en, omstreken.
ZATERDAG 18 JANUARI 1890.
ELFDE .ARGANG.
No. 3.
Uitgeer
W. VAX DEN AllCKIIOF-Sasscn.
Doze Courant verschijn ietlcren Zaterdag.
Blik over 1889.
Feuilleton.
ELIGIUS DE ORGANIST.
België
SRIIK! «lor ÜBuan.
V.M. 6® Maandag. L.K. 11® Dinsdag. N.M. 21e Dinsdag. E, K. 27e Maand.
5, 10, 10, 22, 28 Jan. op 7.54; 8;
Abonnementsprijs per kwartaal,
▼oor Vbnray 50 c.
franco per post 65 c.
voor het buitenland 85 c.
afzonderlijke nummers 6 c.
Së;uï<1 «lor Zon.
0; 810; 8.11; v/m.; onder 3.47, 3.40, 3.48, 3.53; n'm.
Prijs der Advertentiën:
ran 15 regels 30 c.
elke regel meer 6
groote lettors en vignetten naar plaatsruimte.
Advertentiën, 3maa! geplaatst, worden 2inna! berekend.
Advertentiën of Ingezonden
Stukken gelieve men Vrijdag
vóór 2 uur 's-middags te be
zorgen aan het Bureau »Peel en
Maas11 te Venray.
Een vluchtige blik over don last
drager 1889 moge onzen lezers wel
kom zijn. Wij latenjhem hier volgen.-
Oostenrijk-Hongarije_ heeft nog nooit
ooi zaak gehad, met zooveel diepe
smart en droelheid^op een jaar terug
te zien, als in 1889. Het jaar 1866
heeft het groote rijk diepe wonden
toegebracht, maar wat zijn ze in ver
gelijking met'jde ontzettende katastroof,
welke den 28 Januari op het jachtslot
Meierling bij Weeneti zich afgespeelde!
Den 2en December had de brave
keizer Frans Jozef, omringd van de
jubeltonen zijns volks, zijn 40jarig
regeeringsfeest gevierd, en den 29
Januari trof hem nn ho»rI„ö
ten de vreeselijke mare, dat zijn eenige
zoon, de erfgenaam zijns troons, de
kroonprins Rudolf zich een kogel door
liet hoofd gejaagd had! Zulk een
zelfmoord van een jonge man, die
geroepen was eenmaal een groot en
machtig rijk te regeeren, en de droe
vige omstandigheden, welke den moord
vergezelden, staan daar zonder voor
beeld in de wereldgeschiedenis! On
geloof en zedelijke dwaling zou men
er den schuid van noemen. Evenais
een bliksemstraal verhelderde deze
mare den duisteren afgrond van de
diepgezonken moreel, waarin zich
sommige maatschappelijke kringen
bewogen. Men zou hebben kunnen
vermoeden, dat de noodlottige toe
dracht er toe zou bijdragen, de slui
merende geesten wakker te schudden
om zich togen de heerschappij van 't
Liberalismus te verzetten.
Ook de katholieke Vergadering te
Weenen bracht daartoe bijzij eischte
een nieuwe schoolwet, de invoering
van confessioneeïe scholen, liet toe
zicht van 't goddienstig-onderwijs dooi
de Kerk, enz; doch bij deze eischen
bleef het ook, want tiet school wets
voorstel van Liechtenstein zonk.
In Augustus kon de graaf Taaffe als
Ministerpresident zijn tienjarige brui
loft vieren, doch de verwachtingen,
welke van katholiek-conservatieven
kant op dit ministerie gestold waren,
hebben zich nergens verwezenlijkt,
'i ïs waar, de graaf Taaffe maakte
een einde aan liet drijven van het
libcralismus op deszelfs vijandig ker
kelijk gebied, maar daarbij is het
ook gebleven. Steeds nog ontbreekt
het in Oostenrijk aan de confessio-
neele scholen en de wederzijdsche
verzoening der verschillende volkeren
van Oosten rij k-Hongarije is alles be
halve breed. Hiervan
2.
