Nassir-Ed-Din GIOVAMA CANTELLL ZATERDAG 22 JüNT 1889. TIENDE .TA ARG ANG No. 25. Uitgever W. VAX DEN MlACkiiOF-Sasscn. Deze Courant verschijnt lederen Zaterdag. Rechtmatige opvordering van de bewijzen. Juni Ge D.mdorJ 10, 22, 28 Ju:li. op 2.1 I, Abonnementsprijs per voor Yknk.vy franco per post, voor het buitenland afzonderlijke nummers kwartaal. DO c. 05 c. 85 c. 0 c. SI;.ml ,|oi- /oil. 3.12, 3.W, 3.11 3.13; V Ml.; oilj.'i- 3.13, S.17, 8.20. S.22, 8.2 Prijs der A.dverlentiën: van l 0 rebels 30 c. elke regel meer C c. groote letters en rignélten naar piaatsruiinte. Adveitentiëa. 3maal geplnatsl. worden 2mnui Lorekcnd. dvertentiën of Ingezonden JiaËi Stukken gelieve men Vrijdag "vóór 2 uur 's-mlddags te be zorgen aan bet Bureau »Peel en Maas" te Venray. is dn naam van don Perzisch en vorst, die (hans do Europeescho hoven be zoekt, om het merk waardige nogmaals eens op te nemen en de oude vriend schapsbanden nauwer aan te halen, 't, Is toch niet voor de eerste maal, dat Z. M. Europa mot zijn hooge tegenwoordigheid vereertDit geschied de, eens in 1873, toen do schach zich van de zegeningen der Europeeschc beschaving wilde ovoi tuigen, en latei- in 1878, toen hij de tentoonstelling van Parijs een bezoek bracht. Voor de Perz:sche bevolking bleven heide reizen niet zonder gevolgen. Nassir-ed-Piu wilde zijn land opk tot een beschaafden slaat maken en begon daarom met de inderdaad hoog noodige hervormingen. Ver bracht hij het daar in echter niet, want Z. M. de schach heeft nog evenveel rechten als voor hoen, on is nog oen edit Ooslersch despoot. Wat hij editor toch goeds heelt ingevoerd was de bepaling, dat zijn onderdanen voortaan recht op hun leven en eigendom hadden. Don Perzen zou niet meer op willekeurige wijze het leven door den schach en zijn beambten kunnen ontnomen worden; zelfs zouden zij eigendom kunnen be zitten, zonder dat hun dit elk oogei.- blik kon worden afgenomen. Met een plechtige proclamatie word indertijd deze vorstel ij kd beschikking ter kennis van het volk gebracht! Wat de regeling der financiën be treft staat Perzië natuurlijk zeer veel Feuilleton. 4. Doch wie droeg eigenlijk de schuld van alles liet antwoord gaf mij mijn luid waar schuwend geweten «Mijne scbnld, mijne schuld alleen!" klaag de ik en verhorg mijn gelaat in het kussen. Na mij een tijdlang deze schrikkelijke verwij tingen gedaan te hebben, zeide ik bij mij zelve, dat jammeren en klagen vruchteloos waren en ik besloot alles aantewenden om Edmondo uit. deze smaadvolle boeien te bevrijden, voor eerst echter moest ik weten, hoe de zaken stonden. Ik verzamelde al mijne krachten en vroeg hem, toen hij binnentrad om naar mij nen toestand Ie zien, of hij geen mirt je vrijen tijd over had. Toen hij dit bevestigde, nam ik zijne hand en vroeg met conc afgebroken stem, terwijl ik mijn gelaat van hem afwend de: "Edmondo, bij alles, wat n heilig en dierbaar is, zeg mij do waarheid Hebt gij heden dien vreeselijken moord gepleegd V' Hij sidderde hevig en hield zich wankelend aan den post. van het ledikant vast., doch geen woord kwam over zijn bleeke lippen. "O Edmondo, spreek, beken het mij, uwe trouwe vrouw, verzwijg mij niets, want, ik gevoel en beken, dat ik dc schuld van alles draag; verbroek deze keten, laat ons vluchten naar een vreemd oord; ik wil arbeiden als de armste vrouw, indien gij u van dezen vreese iijken bond losscheurt en mij vergeeft!" ten achter bij do Europcesche stalen. Het land kent slechts één soort van directe belasting-, maar hoeft nog geen cent schuld! Po civiele lijst, van den schach bedraagt ongev. 