en, omstreken. ZATERDAG 18 JANUARI 1890. ELFDE .ARGANG. No. 3. Uitgeer W. VAX DEN AllCKIIOF-Sasscn. Doze Courant verschijn ietlcren Zaterdag. Blik over 1889. Feuilleton. ELIGIUS DE ORGANIST. België SRIIK! «lor ÜBuan. V.M. 6® Maandag. L.K. 11® Dinsdag. N.M. 21e Dinsdag. E, K. 27e Maand. 5, 10, 10, 22, 28 Jan. op 7.54; 8; Abonnementsprijs per kwartaal, ▼oor Vbnray 50 c. franco per post 65 c. voor het buitenland 85 c. afzonderlijke nummers 6 c. Së;uï<1 «lor Zon. 0; 810; 8.11; v/m.; onder 3.47, 3.40, 3.48, 3.53; n'm. Prijs der Advertentiën: ran 15 regels 30 c. elke regel meer 6 groote lettors en vignetten naar plaatsruimte. Advertentiën, 3maa! geplaatst, worden 2inna! berekend. Advertentiën of Ingezonden Stukken gelieve men Vrijdag vóór 2 uur 's-middags te be zorgen aan het Bureau »Peel en Maas11 te Venray. Een vluchtige blik over don last drager 1889 moge onzen lezers wel kom zijn. Wij latenjhem hier volgen.- Oostenrijk-Hongarije_ heeft nog nooit ooi zaak gehad, met zooveel diepe smart en droelheid^op een jaar terug te zien, als in 1889. Het jaar 1866 heeft het groote rijk diepe wonden toegebracht, maar wat zijn ze in ver gelijking met'jde ontzettende katastroof, welke den 28 Januari op het jachtslot Meierling bij Weeneti zich afgespeelde! Den 2en December had de brave keizer Frans Jozef, omringd van de jubeltonen zijns volks, zijn 40jarig regeeringsfeest gevierd, en den 29 Januari trof hem nn ho»rI„ö ten de vreeselijke mare, dat zijn eenige zoon, de erfgenaam zijns troons, de kroonprins Rudolf zich een kogel door liet hoofd gejaagd had! Zulk een zelfmoord van een jonge man, die geroepen was eenmaal een groot en machtig rijk te regeeren, en de droe vige omstandigheden, welke den moord vergezelden, staan daar zonder voor beeld in de wereldgeschiedenis! On geloof en zedelijke dwaling zou men er den schuid van noemen. Evenais een bliksemstraal verhelderde deze mare den duisteren afgrond van de diepgezonken moreel, waarin zich sommige maatschappelijke kringen bewogen. Men zou hebben kunnen vermoeden, dat de noodlottige toe dracht er toe zou bijdragen, de slui merende geesten wakker te schudden om zich togen de heerschappij van 't Liberalismus te verzetten. Ook de katholieke Vergadering te Weenen bracht daartoe bijzij eischte een nieuwe schoolwet, de invoering van confessioneeïe scholen, liet toe zicht van 't goddienstig-onderwijs dooi de Kerk, enz; doch bij deze eischen bleef het ook, want tiet school wets voorstel van Liechtenstein zonk. In Augustus kon de graaf Taaffe als Ministerpresident zijn tienjarige brui loft vieren, doch de verwachtingen, welke van katholiek-conservatieven kant op dit ministerie gestold waren, hebben zich nergens verwezenlijkt, 'i ïs waar, de graaf Taaffe maakte een einde aan liet drijven van het libcralismus op deszelfs vijandig ker kelijk gebied, maar daarbij is het ook gebleven. Steeds nog ontbreekt het in Oostenrijk aan de confessio- neele scholen en de wederzijdsche verzoening der verschillende volkeren van Oosten rij k-Hongarije is alles be halve breed. Hiervan 2. Daar do laatste den zelfden naam als zijn oom droeg, was hij het voorwerp van zijne tcederste zorgen geworden. Eerst makelaar en daarna bankier geworden zijnde, had Du préjean, die nooit gehuwd geweest was, een aanzienlijk vermogen bijeen gegaard, hetwelk zijn neef Gustaaf geheel moest erven. Deze woonde bij zijn oom in, die hem als zijn aan genomen zoon behandeldedien ten gevolge heerschte de jongeling als heer en meester in het huis en er ging geen dag om, of zijn ooiu getrooste zich groote opofferingen, om aan zijne buitensporige grillen te voldoen. lederen donderdag was er dus groot diner ten huize van den heer Duprójean. Hij ver cenigde de keur van den handelstand aan zijne tafel en het gesprek over den wisselkoers van het geld, de gedane zaken op de Beurs en de vreemde fondsen was gemeenlijk zeer leven dig. Gustaaf, die er volstrekt geen lust in had om over de waarschijnlijke kansen van ecne