Voorheen en thans.
GIOVAHHA CANTELLL
ZATERDAG 13 JULI 1889.
TIEND E JA A RG ANG
No. 28,
Uitgever:
W. VAN DEN MüNCKHOF-Sassen.
Deze Courant verschijnt iederen Zaterdag.
Feuilleton.
Italiaansche Strafwetboek.
Juli
&<mxl der Maan.
E.K. 6® Zaterdag. V.M. 12® Vrijdag. L.K. 19® Vrijdag. N.M.
28° Zondaj
Stand cScb* Zon.
5, 10, 16, 22, 28 Juli. op 3.48, 3.53, 4.—, 4.6 4.17; v/ra.; onder 8.20, 8.16, 8.1. 8.7, 7..
Abonnementsprijs per kwartaal.
voor Venray 50 c.
franco per post 65 c.
voor het buitenland 85 c.
afzonderlijke nummers 6 c.
Prijs der A.dvertentièn:
ran 15 regels 30 c.
elke regel meer 6 c.
groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Advertentien, 3maal geplaatst, worden 2matt] berekend
dvertentiën of Ingezonden
Stukken gelieve men Vrijdag
"vóór 2 uur 's-middags te be
zorgen aan het Bureau »Peel en
Maas" te Venray.
I)en 13 April 1849 sprak de toen
malige afgevaardigde Otto von Bis
marck in 't Pruisische Huis van afge
vaardigden: "Alle middelen worden
te baat genomen om Pruisen inDuitsch-
land de rol op te dragen, welke Pie-
inont in Italië gespeeld heeft; ons
daarheen te voeren, waar Ivarel Albert
vóór den slag '-'an Navarra was, waar
hem de overwinning den ondergang
der monarchie, zijne nederlaag een
spottende vrede moest brengen." Dit
zeide destijds de huidige rijkskanselier
van Duitscklaud. Maar de conserva
tieven richtten nog een tien jaren later
voor den koning van Napels als rid
derlijke verdediger zijner koninklijke
rechten een eereschild op, en de leider
van liet toenmalig Pruisisch buiten-
Iandsch ministerie veroordeelde niet
alleen de handelwijze van den koning
van Sardinië tegenover andere Itaüaan-
sche vorsten, maar van den kant van
Pruisen werd na de gewelddadige han
delwijze den H. Stoel aangedaan door
de revolutie, ook den H. Vader be
scherming verzekerd.
En thans! Wij kennen de veran
dering, die met 't jaar 1866 niet alleen
in Duitsche streken, maar ook in de
meening van vele Duitscbers is door
gedrongen, Dat vóór enkele weken
koning Humbert te Berlijn als gast
en bondgenoot des Duitschen keizers
vertoefde en bovenmate glansrijk ont
vangen geworden is, is eene zaak op
zich zelve, ons deert ze hier niet.
Wat zou ik den zieken antwoorden, hoe
zou hij het vernemen van den dood des kinds
kunnen verdragen? "Antonio is goed gewaar
borgd, maak u omtrent hem niet ongerust,
mijn dierbare," antwoordde ik met bevende
stem. Hij zag mij een oogenblik navorsehend
aan, en zeide dan treurig: «Gij bedriegt mij,
Giovanna, zeker, gij hebt reeht, ons kind is
goed geborgen, doch tiet heeft ons verlaten
om nooit wctder terug te keereneen moorde
naar a!s ik, verdient niet, dat hij een schoon,
onschuldig kind het zijne noeme?
«Spreek zoo niet," antwoordde ik en brak
in tranen uit, «onze lieveling is bij don goe
den God en bidt voor u, daarom schep meed
en hoop." Edmondo bedekte zijn gelaat met
de beide handen en snikte zacht.