4,000,000 gulden. Dit cijfer is evenwel voor uitbreiding- vatbaai, want alle inkoms ten (och, die niet. voor hol staatsbestuur noodig- zijn, vlooien in de kas van don vorst. Trouwens kan do schach dit gold best gebruiken, want hij hoeft een zeer dure hofhouding. Behoudens zijn ministers en de leden van den Staatsraad, heeft hij een groot aantal whoogwaardigheiclsbokleeders"onder wie ook vermeld wordt de «opperste ambtenaar tot voltrekking der vonnis sen", in Europa kortweg beul geheeten. Omtrent den vorst zelf wordt gemeld, dat bij een man van 59 jaren is, die \eel belang in de wetenschap stelt, en de aardrijkskunde er. dichtkunst ijverig beoefent. Hij is bovendien zeer pracht- liefhebbend. Toen vóór oenige dagen bij zijn intocht in Berlijn de keizer en andere personen aan hem voorge steld werden, droeg hij een donkeren mantel, die als bezaaid was met dia manten; groote diumantrosoücti ver sierden dicht naast elkaar den zwart lederen band, waaraan de sabel hing, wier greep en gouden sclieede even eens met kostbare paarlen en fonke lende juwcclen overdekt was. liet gevolg van den schach is een veertig personen sterk. Daaronder be hoort ook het hoofd van de pers, een ambt, dat in Perzië met dat van minister gelijk staat. Dit merkwaardig licht der journa listiek is geheeten Mahined-IIassan- Ivlian Ekbalus-Saltané. Ingevolge offi- eioelo opdracht geeft hij niet minder dan vier bladen uit, de Iran, de L'ltcla, de Echo van Perzië en de Sherciv. Hij heeft, de geschiedenis van de Ka- djar-dynaslie geschreven en te Teheran Hetgeen ik nu vernam, was een voorgevoel van het gerecht, dat eens over do verdoem den zal gehouden worden. Met cone stem zoo dof, als kwam zij uit het graf, antwoordde mijn gemaal: «Ja, ik heb dien moord gepleegd waarom zou ik het loochenen, er bleef mij geen keus over, óf hij, óf ik; doch ik zal het u van den beginne af vertellen." Na deze woorden richt te hij zich op en sloot zorgvuldig do deur, daarna zag hij nog overal rond of niemand aanwezig was en begon dan met eene zachte «Reeds jaren lang hadden de hoofden van den geheimen hond getracht, mij voor bun doel te winnen, doch met afschuw heb ik hun aanbie dingen sieeds van de hand gewezen. De mar kies S... is een der rijkste en invloedrijkste leden der sekte, aan hem had mijn vader, toen alle amle-e hulpbronnen waren uitgepu', voor een groote som ons kasteel vei p ind. Toen rit:, na zijnen dood ons bestaan geknakt en verloren was, bood de markies aan, mij de geheide som kwijt, te schelden op voorwaarde, dat ik lid van den geheimen bond zou worden. Ook nu wees ik standvastig zijn voorstel van ile hand, want er lag mij weinig aan een sr.iiiiterend leven te Turijn, mijn grootste geluk waart gij en ons kind en ik hoopte, mij daarmede in de eenzaamheid ongestoord te kunnen verheugen. Doch toen gij n niet lil de nieuwe omstandigheden kondet voegen, wankelde ik en toon gij mij daarenboven nog met onrechtvaardige verwijtingen te gemoet kwanmt, stond mijn besluit vast; ik had be loofd u gelukkig te maken en ik wilde woord houden. een bureau gesticht voor de vertaling van Europeesehe boekeu en nieuws bladen in de Perzische taal. Hoe zijn couranten zullen verschijnen, terwijl de schach in Europa reist, is voor- loopig onbekend. Mogelijk dal de uil- ga\o er van is geschorst! Het hoofd van des sehachs gevolg is Mirza Ali Asger Khan, die zooveel is als groot-vizier. Alle leden hebben vaste titels, als: «roem des rijks," «raadgever des rijks," «oppersten thee schenken enz Nassir ed-Din heeft aan Herbert von Iiismardr zijn portret geschonken. Die eer viel reeds in 1873 den Rijkskan selier le beurt; en tegelijkertijd ver leende de schach toen ook hef groot kruis van de orde van de Zon en den Leeuw .aan den heer Sinison, die toen voorzitter van den Rijksdag was. Men begreep dit eerst niet recht, daar de heer Siinson den schach niet had ont moet, doch later werd hel raadsel op gehelderd. De schach woonde namelijk een zitting van den Rijksdag bij zag toen, dat de heer Sinison nog een hoogcr zitplaats dan de ■•nselier had, en kreeg daardoor een wÓ'ó groot denk beeld van de macht van den president, dat hij hem terstond het grootkruis zijner eenigc oide thuis zond. Men schrijft uit Rome aan' liet Huisgezin Zooals te voorzien was, moest de oprichting en de onthulling van een monument to Rome, aan'den voet