Januari Balans over S888. LIEFDE EN PLICHT. zaterdag No. 2. Uitge W. VAX DEN sr CKIIOF-Sasseii. feuilleton. Deze Courant verschij t iederen Zaterdag Emin-Paeha en Osman-Digma. N.M. don I" Dinsdag Stand der 38aan. h K. 9° Woeusdag. V.M. J.7fl Donderdag. L.K. 31® Donderdai Stand der /.on. 5, 10, 10. 22, 28 Jan. op 8.10. 8.8, 8.3, 7.37, 7.30; onder 1.2, 4.8. 4.18, 4.28, 4.50 nra Abonnementsprijs per kwartaal. voor Vkxiiay franco per post voor het buitenland afzonderlijke nummers 50 05 i 85 0 Jdvertenti2n of Ingezonden .Stukken gelieve men Vrijdag "vóór 2 uur 's-middags te be zorgen aan het Bureau «Maas en Peel" te Venray. Te zeggen-'t is bij 't oude ge bleven," dat nu juist niet, maargroote veranderingen in den algemcenen \ve- Veldtoestand heeft het verloopen jaar niet gebracht. De diplomatieke kunst lostü-de aanhangige kwesliën niet op, doch verschoof ze: zij stelde ze uit. In de Romeinsche kwestie, welke de katholieken zoo na aan 't hart ligt, is niets veranderd, maar wel zorgen de protesten der katholie ken uit alle landen er voor, dat het plan der tegenstanders, die de kwestie dood zwijgen of als opgelost willen doen voorspellen, verijdeld wordt. Naast de Romeinsche kwestie inte- resseoreii ons de betrekkingen van Duitschland tegenover zijne "Weste lijke en Oostersche naburen. Op dit oogenblik zien w ij er nog geen gevaar bij al hebben de Duitsche officieusen in 't afgeloopen jaar ook moord en brand geschreeuwd. Maar dat het beter geworden is, och neen, hierin is 't bij 't oude gebleven. Integen deel Rusland benutte liet verloopen jaar om meerdere, grootere troepen- verschuivingen naar de westelijke grenzen te brengen, Frankrijk deed zijne uitgaven voor liet leger met kracht in de hoogte schroeven, als wilde liet laten zien: wij zijn er, »'k ben klaar, komaan!" Wijl nu Duitseh- 11. Sara's schoonheid nog meer dan haar rijkdom, had hem hekoord, mogelijk zou hij geleerd hebhen haar te humiuiion, als zij ten zijnen opzichte niet zoo onverschillig ware geweest; toen hij echter zag, dat hij haar geheel onverschillig was, huldigde hij nog meer de edele driften der voorname wereld. De verbazende sommen, die hij daarbij verkwistte, achtte hii niet en hij bekommerde er zich geenszins over, dat zijn vermogen met den dag verminderde. Sara nam thans veel meer deel aan de genoegens dan vroeger, doch minder uit neiging, dan wel om het verledene en het tegenwoordige te vergeten. Aldus ging elk zijn eigen weg en zorgde sléchts voor liet oog der wereld den sluier des geluks te be waren. Het was een zoogenaamde moderne echt, zooals, er helaas in onze eeew zooveel ge vonden worden; uitwendig heldere zonne schijn, inwendig diep verval. Bij allen doch bewaarde Sara steeds hare waardigheid en vermeed zelfs den minsten schijn van kwaad. Carola had haar een paar malen geschreven, doch zij had de brieven ongele zen ter zijde gelegd; zij wilde den naam Helmbusch hooren noch lezen en ook nooit land noch zijn Oosten-, noch zijn Wesleischcn buur dreigt, dunkt ons toch in de Russische en de Fransche bewegingen ton minste eenige voor bereidingen te zien op een toekomsti ge» dubbolworlog. Van bet sluiten eens Russisch* bransch bondgenootschap is ons in 't afgeloopen jaar niets bekend gewor den, daarentegen veropenbaarde zich de geheime vriendschap door dcopname der Russische leaning door Frankrijk. Beiden zijn rare snuiters, 't is zoo wat pot en ketel. Doch hoe meer de Russen en Franschen zich uitrusten, hoorneer ook het driebondgenootschap (Duitschland, Oostenrijk, Italië) er oog op houdt en ook niet de handen in den schoot liggen laat. Oostenrijk heeft een nieuwe verdedigingsorde in 't leven geroepen, die zijn degen scherpt, Italië besteedt bij zijn slechten