De Dorpsgeneesheer. ZATERDAG 20 JULI 1889. TIENDE JAARGANG. No. 29. Uitgever: W. VAX DE,\ MUXCKHOF-Sassen. Deze Courant verschijnt iederen Zaterdag. Rusland en de Balkanstaten. Bi'uiio-protcst van hel Nederlandse!) Episcopaal aan Z. !i. en de II. Sloel over hel Pinkster-schandaal. E.Iv. öe Zaterda. Siain! «Ier $Baan. V.M. 12® Vrijdag. L.K. 19® Vrijdag N.M. 2Se Zondag. Slaiul «Ier Zon. 5, 10, 10, 22, 28 Juli. op 3.48, 3.53, 4.—, 4.0 4.17; v/ra.; onder 8.20, S.1G, 8.1. 8.' Abonnementsprijs per kwartaal. voor Venray 50 c. franco per post 65 c. voor het buitenland 85 c. afzonderlijke nummers G c. Prijs der A.dvertentiën van 15 regels 30 c. elke regel moer 6 e. groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Advertentiën, 3maal geplaatst, worden 2maal berekend. dvertentiën of Ingezonden Stukken gelieve men Vrijdag ■^vóór 2 uur 's-middags te be zorgen aan het Bureau »Peel en Maas" te Venray. Twee ceremonieele plechtigheden, do kroning van den koning van Servie en de eedsaflegging van den erfprins van Montenegro, welke, zooals men weet, nog niet lang in de Servische kroonstad Kraljewo en de Monlenc- grijnsche hoofdstad Cettinje plaats had den, hebben heter dan duizend poli tieke berichten bewezen, hoe Rusland zijne houding tegenover de Balkan staten wil opgenomen zien en hoe in Servië en Montenegro ook reeds de grondslag daarvoor is gevonden. Als plaatsvervanger van Rusland bij de kroning van Alexander van Servië was de Russische gezant Persiani uit Belgrado te Kraljewo vertegenwoor digd en werd er met vorstelijke eere onthaald, ja de kroningsplechtigheid scheen wel een huldebewijs. voor Rus land door den vertegenwoordiger van Servië. Bij de eedsaflegging van den erfprins van Montenegro, die de meer derjarigheids-verklaring van den vorst voorafging, zwoer de erfprins Danilo getrouwheid en onderdanigheid aan zijn vader, den regeerenden vorst, het vaderland, de orthodoxe kerk en den czaar Alexander II van Rusland. Zulk een karakteristiek optreden van Rusland bij de genoemde plech tigheden in Servië en Montenegro, dient verders ook nog aangestipt te worden, omdat dat heele ceremonieele als eenc soort staatsacte voor de Ser viërs en de Montenegrijncn zich stellig laat aanzien. Immers, bij de genoemde Feuilleton. l. Zio eens, wat is dat? riepen te gelijker tijd verscheidene personen uit van een gezel schap, dat in de eetzaal van het kasteel Burcy bij elkander was. De gravin De Moncar had voor eenigo maan den door liet overlijden van eenen verren en onbetreurdon bloedverwant een oud kasteel met deszelfs onderhoorigheden geërfd, dat zij niet kende, ofschoon hot nauwelijks vijftien mijlen afstands lag van het buitenverblijf, dal zij dos zomers bewoonde. Mevrouw DeMoncnr, eene der elegantste en schoonste vrouwen van Parijs, hield niet veel van het buitenleven. Parijs op het einde van Juni verlatende en er in het begin van October terug koerende, bad zij toch gedurende den korten tijd. dien zij buiten doorbracht, steeds een uitgelezen ge zelschap gaston in haar huis, die, ten koste van hare beurs, insgelijks de genoegens van het landlevon kwamen smaken, en den lijd doorbrachten met jagen, het doen van wande lingen of liet. afleggen van bezoeken bij de na burige adellijke grondeigenaars. Op zekeren dag stelde mevrouw De Moncar, welke alles bedacht om hare gasten genoegen te doen, voor, om den volgenden ochtend haar nieuw landgoed te gaan bezichtigen. Dit voor stel werd met nlgemeene stemmen aangeno men, en den volgenden morgen begaven zij plechtigheden zijn door den koii'ing van Servië, zoowel als door den erf prins van Montenegro, gedeputeerden uit alle Servische, d. i. Montenegrijn- sche steden en standen ontvangen ge worden. Rusland speelt dus met goed gevolg zijne vaderlijke beschermings- rol over twee zeer gewichtige Balkan staten verder, kortom, het bezit klaar blijkelijk in Servië thans veel groote ren aanhang en invloed, dan in de verloopen tien jaren, toen de afge dankte koning Milan in Servië nog aan 't roer stond, en zooals we weten Servië van den Russischen