Tè gek
Blijkbaar zijn wij niet zulke erg goede rentmeesters van deze aarde. Terwijl
wij bijna verdrinken in een melkmeer en de top van de vieesberg nauwelijks
kunnen bestijgen sterven er elders mensen van de honger.
Je zou zeggen: transporteer alles naar mensen, die bijna niets hebben.
Maar zo eenvoudig is dat niet. Want we willen er wel iets voor terug hebben.
We willen wel rijker maar niet armer worden. En dus verzuurt de melk en
vergaat het vlees.
Ergens klopt er iets niet in ons economisch systeem en we kunnen het dus
afwentelen op Den Haag of Brussel. Systemen worden echter gemaakt en
gedragen door mensen.
Als christenen hebben wij de taak om heil te brengen in deze wereld en dat
omvat ook de tijdelijke orde. De Heer bemoeide zich ook met brood en
vissen, met zieken en gehandicapten.
De eerste christenen konden er iets van. Die bezaten alles in gemeenschap
en er was er niet één, die iets zijn eigendom noemde. Zij waren bezig met
wat we tegenwoordig 'structureel' noemen.
Maar zo lang deze wereld nog zo 'onheilig' is en we de systemen nog niet
hebben veranderd kunnen we onze medemensen in nood niet in de steek
laten. Memisa plaatst overal op de wereld tekenen van hoop. Memisa is het
verhaal van genezing, van artsen, van ziekenhuizen, medicijnen en
gezondheidszorg als tekenen van hoop en heil van Gods wege.
En terwijl we ons inzetten voor rechtvaardigheid in eigen land en in landen
ver van ons bed kunnen we tekenen van hoop en heil oprichten door het
helpen bij acute nood.
In dit weekend vraagt Memisa uw medewerking om haar in staat te stellen
een teken van hoop en heil te zijn voor zieken, die niets of bijna niets bezitten
en zelfs hun gezonaheid niet kunnen betalen.
En mocht u niet in de gelegenheid zijn uw offer via de kerkcollecte te
brengen: Memisa, Rotterdam. Giro: 5657
-i
+3
