De Dorpsgeneesheer.
ZATERDAG 20 JULI 1889.
TIENDE JAARGANG.
No. 29.
Uitgever:
W. VAX DE,\ MUXCKHOF-Sassen.
Deze Courant verschijnt iederen Zaterdag.
Rusland en de Balkanstaten.
Bi'uiio-protcst van hel Nederlandse!)
Episcopaal aan Z. !i. en de II. Sloel
over hel Pinkster-schandaal.
E.Iv. öe Zaterda.
Siain! «Ier $Baan.
V.M. 12® Vrijdag. L.K. 19® Vrijdag
N.M. 2Se Zondag.
Slaiul «Ier Zon.
5, 10, 10, 22, 28 Juli. op 3.48, 3.53, 4.—, 4.0 4.17; v/ra.; onder 8.20, S.1G, 8.1. 8.'
Abonnementsprijs per kwartaal.
voor Venray 50 c.
franco per post 65 c.
voor het buitenland 85 c.
afzonderlijke nummers G c.
Prijs der A.dvertentiën
van 15 regels 30 c.
elke regel moer 6 e.
groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Advertentiën, 3maal geplaatst, worden 2maal berekend.
dvertentiën of Ingezonden
Stukken gelieve men Vrijdag
■^vóór 2 uur 's-middags te be
zorgen aan het Bureau »Peel en
Maas" te Venray.
Twee ceremonieele plechtigheden,
do kroning van den koning van Servie
en de eedsaflegging van den erfprins
van Montenegro, welke, zooals men
weet, nog niet lang in de Servische
kroonstad Kraljewo en de Monlenc-
grijnsche hoofdstad Cettinje plaats had
den, hebben heter dan duizend poli
tieke berichten bewezen, hoe Rusland
zijne houding tegenover de Balkan
staten wil opgenomen zien en hoe in
Servië en Montenegro ook reeds de
grondslag daarvoor is gevonden. Als
plaatsvervanger van Rusland bij de
kroning van Alexander van Servië
was de Russische gezant Persiani uit
Belgrado te Kraljewo vertegenwoor
digd en werd er met vorstelijke eere
onthaald, ja de kroningsplechtigheid
scheen wel een huldebewijs. voor Rus
land door den vertegenwoordiger van
Servië. Bij de eedsaflegging van den
erfprins van Montenegro, die de meer
derjarigheids-verklaring van den vorst
voorafging, zwoer de erfprins Danilo
getrouwheid en onderdanigheid aan
zijn vader, den regeerenden vorst,
het vaderland, de orthodoxe kerk en
den czaar Alexander II van Rusland.
Zulk een karakteristiek optreden
van Rusland bij de genoemde plech
tigheden in Servië en Montenegro,
dient verders ook nog aangestipt te
worden, omdat dat heele ceremonieele
als eenc soort staatsacte voor de Ser
viërs en de Montenegrijncn zich stellig
laat aanzien. Immers, bij de genoemde
Feuilleton.
l.
Zio eens, wat is dat? riepen te gelijker
tijd verscheidene personen uit van een gezel
schap, dat in de eetzaal van het kasteel Burcy
bij elkander was.
De gravin De Moncar had voor eenigo maan
den door liet overlijden van eenen verren en
onbetreurdon bloedverwant een oud kasteel
met deszelfs onderhoorigheden geërfd, dat zij
niet kende, ofschoon hot nauwelijks vijftien
mijlen afstands lag van het buitenverblijf, dal
zij dos zomers bewoonde. Mevrouw DeMoncnr,
eene der elegantste en schoonste vrouwen van
Parijs, hield niet veel van het buitenleven.
Parijs op het einde van Juni verlatende en er
in het begin van October terug koerende, bad
zij toch gedurende den korten tijd. dien zij
buiten doorbracht, steeds een uitgelezen ge
zelschap gaston in haar huis, die, ten koste
van hare beurs, insgelijks de genoegens van
het landlevon kwamen smaken, en den lijd
doorbrachten met jagen, het doen van wande
lingen of liet. afleggen van bezoeken bij de na
burige adellijke grondeigenaars.