van 't: Valicaan. ter vergoding van een Giordano Bruno, in 'l oog der Moe derkerk een ketter en afvalligen mon nik, van wion dc vrijdenker Hegol zelf getuigt, dat hij in zijn karakter Toen ik den markies S... mijne diensten aanbood, ontving hij mij met open armen. Den dag, waarop ik hij den hond ingelijfd werd verbrandde hij alle schuldbekentenissen voor mijne oogen. Gij verwondert u misschien, dat onze broe derschap zulke groote sommen op prijs zette, om mij tc winnen; dit', heeft hierin zijne oor zaak Het is namelijk cenc groote eer voor onzen geheimen bond, wanneer personen van eenen Imogen stand en onberispclïjkolijkcn levenswandel toetreden, waarom men alles aanbiedt om zulke personen voor hunne zaak te wimi'Mi, daar het zich editor, als bij mij, om geldelijke verlegenheden handelt, hebben zij gemakkelijker spel on menigeen geraakt in het net zonder het te bevroeden, in welke onverbreekbare ketens .hij zich laat boeien. Gij moet. echter niet meeneu, dat het mij ge makkelijk viel dezen stap tc doen. Welke ge wei enswroegingen folterden mijn binnenst?, toen hij de akte van opname van mij verlangd werd alle heiligen altezweren en zonder tegen spraak te gehoorzamen, of anders zou de dood mijn lot zijn. Wat meent gij, dat ik onder vonden heb, toen men mij da gouden medaille van de Moeder Gods die ik van mijne kinds heid op mijne horst droeg, afrukte en met voe ten trad? Hoe gaarne ware ik nog teruggetre den, doch thans, nu de heillonzc stap gedaan is, is de terugkeer niet meer mogelijk. Toef» mij daarna allen als medebroeder omhelsden en mij den broederkus gaven, was het mij tc moede als raakten mij even zoovele giftige slangen aan. Tot hieraan nog was mijne hand zuiver van bloed, gisterenavond trof mij hel lot don graaf A. te vermAorden. Deze had iets liacl van een bachanto, cr nood zakelijk toe leiden, de clericalo en anti clcricale partij steeds schérper te genover elkander af te teekencn, en deze tegen gene aan te hitsen. Crispi zelf heeft van deze omstandig heid in de Kamer van afgevaardigden op Montecitorio trachten partij te trek ken. 11ij kwam er openlijk voor uit, in de oprichting van dit monument eene «représaille" te zien tegen die. verheven opwelling, welke zich in de katholieke congressen te Woenen, Ma drid, Oporto, Mochelen er. Utrecht op zulke onbevangen wijze geopenbaard heeft ten aanzien van den onhoudbaren toestand van don Algemecncn Vader der Christenheid. Doch ten einde de verbittering der uiterste Linkerzijde op Montecitorio tegen Paus en Kerk heviger aan te zett- n is Crispi verder gegaan. Hij heeft got'-aclit do vooroordcelen, die bij vele Italianen tegen het drie voudig bondgenootschap bestaan, een voudig weg to nemen, door't Vaticaan voor te stellen als aan dat verbond op alle mogelijke wijze afbreuk wil lende doen. «"Wij hebben vijanden die ons be lagen," zeide Crispi, «en een onder dezen, de meest bedrijvige van allen, bevindt zich in den boezem van ons vaderland. Die vijand zou verheugd zijn, zoo li ij, met de listen hem eigen, er toe kon geraken dien bond van groote mogendheden te verbreken, die- don vrede in de wereld handhaaft." De Ossereatore Romanoto recht verontwaardigd over eene voor 'l Ya- 1 tieaan zoo krenkende uiting van de i zijde van Italiës eersten minister fn 1 de openbare raadzaal te Rome zelf, j in 7 aanschijn der wereld uitgegaan, antwoordt daarop met deze afdoende woorden «Aldus hoeft Crispi voor de hon- munelijk met alle krachten ons tegengewerkt en daarom moest hij sterven. Ik weigerde vastbesloten don aanslag niet te plegen, doch toen richtte zich honderden dolken mar mijne borstwilde ik de vergadering levend verla ten, dan moest ik beloven, het bevel van onze wetten tc voltrekken. Van alle kanten werd ik scherp bespied en daarom moest ik heden de vreeselijke daad uitvoeren. Gij zegt, ik moet deze keten verbreken, doch dat is onmogelijk, ik hen te diep in hun ne schuld en buitendien verbindt mij die .schrikkelijke eed; breek