en opisumen, Buitenland. ZATERDAG 1 DECEMBER ISSS. NEGENDE JAARG A\C No. 48. B'euilleton. W. Uitgever: VAX M.\' MÜ>- aRHOF-Sassen Paus^Koning. Deze Courant verschijnt lederen Zaterdag'. België N.M. den 3,J Maanda $*5iEM§ «S«*3% 33:s;s!». E K. 10" Maandag. Y..M. 18° Dinsdag L;K. 20? Woensdag Abonnementsprijs per voor Venkay franco por post voor het buitenland afzonderlijke nummers Ingezonden Stukken of 'HGScfrp^Advo tenlien gelieve men \i^£r*~~" 'JT Vrijdag vóór 2 uur 's- middags te bezorgen aan het Bureau »Maas en Peel" Venray. kwartaal. 50 c. 65 c. 85 c. 6 c. Ntf:tn<! der /,mi. 8.05, 8.0J, 8 I I; v in.; onder 3.d 3.1 .»j nm. De laatste helft der negentiende eeuw heeft een ongehoorde gruweldaad zien bedrijven. Terwijl de aarde in spanning den uitslag verbeidde van don reuzenstrijd tusschen Frankrijk en Duitschland, maakte zich het vrijmetselaars-gouver nement van een katholiek volk op, om den gruwel der verwoesting te doen doordringen tot in de heilige plaats, om de omwenteling een vasten zetel te geven in de Eeuwige Stad. Een koninkrijk, waaraan in zijn oorsprong elk denkbeeld van rechten gerechtigheid vreemd is,een koninkrijk waaraan de toekomst niet behooren kan, omdat er een rechtvaardig God bestaat, dat koninkrijk van é«n dag heeft de oudste souv^einiteit vau Europa, de Pauselijke, vernietigd. Toen Constantijn zijn blikken naar het Oosten richtte en aan den Gouden Hoorn de stad bouwde die, door het geschaarde kromzwaard bewaard, nog altijd de twistappel is, tusschen de machtigen der aarde geworpen, toen legde die eerste christen keizer te gelijk de fundamenten van de Stad zijner droomen en de grondslagen van de souvereinite.it der Pausen. Die souvereiniteit was feit geworden aan het begin der Middeleeuwen en langer dan 1000 jaren heeft de ge schiedenis, Gods dienaresse, den Paus in die souvereiiiiteit gehandhaafd. In godachten'verzonken, antwoordde deze: «Ja kinderen, geve God. dat bet wederzien waarlijk genoeglijk voor ons en u zij." Max en Carola zagen minne moeder ver wonderd aan, want. zij begrepen de bedoeling dezer woorden niet. IV. Op de vleugelen des tijds zijn weder 4 jaren lieengevloden. lil do woning van Helm- busoh is nog alles op net oude gebleven; met do gewone nauwgezetheid bestiert bij zijne talrijke en veelomvattende zaken, bij is nog krachtig, alhoewel enkele zilverdraden zijn donker haar doortrekken. Zijne gemalin Erna heeft in al dien tijd nieis van Imre bekoorlijkheid verloren; met de grootste zorgvuldigheid volbrengt zij onverdroten hare plichten als huisvrouw. Eenige dagen geleden had Ilelrnbusch, van eeno reis teruggekeerd, twee dames medege bracht, die met hard uitgelaten vroolijkheid de stille woning vervulden. Moeder stond verwonderd en blikte schier ongoloofelijk naar beiden, die niet een stormachtige» kreet van blijdschap haar in de armen sloten en haar aanhoudend begroetten, als zijnde haar eenigst, geliefd moedertje. Adverlentión: van l5 regels 3ft c. elko regel meer 0 e. groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Advertentien, 3nia.il geplaatst, worden 2mnal berekend. Meer dan ooit is zij in onzen tijd een onafwijsbare noodzakelijkheid. Een noodzakelijkheid voorden Paus, om in volle vrijheid de lioogo plichten aan zijn verheven ambt-verbonden, te kunnen vervullen. Om bij de vervul ling dier plichten nooit zelfs de go dacht e te voelen opkomen dat een menschel ij ke macht een woord op zijn lippen zou doen verstommen, of een enkele daad zou verhinderen. Die souvereiniteit was de noodzakelijke uitkomst van de opdracht: »weid mijne lammeren, weid mijne schapen." Een chiistelijke wereld onderstelt een sou- vereineh Paus. In do zending des Pausen ligt er iets dat hem ongeschikt maakt om onderdak te zijn in een Christelijke wereld. Onderdaan zijn in een hei densdie