Den volgenden dag vond ik op mijnen les
senaar een brief van grof papier. Hij was
mocielijk te ontcijferen, toch las ik het vol
gende: «In de eerstvolgende dagen dreigt
deu heer graaf een groot gevaar, de leden der
logo «Morgenster" hebben heden eenstemmig
besloten, hem binnen driemaal vier en twin
tig uren ter dood te brengenéén dergenen,
die bestemd zijn de daad te voltrekken, be
vindt zich ondor de dienstbaren van het kas
teel. Ik zet mijn leven op 't spel u dit mede
te deelen, doch ik ben don heer graaf te veel
dank verschuldigdverbrand dezen brief."
Daarentegen dient men toch te wijzen
op de manier, hoe eene doellooze pers
Duitschland, zijne vereeniging, de mid
delen en de wegen daartoe met Italië
vergelijkt, de Italiaansche revolutie en
hare gevolgen verhemelt, Crispi met
Bismarck vergelijkt. Zouden Italië en
Duitschland op denzelfden weg tot een
heid gekomen zijn? Daarin ligt de
smaad volste verloochening van 't eigen
vaderland in de geschiedenis der Duit-
schers. Immers in Duitschland zijn
ook dingen voorgekomen, die men
niet kan verantwoorden, maai' mein-
eedige ministers, oproerige, trouwver-
brekende soldaten, een opstand der
eigen onderdanen tegen de monarchen,
aanslagen, kazernen vol vreedzame
soldaten in de lucht doen vliegen
deze middelen der Italiaansche revo
lutie kende Duitschland als middel
ter zijner vereeniging niet, en 't is
eene infamie; als men de vereenigings-
geschiedenis van Duitschland met dien
van den Italiaanschen rooverstaat ver
gelijkt.
Evensoo<is de Du...sche vereeniging
als dusdanig hemelbreed van de Itali
aansche te onderscheiden. Men heeft
in 1871, toen de vereenigings-acte te
Versailles tot stand kwam, geen Duit
sche vorsten geweld aangedaan, geen
van zijn troon en land beroofd, in
geen muur eener Duitsche residentie
met kanonnen bres geschoten. Dit
alles is in Italië gebeurd, waar moord,
meineed en samenzwering de voor
naamste middelen waren. Ook zou
Italië, evenals Duitschland, onder be
houd zijner afzonderlijke staten onder
in achtneming der rechten zijner vors
ten, door verdragen als een ondeel
baar rijk gevestigd, een machtig rijk
kunnen zijn. Men heeft zulks niet
gewild, het Sardiuisch koningdom heeft
zich als een werktuig aan de revolutie
overgegeven en zucht thans onder den
Bijna had ik in bezwijming gevallen, toen
ik dit las. Wat nu te beginnen? Edmondo was
nog te zwak om bij nacht en donkerheid eene
gevaarvolle en moeielijke reis te ondernemen
en toch moest men den volgende dag hem niet
in 't kasteel vinden. Ik durfde niemand ver
trouwen, uit vrees vati verraden te worden en
rekende alleen op de hulp der beide oude
bedienden; dezen vroeg ik om raad en ver
trouwde hun alles t'oe.
Na eenig overleg waren zij van meening,
den graaf in den geheimen gang te brengen;
in de ruime hal zou hij het wel eenige dagen
uithouden, tot hij sterk genoeg was om de
reis verder voorttezettenhet andere zou zich
dan wel schikken. Wijl ik anders geen uitweg
vond, stemde ik toe.
Zoo goed als ik kon, deelde ik mijnen ge
maal do noodzakelijkheid mede, zoodra moge
lijk het slot te verlaten; hij w»s tot alles
bereid. Nadat alles in 't slot rustig was,
brachten wij de noodzakelijkste behoeften en
levensmiddelen in den gang en richtten de hal
gevoegelijk in, zoo dat Edmondo verwonderd
omzag, toen hij daar op het zachte bed lag.