Daar do laatste den zelfden naam als zijn
oom droeg, was hij het voorwerp van zijne
tcederste zorgen geworden. Eerst makelaar
en daarna bankier geworden zijnde, had Du
préjean, die nooit gehuwd geweest was, een
aanzienlijk vermogen bijeen gegaard, hetwelk
zijn neef Gustaaf geheel moest erven. Deze
woonde bij zijn oom in, die hem als zijn aan
genomen zoon behandeldedien ten gevolge
heerschte de jongeling als heer en meester in
het huis en er ging geen dag om, of zijn ooiu
getrooste zich groote opofferingen, om aan
zijne buitensporige grillen te voldoen.
lederen donderdag was er dus groot diner
ten huize van den heer Duprójean. Hij ver
cenigde de keur van den handelstand aan zijne
tafel en het gesprek over den wisselkoers van
het geld, de gedane zaken op de Beurs en de
vreemde fondsen was gemeenlijk zeer leven
dig. Gustaaf, die er volstrekt geen lust in had
om over de waarschijnlijke kansen van ecne
rijzing of daling te hooren redekavelen, wist
het meestentijds zoo aan te leggen, dat hij
donderdags bij zijne vrienden ten eten ge
vraagd werd, ofschoon bij zeer wel wist, dat
zijn neef dien dag bij zijn oom kwam; zoodat
Eligius, aan het einde der tafel zittende, zich
nooit in het gesprek mengende, dewijl nie
mand ooit het woord tot hem richtte en te
te Weenen de kaïï.'JLl vorstbisschop
Cclcstin Ganglbauoi n den ouderdom
van 72 jaren. f
Nederland, heeft niet alleen, zooals
men weet, op dl baan der sociale
wetgeving een goec- schrede vooruit-
gemaakt, door de Zondagsrust, elf-
urigen werkdagen!n den arbeid der
vrouwen en kinder.u in de fabrieken
door ecne wet to-beschermen en te
meerderheid der
nc nieuwe school
ed ke de regeering
onfessioncelc bij
regelen, maar de
Kamers heeft ook
wet aangenomen,
in staai stelt, ook
zondere scholen d*u
den staat te
Willem werd
genecsheeren hem
diep in schulden, dat j te zeggen, monster
niddel uit den financieelen J en Christus als een
het bewijs, maar ook dit betuigen de
dweepzuchtige Junglschechen in Bo-
hemen, welke de stormachtige too-
ncclen in den Bohcemschen Landdag
opvoerden. De in September nieuw
benoemde stadhouder van Bohemen,
de graaf Thuu meende eene vcreeni-
ging te stichten ter besti ijdiging van
het «jungtschechcndom" en ter wille
van den eisch der katholieken ver-
eeniging en hare pers; doch 't is zoo
gebleven. Volgens de laatste berichten
zal men het in Oostenrijk gaan pro-
becren met een katholiek Centrum,
dat ten doel heeft alle katholieken,
vaderlandslievonden en volksgezinde
staatsburgers samen in één band to
vereenigen. Dat de uitslag er van
goede resultaten oplcvere, betere dan
lot hieraan! Den 14. Doe. stierf
ondersteunen. Kr
ziek, en terwijl du
voor «ongeneeslijk j.211 voor de regee
ring onbekwaam z(nde" verklaarden,
trad hertog Adolf/von Nassau, die
in 1866 zijn land (aan Pruisen ver
loren had, den 6. April op als regent
van Luxemburg; doch deze heerlijk
heid duurde nog geen vier weken,
iju atiua ue want koning Willem, die onverwach-
geven,.dejrot: I
zich te laten begraven, als de voor-
loopige regeering in Luxemburg te
dulden, en dus moest hertog Adolf
den 3. Mei weder afreizen.