wereld, dat was mogelijk. Maar ook nog slechts onder deze voorwaarde, dat de Pausen martelaren werden. Immers in de eerste drie eeuwen was de Pauskeuze hetzelfde als de roeping tot het niurleiaar^clmp. "Wat wil men Is de wereld nu zoo braaf, dat zij aan de vermaningen en bestraffingen van Gods Stedehouder op aarde geen behoefte meer heeft? Zijn haar vorsten zoo rechtvaardig en ingetogen, haar democratieën zoo gematigd, dat er van den Stoel van l'etius nooit een: lot hiertoe en niet verder! behoeft ie weerklinken? En zal een Paus-onder daan zijn roeping bij vorsten en vol keren kunnen vervullen? Zal hij in vrede en oorlog, tusschen de jaloezieën en hartstochtelijkheden der machtigen naar zijn woord kunnen doen luis teren Maar hoe was bet mogelijk, dat do twee kinderen in een tijdsverloop van vier jaren zoo zeel' veranderd waren De twee dames waren niemand anders, dun Carola en Sara, die als zeer ontwikkelde meisjes den ouden huiselijken kring kwamen verlevendigen. Carola had m al hare lijne trekken de ge- lieele bekoorlijkheid eens Kinds bewaard en voegde daarbij de waarde der vrouV. ..Up geheel haar wezen lag de blos der lieftallig- beid en wellevendheid, llare schoonneid kon men bet beste vergelijkeu bij een scnoouen lentedag, waarop geur van bloesems en zon neschijn u tegenlachen. Was Carolo schoon en minzaam, Sara ver scheen als eeno tooverprinses. Was dit nu bet anders zoo bleekt? kind met hot mager uitzicht en de kantige trekken, zooals wij haar hebben loeren kennen? ls deze slanke, bekoorlijke meisjes gestalte met de voortref felijke houding en liet marmerblauke, kla.s- siek-schoone gelaat dan werkelijk onze Sara? Het lijdt geen twijfel of zij is bot, ja z.ij is bet in eigen persoon, want al heeft zich ook alles bij haar veranderd, hare fonkelende oogen staren Üroomend en nadenkend, als voorheen; het schijnt, als wilde zij de vlucht barer gedachte tot in de breede, oneindige ruimte volgen, Zeker, hare schoonheid ware verblindend, indien men bij haar niet miste, wat Carola zoo aantrekkelijk maakte. Haar gelaat en persoon ontbraken het steunpunt en het toeken des kruises. Vrooi ijk gestemd was Sara, na vier jaren, in het huis barer pleegouders teruggekeerd en zij gedroeg zich, als hadde zij het nog nooit verlaten, want hare ziel hing heel en al aan Moor dan ooit heeft dc wereld in onze dagen, in dagen van spanning en beroering, in dagen dat de macht der democratie zich meer en meer voelbaar maakt in cffaat en maat schappij meer dan ooit heeft de wereld behoefte aan een gezag, dat 1 dag aan Christus' Stedehouder, den festaliën in zoovele landen, door de Katholieken op touw gezet, om met geheel het loven hunner ziel, mot al de kracht van hun godsdienstig en zedelijk bewustzijn te protesteeren tegen het onrecht, door een koninkrijk van óen met goddelijk recht en in volkomen vrijheid, als souverein het woord dei- waarheid tot haar richt. Naarmate de groote gebeurtenissen zich haasten en in sneller tempo op elkander volgen, mogen wij ook ver wachten, dat de ongehoorde misdaad van 's Pausen berooving spoediger tot het verleden zal behooren. Zekerlijk ware het te wenschen, dat Italië zelf zijn gruwelstuk veroordeelde en weer goed maakte, wat het misdreef. An ders is het waarschijnlijk, dat God op een ontzettende wijze dqbedrijvers dei- misdaad bezoekt en ooi.' hen, die door hun lijdelijke schroomvalligheid het ongelijk hebben mugelijC gemaakt en bestendigd- w'..,' Hoe dit zij, dagelijks blijkt meer de waarheid van het woord van kar dinaal Gibbons, die in de democrati sche strooming de macht van den nieuweren tijd aankondigde, een macht, waarvan kardinaal Manning den snel len groei verhaalde. Men kan het prijzen of afkeuren, maar een feit is het, dat er met de volks wenschen en den volkswil meer dan ooit rekening