Nu bleef nog over de vijanden op 't dwaal
spoor te brengen, opdat zij zijn verdwijnen
niet te vroeg bemerkten. In 'de ridderzaal
bevond zich eene buste van Edmondo, deze
legden wij in een kleed gestoken, op het bed
en besloten dan, dat steeds iemand onzer het
vertrek zou bewaken, ten einde alle verden
king van ontvluchting af te wenden.
Twee dagen en nachten hadden wij reeds
in ons vertrek doorgebracht, zonder dat zich
iets bijzonders op het slot voordeed. Te ver
geefs wachtte ik den 4ei'den dag op den
druk der revolutie, die haar werktuig
op zij zal schuiven, zoodra zij de baan
klaar ziet.
De gouvernementale en liberale pers
kroop dezer dagen gedwee voor de
Italiaansche revolutie en voor een man,
als de aartsrevolutionair Crispi op de
knieën. Men deed verst Bismarck den
smaad aan, Crispi met hem op een
lijn te stellen. Men (bed alsol Duitsch
land zonder Italië verloren zou zijn
en dus verlaagde zich de Duitsche
pers zelve, maakte daardoor de Itali
anen echter niet meer bondsgetrouwer,
want gevoelen zij, dat de Duitschers
absoluut zonder hen niet kunnen, dan
moet bij hen de oude liefde voor Frank
rijk ontwakeu. Waar blijft het dan
met 't woord: »Wij vreezen God en
niemand anders op de wereld?"
Slechts ééne partij in Duitschland
blijft zich consequent, t is het centrum,
dat dapper voor de rechten van den
H. Stoel uitkomt en ai stelt men ook
alle pogingen in 't werk, niets heeft
dit sterke ]>olwerVAVg kunneu ver
nietigen.' Het "Duus'&u^Kaihbiieke volk
moge er trotsch op wezen.
lïct nieuwe
De Osservatore Romano deelt de
artikelen mede van het nieuwe Itali
aansche strafwetboek, welke betrek
king hebben op de geestelijkheid en
er blijkbaar op aangelegd zijn, deze
in de uitoefening van haar priesterlijk
ambt op de onwaardigste wijze te
kluisteren en te knevelen. Die arti
kelen vormen het Vde Hoofdstuk van
het strafwetboek, onder den titel van:
»Over de misbruiken van bedienaars
van den godsdienst in de uitoefening
van hun eigen ambtsbediening." Zij
luiden als volgt:
bediende, die mij in het verzorgen van Ed
mondo moest afwisselen. Uur op uur versteek,
niemand kwam. Door de grootste onrust ge
dreven, ijlde ik naar mijne kamer doch welk
verschrikkelijk schouwspel zag ik daar! De
bediende lag gevoelloos in een bloedbad voor
het bed, zonder twijfel had men Edraondo's
vlucht ontdekt, en de trouwe dienaar had het
moeten misgelden, want alle leven was uit
het verstijfde lichaam geweken.
Een onbeschrijfelijke vrees beving mij, ik
raapte eenige kleedingstukken en dejuweelen
mijner moeder bijeen en ijlde in den gang met
het vaste voornemen het kasteel nooit weder
te betreden.
Zoo verstreek eene week en onze levens
middelen raakte op, tevens werkte het ver
blijf onder den grond nadeelig op den zieke,
waarom wij genoodzaakt werden ons verblijf
te verlaten. Francesco, de oude dionaai'had
eene kar met een muilezel bezorgd waarop wij
Edmondo zorgvuldig neerlegden nadat wij
hem te voren een armoedig pak aangetrokken
hadden; ik zelf droeg de kleeding eener vrouw
uit het volk. Aldus uitgerust ondernamen wij
in een stormachtige nacht de reis. liet is mij
niet mogelijk u al do gevaren en vermoeienis
sen dezer reis te beschrijven, ik zal er vluch
tig overheen stappOD. Wij trokken steeds
verder en verder van Turijn, om beter aan 't
gevaar te ontkomen.
