beslissende oogenblik voorden jongen toonkunstenaar. H.j had zich wel voorgenomen zijn hart te houden voor allen lof, mocht men hem dien toezwaaien, geslo ten te houden maar men vleit zich to ver geefs, dat men aan de bekoring woórstand zal kunnen bieden, omJat men die voruit hoeft voorzien en zich derhalve daartegen heeft kunnen wapeneuhet is zekerder, er zich niet aan bloot tc stellen. Als men in de stilte der is, de vertegenwoordigers der staten van het gewapende Europa te zien bijeenkomen, niet om machtsvragen to bespreken, welke hen zouden kunnen verdoelen, maar kwesties van bescha ving, geschikt om hen aan de nood zakelijkheid van vrede en eendracht te herinneren. De Slrassbu) ger Ztg. meent dat de conferentie een nieuw tijdperk van so ciale hervorming zonder bloedvergie ten zal openen, en de Börsenzeitung voorspelt dat zij meer zal uitwerken dan eon vergadering van alle diplo maten der oude school en weldra over de heole wereld zal uitschitteren. Wij willen hot gaarne hopenwant dat de sociale toestanden ernstige ver betering behoeven wordt mot den dag duidelijker. Maandag werd te Dord- mund weer een vergadering van mijnwerkers der mijn Kaisorstuhl gehouden, die editor slechts door 120 van de 400 arbeiders bezocht werd. Schroder heeft er de benoeming aangenomen tot gedelegeerde naar het .iny.nr!j:p.;o >a;d fdal.- ii jM ic. Brussel zal worden gehouden, flfj verklaarde, dat wanneer de aangc legenhodon der mijnwerkers niet langs vredel ie venden weg konden worden geregeld, er getracht moet worden eene algemeene verbroedering en in ternationale werkstaking tot stand te brengen, ten einde te doen ondervinden, hoo arm de wereld zonder steenkolen zou zijn. De vergadering werd door de politie on t ban'Jeu. In de laatste dagen heeft de rijks kanselier herhaaldelijk samenkomsten gehad met Dr. Windthorst, alsmede met verschillende andere politieke personen, waarbij naar men wil deze vraag do hoofdrol speelde: op welke wijze is het mogelijk in den nieuwen Rijksdag een meerderheid te krijgen voor een nieuw groot extra crediet afzondering van hot gewoel der wereld afge scheiden i?, waant men er zich genoegzaam tegen bestand en gesterkt, doch het i? geheel iets anders, wanneer inen zich werkelijk in gevaar bevind;, en God hoeft zijne hulp niel. toegezegd voor die, welke n.en vei mijdon kan en waarin mon zich vrijwillig begeeft. Om kort te gaan. die oorverdovende toe juichingen, de glans welke de talloozc, op prachtige kroonkandolaren en lusters branden de waskaarsen, op di3 opgcpror.kte, sierlijk gekleede hoeren en dames wierpen, die oog verblindend* luister en rijkdom verbanden, op Eligius hun betoverden invloed uitoeDn- do, de waakzaamheid uit zijn hart en evenals do voorgaande koer, deed een nameloos ge voel van zenuwachtige blijdschap zijne borst zwellen: bot was de lioovmoed. dc gcsireelJe eigenliefde, welke zich in zyn iuuueijsie deed booren. X.id.it de vervoering be iaard was, vorm den zidi falrijke groepe»». waarvan dc moes ten zich over don jongen toonkunstenaar on derhielden Inderdaad! riep een dame uit, die met eenige beuren, waarbij ook Brum l behoorde over het verrukkelijke spel v:m Eligius spraken; inderdaad, alleen in bet Zuiden kan men zulk een diep melancholisch dichterlijk gevoel bezitten! U hoorendo spreken, mevrouw, zou men zulk een beslissend oordeel, dat alle an dere oorden van Frankrijk uitsluit, niet dur ven vellen, antwoordde Brunei. Weet gij wat evenwel bij dit jonge rnensch in de hoogste mate mijne bewondering wekt? dat er buiten gewone geesten zijn, dje zich van alle boei ten behoeve der vermeerdering van do artillerie (men spreekt van meer dan twintig miiliocii). Tot de vorming van zulk een meerderheid is het Centrum natuurlijk onmisbaar; maar daargelaten nog dat dit meermalen getoond heeft, met de opdrijving der krijgslasten allesbehalve ingenomen te zijn, laat het zich op andere punten niet gemakkelijk van zijn stuk brengen. De intrekking van de verbanningswet legen de Jesuïien en het herstel van den, invloed der Kerk op de lagere school zijn eischen, waarvan het niet afgaat. Dit ergert in hooge mate do con servatieven, die daarover nog II. Za terdag in het Huis van afgevaardigden hnn verontwaardiging luchtten. Bij do debatten over het bergbouw wezen, legde do conservatieve spreker, graaf van Limburg Slirum in zijn overigens onschuldige redo over do arbeiders- toesi.andon, plotseling, zonder samen hang met hot behandelde thema, de uit politiek oogpunt zeer belangrijke ve:-|;bo -ifjtjui wij g:y «ij»*-— j—v~ den tegen eon veratulerihg van hot schoolwezen waren in den zin van Dr. Windthorst, en dat zij de aan vallen, door liet Centrum legen den minister van Eeredienst Gossler gericht niet billijkten. De school werd vol gens hem naar oude Pruisische grond stellingen golcid en elke Kerk kon daarbij op vrije wijze meewerken, ook de katholieke. liet Centrum kwam tegen die voorstelling ten krachtigste op; maar de spreker ging voortGij bestrijdt dit! Dat is niet nuttig voor ons samenwerken tegen de sociaal-demo cratie. Zichtbaar kwam deze verklaring hot gansche Huis onverwacht, daar zij, naar het schijnt, het gevolg was van een opdracht der conservatieve partij en weten te bevrijden 011 zich door geeno hinderpalen hoegenaamd in de hooge vlucht laten belommeren; want gij zult daarover zelve met mij verstel staan, ais gij wist. wie do wester is, die dien jongeling zoogenaamd opleidt. Ik zet liet u in honderd koeren om tt) raden wie het is. Is het iemand dien ik ken? Voorzeker! Borchini? Neen, gij raadt ver mis! Och. waarde lieer Brunei, zeg het toch spoedig: ik brand waai lijk van ongeduld! Bernard. Wie zegt gij de uu le Bernard? Bernard de organist Dezelfde. Ac'»! hoe jammer! maar dal is een ze delijke moord! Mijnbeer Brunei, wij moeten middelen beramen, om hem uit zijne h uiJeu te bevrij den. traan denk ik Sterk, mevrouw-, want die jongeling belooft voel Ik hen vim I. zelfde gevoelen? merkte «en klein mannetje ep meesterachtige!) toon aan, onze beroemdste componisten nebben niet lader liegonncu. Heeft iiij reeds voor het toont'f! gewerkt? Dat hoeft g-en nood. hij staat onder de plank van Bernard Genadige IFmol! liep het mannetje, van schrik de handenin elkaar slaande, uit, als dat het geval is, is er niets aan te doen! Maar, komaan? by is toch niet vastgespij kerd! Wordt vervolgd,

Peel en Maas | 1890 | | pagina 1