wordt gehouden. Ook voor de Katholieke volkeren ging dit verschijnsel niet verloren. Zij ook maken van de nieuwe macht gebruik. Vandaar de indrukwekkende mani- de braven, die zich barer, de verlaten wees, zoo liefderijk hadden aangetrokken. Hoewel Helinbusch en zijne vrouw reden hadden, om met waren hoogmoed op Sara neder te blikken, toch konden zij elkander niet verhelen, dat zij, zoowel uiterlijk, als innerlijk, veel veranderd was. Het verblijf in het gesticht had haar tot het bewustzijn gebracht, welke macht de schoonheid en de vrijkdommen op den sterveling hier beneden uitoefenen. Wijl zij nu wist. d;it zij zich in 't bezit dezer hoedanigheden bevond, was zij bijwijlen voor hare omgeving zeer trotsch en afgepast en volgde steeds haren eigen zin. Trollen haar dan de verwijtende blikken barer pleeg ouders. dan maakte zulks grooteren indruk op haar, dan urenlange vermaningen en ver wijlen dan wierp zij zicli bedroefd aan bet hart der braven en was weder het lijdzame en goede kind van voorheen. Dij de eerste gelegenheid verviel zij echter wedei in het zelfde kwaad. Volgens de laatste wilsbeschikkingen baars vaders beschikte Sara tot hare meerderjarig heid over eon aanzienlijk zakgeld, waarmede zij vroeger, gehoor gevende aan de inspra ken van baar medelijdend hart, dikwerf, ai was hot dan ook niet met overleg, den nood barer medemenschen gelenigd had. De jaren lange Verkeering met kameraden van haren leeftijd en der meest verschillende geestes ontwikkeling, had bij haar de zucht naar voorwerpen en benoodigdheden doen ontstaan, welko zij vroeger niet gekend had. Het rijkelijke zakgeld werd schier geheel aan nut- telooze dingen verkwist en was op verre na herdyr hunner zielen aangedaan. Juist de vroeze van sommigen, al zoude een openlijk protest der Katho zullen in dc wallen van Ftrndifs grjjze bisschopsstad de mannen samen komen uit alle sleden en dorpen van ons vader land, de mannen die in zich den eisch gevoelen om te p. i ■D-stCoren tegen het te lang geduld onrecht, de mannen, die van hunne medeburgers hetzij dan stilzwijgend hetzij rechtstreeks de op dracht hebben ontvangen om als tegen woord igers van het katholieke ~i -- --j i - <- lieken mogelijk moeilijkheden voor Nederland deel te nemen aan de groote de gouvernementen kunnen ten gevolge hebben, juist die vreeze zegt welke kracht er van onze piotesten uitgaat. Zij zegt, dat het geen ij del werk, geeu nutteloos pogen is, als de aarde weer galmt van de verontwaardigde protes ten der Katholieke wereld, die vordert dat haar eigendom, het eigendom der Algemeene Kerk, het erfdeel van St. Pieter, worde teruggegeven. De tijd zal komen, dat voor het bazuingeschal van Gods volk, in breeden golfslag van gebed en protest opklimmend tot voor Gods troon, ook de muren van het ny.'dëra MM Jjaiu* boel /uilen vallen en zijne sterkte, die zich tegen God er. zijn gezalfde keerde, in 't stof zal vernederd worden. Ook uit ons vaderland zal een ba- zuinstoot opgaan. Reeds hebben bijna alle katholieke vereenigingen en bladen zich aangeslo ten bij de motie's, die liet eerst dooi de Kiesvcreenigingeu van Rotterdam en Amsterdam werden gesteld en aan genomen. Maar eer.e nog indrukwekkender wijze om van ons uit ons rechts- en godsdienstig gevoel met on weerstaan- baron aandrang opwellend protest te doen blijken wordt voorbereid. Dan niet toereikend om bare zucht naar verkwis ting te voldoen. Wel was Sara de erfgename van een schatrijk vermogen, zoodat eenige buitensporigheden niet veel gewicht m de weegschaal legden, doch wie kon weten, welk raadsel de toekomst voor haar verborg; want kleine onbeduidende oorzaken hebben dikwerf de grootste gevolgen. Voor 't overige had zij haren tijd wel be steed; zij was in allo kennis en schooue klima ten, welke men bij jonge daines van haren