Op zekeren dag stelde mevrouw De Moncar,
welke alles bedacht om hare gasten genoegen
te doen, voor, om den volgenden ochtend haar
nieuw landgoed te gaan bezichtigen. Dit voor
stel werd met nlgemeene stemmen aangeno
men, en den volgenden morgen begaven zij
plechtigheden zijn door den koii'ing
van Servië, zoowel als door den erf
prins van Montenegro, gedeputeerden
uit alle Servische, d. i. Montenegrijn-
sche steden en standen ontvangen ge
worden. Rusland speelt dus met goed
gevolg zijne vaderlijke beschermings-
rol over twee zeer gewichtige Balkan
staten verder, kortom, het bezit klaar
blijkelijk in Servië thans veel groote
ren aanhang en invloed, dan in de
verloopen tien jaren, toen de afge
dankte koning Milan in Servië nog
aan 't roer stond, en zooals we weten
Servië van den Russischen invloed
trachtte te bevrijden, terwijl hij daarbij
meende, dat de koningin zijne
gemalin Nathalie de hoofdrol in die
politieke zaken tegen den koning
haar gemaal deelde. Evenals eene
koningin Maria van Napels een
voorbeeld van christelijke deugd en
vrouwelijken heldenmoed door pen en
stift beleedigd werd hetzelfde doet
Milan, door een soort «echtscheiding''
zijne gemalin van zijn hart, het kind
van den trouwen moederboezem te
verwijderen. Nu weet men ook, waar
om de ex-koning Milan zoo beslist
geweigerd heeft, de kroning zijns
zoons, de jonge Sertische koning niet
hij te wonen. De ex-koning Milan
wilde geen getuige wezen van de fias-
ko's, welke hij in de politiek gemaakt
heeft, evenmin als over Ruslands be
haalde viktorie.
Nu komt de kwestie of de Russische
politiek er in slagen zal, ook aan
gaande de andere Balkanstaten zulke
gevolgen als in Servië en Montenegro
te kunnen bereiken. Rumenië en Grie
kenland zijn over 't algemeen genomen
nogal Russischgezind, doch een in
vloed, dien Rusland in Servië en Mon
tenegro uitoefent, is daar niet te voor
zien. Rumenië en Griekenland bezitten
te veel nationale zelfstandigheid en
zich in rijtuigen op weg naar liet onbekende
kasteel, met het voornemen, om er den ge
beden dag door te brengen. Een dwarsweg,
die, naar de landlieden verzekerden, in zeer
goeden staat was, verkortte den afstand tot
twaalf mijlen dit was dus drie mijlen gewon-
non. De dwarsweg werd afschuwelijk slecht
bevonden, men verdwaalde in de bosschen,
een rijtuig brak in één woord, het was niet
midden voor den dag, dat de reizigers, uitge
put van vermoeienissen en in geene deele
opgetogen door de schilderachtige schoonhe
den van den weg, het kasteel Burcy bereikten,
waarvan het uiterlijke niet zeer geschikt was,
om hun dc doorgestane ongemakken van den
tocht lo doen vergeten.
liet. was een groot gebouw met door ouder
dom zwart geworden muren. Voor het hordes
was voorheen een moestuin geweest, doch die
thans niets dan onkruid opleverde en van
terras op terras afliep; want het kasteel, dat
op de helling van een bosehrijken heuvel
gebouwd was, had volstrekt geenen vlakken
grond rondom zich; liet lag tusschen rotsach
tige, hooge bergen en de boomen, welke op
die rotsen groeiden, hadden een somber groen
gebladerte, dat de ziel tot weemoed stemde.
De verlatenheid en verwaarloozing verhoogden
nog de woestheid van dit verwilderd oord.