De toestand van Edmondo vervulde mij met
de grootste zorg en zijn moed en zijne energie
waren geheel verdwenen. Steeds staarde hij
droomend voor zich uit en hetgeen mijn leed
nog meer verhoogde, was, dat hij het sluiten
van vrede met God en zijn geweten van den
«182. De bedienaar van den gods
dienst die bij de uitoefening van zijn
bediening de instellingen, de wetten
van den staat en de daden der over
heid laakt of in minachting brengt,
wordt gestraft met gevangenisstraf van
hoogstens een jaar en een geldboete
van hoogstens duizend lire.
183. De bedienaar van den gods
dienst die, misbruik makend van zijn
ambt, anderen aanzet tot verachting
van de staatsinstellingen, van de wetten
of van de bevelen der overheid ofwel
tot niet naleving van de wetten, van
de bevelen der overheid of van do
plichten aan een openbaar ambt ver
bonden, wordt gestraft met gevange
nisstraf van minstens drie maanden
tot hoogstens twee jaar en een geld
boete van minstens vijfhonderd tot
hoogstens drieduizend lire en met al
tijddurend of tijdelijk verlies van het
kerkelijk beneficium. Is het feit in 't
openbaar gebeurd, dan kan de gevan
genisstraf tot drie jaar verlengd wor
den.
Dezelfde straffen worden toegepast
op een bedienaar van den godsdienst,
die, misbruik makend van zijn waar
digheid, iemand dwingt of aanzet tot
daden of verklaringen in strijd met
de wet of uit vooringenomenheid tegen
de rechten, welke deze hebben ver
kregen.
184. Wanneer eer. bedienaar van
den godsdienst, misbruik makend van
zijn waardigheid, een misdrijf begaat,
verschillend van hetgeen waarin door
de vorige artikelen voorzien is, wordt
de straf voor het misdrijf bepaald,
met een zesde of een derde verhoogd,
behalve wanneer de hoedanigheid van
bedienaar van den godsdienst reeds
in aanmerking is gekomen."
Deze strafbepalingen hebben onge
twijfeld geeti toelichting noodig om
ieder te doen z:en, dat de Italiaansche
eenen dog tot den anderen verschoof. Aldus
kwamen wij eindelijk, na veel moeielijkhcden
in den Kerkelijken Staat en waanden ons nu
veilig. Wij betrokken eene eenvoudige woning
te Olevano, een klein stadje in 't Sabonnerge-
bergte. Ik liet door Francesco eenige mijner
juweelen verkoopen, om daardoor in ons
onderhoud te kunnen voorzien.
Door de rust en do goedo verpleging die Ed
mondo genoot, kon hij weldra een kleine
wandeling ondernemen. Hier ook kwam mijn
vurigste wensch in vervulling; hij verzoende
zich met God. In de tegenwoordigheid van den
oudeu eerwaardigen pastoor, die hem dikwijls
kwam bezoeken, deelde hij mij de oorzaak
van den moordaanslag op zijn leven roede. Hij
werd namelijk door het lot bestemd, te Genua
een hooggeplaatsten geestelijke uit, den weg
te ruimen; wijl bij echter bepaald weigerde
dit te doen, werd hij in do nabijheid van zijn
kasteel overvallen. Een half jaar leefden
wij hier ongestoord en ik begon weder op een
bescheiden geluk te hopen toen mij op zekeren
dag de oude Giacinta op den terugkeer van
eeno wandeling mededeelde, dat een schijn
baar aanzienlijk heer zich zeer om ons iater-
resseerde. Naar de beschrijving te oordeelen
was hij een der vroegere bondgenooten van
Edmondo. Men had ons dus ontdekt, slechts
een haastige vlucht kon ons redden. Midden
in don nacht gingen wy op weg naar de Pon-
tijnsche moerassen. Eenige uren vanTerracina
stond eene eenzame hut, waarin wij gastvrij
heid verkregen. Hier verergerde do toestand
van Edmondo zoodanig, dat wij aan een ver
dere reis niet meer behoefden te denkenna
eenige weken was alle hoop verloren, hij
regeering slechts naar voorwendsels
zoekt om tie priesters te kunnen ver
volgen. En toch zijn deze artikelen
nog verzacht; in de eerste wetsont
werpen van deu minister van Juslit
Zanardelli, luidden zij nog veel ba- -
lijker.