invloed trachtte te bevrijden, terwijl hij daarbij meende, dat de koningin zijne gemalin Nathalie de hoofdrol in die politieke zaken tegen den koning haar gemaal deelde. Evenals eene koningin Maria van Napels een voorbeeld van christelijke deugd en vrouwelijken heldenmoed door pen en stift beleedigd werd hetzelfde doet Milan, door een soort «echtscheiding'' zijne gemalin van zijn hart, het kind van den trouwen moederboezem te verwijderen. Nu weet men ook, waar om de ex-koning Milan zoo beslist geweigerd heeft, de kroning zijns zoons, de jonge Sertische koning niet hij te wonen. De ex-koning Milan wilde geen getuige wezen van de fias- ko's, welke hij in de politiek gemaakt heeft, evenmin als over Ruslands be haalde viktorie. Nu komt de kwestie of de Russische politiek er in slagen zal, ook aan gaande de andere Balkanstaten zulke gevolgen als in Servië en Montenegro te kunnen bereiken. Rumenië en Grie kenland zijn over 't algemeen genomen nogal Russischgezind, doch een in vloed, dien Rusland in Servië en Mon tenegro uitoefent, is daar niet te voor zien. Rumenië en Griekenland bezitten te veel nationale zelfstandigheid en zich in rijtuigen op weg naar liet onbekende kasteel, met het voornemen, om er den ge beden dag door te brengen. Een dwarsweg, die, naar de landlieden verzekerden, in zeer goeden staat was, verkortte den afstand tot twaalf mijlen dit was dus drie mijlen gewon- non. De dwarsweg werd afschuwelijk slecht bevonden, men verdwaalde in de bosschen, een rijtuig brak in één woord, het was niet midden voor den dag, dat de reizigers, uitge put van vermoeienissen en in geene deele opgetogen door de schilderachtige schoonhe den van den weg, het kasteel Burcy bereikten, waarvan het uiterlijke niet zeer geschikt was, om hun dc doorgestane ongemakken van den tocht lo doen vergeten. liet. was een groot gebouw met door ouder dom zwart geworden muren. Voor het hordes was voorheen een moestuin geweest, doch die thans niets dan onkruid opleverde en van terras op terras afliep; want het kasteel, dat op de helling van een bosehrijken heuvel gebouwd was, had volstrekt geenen vlakken grond rondom zich; liet lag tusschen rotsach tige, hooge bergen en de boomen, welke op die rotsen groeiden, hadden een somber groen gebladerte, dat de ziel tot weemoed stemde. De verlatenheid en verwaarloozing verhoogden nog de woestheid van dit verwilderd oord. Mevrouw Du Moncar bleef, geheel beheerscht door den eersten indruk van bet oogenblik, op den drempel van haar kasteel staan. Dit heeft niet veel van een pleiziertochtje sprak zij ik zou bijna kunnen weenen bij den aanblik van dit somber verblijf; men ziet wel van bier schoone boomen, hooge rotsen en eenen schuimenden bergstroom: misschien eigene staatkundige waarde en tel doch eene versterking van den kant van Rusland in Rumenië en Grieken land ten gunste der Oostersche plan nen van Rusland kan best mogelijk zijn. Het land, dat zich 't meeste tegen Rusland's plannen verzet is Bul garije vroeger het schoothondje, thans voor Rusland de grootste weder- spannige jongen. Zoo taai de Bulgaren zijn, zoo hardnekkig zijn ook de Rus sen in de doorzetting hunner plannen, en als men een blik slaat op 't ge beurde in Servië, dan pakt men zich bij de haren en roept liet uit: moge lijk deelt Bulgarije na enkele jaren hetzelfde lot. En dat zit er op. Door HH. DD. HM. den Aartsbisschop en de Bisschoppen van Nederland is dd. 27 Juni een protest aan H. den Paus gezon den tegen het Bruno-«chandual te Rome en heeft Mgr. Snickers Artsbisschop van JJ~ trecht een antwoord van Zijne Heiligheid ('ld. 4 Juli, door tusschcnkomst van Z.Era. den kardinaal Rampolla ontvangen waarin Z. H. de Paus het Nedorlandsch episcopaat dank zegt voor zijne gevoelens van gehechtheid aan den H. Stoel. Wij laten de vertaling van beide stukken, aan De Tijd ontleend, hier volgen: A llerheiligste Vader De bisschoppen van Nederland, met dogeheele geestelijkheid en geloovigen, zijn vervuld van ernstige bekommering en verontwaardiging over hetgeen on langs, volgens de plannen en besluiten