en omsueJiea. isren De Russen teleurgesteld! ZATERDAG 13 OCTOBER 1888. NEGENDE JAARGANC No. 42. Uitgever: W. VAX OEN M'XCKilOF-Sasscn. Deze Courant verschijnt ietleven Zaterdag avontl. üat Roineiuselio vraagsluk in Bühjië. Sfafid der $3«»S2. N.M. don 5° Vrijdag. E K. 12e Vrijdag. V.M. 20e Zaterdag. L.K. 28° Zonda; Abonnementsprijs per kwartaal. voor Venkay 50 c. franco per post 65 c. voor liet buitenland 85 e. afzonderlijke nummers 6 c. Stnnd der Kon. 5, IC, IG. 22, 23 Oct. op G.03, 1 17, G.2>, 0.37, i18; v.'m.; onder 5.22, 5.17. 5.01. 1.51. 4.30 n/ra. Prijs der Adverientiên: van 1t regels 30 c. elke regel meer G c. groote letters en vignetion naar plaatsruimte. Ad vertentien, Buuuil geplaatst, wordc-n 2mnai berekend. onze geachte abonnó's aan de door ons gemaakte bepalingen, dat zij gedurende ieder kwartaal een ad vertentie van 10 regels, voor sleobs T WEE CENT per regel, en zij, die behoefte aan werk hebben, kosteloos hunne aanbie dingen of aadvrage om werk in ons blad kunnen plaatsen. '1'yvens verzoeken wij beleef-J duidelijk naiuu en woonplaats op te geven. Aan 't Pruisische Episcopaal en do Katholieke Alg. vergadering to Frei burg is liet to danken, dat de rechten des pausen op Rome weder met nadruk besproken worden. Een woedende uitvaring van alle paus- en katholiek- vijandigen was 't antwoord, zelfs men begon niet bedreigingen met den strafrechter, omdat men voorgaf, dat do vriendschappelijke betrekkingen met ceno bevriende mogendheid ge stoord werden. Maar van den ande ren kant vond ook het manhaftig uitkomen der Alg. Vergadering van Freiburg een luiden weerklank in de katholieke harten van andere landen", vooral in België, dat van oudsher getoond hoeft, als zijnde onderdanig aan den H. Stoel. Eenc groote ver gadering ter terugeischiug der rechten van den H. Stoel werd in 't leven geroepen en voorbereid. Doch dit bracht do Belgische loge- broeders en vrijgeesten, die het aan verbittering eu dweepzucht hunne partijgenoolen in andere landen ver overtroffen, in 't harnas. Fluks stel den zich de tc Luik tot ren congres Feuilleton. Eene ontmoeting in de pgrenecn DOOR II. J. K. Ofschoon in dezen lijd de rooversgescbie- ■denissen met zooveel genoegen niet meer gelezen worden als vroeger, zoodat die held haftige romantische mannen, als: Rinaldo Rinaldini, Glorioso en meer dergelijken. uit het geheugen der volken verdwijnen, zoo kan ik tocli niet nalaten, eene ontmoeting van mij mede te deelen, in het giooUdi gebergte, dat Spanje van Frankrijk scheidt. De lezer verwachte echter niet, dat ik spraken zal van eene talrijke, wclüitgeruste bende, niet een grootmoedig man aan het hoofd, die slechts door rampspoeden of teleurgestelde liefde gedwongen werd, zich in de bergen te be graven en de schrik der omstreken to wor den, zooals zulks in eene roovorsgeschiedcnis past, o neen .slechts eene kleine ontmoeting, waarvan echter de herinnering mij steeds Bijblijven zal. Het was in Mei 1SG1, dat ik met twee mijner vrienden, eene reis deed door Spanje, De een was de zoon van eenen rijken koop man uit Antwerpen, Rudolf genaamd, terwijl .de ander Frederik heette en geboortig van vergaderde liberale Belgische vrijgees ten aan t werk en zonden Br*.