stand verwacht, genoegzaam ervaren, doch in hoofdzaak had het verblijf in 't gesticht niet veredelend op haar gewerkt. Haar geest had hoogere vlucht genomen, en zij bleef vast houden aan de meening, dat wijl er toch eeno godsveroering moest bestaan, het ook vol maakt hetzelfde was, welken godsdienst men beleed. Daarom bewoog zij zich ook op de uiterste grenzen van het streng gebodene. Deze verkoelde richting dor geliefde pleeg dochter bedroefde Ilolmbusch en zijne vrouw in houge mate; immers wat zou er van bet jonge meisje komen, indien zij het vaste en zedelijke steunpunt miste? Deze pijnigende gedachten en zorgen konden helaas niets aan do zaak veranderenGod heeft in zijne wijze raadsbesluiten de toekomst voor ons verbor gen, en wanneer ook vele zijner schikkingen en legelingen aan ons bekromien verstand doelloos eu onbegrijpelijk voorkomen, durven wij toch getroost m de toekomst blikken, want zijne vaderhand leidt elk. die op Hem vertrouwt, langs omwegen naar het ge- wenschMWoel, het eeuwige Vaderland. Intusschen besefte Sara de zorgen niet, die men om haar maaktezij verheugdo zich vatlerlcindsclie demonstratie. Moge ile protest samenkomst in eeno ongehoorde voltalligheid kunnen roe men! (N. IJ.) Berichten van don Congo, dd. 15 Oct., houden in dat de Belgische missionarissen, ouder leiding van pater Eveluy, te Boma zijn aangekomen, na een voorspoedige reistwee hunner vertrokken dadelijk naar de binnen landen om te Kw'annauk du missie te stiel;— -*• -'o'- Do slavenhandel, (ook'Waar do eone neger stam bij oorlogen gevangenen maakt, af komstig van een anderen negerstam) wordt reeds, evenals in de Engelsche bezittingen aan den Niger, krachtdadig te keer gegaan. Een afgodspriester m het Congo-land, met name Makoleka, die verscheidene gevangenen slaven) had laten slachten op het graf van een der notabelen van zijn volksstam, heeft als moordenaar te recht moeten staan eu op het schavot zijn leven gelaten. De socialisten Verrycken en Volder (van de Peuplearrangeeron nu bijeenkoms ten in de open lucht. Zij zijn echter in Scnaarbeek, Molenbeek en Ixclles (Brussel), als stremmende het opoubaar verkeer, van de straattribune verdreven. Half December verschijnt, onder hoofd redactie vau Louis Deliaez, en als orgaan zeer om weder in den gezelligen kring der haren ie vertoeven en ontving met trotscho beleefdheid de eerbcwijzingen, die haar van alle zijden in hooge mate gebracht werden. Wijl Heiiubusch int in dc hoogste kringen alle achting genoot, ging er schier geen enkel taiuiüefoest voorbij, waarop hij niet uitguiiou- digd werd. Ofschoon hij, zoowel als zijne vrouw, aan alle buitensporige vermaken vreemd bleet', zoo kon hy toch uit maatschap pelijke belangen zulke bezoeken niet altijd afzeggen en richtte daarom ook oen paar malen in hel jaar iu zijn huis oen klein feest in. Dezen winter verschonen Carola en Sara voor dc eorste maal in de gezelschappen en haar verschijnen wekte bij allen de grootste verwondering op, want beiden waren rozen van schoonheid eu jeugd en toch zeer verschil lend van aard. Carola in hare tcedere lief talligheid met de lijne, edele trekken, was gevoeglijk hij een helderen lentedag te ver gelijken, terwijl Sara in hare ernstige, be koorlijke schoonheid on den diepen Mik barer heerlijke, zwarte oogen aan een ltaliaanschen sterrennacht deed denken. lip een soiicc bij den graaf Kéksberg, waarheen Helmbusoh op dringend aanzoek zich met de meisjes begaf, worden dezen van alle zijden met bewijzen van eerbied en bijzondere onderscheiding als overladen. De jonge beuren van den eersten rang, wed ijverden om de gunst, een woord nit haren mond te vernemen en menig schooue getuigde dat zij voor do dochters van den bankier moest onderdoen. Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1888 | | pagina 1