der sektarissen, en wel juist op het Hoogfeest van Pinksteren, met buiten gewoon vertoon in de Heilige Stad heeft plaats gehad. Goddelooze partijmannen toch, die zich niet schaamden, ja, er groot op gingen, eenen afvallige, als haatdra- bezit dit geheel eene zekere schoonheidmaar voor mij is bette ernstig, ging zij glimlachen de voort. Wij zullen naar binnen gaan en zien, hoe het er daar uitziet! Ja, laat ons gaan zien of de kok, die gisteren als voorhoede naar hier ging, geluk kiger dan wij aangekomen is, antwoordden de uitgehongerde gasten. Weldra verkreeg men de gelukkige zeker heid, dat een overvloedig ontbijt zoo spoedig mogelijk zou voorgediend worden, en men begon, in afwachting daarvan, het inwendige van het kasteel te bezichtigen. De oude, met versleten overtrekken bedekte meubelen, do leuningstoelen, waarvan dc meesten nog slechts drie pooten hadden, dc krakende ta fels, de klanken eeuer versletene piano, alles gaf stof tot geestige gezegden en spottende aanmerkingen. Dc vrolijkheid verscheen we der. In plaats van zich over de ongemakken van dit inconfortable verblijf verdrietig te maken, begon men met alles den spot te drij ven. Daarenboven was voor die nietsdoende jongelieden die dag reeds mot zoo vele geva ren begonnen, dat diens zonderlingheid en vreemdsoortigheid hen begon te bevallen. Men had een groot vuur van takkenossen aangelegd onder den grooten schoorsteen dei- zaal maar, daar het geweldig begon te roo- ken, namen al dc aanwezigen de vlucht naai den tuin. Deze zag er zeer zonderling uit de steenen banken waren met mos bedekt; tus schen de steenen der hiér en daar ingestorte muren broeiden allerlei wilde planten, hier recht en hoog opgeschoten, ginder op den grond in fraaie guirlanden afhangende; de wandelpaden waren verdwenen onder het gras; genei tegen den II. Stoel en van karak ter en zeden te kwader faam bekend, een standbeeld op te richten en hem onder de ocgen des Pausen met eere te kronen zijn zóózeer alle perken te buiten gegaan, dat zij geen onbe schaamder, geen voor don Roomschen Paus en den H. godsdienst beleedi- gender stuk konden bestaan. Daarom,'Allerheiligste Vader, rich ten wij ons heden met nog inniger gevoel van vereering tot Uwe Heilig heid, om door dit openbaar schrijven te betuigen en te verklaren, dat wij deze schandelijke vertooning der vijan den tot in het diepst onzer ziel ver afschuwen en met nadruk er tegen protesteeren. Hoe hevig echter onze smart en verontwaardiging door dit laatste sa menspannen der sektarissen ook zijn opgewekt, bovenal toch pijnigt en kwelt ons het aanschouwen van den onwaardigen toestand, waarin de H. Stoel gebracht is, wijl daardoor moge lijk wordt al wat tegen Uwe Heilig- V.'d hoop.aar digi ijk \vorct beraam «1 en straffeloos uitgevoerd. Hoe duidelijker dan ook eenerzijds hun overmoed, anderzijds hun straffe loosheid aan het licht komt, des te openlijker moet worden uitgesproken en beleden, en belijden wij: dat de katholieke zaak en het heiligste recht eischen, dat eindelijk die toestand her steld worde, waarin de Roomsche Opperpriester, aan geen macht onder worpen, een volle en waarachtige vrij heid geniet. Terwijl wij, mot volle toewijding aan den Apostolischen Stoel, deze ge voelens kenbaar maken, spreken wij met kinderlijke vrijmoedigheid den wensch uit, dat de liefdevolle Vader, zoo zwaar beproefd, onze betuigingen, Hem ten troost, niet zal weigeren te aanvaarden. Inmiddels smeeken wij de bestemde perken voor aangekweekte bloe men waren ingenomen door wilde bloemen, die overal groeien, waar de hemel een druppel water en een zonnestraal laat vallen; do wilde rozelaar groeide tusschen de röode aalbessen- boompjes; het varenkruid, de welriekende kruizemunt en de met scherpe stekels gekroon de distel tierden welig naast eenige prachtige kroonlelies. Op het oogenblik, dat de bezoe kers den voet in het park zetten, vluchtten duizende kleine diertjes, verschrikt door dat ongewoon geraas, in het hooge gras, en de vogels fladderden beangstigd van tak tot tak. De stilte, welke sedert zoo vele