Is het wonder dat de H. Vader
dit strafwetboek als een opzettelijke
aanslag op de vrijheid der Kerk heef
gebrandmerkt? Het verschaft toch de
regeering de wapenen, om telkens
waar zij dit goedvindt, en onder do
nietigste voorwendsels, de uitoefening
der zielzorg onmogelijk te maken.
Uit Rome wordt van liberale zijde
gemeld dat de kardinaal-staatssec,no
taris Rampolla, op last van Z. H. den
Paus, aan alle mogendheden een
schrift van 's Pausen jongste allocutie
heeft doen toekomen, benevens een
nota met do vraag, wat elk dier mo
gendheden in de gegeven omstandig
heden tot verdediging der vrijheid van
den H. Stoel denkt te doen. Vóór de
ontvangst der antwoorden op deze
vraag, zal, naar het heet, de Paus
geenerlei definitieve beslissingen n- n :i
omtrent zijn vertrek uit Rome.
De Moniteur de Rome heeft een
overzicht gegeven van de verschillende
artikelen, in de liberale pers versche
nen naar aanleiding der jongste allo
cutie des H. Vaders en besluit dit mot
de volgende opmerking
«Tevergeefs hebben wij al die libe
rale bladen doorloopen, geen zweem
van een ernstig betoog of een ruime
en billijke waardeering. En toch had
de zoo verheven, zoo heldere, zoo erm
tige rede des Pausen minder om, U.i
dende en oppervlakkige opmerk hm ;-.u
moeten uitlokken, dan die welke do
artikelen der liberale bladen te i
geven. Wat de aandacht verdien is
stond aan den rand des grafs. Na de la-;» t: -u-
troostmiddelen van onze H. Godsdienst om
vangen te hebben, wenkte hij mij tot.
«Giovanna, geliefde, vaarwel en bid voor my"
lispelde bij zacht nog éen zucht en
was ofgeloopen. Ofschoon zyn heengaan c-eii j
diepe wonde in mijn hart sloeg, waren
toch tranen van innige dankbaarheid v<
Gods goedheid, die ik naast zijn ont;i
lichaam deed vlooien. Toen ik op den v
av.,:,d .-ijnor begrafenis, alleen, ingodaclr
verzonken, naast do zerk zat, opende
zachtjens de deur en eene donkere gesta.
met den dolk in de hand, verscheen op ii n
drempel, doch bij den aanblik van het lijk t
hij zich even spoedig terug.
Dus tot dezen geheime schuilhoek vorvc
den de goddeloozen hun slachtoffer. Ik bi
bowegeloos zitten, want Edmondo was tb:.:.
voor hunne wraak ecuwig geborgen. Nienu I
kon van den doode nog iets eischen.
Na de begrafenis van Edmondo keerde m
naar Turijn terug en stelde door reeliterliji:
tusschenkomst het kasteel ter beschikking
van don markies S.. daarna liet ik dooreen
notaris het slot mijns vaders verkoop
waarna ik het geheime genootschap eene a^
zienlijke som liet tor hand stellen, als v.
goeding der som, dio de uitgaven van c.,
huishouden gekost hadden, de rest bosteen
ik voor eon jaargetyde voor de zielrust mi, n
gemaals en tot een klein pensioen voor c-
ouden Francesco. Nu bezat ik nog maar alleen
mijnen trouwring en het beeld van Edmondo
Met deze voorwerpen reisde ik naar Rome
ik behoefde niet te vreezen, dat mij iemand
erkende, want do angst, de kommeren