In Zwitserland werd eene katholie
ke Universiteit gesticht, welke een
internationaal karakter heeft. Het
.alholieke volk van het Canton Lu-
cern verzette zich met gunstigon
uitslag tegen de overgave der Maria-
kerk aan de Oud-katholieken. Het
drijven der Arnarchisten cn der re
volutionaire, die dikwerf misbruik
van het recht van bescherming in
Zwitserland gemaakt hebben, werden
onder eene meer scherpe contróle
gesteld en hoofdschrceuwers wees
men het land uit.
Italië zit tengevolge zijner zucht
naar roem en zijne dure koloniaal-
beschroomd van aard zijnde, om zich te doen
gelden, met minachting beschouwd door do
dienstboden van den bankier, daar nooit op
zijn gemak, was en zich dus iedere week met
loome schretlen derwaarts begaf.
Maar op den doiMtidag, waarvan wij nu
spreken, was liet gezelschap talrijker dan naar
gewoonte; de bankier had zelfs de eetzaal
feestelijk doen versieren. Gustaaf Dupréjean,
die student in de rechten moest worden, was
dien dag als zoodanig in de registers der aca
demie ingeschreven. Daarom had de oude
heer Dupréjean, behalve zijne gewone gasten,
eenige professoren cu vermaarde advokatè»,
onder wier bescherming hij zijn geliefden ::oef
wilde stellen, bij zich ten eten geno.»digd.
Ongelukkigerwijze was de eenige, die, toen
het nut', om zich aan tafel te zetten, gosl igen
was, nog niets van zieii had laten zien ol' hoo
ren, de held van hot feest. Naai alle kanten
weiden dc bedienden '.er zijner opsporing u.t-
gezonden en eindelijk bracht men den bankier
het bericht, dat zijn neef dos morgens een kor
telings gekocht paard willende africhten, door
zijn stalknecht gevolgd, uitgereden was en
deze zoo even terug gekomen was met de
boodschap, dat zijn meester buiten de stad hij
een zijner vrienden zou blijven eten.
De lieer Dupréjean, die, ofschoon hij zeer
goed de onwelvoegelyke handelwijze van zijn
neef inzag, het echter niet van zich kon ver
krijgen, zijn ongenoegen te doen blijken, zocht
zijn neef hij zijne gasten te verontschuldigen
hij sprak van Gustaafs zwakke gezondheid,
van deti heilzatnen invloed, welke de beweging
op zijn gestel uitoelende en bracht daarna het
gesprek door een behendige wending op een
politiek zoo
aan een redtn
toestand nauwelijks te denken is.
De klooster- cn kerkgoederen zijn
reeds lang in de leege staatskas ver
zwolgen, cn thans, zegt men, zullen
ook de vrome stichtingen het roover-
systeem ten offer vallen. De volk-
ellende is zoo groot, dat duizende
Italianen den moedergrond vaarwel
zeggen, en daarbij houdt do minister
president niet op met bluffen en zegt:
«Italië is een groot land en ik ben
de groote man. De veldtocht in
Afrika heeft enorme sommen gelds
gekost en zonder gevolg, doch de
toestanden in Abyssinië hebben het
de Italianen toch mogelijk gemaakt,
aan de Roode Zee vasten voet te
zetten. In den driedaagschen strijd
tegen de Derwischen van den Mahdi
in 't begin van Maart werd de negus
Johannes gedood, en zijn opvolger,
de negus Mcuclik van Schou, stond i
den hem bevrienden Italianen toe om I
t0u.]:lfc'SSn. e" d(i OP"
strijd tegen het Pausdo.n en de ka
tholieke Kerk werd door de Picmoti-
teezen doorgezet, en herhaalde malen
hoeft de H. Vader in toespraken cn
zcndelingsbrieven (allocution) den vin
ger gedrukt op zijn betreiireuswaar-
digen toestand. Een nieuw strafwet
boek schafte, weliswaar, de doodstraf
af, doch het schiep zeer scherpe
bepalingen tegen de geestelijken, om
hen in zake van politiek muisjedood
te maken, zooals schier alle maatic-
gelen der regeering den stempel van
kerkhaat op het voorhoofd dragen.