Mevrouw Du Moncar bleef, geheel beheerscht
door den eersten indruk van bet oogenblik,
op den drempel van haar kasteel staan.
Dit heeft niet veel van een pleiziertochtje
sprak zij ik zou bijna kunnen weenen bij den
aanblik van dit somber verblijf; men ziet wel
van bier schoone boomen, hooge rotsen en
eenen schuimenden bergstroom: misschien
eigene staatkundige waarde en tel
doch eene versterking van den kant
van Rusland in Rumenië en Grieken
land ten gunste der Oostersche plan
nen van Rusland kan best mogelijk
zijn. Het land, dat zich 't meeste
tegen Rusland's plannen verzet is Bul
garije vroeger het schoothondje,
thans voor Rusland de grootste weder-
spannige jongen. Zoo taai de Bulgaren
zijn, zoo hardnekkig zijn ook de Rus
sen in de doorzetting hunner plannen,
en als men een blik slaat op 't ge
beurde in Servië, dan pakt men zich
bij de haren en roept liet uit: moge
lijk deelt Bulgarije na enkele jaren
hetzelfde lot. En dat zit er op.
Door HH. DD. HM. den Aartsbisschop
en de Bisschoppen van Nederland is dd. 27
Juni een protest aan H. den Paus gezon
den tegen het Bruno-«chandual te Rome en
heeft Mgr. Snickers Artsbisschop van JJ~
trecht een antwoord van Zijne Heiligheid ('ld.
4 Juli, door tusschcnkomst van Z.Era. den
kardinaal Rampolla ontvangen waarin Z. H.
de Paus het Nedorlandsch episcopaat dank
zegt voor zijne gevoelens van gehechtheid
aan den H. Stoel.
Wij laten de vertaling van beide stukken,
aan De Tijd ontleend, hier volgen:
A llerheiligste Vader
De bisschoppen van Nederland, met
dogeheele geestelijkheid en geloovigen,
zijn vervuld van ernstige bekommering
en verontwaardiging over hetgeen on
langs, volgens de plannen en besluiten
der sektarissen, en wel juist op het
Hoogfeest van Pinksteren, met buiten
gewoon vertoon in de Heilige Stad
heeft plaats gehad.
Goddelooze partijmannen toch, die
zich niet schaamden, ja, er groot op
gingen, eenen afvallige, als haatdra-
bezit dit geheel eene zekere schoonheidmaar
voor mij is bette ernstig, ging zij glimlachen
de voort. Wij zullen naar binnen gaan en zien,
hoe het er daar uitziet!
Ja, laat ons gaan zien of de kok, die
gisteren als voorhoede naar hier ging, geluk
kiger dan wij aangekomen is, antwoordden de
uitgehongerde gasten.
Weldra verkreeg men de gelukkige zeker
heid, dat een overvloedig ontbijt zoo spoedig
mogelijk zou voorgediend worden, en men
begon, in afwachting daarvan, het inwendige
van het kasteel te bezichtigen. De oude, met
versleten overtrekken bedekte meubelen, do
leuningstoelen, waarvan dc meesten nog
slechts drie pooten hadden, dc krakende ta
fels, de klanken eeuer versletene piano, alles
gaf stof tot geestige gezegden en spottende
aanmerkingen. Dc vrolijkheid verscheen we
der. In plaats van zich over de ongemakken
van dit inconfortable verblijf verdrietig te
maken, begon men met alles den spot te drij
ven. Daarenboven was voor die nietsdoende
jongelieden die dag reeds mot zoo vele geva
ren begonnen, dat diens zonderlingheid en
vreemdsoortigheid hen begon te bevallen.