finantieelen toestand kolossale sommen vooi- 't leger en Duitschland, dat te land reeds nommer één is, denkt er nu aan zijne marine te versterken. De sultan, hoewel hot om zijn bestaan op de eerste plaats te doen is, ziet alles lijdelijk aan en dit is onder de gegeven omstandigheden, o. e. mogelijk wel het beste, dat hij doen kan. Terwijl in 't Oostelijk Europa alles in rust is, of liever op de lange baan geschoven wordt, rukken de Russen en de Engelschen, de eers ten met behulp der strategie, in Mid den-Az ie al nader op elkander aan. Tegenwoordig is tusschen beide kemp hanen de wedloop, om den meesten invloed in Perziö te bezitten, aan de orde van den dagen zeer gemakkelijk zou liet tot een conllikt kunnen komen. De Noordsche Staten: Zweden en Prijs der A.dvèrtentièn ▼an 15 regels 30 c. elke regel meer G c. groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Advertentmn, 3maal geplaatst, w orden 2maai berekend. hoorde men haar van de familie spreken, in wier midden zij de gelukkigste jaren baars levens doorgebracht had. Vijl' jaren waren er sedert den dag baars huwelijks verloopen, toen een vriend baars gemaals, haar niet alle mogelijke verschoo ning de tijding bracht, dat deze bij eeno hadpartij verongelukt was en zijn lijk bin nen enkele uren naar de villa zou gebracht worden. Sara viel niet in bezwijming, toen zij de/.e treurmare vernam; integendeel, nu waren de drukkende ketens verbroken, ter wijl een onverklaarbaar gevoel haar voor de toekomst deed heven. Sinds haar huwelijk had zij zich niet meer om hare zaken bekommerd en daarom meende zij, dat nog alles op het, oude was. Vandaar dat de lezer gemakkelijk beseffen kali, hoe diep verslagen zij werd. toen wei nige weken na den dood baars gemaals de persoon, aan wien zij de opdracht gegeven had, om hare zaken ie regelen, haar mede deelde, dat op het eigendom zooveel schul den stonden, dat haar na aflegging derzel- ven, niet veel meer zou overblijven. Omdat zij in gemeenschap van goederen gehuwd was, zouden do schuldeischors zich aan haar houden. l)e arme, jonge vrouw was op dit oogen blik niet instaat, haar geheel leed te kunnen overzien. Zij gaf last aan een advokaat om alles tot den laats ten ponning te verknopen. Hoe zij dezen slag zou te boven komen, wist zij nog niet. Toen haar treurige toestand bekend gewor den was, deed men haar van verschillende Denemarken, bokr< non zich schier niet om de hoogere p itiek, maar meer om de ontwikkeling hunner huiselijke zaken. Evenzoo do 'i de Vereenigde Staten van Noord-A|: erikazij leggen zoo zachtjes hunne staatsschulden af i en kunnen dan ook e< i ernstig woordje meespreken, als Eui'opa door de ver bazende uitgaven voor 't leger zal uitgeput zijn. De voornaamste kvestie: zal Europa dit jaar ook nog de i vrede genieten, kan men natuurlijk met geene zeker heid bepalen. Alles staat er strijd vaardig, doch elke st. it weet en beseft ook, dat voor den overwonnene de vernieling, voor den overwinnaar vreeselijk nadeel v« or do deur staat. En dit alleen, gclooven we, heeft ons tot hieraan don vrede bewaard en zal hem ook dit jaar nog bewaren. Het bezoek van Du-.ischlands keizer Wilhelm aan Petersburg heeft, naar het schijnt, geen st? nader tot ver- botering gebracht, ny^-r de bezoeken aan ,;jrnn vee! bijgedragen te heb.fyft tot vasteren steun van 't driebondgenootschap. Wel zijn er m den laatsten tijd enkele wrij vingen in de pers tusschen Ween en en Berlijn geweest, doch wij veroor loven ons te verklarendat zij minder van diplomatiekèn aard waren. Mooi is het, dat Engeland en Duitschland elkander meer genegenheid schijnen toe le dragen, ten minste men merkt het in het gemeenschappelijk samen gaan der beide staten ter bestrijding