* Gri-spi to Rome hunne heilwenschen voor de krachtdadige houding tegen over de onrechtmatige terugvorderin gen der wereldlijke macht van den paus. Afzender en ontvanger van dezen heilwensch zijn elkander waar dig. liet revolutionaire, athcistische en immoreole verleden van Crispi is bekend. Het Belgisch vrijdenkers- congres heelt echter op al zijne ver gaderingen niet alleen steeds den goeden God cn de godsdienst den oorlog verklaard, maar is ook voor de meest revolutionaire politieke st oonnngen deftig in tie bres gespron gen. Be haat van zulke lieden tegen het pausdom is de beste getuigenis voor deszulls christelijk en beschavend streven en werken. Be dolle woede van zulke revolutionairen is 't beste bewijs, dat 't pausdom een dam tegen de revolutie is. Vertegenw.m r- digde de H. Stoel niet het autoriteits princiep, voorwaar de revolutionairen zouden hom de hand drukken. Crispi, de Ilaiiaanschc minister president, heeft zich natuui lijk gehaast zijne partijgenooten uil den Belgischen vrijmetsoiaarsbond aanstonds te ant woorden. Boch dit antwoord bewijst duidelijk en helder, welk persoon hij is, die koning Humbert lot zijn ver- trouweiijksten raadgever uitgekozen heeft. Crispi verloochend m zijn antwoord aan 't vrijdenkerscongres het pausdom, „of zoo tls hij zich in de vrijinelselaarstaal uitdrukt, «dei priesterheerschappij, eene slavernij voor 't volk" en als «slavernij voor 't xnensehoÜjk denken," hij ziet in de Bay o n ne wii.s. Rudolf was oen schoon, krach tig jongeling van 22 jaren. Hij deed zijne reis, gelijk ik, uit genoegen. Zijne zucht om de wereld te zien, had hem uit zijns vaders huis verdreven. Frederik, een man van 35 jaren, had voor handelszaken do grenzen van zijn vaderland moeten overschrijden. Te Burgos had onze kennismaking plaatsgehad, en daar wed onder een glas wijn besloten, elkander te vergezellen. I)it geschiedde, en niemand onzer had reden, zich het gesloten verbond te hetieuren. Wij sleten waarlijk genotvoile uren, zoodat wij juist geen groote haast, maakten, Spanje te verlaten. Nadat wij ons eenigc dagen te Pampeluna, eene stad, zoo als men weet, in de nabijheid der Pyrencën in Navarre gelegen, hadden opgehouden, besloten wij, naar Frankrijk terug te keereu. Ouzo weg zou door liet genoemde gebergte voeren. Met verlangen zag ik daarom de terugreis te gomoet. Ecu tocht door het gebergte, waarvan ik zooveel had hooien spreken, kon mij niet nndei% dan aangenaam zijn. Ook Rudolf was or zeer mede ingenomen. Nadat wij in de stad al onze zaken hadden afgedaan, vertrokken wij. Daar za gen wij de Irotsehe bergen, donker afstoken tegen het azuur van Spa tij os hemel. Voor een ge deelte waren zij met boomgewassen begroeid; het was laat in den middag, toen wij gereed waren ze te beklimmen. Onze dorstige koelen, voor den tocht naar hoven nog eens willende bekoelen, traden wij eene soort van herberg binnen, waar men ons tamelijk slechten wijn aanbood. Wij .spraken over ons voornemen, wereldlijke heers bnp pij' «de hoogste uitdrukking der feudale heerschappij" en bestempelt de annexatie van Rome als het doel, waarnaar sedert do 10 eeuw de revolutie» der groote natiën van Europa street ion. Beze laatste zinsnede is de cenig ware van Crispi antwoord, ai 't andere is vrijmetadaarseh klatergoud. Inderdaad, alle revolutie» loopen storm tegen 't pausdom.] Eerst trachtten zij de minder standvastige tronen der wereldlijke hqerscp.ers omver te stoo- tcn, om daarna de meest standvastige toeverlaat voor 't gezag zelfs, het pausdom aan te vallen. 1)5 Italiaansche revolutionairen zijn dus volgens de ondoordachte uitdrukking van Crispi de voltouiers van het verlangen, den wensch van alle revolution, zij zijn de aartsreonliUionap'endie 't werk der vroegere revolution voltrokken Beze uitdrukking van Crispi moet alle welden kenden, wooral de tnonar- .7ïjn do joge/i <»p(' vvam "l "karakter en T einddoel van de mannen, die aan 't roer zitten van 't gezegend Italië. Evenals alle revolution eindigen met den val des heerschors, willen ook de aanhangers der Italiaansche revo lutie het koningdom