Weekblad tok 71IBAT,
ea omstreden.
XEGENDE JA A EGA XG
Uitgevèr
Deze Courant verschijnt icdeven Zaterdag avond.
N.B.
FRANKRIJK en ITALIË.
In de „Volkssiein" leesl men:
ZATERDAG 8 SEPTEMBER 1888.
Nltuiil «Ier tlnan.
N.M. den 6e Donderdag. E.K. 12° Woensdag. V.M. 20" Donderdag. L.K. 28e Vrijdag.
Ninml <icr Zon.
5, IC, 10, 22, 28 Sop|. op 5.18, 3.20, 3.:», 5.10, 5.56; v ra.; on.L-r 0.:«, 0.27, 0.1;!, 3.5.1, 5. .13 n/ra.
Abonnementsprijs per kwartaal,
vopr Vekbay 50 c.
franco per post 65 c.
voor het buitenland 85 c.
afzonderlijke nummers 6 c.
W. VAX DË.\ MUXCkliOF-Sasscn.
Prijs der Advertemiën:
van 15 regels HO c.
elko regel meer o c.
groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Advertentiën, Smaal geplaatst, worden 2maal lierekend.
Wegens den invallenden Feestdag van O.
I.. VKOl'W GEBOORTE, verschijnt
deze Courant MET Zaterdag- maar op
Vrijdag-avond.
Zoo ijlings als Crispi naar Frie-
driclirruh gekomen is, liegt hij ook
veder naar Italë terug, want bij gunt
zich nauw den tijd om dc zijnen te
Karlsbad een bezoek te brengen.
Kort voor zijn vertrek bad Crispi
een langdurig onderhoud met zijn ko
ning en zeker baast bij zich zoo spoe
dig terug om den uitslag van zijn
bezoek op Friedrichrruh koning Hum-
bert persoonlijk mede te deelen. He
Duitsclie Officieuzeu maakten vroeger
God en de wereld van als Grispi naar
Friedrichrruh zou reizen en thans
trachten zij de samenkomst bloot tot
«en gewoon bezoek te verlagen, en,
zooals 't gewoonlijk gaat, loopen er
ook -enkele misbegi ippten" ouder, welke
men op zij tracht te schuiven. Voorloo-
jsig heeft men er nog niets vernomen.
Zal het nog komen!
Hoewel men te Berlijn hieromtrent
genoegzame officieele dementis geeft,
houdt men toch nog vol, dat de ver
houding tusschen Frankrijk en Italië
"t voornaamste hoofdpunt des bespre
king tusschen Bismarck en Crispi
geweest is.
Zeker, dat -beelje Massauwa" zal
nauwelijks in staat zijn,den Euroree-
sche vrede te storen, vooral nu zich
de Fransche minister Goblet in zijn
antwoord op de Crispische nota achter
den rug van den Sultan terugtrekt.
Doch de Massauwsche strijd was
Feuilleton.
3)
Daarom heb ik u hier samengeroepen,
daarom branden hier. de kaarsen op 't altaar,
daarom troont de Godmensch onder de gedaan
te van brood als Heer en Koning in ons
midden. En a's ellendigen, die niet waard
zijn, dat de aarde ze nog draagt en het licht
des hemels hen nog bestraalt, als booswichten
het gewaagd hebben het goddelijke hart van
Jezus den grootsten smaad, dien men denken
kan aantedoen dan willen wij, Zijne ge
trouwen, Zijne vrienden en Zijne kinderen,
hem naar al oiïze krachten verzoening en vol
doening brengen. De hel heeft getoond,
hoever zij durft gaan in hare razende woede
tegen God en Zijn gezalfden Jesus Christus
daarom toouen ook wij hem inderdaad, waar
toe wij voor Hem in staat zijn, hoe de lieve
Heiland op ons rekenen kan, wat Hij van ons
mag verwachten. Toonen wij hem, dat er in
deze ongelukkige stad, waarin satan in eigen
persoon zijn troon opgeslagen heeft, nog
harten zijn die Jezus Christus getrouw aan
bangen en bereid zijn, zooveel iu hunne macht
is, boete te doen en het strafvonnis Gods, dat
zulke vreeselijke misdaden ongetwijfeld over
ons ongelukkig land moeten roepen, terug te
houden."
ook slechts maar een verschijnsel van
het diep verval, dat er tusschen Frank
rijk en Italië bestaat. Het handelt zich
tusschen die twee landjes slechts om
deri stijd der Middellandsche Zee, die
frankrijk, steunend op oude traditiën
tot een Meer wenschte te inaken,terwijl
Italië reeds lang op 't Afnkaansche
strand de Midderlandsche Zee; als
zijnde 'l beste en 't gcschikste Italaan-
sche kolonisatie gebied, het oog ge
vestigd houdt.