des slavenhandels aan de Oost- Afrikaansche kusten, 't Zou zeer te betreuren zijn, indien de haat, welke de Italiaansche diplomatiek tegen den Paus koestert een congres, om ge- zijden eon glansrijk aanbod; men herrinnerde zich nog zeer goed aan den schat, dien zij in hare stem bezat. Doch Sara wees alle aanbie dingen van de hand. Vanaf het oogenblik, dat Max haar verlaten had, had zij niet meer ge zongen en ook in 't vervolg zou niemand meer een lied van haar hooren. Om van «al die lastige aanzoeken bevrijd te zijn, vertrok zij met haar vierjarig dochtertje on de rest vin haar groot vermogen naar de stad Spiers Hier kende haar niemand en zij was voor Je uiterlijke deelnemingen, die meer kwetsen, dan troosten, gevrijwaard. Het was eelie eenvoudige woning, die Sara daar betrok, doch hare geldelijke middelen veroorloofden haar niets betei's. In de eerste dagen kon zij nauwelijks ge zond oordeelen, doch weldra zag zij de nood zakelijkheid in door werken zich een middel van bestaan te verzekeren. Otn bate klanten naar buhooreu te kunnen bedienen, zond zij de kleine Solma naar uene bewaarschool, die zich in de buurt bevond en door Zusters be stuurd werd. Hare jeugd en werkkracht was zij het ver schuldigd, dat zij do wisselvalligheden baars levens met gelatenheid kon vei dragen; zij morde, of klaagde niet en werkte met onver droten ijver den geheelen dag door. Haar ontbrak slechts de vaste steun en een halt, hot vertrouwen op God en op het eeuwige leven en juist daarom voelde zij zicli zoo verlaten en troosteloos, zoodanig, dat niemand haar ooit zag lachen. Iutusschen ontwikkelde zicli de kleine Scl- ma onder de leiding der goede Zusters als eene zonnestraal in het leven barer moeder. meenschappelijk togen de slavernij op te treden, verijdeld wiorde. Ett om zoo iets te doengelooven wij Cris pi's c. s. wel in staat. In 't Oosten van Europa is het bij 't einde des jaars nog net zoo breed, als het lang is; daar is nog alles koekoek éénzang. Met 't oog op B u 1 g a r ij e dacht Rusland geduld maar, wij wachten af, in de hoop, dat ons nieuwere poetsen in de hand gespeeld worden. Doch erbar melijk ziet liet zich bedrogen, zelfs buiten verwachting en prins Ferdinand resideert nog steeds te Sofia iets wat de C/aar wel inet leede oogen zal aanzien. In Servië weet men, ten gevolge der ongelukkige oneenig- hedeu der koninklijke familie, hoe laat het mogelijk zijn zal en Rusland loert. Dat Oostenrijk maar 't oog in 'i zeil houde vóór het te laat is. Hetgeen ons allen, als katholieke broeders, een verblijdend verschijnsel in dit pas begonnen jaar is en hiermede druilen wij welgemoed onze balans - Is nitmers (ï\j icuon Encycliek van Z. II. de Paus; zij strefcke ons ter voorlichting evenals eene leidende sterrc, welke wij ver leden Zondag, bij de overweging van 't li. Driekoningen-feest in onzen geest zagen en die ons voeren moet naar het éénige, ware Vaderland bier Boven. Verleden Zondag kwamen wij breed voerig uit over M. II. Stanley, die met bovenstaande naamspersonon wel in verband staat; wanneer men 't een weet, dient men ook 'i ander te ken- Op zekeren morgen liet de kleine het hoofdje hangen en zeide dat zij ziek w«as. De arme moeder verschrok en wijl zij zich niet anders kon behelpen, verkocht zij ha.ar laatste klei nood om haren lieveling hulp le verschaffen. Do spoedig geroepen geneesheer trok de schouders op en schudde het hoofd: hij kon slechts weinig hoop op herstel geven, binnen weinige uren zou het lot beslist zijn. Dien slag overleef ik niet! riep S.ara terwijl zij het bleeke kind aan haar hart drukte en 't gelaat, met tranen bevochtigde. I)e kleine sloeg hare armkens om den hals Jer moeder en fluisterde: Treur niet moeder, als ik sterven