HEILIGDOMSVAART (1)
De 7-jaarlijkse Heiligdomsvaart van Maastricht kent reeds een
lange traditie. Dit jaar wordt zij u/eer gevierd van 26 aug.
tot 5 sept. De traditie moet ontstaan zijn rond 1400. In die
tijd zag men in geheel Europa grote groepen pelgrims op ueg
naar een van de vele bedevaart plaatsen. Het doel van deze
trektochten was altijd een plaats met veel reliekem en hei
ligen. Maastricht uas een van die plaatsen. De stad kon zich
er op beroemen, dat binnen haar muren Sint Servaas begraven
lag. En de Maastrichtenaar uas zich ervan beuust,uat dit kos
telijk bezit voor zijn stad betekende. Niet voor niets noomde
hij Sint Servaas "De Grote Heer van Tricht". Deze in Armenië
geboren bisschop van Maastricht stierf in 384. Zijn naam Ser-
vatius betekent"die door God beuaard uordt". Deze betekenis
is de mensen steeds bijgebleven. Nog altijd immers zingen wei
"beuaar in dit geuest het heil door U gesticht". De verhoring
van dit gebed is nog steeds een van de doelstellingen van de
hedendaagse Heiligdomsvaart.
(2)
Een van de meeste markante gebeurtenissen in'het leven van
Sint Servaas uas het concilie van Sadica (Sofia in Bulgarije)
dat gehouden .werd in de winter van 344-345. Het uas een sa
menkomst van de oosterse en westerse kerken. Hier bemiddelen
de bisschoppen uit het westen tussen Athanasius, de grote be
strijder van de ketterij van Arius dié de godheid van Chris
tus aanvocht, en zijn tegenstanders. Servaas was hierbij aan
wezig, evenals bisschop Eufrates van Keulen. Athanasius werd
in het gelijk gesteld. Het document hiervan werd orhdertekend
door o.a. de 34 bisschoppen van Gallië. Servaas staat daar op
de zevende plaats. Deze plaats is niet in overeenstemming met
zijn ouderdom. Dat komt, zoals vaststaat, doordat Athanasius
die lijst later omgewerkt heeft, en Servaas hierbij een paar
plaatsen .in -waardigheid heeft laten stijgen. Dat hij dat niet
voor niets gedaan heeft, ligt voor de hand.
(3)
In 346 treedt .Sint Servaas op in de kerkvergadering van Keulen
waar de bisschoppen van Trier, Reims en Mainz eenstemmig de
leer van Eufrates veroordelen. Deze bisschop was een vurig aan
hanger geworden van de leer van Arius, die in 344 op het con
cilie van Sadica veroordeeld werd. Servaas moet hier de erns
tigste aanklager geweest zijn, Hij bevestigde immers dat hij
Eufrates - zelfs in de tegenwoordigheid van Athanasius - ket
terse uitspraken had horen doen. Sint Servaas tekent het do
cument als 13de van de 14.aanwezige bisschoppen. (z.o.z.)