ea
01 EERSTE ZAAK
ZATERDAG 21 -TL'LI 1888.
NEGENDE JA A HG ANG
No. 30.
Uitgever:
W. VAN DEN MUXtkllOF-Sasscn.
Deze Courant verschijnt iederen Zaterdag avond
Het gestolen document.
AAS EN PEEL.
S(an«l dor .^laan.
L.K. den le Zondag. N.M. den 9e Maandag. E K. 16e Maandag. V.M. 23e Maandag. L.K.30®Maandag.
i*U
Abonnementsprijs per kwartaal.
voor Ven it at 50 c.
franco per post 65 c.
voor het buitenland 85 c.
afzonderlijke nummers 6 c.
Slimd drr Zon.
6, 12. IS, 21, 3G Juli. op 4.21, 4.10, 4.1, 3.53, 3.40; vin.; onder 7.31. 7.42. 7.51. 8.—, 8.7 n'm.
Prijs der Advertentiën:
von 15 regels 30 c.
elke regel meer 0 e.
groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Adverteutiea, 3maal geplaatst, worden 2maal berekend.
I
Ingezonden stukken, Atl-
vertentiënenz. vgor dit
Blad, worden uiterlijk Vrijdags mor
gens vóór 12 uren ingewacht.
Sedert 1877 is onze veehandel met
het Buitenland niet vooruit gegaan.
Voornamelijk draagt Engeland hieraan
schuld. Eerst vond de regeering van
dat land, om den invoer vau tok- en
melkvee te verbieden, een voorwendsel
in de besmettelijke longziekte, die hier
en daar in Holland en Friesland voor-
'kwam, later in 't mond- en klauwzeer
in de Betuwe. Toen deze ziekten hier
to lande geweken waren, hoopte men
dat Engeland zijne verbodsbepalingen
zou intrekkendoch de Regeering
verklaarde, eerst nog een paar
te. willen wachten, ol'zich geen getallen
meer zouden voordoen. Deze jaren
gingen onder de gunstigste verschijn-
"SêhSii voorbij! docD'als 'men een iluïid
wil slaan, is 't heel .gemakkelijk om
een stok te vinden.. Thans heeft men
weder bezwaar tegen den invoer van
levend rundvee, omdat in ljditschland
nier en daar onder de schapen mond
en klauwzeer heerschteu en wij den
doorvoer van Duitsche schapen toelie
ten. Op de vraag of, indien wij deze
doorvoer verboden, dan ons vee vrijen
invoer zou verkrijgen, kwam een ont
wijkend antwoord. Slachtvee mag in
Engeland wel ingevoerd wordendoch
alleen op sommige plaatsen en moet
aldaar binnen enkele uren geslacht
worden.
Door de massa vleesch, die in Enge
land uit Amerika en Australië wordt
Feuilleton.
IX MIJXE XI LI WE BETREKKING.
13)
«Beste heer griffier, ik heb dat alles over
wogen en nog veel meer, maar daarover later,
thans zijn er dringender zaken. Gij kent de
mindere beambten van het gerecht, brengt
mij drie of vier der slimste en vertrouwdste
binnen."
Hij verliet de kamer en keerde kort daarna
met vier agenten terug, die ik de volgende
bevelen gaf: Twee hunner moesten Alfred's
woning, die twee uitgangen had, bewaken,
de twee anderen moesten het huis van Schmid
niet uit het oog verliezen. Als een hunner,
Alfred of Louise Schmid. of hare vader of
moeder op straat zag, moest hij hen volgen.
Zoover dit mogelijk was, moesten zij Grietje
Kopp en het dertienjarige dienstmeisje van'
Alfred, ook bewaken. Zij moesten de grootste
voorzichtigheid in acht nemen en zich door
geen der genoemde personen laten zien en
niet uit hunne schuilhoeken te voorschijn
komen wat er ook gebeurde, geen der be
wuste personen mocht vermoeden, dat hij
werd gadegeslagen. Den volgenden morgen
om zeven ure, moesten zij pffgflrt brengen.
TSjT deze beveTen gegeven te hebbenlrenif
ieder van hen naar zijn aangewezen post gaan.
vroeg ik den griffier.
ingevoerd, kwijnt onze handel daar
dus zeer. In 1886 werden er van hier
slechts 32000 runderen aangebracht,
welke uitvoer meereudeels geschiedt
over Rotterdam, terwijl de schapen
meest over Harlingen worden vervoerd.