ga; in don hemel bij den lieven God zal het schoon zijn en immers, omdat ik ali ijd braaf en lief geweest ben, kom ik er ook." -Kindlief, spreek zoo toch niet: gij breekt mij het harte. Neen, gij moogt niet sterven, dat leed zou mij het verstand doen verliezenf Sclma zweeg en rustte uit. Daarop zeide zij plotseling. Als gij zoozeer verlangt, lieve mama, dat ik genezen zal, id dan tot Maria, de moeder van den Messias ga naar de Munsterkerk. Zie eens, de kleine Anna, die naast mij in de school zit, was voor eenige dagen ook ziek. zóó, dat de ouders meenden, dat liet zou sterven. Toen ijlde de moeder aanstonds tiaar den dom, wierp zich voorliet beeld der madonna op de knieën en i mp: Lieve Moeder Gods, ik smeek u, maak mijn kind weder gezond, zoudt gij dat ook niet kunnen doen, mama? •Laat mij zulke taal nooit meer hooien, zeide Sara en wendde zich van 't kind af. Doch toen de ziekte gedurende den dag meer r.en: iels, wat bij cenc diplomatieke beschouwing volstrekt onmisbaar is en den politicus ruimschoots stof geeft te peilen, hoe diep zijne gedachten om personen, die waarlijk eene voor name diplomatieke rol spelen te kun nen waardeeren, hoe diep hun plan te doorgronden om ei gevolgtrekkin gen uit le kunnen maken. I. Km in Pacha is van afkomst een Poolsche jood, Isaac of Eduard Schnitzel- genaamd; zijne moeder Pau line Schnitzer, do dochter van een bankier, hertrouwde later met een katholiek. Haar zoon studeerde in de medicijnen, ging naai Turkije, werd Mahomedaan, trouwde met eene nicht van den Pacha van Yanina en kwam in dienst van wijlen generaal Gordon, die hem als gezant en genees heer gebruikte en hem in 187S tot gouverneur van Zuidelijk Soedan be noemde. Nadat Gordon in 1885 ver moord werd door de Arabierenwist Emin-Pacha zich in zijne provincie tegen den Mahdi tc hamUiav«Zijn .•--=* U. -- V 1887, en deze bleef Zeven maanden onderweg. II. Osman-Digma werd in 1S30 tc Rouaan, in Frankrijk, geboren en heet eigenlijk George Risbet. Op 13jarigen leeftijd trokken zijne ouders met hem naar Egypte, waar zijn vader weldra stierf. Zijne moeder hertrouw do met een Mahomedaansck koopman Osman-Digma. Deze nam George als zoon aan en zond hein naar de militaire school te Caïro, waar hij een der besto leerlingen werd. Zijn stiefvader ver huisde inmiddels naar Soeakimwaar hij een bloeiende»slavenhandel dreef. In 1805 stierf' hij en nu zetto en meor toenam en het kind meer en meer naar adem verlangde, toon ijlde ook zij m den angst baars moederharten naar den doin, alwaar de H. Bernardue eens den lof van Gods Moeder verkondigd had. Toen zij het schoone tempelgebouw bin nentrad, scheen het haar toe, als ware zij in lia.tr huis. liet eerste, dat zij zag, waren de woorden -Salve region' io gul den en gekleurde letters ter gedachtenis vonr de geloovigen. Sara wist niet meer wie ot' wit zij was. Zij herinnerde zich al het schówite en goede, dat zy in T buis van Helmbusch gehooid had; zij herdacht dezen dag, waarop uien lia. r gezegd had: Maria de Moeder van den Messias, is do dochter baars volks: waarom zou zij dus haren bijstand voor de genezing vau haar eenig kind niet inroepen? Als zij groot en machtig is, dan kon z'y baar zeker helpen, en aan dunk zou het liaar niet ontbroken. Siueekcnd hief zij de handen omhoog en richtte eene stomme bede om genezing voor haar kiud tot de li. Maagd, die zoo liefderijk op haar nederzag, terwijl eene zoet o stem in haar binnenste fluisterde: gij zult gehoor vin den. Plotseling smaakte zij een vrede en eene gerust stelling, zooals zij m-g nooit ondervon den had. Sara zou nog bug vertoefd hebben, als de zorg om haar kind haar niet. als p vleugelen naar huis dreef. Slot volgt

Peel en Maas | 1889 | | pagina 1