En dezen zag men zoo helderklaar,
op het Hoogheilig Pinksterfeest te
Rome. ten aanzien van het Vatikaan
het Giordano Bruno godenktecken
onthuld werd. De haat der kerk vij
anden liep zóóver, dat zij om zoo
\s uit de hel waren
jen grooten rebel en
oproermaker van Nazareth" noemden
en den Heiland met Garibaldi en den
zedeloozcn Giordono Bruno op ééns
lijn stelden! To Napels werd een
aanslag tegen den minister president
Crispi gepleegd, die niet persoonlijken
haat, maar vooral don socialen kom
mer op den achtergrond had.
In België waren do Schermutse
lingen tegen het ministerie door do
vrijmetselaars en der sociaaldemocra
ten tegen de kapitalisten aan do
orde van den dag. liet conservatieve
ministerie wist do schreeuwers echter
braaf den mond te stopten en is
volstrekt niet genegen voor hen do
plaat te poetsen. Don 6 September
had te Antwerpen eeno vreeselijke
ontploffing plaats, een kruitmagazijn
met 55 millioen patronen, vloog in
de lucht en talrijke menschcn wer
den daarvan het slachtoffer,
i (Slot volgt.)
ander onderwerp. De zeldzame wijnen, welko
in overvloed op des bankiers tafel voorhanden
waren, en do heerlijke spijzen, welke de on
gevoeligste magen en reukorganen aangenaam
prikkelden, verschaften oene zeer doelmatige
afleiding en gaven overvloedig stof tot praten.
Na verscheidene uren aan tafel gezeten te heb
ben, begaf het gezelschap zich in eene andere
zaal. om de koflie ;e gebruiken.
De tegenwoordigheid van den zwijgenden
en zedigen Eligius was bijna niet opgemerkt
geworden dan door zijne tor rechter- en ter
linkerzijde zittende buren, uie in hem een ar
men kantoorklerk van den bankier meenden
te zien, door eene bijzondere vergunning aan
de tafel zijns patroons mogende aanzitten.
Zoodra de jongeling de gelegenheid schoon zag,
nam bij een vluchtig afscheid van zijn oom en
zich, duik zij zijne onbekendheid, onopge
merkt verwijderende, spoedde hij zich naar
zijn stil kamertje, want Brantómo, de klok
luider, die de benedenste verdieping van den
toren bewoonde, moest hem de dour openen
als hij thuis kwam en Eligius wist, dat als er
iets ter wereld in staat was den ouden man
uit zijn humeur te brengen, het dc nood
zakelijkheid was, om na uogenen te bed te
gaan.
BI.
Daar Eligius zich laat te bed begeven had,
werd hij den volgenden morgen uit zijnen die
pen slaap gewekt door een aanhoudend bonscn
op zijne deur. Hij vroeg wie er klopte.
Sta dan toch op! mijnheer Eligius, gaf
Broutöme ten antwoord; hier is een heer, die
u moet spreken komhaast u toch wat.
Hemel! daar slaat het al zeven uur en ik
moet nog voor de mis luiden!Dit zeg
gende ijlde hij naar beneden.
Eligius was spoedig gekleed en zijne vreug
de evenaarde zijne verrassing, toon hij de deur
openende, zich in do armen bevond van zijn
besten schoolvriend Donutiaan Passou.
Is het mogelijk! gij hier? riep Eligius
uit. Maar zog mij eens, hoe komt het, dat uw
broeder, dien ik gisteren gesproken heb. mij
niets van uwe komst .gezegd heeft?
Mijn broeder was even verbaasd als gij,
toen hij mij zag, en ik zelf had, acht dagen
geleden, in het geheel niet het voornemen, om
over Parijs naar Roqnebrune terug te koeren.