Ook deze handel gaat echter hard
achteruit; terwijl voor enkele jaren
de schapen op de markt te Leeuwarden
verkocht werden voor gemiddeld 50
gulden, liepen zij in den laalsten tijd
terug op 26 gulden.
Daarentegen nam onze uitvoer naar
België tot den zomer van 't vorige
jaar zeer toe. In 1880 zonden onze vee
houders 136,000 stuks hoornvee naar
dit land, die door de Belgen later aan
Fransche kooplieden werden^yerkocht.
In Juni 1887 vaardigde echter de
regeering van België een besluit uit,
waarbij in 't vervolg invoerrecht zou
geheven worden. Er wordt thans be
proefd de Belgische regeering tot het
intrekken dezer bepaling te bewegen,
en helpt dit niet, dan zullen onze vee7
Uoem Tndteon: -zij' recht
streeks met de Fransche afnemers gaan
onderhandelen. Meer en meer toch
wordt de deugdelijkheid van onzen
veestapel alom bekend; op de laatste
veetentoonstelling in Frankrijk werd
eene melkkoe, afkomstig uit Lekker-
kerk, met den hoogsten prijs bekroond.
Ook in Italië waardeert men onze
runderen,- voor eenigen tijd reisden
handelaren uit dat land hier rond om
een honderdtal van de beste dieren
uit te zoeken.
Op eene 'tentoonstelling in Zuid-
Afrika behaalde eeu stier afkomstig
uit Beierland den hoogsten prijs.
In 't vorig jaar had de eerste pu
blieke verkoop van Friesch rundvee
De inzichlrijke man had miju plan begrepen.
«Gij verwacht, dat Alired en Louise Schmid
elkander zullen ontmoeten en het morgen zul
len ontkennen.
«Zoo is het, als zij schuldig zyn."
«Maar gij speelt, vergeef mij de uitdruk
king, een gevaarlijk spel."
«Ik ben er niet bang voor, Alfred en het
meisje weten niet, dat zij wederkeerig ver
hoord zijn, er is hem alles aan gelegen dit te
vernemen en wat zij gezegd hebben, beiden
door hun geweten foltert, hebben een on
weerstaanbaar verlangen elkander te spreken
en verdere afspraak te maken, liet is dus met
zekerheid te verwachten, dat zij elkander
niet alleen zullen opzoeken, maar dat zij, in
liet gevoel hunner schuld en om hunne opga
ven niet te logenstraften, "heimelijk: ontmoe
ten, dit maakt hen reeds verdacht, terwijl zij,
door hunne in vrijheid stelling zeker gewor
den, op alle voorvallen niet bedacht zullen
zijn, geenc nauwkeurige afspraak zullen ma
ken en zich morgen zullen tegeuspreken."
«Uwe handelingen blijven evenwel gevaar
lijk en zijn in strijd met de beginselen van
het straft echt," meende de griffier
Hierin had de man geen ongelijk, ik had
de verdachte personen in hechtenis moeten
houden, opdat zij zich niet door de vlucht
konden redden of door onderlinge afspraak
de waarheid verduisteren en het onderzoek
verijdelen konden.
Met den klokslag van zeven ure, waren
den volgenden morgen de dienaren bij mij
i en ik had mij niet vergist, ik had niet buiten
Iden waard gerekend.
plaats in California. De zes beste
brachten gemiddeld 750 gulden per
stuk op, de geheele zending van 72
stuks besomdc 27000 gulden.
Zelfs in Zuid-Atncrika, waar zooveel
hoornvee is, dat men de beesten hoofd
zakelijk om de horens en de huid
slacht, werd een twintigtal goed ge
plaatst, een stier bracht 1450 gulden
en eene koe 1100 guldon op.
Onze regeering doet al 't mogelijke
om dezen handel te bevorderen, want
een Minister verklaarde onlangs: «Geen
tak onzer nationale producten, waar
aan ik mij zooveel heb laten gelegen
liggen, als aan de belangen onzer vee
teelt in 't Buitenland." Wanneer nu
grootere krachtsinspanning dei belang
hebbenden hiermee gepaard gaat, dau«
kon, onder Gods zegen; onze veehandel
nog wel eens eene schöone toekomst te
gemoct gaanen Inen vergete het
niet als het den boor goed gaat,
dan is dit voor den stadbewoner altijd
vourdeelig, dan gaat alle menscben
•gv^od.
