De genade van onze Heer Jezus Christus
de liefde van God, onze Vader en
de gemeenschap van de H.Geest
zij met U allen. Amen.
Beste ouders,
Deze bijvoegsels van het krentje bevelen wij van harte in uw aandacht aan.
Zij vormen het begin van een kathechismus, waardoor wij niet alleen geloofs
kennis trachten bij te brengen aan uw kinderen, maar vooral ook een leidraad
voor hun als christenen trachten te geven. Deze blaadjes zullen echter dit
doel niet kunnen bereiken, als U zelf daarbij niet Uw medewerking verleent.
IJ toch zijt op de eerste plaats de opvoeders van Uw kinderen, ook en vooral
in het christelijk leven. Als U daarin niet zelf het voorbeeld geeft,als U
daarin niet zelf in woord en in daad voorgaat, is ons werk grotendeels te
vergeefs. tJ zijt het dus vooral die de dode letters van deze godsdienstlessen,
tot leven moet wekken. Uw kinderen moeten kunnen aanvoelen, dat U zelf met
Uw volle persoonlijke overtuiging hierachter staat. Dat doet U, behalve door
Uw voorbeeld, echter ook nog door Uw interesse te tonen voor deze blaadjes,
m.a.w. door er ook zelf aandacht aan te besteden en door U er ook zelf van
te overtuigen, of Uw kinderen deze lessen wel leren en in zich opnemen.
Wanneer U daarbij het gebed niet vergeet zullen ze hun volledige vruchtbaar
heid krijgen. Alleen dan zullen Uw kinderen gaan begrijpen dat de godsdienst
van onschatbare waarde is voor hun eigen leven.
Ter bevestiging van dit alles wil ik iets citeren van de fundamentele ge
dachten die onze bisschop in het Informatiebulletin van sept. 1975 (3de jg.
no 13, blz.5) geeft over de verkondiging van Christus en Zijn kerks "Het mag
ons niet verwonderen, zegt hij, "als kinderen zich wel eens ongeïnteresseerd tc
tonen tegenover geloof en kerk, of als ze zelfsvan een zekere afkeer
blijk geven. Dit is ook ten aanzien van heel veel andere levenswaarden het
geval. Wie daarvoor opzij gaat, geeft in feite de hoop op te kunnen opvoe
den en kweekt eigenzinnige, en zeer beperkte mensen, die later ongelukkig
worden, omdat ze nooit iets anders deden dan wat hun lustte en dus opper
vlakkig en eenkennig bleven.
De grote vraag is dus niets mag je godsdienst onderwijzen en daarbij ook aan
dacht en meedenken en meeleven van kinderen en jeugdigen vragen, ja zelfs
eisen? Dit staat nl. buiten kijf. Maar de vraag iss hoe doe je het?
....Natuurlijk moet de opvoeder (daarbij) uitgaan van het bevattingsvermogen
van het kind. Maar dit wil niet zeggen, dat hij alleen moet vertellen wat
het kind al weet. Hij moet zich steeds ervan bewust blijven, dat het kind
iets moet leren.
Maar omdat het hier het leren over God, Christus en de kerk betreft, moet
hij niet louter de verstandelijke kennis van het kind willen vergroten, maar
ook -en vooral -het hart van het kind openen. Hij moet het gevoelig maken
voor de wonderdaden van Gods Zijn grootheid en goedheid, Zijn majesteit en
macht, Zijn trouw en rechtvaardigheid. Deze zal hij kunnen aantonen in Jezus
Christus, de mensgeworden God, die in Zijn liefde zo ver ging, dat Hij zich
voor ons offerde aan het kruis. Hierdoor is Hij ons echter niet ontvallen,
want Hij verrees ten leven en blijft onder ons ip de kerk. Die kerk geeft ons
Christus door, vooral in de H.EucharistieZij leert ons ook Hem navolgen en
reikt ons daartoe allerlei levensregels. Ook verbindt zij ons met God in
Christus door het gebed, door haar leiders en haar heiligen.
Waar dit alles via de verhalen en raadgevingen van de Bijbel, de uitspraken
van de kerk, de liturgie en de devoties aan kinderen wordt voorgehouden,
aanschouwelijk gemaakt en -vooral -voorgedaan, daar groeit onweerstaanbaar...
kennis van en liefde voor God, Christus en Zijn kerk.
Dit alles staat en valt echter met de inzet, het voorbeeld en de trouw van
de opvoeder.of kinderen gelovige mensen worden en hoe, hangt op de eerste
plaats af van de houding van hun ouders en leermeesters. Waar deze' aarzelen,
twijfelen, schipperen, zich ongeïnteresseerd tonen, zullen ook de kinderen
dit doen... Waar echter vader en moeder vanuit een diep geloof spreken,
naar Christus" voorbeeld proberen te leven, voorgaan in gebed en regelmatig
vieren van de H.Eucharistie, waar zij eerbied tonen voor de kerk haar ver
schijnen en haar leefregels, daar nggten de kinderen dit over, misschien
niet voetstoots en zonder protesten vragen, maar wel uiteindelijk.
....Wanneer heden ten dagegeklaagd wordt -en vaak terecht -over het
gebrek aan kennis van en interesse voor God en de kerk bij kinderen en
.11 «- «>- 4- 4. .4. u-.tt I i- ei -i**- 4- r - m. .-•■y-. je 4j. fc-Ti fl— .1,1