Men had een groot vuur van takkenossen
aangelegd onder den grooten schoorsteen dei-
zaal maar, daar het geweldig begon te roo-
ken, namen al dc aanwezigen de vlucht naai
den tuin. Deze zag er zeer zonderling uit de
steenen banken waren met mos bedekt; tus
schen de steenen der hiér en daar ingestorte
muren broeiden allerlei wilde planten, hier
recht en hoog opgeschoten, ginder op den
grond in fraaie guirlanden afhangende; de
wandelpaden waren verdwenen onder het gras;
genei tegen den II. Stoel en van karak
ter en zeden te kwader faam bekend,
een standbeeld op te richten en hem
onder de ocgen des Pausen met eere
te kronen zijn zóózeer alle perken te
buiten gegaan, dat zij geen onbe
schaamder, geen voor don Roomschen
Paus en den H. godsdienst beleedi-
gender stuk konden bestaan.
Daarom,'Allerheiligste Vader, rich
ten wij ons heden met nog inniger
gevoel van vereering tot Uwe Heilig
heid, om door dit openbaar schrijven
te betuigen en te verklaren, dat wij
deze schandelijke vertooning der vijan
den tot in het diepst onzer ziel ver
afschuwen en met nadruk er tegen
protesteeren.
Hoe hevig echter onze smart en
verontwaardiging door dit laatste sa
menspannen der sektarissen ook zijn
opgewekt, bovenal toch pijnigt en
kwelt ons het aanschouwen van den
onwaardigen toestand, waarin de H.
Stoel gebracht is, wijl daardoor moge
lijk wordt al wat tegen Uwe Heilig-
V.'d hoop.aar digi ijk \vorct beraam «1 en
straffeloos uitgevoerd.
Hoe duidelijker dan ook eenerzijds
hun overmoed, anderzijds hun straffe
loosheid aan het licht komt, des te
openlijker moet worden uitgesproken
en beleden, en belijden wij: dat de
katholieke zaak en het heiligste recht
eischen, dat eindelijk die toestand her
steld worde, waarin de Roomsche
Opperpriester, aan geen macht onder
worpen, een volle en waarachtige vrij
heid geniet.
Terwijl wij, mot volle toewijding
aan den Apostolischen Stoel, deze ge
voelens kenbaar maken, spreken wij
met kinderlijke vrijmoedigheid den
wensch uit, dat de liefdevolle Vader,
zoo zwaar beproefd, onze betuigingen,
Hem ten troost, niet zal weigeren te
aanvaarden. Inmiddels smeeken wij
de bestemde perken voor aangekweekte bloe
men waren ingenomen door wilde bloemen,
die overal groeien, waar de hemel een druppel
water en een zonnestraal laat vallen; do wilde
rozelaar groeide tusschen de röode aalbessen-
boompjes; het varenkruid, de welriekende
kruizemunt en de met scherpe stekels gekroon
de distel tierden welig naast eenige prachtige
kroonlelies. Op het oogenblik, dat de bezoe
kers den voet in het park zetten, vluchtten
duizende kleine diertjes, verschrikt door dat
ongewoon geraas, in het hooge gras, en de
vogels fladderden beangstigd van tak tot tak.
De stilte, welke sedert zoo vele jaren in dat
vreedzame oord geheerscht had, werd oneer
biedig verstoord door het geluid van stemmen
en het schaterlachen. Niemand van hen be
greep die eenzaamheid, niemand luinucr werd
er door getroffen. Zij werd verstoord, zonder
eerbied ontheiligd. Men deelde elkander
talrijke voorvallen en bijzonderheden mode
van de uitslekendste winteravondpartijen,
welke verhalen doormengd werden van be
minnelijke toespelingen, beleckenisvolie blik
ken. bedekte complimenten, in een woord,
van die duizende nietigheden, welke de ge
sprekken kenmerken van hen, die elkander
zoeken te behagen, daar zij nog niet genoeg
in hun leven met verdrietelijkheden to kam
pen hebben gehad om ernstig te zijn.