In de eerste plaats hoopte Italië 't
regentschap van Tunis te kunnen an-
nexeeren, wijl daar tienmaal, meer
Italianen, dan Kransehen wonen. Men
weet, hoe spoedig Frankrijk de Ita
lianen Tunis weggekaapt en aldus zijn
Alrikaansch bezit met 2.239.900 K.
M. op 320.972 vermeei derd heeft.
Italië moest zich dit ter tijd door
Frankrijk laten welgevallen, want 't
stond geheel alleen zonder bontgenoot
Dit wegkapen van Tunis door Frank
rijk verbitterde de Italianen echter zoo
zeci dat men \aa e. die:» lijd mag
rekenen, dat Italië ineer overhellen ging
naar de zijde van Duitscbland en Oos
tenrijk, dan de Fransche republiek.
Vooreerst stelt zich Italië, door de
aansluit'ng tot den vredebond ten doel,
om Frankrijk dat wegkapen aan de
Midderlandsche Zee wat af te leereu
en dan nog datgene te kunnen ver
overen, wat aan de kanten dier zee
nog te pakken is. Hierbij mag men
vrij denken aan Tripolis, dat den Sultan
onderwerpen is.
En nu is het wel te verklaren,
waarom de Fransche pers, bij de
spoedigste reis van Crispi naar vórst
Bismarck te gelijk het oog had op
veroveringsplannen van Italië op Tri
Met klimmende geestdrift en vuur bad de
priester gesproken, en toen hij den Kansel ver
liet, stonden alle oogen vol tranen, Dan speel
de het orgel zwaarmoedig in ernstige, volle
tonen en het Koor zong De profandis van
Goeden Vrijdag
Pojrule mi, popule mi, quid feci tibi, aut
in quo contristavi te responde mi hi!"
«Mijn volk, mijn volk, wat heb ik u gedaan
of waardoor heb ik u bedroefd* Antwoord
mij."' Deze hartverschetirende klacht der
eeuwig trouwe en steeds op nieuw door de
menschcn verachte liefde.
Daarop zong de geheele verzameling in
beurtzang bet Miserere, en do slotvers:
Paree Domine, paree populo tuo, quem rede-
tnisti pretioso sanguine tuo - spaar o Heer,
spaar L'w volk, dat Gij met Uw kostbaar
bloed verlost hebt." Alle harten waren ge
roerd.
In den achtergrond de»- Kerk echter, dicht
bij de deur, stond een deftig gekleed heer.
Ily wierp een spottenden ldik op de bidden
de en zingende menigte.
Hij was dc eenigsté, die niet knielde voor
den in liet H. Saci anient verborgen God.
Terwijl Don Augustino sprak, had de
vreemdeling hem opmerkzaam gadegeslagen
en bij sommige uitdrukkingen afkeurend met
het hoofd geschud.
Na nog een blik van woedenden haat op
den priester en 'I Allerheiligste geworpen
te hebben, verliet bij de k.-rk en knarstande
van woede, terwijl hij eenigc barbaarselie,
onverstaanbare woorden prevelde. Met een
snelle beweging stak hij den rechter wijsvin-
polis. Mogelijk dacht toen de fransche
pers aan 't feit, dat ook hare regeering
de veroveringsplannen» op Tunis zoo
lang verlochend had, tot deze eindelijk
ook een feit werden; Ziedaar een
kwaad geweten! Als de fransche re
geering thans eene sterke vloot-afdee-
ling in de Midderlandsche zee, onder
voorwendsel van oefeningen" op oor
logsvoet stelt, dan mogen zij ook op
eene tegenweer der It;,lianen van Tri
polis denken, terwijl Crispi zoo spoedig
heenreist, ten einde zich voor de fran
sche verrassingen te sparen.