ik dezen, dan ben ik den dood prijsgegeven; zelfs de vlucht, zou mij aan hunne wraak niet kunnen ontrekken, want hunne m-gusoogen dringen door tot in do verborgste schuilhoeken. O, Giovanna, wat hadden wij gelukkig kunnen zijn, doch thans is het te laat, verloren geluk keert niet weder! Edmondo verborg zijn gelaat, on weende bitter. -Ik viel K hnondo op de knieën en bad en bezwoor hem toch aan zijne ontsterfi-lijkeziel ie denken; gaarne wilde ik immers alles lijden en verdragen, wanneer hij maar gei cd was. Innig aangedaan over mijne onuitspreke lijke droefheid, hief bij mij op en sprak ge ruststellend -Verre van mij u alleen dc schuld te geven, het gr< otste gedeelte valt op l»U. want om geenen prijs had ik een verradei van God en zijne Kerk moeten worden. Hoe gaarne gaf ik mijn loven, wanneer ik het gebeurde kon uitwissehen, doch het is onmo gelijk. Het. eenigsto. wat gij doen kunt, is, dat gii Gods barmhartigheid inroept, want de dolk der broeders zou mij zelfs iu Godshuis niet verschoond), wanneer ik tegen hunne dei eiste maal van tie miiiisterieole tafel; eene hatelijke aantijging gericht tegen den Paus. Tevergeefs is hel zoo geheel de wereld overtuigd is dat 't Yatieaan niets wil en niets kan willen dan den vrede. Zoodra Crispi zijne politieke tegenstanders tegen zich zei ven ziel to velde trekken, zorgt hij er wel voor, hen te richten togen den Paus door dezen eenvoudig te beschuldigen als zijnde begecrig naar bloed, en vol van haal tegen zijn land." «Aan zoodanig laag stolsel," ver volgt do Ossero. Rom,moot thans een einde komen. «Het Vaticaan is niet in 't leven geroepen om tot een schutsmantel le dienen van ministers, die zich iu de uiterste verlegenheid bevinden. En de rechtschapenen kun nen 't niet langer verdingen dat do haat der Italianen tegen hun Vader \vo rde aa n ge v u u rd De Ossero. Rom. eindigt met Crispi op de navolgende wijze in gebreke to stellen «Zoo Crispi de bewijzen in handen heeft van t bestaan der Vaticaansohc geheime samenspanningen, dat hij die dan ,aan 't volle, daglicht brenge' Zoo hij dit niet doet dan zullen wij zeiven hem als een lasteraar aan de kaak stellen!" De Bedevaart te Bezcieer. Ten gerieve onzer lezers, die een tocht naar hot II. Bloed van Bi ondernemen, geven wij hier een van de plechtigheden, welke dit jaar zullen gebonden worden van Zat J("Ni tot en met Zondag 30 Ji.nt. Zatkkdaü 22 Jc.\T wordt om 2 ba ie Relikwie van bet II. Bloed p gewijze afgehaald en op 't hooguit jftcld; daarna plechtige Vespers en der Relikwie. Eiken dag van het OctaaFbogint lige H. Mis om 10 uur, waarbij eem bevelen handelde. En nu geliefde, moet ik u nog iets zeggen, voegde bij er met eene zacht bevende stem hij; -Een duister vermoeden zegt hot mij dat. mijne levensdagen niet veel meer zijn zullen i beloof uiij, in geval ik kom to s slut metal zijn toebehoor aan den markies 8. a fiesta au; het is bloedgeld en daarom rust er dc vloek op. Het slot uws vaders is vuor u cn ons kind toeieikend tot uw bestaan. Ki» mi. dierbare vrouw, wilt gij dit verzoek in willigen?" Plechtig stak ik bezwerend mijne hand ïnarboveu, want de tong weigerde mij haar dienst; toen echter Edmondo een zachten kus op mijn voorhoofd drukte en daarbij een boete traan op mijne wangen viel. sloeg ik iu diepe smart mijne handen om zijnen hals en bezwoer hem, bij dc herinnering aan de gelukkige jaren, die wij beleefd hadden, en bij de liefde van ons kind loch met mij te vluch ten om zoo den go wissen dood te ontkomen; de markies S... zon zeker tevreden zijn indien hij hem liet overliet. "Het is onmogelijk'" sprak bijen ging de deur uit. Na eenige oogen- blikken was ik geheel alleen alleen met mijn verdriet cn mijn gewetenswroegingen. Dien nacht kon de slaap mijn oogen met vallen, ik wierp mij voor l et beeld der He melkoningin en had en smeekte de Moeder van barmhartigheid met heetu tranen mijnen ai'gcdwaaldcu gemaal loch to redden. Wordt vervotgd.

Peel en Maas | 1889 | | pagina 1