rijzing of daling te hooren redekavelen, wist het meestentijds zoo aan te leggen, dat hij donderdags bij zijne vrienden ten eten ge vraagd werd, ofschoon bij zeer wel wist, dat zijn neef dien dag bij zijn oom kwam; zoodat Eligius, aan het einde der tafel zittende, zich nooit in het gesprek mengende, dewijl nie mand ooit het woord tot hem richtte en te te Weenen de kaïï.'JLl vorstbisschop Cclcstin Ganglbauoi n den ouderdom van 72 jaren. f Nederland, heeft niet alleen, zooals men weet, op dl baan der sociale wetgeving een goec- schrede vooruit- gemaakt, door de Zondagsrust, elf- urigen werkdagen!n den arbeid der vrouwen en kinder.u in de fabrieken door ecne wet to-beschermen en te meerderheid der nc nieuwe school ed ke de regeering onfessioncelc bij regelen, maar de Kamers heeft ook wet aangenomen, in staai stelt, ook zondere scholen d*u den staat te Willem werd genecsheeren hem diep in schulden, dat j te zeggen, monster niddel uit den financieelen J en Christus als een het bewijs, maar ook dit betuigen de dweepzuchtige Junglschechen in Bo- hemen, welke de stormachtige too- ncclen in den Bohcemschen Landdag opvoerden. De in September nieuw benoemde stadhouder van Bohemen, de graaf Thuu meende eene vcreeni- ging te stichten ter besti ijdiging van het «jungtschechcndom" en ter wille van den eisch der katholieken ver- eeniging en hare pers; doch 't is zoo gebleven. Volgens de laatste berichten zal men het in Oostenrijk gaan pro- becren met een katholiek Centrum, dat ten doel heeft alle katholieken, vaderlandslievonden en volksgezinde staatsburgers samen in één band to vereenigen. Dat de uitslag er van goede resultaten oplcvere, betere dan lot hieraan! Den 14. Doe. stierf ondersteunen. Kr ziek, en terwijl du voor «ongeneeslijk j.211 voor de regee ring onbekwaam z(nde" verklaarden, trad hertog Adolf/von Nassau, die in 1866 zijn land (aan Pruisen ver loren had, den 6. April op als regent van Luxemburg; doch deze heerlijk heid duurde nog geen vier weken, iju atiua ue want koning Willem, die onverwach- geven,.dejrot: I zich te laten begraven, als de voor- loopige regeering in Luxemburg te dulden, en dus moest hertog Adolf den 3. Mei weder afreizen. In Zwitserland werd eene katholie ke Universiteit gesticht, welke een internationaal karakter heeft. Het .alholieke volk van het Canton Lu- cern verzette zich met gunstigon uitslag tegen de overgave der Maria- kerk aan de Oud-katholieken. Het drijven der Arnarchisten cn der re volutionaire, die dikwerf misbruik van het recht van bescherming in Zwitserland gemaakt hebben, werden onder eene meer scherpe contróle gesteld en hoofdschrceuwers wees men het land uit. Italië zit tengevolge zijner zucht naar roem en zijne dure koloniaal- beschroomd van aard zijnde, om zich te doen gelden, met minachting beschouwd door do dienstboden van den bankier, daar nooit op zijn gemak, was en zich dus iedere week met loome schretlen derwaarts begaf. Maar op den doiMtidag, waarvan wij nu spreken, was liet gezelschap talrijker dan naar gewoonte; de bankier had zelfs de eetzaal feestelijk doen versieren. Gustaaf Dupréjean, die student in de rechten moest worden, was dien dag als zoodanig in de registers der aca demie ingeschreven. Daarom had de oude heer Dupréjean, behalve zijne gewone gasten, eenige professoren cu vermaarde advokatè», onder wier bescherming hij zijn geliefden ::oef wilde stellen, bij zich ten eten geno.»digd. Ongelukkigerwijze was de eenige, die, toen het nut', om zich aan tafel te zetten, gosl igen was, nog niets van zieii had laten zien ol' hoo ren, de held van hot feest. Naai alle kanten weiden dc bedienden '.er zijner opsporing u.t- gezonden en eindelijk bracht men den bankier het bericht, dat zijn neef dos morgens een kor telings gekocht paard willende africhten, door zijn stalknecht gevolgd, uitgereden was en deze zoo even terug gekomen was met de boodschap, dat zijn meester buiten de stad hij een zijner vrienden zou blijven eten. De lieer Dupréjean, die, ofschoon