van Umbeno als oud ijzer wegwerpen, zoodra zij het als hun werktuig zijnde moreel toereikend vernederd hebben. Ban kan de «federatie der Latijnsche republieken" een feit worden. Natuurlijk heeft dc Belgische vrij- melselaarsboncl het op de eerste plaats logen de groote Belgische vergadering, die voor de rechten van den II. Stoel uitkomt. Bit te ver hinderen, voihï 't doel! Doch juist dit cynieko opkomen van den v rij sar?.3ïnr. yrr:- onzen tocht, niettegenstaande liet vergevor derd uur van den dag voort te zetten. Toen onze waard dit gedtoord had, trad hij met zekere waardigheid naar ons toe en zeide langzaam «Zoo! gij wilt over dc bergen? Zijt gij er bekend Ik. antwoordde: -neen!" -Dan zet gij allen uw leven op hot spel." zeide hij. -velen hebben daar hun graf ge vonden. Dg afgronden zijn diep en vetradelijk, de rotswanden siril, de wegen mooie!ijk en de beuren en wolven. -Ha ritp Kudolf, -dat is waar. daar heb ik nog niet aan gedacht, ik n liefst eene ontmoeting met die gasten vermijden." -Laten wij tot morgen wachten." zeide Frederik, «dan zal ons de nacht niet over vallen." «Voor iemand, die de wegen-iri het ge bergte kont, is de tocht zoo gevaarlijk niet", zeide do waard, -mits men voor de wilde dieren op zijne hoede zij cn welgewapend vertrekt." -En," zeide ik„ -7.or.dt gij o us zoo iemand kunnen bezorgen, die tegen een billijk luou ons vergezelt V' -Een gids?" zeide onze gastheer. -Ja. indien gij hot geleide van mijnen oudsten zoon wilt aannemen. Hij hielt dien tocht reeds dikwijl.-; gemaakt, cn zal u veilig aan de overzijde brengen." -Zeer gaarne, aangenomen!" riepen wij allen, -haal ons uwen zoon, en dan op weg." «Ilebt gij wapenen bij u V vroeg de be zorgde vader, «zonder wapen, ik herhaal het, dcnkersbotid moet voor onze Belgische geloofsgenootcn eene aansporing zijn, om 't gekwetste recht des pnusdoms met verdubbelde kracht te ondersteunen. Niet alleen in de politiek, maar ook op staathuishoudkundig gebied moeten tfe verwachtingen van vele Russen op zeer gevoelige wijze ge knakt zijn geworden. Be Russischo politicussen zagen niets van de ver anderingen in tie Bulgaarsche toestan den cn in de Oosterscho politiek dor groote mogendheden, welke men als 't gevolg der ontmoeting van Peter- hof droomde, en de Russische boeren en korenhandelaars gevoelden zich in hunne verwachtingen op een, groo- ten en rijken uitvoer teleurgesteld, •wijl dc i ijziti'g van den roöbe)koers en do overzeescho toevoer van granen hun toestand verzwaarden. T Is merkwaardig wat een Peterburger correspondent bemerkt: «Boze staats huishoudkundige toestand draagt veel bij tot de ontnuchtering der politieke geesten." Op het einde verwijten de Russen ook nog vorst Bismarck, dat li ij hunnen papieren roebel weder tot eene fatsoenlijke waarde heeft doen stijgen, zooals men hem destijds ook reeds verantwoordelijk trachtte te maken voor het diepe dalen van den roebel koers. Als de Ru s ut z;eh teleurgesteld gevoelen, dan iigt de schui i aan hen zeiven, omdat zij to veel ver wachtingen gekoesterd hebben. Dat ivv.'.:' HmtevtVM \^saetamatvaKA:cmaacz3JZS.sii£L. is hef. des nachts bootst onveilig." -VYl'os gen ia! daaraan ontbreekt het <>:i$ niet." zeide Kudolf. -I)au zal ik uwen gids halen," zeide de waard cn vertrok. Van zijne afwezigheid maakten wij ge bruik, om unzo wapenen na te zien. Wij hadden elk twee pistolen met dubbelen loop. terwijl Rade if en ik n «g daarenboven oen jachtmes U-zaten. Re pistolen werden zorg vuldig geladi'i en daarna geboigmi. Spoedig daarua trail de waard woiFt binnen, verge zeld van een rijzig jt»ngiiu,ii,.nn:f. kastanje bruine lokken, uit wiens oogen moed cn