De huwelijksroman, merkt de Maas»
bode niet teil onrechte ip, is nog niet
eens aan het Berlijnsche hof uitge
speeld, of een nieuwe roman heeft zich
ontsponnen, dien men zou kunnen be
titelen: «Het gestolen document". De
bijzondeiheden, welke hier volgen, zijn
grootendeels ontleend aan de Milaan-
sche Lombardia en de Parijsche Matin
Men weet dan, dat generaal Voit
Winterfeldt naar het hof van St.James
is gezonden om een bundel papieren
terug tc halen van hooge politieke
waarde, welke onder de regeering van
Alfred was van het gerecht regelrecht naar
huis gegaan, de verhooren hadden tot midder
nacht geduurd, hij had zijne nicht en het
dienstmeisje nog wakende gevonden en-hen
bevolen naar bed te gaan, wat hij ook wilde
doen, een der wachten bad dit aan de raam
der benedenkamer afgeluisterd. De twee meis
jes waren in eene kamer gegaan, Alfred had
toen de huisdeur gesloten, was onmiddelijk
daarna voor de raam der kamer gekproen
had die geopend en m de strafei gekekep,-; tpe^
hij niets zag of hoorde, sloot hij ze weder en
blaasdo het licht uit. Lenige minuten later
had hij het raam ten t weede male; maar zeer
zachtjes geopend, even zacht was hij er door
geklommen, en was roet snelle, bijna onhoor
bare schreden, dicht langs de hui/.eu door do
straat gegatm, in de richting van het huis van
familie Sc'imid.
De bode, die hem tot dusverre in het oog
had gehouden, had den tweede, die de ach
terzijde van liet huis bewaakte, gewaar
schuwd, beiden waren langs verschillende
wegen, dezelfde richting naar het huis dor
Sclumd's gegaan, waarbij de eerste Alfred vau
verre volgde.
Het Jiuis der familie Schmid lag aan do
stadswal, aan het einde vau eene met enkele,
verstrooid staande huizen, bebouwde straat,
het lag eenzaam, aan alle kanten toegankelijk.
In dit huis had reeds bij de aankomst der
daarheen gezonden wachter, eeue geheimvolle
onrust geheerscht; de blinden waren dicht
gesloten, maar de huisdeur was dikwijls heel
zactytjes geopend en op den drempel was eene
vrohwVerschenen, die ook eenige schfcden op
keizer Frederik zijn verdwenen. "Weet
ge wat die papieren bevatten l De me
morie over de buitenlandsche politiek,
geschreven door den heer v. Bismarck,
die ze den lln Maart te Leipzig aan
keizer Frederik aanbood. Dit stuk is
van onschatbare waarde. Het bevat
tal van staatsgeheimen over de intieme
betrekkingeu der kanselarij, over de
geheime verslagen van zekere hoogge
plaatste vertrouwelingen, alle denk
beelden van Bismarck over de Ooster-
sche quaestie, in écn woord, het is van
onschatbare waarde voor de buiten
landsche Mogendheid. Geheel de hooge,
geheime politiek van Europa's toonge-
venden Staat is thans doorzien. Sedert
de maand Februari had prins Von
Bismarck er aan gewerkt en wat
veel gewicht in de schaal legt niet
.met het oog op keizer Frederik, wiens
politiek niet de zijne was, maar met
het oog op zijn bewonderaar Wilhelm,
want hij was vast overtuigd, dat prins
Wilhelm er gemakkelijk in zou slagen,
zip vader tot abdieoeren tc bewegen
Daarom raakte de kanselier alle han
gende quaestiën aan, daarom zette hij
al zijne gezichtspunten, al zijne ver
pachtingen en berekeningen onomwon
den en duidelijk uiteen, niet het minst
ten opzichte van de mogelijkheid van
een Russisch-Turkschen oorlog. Hij
legde zijne geheele politiek tot in de
fijnste bijzonderheden bloot.
Maar keizer Frederik abdiceerde niet,
door den invloed zijner echtgenootc en
van dr. Mackenzie. Bismarck besloot
dus eindelijk, den vader van zijn prins
de memorie te overhandigen. En dit
gebeurde.
Toen geschiedde hetEngclsche werk,
waarvan de kanselier niet bewust was.
straat was gekomen, alsof zy naar iemand
uitkeek. Weldra had de schoorsteen gerookt
on nit het huis had zich de geur van gebak en
gebraad verspreid, er werd dus iemand ver
wacht, die eindelijk ook verscheen, de vrouw
stond weder in de deur, het was Louise
Schmid, de aangekomene was de vleeschhou-
wer Alfred.
«Komt gij toch?" riep het meisje.
Zij liep dit met luider stem, huizen waren
'er in de nabyheid niet en menscheu vermoed
de zy er ook niet.