De Duitsche Officieuzeu verzekeren
bij hoog en laag, dat Crispi's reis daar
mede niets te maken heeft en voor do
vredespolitiek ijvert. Hierdoor wordt
de veroveringszucht van Italië gelogen
straft, dit is klaar; intusschen is zoo
veel zeker, dat de tegenwoordige
toestand ten minste tot verwezenlijking
van zulke I lal i aanschik Verwachtingen
geeigend is. Vanda^"'t meer dan
waarschijnlijk, dit 't Bismarck
Crispi toï«- AcreP.^geVftda^
nog meerdere dusdanig-/ conllikten te
nemen. Het is te voorzien dat het
loopeud conilikt tusschen Frankrijk
en Italië weldra zal worden bijgelegd,
maar de voormalige vriendschap,,
denken, wij, keert als het mocht ge
beuren in de eerste dagen tusschen
die b^ide landen niet terug.
Terwijl Grobier, onze consul bij
Lobengula, op weg was naar dc
Transvaal, eu een weinig voor zijne
wagens uitreed, werden deze gestopt
door een 50tal kalfers, beboerende
tot het volk van het opperhoofd Ivha-
gcr ten Hemel, en riep: nNekum Adonaï!
Wraak over u, o God!"
Nekum Adonaïwraak aan God alleen
satan kan dit vreeselijk woord verzonnen
hebben en zijne trouwe dienaren, de vrijmet
selaars der drie philosophische graden, hebben
het op hunne vaandels geschreven.
De zeldzame man, die met deze woorden
mompelend de kerk verlaten had, was de
-hoofdman", dien wij reeds kennen.
llij was gekomen om do gelegenheid waar
te nemen, zijn berucht plan togen den gehaton
priester Don Agostino uit te voeren. Doch
het groote aantal geloovigen, die met getrou
we liefde hunnen herder omgaven, lieten hom
dra inzien, dat het gunstig oogenblik om de
vuige dood te plegen, nog niet gekomen was.
I)e zware aanklachten, welke hij gedurende
do preek uit den mond van I)»u Agostino
moesl vernemen, vermeerderden nog zijn baat
en zijne razende woede.
III.
De tonen des orgels en 't gezang ties volks
waien verstomd. Christus, de opperste Pries
ter, en eeuwig goede Heider, had zijne kudde
gezegend, de kaarsen waren uitgedaan en 't
allerheiligste Sacrament weder iu 't taberna
kel geborgen.
De wierookgeur doorstroomde nog de ge
wijde hallen, soms knielde nog een aandach
tige bidder, wieu de smaad zijn Heiland aan
gedaan, dieper in 't hart gegaan was, neder;
daarop verheten de aanwezigen, de een na den
ander de kerk en weldra was de roode schijn
rna. Dit geschiedde op /.omlag den
8 Aug. tusschen Shasha en Maloetzi.
De kaffers gaven den drijver bevel
oin te kceren, hetgeen deze echter
weigerde te doen, zeggende dat zijn
baas vooruit reed en zij dien moesten
vragen. De kaffers drukten dam op
de wagens uit liet pad. Een paar
blanken, die ook bij de wagens wa
ren, gaven toen een sein aan Grobier,
die spoedig terugreed. Bij dc wagens
aangekomen vroeg hij hun, hoe zij
het durfden wagen zijne wagens over
last aan te doen en nam als straf
daarvoor eenige paarden in beslag,
en beval hun kapitein te roepen.
Toen deze kwam vroeg Grobler
hem: wat heb ik je gedaan dat je
mij molesteert en dat nog wel op
Lobengula's grond? De kapitein vroeg
om verschooning en zeide dat zijn
volk verkeerd gedaan had en dat hij
gewillig was daarvoor schadevergoe
ding te betalen. Hij had echter op
het oogenblik niets bij zich om mede
i- botrlrr. Tva"." '-rohl»? r>c
document opmaken, dan zou s
teekenen. Grobler deed zulks eu gaf
hem daarop het in beslag genomene
terug. De kapitein verzocht Grobler
nu met zijn volk te spreken en hun
te vertellen dat nu alles in orde was
on er geen kwestie meer bestond.
Hij zou zijne kaffers de wapenen
laten afleggen, doch dan moesten
Grobler en de zijnen ook ongewa
pend komen. Deze beloofde zulks te
doen, doch stak uit voorzorg een re
volver bij zien, evenals een van zijne
blanke metgezellen. Met hun vijven
gingen zij daarop naar de kaffers,
die op eenigen afstand van de wagens
hadden post gevat. Een hunner droeg
der eeuwige lamp, welke voor het tabernakel
brandde, het eenigste gezelschap van den in 't
II. Sacrament verborgen Godinensch.
Don Agostino was de laatste, die dc kerk
verlaten had. Door de eenzame straten ging
hij naar zijne woning. Treurige gedachten
bewogen zijn geest. Het was hem te moede,
als den discipel, dien Jezus liefhad, ia den
nacht toen den meester verraden word.