vastberadenneid straalden. Ilij had eene staf in de hand cn een hort j iclitmes stak in in zijnen gordel. Hij overzag ons niet oenen enkelen blik en sprak Uien »j(» eerbiedigen toon «Zijt gij gereed -Dal. /:jn wij," antwoordde ik, «Jaat ons gaan Nadat wij onzmi wijn ruim betaald hadden, vertrokken i.iMet ha;» t ._e s-k; eden ti ..dcu wij recht op !.et g -l-M g'c Uie. Onze geleider S'hceii haast te hebben. llii.vs hij vorsmjdu voortdurend z:,;i;e scinoJeii. Dit werd ons moeielijk en wij ver/ociiten hem daarom wat minder spoed te maken. «Ja," zeide hy, -de weg is lang, cn.... Hij sprak niet verder. -En?" vroeg ik. -ga door!" «En gevaarlijk," hernam iti.i, -maar wcest gerust, meermalen ben ik gelukkig den zei f- den weg gegaan, ei» ook thans zat ik liet beproeven." de roebel niet altijd laag kan staan, als Rusland geld wil innen en steeds hoog als Rusland betalen wil, eu dat de Amerikanen ook granen ter markt brengen, zijt: waarheden, waar van zich de Russische boeren roods lang konden overtuigd hebben. En zouden zich inderdaad verstandige Rus sen ingebeeld hebben, dat keizer Wil helm bij zijti bezoek aan Peterhof den czaar de sleutels van Ivonstantino- pel kon uitleveren, en wiWe, dan zou dit eene groothinsige verblindheid zijn geweest, wiergrondige «ontnuchtering* alleen in 'r belang van Europa liggen kan. De hoofddoorn in 't vlcesch der Rus sische blijde verwachting zal overigens wel niet zoo zeer de wel te begrijpen verhouding der mogendheden, dan wel de verhouding van 't Bulgaarsche volk zijn. Tijdens dc Peterhofer ontmoeting hoopte men in Rusland zeer op don val van den troon der Coburgers. Op 'h- toenmalige oneeuigheden onder de aldaar bestaande invloedrijke persoon lijkheden en op de werkzaamheid der Russische kiezers, bouwde men de hoop, dat prins Ferdinand welhaast tusschen gaan ot gejagen zou te kiezen hebben. [«tusschen heeft zich prins Ferdinand op zijn troontje weder recht beliagelijk nedergezet, de loop der Bulgaarsche dingen is weder in 't oude spoor, zelfs de Rus- bevriende snaphanen hebben den prins en den heer Staiu buloff tot In ertoe niet kunnen bijkomen. 0:n zicii over een nieuw fiasco in Bulgat ije te troosten, richt de pausla- Visiischü actie partij thans hate intri gues tegen koning Milan en wil van l echlscheiditigs schandaal gebruik Toen zweeg hij eenc poos, maar weldra werd hij spraakzamer. Hij begun ons te verhalen, dat hij voorne mei.was met zeker meisje, Laura gehecten, in liet huw-lijk te treden, maar dat zijn vader zij no toestemming niet wilde geven. -Waarom niet?" vroeg Rudolf. -Omdat zij cc" br >cdor heef:." antwoordde urn gins, -die ccn zeer sleoAen naam heeft. Reeds mem-iiialen is hij Les ulc!igd, van do n-.i/igei-s op do openbare wegen tc hebben berooid, maar telkens uit gebrek aan bewijs vrijgesproken. Gij ru t, dat mijn vader niet geheel en al ongelijk heeft, vos huwelijk tegen te gaan; maar toch. wat raakt mij haar broeder? Zij is een ongel, en dat is mij gCllOrg." -G:j bemint haar dan zoo?" vroeg ik. ge- tr.'dlen door d.:n toon, waarup de jonge man :«l>l lik -Meer dan mijn leven!" riep hij mot vuur, terwijl een donker roud zijne wangen kleurde; «zonder haar /.nu ik weiisciien te Sterven." -\\ aar is baar broeder thans?" vroeg Fre- i. ik, eenen isii h)ik up dé hemelboog© titans werpende, d;o met dicht- boomgewas waren begroeid. «Dat woel niemand," was 't antwoord, -hij heelt geen vost verblijf. God moge hem ge- i: uiig zijn cn zijne ziel voor verder misdrijf behoeden." Thans waren wij het gebergte genaderd. Onze gids sloeg een nauw pad in, en wij volgden hem op don voet. U'ürdt rerroff/d.

Peel en Maas | 1888 | | pagina 1