hij zeer goed de onwelvoegelyke handelwijze van zijn neef inzag, het echter niet van zich kon ver krijgen, zijn ongenoegen te doen blijken, zocht zijn neef hij zijne gasten te verontschuldigen hij sprak van Gustaafs zwakke gezondheid, van deti heilzatnen invloed, welke de beweging op zijn gestel uitoelende en bracht daarna het gesprek door een behendige wending op een politiek zoo aan een redtn toestand nauwelijks te denken is. De klooster- cn kerkgoederen zijn reeds lang in de leege staatskas ver zwolgen, cn thans, zegt men, zullen ook de vrome stichtingen het roover- systeem ten offer vallen. De volk- ellende is zoo groot, dat duizende Italianen den moedergrond vaarwel zeggen, en daarbij houdt do minister president niet op met bluffen en zegt: «Italië is een groot land en ik ben de groote man. De veldtocht in Afrika heeft enorme sommen gelds gekost en zonder gevolg, doch de toestanden in Abyssinië hebben het de Italianen toch mogelijk gemaakt, aan de Roode Zee vasten voet te zetten. In den driedaagschen strijd tegen de Derwischen van den Mahdi in 't begin van Maart werd de negus Johannes gedood, en zijn opvolger, de negus Mcuclik van Schou, stond i den hem bevrienden Italianen toe om I t0u.]:lfc'SSn. e" d(i OP" strijd tegen het Pausdo.n en de ka tholieke Kerk werd door de Picmoti- teezen doorgezet, en herhaalde malen hoeft de H. Vader in toespraken cn zcndelingsbrieven (allocution) den vin ger gedrukt op zijn betreiireuswaar- digen toestand. Een nieuw strafwet boek schafte, weliswaar, de doodstraf af, doch het schiep zeer scherpe bepalingen tegen de geestelijken, om hen in zake van politiek muisjedood te maken, zooals schier alle maatic- gelen der regeering den stempel van kerkhaat op het voorhoofd dragen. En dezen zag men zoo helderklaar, op het Hoogheilig Pinksterfeest te Rome. ten aanzien van het Vatikaan het Giordano Bruno godenktecken onthuld werd. De haat der kerk vij anden liep zóóver, dat zij om zoo \s uit de hel waren jen grooten rebel en oproermaker van Nazareth" noemden en den Heiland met Garibaldi en den zedeloozcn Giordono Bruno op ééns lijn stelden! To Napels werd een aanslag tegen den minister president Crispi gepleegd, die niet persoonlijken haat, maar vooral don socialen kom mer op den achtergrond had. In België waren do Schermutse lingen tegen het ministerie door do vrijmetselaars en der sociaaldemocra ten tegen de kapitalisten aan do orde van den dag. liet conservatieve ministerie wist do schreeuwers echter braaf den mond te stopten en is volstrekt niet genegen voor hen do plaat te poetsen. Don 6 September had te Antwerpen eeno vreeselijke ontploffing plaats, een kruitmagazijn met 55 millioen patronen, vloog in de lucht en talrijke menschcn wer den daarvan het slachtoffer, i (Slot volgt.) ander onderwerp. De zeldzame wijnen, welko in overvloed op des bankiers tafel voorhanden waren, en do heerlijke spijzen, welke de on gevoeligste magen en reukorganen aangenaam prikkelden, verschaften oene zeer doelmatige afleiding en gaven overvloedig stof tot praten. Na verscheidene uren aan tafel gezeten te heb ben, begaf het gezelschap zich in eene andere zaal. om de koflie ;e gebruiken. De tegenwoordigheid van den zwijgenden en zedigen Eligius was bijna niet opgemerkt geworden dan door zijne tor rechter- en ter linkerzijde zittende buren, uie in hem een ar men kantoorklerk van den bankier meenden te zien, door eene bijzondere vergunning aan de tafel zijns patroons mogende aanzitten. Zoodra de jongeling de gelegenheid schoon zag, nam bij een vluchtig afscheid van zijn oom en zich, duik zij zijne onbekendheid, onopge merkt verwijderende, spoedde hij zich naar zijn stil kamertje, want Brantómo, de klok luider, die de benedenste verdieping van den toren bewoonde, moest hem de dour openen als hij thuis kwam en Eligius wist, dat als er iets ter wereld in staat was den ouden man uit zijn humeur te brengen, het dc nood zakelijkheid was, om na uogenen te bed te gaan. BI. Daar