Aan den hoek eeuer straal, zag hij plotse
ling in de schaduw van een tegenover liggende
poort een man staan, die in een zwaren man
tel gehuld on een breed geranden hoed diep in
't gelaat gedrukt iemand scheen op te wach
ten. Op 't oogenblik, dat hij den hoek omging
ten einde zijne woning ie bereiken, ging er
onmiddelijk in zijne nabijheid een schot af.
Dc priester tot iu don dood verschrikt, ver
nam duidelijk hot suizen der kogels langs
zijn hoofd. De man onder do poort trachtte
zich zoo snel mogelijk uil de voeten te maken.
Geen wachter, noch politie was er op straat
te zien. Wien had het schot gegolden zeker
niemand anders dar. hem, den armen priester,
want hij was de eenigste. die de straat pas
seerde. En bij wien kon hij zoo gebaat zijn.
hij, die allen slechts goed bewezen had, die
geen vijand kende onder de bevolking der
streek
Wie was de vermetele booswicht Geen
dief of straatroover. /uil; een zou niet uit
de verte op zijn slachtoffer geschoten hebben,
maar te lijf zijn gegaan. Don Agostino raadde
licht, hoe de zaken stouden. De hclsche sekte,
die in hare onderaardsche holen langzaam
maar met taai geduld werkt aan haar grootste
een geweer. Op ccne vraag van
Grobler wat dit geweer beduidde,
zeide een hunner dat hot aan den
kapitein behoorde.
Grobler sprak ben daarop toe,
doch hij hoorde al spoedig ecu go-
mompel van vangt hem. Toen hij
weer aan 't spreken ging, ging er
een geschreeuw op van Vuur, maakt
hen dood De kaffers stormden
daarop met assagaaien, bijlen en knob-
kieries op Grobler en zijne -1 mannen
af; een schot verbrijselde Groblers
been. Deze en do andere gewapende
blanken trokken nu hunne revolvers
en hielden de kaffers daarmede terug,
tei wijl de drie anderen spoedig terug
liepen naar de wagons om hunne
geweren te halen. Twee van hen
werden nog in het been gewond,
doch niet zoo, dat het hun belofte,
de anderen ter hulp fe komen. Toen
zij een keer hunne geweren hadden,
dreven zij do kaffers spoedig op do
vluc^'YvrflU zetten hen een eind
5. - paard, van 1
-'vendien nó«i
a li nr.'; c
ML sch, fó
viel mét zijn berijder, (aard (bof toon
val zijn arm brak.
«Grobler trok daarop met zijn
«agens verder.
«Lleze verklaring is van een oog
getuige en wordt in alle deelen
bevestigd door bet rapport van twee
Engelschen, zoodat men van de
waarheid van liet bovenstaande over
tuigd kan zijn".
doel, de vernieting van Gods rijk op aarde on
de stichting en uitbreiding van 't ryk des
antichrist en voor de gruwelijkste middelen
niet terugdeinst, moot wel in staat zijn een
sluipmoord te begaan om een voor baar onge
schikte!) en wegens zijn ijver voor Gods eer
door haar zoo gehaten priester om 't levon te
brengen.
In de grootste verslagenheid kwam hij te
huis. Tranen stroomden over zijne wangen,
toen hij voor 't groote kruisbeeld op zijne
kamer nederzonk, om God voor de redding uit
zulk een oogensirfiijnlijk doodsgevaar te be
danken. Ku daarioo bezat hij reden. Gods
hand had hem op wonderbare wjjze beschermd.
Terwijl de priester onder tranen bad. zotcn
in het middenpunt der stad in een der prach
tige nachtcafés twee elegant gekleede heereu
«n een ijverig gesprok verdiept.
-Nu. is 't geluktIs hij k lid gemaakt?"
vroeg de ceno zacht.
-Neen"antwoordde de nieuw aangeko
mene. -de duivel is met hem en beschermt
hem. Hoewel ik mijn post goed gekozen en
schorp gein ik i had, miste do verd.... kogel
toch."
-Maar waarom los tot gij geen tweede
schot l"
-Ik durfde niet uit vrees, dat iemand door
't geluid zou bijgeijld zijn. Daarom hield ik
het voor raadzamer mij zoo spoedig mogelijk
uit de voeten te maken. Dezen keer is de
vos ontsnapt, maar weldra zal zich eeuo
•andere gunstige gelegenheid opdoen."
Wordt vervolgd.