jaren in dat vreedzame oord geheerscht had, werd oneer biedig verstoord door het geluid van stemmen en het schaterlachen. Niemand van hen be greep die eenzaamheid, niemand luinucr werd er door getroffen. Zij werd verstoord, zonder eerbied ontheiligd. Men deelde elkander talrijke voorvallen en bijzonderheden mode van de uitslekendste winteravondpartijen, welke verhalen doormengd werden van be minnelijke toespelingen, beleckenisvolie blik ken. bedekte complimenten, in een woord, van die duizende nietigheden, welke de ge sprekken kenmerken van hen, die elkander zoeken te behagen, daar zij nog niet genoeg in hun leven met verdrietelijkheden to kam pen hebben gehad om ernstig te zijn. De hofmeester, na te vergeefs langs al de buite muren van het kasteel uitgezien te heb ben naar eene bel, welke hij zou kunnen lui den, verkreeg het eindelijk over zich om van het hordes met luider stemme te roepen, dat het ontbijt gereed was. De kwalijk vcrSörge glimlach, di$ deze woorden vergezelden, be- God zonder ophouden, dat dc strijd, i die door U, Allerheiligste Vader, voor de rechten der Kerk wordt gevoerd, weldra met een roemvolle zegepraal moge worden bekroond, en Uwe Hei ligheid nog lang behouden blijve» 0111 den vrede der Kerk over de geheelo aarde in blijdschap te aanschouwen. Ten slotte knielen wij aan de voeten Uwer Heiligheid neder en vragen met aandrang den Apostolischen Zegen voor ons en onze beminde geestelijk heid, alsmede voor alle geloovigen, die aan onze zorgen zijn toevertrouwd. Van Uwe Heiligheid de toegenegene en gehoorzaamste Zonen (to. g.) f P. M. Snickers, Aartsbisschop van Utrecht, t A. Godschalk, Bisschop van 's-Bosch. t C. J. M. Bottemanve, Bisschop van Haarlem, t P. Lekten, Bisschop van Breda, t F. A. H. Bok km aks, Bisschop van Roermond. Doorluchtige en Hoogtccardige Heer! Na ontvangst var. het gewav.«deeid schrijven, door u en ie overige bis schoppen van Nederland gemeenschap pelijk gedagteekend den 26. Juni, heeft de H. Vader Leo XIII mij op gedragen, u uit Zijn naam te betuigen, dat Hem uw huldebewijs ten zeerste welgevallig is. Zijne Heiligheid (och stelt op hoogen prijs uwe eenstem migheid en uw priesterlijken ijver, .waarmode gij, op het bericht van hetgeen in deze stad op het Pinkster feest door de vijanden der waarheid geploegd is, openlijk uwen afschuw hebt willen betuigen van do aller zwaarste beleediging, niet aan den II. Stoel alleen, maar der geheele Kerk driest eu straffeloos aangedaan. Daar om wil Hij, na dit blijk uwer kin derlijke genegenheid, insgelijks een wees, flat hij, even als zijnn meesters, er in berustte, om dien dag van al zijne gebruike lijke vormen van étipuefte en hoofdsche plichtplegingen af te zien. Men zette zich op geruimd aan tafel. Men vergat het ouïlo kasteel, de woestenij, waarin liet stond, do somberheid, welke erin heorschte, allen spra ken te gelijk, en men dronk op da gezondheid dor gastvrouw, of li :ver der toovergodin, wier enkele tegenwoordigheid van dit hol een too- verpaieis maakte. Eensklaps wendden aller oogen zich naar dc ramen van dc eetzaal. Wat is dat? riepen allen bijna gelijktij dig uit, Men zag voorhij do ramen van het kasteel een klein, open, groen geverwd rijtuig rijden, met groote wielen, even hoog als hot rijtuig; waarvoor een grijs, ineengedrongen p 1 was gespannen, wiens oogen voortdu -rd bedreigd werden door de boomen van dn sjees, die, schuins oploopcnde, zich naar den hemel verhieven. Dc vooruitstekende kap van het kleine rijtuig liet slechts twee armen, bedekt met de mouwen eoner blauwe kiel, en eene zweep zien, welke de ooron van het grijze paard kittelde. Goede hemel! het is waar ook. dames en hoeren, riep mevrouw De Moncar uit, ik heb vergeten u te zeggen, dat ik volstrekt, verplicht geweest ben den geneesheer van het dorp. oor. grijsaard, die voorheen gewichtige diensten aan do bewoners van dit kasteel bewezen heeft en dien ik een paar koeren gezien heb. ti it te noodigen, om löet ons l"'t ontbijt te komen gebruiken. Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1889 | | pagina 1