Maar zooals gij wel weet, is het onbeduidonste
voorval voldoende, om de best gevormde plan
nen in duigen te werpen en in mij zi<-t gij
daarvan het sprekende bewijs. Ik dank het
toeval, dat mij herwaarts gevoerd heeft, uit
den grond mijns harion; want na het geluk,
dat ik gedurende dc twee laatste hij mijne
ouders doorgebrachte maanden heb gestua .kt,
kon ik niets liever wer.schen dan mijn vriend
en mijn broeder te mogen omhelzen.
Waarde Donatiaan in langen tijd ben ik
l iet zoo verheugd geweest als 'hans, nu ik u
voor mij zie! lloo komt het dat uw broeder
niet bij u is?
Hij tnoest van daag vroegtijdig in het
Ilótel Dien zijn, en gij begrijpt wel, dat ik
gceu geduld genoeg had, om stilletjes op hem
te blijven zitten wachten. Uw adres was mij
duidelijk opgegeven cn gemakkelijk te vinden.
Maar wat woont gij hier lief! Hot is een netto
kluizenaarswoning! Gij sluimert in dc scha
duw van liet huis des Hoeren
De Lcuvenscho hoogoschool telt thans
1824 studenten; in de laatste 10 jaren waren
onder do toehoorders der colleges 10(5 buiton-
landers.
Het Vlanmsche studentengenootschap ««Met
Tijd en Vlijt" te Leuven omvat drio vcreeni-
gingen, een voor de rechtswetenschap, een
voor de geschiedenis (de boeken en vlugschrif
ten, hiervan uitgaande, verschijnen onder den
pseudoniem dr. Constantius. Butler) eu een
voor de letteren.
Naar men zich herinneren zal, werd in
den avond van don 5en Juni 1889 te 11 uur
ruim de markiezin de Chasteleer te Moulbuix
voor een open raam door het schot uit een
-- O ja, binnen deze sombere en oudcrwet-
sclie muren is een verlateu kind de schuilplaats
tan de vogelen dos Hemels komen deelen
Ik vind, dat gij er bleek uitziet, Eligius;
gij workt veel, dat geloof ik vastIk ben zelfs
beducht, dat gij u to veel inspant!
Ik werk veel, dat is waar; maar de ar
beid geeft verstrooiing, cn na de aan God toe
gewijde uren, ziji die, welke men aan de stu
die besteedt, wel do genoeglijk sten dos levens-
Dan vergeet men do zorgen en moeiten, o
men acht ze ton minste lichter.
Gij zijl droefgeestig, Eligius. Het doet
mij onuitsprekelijk veel leed, dit van u lover-
nemen; gij moet u legen die neéi slacht igheid
trachten te verzetten.
Ik zie liet zelf zoor goed in, mijn vriend
Het is zeer kleingeestig, om zich zoo door do
moedeloosheid te laten overmanen ik schaam
er mij dikwijls over, dat verzeker ik u, en
toch kan ik er niets tegen doen. Er zijn oogen-
blikkeu, waarin ik vol vtjur ou opgeruimdheid
zijnde, mij even sterk waan als eon eik; doch
plotseling komt dan eene weemoedige gedachte
bij uui op en gevoelt mijne ziel zich even on
machtig als het stroohalmpje, dat door den
stroom wordt medegevoerd.
Hoor, mijn vriend, er behoort veel sterk
te toe, om te erkennen dat men zwak is; maar
zeg mij eens ronduit, bevalt het u bier niet?
ik verafschuw Parijs! En hoe zou het
mij ook kunnen bevuilen? Met wie kan ik
spieken? wie stemt rnet mij overeen 1 Mijn
hait is genoodzaakt al zijne gewaarwordingen
in zich zeiven te besluiten, ea Let zou er onder
bezwijken.
Wordt rervolrrl.