«Komt gij toch? Zij hebben u dus vrij
moepen laten?"
-Nu zijt gij vrouw Alfred," was het ant
woord van den viceschhouwer.
Zij drukten elkaar de hand, toen vroeg zy
«Wat hebben zij u gezegd?"
-Wat zouden zij iuij zeggen, ik ben immers
ouscl&ldig."
«Van ons hadden zij niets vernomen."
«Dat wist ik wel."
«Mijne moeder was echter bang, maar ik
bleef er bij, dat zij u van nacht los zouden
laten en dat gij bij mij zoudt komen. Laat
ons nu in huis gaan." Zij gingen op het huis
aan, kinder het voortgaan moet den man iets
aan het meisje gegeven hebben. - Wat is het?"
vroeg zij.
«Ik heb twee flesschen wijn meegebracht."
Zij gingen in huis en sloten de deur achter
zich, wat binnen gebeurd was, hadden de
dienaars niet kunnen waarnemen, slechts een
keer hadden zij gemeend, het klinken vau
glazeiï te hooren. Alfred was tot drie ure
's moifjens in het huis gebleven, toen hij zich
Keizer Frederik liet het stuk op ver
zoek van zijne eehtgenoote aan deze
lezen, die bet bij hei bezoek barer
moeder aan deze ter band stelde, en
koningin Victoria nam bet mee.
Na 's keizers dood deed de heer v.
Bismarck zijne memorie opeischen,
maar die was natuurlijk nergens te
vinden.
Dit schokte den kanselier vrceselijk,
en dit moet de eigenlijke oorzaak zijn,
waarom hij dien tijd zoo ongesteld was:
niet geschokt door den dood des kei
zers, maar door bot verlies van het
gewichtig stuk.
Daagia brak eene uitbarsting van
toorn los. Kej^fvVVilbelm II werd
van het gebeurde'm kennis gesteld, en
zijn haat tegen de Kngelschcn vertien
voudigde. Er inoéïen pijjilijke tooneeleu
tus8chen moeder en zoon zijn voorge
vallen, welke laatste haar van den
diefstal beschuldigde-,-Jdij dreigde een
monsterproces tegen de Engeische doc
toren aanhangig te maken, maar dat
alles brac-bt de merpork ui terug,
die in handen zitder Engeische diplo
maten, welige in hun vuistje lachen,
dat twee vrouwen en een dokter den
ijzeren kanselier zoo om den tuin had
den geleid; want zonder Mackenzie,
die zijn room als geneesheer op het
spel heeft gezet, ware Frederik nooit
keizer geweest, en ware Engeland
buiten spel gebleven.
Dat de Engeischen blij zijn, kan
men zich voorstellen. Men iieeft nu
wapenen legen den kanselier, die heel
Europa naar zijn pijpen wil laten dan
sen. Men heeft dc uiteenzetting zijner
geheele politiek. Wil Bismarck nu
bijv. in de of andere quaestie
Engelands zin niet doen, dan gaat een
verwijderde, had het meisje hem tot midden
op de straat vergezeld, waar /.ij met eene
warmen handdruk afscheid hadden genomen.
Dit waren dc berichten t^r dienaars, zy
verschaften mij eeno groote voldoening.
Mijne wijze van handelen had zich, al was zij
ook buiten den regel, de gewoonte on do
voorschriften van het strafrecht, als eeno
juiste en doelmatige bewezen.
Ik had nu eensklaps gronden voor het
onderzoek, een licht in de duisternis der
misdaad gekregen, die ik langs don gewonen,
voorgeschreven weg slechts na langen tijd
verkregen zou hebben.
Ik zond de vier dienaars dadelijk terug,
met bevel den vleeschhouwcr Alfred, de eclit-
genooten Schmid en hunne dochter Louise in
hechtenis te nemen en in dc gevangenis van
het inquisitoriaal over te brengen. Alfred
mocht niets van de gevangenneming der
Schmid's en deze niets van die van Alfred
vernemen; verder verbood ik hou, over het
meegedeelde met niemand te spreken.
Nadat deze bevelen snel waren uitgevoerd,
begon ik opnieuw het verhoor.
Ik liet Alfred liet eerst voor komen, hij
toonde geen angst of ongerustheid.
«Wanneer hebt gij Louise Schmid voor het
laatst gezien begon ik.
«Dat weet ik niot precies, het kau veertien
dagen of drie weken geleden zijn."
«Waar?"
«Op de straat."
«Waar waart gij in don afgeloopen nacht?"
«In mijn huis,"
Wordt vervolgd.