De hofmeester, na te vergeefs langs al de
buite muren van het kasteel uitgezien te heb
ben naar eene bel, welke hij zou kunnen lui
den, verkreeg het eindelijk over zich om van
het hordes met luider stemme te roepen, dat
het ontbijt gereed was. De kwalijk vcrSörge
glimlach, di$ deze woorden vergezelden, be-
God zonder ophouden, dat dc strijd,
i die door U, Allerheiligste Vader, voor
de rechten der Kerk wordt gevoerd,
weldra met een roemvolle zegepraal
moge worden bekroond, en Uwe Hei
ligheid nog lang behouden blijve» 0111
den vrede der Kerk over de geheelo
aarde in blijdschap te aanschouwen.
Ten slotte knielen wij aan de voeten
Uwer Heiligheid neder en vragen met
aandrang den Apostolischen Zegen
voor ons en onze beminde geestelijk
heid, alsmede voor alle geloovigen,
die aan onze zorgen zijn toevertrouwd.
Van Uwe Heiligheid
de toegenegene en gehoorzaamste Zonen
(to. g.) f P. M. Snickers,
Aartsbisschop van Utrecht,
t A. Godschalk,
Bisschop van 's-Bosch.
t C. J. M. Bottemanve,
Bisschop van Haarlem,
t P. Lekten,
Bisschop van Breda,
t F. A. H. Bok km aks,
Bisschop van Roermond.
Doorluchtige en Hoogtccardige Heer!
Na ontvangst var. het gewav.«deeid
schrijven, door u en ie overige bis
schoppen van Nederland gemeenschap
pelijk gedagteekend den 26. Juni,
heeft de H. Vader Leo XIII mij op
gedragen, u uit Zijn naam te betuigen,
dat Hem uw huldebewijs ten zeerste
welgevallig is. Zijne Heiligheid (och
stelt op hoogen prijs uwe eenstem
migheid en uw priesterlijken ijver,
.waarmode gij, op het bericht van
hetgeen in deze stad op het Pinkster
feest door de vijanden der waarheid
geploegd is, openlijk uwen afschuw
hebt willen betuigen van do aller
zwaarste beleediging, niet aan den II.
Stoel alleen, maar der geheele Kerk
driest eu straffeloos aangedaan. Daar
om wil Hij, na dit blijk uwer kin
derlijke genegenheid, insgelijks een
wees, flat hij, even als zijnn meesters, er in
berustte, om dien dag van al zijne gebruike
lijke vormen van étipuefte en hoofdsche
plichtplegingen af te zien. Men zette zich op
geruimd aan tafel. Men vergat het ouïlo
kasteel, de woestenij, waarin liet stond, do
somberheid, welke erin heorschte, allen spra
ken te gelijk, en men dronk op da gezondheid
dor gastvrouw, of li :ver der toovergodin, wier
enkele tegenwoordigheid van dit hol een too-
verpaieis maakte. Eensklaps wendden aller
oogen zich naar dc ramen van dc eetzaal.
Wat is dat? riepen allen bijna gelijktij
dig uit,
Men zag voorhij do ramen van het kasteel
een klein, open, groen geverwd rijtuig rijden,
met groote wielen, even hoog als hot rijtuig;
waarvoor een grijs, ineengedrongen p 1
was gespannen, wiens oogen voortdu -rd
bedreigd werden door de boomen van dn sjees,
die, schuins oploopcnde, zich naar den hemel
verhieven. Dc vooruitstekende kap van het
kleine rijtuig liet slechts twee armen, bedekt
met de mouwen eoner blauwe kiel, en eene
zweep zien, welke de ooron van het grijze
paard kittelde.
Goede hemel! het is waar ook. dames
en hoeren, riep mevrouw De Moncar uit, ik
heb vergeten u te zeggen, dat ik volstrekt,
verplicht geweest ben den geneesheer van het
dorp. oor. grijsaard, die voorheen gewichtige
diensten aan do bewoners van dit kasteel
bewezen heeft en dien ik een paar koeren
gezien heb. ti it te noodigen, om löet ons l"'t
ontbijt te komen gebruiken.
Wordt vervolgd.