Eligius zich laat te bed begeven had, werd hij den volgenden morgen uit zijnen die pen slaap gewekt door een aanhoudend bonscn op zijne deur. Hij vroeg wie er klopte. Sta dan toch op! mijnheer Eligius, gaf Broutöme ten antwoord; hier is een heer, die u moet spreken komhaast u toch wat. Hemel! daar slaat het al zeven uur en ik moet nog voor de mis luiden!Dit zeg gende ijlde hij naar beneden. Eligius was spoedig gekleed en zijne vreug de evenaarde zijne verrassing, toon hij de deur openende, zich in do armen bevond van zijn besten schoolvriend Donutiaan Passou. Is het mogelijk! gij hier? riep Eligius uit. Maar zog mij eens, hoe komt het, dat uw broeder, dien ik gisteren gesproken heb. mij niets van uwe komst .gezegd heeft? Mijn broeder was even verbaasd als gij, toen hij mij zag, en ik zelf had, acht dagen geleden, in het geheel niet het voornemen, om over Parijs naar Roqnebrune terug te koeren. Maar zooals gij wel weet, is het onbeduidonste voorval voldoende, om de best gevormde plan nen in duigen te werpen en in mij zi<-t gij daarvan het sprekende bewijs. Ik dank het toeval, dat mij herwaarts gevoerd heeft, uit den grond mijns harion; want na het geluk, dat ik gedurende dc twee laatste hij mijne ouders doorgebrachte maanden heb gestua .kt, kon ik niets liever wer.schen dan mijn vriend en mijn broeder te mogen omhelzen. Waarde Donatiaan in langen tijd ben ik l iet zoo verheugd geweest als 'hans, nu ik u voor mij zie! lloo komt het dat uw broeder niet bij u is? Hij tnoest van daag vroegtijdig in het Ilótel Dien zijn, en gij begrijpt wel, dat ik gceu geduld genoeg had, om stilletjes op hem te blijven zitten wachten. Uw adres was mij duidelijk opgegeven cn gemakkelijk te vinden. Maar wat woont gij hier lief! Hot is een netto kluizenaarswoning! Gij sluimert in dc scha duw van liet huis des Hoeren De Lcuvenscho hoogoschool telt thans 1824 studenten; in de laatste 10 jaren waren onder do toehoorders der colleges 10(5 buiton- landers. Het Vlanmsche studentengenootschap ««Met Tijd en Vlijt" te Leuven omvat drio vcreeni- gingen, een voor de rechtswetenschap, een voor de geschiedenis (de boeken en vlugschrif ten, hiervan uitgaande, verschijnen onder den pseudoniem dr. Constantius. Butler) eu een voor de letteren. Naar men zich herinneren zal, werd in den avond van don 5en Juni 1889 te 11 uur ruim de markiezin de Chasteleer te Moulbuix voor een open raam door het schot uit een -- O ja, binnen deze sombere en oudcrwet- sclie muren is een verlateu kind de schuilplaats tan de vogelen dos Hemels komen deelen Ik vind, dat gij er bleek uitziet, Eligius; gij workt veel, dat geloof ik vastIk ben zelfs beducht, dat gij u to veel inspant! Ik werk veel, dat is waar; maar de ar beid geeft verstrooiing, cn na de aan God toe gewijde uren, ziji die, welke men aan de stu die besteedt, wel do genoeglijk sten dos levens- Dan vergeet men do zorgen en moeiten, o men acht ze ton minste lichter. Gij zijl droefgeestig, Eligius. Het doet mij onuitsprekelijk veel leed, dit van u lover- nemen; gij moet u legen die neéi slacht igheid trachten te verzetten. Ik zie liet zelf zoor goed in, mijn vriend Het is zeer kleingeestig, om zich zoo door do moedeloosheid te laten overmanen ik schaam er mij dikwijls over, dat verzeker ik u, en toch kan ik er niets tegen doen. Er zijn oogen- blikkeu, waarin ik vol vtjur ou opgeruimdheid zijnde, mij even sterk waan als eon eik; doch plotseling komt dan eene weemoedige gedachte bij uui op en gevoelt mijne ziel zich even on machtig als het stroohalmpje, dat door den stroom wordt medegevoerd. Hoor, mijn vriend, er behoort veel sterk te toe, om te erkennen dat men zwak is; maar zeg mij eens ronduit, bevalt het u bier niet? ik verafschuw Parijs! En hoe zou het mij ook kunnen bevuilen? Met wie kan ik spieken? wie stemt rnet mij overeen 1 Mijn hait is genoodzaakt al zijne gewaarwordingen in zich zeiven te besluiten, ea Let zou er onder bezwijken. Wordt rervolrrl.

Peel en Maas | 1890 | | pagina 1